دانشور پزشکی
سال:1384 | دوره:12 | شماره:56 |تعداد مقالات:14

سابقه: یکی از علل عمده مرگ و ناتوانی در تمام جوامع، سکته مغزی است و شایع ترین عارضه ناشی از سکته مغزی همی پلژی یا همی پارزی است.هدف: هدف از این مطالعه تعیین اختلالات عملکرد حرکتی در بیماران همی پارزی و تاثیر پروتکل تمرینات عملکردی، تعادل وتقویتی FBS در درمان این اختلالات بود.روش بررسی: 34 بیمار همی پارزی ثانویه به سکته مغزی با میانگین و انحراف معیار سنی 6.19 52.41± از طریق نمونه گیری در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. انتخاب بیماران به گونه ای بود که حداقل 12 ماه از زمان شروع سکته مغزی آن ها گذشته باشد. بیماران به صورت تصادفی در یکی از دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند و عمکرد حرکتی آنها با استفاده از مقیاس تعادل، قدرت و عملکرد (functional, balance&strength:FBSS) قبل و بعد از 12 جلسه درمان ارزیابی گردید. این مقیاس، یک معیار ارزیابی رتبه ای تعادل ایستاده و نشسته، تحرک عملکردی و الگوهای راه رفتن است. در این مقیاس، تونیسیته عضلانی با مقیاس تغییر یافته اشورت (Modified ashworth scale) رتبه بندی می شود. همچنین قدرت عضلانی با نیرو سنج و دامنه حرکتی با گونیامتر اندازه گیری می شود. سرعت راه رفتن، طول استراید (stride) و کادانس (cadence) نیز ثبت می گردند. گروه مورد پروتکل تمرینات FBS را دریافت کردند که ترکیبی از تمرینات تعادلی ایستاده و نشسته، تحرک عملکردی، الگوهای راه رفتن، و حرکات انتخابی، هوازی و تقویتی است. به گروه کنترل پروتکل تمرینات FBS به استثنای تمرینات تقویتی داده شد. آزمون «تی» نمونه های مستقل و «تی» نمونه های زوج به ترتیب برای مقایسه نتایج قبل و بعد درمان بین گروهی و درون گروهی استفاده گردید.یافته ها: شاخص عملکرد حرکتی در هر دو گروع بعد از مداخله افزایش معنادار(P<.0001) نشان داد. افزایش شاخص عملکرد حرکتی بعد از درمان در گروه مورد نسبت به گروه کنترل قابل توجه (P<.0001) بود. نتایج آزمون «تی» مستقل نشان داد که اختلاف معناداری (P<.0001) در تفاضل میانگین متغیر عملکرد حرکتی بین دو گروه مورد و کنترل وجود دارد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه، موثر بودن تمرینات تقویتی عضلات را در بهبود عملکرد حرکتی در مراحل مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی تایید می کند.

سابقه و اهداف: کافئین از ترکیبات فعال الکالوییدی است که در درمان آسم و آپنه در نوزادان به کار می رود و آثار فارماکولوژی آن، وابسته به غلظت ونوع سلول است. در این مطالعه، اثر کافئین بر القای آپوپتوزیس در سلول های منوسیت خون بررسی شده است.روش بررسی: ابتدا سلول های منوسیت خون از خون محیطی تهیه و تحت تاثیر غلظت های مختلف کافئین (0.5-80mM) در شرایط استاندارد برای 24 ساعت در آنکوباتور کشت داده شد. سپس اثر کافئین روی درصد بقای سلولی، تولید سوپر اکسید، و میزان قطعه قطعه شدن DNA با روش های بیوشیمیایی و ژل الکتروفورز بررسی گردید.یافته ها: نتایج نشان می دهد که اثر کافئین وابسته به غلظت است. در غلظت های کم کافئین (<10mM) ، درصد بقای سلولی افزایش می یابد و در غلظت 5 میلی مولار به حداکثر خود می رسد. در این محدوده غلظتی، میزان تولید سوپر اکسید و قطعه قطعه شدن DNA کاهش معناداری را نشان نمی دهند. در غلظت های متوسط کافئین (1-20mM) درصد بقای سلولی در حد کنترل است. در غلظت های بالاتر کافئین (>20mM) درصد سلول های زنده کاهش و میزان تولید سوپر اکسید افزایش می یابد، درحالی که در این غلظت ها اثر معناداری روش شکست DNA نمی گذارد.بحث: نتایج پیشنهاد می کند که غلظت های کم کافئین (<10mM) مانع آپوپتوزیس در سلول های منوسیت می شود، در حالی که غلظت های متوسط کافئین (10-20mM) احتمالا آپوپتوزیس را القا می کند. وقوع نکروز در غلظت های بالاتر از 20 mM کافئین در سلول های منوسیت احتیاج به مطالعات بیش تر دارد.

