طلوع بهداشت
سال:1402 | دوره:22 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

1چکیده مقدمه: توانایی ابراز وجود در پرستاران بخش های مراقبت های ویژه به دلیل ارائه مراقبت های پیچیده و بحرانی به بیماران از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در بهبود کیفیت مراقبتهای ارائه شده توسط پرستاران تاثیر دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش توانمند سازی روانشناختی بر ابراز وجود پرستاران بخش مراقبتهای ویژه نوزادان انجام شد.  روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 27 نفر از پرستاران بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان شهید صدوقی یزد در سال 1401 به صورت سرشماری انتخاب و در کارگاه آموزشی توانمند سازی روان شناختی طی چهار جلسه ی یک ساعته به صورت مجازی شرکت کردند. مداخله توسط پنج روانشناس با تجربه طراحی و با همراهی پژوهشگر و یک روانشناس اجرا شد.   داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه ی ابراز وجود گمبریل و ریچی، قبل و دو هفته بعد از آموزش توانمندسازی روانشناختی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و آزمون آماری تی زوجی و کای اسکوار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: پس از آموزش، میانگین  ابراز وجود از 13/36±93/117 به 31/36±44/149 به طور معنی دار افزایش یافت(001/0=P) که نشان دهنده تاثیر آموزش توانمندسازی روانشناختی بر میزان ابراز وجود پرستاران بخش مراقبت های ویژه نوزادان بود. نتیجه گیری: پس از آموزش توانمندسازی روانشناختی، ابراز وجود پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه نوزادان به طور معنی داری افزایش یافته و برای بهبود کیفیت مراقبتهای ارائه شده به نوزادان و خانواده های آنها لازم است پرستاران با کسب توانمندی روانشناختی، ابراز وجود خود را ارتقا دهند. این پژوهش حاصل از پایان نامه دانشجوی کارشناسی ارشد در رشته پرستاری مراقبت های ویژه نوزادان می باشد.

1مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش شفقت به خود بر هیجان های تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه ششم دوره ابتدایی شهر زارچ انجام شد. روش بررسی: شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم دوره ابتدایی شهر زارچ در سال تحصیلی 1400 - 1401 است. نمونه پژوهش مطابق با پژوهش های آزمایشی 30 نفر بود که به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی 15 نفر به گروه آزمایش و 15 نفر به گروه کنترل اختصاص داده شدند. پرسش نامه هیجان های تحصیلی پکران و همکاران(2002)، جهت سنجش متغیرهای پژوهش استفاده شد. گروه آزمایش در هشت جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش شفقت به خود قرار گرفتند اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با نرم افزار 22SPSS   مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) نشان داد که در هیجان های تحصیلی مثبت و منفی در پس آزمون بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری ایجاد شده است. نتیجه گیری: بنابراین آموزش شفقت به خود بر بهبود هیجان های تحصیلی دوره ابتدایی مؤثر بوده است و مشاوران مدرسه، روانشناسان و سایر متخصصان حوزه کار با دانش آموزان و تعلیم تربیت می توانند از آموزش شفقت به خود به عنوان مداخله مفید جهت کمک به دانش آموزان استفاده نمایند. این مقاله برگرفته از پایان نامه دوره کارشناسی ارشد رشته روانشناسی تربیتی دانشگاه یزد است.

