روانشناسی و روانپزشکی شناخت
سال:1395 | دوره:3 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک دلبستگی، خودپنداره و احساس تنهایی دانش آموزان متوسطه دوم بخش بندپی شرقی شهرستان بابل بود. به هر حال پژوهش های انجام گرفته مربوط به احساس تنهایی در سال های اخیر رشد قابل توجهی را نشان می دهد.روش بررسی: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و نمونه مورد بررسی 278 دانش آموز (139 دختر و 139 پسر) می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و با تکمیل پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور، خودپنداره راجرز و احساس تنهایی UCLA در این پژوهش شرکت کردند.یافته ها: برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی و احساس رابطه معنادار وجود دارد. بین سبک دلبستگی و خودپنداره رابطه معنادار وجود ندارد. بین خودپنداره و احساس تنهایی رابطه معکوس معنادار وجود دارد. سبک دلبستگی نسبت به خودپنداره پیش بینی کننده قوی تری برای احساس تنهایی است.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی سبک عشق ورزی بر اساس سبک دلبستگی دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی رودهن می باشد.روش: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی همبستگی از نوع پیش بینی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن می باشد. از بین دانشجویان متاهل 150 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس دلبستگی و مقیاس نگرش به عشق می باشد.یافته ها: نتایج نشان داد بین متغیر سبکهای دلبستگی وسبک اروس، استورگ، سبک مانیا وسبک آگاپه رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. به عبارت دیگر، سبک عشق ورزی بر اساس سبک دلبستگی دانشجویان متاهل قابل پیش بینی بود.بحث و نتیجه گیری: این نتایج برای روانشناسان بالینی و مشاوران استنباط های مهمی همراه دارد. بر اساس این نتایج با شناخت سبک های دلبستگی دانشجویان می توان میزان صمیمیت زناشوئی آنها را پیش بینی نمود.

مقدمه: خشونت خانگی رفتار پرخاشگرانه ای است که دارای ابعاد مختلف جسمی، روانشناختی، آسیب، اقتصادی و جنسی است و با توجه به عوارض قابلتوجه آن بر زنان جزء اولویت های سلامت محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری زناشویی و کاهش خشونت خانگی علیه زنان بود.روش: مطالعه حاضر یک تحقیق نیمه تجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود که با حضور 91 نفر از زنان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهر اردبیل در سال 1394 انجام شد. نمونه های پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی آسان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه سازگاری زناشویی و پرسشنامه دموگرافیک بود. مداخله آموزشی در 3 جلسه 120 دقیقه ای با روش بحث گروهی و توزیع جزوه آموزشی برگزار شد. 45 روز بعد از مداخله آموزشی، پس آزمون برگزار گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و روش آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین نمره سازگاری زناشویی قبل آموزش از 5.29 به 6.664 6 بعد از مداخله آموزشی تغییر نمود، بدین معنی که آموزش اثر معنی داری بر سازگاری زناشویی واحدهای مورد پژوهش داشت. همچنین یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های زندگی تاثیر معنی داری بر افزایش سازگاری زناشویی دارد (p<0.001). همچنین ارتباط بین آموزش مهارتهای زندگی و سازگاری زناشویی پس از مداخله آموزشی معنی دار بود. ارتباط بین میزان خشونت نیز قبل از مداخله آموزشی نسبت به بعد از مداخله معنی دار بود.نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی بر افزایش سازگاری و کاهش خشونت علیه زنان موثر است.

