مراقبت اورژانس
سال:1396 | دوره:1 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: بسیاری از مرگ ها و ناتوانایی های بلندمدت، از طریق مراقبت اورژانس قابل پیشگیری هستند. برای ادامه ی حیات مصدوم، نقش مولفه های انسانی، برخورداری از تجهیزات و امکانات تخصصی برای ارائه خدمات مناسب اهمیت بسیار بالایی دارد. این مطالعه ی با هدف ارزیابی تجهیزات بالینی پایگاه های اورژانس 115 دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه در سال 1395 انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی است که پس از تصویب و اخذ کد کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه، تمام 12 پایگاه اورژانس 115 تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه در شش ماهه دوم سال 1395 از نظر تجهیزات مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها چک لیست استاندارد تجهیزات پایگاه های اورژانس 115 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بود. داده های مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS ver 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده در بررسی پایگاه های شهری و جاده ای اورژانس 115 تربت حیدریه، به وسیله چک لیست استاندارد تهیه شده با در نظر گرفتن 10 متغیر برای تجهیزات بالینی، میزان 54.89 درصد از استانداردها رعایت شده بود. بیشترین و کم ترین میزان استانداردها به ترتیب مربوط به دارو و کیف رزرو با 89.9 درصد و بیکس پانسمان با 8.04 درصد بود.نتیجه گیری: در حال حاضر وضعیت پایگاه های اورژانس با در نظر گرفتن استانداردهای وزارت بهداشت در سطح نسبتا خوبی هست. کمبود تجهیزات پایگاه های اورژانس 115، باعث کاهش کارایی خدمات پزشکی اورژانس پیش بیمارستانی خواهد شد. توجه کافی جهت رسیدن به استانداردها، رفع کمبودهایی همچون سامانه GPS، دستگاه الکتروشوک و لیست کیت تریاژ بسیار ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: مسمومیت ها یکی از علل مهم مرگ و میر در اغلب کشورها می باشند به طوری که مسمومیت های حاد یکی از مشکلات تهدید کننده سلامت در سرتاسر جهان محسوب می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی های بیماران بستری ناشی از انواع مسمومیت های عمدی و غیر عمدی در شهرستان فسا طی سال های 1393 لغایت 1395 انجام پذیرفت.روش بررسی: مطالعه توصیفی - مقطعی برروی 275 بیمار مسموم مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان ولی عصر شهر فسا طی دو سال و نیم انجام شد. اطلاعات توسط پرسشنامه ویژگی های بیماران شامل سن، جنس، محل و روز مسمومیت، مسمومیت عمدی یا غیر عمدی، اعتیاد به مواد، سابقه قبلی اقدام به خودکشی، تاریخچه مصرف داروها، میانگین مدت زمان بستری و پیش آگهی بیماران از پرونده های بیماران جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: اغلب بیماران مرد (63.28 درصد)، مجرد (53.60 درصد)، بیکار (65.80 درصد) و در رده سنی 59-36 سال قرار داشتند. 80.40 درصد مسمومیت ها غیرعمدی بود که داروهای آنالجزیک و نارکوتیک ها (44 درصد) بیشترین ماده مسمومیت زا را تشکیل دادند. اکثر مسمومیت ها در منزل (90 درصد) و مناطق شهری (60.40 درصد) بود. 63.90 درصد افراد مسموم در کمتر از یک ساعت به مراکز درمانی مراجعه نموده و 75.60 درصد با بهبودی کامل مرخص گردیده بودند و گزارشی از بستری در آی سی یو و مرگ مشاهده نگردید.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، آسیب پذیرترین گروه در معرض خطر مسمومیت را مردان، افراد مجرد و بیکار در رده سنی 59-36 سال به علت مسمومیت با داروها تشکیل می دادند. بنابراین لازم است در رابطه با عدم تجویز بدون نسخه داروها و نحوه مصرف آنها آموزش های همگانی خصوصا در افراد میانسال انجام پذیرد.

زمینه و هدف: مراقبت های پیش بیمارستانی یک جزء اساسی و سرنوشت ساز در درمان بیماران اورژانسی می باشد. هر چه مدیریت این بیماران مناسب تر، صحیح تر و سریع تر باشد، میزان بیماری زایی و مرگ و میر کمتر خواهد شد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه وضعیت اورژانس پیش بیمارستانی شهر سبزوار با استانداردهای موجود در سال 1393 انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1393، در پنج پایگاه اورژانس درون شهری، سبزوار انجام شد. داده های مربوط به کارکنان و تجهیزات موجود در پایگاه های اورژانس با استفاده از چک لیست استخراج شدند و 14306 گزارش ماموریت و میانگین زمانی هر ماه در طول 12 ماه از ابتدای فروردین تا پایان اسفندماه 1393 با توجه به گزارشات ثبت شده در پایگاه مرکزی مورد بررسی قرارگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 استفاده شد.یافته ها: هیچ کدام از پایگاه ها دارای نیروی انسانی کافی و هیچکدام از آمبولانس ها دارای تمامی تجهیزات مورد نیاز نبودند. بیشترین کمبود مربوط به تجهیزات مدیریت درمانی حیاتی بود به صورتی که تنها 12.50 درصد از آمبولانس ها دارای این تجهیزات بودند. حدود 18.06 درصد از زمان پاسخ ها در بیشتر از هشت دقیقه پاسخ داده شده اند.نتیجه گیری: به منظور بهبود ارائه مراقبت های پیش بیمارستانی، ضروری است که در زمینه کنترل کیفی خدمات تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی، آمبولانس و تجهیزات مورد نیاز آن، توجه بیشتری صورت گیرد.

