پژوهش حاضر با هدف طرح و تعیین مدل رابطه والد- فرزندی با میانجیگری ارتباط موثر همسران و با بررسی سبک دلبستگی، ویژگیهای شخصیتی، مهارتهای ارتباطی و رضایت جنسی همسران انجام شده است. بر این اساس،260 والد و فرزندشان به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفیانتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های الگوی ارتباط همسران، سبک دلبستگی بزرگسالان، مهارت ارتباطی، پنج عامل شخصیت، رضایت جنسی و روابط والد- فرزندی بود. در طرح حاضر از تحلیل ماتریس کواریانس استفاده شده است. نتایج نشان داده که الگوهای پیشنهادی از برازش خوبی بهره مندند و در رابطه با سازه ارتباط موثر همسران در گروه مردان، بیشترین اثر معنادار به ترتیب مربوط به مسوولیت پذیری، سازگاری، روان رنجورخویی، مهارتهای ارتباطی و دلبستگی اجتنابی مردان و در گروه زنان، مربوط به روان رنجورخویی، سازگاری، رضایت جنسی، مهارتهای ارتباطی و دلبستگی ایمن زنان در رابطه همسری است. همچنین در رابطه با سازه رابطه والد–فرزندی در گروه پدران، بیشترین اثر معنادار مربوط به سازگاری،دلبستگی اضطرابی و روان رنجورخویی پدر و در گروه مادران، مربوط به سازگاری، روان رنجورخویی، دلبستگی اضطرابی و رضایت جنسی در مادراست.