مقدمه و هدف: TCC دومین سرطان شایع دستگاه ادراری- تناسلی است که پیش آگهی و انتخاب نوع درمان آن به عوامل متعدد از جمله فاکتورهای تکثیر سلولی بستگی دارد. در این مطالعه ارتباط میان دو فاکتور تکثیر سلولی: 1) اندکس میتوزی و 2) نواحی سازمان دهنده هستکی نقره دوست با درجه بدخیمی TCC مثانه مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: 75 بلوک پارافینی بیماران مبتلا طی سال های 1379 تا پایان مهر ماه 1381 از بایگانی بخش پاتولوژی بیمارستان شهید مصطفی خمینی استخراج و برش های 3 میکرونی از هر کدام تهیه گردید. در یک برش پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلن- انوزین (E&E) درجه بدخیمی براساس معیارهای درجه بندی WHO.ISUP تعیین وتعداد میتوز در 100 سلول تومورال شمارش گردید. در برش دیگر پس از رنگ آمیزی تک مرحله ای کلوئید نقره، تعداد AgNOR در 100 سلول تومورال شمارش و میانگین آن درهر سلول معین شد.یافته ها: سرطان های با درجه بدخیمی بالا، MI و AgNOR بیش تری از سرطان های با درجه بدخیمی پایین نشان دادند. ارتباط معنادار میان بدخیمی با (rs=0.8 P=0.000) و AgNOR (rs=0.731 , p=0.000) و همچنین بین MI با (rs=0.638, P=0.000)Ag NOR به دست آمد. مدل خطی رگرسیون میان MI با AgNOR=1.58+0.45MI .نتیجه گیری: MI و AgNOR با درجه بدخیمی TCC مثانه ارتباط مستقیم دارند، اما از آن جا که بررسی آماری ارجحیتی برای AgNOR نشان نداده، می توان از MI استفاده کرد. از طرفی با توجه به برقرار بودن مدل خطی رگرسیون میان MI و AgNOR می توان با در دست داشتن MI، AgNOR را به صورت تقریبی به دست آورد.

سابقه: جیوه یک فلز با وزن ملکولی بالا است که به طور طبیعی در سطح زمین وجود داشته، مسمومیت با آن از نظر شیوع دومین مسمومیت با فلزات سنگین است. این فلز به سه شکل Elemental ملح جیوه (Mercuric salt) و متیله Methyl Mercury وجود دارد که هر سه شکل، به خصوص شکل ارگانیک آن به شدت توکسیک هستند. مسمومیت مزمن با جیوه آکرودینی و بیماری صورتی Pink disease نامیده می شوند.مسمومیت با جیوه می تواند با آسیب گلومرولی به صورت سندرم نفروتیک (مامبرانو) تظاهر کرده، موجب فشار خون شود. سایر علایم بالینی شامل ترمور، تشنج، فوتوفوبی، پنومونی، برونشیت نکروزان، ضعف عضلانی، زخم دهانی، علایم اکستراپیرامیدال، اختلالات روانی، آریتمی، کاردیومیوپاتی و هیپرگاماگلبولینمی است.هدف: در این مقاله کودکی 10 ساله با تشنج و آنسفالوپاتی هیپرتانسیو و اختلالات رفتاری معرفی می شود که به علت تشنج و رفتارهایی مانند جیغ زدن، بیخوابی، هذیان گویی، پرخاشگری و بی قراری از شهرستان به بخش روان پزشکی ارجاع داده شده بود. در آن بخش، فشار خون بیمار کنترل شده که 160.120 میلی متر جیوه بوده و به آن علت به بخش نفرولوژی اطفال ارجاع داده می شود. در بخش، تغییر رنگ صورتی انگشتان و هیپوتونی جلب توجه کرده، بلافاصله جیوه خون و ادرار اندازه گیری گردیده و با توجه به سطح سرمی و ادراری بالای جیوه، تشخیص مسمومیت با جیوه داده می شود. در جستجوی علت مسمومیت مشخص شد که مقداری جیوه از آزمایشگاه به دست کودکان این خانواده رسیده و هفته ها با آن بازی می کرده اند.بیمار تحت درمان با D-Penicillamin به میزان 50 mg/kg/d منقسم در 4 دوز قرار گرفت. دی مرکاپرول نیز با دوز حدود 4mg/Kg/d شروع شد و یک دوره ادامه یافت و مجددا پنی سیلامین شروع شد. مقدار جیوه خون در ابتدا 2.5ug/dl بود که دو هفته بعد به 1.1ug/dl رسید.در بررسی دو فرزند دیگر خانواده سطح جیوه خون دو نفر دیگر نیز بالا بود که قبل از بروز علایم بالینی تحت درمان قرار گرفتند. در پیگیری بیماران، حال عمومی هر سه خوب است.