زمینه و هدف: جلب رضایتمندی بیمار در سیستم ارائه خدمات بهداشتی درمانی، بیانگر اهمیت پاسخگویی به نیازهای انسان است. این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایتمندی بیماران مراجعه کننده به مراکز اورژانس بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی زنجان گردید.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، پژوهشگر با حضور در نوبت های صبح، عصر و شب به مدت یک هفته کامل با روش نمونه گیری زمانی تعداد 193 بیمار را که حداقل یک شیفت کامل در بخش های اورژانس بیمارستان های فوق بستری بودند، انتخاب نمود. داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه رضایتمندی بیماران اورژانس مورد پیشنهاد وزارت بهداشت از طریق مصاحبه فردی گردآوری و با آمار توصیفی و استنباطی مناسب و نرم افزار SPSS Ver. 22مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره رضایتمندی بیماران در هر دو مرکز 65.64 با انحراف معیار 10.26 بود. بالاترین سطح رضایتمندی مربوط به خدمات پرستاری به ترتیب در نوبت صبح، عصر، شب، امکانات رفاهی و مدت زمان انتطار از نتایج پاراکلینیکی بود و پایین ترین سطح رضایتمندی مربوط به مدت زمان انتظار جهت ویزیت و آموزش در ارتباط با مراجعات بعدی و نحوه پیگیری درمان بود.نتیجه گیری: اگرچه میزان رضایتمندی بیماران مراکز اورژانس به ویژه از خدمات پرستاری در حد قابل قبول بود، اما در مواردی همچون آموزش بیمار حین ترخیص و حضور به موقع پزشک بر بالین بیمار نیاز به پایش بیشتر و تدابیر موثر از سوی مدیران مراکز مربوطه می باشد. پیشنهاد می شود که با انجام اقداماتی همچون نظارت و پایش پرسنل از جهت آموزش به بیمار، آموزش به پرسنل جهت بالا بردن سطح آگاهی و دانش در ارتباط با اهمیت آموزش حین ترخیص و حضور به موقع پزشک بر بالین بیمار میزان رضایتمندی دریافت کنندگان خدمت را افزایش داد.

زمینه و هدف: احیای قلبی - ریوی (CPR) شامل اقداماتی است که برای بازگرداندن اعمال قلب و مغز در فردی که هوشیاری خود را از دست داده، انجام می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان موفقیت احیای قلبی ریوی در اورژانس و بخش های بیمارستان های آموزشی درمانی شهرستان زاهدان و به منظور کمک در بهبود شرایط و تمهیدات موثر در بیمارستان ها جهت افزایش موفقیت احیای قلبی - ریوی صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، از مهر تا اسفند 1395، تعداد 199 نفر از بیمارانی که در اورژانس و بخش های بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان دچار ایست قلبی - ریوی شدند و تحت CPR قرار گرفتند به روش در دسترس، بررسی شدند. اطلاعات با استفاده از چک لیست محقق ساخته جمع آوری و جهت تجزیه و تحلیل وارد نرم افزار SPSS گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی مناسب استفاده گردید.یافته ها: میانگین سن بیماران 43 سال بود. علل زمینه ای مرتبط با بیماری های داخلی با فراوانی 23.6 درصد در صدر جدول علت ایست قلبی - ریوی قرار داشت. همچنین 36.7 درصد از احیاء های انجام شده موفقیت آمیز بود. بین علت زمینه ای ایست قلبی - ریوی با نتیجه CPR ارتباط معناداری مشاهده نشد. در نهایت چهار درصد از افراد، زنده از بیمارستان مرخص شدند.نتیجه گیری: بر اس اس یافته ها، بین علت زمینه ای ایست قلبی - ریوی با نتیجه ی احیاء ارتباط معناداری نبود. همچنین درصد موفقیت احیاء در بیمارستان های مورد مطالعه نسبت به سایر مطالعات انجام شده در داخل کشور بالا بود اما درصد قابل توجهی از افراد مورد مطالعه ی حاضر فوت نمودند.

