علوم درمانگاهی دامپزشکی ایران
سال:1397 | دوره:12 | شماره:1 |تعداد مقالات:14

گاوهای مورد مطالعه به دو گروه دچار ورم پستان بالینی تحت حاد (تعداد کارتیه = 25) و گاوهای مبتلا به ورم پستان تحت بالینی (تعداد کارتیه = 49) تقسیم شدند. اساس انتخاب ورم پستان بالینی وجود شیر غیر طبیعی به شکل دلمه، ترشحات آبکی یا زردآب و نیز اساس انتخاب ورم پستان تحت بالینی، وجود سلول های سوماتیک بیشتر از103 ×4000 در هر میلی لیتر شیر بوده است. . در موارد بالینی کارتیه ی درگیر با استفاده از پماد پستانیSpectramast ® LC (سفتیوفور هیدروکلراید) در دو تا حداکثر پنج نوبت (در صورت وجود ترشحات غیرطبیعی 48 ساعت پس از شروع درمان) به فاصله ی هر 24 ساعت (14 مورد) و یا پماد پستانیCobactan® LC (سفکوئینوم سولفات) در سه تا حداکثر پنج نوبت دوشش متوالی (15 مورد)، تحت درمان قرار گرفتند. درمان ورم پستان های تحت بالینی نیز در گروه کوباکتان با استفاده از تخلیه ی پماد پستانی در سه نوبت دوشش متوالی و در گروه اسپکترامست در دو نوبت به فاصله ی 24 ساعت صورت گرفت. نمونه گیری شیر برای کشت باکتریایی در هر دو گروه بالینی و تحت بالینی و برای شمارش سلول های سوماتیک در گروه تحت بالینی در زمان شروع مطالعه (قبل از تجویز پماد پستانی) و 14 روز پس از آخرین درمان صورت پذیرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، نرخ بهبود باکتریولوژیک در هر دو دسته ی ورم پستان بالینی و تحت بالینی، نرخ بهبودی بالینی و کاهش تعداد سلول های سوماتیک به ترتیب در موارد بالینی و تحت بالینی تفاوت معنی داری را بین گاوهای درمان شده با این دو پماد پستانی نشان نداد.

ورم پستان تحت بالینی سبب خسارت های فراوانی می شود. بنابراین دستیابی به روش هایی که بتوانند در جهت پیشگیری، کنترل و کاهش موارد ورم پستان، بخصوص شکل های تحت بالینی آن، عمل کنند، از اهمیت و ارزش بالایی برخوردار است. به منظور کمک به تشخیص ورم پستان تحت بالینی، تغییرات فعالیت آدنوزین دآمیناز در شیر گا وها ی مبتلا به ورم پستان تحت بالینی بررسی گردید. نمونه های شیر به روش استریل از 46 راس گاو مبتلا به ورم پستان تحت بالینی که آزمایش ورم پستان کالیفرنیایی آن ها مثبت بود اما هیچ نشانه ی ظاهری مبنی بر بیماری نداشتند (به عنوان گروه بیمار) و 10 راس گاو سالم که نتیجه ی آزمون ورم پستان کالیفرنیایی آن ها منفی بود و هیچ نشانه ی ورم پستان نداشتند (به عنوان گروه کنترل منفی) تهیه شد. اندازه گیری چربی، پروتئین و شمارش سلول های سوماتیک روی نمونه های شیر انجام و فعالیت آدنوزین دآمیناز نیز در تمام نمونه ها اندازه گیری شد. مقایسه ی چربی و پروتئین شیر که بین دو گروه بیمار و کنترل انجام شد، نشان داد که هیچ کدام اختلاف آماری معنی دار ندارند. تعداد سلول های سوماتیک در گا وهای مبتلا به ورم پستان تحت بالینی به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود. فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز در گاوهای مبتلا به ورم پستان تحت بالینی به طور معنی داری بیشتر از گاوهای سالم بود. آنزیم آدنوزین دآمیناز می تواند به عنوان یک شاخص برای تشخیص ورم پستان تحت بالینی مورد استفاده قرار گیرد.