مقدمه: مصرف مزمن مواد تاثیری شگرف بر ساختار شناخت و شخصیت ایفا می نماید. تغییراتی که به مرور زمان امکاان پرهیاز از مصرف را دشوار می سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط اضطراب و شاخص ولع مصرف انجام شد.روش بررسی: بدین منظور در طرحی همبستگی در قالب طرح های توصیفی، از جامعه مردان مراجعه کننده به سه کلینیک درماان متادون در شهر تهران در خلال ماه های اردیبهشت تا آذر 1393، هشتاد آزمودنی که بالاترین و پائین ترین نمرات را با توجه به نقطه برش مفروض در آزمون اضطراب بک کسب نمودند انتخاب و جهت مقایسه در قالب دو گروه تخصیص یافتند. جهت احراز اطمینان از فرایند پرهیز از مصرف از شرکت کنندگان دو بار در هفته به صورت تصادفی تست ادرار به عمل آمد و نمونه ها به کمک نوار تست سریع مرفین ادراری بر اساس ایمونوکروماتوگرافی با آستانه 300 نانوگرام در میلی لیتر تحلیل شدند. پرسشنامه های اضطراب بک و ولع مصرف توسط آنان تکمیل شد. داده های جمع آوری شده به کمک آزمون های تی مستقم، کای اسکوئر و همبستگی پیرسون تحلیل شدند. همچنین داده های کیفی حاصل از ارزیابی های دموگرافیک کدگذاری و به کمک ابزار تحلیل داده های کیفی Atlas.ti-5.2 مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که گروه مضطراب میزان بالاتری از نشانگان ولع مصرف را نسبت به گروه مقابل به خود اختصاص داده اند. میانگین و انحراف استاندارد (با فاصله اطمینان 0.95) متغیر ولع مصرف در گروه مضطرب 12.93 (±3.27) و در گروه غیر مضطرب 9.73 (±2.24) می باشد (p<0.01). همچنین بین شاخص اضطراب و ولع مصرف ارتباط مثبت معناداری مشاهده شد (r=0.41، p=0.01).نتیجه گیری: اضطراب می تواند در قالب فاکتور میانجی در فرایند عود مصرف عمل نماید، از این رو شایسته توجه بالینی می باشد. یافته های این پژوهش ضمن داشتن جنبه های کاربردی، می تواند در طرح ریزی فرایندهای درمانی مکمل سودمند باشد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شناخت درمانی گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام پذیرفت. این پژوهش، درگروه پژوهش های نیمه تجربی قرار می گیرد.روش: طرح تحقیق پژوهش به صورت دو گروهی (گروه آزمایش و کنترل) و شامل سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران زن و مرد 50-30 ساله شهر تبریز در سال 1394 بود که توسط پزشک متخصص، تشخیص دیابت نوع 2 دریافت کرده بودند. به روش نمونه گیری در دسترس نمونه به تعداد 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفت. افراد گروه آزمایش مداخله درمانی را در 8 جلسه (60 تا 90 دقیقه ای) به صورت گروهی دریافت کردند و گروه کنترل، مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه قبل از شروع مداخلات، پایان جلسات و در پیگیری یک ماهه، پرسش نامه تنظیم شناختی هیجان را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه در استفاده از راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در مرحله پس آزمون و پیگیری وجود دارد.نتیجه گیری: در مدیریت دیابت هرچند مصرف داروها و تغییر سبک زندگی ارکان اصلی درمان قلمداد می شوند ولی تاثیر عوامل روان شناختی بر زندگی افراد مبتلا به بیماری های مختلف ثابت شده است. بنابراین، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث افزایش استفاده از راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان به عنوان مسائل روانی – اجتماعی مطرح در این بیماری شد.

