سرعت تغییرات محیطی و افزایش میزان انعطاف پذیری و پیش بینی ناپذیری محیط های کسب وکار، کارآمدی و اثربخشی تدوین راهبرد با رویکرد متعارف را به شدت کاهش داده است. چراکه واقعیت های تردیدناپذیر و پیش فرض های اساسی رویکرد متعارف به راهبرد، خدشه دار شده و با اشکالات اساسی روبه رو است که دیگر جوابگوی رقابت و برتری در عصر عدم قطعیت نیست. مقاله حاضر می کوشد تا با شناسایی و تبیین اشکالات و چالش های رویکرد متعارف در راهبرد و نیز آموزه های سازمانی مربوط به تعدیل، تصحیح و تکمیل رویکرد متعارف، مدلی تعاملی و ساختاری را طراحی کند. در این بررسی، برای طراحی و تبیین مدل تعاملی مورد نظر، ضمن انجام مطالعات کتابخانه ای، مبتنی بر روش تحلیل محتوای کیفی و کدگذاری نظری، به انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته در 21 صنعت از یک بنگاه چندرشته ای دفاعی پرداخته شد. بر این اساس، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های کیفی که روایی آن توسط اساتید و خبرگان دانشگاهی تایید شد؛ درقالب 2 سازه اصلی، 11 مولفه کلیدی و 37 گویه، نشان داده شد. همچنین، بررسی برازش و اعتبار قابل قبول روابط ترسیمی در مدل تعاملی پیشنهادی، بر اساس الگوریتم مدل سازی معادلات ساختاری سرانجام یافت. نتایج کاربرد روش شناسی این تحقیق، گواه این مهم است که دو مولفه مزیت رقابتی پایدار و نیز تصلب فرایندی، به عنوان اصلی ترین چالش های رویکرد متعارف و دو مولفه عمل گرایی و نیز انعطاف پذیری، به عنوان کلیدی ترین آموزه های سازمانی منتج از چالش ها در عصر عدم قطعیت، در بنگاه چندرشته ای دفاعی موردمطالعه، شناخته شدند.