کومش
سال:1402 | دوره:25 | شماره:4 |تعداد مقالات:15

1ظهور سویه های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک ، به یک بحران جهانی برای سلامت عمومی تبدیل گردید. نگرانی های بسیاری در مورد افزایش سویه های باکتریایی مقاوم به چند دارو وجود دارد، به طوری که برخی از بیماری ها به طور موثر قابل درمان نیستند. بنابراین، نیاز فوری به توسعه جایگزین هایی برای آنتی بیوتیک های معمولی در درمان انسان و حیوانات وجود دارد. فعالیت ضدباکتریایی اندولیزین ها به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک ، در برابر پاتوژن های باکتریایی متعدد مورد توجه هستند و در زمینه های مختلف کاربردی از جمله دارو، ایمنی غذا و کشاورزی طیف وسیعی از فعالیت را نشان می دهند. چندین ویژگی از این آنزیم ها، از جمله فعالیت بالا آن ها، به دلیل وجود دو حوزه کاتالیزوری، در ساختار آن است که احتمال ایجاد مقاومت را بیش تر کاهش می دهد و این یافته که آن ها با سایر عوامل ضد میکروب هم افزایی دارند، مکانیسم اثر و نوع فعالیت لیتیک آن ها بهره برداری بیش تر از آن ها را به عنوان عوامل ضدباکتری با ارزش و قوی برای درمان عفونت ها پشتیبانی می کند. در این بررسی ساختار و مکانیسم اثر اندولیزین و هم چنین مزایای آن به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک و مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد، بیان شده است. در ادامه کاربردها و پیشرفت های اندولیزین بررسی و اندولیزین های جدید مهندسی شده به منظور غلبه بر محدودیت های موجود معرفی گردید.

1هدف: هایپرهیدروز یا افزایش تعریق یک وضعیت بالینی مزمن است که خود را با افزایش ترشح یا ترشح نابه جای عرق نشان می دهد. هایپرهیدروز به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم می شود. قدم اول در برخورد با هایپرهیدروز، مشخص کردن نوع هایپرهیدروز به صورت اولیه یا ثانویه است. درمان بر اساس نوع هایپرهیدروز متفاوت می باشد. خط اول در درمان هایپرهیدروز ثانویه، برطرف کردن علت زمینه ای است. روش های درمانی به چهار گروه کلی شامل درمان های موضعی دارویی و غیردارویی، درمان های سیستمیک، درمان های فیزیکی و درمان های جراحی تقسیم می شوند. گزینه های درمانی مختلفی برای هایپرهیدروز وجود دارد که هر کدام بسته به شرایط افراد دارای معایب و مزایایی می باشند. انتخاب بهترین گزینه درمانی با اخذ شرح حال دقیق، معاینه بالینی و در نظر گرفتن وضعیت فردی و اجتماعی بیمار انجام می شود. با توجه به شیوع قابل توجه هایپرهیدروز و تاثیر آن بر ابعاد مختلف زندگی بیمار، هدف از نگارش این مقاله، فراهم آوردن اطلاعات جامع و به روز درمورد تشخیص، علل و روش های درمانی متنوع هایپرهیدروز می باشد.

1هدف: نقص بینائی، کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار داده و سلامت وی را از نظر روانی و اجتماعی به خطر انداخته و فعالیت های اجتماعی و استقلال او را کاهش می دهد. از این رو، سنجش بالینی کیفیت زندگی وابسته به سلامت در بیماران چشمی مورد توجه قرار گرفته و آثار ناشی از بیماری بر کیفیت زندگی آنان بررسی می گردد. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی از نوع «هم گروهی آینده نگر» می باشد. دو گروه بیمار در طول 6 ماه پیگیری شد. جمعیت مورد مطالعه، کلیه بیماران مبتلا به بیماری های مایوپی بیش تر از 10 و قوز قرنیه مراجعه کننده به بیمارستان فارابی در یک مقطع دو ماهه به صورت تمام شماری انتخاب شدند. کیفیت زندگی آنان در قبل از انجام عمل جراحی، و سپس طی دو دوره سه ماهه و شش ماهه بعد از انجام عمل جراحی بررسی شد. کیفیت زندگی با پرسش نامه انستیتو تحقیقات ملی چشم پزشکی آمریکا ارزیابی شد. یافته ها: نتایج این پژوهش بیانگر وجود تفاوت معناداری در نمره متغیر کیفیت زندگی و ابعاد آن در قبل و بعد از عمل جراحی در بیماران مایوپی است اما در بیماران مبتلا به قوز قرنیه، شاهد عدم وجود تفاوت معناداری در نمره متغیر کیفیت زندگی و ابعاد آن در قبل و بعد از عمل می باشیم. نتیجه گیری: اگرچه نمره و میانگین کیفیت زندگی بیماران قوز قرنیه در بعد از عمل به نسبت قبل از عمل رشد کمی داشته است اما این افزایش نمره کیفیت زندگی در حدی نیست که رضایت و کیفیت زندگی بیماران را به صورت قابل توجهی افزایش دهد.