مقدمه: شادی زناشویی یکی از مهم ترین مولفه های کیفیت رابطه زناشویی و نمایانگر میزان شادی فرد از جنبه های مختلف رابطه با همسر است. سطح بالاتر شادی زناشویی به صورت ضمنی بیانگر میزان پایین نارضایتی و تعارضات زناشویی است. با در نظر گرفتن رشد روزافزون اختلافات زناشویی و آمار طلاق، به کارگیری مداخلات موثر برای بهبود کلی کیفیت رابطه زوجین و مولفه های آن از اهمیت ویژهای برخوردار است.هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی زوج درمانی شناختی- رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادی زناشویی زوجین ناراضی شهر اصفهان بود.روش: در این پژوهش از طرح مورد منفرد استفاده شد. براین اساس سه زوج در گروه زوج درمانی شناختی رفتاری و سه زوج در گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت تصادفی گمارش شدند. متغیرهای مستقل زوج درمانی شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بود که هریک در طی 6 جلسه به آزمودنی ها ارائه گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه شادی زوجین بود.یافته ها: بنابر تفاوت معنادار میان موقعیت مداخله و خط پایه در نمودار داده ها، یافته های پژوهش نشان داد که مداخلات زوج درمانی شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش شادی زناشویی زوجین شده اند. بعلاوه نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر نشان داد که میان تاثیر این دو رویکرد بر افزایش شادی زناشویی تفاوت معناداری وجود ندارد.نتیجه گیری: با در نظرگرفتن یافته های پژوهش، زوج درمانگران می توانند از مداخلات این دو رویکرد در جلسات زوج درمانی به منظور افزایش شادی زناشویی و بهبود کیفیت رابطه زوجین استفاده کنند.

مقدمه: هدف پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی در کاهش پرخاشگری و اضطراب اجتماعی نوجوانان پسر 17 تا 18 سال شهرستان همدان بود.روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است. جامعه آماری شامل 3000 نفر از دانش آموزان پسر دوره متوسطه ناحیه یک آموزش و پرورش شهر همدان بود. در نمونه گیری این پژوهش از بین دو ناحیه آموزش و پرورش یک ناحیه به صورت تصادفی انتخاب شد. در مرحله بعد از بین مدارس متوسطه این ناحیه یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و از بین دانش آموزان این مدرسه 32 نفر انتخاب شدند. مقیاس پرخاشگری باس و پری و مقیاس اضطراب اجتماعی نوجوانان بر روی دانش آموزان اجرا شد. در گروه آزمایش و گواه هر گروه 16 نفر جایگزین شدند و متغیر مستقل (طرحواره درمانی) طی 10 جلسه 60 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه گردید.یافته ها: بررسی میانگین های تعدیل شده نشان از اثر بخشی طرح واره درمانی بر روی پرخاشگری بدنی (F=20.3، P=0.05)، پرخاشگری کلامی (F=16.6، p=0.05)، خشم (F=104.5، P=0.05)، خصومت (F=7.2، P=0.05) و اضطراب اجتماعی (F=8.9، p=0.05).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که طرحواره درمانی بر کاهش پرخاشگری و اضطراب اجتماعی نوجوانان پسر 17 تا 18 ساله شهرستان همدان موثر است.

مقدمه: نارساخوانی (دیسلکسیا) عبارت است از حالتی که در آن پیشرفت خواندن، پایین تر از حدی است که می توان برحسب سن، آموزش و هوش کودک از وی انتظار داشت. این اختلال به میزان زیادی مانع موفقیت تحصیلی یا فعالیت های روزانه مستلزم خواندن می شود. یکی از مهمترین عواملی که با نارساخوانی در ارتباط است آگاهی واج شناختی است که می تواند بر دقت و روانی خواندن تاثیرگذار باشد.هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر بخشی برنامه آگاهی واج شناختی بر دقت دانش آموزان نارساخوان انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، از دانش آموزان نارساخوان در مراکز اختلالات یادگیری شهر اصفهان، 30 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. و تمامی آنها به پرسشنامه اختلال خواندن نیلی پور و شیرازی قبل و بعد از جلسات آموزشی پاسخ دادند. پسران گروه آزمایش در 10 جلسه آموزشی برنامه آگاهی واج شناختی (هر هفته دو جلسه و هر جلسه 60 دقیقه) شرکت کردند اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند.یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که برنامه آگاهی واج شناختی به طور معنادار موجب افزایش دقت خواندن در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل حتی بعد از دو ماه شده است.نتیجه گیری: به نظر می رسد کاربرد مداخله آگاهی واج شناختی می تواند همراه با برنامه های آموزشی و توانبخشی در دانش آموزان نارساخوان منجر به تغییر در دقت خواندن آنها شود.