سابقه و اهداف: تمایز بافت ها به وسیله روش های کامپیوتری تشخیصی کمکی، براساس اندازه گیری شاخص های فیزیکی و به کمک پرتوهای فراصوتی، هدفی ایدئال است.روش بررسی: در این مطالعه، یک روش کامپیوتری بر مبنای سیستم های هوشمند از نوع شبکه عصبی مصنوعی به منظور تمایز الگوهای خوش خیم از الگوهای بدخیم، براساس یافته های سونوگرافی طراحی گردید. برای ارزیابی شبکه عصبی ایجاد شده، داده های 36 بیمار (18 بدخیم و 18 خوش خیم) دارای بیوپسی یا ماستکتومی انتخاب شدند. این پایگاه داده، شامل اطلاعات مربوط به چگالی بافت، سرعت انتشار و ضریب تضعیف امواج فراصوتی در ضایعات خوش خیم و بدخیم در چهار دمای 20، 25، 30، و 35 درجه سانتی گراد است که از پردازش تصاویر سونوگرافی حاصل از نمونه های کاشته شده در درون ماده شبیه ساز معادل بافت به دست آمده است.یافته ها: این داده ها برای تغذیه به شبکه عصبی ایجاد شده، براساس بزرگ ترین مقدار موجود هر داده در بانک اطلاعاتی بین 0 و 1 نرمالیز گردید. سپس داده های نرمالیزه شده به یک شبکه عصبی سه لایه تغذیه شونده به جلو با الگوریتم پس انتشار خطا تغذیه گردید. در این شبکه عصبی تابع سیگموییدی به عنوان تابع فعال سازی انتخاب گردید. به کمک روش Jakknife کارایی شبکه عصبی در دو مرحله آموزش و آزمایش ارزیابی گردید. بررسی خروجی شبکه عصبی نشان دهنده دقت تشخیصی قابل قبول برابر 75 درصد ویژگی تشخیصی برابر 72 درصد و حساسیت تشخیصی برابر 77 درصد است.بحث و نتیجه گیری: این نتایج درصورت افزایش تعداد نمونه ها در مرحله آموزش برای دو گروه خوش خیم و بدخیم افزایش می یابد.

