مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مشخصات نشــریه/اطلاعات دوره

نتایج جستجو

2558

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

27

انتقال به صفحه

مرکز اطلاعات علمی SID1
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    1-13
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    50
  • دانلود: 

    17
چکیده: 

مقدمه و هدف: نشان داده شده است که حدود 80 درصد مرگ و میر در بیماران دیابتی ناشی از اختلالات قلبی عروقی است که به آن بیماری قلبی دیابتی گفته می شود، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دو نوع تمرین (تداومی و تناوبی) و داروی آترواستاتین بر بیان ژن های VEGF و MMP2 بافت آئورت موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی مدل دیابتی بود.مواد و روش ها: 40 سر موش سفید بزرگ آزمایشگاهی نر، که در 8 گروه به صورت تصادفی تقسیم بندی شدند: شامل 1) کنترل، 2) دیابتی، 3) دیابتی+ تداومی، 4) دیابتی+ تناوبی، 5) آترواستاتین، 6) تداومی+ آترواستاتین، 7) تناوبی+ آترواستاتین و 8) سالین. موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی دو نوع تمرین تداومی و تناوبی را 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته اجرا کردند. آترواستاتین به صورت روزانه با دوز 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی به آنان تزریق شد. به منظور تعیین معنادار بودن تفاوت بین گروه ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.نتایج: سطوح MMP2 گروه دیابت در سطح معناداری 05/0 نسبت به گروه کنترل افزایش معنا دار، و گروه های مکمل، تناوبی، تناوبی-مکمل و تداومی-مکمل نسبت به گروه دیابت کاهش معناداری یافت. سطوح VEGF گروه دیابت نسبت به گروه کنترل افزایش معنادار و گروه تناوبی-مکمل نسبت به گروه دیابت کاهش معنادار یافت.نتیجه گیری: این احتمال وجود دارد که تمرین تناوبی در ترکیب با آترواستاتین بتواند از طریق کاهش ژن های VEGF و MMP2 بافت آئورت و بهبود آنژیوژنز که در اثر القای دیابت مختل شده بود، دارای اثر حفاظتی بر آئورت باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 50

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 17 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 5
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    14-25
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    43
  • دانلود: 

    19
چکیده: 

مقدمه و هدف: مداخلات تمرینی و مصرف برخی مکمل ها می تواند منجر به تغییراتی در سیستم آنتی اکسیدانی و استرس اکسیداتیو عضلات اسکلتی شود. بر این اساس پژوهش حاضر، به بررسی و مطالعه اثر توأمان چهار هفته مکمل دهی روغن سیاه دانه و تمرین هوازی بر سطوح سرمی مالون دی آلدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام دختران غیرفعال پرداخت.مواد و روش ها: بدین منظور، تعداد 40 نفر از زنان جوان غیرفعال دارای شرایط ورود به مطالعه دانشگاه قم با میانگین سنی: 51/4 ± 23/22 و 21/4 ± 46/25 BMI: با پرکردن رضایت نامه کتبی در پژوهش پیش رو شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل (9 نفر)، تمرین + دارونما (10 نفر)، مکمل (10 نفر) و تمرین + مکمل (11نفر) تقسیم شدند. گروه های تمرین هوازی چهار هفته تمرینات هوازی ایروبیک را با شدت 50 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه را سه جلسه در هفته انجام دادند، همچنین گروه های مکمل روغن سیاه دانه روزانه یک کپسول1000 میلی گرم را در روز بعد از وعده ناهار دریافت کردند. نمونه های خونی برای اندازه گیری سطح سرمی مالون آلدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در دو مرحله قبل و 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین در شرایط ناشتا از سیاهرگ زند اعلا جمع آوری شدند. تحلیل آماری به وسیله آزمون های t زوجی و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 05/0>P انجام گرفت.نتایج: نتایج بین گروهی نشان داد که بین گروه هوازی با دو گروه مکمل (03/0= P) و مکمل+ تمرین (03/0=P) در مقادیر TAC سرمی کاهش معنی داری وجود دارد، همچنین کاهش معنی دار پس آزمون نسبت به پیش آزمون در مقادیر درون گروهی غلظت سرمی MDA در گروه مکمل (03/0=P) نشان داده شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت تمرینات هوازی و مکمل دهی سیاه دانه منجر به کاهش ظرفیت آنتی اکسیدان تام می شود، و تأثیری بر شاخص اکسیداتیوی ندارد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 43