1هدف: شوت بسکتبال، مهم ترین حرکت تکنیکی در میان مهارت های فیزیکی این ورزش است. برای دستیابی به این هدف، استفاده از روش های مکمل در کنار تمرینات مستمر ورزشی پیشنهاد می شود. لذا در این مطالعه کارآزمایی بالینی، به بررسی مقایسه ای تأثیر آموزش مهارت روانی تصویرسازی ذهنی و تکنیک عصبی غیرتهاجمی تحریک الکتریکی مستقیم مغز (Transcraniad Direct Current Stimulation (tDCS)) بر مهارت شوت در بسکتبالیست های غیرحرفه ای پرداخته شد. مواد و روش ها: 36 بسکتبالیست غیرحرفه ای 18-25 ساله، طبق معیارهای ورود و خروج و نتایج پرسش نامه MIQ-3 به طور تصادفی به سه گروه 12 نفره با میانگین سنی و جنسیتی یکسان تقسیم شدند: 1) تصویرسازی ذهنی - تمرین روتین؛ 2) tDCS آنودال بر روی ناحیه کورتکس حرکتی - تمرین روتین؛ و 3) کنترل، صرفاً با تمرین روتین. مداخلات به مدت شش هفته، هر هفته دو جلسه و هر جلسه 20 دقیقه اعمال شدند. مهارت شوت افراد بر اساس آزمون تعدیل شده شوت بسکتبال ایفرد، قبل، پس از 12 جلسه درمان و یک ماه پس از پایان مداخلات، برای بررسی ماندگاری اثر اندازه گیری شد. یافته ها: یافته های آماری نشان داد بین اثر مداخلات تمرینات روتین، تصویرسازی ذهنی و tDCS بر بهبود مهارت شوت تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد (757/0=P). اثر هر سه مداخله بر مهارت شوت ماندگار بود (001/0=P). با بررسی اندازه اثر مشخص گردید که اندازه اثر مداخله tDCS بر بهبود مهارت شوت بیش تر از سایر دو مداخله می باشد (اندازه اثر= 11/0). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این تحقیق، تصویرسازی ذهنی و یا استفاده از tDCS نیز به اندازه تمرینات روتین ورزشی برای بهبود مهارت شوت ورزشکاران بسکتبالیست موثر هستند. به این ترتیب، در زمان های بی تمرینی یا در ورزشکاران آسیب دیده که مدتی امکان انجام تمرینات جسمانی را ندارند، انجام تمرینات تصویرسازی ذهنی و یا استفاده از tDCS می تواند برای حفظ مهارت کسب شده و جلوگیری از افت عملکرد ورزشکاران مفید بوده و جایگزین مناسبی برای انجام تمرینات جسمانی باشد.