سابقه: سیروز، مرحله نهایی ضایعات کبدی با علل مختلفی از جمله ویروس ها است که بعضا چندین سال بدون بروز هر گونه علامتی در بیمار فعال است. در حال حاضر، روش های درمانی مورد استفاده در بیماری های مزمن کبدی قطعی نیستند و دلایلی مانند گران بودن درمان های رایج، موثر نبودن در همه بیماران، احتمال عود بیماری بعد از قطع دارو، و عوارض جانبی بعضا شدید که منجر به قطع دارو می شود موجب شده تا استفاده از گیاهان دارویی توسط پزشکان و بیماران مورد توجه قرار بگیرد.هدف: در این کارآزمایی بالینی، هدف بررسی اثر داروی گیاهی Liv-52 که دارای ترکیبی از عصاره گیاهانی مثل کبر، کاسنی، تاجریزی سنا، ارجون و بومادران با خواص محافظ کبدی بر سیروز کبدی ناشی از هپاتیت B مزمن بود.روش بررسی: در این تحقیق بیوپسی کبد و یافته های پاتولوژی، مجموعه علایم بالینی آزمایشگاهی، سونوگرافی شکم و آندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش به عنوان معیارهای تشخیصی سیروز کبدی قرار داشتند. بیماران دو گروه قبل و پس از 6 ماه درمان از نظر میزان بهبودی علایم بالینی و شاخص های سرولوژیکی از قبیل آسیت، معیار child- pugh میزان بیلی روبین، زمان پروترومبین، تعداد پلاکت ها و گلبول سفید خون بررسی و مقایسه گردیدند.یافته ها: نتایج طرح حاکی بود بیمارانی که به مدت 6 ماه داروی live-52 مصرف کردند به طور معنادار از وضعیت معیار pugh-child بهتر و کاهش آسیب بیش تر برخوردار بوده، همچنین کاهش معناداری در میزان دو آنزیم کبدی آلانین آمینوترانسفرازو آسپارتات آمینوترانسفراز داشتند. ولی در مارکرهای سرولوژی، از قبیل میزان بیلی روبن، زمان پروترومبین، تعداد پلاکت ها و گلبول سفید خون در زمان شروع و بعد از 6 ماه درمان تفاوت معناداری مشاهده نشد. در گروه بیمارانی که به مدت 6 ماه به آنها دارو نما تجویز شد در هیچکدام از شاخص ها و مارکرهای سرولوژی و بالینی بیماران بعد از 6 ماه در مقایسه با قبل از شروع مطالعه تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری و بحث: نتیجه کلی آن که در این تحقیق داروی گیاهی liv-52 اثری مثبت بر بهبودی علایم سیروز کبدی داشت و این اثر احتمالا به دلیل خواص آنتی اکسیدانی، مدر، ضد التهابی، و تقویت سیستم ایمنی بدن توسط ترکیبات گیاهی موجود در liv-52 بوده است.

شایع ترین عارضه دیابت ملیتوس، تاخیر در ترمیم زخم است و تجارب استفاده از میدان های الکترومغناطیس نوسان دار با فرکانس بسیار پایین در رابطه با پدیده بهبودی زخم، حاکی از موثر بودن آن در کاهش زمان ترمیم است. در این تحقیق، اثر میدان های الکترومغناطیس نوسان دار ELF با فرکانس 20 هرتز و شدت میدان 8mT بر ترمیم زخم پوستی موش های صحرایی دیابتی مطالعه شده است.در این تحقیق از موش های صحرایی نر استفاده شد. حیوانات با تزریق زیر جلدی استرپتوزوسین (65mg.kg) مبتلا به دیابت شدند. زخم های برشی به طول 35 میلی متر بر پوست ناحیه پشتی حیوانات ایجاد شد و حیوانات گروه آزمایش 24 ساعت پس از ایجاد زخم، روزانه به مدت 1 ساعت در معرض میدان الکترومغناطیس (20 هرتز عرض پالس 4ms و شدت میدان 8mT) قرار گرفتند. مراحل بهبودی زخم با اندازه گیری درصد بهبودی سطح زخم، طول دوره بهبودی، و مقاومت زخم در برابر کشش ارزیابی گردید.میانگین طول دوره بهبودی در حیوانات دیابتی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری پیدا کرد. در مقابل، سرعت بهبودی حیوانات دیابتی که میدان الکترومغناطیس دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل دیابتی بیشتر بود. مقاومت زخم در برابر کشش در گروه دیابتی تحریک شده نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنادار نشان داد. طول دوره بهبودی زخم در گروهی که تحت میدان الکترومغناطیس قرار گرفت در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنادار نشان داد.با توجه به نتایج به دست آمده می توان ادعا کرد که میدان های الکترومغناطیس نوسان دار با فرکانس بسیار پایین، احتمالا با تاثیر بر ظرفیت عملی و تکثیری فیبروبلاست ها، انقباض زخم، افزایش ساخت کلاژن و ماده زمینه، القای اپی تلیالیزه شدن مجدد زخم و افزایش شبکه عروقی سبب تسریع ترمیم زخم در حیوانات دیابتی می گردد. بنابراین می توان پیشنهاد کرد که به عنوان یک روش درمانی برای تسریع ترمیم زخم های دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.

