مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا
سال:1403 | دوره:32 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

1سابقه و هدف: ترومای روانی زایمان در نتیجه ی تجارب تروماتیک فیزیکی یا روانی در طی لیبر و زایمان رخ می دهد و می­تواند پس از زایمان، باعث بروز اختلال استرس پس از تروما (PTSD)، افسردگی و اضطراب در مادر و همچنین، اختلال در روابط مادر و کودک و ارتباط با همسر در آینده شود. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی میزان ترومای روانی زایمان و عوامل مرتبط با آن در زنان در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1401 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه ی مقطعی درباره ی 484 نفر از زنان پس از زایمان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه ی مشخصات دموگرافیک و پرسش نامه ی ترومای روانی زایمان بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 21 و آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار و تعداد و درصد) و رگرسیون انجام شد. مقدار P کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره ی کل ترومای روانی زایمان برابر با 18.51 ± 45.52 و میانگین نمره ی سازه های تشویش و داغ زایمان، تظاهرات روان شناختی، درماندگی، فروپاشی، حس مرگ و تظاهرات جسمی به ترتیب برابر با 7.44 ± 16.31، 4.97 ± 11.20، 4.80 ± 9.73، 1.67 ± 3.82، 2.06 ± 4.46 و 2.06 ± 4.46 بود. رابطه ی معناداری بین ترومای روانی زایمان و سطح درآمد خانواده (0.030=P)، ناخواسته بودن حاملگی (0.001>P)، نخست زایی (0.001>P) و نمره ی آپگار نوزاد (0.001=P) وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به میزان بروز ترومای روانی زایمان و وجود رابطه بین نخست زایی، سطح درآمد خانواده، ناخواسته بودن حاملگی و نمره ی آپگار نوزاد با آن، مراقبان سلامت باید زنان در معرض خطر ترومای روانی زایمان را هرچه زودتر شناسایی کنند و با انجام اقدامات پیشگیرانه و مداخلات زودهنگام، از بروز آسیب های ناشی از آن جلوگیری کنند.

1سابقه و هدف: انجام مداخلات فوری برای ارتقای سلامت عمومی پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی ضروری است. هدف مطالعه ی حاضر بررسی تأثیر آموزش مدیریت استرس به شیوه­ی مجازی بر سلامت عمومی پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی نیمه تجربی که در سال 1401 در شهر جیرفت انجام شد، 160 نفر از پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی به روش تصادفی انتخاب و با تخصیص تصادفی ساده (قرعه کشی)، به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. جلسه های آموزشی محتوای مدیریت استرس به مدت 8 جلسه ی 45دقیقه­ای (2 جلسه در هفته) برای گروه مداخله، به صورت مجازی و آنلاین، از طریق Adobe Connect برگزار شد. پرسش نامه ی سلامت عمومی (GHQ) در دو مرحله، قبل و بلافاصله بعد از اتمام مداخله، در هر دو گروه تکمیل شد. تحلیل داده­ ها با نرم ­افزار SPSS نسخه ی 20، آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ANCOVA) انجام شد. یافته ها: نتایج پس آزمون تفاوت معنی داری را بین دو گروه از لحاظ نمره ی کلی سلامت عمومی نشان داد (15.10 ± 46.13 در گروه کنترل، در مقابل 12.63 ± 34.50 در گروه مداخله). همچنین، بعد از مداخله، نمره ی کلی سلامت عمومی و خرده مقیاس ­های آن فقط در گروه مداخله، کاهش معنی­ داری داشت (0.001> P). نتیجه گیری: اجرای برنامه ی آموزش مجازی مدیریت استرس به ارتقای سلامت عمومی پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی کمک می­کند؛ لذا استفاده از آن به عنوان روشی مؤثر برای توانمندسازی نیروی انسانی توصیه می­ شود.