تولید تخم با کیفیت در پویایی صنعت تخم مرغ تاثیر زیادی دارد و کیفیت پوسته در تعیین کیفیت تخم مرغ از اهمیت بالایی برخوردار است و به عوامل متعددی نظیر، نژاد، سن، تغذیه، دوره ی تولید، بیماری و استرس ها و به ویژه تنش گرمایی بستگی دارد. با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه اثرات تنش گرمایی بر برخی از شاخص های کیفیت تخم مرغ در مرغان تخم گذار تجاری مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه بر روی 80 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سفید (های لاین W-36) در دو گروه تیمار و شاهد با شرایط تغذیه و نگهداری مشابه انجام گرفت و القای تنش گرمایی از طریق افزایش دمای محیط گروه تیمار صورت گرفت. در طول دوره ی تولید، تخم مرغ های تولید شده در هر گروه به طور جداگانه جمع آوری شدند و هر هفته تعداد 20 نمونه تخم مرغ به صورت تصادفی از میان آن ها انتخاب گردید تا سنجش شاخص های کیفی صورت گیرد. نتایج این مطالعه کاهش معنی دار (05 /0>P) در وزن، اندازه، وزن پوسته و ضخامت پوسته ی تخم مرغ های تولیدی در شرایط تنش گرمایی را نشان داد. درصد خاکستر و درصد کلسیم پوسته ی تخم مرغ های تولیدی نیز در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کمتر بود. همچنین با طولانی تر شدن دوره ی تنش گرمایی، تاثیر آن بر شاخص های کیفی نیز تشدید گردید. در مجموع نتایج این مطالعه آثار تنش گرمایی را به عنوان یکی از تنش های رایج در فارم های مرغ تخم گذار بر کاهش شاخص های کیفی تخم مرغ های تولیدی نشان داد.

در پژوهش حاضر اثر اسید لینولنیک روی کیفیت منی خروس که در دمای 4 درجه سانتی گراد ذخیره شده بررسی شد. برای این منظور، جمع آوری منی از خروس ها (تعداد= 10) 2 نوبت در هفته انجام گرفت؛ سپس نمونه های با کیفیت خوب، رقیق شدند و اسید لینولنیک با غلظت های صفر ( کنترل)، 40 (40L)، 80 (80L) و 160 (160L) میکرومولار به آن ها افزوده شد. به منظور بررسی اثر اسید لینولنیک بر اسپرم، حرکت پیش رونده رو به جلو، قابلیت زنده مانی، همچنین غلظت مالون دی آلدهید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در محیط نگه داری و اسپرم در ساعت های صفر، 24 و 48 آزمایش اندازه گیری شد. با توجه به نتایج این پژوهش، حرکت پیش رونده رو به جلو در زمان های 24 و 48 پژوهش در گروه های 80L و 160L و نیز درصد زنده مانی اسپرم در گروه های 80L و 160L در ساعت 48 پژوهش بالاتر از گروه کنترل بود (05 /0 p <)؛ علاوه بر این، غلظت مالون دی آلدهید در ساعات 24 و 48 پژوهش درگروه های 80L و 160L در محیط نگه داری و اسپرم کم تر از گروه کنترل بود (05 /0 p <). گروه های ذکر شده در ساعات 24 و 48 پژوهش ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بالا تری نسبت به گروه کنترل نشان دادند (05 /0 p <)؛ در نتیجه، غنی سازی با غلظت های 80 و 160 میکرومولار اسید لینولنیک می تواند باعث بهبود کیفیت منی خروس ذخیره سازی شده در دمای یخچال شود.

تعداد192 قطعه جوجه یک روزه گوشتی از سویه راس-308 به 4 تیمار 48 قطعه ای تقسیم شدند. گروه ها شامل گروه کنترل (جیره پایه)، گروه ویتامین-c (جیره پایه+mg/kg 500 ویتامین c)، گروه نانوسلنیوم (جیره پایه+mg/kg 3 /0 نانوسلنیوم) و گروه سلنیوم آلی (جیره پایه+mg/kg 3 /0 سلنیوم آلی) بودند. جوجه ها تا 35 روزگی تغذیه شدند و عمل کرد رشد در طول آزمایش ثبت شد. در 35 روزگی 12 پرنده از هر گروه خون گیری و ذبح شدند. ضریب تبدیل گروه دریافت کننده نانوسلنیوم تنها از نظر عددی بهتر از سایر گروه ها بود (05 /0p). شاخص های سرمی لیپوژنز هیچ کدام اختلاف معنی داری نداشتند اما گروه سلنیوم آلی مقادیر تری گلیسیرید و کلسترول کمتری از سایر گروه ها داشتند. هماتوکریت نیز در گروه نانوسلنیوم کمترین میزان بود. می توان نتیجه گیری کرد که نانوسلنیوم با افزایش معنی دار سطح جذب و رشد غدد لیبرکوهن پرزها، نسبت به ویتامین c و سلنیوم آلی، گزینه مناسب تری برای بهبود راندمان رشدی در جوجه های گوشتی است.