اهداف: گلومرولوپاتی ها بر اساس علت، نوع و میزان درگیری بافتی به صورت های مختلف تظاهر می کنند. برحسب محل درگیری، فیزیوپاتولوژی این بیماری ها علایم، نشانه ها و نیز یافته های میکروسکوپی متفاوتی را به همراه خواهند داشت. با توجه به منحصر بودن این یافته ها در هر جامعه، این تحقیق با هدف بررسی توزیع فراوانی یافته های آزمایشگاهی و ارتباط آن ها با تشخیص نهایی در این بیماران انجام شده است.مواد و روش ها: صد بیمار با سندرم نفروتیک که طی سالهای 1380 و 1381 در بیمارستان امام خمینی تهران بستری و بیوپسی شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: 40 درصد بیماران مرد بودند و سن 28 درصد آن ها از 40 سال بیشتر بود. فراوانی گلومرولوپاتی مامبرانو از همه موارد دیگر بیشتر بود (32 درصد)60 درصد بیماران با هیپرتانسیون کراتینین سرم بالاتر از طبیعی 90 درصد هماچوری و 70 درصد در بیوپسی کلیه اسکلروز نشان دادند (P=0.001)60 درصد بیماران با کراتینین سرم بالاتر از طبیعی در بیوپسی کلیه اسکلروز و 90 درصد هماچوری نشان دادند (P=0.001)شیوع هیپرتانسیون و کراتینین سرم بالاتر از طبیعی در بدو مراجعه، به طور قابل ملاحظه در کلومرولونفریت فوکال و سگمنتال (FSGS) نسبت به سایر انواع بیشتر بوده است (P=0.001).ملایم ترین تظاهر بالینی در بیماران مبتلا به mininmal change و گلومرولوپاتی مامبرانو دیده شد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به تمام موارد فوق به نظر می رسد بیمارانی که در زمان مراجعه، هیپرتانسیون و کراتینین سرم بالاتر از طبیعی با هماچوری دارند، توجه و سرعت عمل بیش تری را در شروع درمان و اقدامات تشخیصی می طلبند. از طرف دیگر، وجود پرولیفراسیون و اسکلروز در بیوپسی کلیه نیز به معنای پیگیری جدی تر و با فواصل نزدیک تر است تا شاید بتوان از شیوع بیماری های گلومرولی منجر به نارسایی مزمن کلیه کاست.

سابقه: لیشمانیوز جلدی، بیماری شایع در مناطق مختلف دنیا است که توسط تک یاخته لیشمانیا ایجاد می شود. روش های مختلف به کار رفته، از جمله واکسیناسیون برای پیشگیری و کنترل این بیماری تاکنون نتایج مطلوب نداشته است. مواد مختلف، از جمله آنزیم ها را انگل لیشمانیا در محیط کشت از خود دفع و ترشح می کند. آنزیم ها می توانند در بیولوژی انگل نقش مهمی بازی کنند. آن ها برای نفوذ به سلول میزبان، هضم بافت های میزبان، تحریک سیستم ایمنی میزبان و... توسط انگل تولید می شوند.هدف: شناسایی آنزیم های موجود در مواد دفعی- ترشحی انگل لیشمانیا ماژور در محیط کشت است. روش: انگل لیشمانیا ماژور که در موش نگهداری می شد در محیط کشت به شکل پروماستیگوت رشد داده شد و پس از چهار بار پاساژ از محیط RPMI 1640 حاوی 10 درصد سرم گوساله و آنتی بیوتیک به محیط کشت عاری از سرم و آنتی بیوتیک منتقل گردید. مواد دفعی- ترشحی با استفاده از سانتریفیوژ و فیلتر 22 درصد میکرون در زمان های صفر، 6، 12، 48، و 72 ساعت تهیه شد و جهت اندازه گیری آنزیم ها و تعیین انواع پروتئین ها مورد استفاده قرار گرفت. دو آنزیم اسید فسفاتاز و استیل کولین استراز با روش اندازه گیری فعالیت اختصاصی آنزیم در مایع دفعی- ترشحی شناسایی گردید.یافته ها: فعالیت آنزیم استیل کولین استراز در زمان صفر منفی بود، از ساعت 6 به بعد شروع به افزایش کرد در 24 ساعت به حد اکثر مقدار خود رسید و از این زمان به بعد، کاهش یافت. فعالیت اسید فسفاتاز در زمان صفر بسیار جزئی بود و در 6 ساعت حد اکثر مقدار خود را داشت و پس از این مدت، سیر نزولی نشان داد. همچنین در SDS-PAGE مواد دفعی-ترشحی سه باند پروتئینی در محدوده 130، 100 و 75 کیلو دالتون ظاهر گردید که شدت باند 110 کیلو دالتونی بیش تر از باند 130 و 75 کیلو دالتونی بود.بحث و نتیجه گیری: از آن جا که پروتئین ها و آنزیم ها نقش مهمی در ایجاد عفونت و ایمنی زایی در میزبان بازی می کنند، امید می رود آنزیم ها و پروتئین های حاصل ازمواد دفعی- ترشحی عامل مناسبی برای واکسیناسیون و ایجاد ایمنی در لیشمانیوز جلدی باشند.