1هدف: کمبود هورمون های تیروئیدی در دوران تکامل می تواند اثرات زیان باری بر ساختار و عملکرد سیستم عصبی داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کمبود هورمون های تیروئیدی در دوران تکامل بر بقاء نورونی و بیان ژن های پروآپوپتوتیک Bax و آنتی آپوپتوتیک Bcl-2 در قشر پره فرونتال موش های صحرایی هیپوتیروئید مادرزادی بود. نقش محافظتی احتمالی ورزش با تردمیل نیز بررسی شد. مواد و روش ها: مدل هیپوتیروئید مادرزادی از طریق تیمار موش های صحرایی باردار نژاد ویستار با پروپیل تیواوراسیل (PTU) در آب آشامیدنی از روز ششم بارداری تا پایان دوره شیردهی ساخته شد. مادران کنترل در این دوره آب دریافت کردند. سپس فرزندان نر به دو گروه با/بدون تمرین چهار هفته ای با تردمیل تقسیم شدند. در ادامه، حیوانات قربانی شدند و قشرهای پره فرونتال برای برسی بقاء نورونی و بیان ژن های مرتبط با آپوپتوز (Bax و Bcl-2) به ترتیب توسط رنگ آمیزی کرزیل ویوله و واکنش زنجیره ای پلیمراز ریل تایم جدا شدند. یافته ها: نتایج ما نشان داد کاهش بقاء نورونی با افزایش Bax و کاهش Bcl-2 در قشر پره فرونتال موش های صحرایی هیپوتیروئید مادرزادی همراه شد. ورزش با تردمیل توانست با کاهش Bax و افزایش Bcl-2 منجر به افزایش تعداد نورون های زنده شود؛ با این حال، اختلافات معنی دار با گروه کنترل هنوز باقی ماند. نتیجه گیری: کمبود هورمون های تیروئیدی در زمان تکامل از طریق فعال کردن مکانیسم آپوپتوز منجر به آسیب عصبی می شود. ورزش می تواند با مهار آپوپتوز منجر به بهبود بقاء نورونی در قشر پره فرونتال موش های صحرایی هیپوتیروئید مادرزادی شود.

1هدف: استئوپونتین یک فسفوپروتئین گلیکوزیله در ماتریکس خارج سلولی است که در بافت های مختلف بیان می شود و در بسیاری از فرآیندهای پاتوبیولوژیکی از جمله سرطان و متاستاز نقش دارد. افزایش بیان OPN، در مراحل پیشرفته سرطان پستان در مطالعات متعددی مورد تایید واقع شده است، ولی تا به امروز هیچ مطالعه ای ارتباط بین استئوپونتین و متاستاز در سرطان پستان را مورد بررسی قرار نداده است. مواد و روش ها: پس از ایجاد مدل موشی سرطان سینه با استفاده از رده سلولی 4T1، سلول های توموری اولیه و متاستاتیک به ترتیب از توده توموری، ریه و مغز موش های سرطانی جدا، تکثیر و به ترتیب 4T1T، 4T1L و 4T1B نامیده شدند. بیان استئوپونتین در این سلول ها با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز در زمان واقعی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های ما نشان داد که در سلول های توموری متاستاتیک بیان استئوپونتین به طور قابل توجهی افزایش می یابد. بیان استئوپونتین در 4T1L و 4T1B به ترتیب 3/2 برابر و 25/3 برابر در مقایسه با سلول های توموری اولیه، افزایش داشت. نتیجه گیری: برای اولین بار، این یافته ها اطلاعات جدیدی در مورد بیان استئوپونتین در آبشار متاستاتیک سرطان پستان ارائه کرد. تجزیه و تحلیل خواص مولکولی سلول های توموری متاستاتیک می تواند در درک بیش تر از جنبه های مولکولی و ژنتیکی مقاومت دارویی و هم چنین طراحی استراتژی های درمانی هدفمند برای مبارزه با متاستاز سرطان پستان استفاده شود.

1هدف: شرکت در فعالیت های ورزشی با این که اثرات مطلوبی برای افراد دارد اما می تواند منجر به ایجاد آسیب های مختلفی در ورزشکاران گردد. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات عصبی_عضلانی بر درد، حس عمقی و تعادل زنان دونده مبتلا به سندرم تنش داخلی تیبیا بود. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 24 زنان دونده مبتلا به سندرم تنش داخلی تیبیا با دامنه سنی 17 تا 23 سال به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. در پیش آزمون، میزان درد، تعادل ایستا و پویا و حس عمقی مچ پا با استفاده از شاخص بصری درد، آزمون تعادلی لک لک، آزمون تعادلی Y و آزمون خطای بازسازی زاویه اندازه گیری شد. سپس آزمودنی های گروه تجربی تمرینات را به مدت 6 هفته انجام دادند. پس از اتمام تمرینات پس آزمون مشابه با پیش آزمون اجرا شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد پس از شش هفته تمرین عصبی عضلانی بین گروه کنترل و تجربی در پس آزمون متغیرهای درد، تعادل ایستا، تعادل پویا و حس عمقی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥P). هم چنین نتایج آزمون تی هم بسته نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای درد، تعادل ایستا، تعادل پویا و حس عمقی پس از شش هفته تمرین عصبی-عضلانی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از تحقیق می توان استفاده از تمرینات عصبی عضلانی جهت کاهش درد و بهبود تعادل و حس عمقی به زنان دونده مبتلا به سندرم تنش داخلی تیبیا را پیشنهاد کرد.

