تغذیه گیاهان باغی
سال:1397 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:6

به منظور بررسی اثر کنسانتره کود مرغی بر خصوصیات رویشی و زایشی گیاه دارویی زعفران (Crocus sativus L. )، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند اجرا شد. تیمار آزمایشی شامل 0، 5، 10 و 15 تن در هکتار کنسانتره کود مرغی بود. نتایج نشان داد که اثر کنسانتره کود مرغ بر عملکرد گل تر، وزن خشک کلاله، و وزن بنه ها به همراه فلس معنی دار بود. بیشترین عملکرد گل تر و وزن خشک کلاله از تیمار 5 تن در هکتار کنسانتره کود مرغ و کمترین آنها در تیمار شاهد مشاهده گردید. همچنین، نتایج نشان داد که کنسانتره کود مرغ بر اجزای برگ (طول، وزن خشک و تعداد) و رنگیزه های آن اثر معنی دار داشت، بطوریکه بیشترین طول و وزن خشک برگ، کلروفیل a و b در تیمار 15 تن در هکتار کنسانتره کود مرغ به دست آمد، ولی تیمارهای 5، 10 و 15 تن در هکتار کنسانتره کود مرغ تفاوت معنی داری بر این صفات نداشت و کمترین آنها در تیمار شاهد مشاهده شد. بطور کلی، نتایج نشان داد که تیمار 5 تن در هکتار کنسانتره کود مرغی تأثیر بسزایی بر رشد رویشی و زایشی زعفران در شرایط مزرعه دارد.

به منظور ارزیابی تأثیر مقادیر مختلف نیتروکسین بر خصوصیات کمی و کیفی زعفران، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با سه مقدار نیتروکسین (0، 5، 10 لیتر در هکتار) در سه تکرار، در سال زراعی 1394 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد و عملکرد گل از تیمار 5 لیتر نیتروکسین در هکتار به ترتیب به میزان 66/6 عدد در متر مربع و 78/5 کیلوگرم در هکتار و کمترین آنها از تیمار شاهد به ترتیب 5 عدد در متر مربع و 10/4 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. همچنین، بیشترین میزان سافرانال و کروسین کلاله از تیمار 5 لیتر نیتروکسین در هکتار به ترتیب با 17 و 57/46 درصد و کمترین آن از تیمار شاهد به ترتیب با 11 و 13/27 درصد به دست آمد. تیمار 10 لیتر نیتروکسین در هکتار، باعث افزایش 45 درصدی میزان پیکروکروسین کلاله در مقایسه با شاهد شد. نتایج مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که بیشترین میزان آنتی اکسیدان، فنول و آنتوسیانین گلبرگ، در تیمار 10 لیتر نیتروکسین در هکتار به ترتیب 66/35 درصد، 26/83 و 74/23 میلی گرم در 100 گرم مشاهده شد. بطور کلی نتایج بیانگر اثر مثبت کاربرد نیتروکسین بر صفات بیوشیمیایی و متابولیت های ثانویه زعفران بود.

این پژوهش بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار به شرح: T1: بدون کوددهی (شاهد)، T2: کوددهی بر اساس عرف زارع (کوددهی سنتی)، T3: کوددهی بر اساس مصرف متعادل کود، T4: کود زیستی، T5: تیمار دوم + کود زیستی و T6: تیمار سوم + کود زیستی در دو برداشت در گلخانه دانشگاه تربیت مدرس صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که بین تیمارها بر اساس کلیه صفات در سطح پنج درصد اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین و کمترین مقدار میانگین عملکرد برگ خشک و اسانس دو برداشت در تیمار شاهد به ترتیب (664 و 15/7 کیلوگرم در هکتار) و در تیمار مصرف متعادل کود + کود زیستی (1261 و 97/19 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. تیمار مصرف متعادل کود+ کود زیستی نسبت به سایر تیمارها دارای بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانی در هر دو برداشت بود. بیشترین غلظت پتاسیم، آهن، روی و منگنز برگ در تیمار مصرف متعادل کود + کود زیستی به دست آمد. کمترین (52/40 درصد) و بیشترین (27/52 درصد) مقدار ترکیبات اصلی ژرانیال و نرال به ترتیب در تیمارهای شاهد و مصرف متعادل کود + کود زیستی به دست آمد. با توجه به نتایج تحقیق، مصرف متعادل کود همراه با کود زیستی در مزارع گیاهان دارویی توصیه می گردد.