1مقدمه: ایران یکی از بالاترین نرخ مرگ و میر ناشی از حوادث ترافیکی در میان کشورهای جهان را دارا است. این مطالعه به منظور پیشگویی رفتارهای محافظتی از حوادث ترافیکی درون شهری مبتنی بر سازه­های مدل رفتار برنامه ریزی شده طراحی شده است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی در سال 1401 در شهر یزد بر روی 140 نفر از افراد دارای گواهینامه رانندگی به روش تصادفی طبقه­بندی­شده انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای دارای سه بخش: ویژگیهای جمعیت شناختی؛ سنجش سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده؛ ارزیابی عوامل اجتماعی - فرهنگی رفتارهای رانندگی بود. تحلیل داده­ها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون­های آماری تی­یک­نمونه­ای، مجذور کای، و رگرسیون خطی تک­متغیره صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی افراد 1/39 با انحراف معیار 11 بود. بر اساس نتایج مطالعه، 33 % واریانس مربوط به رفتارهای محافظتی رانندگی با متغیرهای وارده بر مدل قابل پیش بینی است. سازه های قصد رفتاری (0001/0> p= ، 414/0=β) و کنترل رفتاری درک شده ( 003/0 p=،246/0=β) عامل تعیین کننده رفتارهای محافظتی در رانندگان درون شهری یزد هستند. نتیجه­گیری: در این مطالعه کنترل رفتاری درک شده  قوی ترین پیش بینی کننده قصد رفتار های محافظتی در رانندگی درون شهری می باشد. گاهی انجام رفتار نیازمند مهارتهایی است که فرد دارا نمی باشد که با افزایش کنترل رفتاری درک شده می تواند منجر به مهارت در رانندگی شود. بنابراین، رفتار برنامه ریزی شده چارچوب نظری امیدوارکننده ای را برای بهبود اثربخشی تلاش های پیشگیری از حوادث ترافیکی ترسیم می کند.

1مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی برمبنای تئوری رفتار برنامه ریزی شده برتاب آوری پرستاران در شرایط همه گیری کووید-19 انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد که جامعه آماری آن را پرستاران شاغل بیمارستان شهرستان های آباده و اقلید در استان فارس در سال 1400 تشکیل می دادند. بر اساس معیار ورود 98 پرستار انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله(49=n) و کنترل(49=n) قرار گرفتند. برای مداخله، آموزش مثبت اندیشی به شیوه حضوری و بحث گروهی در هشت جلسه 120 دقیقه ای بصورت هفته ای دو جلسه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه محقق ساخته مثبت اندیشی بود. همچنین پرسشنامه سازه های مدل رفتار برنامه ریزی شده نیز قبل و بعد ازمداخله جمع آوری شد. مدت زمان آموزش دو ماه بود. داده ها با نرم افزارSPSS نسخه 26 و با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ­ها: بر اساس یافته های این پژوهش، میانگین تاب آوری پرستاران پس آزمون در گروه مداخله (2/6 ± 02/60) به طور معنی داری بیش از گروه کنترل (5/3 ± 6/52) بود. میانگین مثبت اندیشی پرستاران در پس آزمون در گروه مداخله (75/4 ± 6/176) و کنترل (1/5 ± 04/85) بود. همچنین بعد از آموزش مهارت های مثبت اندیشی میانگین نمره تاب آوری و ابعاد آن در گروه مداخله(1/3 ± 6/89)  به صورت معنی داری بیشتر از گروه کنترل(6/3 ± 18/53) بود (001/0> P). نتیجه گیری: آموزش مهارت های مثبت اندیشی یک رویکرد بدون عارضه، کم هزینه و قابل اجرا است که اثربخشی آن در این مطالعه مورد تایید قرار گرفت و لذا می توان از آن به صورت فراگیر به عنوان یک برنامه توانمندسازی استفاده کرد.   این مقاله، حاصل از پایان نامه کارشناسی ارشد رشته آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز می باشد.