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 19 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 5
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    26-36
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    40
  • دانلود: 

    24
چکیده: 

مقدمه و هدف: چاقی به عنوان یک بیماری جهانی در نظر گرفته می شود. هدف از انجام این پژوهش، تبیین اثر تمرین هوازی همراه با مصرف ژل رویال بر بیان BCL-2، Bax و نسبت BCL2‏/Bax بافت پانکراس موش های صحرایی چاق بود.مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر 5 هفته ای ویستار به صورت تصادفی به دو گروه رژیم غذایی نرمال (ND) و رژیم غذایی پرچرب (HFD) تقسیم شدند. موش های گروه  NDبه مدت 8 هفته با غذای استاندارد (23 درصد پروتئین، 65 درصد کربوهیدرات و 12 درصد چربی) و گروه  HFDاز رژیم غذایی پرچرب (17 درصد پروتئین، 43 درصد کربوهیدرات و 40 درصد چربی) استفاده کردند. سپس موش ها به 5 گروه رژیم غذایی نرمال، پرچرب، پرچرب-تمرین (HFDT)، پرچرب- مکمل (HFDRj) و پرچرب-تمرین- مکمل (HFDTRj) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته تمرین هوازی فزاینده را انجام دادند. همچنین به گروه های مکمل، روزانه 100 میلی گرم ژل رویال مخلوط شده در آب مقطر خورانده شد.نتایج: نتایج نشان داد القای چاقی از طریق مصرف غذاهای پرچرب موجب افزایش بیان ژن BCL-2 و کاهش معنی دار بیان ژن BAX در گروه پرچرب در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین تمرینات استقامتی و مکمل ژل موجب کاهش بیان ژن BCL-2 و افزایش بیان ژن BAX در گروه های تجربی در مقایسه با گروه پرچرب شد که این روند تغییرات در گروه ترکیبی محسوس تر بود.نتیجه گیری: احتمال دارد تمرینات استقامتی همراه با مصرف ژل رویال بتواند راهبردی مؤثر در بهبود وضعیت چاقی از طریق فرایند آپوپتوز باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 40

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 24 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 7
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    37-45
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    62
  • دانلود: 

    22
چکیده: 

مقدمه و هدف: بیماری پارکینسون یک بیماری پیش رونده سیستم عصبی است که علاوه بر سیستم عصبی مرکزی، دیگر اعضای بدن را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی شنا با شدت بالا بر بیان ژن هیپوکامپی برخی عوامل التهابی در موش های صحرایی مبتلا به پارکینسون انجام شد.مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، 21 سر موش نر صحرایی نژاد ویستار 10 -8 هفته ای با میانگین وزن 2/10 ± 200 گرم به طور تصادفی در سه گروه کنترل سالم، بیمار و تمرین شنا قرار گرفتند. القای بیماری به واسطه تزریق 1 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن رزرپین و طی 5 روز صورت گرفت. گروه تمرین به مدت شش هفته 20 نوبت 30 ثانیه ای شنا با 30 ثانیه استراحت بین هر نوبت انجام دادند. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی داری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: نتایج نشان داد بیان ژن هیپوکامپی TNF-α پس از اجرای تمرینات تناوبی شنا در گروه تمرین نسبت به گروه بیمار (01/0=p) به طور معنی داری کاهش داشته است درحالی که علی رغم پایین تربودن بیان ژن IL-1β در گروه تمرین نسبت به گروه بیمار، اما این کاهش معنی دار نبود (6/0=p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده اجرای تمرینات تناوبی شنا با شدت بالا در کاهش بیان ژن برخی عوامل التهابی در بافت هیپوکامپ موش های مبتلا به پارکینسون مؤثر است و ممکن است به این واسطه به بهبود روند بیماری کمک کند.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 62

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 22 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 6
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    46-59
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    42
  • دانلود: 

    22
چکیده: 