1سابقه و هدف: زایمان رویدادی مهم در زندگی زنان است که نشان دهنده ی اوج فرایند تولیدمثل و آغاز مادری است.توصیف و ارتباط ویژگی های زنان باردار تائوسوگ، عوامل مؤثر بر زایمان آن ها و روش های ترجیحی زایمان. مواد و روش ها: مطالعه ای توصیفی هم بستگی درباره ی زنان باردار تائوسوگ در جولو، سولو (120=n) که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده و با راهنمایی معیار انتخاب شدند، انجام شد. پس از اطمینان از رضایت آگاهانه و تأیید اخلاقی، ابزاری سه بخشی و روا و پایا شده را شرکت کنندگان به صورت حضوری و آنلاین تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار، کرامر V و پیرسون r در سطح معنی داری 0.05 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: والدین و خویشاوندان، استقلال تصمیم گیری، باورهای فرهنگی و مذهبی، حمل ونقل، نزدیکی به بیمارستان و توانایی های مالی، همگی بر تصمیم درباره ی انتخاب روش زایمان تأثیر می گذارند (3.17WM=). مادران تائوسوگ تولد طبیعی را به دلیل باورهای فرهنگی، تجربیات شخصی و ترجیح خانواده و شریک زندگی انتخاب می کنند (3.73WM=). تعداد تولدها (0.41r = ؛ 0.01P =) و عوامل مؤثر بر زایمان (0.35r = ؛ 0.05= P) با روش های ارجح زایمان رابطه ی معنی داری دارد. نتیجه گیری: روش ترجیحی زایمان توسط مادران و عوامل مؤثر بر زایمان برای سلامت زایمان مادران و تأمین نیازهای بهداشتی باکیفیت آن ها ضروری است. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید از آن باورهای فرهنگی و مذهبی که ممکن است بر تصمیمات زایمان تأثیر بگذارند، آگاه باشند.

1سابقه و هدف: دیابت ملیتوس یکی از بیماری های شایع متابولیکی مزمن در سراسر جهان شناخته شده است؛ بنابراین، هدف این مطالعه ی مروری سیستماتیک و متاآنالیز تعیین شیوع افسردگی در مبتلایان به دیابت نوع دو در ایران است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مرور سیستماتیک و متاآنالیز با بررسی پایگاه هایScientific Information Database (SID) ، Medline (PubMed)، ScienceDirect و Google Scholar بدون محدودیت زمانی شروع تا اردیبهشت 1402 است. یافته ها: در بررسی 28 مطالعه با حجم نمونه ی 7499 فرد مبتلا به دیابت نوع دو، شیوع افسردگی در مبتلایان به دیابت نوع دو در ایران برابر با 51.7 درصد (%95 ,59-44.4 :CI) گزارش شد. با افزایش حجم نمونه، شیوع افسردگی در مبتلایان افزایش (0.001>P) و با افزایش سال انجام مطالعات و سن زنان باردار، شیوع افسردگی کاهش می یابد (0.001>P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان می دهد که شیوع افسردگی در مبتلایان به دیابت نوع دو در ایران، در سطح بالایی قرار دارد و لازم است برای اجرای هدفمند اقدامات پیشگیرانه و رسیدن به سطوح پایین تر، توجه سیاست گذاران سلامت به کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت و همچنین، مشکلات روانی و رفتاری آن ها علاوه بر اقدامات درمانی، معطوف باشد.

1سابقه و هدف: در سال های اخیر، به اثربخشی مداخلات آموزشی در درمان بیماری های مزمن توجه شده است. لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش گروهی ذهن آگاهی بر اضطراب، استرس و افسردگی مادران دارای فرزند دارای اختلال یادگیری انجام شده است. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی با شرکت 60 مادر دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری در شهر قزوین در سال 1400 انجام شد. شرکت کنندگان به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. اطلاعات با استفاده از چک لیست اطلاعات دموگرافیک و DASS-21 در هر دو گروه کنترل و مداخله در سه مرحله (قبل، بلافاصله و 2 ماه بعد از مداخله) جمع آوری شد. گروه مداخله 8 جلسه ی 90دقیقه ای آموزش ذهن آگاهی را به صورت گروهی دریافت کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار R تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات استرس، اضطراب و افسردگی قبل از مداخلات در مادران هر دو گروه، تفاوت معنی داری نداشت. این مداخله توانست استرس، اضطراب و افسردگی مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری را در 2 ماه پیگیری در گروه مداخله، در مقایسه با گروه کنترل، به طور معناداری افزایش دهد (0.05P≤). نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، آموزش گروهی ذهن آگاهی بر میزان استرس، اضطراب و افسردگی مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری تأثیرگذار است و توصیه می شود از نتیجه گیری پژوهش حاضر در طراحی روش های درمانی و برنامه های آموزشی به منظور کاهش دیسترس های روان شناختی والدین دارای کودکان مبتلا به اختلال یادگیری استفاده شود.