علی رغم پیشرفت های چشم گیر در زمینههای مختلف پرورش طیور، سالانه خسارت های قابل توجهی در اثر کوکسیدیوز به صنعت مرغداری جهان وارد می شود. یکی از راه های متداول پیش گیری و کنترل کوکسیدیوز، استفاده از داروهای کوکسیدیواستات است و مقاومت در برابر این داروها در حال گسترش است. به منظور بررسی و مقایسه اثر کوکسیدیواستات-های رایج در مقابل عدم استفاده از این داروها، آزمایش تجربی با روش مانیتورینگ بستر در یک گله اجداد انجام شد. دو آشیانه از یک سالن پرورش اجداد هر یک به ظرفیت 3100 قطعه جوجه یک روزه اجداد انتخاب و در شرایط مدیریتی کاملاً یکسان با دو جیره یکی حاوی داروی کوکسیدیواستات برای پیش گیری، و دیگری فاقد دارو تغذیه شدند و تا پایان دوره، یک روز از هفته از بستر این دو آشیانه به طور مجزا نمونه برداری و میزان OPG (تعداد اووسیست ها در هر گرم از بستر) در هر هفته تعیین شد. شاخصهای میانگین وزن، میانگین تولید، سرانه تولید، سرانه دان مصرفی و تلفات نیز بمنظور بررسی عمل کرد پرندگان این دو آشیانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که شاخص های مورد بررسی در دو آشیانه یکسان و حتی در برخی از این شاخص ها، عمل کرد پرندگان آشیانهای که کوکسیدیواستات مصرف نکرده بودند با ایجاد یک خود ایمنی بهتر از آشیانه دیگر بوده است.