مقدمه: ناباروری از مسایل و مشکلات با اهمیت جامعه است و این موضوع برای هر زوجی جای نگرانی دارد. احتمال دخالت مایکوپلاسما همومینیس (Mycoplasma hominis) در بروز ناباروری در سال های اخیر مطرح گردیده، ولی این ارتباط کاملا مشخص نشده است. به منظور اثبات این فرضیه و تعیین میزان فراوانی و نقش باکتری مذکور مطالعه حاضر انجام گرفته است.روش کار: در این مطالعه که از نوع مورد و شاهد (Case- Contorl) است، 40 نفر از مردان نابارور با مایع منی (Semen) غیر طبیعی مراجعه کننده به کلینیک رویان شهر تهران به عنوان گروه مورد و 40 نفر از آقایان سالم مراجعه کننده با همان مرکز به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. از هر دو گروه ضمن تکمیل پرسشنامه، نمونه ای از مایع منی گرفته شد. نمونه ها در محیط ترانسپورت به آزمایشگاه میکروبیولوژی انتقال یافتند و مورد مطالعه و شناسایی قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده در نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: در بررسی های انجام شده میانگین سن افراد در گروه مورد 31.97 سال (با انحراف معیار 5.54) و در گروه شاهد 31.9 سال (با انحراف معیار 5.9) به دست آمد. میزان مایکوپلاسما هومینیس جدا شده در گروه مورد 7 نفر (17.5درصد) و در گروه شاهد 2 نفر (5 درصد) بود. (P=0.077) لذا ارتباط آماری معناداری بین ناباروری و ابتلا به عفونت با مایکوپلاسما هومینیس ملاحظه نگردید. در این مطالعه، بین میزان تحصیلات و سابقه سوزش مجرا با ناباروری ارتباط آماری معناداری به دست آمد. ولی بین ازدواج، سابقه جلوگیری، سابقه ترشح صبحگاهی از مجرا سابقه خارش مجرا، سابقه کاهش میل جنسی، سابقه ناتوانی جنسی، سابقه انزال، زودرس، سابقه درد قسمت های تحتانی شکم، سابقه درد بیضه ها، سابقه مصرف سیگار و ناباروری اطلاعات حاصل معنادار نبود.بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه، علی رغم افزایش میزان حضور مایکوپلاسما در نزد افراد گروه مورد (17.5 درصد) در مقایسه با گروه کنترل (5 درصد) ارتباط آماری معناداری بین ناباروری و وجود عفونت با مایکوپلاسما هومینیس به دست نیامد که این با بیش تر یافته های مطالعات انجام شده در خارج از کشور تفاوت دارد. بنابراین توصیه می شود آقایان ناباروری که مشکلی در سیستم آناتومیکال و هورمونال خود ندارند حتما از نظر آلودگی با مایکوپلاسما هومینیس مورد بررسی و کشت دقیق قرار گیرند تا در صورت مثبت بودن آلودگی با درمان لازم و به موقع، میزان بروز ناباروری در آن ها کاهش یابد.