مقدمه و هدف: کم تحرکی باعث بروز مقاومت به انسولین و دیابت است. مقاومت به انسولین یکی از ویژگی های بارز دیابت نوع 2 است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس یا تراباند بر سطح سرمی گلوکز، نشانگرهای مقاومت به انسولین، درد نوروپاتی و برخی شاخص های عملکردی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 34 زن مبتلا به بیماری دیابت نوع دو به صورت تصادفی در سه گروه پیلاتس (12 نفر)، گروه تراباند (11 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 45 تا 60 دقیقه انجام شد. برای بررسی تغییرات شاخص درد از روش آماری آنالیز واریانس اندازه گیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. از روش تی زوجی و آنالیز کوواریانس دوطرفه به ترتیب برای تغییرات درون و بین گروهی استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد غلظت گلوکز ناشتا، انسولین، شاخص مقاومت به انسولین، تنها در گروه تمرین تراباند کاهش معنی داری یافت؛ درصورتی که تغییر معنی داری در گروه های پیلاتس و کنترل دیده نشد. شاخص درد معنی دار بود (01/0 =p)، میزان استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و حداکثر اکسیژن مصرفی در هر دو گروه پیلاتس و تراباند افزایش معنی داری یافت (01/0 =p).نتیجه گیری: تمرینات ورزشی از نوع تراباند نسبت به پیلاتس باعث تغییرات آماری و بالینی بیشتر در غلظت گلوکز ناشتا، انسولین، شاخص مقاومت به انسولین می شود. بنابراین می توان از تمرین تراباند برای بهبود بیماران دیابتی نوع دو و جلوگیری از تأثیر مخرب دیابت برای زنان مبتلا به دیابت نوع دو استفاده کرد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 42

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 22 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 9
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    60-74
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    55
  • دانلود: 

    18
چکیده: 

مقدمه و هدف: بیهوشی های مکرر در کودکان و نوجوانان در برخی از مداخلات درمانی مانند رادیوتراپی یا سوختگی ها ضرورت پیدا می کند. تحقیقات نشان داده که بیهوشی عمومی در دوران نوجوانی می تواند باعث مرگ سلولی، مشکلات شناختی و بعداً مشکلات عصبی رفتاری در بزرگسالی شود. مطالعه حاضر با هدف ارائه ارزیابی دقیق مورفولوژیکی و عملکردی اثرات طولانی مدت مواجهه مکرر با سووفلوران انجام شد.مواد و روش ها: 28 موش صحرایی نوجوان از روز 24 پس از تولد به صورت تصادفی از مادرهای مختلف جدا شده و به چهار گروه نر و ماده کنترل و استنشاقی سئوفلوران (غلظت درصد روزانه به مدت 15 روز) تقسیم شدند. حیوانات بعد از آخرین بیهوشی در روز 38 به مدت 30 تا 35 روز تحت مراقبت و جهت انجام آزمایش های رفتاری شامل آزمون های ماز آبی موریس، زمینه باز، مربع مرتفع آماده و سپس تغییرات پاتولوژیک با استفاده از رنگ آمیزی تولئیدین بلو بررسی و نتایج با از استفاده آزمون های آماری t تست غیرزوجی و واریانس های یک طرفه و دوطرفه آنالیز شد.نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در حیوانات نر و ماده، قرارگرفتن مکرر در معرض سووفلوران در دوران نوجوانی می تواند باعث اختلال در حافظه فضایی و افزایش اضطراب در بزرگسالی شود. همچنین در حیوانات دریافت کننده سووفلوران در مقایسه با گروه کنترل نورون های تیره و مرگ سلولی در نواحی هیپوکامپ و کورتکس در حیوانات نر و ماده می تواند افزایش یابد.نتیجه گیری: این نتایج ممکن است دیدگاه جدیدی برای درک مکانیسم تکرار قرارگرفتن در معرض اثرات سمی ناشی از سووفلوران در نوجوانی ارائه دهد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 55

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 18 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 5
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    75-83
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    41
  • دانلود: 

    18
چکیده: 