بیماری آنفلوانزای پرندگان اهمیت اقتصادی و بهداشت عمومی دارد. تحت تیپ H9N2 ویروس عامل بیماری آنفلوانزای پرندگان در ایران بومی است، لذا برای کنترل آن از سیاست واکسیناسیون استفاده می شود. کارایی واکسن آنفلوانزا در کنترل بیماری، کاهش خطر عفونت و کاهش دفع ویروس نقش به سزای دارد؛ در نتیجه نظارت بر کارایی واکسن ضروری است. در این تحقیق پاسخ های آنتی بادی به دو واکسن تجاری آنفلوانزای پرندگان در جوجه های گوشتی بررسی گردید. برای این منظور 90 قطعه جوجه یک روزه گوشتی تجاری تهیه و به سه گروه تقسیم شدند. در 14 روزگی به گروه اول واکسن A، به گروه دوم واکسن B و به گروه سوم واکسنی تزریق نشد. پژوهش سرولوژیک به روش آزمون مهار هماگلوتیناسیون (HI) از روز 14 تا 49 به صورت هفتگی انجام گرفت. داده ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه و روش تکمیلی دانکن بررسی شد. میانگین تیتر HIدر هفته سوم و چهارم بعد از واکسیناسیون بین گروه اول و سایر گروه ها و در هفته پنجم بین گروه های واکسینه و گروه غیرواکسینه معنی دار بود (05 /0>P). نتایج نشان داد هر دو واکسن 5 هفته بعد از واکسیناسیون موجب تولید بالاترین تیتر HI می شوند ولی این تیترها در حدی نیستند که ایمنی محافظتی ایجاد کنند؛ همچنین مشخص شد بین آنتی بادی مادری و ایمنی فعال تداخلی وجود ندارد. در نتیجه با توجه به این که واکسن های مورد پژوهش تجاری هستند و کیفیت آن ها به طور منظم توسط تولید کننده مورد بررسی قرار می گیرد، بنابراین احتمالا مهم ترین دلیل کیفیت پایین واکسن های مذکور شرایط نامناسب حمل و نگه داری واکسن است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرآلودگی ثانویه با سویه H9N2 ویروس آنفلوانزا بر گرایش و انتشار بافتی عفونت ناشی از باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (ORT) در اندام های مختلف جوجه های عاری از عوامل بیماریزای خاص (SPF) با استفاده از آزمایش های کشت، جداسازی و مولکولی بود. بدین منظور، شصت قطعه جوجه یک روزه SPF نژاد لگهورن به صورت تصادفی به سه گروه بیست تایی تقسیم و به صورت جداگانه در داخل ایزولاتور فشار مثبت در محل پرورش حیوانات آزمایشگاهی موسسه رازی کرج نگه داری شدند. در سن 21 روزگی، جوجه های گروه یک با CFU1010×1 باکتری ORT(JF810491) به روش داخل نایی و سه روز بعد با EID50 106×1 ویروس (A/Chicken/Iran/ m. 1 /2010) H9N2 به روش قطره چشمی و جوجه های گروه دو صرفا با همان باکتریORT به میزانCFU 10 10×1 به روش داخل نایی تلقیح گردیدند. جوجه های گروه سه نیز به عنوان کنترل فقط PBS دریافت کردند. نمونه برداری از اندام های مختلف در روزهای 6، 8، 10، 12، 14، 16پس از آزمایش صورت گرفت. جوجه های گروه یک نشانه هایی نظیر کزکردگی، ژولیدگی پرها و کم اشتهایی نشان دادند، درحالی که جوجه های گروه دو نشانه ی بالینی خیلی جزئی کزکردگی داشتند. ویروس H9N2 آنفلوانزا در جوجه های گروه یک از بافت هایی نظیر ریه، نای، بورس فابریسیوس، تیموس، طحال و لوزه های سکومی ردیابی شد. باکتریORT فقط در نمونه های نای، ریه و کبد پرندگان گروه های عفونی جدا گردید. نتایج این پژوهش نشان داد جوجه های تلقیح شده با باکتری ORT در صورت ابتلا به آلودگی ثانویه با ویروس آنفلوانزا موجب افزایش بیماری زایی و همچنین تشدید علایم بالینی و کالبدگشایی ناشی از باکتری ORT می گردد.

در این پژوهش تاثیر مکمل های سلنیم در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سلنیم، مس، روی، آهن و افزایش وزن بررسی شد. تعداد 12 بره ماده ماکویی حدوداً 2 ماهه با وزن تقریبی 20 کیلوگرم در گروه های 4 راسی کنترل، نانوذرات سلنیم و سلنیت سدیم به مدت 63 روز از نژاد ماکوئی انتخاب شدند. این بره ها در مرتع تغذیه می شدند. بالاترین مقادیر GPX، مس و آهن در تجویز مکمل های سلنیم بود اما این تفاوت بین گروه ها معنی دار نبود. مقایسه میانگین غلظت شاخص ها در دفعات نمونه گیری در بین گروه ها برای GPX و سلنیم در تمامی روزها معنی دار، برای مس و روی در معدودی از روزها معنی دار لیکن برای وزن متفاوت نبود. درصد افزایش وزن براساس وزن تولد در گروه ها به ترتیب 2 /34، 9 /38 و 3 /36 درصد مشخص شد که معنی دار نبود. مقایسه انفرادی شاخص ها در مجموع بره ها در بین گروه ها فقط در GPX، سلنیم و مس معنی دار بود. رابطه بین وزن و شاخص ها فقط در نانوذرات سلنیم بین وزن/آهن، وزن/GPX و وزن/سلنیم مشاهده شد. نتیجه این که مکمل های سلنیم فعالیت GPX و سلنیم را افزایش می دهد که در نانوذرات سلنیم برجسته تر است. سلنیم بر شاخص های مس، روی و آهن تاثیری ندارد ولی وزن نسبی بره ها افزایش می یابد. نانوذرات سلنیم با ایجاد رابطه بین وزن با GPX، آهن و سلنیم عمل کرد بهتری دارد که احتمال دارد در تخمین وزن بره ها مفید باشد. بنابراین اهمیت نانوذرات سلنیم در حذف استرس اکسیداتیو و افزایش وزن بره ها مطلوب بوده و جایگزینی مناسب برای سلنیت سدیم در بره ها می تواند باشد.