1مقدمه: اینترنت ابزاری بی طرف است که در ابتدا برای تسهیل تحقیقات در نهادهای علمی و نظامی مورد استفاده قرار می گرفت، اما اکنون سلامت روانی جامعه راتحت تاثیر قرارداده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سواد سلامت وسایبرکندریا در زنان با نقش واسطه ای اضطراب سلامت انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی –همبستگی و براساس معادلات ساختاری اجرا شد. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس300 نفراز زنان شهر شیراز با در نظر گرفتن ملاک های ورود وخروج از پژوهش به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های سایبرکندریا مک الری وشلوین، اضطراب سلامت سالکوسکیس ووارویک و سواد سلامت منتظری وهمکاران صورت گرفت. تحلیل داده های توصیفی و بررسی فرضیه ها با روش معادلات ساختاری با رویکرد تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار spss و ایموس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سواد سلامت و سایبرکندریا ارتباط مستقیم معنی دار (05/0  p=و15/0= β ) و بین اضطراب سلامت و سایبرکندریا ارتباط مستقیم معنی دار (0005/0p= و60/0= β ) در سطح 01/0 وجود دارد و با وارد کردن اضطراب سلامت به عنوان متغیر میانجی به مدل، ارتباط غیرمستقیم سواد سلامت برسایبرکندریا (0005/0p= و30/β= ) بدست آمد.  نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیش از نیمی از افراد دارای سواد سلامت ناکافی می باشند لازم است مداخلات موثری به منظور توانمندسازی آنها در زمینه ارتقای سواد سلامت طراحی و اجرا گردد. همچنین، لازم است روش های جدیدتری مانند آموزش تحت وب به منظور کسب اطلاعات بهداشتی بیشتر در اختیار افراد قرار گیرد.

1مقدمه: سالمندی پدیده ای طبیعی در مسیر تحول انسان به حساب  می آید. فرد سالمند در این مرحله با چالش های بسیاری مواجه است. اضطراب، افسردگی و غم از دست دادن اطرافیان می تواند بهزیستی عمومی فرد سالمند را تحت تاثیر قراردهد. درمان خاطره پردازی ساختارمند یکی از روش های درمانی است که از آن برای بهبود سلامت روان و بهزیستی عمومی افراد سالمند استفاده می شود. لذا پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی خاطره پردازی ساختارمند بربهبود ابعاد بهزیستی عمومی زنان سالمند شهر یزد انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش شبه آزمایشی ازنوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری آن شامل تمام زنان سالمند شهر یزد در سال 1402بود؛ که از بین آنها تعداد 46 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص داده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه بهزیستی عمومی هارلد جی و داپوی بود. آموزش خاطره پردازی ساختارمند طی 8 جلسه 60 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا گردید وگروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. نتایج با استفاده از نرم افزارهای آماری25 Spss و آزمون مانوا مورد تجزیه تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که خاطره پردازی ساختارمند بر ابعاد بهزیستی عمومی شامل  اضطراب، افسردگی، بهزیستی مثبت، احساس خودکنترلی و سلامت عمومی تاثیر دارد. در مورد بعد احساس سرزندگی، درمان خاطره پردازی نتوانست سبب  بهبودی شود. نتیجه گیری:براساس نتایج، خاطره پردازی ساختارمند به عنوان یک روش مداخله ای می تواند باعث بهبود ابعادبهزیستی عمومیزنان سالمند شود و با استفاده از آن  می توان به بهبود وضعیت سلامت روان فرد سالمند کمک نمود.