مقدمه و هدف: کاهش حجم عضلانی یک عامل مهم برای کاهش عملکردهای بدن در پیری می باشد. مسیرهای سلولی پیچیده مانند اتوفاژی به شدت به سلامت مرتبط است و ارتباط پیچیده ای بین اتوفاژی و پیری وجود دارد؛ بنابراین هدف از انجام تحقیق حاضر تأثیر تمرین مقاومتی بر محتوای پروتئین های اتوفاژی Beclin1 و Ambra1 در عضله بازکننده طویل انگشتان پا (EDL) موش های صحرایی سالمند بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی-بنیادی است که 12 سر موش صحرایی نر 20 ماهه از نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزنی 30±400 گرم به صورت تصادفی به 2 گروه: 1. کنترل (6 سر) و 2. تمرین مقاومتی (6 سر) تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی شامل صعود از نردبان مخصوص جوندگان به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه بود. آزمودنی ها از یک نردبان عمودی با شیب 85 درجه به طول یک متر با 26 پله و دو سانتی متر فضای بین هر پله بالا می رفتند. بعد از 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین EDL از بدن موش های صحرایی برداشته شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون t-مستقل در نرم افزار گراف پد پریسم نسخه 5/9 انجام شد. سطح معنی داری P≤0.05 بود.نتایج: هشت هفته تمرین مقاومتی منجر به کاهش میزان پروتئین Beclin1 (0001/0P=) و Ambra1 (0212/0P=) در عضله EDL موش های صحرایی پیر شد.نتیجه گیری: کاهش محتوای درون سلولی این عوامل از طریق انجام تمرین مقاومتی می تواند از اتوفاژی سلول های عضلانی آزمودنی های سالمند جلوگیری کند و این به معنای آتروفی کمتر است.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 41

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 18 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 4
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    6
  • صفحات: 

    83-95
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    62
  • دانلود: 

    13
چکیده: 

مقدمه و هدف: به نظر می رسد در جریان اجرای تمرینات مقاومتی میزان انتشار برخی از فاکتورهای رشدی اثرات متفاوتی بر فعال سازی سلول های ماهواره ای و عوامل تنظیمی مایوژنیکی و همچنین توسعه قدرت و توده عضلانی افراد داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی FGF6 و MyoD و ارتباط آن با قدرت عضلانی مردان و زنان میان سال بود.مواد و روش ها: در مطالعه ای نیمه تجربی، 40 نفر از زنان و مردان میان سال شهرستان اراک (میانگین سنی 6.03 ±38.27 سال، وزن 11.28±77.12 کیلوگرم، قد 7.24± 174.05 سانتیمتر) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (30 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرینی 12 هفته تمرینات مقاومتی را به صورت 3 جلسه در هفته و با شدت 65 تا 80 درصد قدرت بیشینه اجرا کردند. 48 ساعت قبل و پس از مداخله از تمامی آزمودنی ها خون گیری و سطوح پلاسمایی FGF-6 و MyoD به روش الایزا بررسی شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها، به ترتیب از آزمون t هم بسته و t مستقل برای بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی، همچنین از ضرب هم بستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها در سطح معنی داری کمتر از 05/0 استفاده شد.نتایج: تمرین مقاومتی باعث افزایش معنی دار میانگین قدرت بیشینه (008/0=P)، غلظت سرمی FGF6 (002/0=P)، غلظت سرمی MyoD (001/0=P) و همچنین کاهش درصد چربی (021/0=P) زنان و مردان میان سال شد. علاوه براین هم بستگی مثبت و معنی داری بین میانگین قدرت بیشینه (1RM) با میزان غلظت سرمی FGF6 (001/0=P)  و MYoD (001/0=P) گروه تمرینی وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت تمرینات مقاومتی در سنین بالا و ارتباط بین سطوح پلاسمایی FGF6 و MYoD با میزان توسعه قدرت، پیشنهاد می شود متخصصان حوزه ورزش در طراحی تمرینات مختلف ورزشی بر ضرورت اجرای تمرینات مقاومتی اهتمام ویژه داشته باشند.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 62

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 13 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 10
telegram sharing button
whatsapp sharing button
linkedin sharing button
twitter sharing button
email sharing button
email sharing button
email sharing button
sharethis sharing button