1هدف: ریزجلبک ها به عنوان منبع خوبی از ترکیبات محافظتی در برابر تابش ماوراءبنفش، مانند اسیدهای آمینه شبه مایکوسپورین (MAAs)، کاروتنوئیدها و پلی فنل ها مورد تأیید قرار گرفته اند. اسپیرولینا (آرتروسپیرا) و کلرلا در بازار مراقبت از پوست به عنوان محصولات طبیعی قابل دسترس مورد توجه می باشند. مواد و روش ها: در این مطالعه، از پودر خشک ریزجلبک های کلرلا ولگاریس و آرتروسپیرا پلاتنسیس، عصاره های مختلف تهیه شد. تخلیص نسبی ترکیبات MAA انجام شد. ترکیبات استخراجی با کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) و طیف سنجی جرمی بررسی و  میزان جذب اشعه Ultraviolet (UV) نمونه ها در محدوده UV-A (nm 315-400) وUV-B  (nm 315-280) با روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. میزان تام پروتئین موجود در عصاره ها و اثر آنتی اکسیدانی آن ها بررسی شد. یافته ها: در نمونه های استخراج شده با متانول درصد بالاتری از ترکیباتی با ویژگی های مشابه با اسیدآمینه های شبه مایکوسپورینی مشاهده شد که اثر آنتی اکسیدانی قابل ملاحظه ای نیز داشتند. در طیف سنجی جرمی، دو پیک عمده با جرم مولکولی معادلm/z  344 و 887 شناسایی شدند. نمونه های استخراج شده از هر دو ریزجلبک با متانول 50 و 100% تعداد بیش تری از ترکیبات دارای جذب در محدوده UV-A و UV-B نشان دادند. به طور کلی، استخراج ترکیبات جاذب UV از ریزجلبک کلرلا ولگاریس و آرتروسپیرا پلانتسیس با متانول بازده را افزایش داد. نتیجه گیری: با توجه به اثرات متفاوت ترکیبات استخراجی در نمونه های مختلف استفاده هم زمان از آن ها به عنوان ترکیبات طبیعی در تهیه فراورده های ضد آفتاب می تواند در دستیابی به یک فراورده کارآمد مؤثر باشد.

1هدف: آفت کش های کشاورزی به صورت گسترده در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرند. دلتامترین، یک حشره کش پیروتیروئید مصنوعی مورد استفاده در کشاورزی است. اعمال استرس اکسیداتیو یکی از مکانیسم های سمیت آن می باشد. مشخص شده است که ترکیبات طبیعی با خاصیت آنتی اکسیدانی نقش مهمی در حفظ سلامت افراد در برابر خطرات مواد شیمیایی نظیر آفت کش ها دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش آکاستین؛ یک متابولیت ثانویه طبیعی، در آسیب کبدی ناشی از دلتامترین، در موش انجام شد. مواد و روش ها: 32 موش نر Balb/C به طور تصادفی به چهار گروه (8 موش در هر گروه) شامل کنترل، آکاستین (5 میلی گرم/کیلوگرم)، دلتامترین (5 میلی گرم/کیلوگرم/روز)، دلتامترین+آکاستین تقسیم شدند. موش ها به مدت 2 هفته دی متیل سولفوکساید 01/0 درصد یا دلتامترین (5 میلی گرم/کیلوگرم/روز) را به صورت گاواژ و آکاستین (5 میلی گرم/کیلوگرم) را به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. تغییرات هیستوپاتولوژیک در بافت کبد، مقادیر بافتی مالون دی آلدئید، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، تعداد سلول های آپوپتوزی و سیتوکین های التهابی ارزیابی شدند. یافته ها: ظرفیت آنتی اکسیدانی کل بافت در گروه دلتامترین به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل بود، در حالی که سایر پارامترها در گروه دلتامترین به طور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل بودند (01/0>P). افزایش قابل توجهی در ظرفیت آنتی اکسیدانی کل بافت کبد در گروه دلتامترین+آکاستین در مقایسه با گروه دلتامترین دیده شد (01/0>P). در عین حال، سایر پارامترهای مورد مطالعه کاهش معنی داری را در این مقایسه نشان دادند (01/0P<). نتیجه گیری: آکاستین با خواص آنتی اکسیدانی، ضد آپوپتوزی و ضد التهابی خود، آسیب بافت کبد ناشی از دلتامترین را بهبود می بخشد.