در این پژوهش به منظور تحلیل صفات تولید مثلی از 792 رکورد مربوط به 405 رأس گاو شیری هلشتاین که بین سال های 1387 تا 1393 زایش داشتند استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل صفات فاصله زایش تا اولین تلقیح، فاصله اولین تا آخرین تلقیح و روزهای باز از مدل خطی تکرارپذیر استفاده گردید. نتایج نشان داد که میانگین فاصله زایش تا اولین تلقیح، فاصله اولین تا آخرین تلقیح و روزهای باز به ترتیب0 /80، 52 و 1 /134روز بود. میانگین حداقل مربعات صفت فاصله زایش تا اولین تلقیح در گله ها، سال ها و فصول مختلف زایش تفاوت داشتند (05 /0 p <) اما اثر شکم بر این صفت بی تأثیر بود (05 /0 p >) در حالی که در صفت روزهای باز فقط گله ها و سال های مختلف زایش دارای تفاوت معنی داری بودند (05/ 0 p <) و اثر شکم و فصل زایش بر این صفت بی تأثیر بود (05/ 0 p >). اما در صفت فاصله اولین تا آخرین تلقیح، تنها اثر مؤثر بر صفت، نوبت تلقیح بود (05/ 0 p <). مقایسه گله ها با وضعیت مطلوب دراین صفات نشان دهنده وضعیت بسیار نامناسب برای صفت فاصله اولین تا آخرین تلقیح و وضعیت نه چندان مطلوب برای صفات فاصله زایش تا اولین تلقیح و روزهای باز بود.

ببیماری لکه سفید (WSSD) مهم ترین بیماری ویروسی عفونی پاتوژن در میگوهای خانواده پنائیده است ولی تاکنون مطالعه ای بر روی مولدان وحشی گونه ی سفید هندی(Fenneropenaeus indicus) صیدگاه های استان سیستان و بلوچستان انجام نشده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی شیوع آلودگی این ویروس در صیدگاه های این استان، در فصول مختلف، به روش مولکولی و آسیب شناسی بافتی بود. از مجموع 451 نمونه، 25 نمونه به روش مولکولی و 4 نمونه به روش هیستوپاتولوژی مثبت تشخیص داده شد. میزان آلودگی در فصل بهار به طور معنی داری نسبت به فصل پاییز بالاتر بود. میزان آلودگی به ترتیب در مناطق پسابندر، چابهار و گواتر به طور معنی داری افزایش داشت(05 /0>P)؛ در حالی که ارتباط معنی داری بین جنسیت و اندازه میگو با آلودگی به ویروس لکه سفید مشاهده نشد(05 /0

از 21 رأس بز نژاد سانن در اطراف زایمان خونگیری به عمل آمد. غلظت مالون دی آلدهید (MDA)، فعالیت سوپراکسید-دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، کاتالاز، سلنیوم، روی، مس، آهن، پروفایل لیپیدی و فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز، آلانین-آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفرازسرم اندازه گیری شدند. غلظتMDA در روز زایمان نسبت به مقدار آن در یک هفته قبل از زایمان به طور معنی داری کاهش یافته و مجدداً در یک هفته بعد زایمان افزایش یافته و دو هفته بعد زایمان کاهش معنی داری نسبت به قبل نشان داد. فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز بعد از زایمان کاهش نشان دادند. در پروفایل لیپیدی میزان HDL سرم یک و دو هفته بعد از زایمان نسبت به زمان زایمان و یک هفته قبل آن افزایش معنی داری نشان داد. مقدار سلنیوم سرم هنگام زایمان و یک هفته بعد از آن کاهش معنی داری نسبت به قبل از زایمان نشان داد ولی یک هفته بعد از زایمان مجددا افزایش یافت. مقدار مس و روی سرم در نمونه های بعد از زایمان افزایش قابل توجه ولی غیر منظم نسبت به قبل از زایمان نشان دادند. مقدار آهن سرم نیز بعد از زایمان روند نسبتا منظم کاهشی نشان داد به طوری که دو هفته بعد از زایمان نسبت به زمان های قبل تفاوت معنی دار بود. فعالیت فسفاتاز قلیایی و آسپارتات آمینوترانسفراز سرم نمونه های بعد از زایمان نسبت به قبل از آن کاهش معنی داری نشان داد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بزهای سانن بعد از زایمان درجاتی از استرس اکسیاتیو همراه با کاهش برخی ریزمغذی ها را تجربه می کنند