1مقدمه: بیماری­های ایسکمیک قلبی، مهمترین علت مرگ و میر در سراسر جهان می­باشند که بر روی کیفیت زندگی بیماران مبتلا تاثیر می­گذارند. در ایران نیز بیماری­های ایسکمیک قلبی، اولین علت مرگ و میر در افراد بالاتر از 35 سال می­باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش سبک زندگی  برکیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری­های ایسکمیک قلبی می­باشد. روش بررسی: این مطالعه به روش نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه های آزمایش و کنترل صورت پذیرفت. جامعه­ی آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به  ایسکمیک قلبی بستری در بخش CCU بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان در سال 1398 بود.  حجم نمونه 30 نفر در هر گروه مشخص گردیدجهت جمع آوری اطلاعات  از پرسشنامه­ی سه قسمتی (اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه­ی کیفیت زتدگی  فرانس و پاورس(1999) و پرسشنامه­ی مینه سوتا MLHFQ) استفاده شد. ابتدا بصورت پیش ازمون از هر دو گروه آزمایش و کنترل پرسشنامه های مذکور  تکمیل ،سپس به گروه آزمایش 5جلسه 45دقیقه ی  آموزش داده شد وبعد از دو هفته مجددا ازهر دو گروه با استفاده از همان پرسشنامه ها پس آزمون گرفته شد. اطلاعات پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS تحت نسخه 21آنالیز شد. و ازآزمون­های کولموگروف- اسمیرونوف، T مستقل، و تحلیل کواریانس استفاده گردید. یافته ها: میانگین سنی افراد نمونه 81/12±73/59 سال و میانگین مدت ابتلا به بیماری کرونروی 50/2598±38/1953 روز بود. نتایج نشان داد، بعد از مداخله نمرات مربوط به کیفیت زندگی فرانس و پاورس از میانگین 8/17به 19/21افزایش و همچنین میانگین نمره کیفیت زندگی مینه سوتا از 68/26 به 52/23 کاهش پیدا نمودکه نشانه بهبود شاخص مذکور می باشد. نتیجه گیری: یافته های مطالعه­ی حاضر نشان داد تلاش های مداخله ای در راستای بهبود کیفیت زندگی در بیماران ایسکمی قلبی، مهم و ضروری می باشد. جهت ارتقای کیفیت زندگی و نهایتا کنترل بیماری قلبی، بکار گیری برنامه آموزشی که در این مطالعه طراحی و به کار گرفته شده است، به عنوان یک الگو توصیه می شود.

1مقدمه: هوش هیجانی مجموعه ای از مهارت های غیر شناختی است که بر توانایی های فرد در رویارویی با خواسته ها و فشارهای محیطی تأثیر می گذارد. به نظر می رسد دانشجویانی که هوش هیجانی بالاتری دارند می توانند در برابر استرس های گوناگون تصمیمات بهتر و هدفمند تری بگیرند. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین هوش هیجانی و و استرس درک شده دانشجویان شهر گناباد انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی که در سال 1400 انجام گرفت، 364 نفر از دانشجویان شهر گناباد با روش نمونه گیری سهمیه ای بنا بر تعداد دانشجویان هر دانشگاه وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک ، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریوز و پرسشنامه استرس درک شده کوهن بود؛  که به روش مبتنی بر وب تکمیل و جمع آوری شد. داده ها با آزمونهای آماری کای اسکوئر، پیرسون و اسپیرمن در نرم افزار SPSS نسخه 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:  میانگین نمره هوش هیجانی دانشجویان 32/89 و میانگین استرس درک شده دانشجویان 69/30 بود.در بین اطلاعات دموگرافیک فقط بین سن و هوش هیجانی رابطه معنی داری  و مثبتی وجود داشت(041/0P=). در سایر اطلاعات دموگرافیک با هوش هیجانی و استرس درک شده رابطه معنی داری مشاهده نشد.میانگین نمره مولفه های هوش هیجانی از جمله خودآگاهی 65/20، آگاهی اجتماعی 16/16، مدیریت روابط26/26 و خود مدیریتی86/25 بود. بین تمامی مولفه های هوش هیجانی  از جمله خودآگاهی (001/0 P<)، آگاهی اجتماعی (001/0 P<)، مدیریت روابط(001/0 P<) و همچنین نمره هوش هیجانی (001/0 P<) به جز مولفه ی خود مدیریتی(248/0 P<) با استرس درک شده رابطه ی معنی دار و معکوس مشاهده شد. نتیجه گیری: بنابر نتایج که نشان دهنده کاهش سطح استرس درک شده  با بالارفتن سطح هوش هیجانی در دانشجویان می باشد، لذا پیشنهاد می شود برای دانشجویان کارگاههای مرتبط با افزایش سطح هوش هیجانی در سطح دانشگاهها بویژه در زمان استرس های فراگیر در نظر گرفته شود.