1سابقه و هدف: یکی از وجوه زندگی کاری پرستاران که تحت تأثیر سبک های مدیریت سرپرستاران قرار می گیرد، رضایت شغلی است که می تواند کیفیت خدمات پرستاری را تغییر دهد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ی سبک رهبری اصیل سرپرستاران با رضایت شغلی پرستاران و کیفیت خدمات پرستاری مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی مقطعی از نوع هم بستگی است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از نوع نسبتی، تعداد 295 نفر از پرستاران و 885 بیمار به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، سبک رهبری اصیل والومبا، رضایت شغلی مینه سوتا و کیفیت خدمات سروکوال بود. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS  نسخه ی 24 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: سطح به کارگیری سبک رهبری اصیل توسط سرپرستاران، میزان رضایت شغلی پرستاران و همچنین، کیفیت خدمات پرستاری به ترتیب، با میانگین های 3.75، 3.45 و 3.83 در حد متوسط هستند. رابطه ی بین سبک رهبری اصیل سرپرستاران و رضایت شغلی پرستاران، سبک رهبری اصیل سرپرستاران و کیفت خدمات درک شده ی ارائه شده به وسیله ی پرستاران و رابطه ی رضایت شغلی پرستاران و کیفیت خدمات ارائه شده (درک شده) به وسیله ی آن ها به ترتیب با مقادیر 0.002 = P و 0.104 =r، 0.001 = P و 0.115 = r، 0.001 > P و 0.167 = r معنادار و ضعیف است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج ضعیف، اما معنادار بین متغیر ها، مسئولان می توانند در جهت ارتقای رضایت شغلی و در پی آن، کیفیت خدمات پرستاری گام بردارند.

1سابقه و هدف: آموزش یکی از شیوه های اساسی پیشگیری، درمان و کنترل بیماری های مزمن، از جمله دیابت است. پیگیری تلفنی نه تنها در کاهش هزینه ها، بلکه در ارائه ی مراقبت پرستاری و خودکارآمدی بیماران نقش مؤثری ایفا می کند. این مطالعه با هدف تأثیر آموزش و پیگیری تلفنی پرستار بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی بیماران باردار دیابتی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی فاطمیه ی همدان در دوران پاندمی کرونا در سال 1400 انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 83 مادر مبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به مرکز فاطمیه ی همدان به صورت تصادفی، به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه ی سه قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی و بیماری، پرسش نامه ی  DMSESو QOL بود. پیگیری تلفنی همراه با آموزش بلافاصله پس از ترخیص در ماه اول، هر هفته دو مرتبه و در ماه دوم، هر هفته یک بار در گروه مداخله انجام شد. از نرم افزار SPSS نسخه ی 23 برای تحلیل داده ها استفاده شد.  یافته ها: میانگین خودکارآمدی و کیفیت زندگی دو گروه قبل از مداخله، اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد. پس از ارائه ی آموزش به گروه مداخله، میانگین خودکارآمدی و کیفیت زندگی گروه مداخله به طور معنی داری، در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت (0.001< P). نتیجه گیری: به نظر می­رسد که استمرار در آموزش طی تماس­های تلفنی، راحت و دردسترس بودن نوع پیگیری­ها موجب شده است تا بیماران گروه مداخله رغبت لازم برای اجرا و ادامه­ی آموزش­ها را داشته باشند و این تمرین و تکرار موجب بهبود خودکارآمدی در این بیماران شده است.

1سابقه و هدف: در مطالعه ی حاضر، عوامل مرتبط با پذیرش واکسن کووید-19 توسط والدین کودکان 5 تا 12ساله بررسی شد. مواد و روش ها: این مطالعه ی توصیفی مقطعی مبتنی بر وب در سال 1401 درباره ی 340 نفر از والدین کودکان 5 تا 12ساله ی شهر بجنورد انجام شد. ابزار گردآوری داده های پژوهش شامل فرم مشخصات دموگرافیک، فرم نگرش و آگاهی از واکسن کووید19 برای کودکان بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی، کای اسکوئر و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: بیش از 60 درصد والدین تمایلی به واکسیناسیون کودک خویش در مقابل کووید-19 نداشتند. اکثر والدین خطرناک بودن واکسن را مهم ترین نگرانی خود (45.9 درصد) اعلام کردند. اکثر والدین دانش و آگاهی خویش درباره ی بیماری کووید-19 و واکسن آن را در سطح متوسط ارزیابی کردند (57.4 درصد). ارتباط معناداری بین سطح دانش و آگاهی والدین و پذیرش واکسن کووید-19 مشاهده نشد (0.05 ˃P). ارتباط معناداری بین شاخص­های جنسیت، سن، تحصیلات و به خصوص، میزان اعتماد به سیستم بهداشت و درمان با تمایل والدین برای واکسیناسیون کودکان وجود داشت (0.05 ˂ P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که ترس از ایمن نبودن واکسن های کووید-19 برای کودکان و عدم اعتماد به سیستم بهداشت و درمان از دلایل اصلی پذیرش نامطلوب واکسن از سوی والدین باشد. مداخلات بهداشت عمومی باید بر بهبود اعتماد به سیستم مراقبت های بهداشتی و ایجاد کارزارهای آموزشی برای رسیدگی به عوامل جمعیت شناختی خاص که بیشتر دچار تردید واکسن هستند، متمرکز شود.