1هدف: علی رغم مشاهده دقت بالای ارزشیابی با مقیاس عددی در مطالعات گذشته، دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی سمنان عملکرد اساتید را با استفاده از مقیاس طیف لیکرت بررسی می کنند. این مسئله می تواند دقت ارزشیابی اساتید را در دانشگاه کاهش دهد و اساتید بازخورد مناسبی از ارزشیابی دروس خود نداشته باشند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مقایسه بین نمرات ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان با استفاده از مقیاس لیکرت و مقیاس عددی در دانشکده توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی سمنان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی، 130 نفر از دانشجویان دانشکده توان بخشی شرکت داشتند که در دو گروه 65 نفره قرار گرفتند. شیوه های ارزشیابی اساتید در این مطالعه شامل روش رایج ارزشیابی (نمره دهی بر اساس طیف لیکرت) و شیوه جدید نمره دهی عددی بود. سپس داده های به دست آمده از ارزشیابی دانشجویان وارد نرم افزار SPSS گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین نمرات ارزشیابی اساتید در تمام سوالات با استفاده از مقیاس عددی بیش تر از روش کیفی با استفاده از طیف لیکرت بود. هم چنین نتایج نشان داد که اختلاف بین دو روش ارزشیابی در 6 مورد از سوالات ارزشیابی از لحاظ آماری معنی دار بوده و در گروه ارزشیابی با مقیاس عددی به طور معنی داری بالاتر بود (05/0

1هدف: راحتی و توجه به شاخص های فیزیولوژیک بیماران جزئی ضروری در مراقبت جامع بیماران کاندید سنگ شکنی برون اندامی است. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر آگاهی بخشی قبل از سنگ شکنی برون اندامی بر راحتی و شاخص های فیزیولوژیک بیماران بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی بود. 122 بیمار بستری در بیمارستان بهارلو به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 61 نفر) قرار گرفتند. پرسش نامه مشخصات جمعیت شناختی و راحتی کولکابا قبل از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل گردید. میزان فشار خون، تعداد نبض و تنفس نیز توسط پژوهشگر اندازه گیری شد؛ پس از آن به گروه مداخله به منظور آگاهی بخشی، صبح روز عمل توسط پژوهشگر با سخنرانی چهره به چهره و پخش ویدیو اطلاعات لازم داده شد و گروه کنترل نیز اطلاعات را طبق روتین قبلی بخش دریافت کردند؛ مجدداً در هر دو گروه اندازه گیری شاخص های فیزیولوژیک و تکمیل پرسش نامه قبل از ورود به اتاق انجام سنگ شکنی برون اندامی صورت گرفت. یافته ها: بین دو گروه از نظر مشخصات جمعیت شناختی اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (05/0P>) میانگین و انحراف معیار نمرات شاخص های فیزیولوژیک و راحتی در گروه مداخله بعد از انجام مداخله تغییرات معنی دار داشتند (001/0P<). نتیجه گیری: آگاهی بخشی با ویدیو و سخنرانی می تواند موجب تغییرات معنی دار شاخص های فیزیولوژیک و افزایش میزان راحتی بیماران شود.