زمینه و هدف: با توجه به موقعیت جغرافیایی و حادثه خیز بودن کشورمان، نقش پرستاران در شرایط بحرانی به عنوان پرجمعیت ترین گروه در میان پرسنل پزشکی دارای اهمیت بسیار است. در این راستا مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح آگاهی، آمادگی و عملکرد دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی تبریز در مواجهه با حوادث غیر مترقبه انجام شد.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی مشاهده ای در سال 1395، با استفاده از نمونه گیری آسان سطح آگاهی، آمادگی و عملکرد 41 دانشجو دانشکده پرستاری و مامایی با استفاده از پرسشنامه (مشتمل بر سه بخش فردی، تعیین آگاهی و آمادگی) و چک لیست نحوه عملکرد بررسی شد. روایی این پرسشنامه ها و چک لیست با روایی محتوا و پایایی بازآزمون تایید شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین و انحراف معیار آگاهی و آمادگی دانشجویان به ترتیب 21.85±2.51 و 609.78±91.90 بود که نشان دهنده آگاهی متوسط (51 درصد) و آمادگی خوب (60 درصد) دانشجویان جهت تریاژ پیش بیمارستانی می باشد. میانگین و انحراف معیار مدت زمان تریاژ 11.24±3.86 دقیقه و همچنین فراوانی و درصد تریاژ صحیح (48.53)199 و تریاژ ناصحیح (51.47)211 (شامل تریاژ بالا (11.21)46 و تریاژ پایین (40.24)165 بود که در حیطه عملکرد تریاژ پیش بیمارستانی مشارکت کنندگان دارای عملکرد ضعیف (نزدیک 52 درصد از دانشجویان) بودند.نتیجه گیری: مشارکت کنندگان آگاهی و آمادگی متوسط و خوبی جهت تریاژ پیش بیمارستانی داشتند و لیکن عملکرد ایشان در مواجهه با حوادث غیر مترقبه ضعیف و نامطلوب بود. لذا دوره های آموزش پرستاری بحران، با تاکید بر آموزش های نوین و عملی، همچون شبیه سازی پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: نوجوانی با تغییرات سریع، نظیر تغییر در ساخت و روابط خانوادگی، ترک خانواده، افزایش مشکلات اجتماعی و تحصیلی همراه است و به همین دلیل، خودکشی در این سن نسبت به سنین دیگر از بالاترین شیوع برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به خودکشی بر اساس الگوها و مرزهای ارتباطی در دانش آموزان بود.روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان مدارس دوره دوم متوسطه شهر اردبیل مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 96-1395 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 432 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که پرسشنامه ی 400 دانش آموز قابل تحلیل بود. برای جمع آوری داده ها از فرم کوتاه مقیاس الگوهای ارتباطی خانواده، پرسشنامه تجدیدنظر شده خودکشی، و مقیاس مرزهای ارتباطی خانواده استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS-23 تحلیل شدند.یافته ها: بین الگوهای ارتباطی خانواده با میانگین (انحراف معیار) (5.9) (37.1) و از مرزهای ارتباطی، مرز بهنجار با میانگین (انحراف معیار) (2.8) 11.1، به ترتیب با (r=-0.31) و (r=-0.23) با گرایش به خودکشی با میانگین (انحراف معیار) (4.8) 7.7 همبستگی منفی معنی داری نشان داد (P<0.01). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که 44 درصد از کل واریانس گرایش به خودکشی در دانش آموزان بر اساس الگوهای ارتباطی و مرزهای ارتباطی قابل پیش بینی است (P<0.01).نتیجه گیری: به نظر می رسد الگوها و مرزهای ارتباطی خانواده تا حدود متوسطی قادر به پیش بینی و تبیین گرایش به خودکشی می باشند و می توانند آن را پیش بینی کنند.

زمینه و هدف: رعایت ایمنی بیمار از مهمترین مولفه های کیفیت ارائه مراقبت بوده و پرستاران از تاثیرگذارترین گروه های نیروی انسانی برای ارائه خدمات هستند. از مهمترین ابعاد موثر بر کارایی پرستاران بارکاریی آن ها می باشد، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بارکاری ذهنی پرستاران با وضعیت رعایت ایمنی بیماران در بخش های اورژانس بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1396 انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی و مقطعی با شرکت 150 پرستار و 300 بیمار که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. از پرسشنامه بارکاری NASA-TLX و پرسشنامه رعایت ایمنی بیماران اورژانس استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های آماری تی مستقل، آنوا، پیرسون و رگرسیون خطی صورت گرفت. سطح معنی داری در کلیه آزمون ها p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین بارکاری پرستاران بالا 63.99±13.87 و میانگین رعایت ایمنی بیماران در حد متوسط 32.64±5.19 بود. ارتباط بین بارکاری پرستار و رعایت ایمنی بیماران در بخش های اورژانس معکوس و معنی دار بود (p<0.05). در شیفت عصر رعایت ایمنی بیمار بالاتر بود. وضعیت تاهل و تعداد فرزند پرستاران با رعایت ایمنی بیماران ارتباط آماری معنی داری داشت (p<0.05). همچنین سن بیمار ارتباط معکوس و معنی دار با رعایت ایمنی بیمار داشت (p<0.001).نتیجه گیری: با افزایش بارکاری پرستاران اورژانس از رعایت ایمنی بیماران این بخش ها کاسته می شود. برای بهبود وضعیت رعایت ایمنی بیمار باید اقداماتی در جهت کاهش بارکاری پرستاران، همچون برنامه ریزی صحیح نیروی کاری در بخش اورژانس توسط مدیران صورت گیرد.