در این بررسی، 180 قطعه جوجه یک روزه گوشتی در 4 گروه، در دو سالن جداگانه تقسیم شدند و تا 22 روزگی به شکل عادی پرورش یافتند. از 22 تا 42 روزگی گروه اول و دوم (در سالن 1)، در شرایط عادی و گروه سوم و چهارم (در سالن 2)، روزانه به مدت 8 ساعت در دمای 35 درجه سانتی گراد نگه داری شدند. جوجه های گروه اول و سوم، ویتامین C را (100 میلی گرم در لیتر) از 22 تا 42 روزگی دریافت کردند. تمامی جوجه ها واکسن های برونشیت و نیوکاسل را مطابق برنامه معمول دریافت کردند. نمونه های خون در سن 42 روزگی به منظور تعیین نسبت هتروفیل به لنفوسیت (H: L) و سنجش IgG سرمی علیه نیوکاسل تهیه شد. شست و شوی نای و بینی به منظور سنجش IgA مخاطی علیه واکسن برونشیت عفونی انجام شد. سنجش IgA با روش الیزا و با آنتی گلوبولین اختصاصی برونشیت عفونی انجام شد. نتایج نشان داد استرس گرمایی حاد موجب کاهش وزن گیری، مصرف خوراک، تیتر HI نیوکاسل و تیتر IgA مخاطی برونشیت می شود و H: L و ضریب تبدیل غذایی (FCR) را افزایش می دهد. افزودن ویتامین C به آب آشامیدنی جوجه های تحت شرایط استرس گرمایی موجب افزایش وزن گیری، مصرف خوراک، تیتر HI نیوکاسل، تیتر IgA مخاطی علیه برونشیت و کاهش H: L و FCR می گردد. مطالعه اخیر نشان داد استرس گرمایی حاد، بر پاسخ ایمنی سرمی و مخاطی علیه واکسن های تنفسی اثرات منفی دارد و تجویز ویتامین C اثرات مفیدی بر پاسخ ایمنی مخاطی و هومورال در جوجه های تحت استرس گرمایی فراهم می آورد.

تعیین جنسیت در دام های اهلی دارای کاربردهای مختلف تحقیقاتی و تجاری، به خصوص در سیستم های صنعتی دامپروری می-باشد. تعیین جنسیت در اسب، برای پرورش دهندگان این گونه دارای اهمیت اقتصادی قابل توجهی بوده که پژوهش در این زمینه را بیش از پیش محرز می نماید. بسته به کیفیت نژادی نریان و مادیان استفاده شده در یک کشش، نر یا ماده بودن جنین حاصل دارای ارزش اقتصادی کاملا متفاوتی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی امکان استفاده از DNA آزاد جنینی موجود در سرم خون مادیان آبستن جهت تعیین جنسیت جنین در طی دوره آبستنی توسط توالی طراحی شده روی ژن TSPY با استفاده از روش Real Time PCR بود. نمونه گیری از خون 30 مادیان آبستن با سن آبستنی 2 تا 11 ماه انجام شد و DNA استخراجی از خون یک نریان و یک مادیان غیرآبستن به عنوان کنترل مثبت و منفی انتخاب گردید. به منظور استخراج DNA از روش فنل-کلروفورم استفاده شد. نتایج زایمان نشان داد که 12 عدد از کره ها با جنسیت نر و 18 عدد از کره ها با جنسیت ماده متولد شدند. جنسیت جنین های بدست آمده با نتایج تست مقایسه گردید و حساسیت، ویژگی و صحت با استفاده از ژن TSPY به ترتیب 75%، 100% و 90% بود. باتوجه به نتایج به دست آمده از روش فوق، استفاده از روش Real Time PCR با استفاده از ژن TSPY، می تواند در تعیین جنسیت پیش از تولد جنین در گونه اسب مورد استفاده قرار گیرد.