1هدف: لیشمانیای جلدی یکی از مهم ترین بیماری های بومی در ایران و دومین بیماری انگلی منتقله از بندپایان پس از مالاریا است که در دو نوع روستایی و شهری مشاهده می شود. مناطق مختلفی از ایران آلوده به این ویروس است یکی از کانون های شایع این بیماری در ایران، دامغان می باشد. این مطالعه به منظور تعیین روند ابتلا به بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان دامغان طی سال های 1400-1390 و پیش بینی تعداد مبتلایان به آن تا سال 1405 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی اطلاعات ثبت شده 3322 مورد قطعی مبتلا به لیشمانیوز جلدی ثبت شده در معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی سمنان طی سال های 1400-1390 بررسی شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار مینی تب انجام گرفت. با بررسی مدل های مختلف در نهایت از مدل SARIMA(1,0,0)(0,1,1)12 به منظور پیش بینی 5 ساله آینده تعداد مبتلایان استفاده شد. یافته ها: در مجموع اطلاعات 3222 مورد قطعی مبتلا به لیشمانیوز جلدی در بازه زمانی 1400-1390 ثبت شده بود. با بررسی روند بروز بیماری مشاهده شد که در سال 1399 اپیدمی رخداد داده است. بیش ترین افراد مراجعه کننده در سه ماه شهریور، مهر و آبان در سال های متمادی بودند. غالب افراد مبتلا مرد 1938 نفر (60%)، شایع ترین عضو درگیر دست و پا، 86% افراد مبتلا در رده سنی 15 سال به بالا و 57% افراد محل احتمالی گزش خود را روستا بیان کرده بودند. تعداد موارد بیماران پیش بینی شده در طی پنج سال آینده 2265 نفر بود. نتیجه گیری: با بررسی روند یازده ساله این بیماری، و پیش بینی تعداد 2265 فرد مبتلا به این بیماری در پنج سال آینده در خوش بینانه ترین حالت (رخ ندادن طغیانی همانند سال 1399) بیانگر این واقعیت است. سیاست گذاران نظام سلامت باید به اقدامات کنترلی در پیشگیری، تشخیص و درمان جهت کاهش بار بیماری تحمیلی بر فرد، نظام سلامت و جامعه توجه داشته باشند.

1هدف: نارساخوانی رشدی یک اختلال عصبی- تکاملی است که با مشکلاتی در خواندن و آگاهی واجی مشخص می شود. با در نظر گرفتن ارتباط قوی حافظه فعال با مهارت خواندن و سایر مهارت های شناختی سطح بالا، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثربخشی تقویت حافظه فعال بر بهبود مهارت خواندن در دانش آموزان نارساخوان انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع پیش آزمون – پس آزمون بود و بر روی 30 دانش آموز نارساخوان 7 تا 9 ساله پایه دوم و سوم مقطع ابتدایی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر؛ 7 دختر و 8 پسر) انجام شد. جهت ارزیابی مهارت های شناختی و زبانی از آزمون های هوش وکسلر 4، خواندن و نارساخوانی نما، آگاهی واج شناختی، فراخنای ارقام حافظه و بلوک های کرسی سینا استفاده شد. تقویت حافظه فعال طی 10 جلسه و با استفاده از نرم افزار تقویت حافظه فعال سینا و تکالیف قلم – کاغذی برای گروه آزمایش انجام گردید. یافته ها: یافته های این پژوهش تفاوت معنی داری را بین میانگین نمره های پس آزمون فراخنای ارقام و بلوک های کرسی در گروه آزمایش نشان داد (05/0>P). افزایش میانگین نمرات آزمون خواندن ناکلمه و آزمون آگاهی واج شناسی پس از مداخله تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون نشان داد (001/0>P). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد بعد از آموزش حافظه فعال توانایی نگهداری اطلاعات کلامی و دیداری – فضایی این کارکرد افزایش یافت و از طریق انتقال نزدیک اثرات آموزش، آگاهی واجی را افزایش داده و توانایی خواندن دانش آموزان نارساخوان را بهبود بخشید.