فسفر برای گیاهان یک عنصر ضروری است که نقش های مهمی در متابولیسم کربوهیدرات ها و سیستم انتقال انرژی ایفا می کند. فسفیت (-phi, PO33) یک شکل احیاء شده فسفات (-pi, PO43) می باشد. جهت بررسی اثر فسفات و فسفیت درpH های مختلف بر رشد، عملکرد، و وضعیت فسفر در کلم بروکلی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور شامل منبع فسفر (در سه سطح فسفیت، فسفات و نسبت مساوی فسفیت فسفات) و pH (در سه سطح 5/5، 7 و 5/8) با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که اثرات اصلی منبع فسفر و pH بر غلظت فسفر و پتاسیم برگ در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود، اثر متقابل فسفر و pH بر فسفر برگ در سطح احتمال یک درصد و بر پتاسیم برگ در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شدند. کمترین وزن تر سر (عملکرد) مربوط به تیمار فسفیت بود بنابراین، می توان نتیجه گرفت که فسفیت استفاده شده به عنوان منبع فسفر باعث تولید سرهای کوچک و نابالغ و حتی در بعضی از گیاهان مانع تولید سر شد و باعث ایجاد حالت سمیّت و در نتیجه کاهش عملکرد را در پی داشت.

این تحقیق به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف نیترات پتاسیم (0، 4، 8 و 12 میلی مولار) بر رشد و وزن خشک اندام های گیاهی و کلروفیل و فنل کل در ریحان (Ocimum basilicum L. ) آلوده به Colletotrichum gloeosporioides انجام گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه اجرا گردید. نتایج نشان داد که در گیاهان آلوده به بیمارگر، خصوصیات رشدی، وزن خشک اندام های هوایی، رنگیزه های فتوسنتزی و فنل کل کاهش یافتند. کاربرد نیترات پتاسیم بویژه غلظت 12 میلی مولار در شرایط تنش توانست با افزایش مقدار رنگیزه های فتوسنتزی و فنل کل در گیاه ریحان، منجر به کاهش بیماری و افزایش صفات سطح برگ، ارتفاع بوته، وزن خشک اندام هوایی نسبت به گیاهان شاهد (غلظت صفر نیترات پتاسیم) شود. تیمار نیترات پتاسیم تأثیر معنی داری بر وزن خشک ریشه و تعداد برگ در مقایسه با گیاهان نداشت ولی بطور معنی داری میزان نیترات و فعالیت نیترات ردوکتاز را افزایش داد.

گیاهان بادرشبو (Dracocephalum moldavica) و بادرنجبویه (Melissa officinalis L. ) از تیره نعناع به علت وجود ترکیبات دارویی، به ویژه اسانس های روغنی از اهمیت و ارزش اقتصادی بالایی برخوردار هستند. در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف نانوکود کلات آهن بر خصوصیات جوانه زنی و مفدار کمی و کیفی پروتئین در آزمایشی با دو فاکتور در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار بررسی شد. فاکتورها شامل: نانوکود آهن با پنج سطح (mg/L 16، 12، 8، 4، 0) و توده های ژنتیکی با 3 سطح (بادرشبو مشهد و نیشابور و بادرنجبویه اصفهان) بودند. بذور در غلظت های مختلف نانوکود کلات آهن خیسانده شدند و درصد جوانه زنی بذور روزانه بمدت 14 روز یادداشت برداری و شاخص های جوانه زنی محاسبه و الگوی نوارهای پروتئینی بذور جوانه زده به روش SDS-PAGE مورد تجزیه قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمارهای مختلف اثر معنی داری روی خصوصیات جوانه زنی و مفدار کمی و کیفی پروتئین داشت. بیشترین سرعت جوانه زنی و بیشترین نسبت ریشه چه به ساقه چه به ترتیب در غلظت mg/L 8 و mg/L 4 نانوکود آهن در توده بادرنجبویه مشاهده شد. نتایج الکتروفورز تعداد 9 نوع نوار پروتئینی با وزن مولکولی بین 10 تا 150 کیلودالتون بین توده های ژنتیکی نشان داد که 3 پروتئین از بین آنها پلی مورفیسم بودند. با افزایش میزان نانوکود آهن مقدار کمی پروتئین کل افزایش یافت و بیشترین محتوای پروتئین در تیمارmg/L 16 بدست آمد، در حالیکه در مقدار کیفی پروتئین ها تغییری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که مقدار کمی پروتئین توده بادرنجبویه نسبت به دو توده بادرشبو بیشتر بود.