1هدف: صافی کف پا اختلالی است که در افراد با گروه های سنی مختلف موجب کاهش عملکرد می گردد. یکی از درمان های جدید در این زمینه ارتعاش کل بدن می باشد. هدف این مطالعه بررسی گشتاور ایزوکینتیک عضلات مچ پا پس از اعمال مداخله ارتعاش کل بدن در سنین مختلف رشد و بعد از رشد، در افراد مبتلا به صافی کف پا بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل شده، 64 فرد مبتلا به صافی کف پای انعطاف پذیر به صورت غیر احتمالی در دسترس وارد مطالعه شدند. افراد بر اساس گروه های سنی حین رشد و پس از سن رشد در 4 گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. سپس در گروه های مداخله،12 جلسه ارتعاش کل بدن به صورت 3 جلسه در هفته در وضعیت ایستاده اعمال شد. همه آزمودنی ها قبل و پس از اعمال مداخله ارتعاش و در دو مرحله قبل و پس از اعمال خستگی عمومی از نظر گشتاور ایزوکینتیک عضلات اینورتور و اورتور در دو سرعت زاویه ای 30 و 120 درجه بر ثانیه مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد بین گروه های کنترل و مداخله قبل از اعمال مداخله ارتعاش کل بدن، پارامتر گشتاور حداکثر ایزوکینتیک اختلاف معنی داری وجود ندارد (05/0P>). اثر پارامتر خستگی و سرعت زاویه ای گشتاور ایزوکینتیک بر گشتاور عضلات اینورتور و اورتور معنی دار بوده است (05/0P<). گشتاور ایزوکینتیک عضلات اینورتور و اورتور در هر دو زاویه 30 و 120 درجه پس از اعمال 10 جلسه ارتعاش کل بدن نسبت به قبل از اعمال مداخله در هر دو حالت با و بدون خستگی بهبودی معنی دار داشت (05/0P<). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد ارتعاش کل بدن می تواند به عنوان یک مدالیته نسبتاً جدید در کاهش اثرات خستگی حین دویدن و افزایش قدرت عضلات مچ پا در دو گروه سنی حین رشد و پس از سن رشد موثر باشد.

1هدف: مجله کومش یک مجله قدیمی و پیشرو در ایران است که از سال 2006 به عنوان بستری برای تحقیقات حوزه پزشکی خدمت کرده است. هدف اصلی این مطالعه ارائه یک نمای کلی از ساختار انتشارات مجله کومش طی سال های 2006 تا 2022 از طریق تحلیل کتاب سنجی است. مواد و روش ها: این مطالعه با رویکرد کتاب سنجی انجام شد. جامعه مطالعه را 1238 سند منتشر شده در مجله کومش تشکیل می دهد. داده های کتاب شناختی این اسناد از پایگاه داده اسکوپوس استخراج شد و روندها و موضوعات مهم مجله مانند ساختار انتشار و استناد مجله، مقالات پر استناد آن، نویسندگان، مؤسسات و کشورها با استفاده از طیف وسیعی از تکنیک ها و ابزارهای مختلف کتاب سنجی از جمله اکسل، SPSS نسخه 26، VOS Viewer، CorTex و Biblioshiny استخراج شد. یافته ها: کومش هم از نظر بهره وری و هم از نظر نفوذ ابتدا با افت و خیزهایی رشد کرده و سپس کاهش یافته است. دانشگاه علوم پزشکی سمنان و کشور ایران به ترتیب موسسه و کشور با بیش ترین درصد مشارکت در این مجله هستند. راهب قربانی تاثیر گذارترین و پرکارترین نویسنده کومش بود. میزان هم تالیفی نسبتاً خوبی بین نویسندگان برتر مجله وجود دارد. بیش ترین هم تالیفی بین کشورهای ایران و سوئد و از نظر شهر، بین تهران و سمنان صورت گرفته است. کلمات ایران، ورزش و اضطراب به ترتیب سه کلمه مهم و پرتکرار نویسندگان بوده است. بیش ترین بحث نیز بر روی موضوعات precision medicine و کووید-19 بود. نتیجه گیری: این مطالعه یک نمای کلی از ساختار انتشارات مجله کومش طی سال های 2006 تا 2022 ارائه کرده است. این مطالعه ممکن است برای هیئت تحریریه مجله مفید باشد، زیرا اطلاعات متعدد و مفیدی را برای پیشرفت و ادامه راه کومش فراهم می کند.