مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1402 | دوره:16 | شماره:6 |تعداد مقالات:35

مقدمه: این پژوهش با هدف طراحی مدل آینده پژوهی با رویکرد تفکر استراتژیک درآموزش عالی انجام شد، آینده پژوهی در پی آن است تا با بهره گیری از تحلیل وضعیت موجود، شناسایی سازوکارهای تغییر و تعریف سناریوهای مختلف، توسعه و بهبود را در آینده‎های محتمل و ممکن پیش بینی کند. روش کار: روش پژوهش، کیفی-کمی با تاکید بر معادلات ساختاری است. جامعه آماری را دربخش کیفی 25 نفر از متخصصین و خبرگان که ازروش نمونه گیری هدفمند (گلوله برفی) و در بخش کمی شامل کلیه کارکنان دانشگاه فرهنگیان استان‎های خراسان (396 نفر) بودند که با استفاده از جدول مورگان تعداد 196 نفر، با استفاده از روش طبقه­ای متناسب گزینش صورت گرفت. ابزار تحقیق مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بود که ضریب آلفای کرونباخ آن ها 98/0 به دست آمد و روایی صوری و محتوایی آن ها با استفاده از نظر خبرگان تایید شد. تجزیه و تحلیل داده­ها به کمک دو نرم­افزار SPSS 22 و pLS صورت پذیرفت. نتایج: با استفاده از داده‎های جمع آوری شده مدلی طراحی شد که از بین ابعاد آینده پژوهی، آینده نگری، رهبری وخلاقیت دارای اهمیت و رتبه بیشتر(ضریب 0. 81، 0. 82، 0. 83)، از بین ابعاد تفکراستراتژیک بعد سازمانی (ضریب 0. 84) بیشترین وبعد شهودی (ضریب 0. 73) کمترین رتبه واهمیت را دارا می باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته‎های این پژوهش پیشنهاد می گردد میز آینده پژوهی با هدف تعیین راهبردها در کلیه حوزه ها و ذینفعان با استفاده از همه ظرفیت های محلی، ملی، منطقه ای و بین المللی برای آینده مطلوب دانشگاه ها تشکیل گردد.

مقدمه: نوجوانی شامل رشد اجتماعی، شناختی و عاطفی قابل توجهی در نوجوانان است. اگرچه برای بسیاری از نوجوانان این دوره شامل تعدادی پیامدهای رشدی مثبت است، اما اوایل نوجوانی دوره ای از زندگی است که مشکلات بیرونی مانند مشکلات رفتاری و همچنین مشکلات درونی مانند اضطراب و علائم افسردگی شروع به تجلی می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته آموزشی والد-نوجوان بر الگوهای ارتباطی، استرس و عملکرد تحصیلی در دختران دوره متوسطه اول شهر تهران انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماهه بود. تعداد 30 نفر از دانش آموزان دوره متوسطه اول منطقه 2 شهر تهران که کمترین نمرات را در پرسشنامه رابطه والد – فرزندی به دست آورده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند، سپس مادران این نوجوانان جهت دریافت مداخله در پژوهش حاضر شدند. پرسشنامه های مورد استفاده، شامل پرسشنامه الگوهای ارتباطی (ریچی و فیتزپاتریک، 1990)، پرسشنامه استرس تحصیلی (آنگ و هوان، 2006)، پرسشنامه عملکرد تحصیلی (فام و تیلور، 1999) و پرسشنامه رابطه والد-فرزند (فاین و همکاران، 1983) بود. داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که بسته آموزشی والد-نوجوان باعث بهبود الگوهای ارتباطی (001/0>P)، کاهش استرس تحصیلی (001/0>P) و افزایش عملکرد تحصیلی (001/0>P) دختران دوره متوسطه اول شده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از پژوهش، بسته آموزشی والد-نوجوان را می توان به عنوانی روشی کارآمد در جهت بهبود الگوهای ارتباطی، کاهش استرس تحصیلی و افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار داد.

سابقه و هدف: پلاسمید ها در انتقال افقی ژن ها به ویژه مقاومت آنتی بیوتیکی و عوامل بیماری زا نقش حیاتی دارند و مطالعات چندانی روی نوع پلاسمیدهای حمل شده توسط پاتوتیپ های اشریشیاکلی چسبنده ی روده ای انجام نگرفته است. هدف اصلی این مطالعه دسته بندی پلاسمید های جدایه های اشریشیاکلی چسبنده ی روده ای جدا شده از کودکان اسهالی بر اساس گروه های ناسازگار عمده پلاسمیدی به روش Johnsnonو همکاران(2007) می باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی بر روی 44 جدایه اشریشیاکلی چسبنده ی روده ای جدا شده از نمونه مدفوع کودکان اسهالی به منظور شناسایی 18 رپلیکون پلاسمیدی به روش Johnsnonو همکاران(2007) انجام گرفت. یافته ها: نتاج نشان داد که رپلیکون پلاسمید FreP با (54/79%)35 بیشترین فراوانی و رپلیکون پلاسمید L/M با (27/2%)1 کمترین فراوانی را داشت. رپلیکون IncFIC, IncN, IncW, Inc X, Inc HI1, Inc HI2 و IncFIIA در هیچکدام از جدایه ها یافت نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر تنوع بالای پروفایل گروه های ناسازگار پلاسمیدی در بین جدایه های مورد مطالعه بود.

مقدمه: تب مالت یک بیماری با درگیری چند ارگان است. این بیماری در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع به سمت یک بیماری مزمن و ناتوان کننده پیشرفت می نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر رفتارهای پیشگیری کننده از تب مالت با استفاده از نظریه شناختی اجتماعی انجام شد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش مقطعی می باشد که بر روی 100 نفراز ساکنین روستایی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1399 انجام شد. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی دو مرحله ای انتخاب شدند. جمع آوری داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته که شامل اطلاعات جمعیت شناختی، سازه های مدل شناختی-اجتماعی و رفتار بود، انجام گرفت. تحلیل های آماری با نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام گرفت. نتایج: میانگین سنی 70/9 ± 19/35 سال می باشد، 82 درصد از افراد شرکت کننده زن، 93 درصد دارای تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم، 87 درصد متاهل و 78 درصد زنان خانه دار بودند. بجز سازه درک موقعیت، بین سایر سازه ها و رفتار پیشگیرانه از تب مالت همبستگی مثبت و معنی داری مشاده شد. نتایج مدل رگرسیونی نشان داد پیش گویی کنندهای رفتار پیشگیرانه از تب مالت شامل سازه های آگاهی، انتظار پیامد، ارزش پیامد، درک موقعیت، خودکارآمدی، خودکارآمدی بر غلبه بر موانع، خود تنظیمی و سازگاری عاطفی می باشد( 05/0 > P). نتیجه گیری: هر چه میزان آگاهی، انتظار پیامد، ارزش پیامد، درک موقعیت، خودکارآمدی، خودکارآمدی بر غلبه بر موانع، خود تنظیمی و سازگاری عاطفی بیشتر باشد رفتار پیشگیرانه از ابتلا به تب مالت هم بیشتر خواهد بود. اجرای آموزش های پیشگیرانه از تب مالت مبتنی بر تئوری شناختی اجتماعی توصیه می گردد.

مقدمه: کرم‎ها پاسخ‎های‎ای‎منی نوع دوم را فعال می‎کنند که منجر به ترشح سایتوکاین‎های IL4, 1L13. می‎گردند و‎ای‎ن سایتوکاین‎ها منجر به محافظت میزبان از طریق ترمیم بافت، کنترل التهاب و دفع کرم‎ها می‎گردند. مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر‎ استفاده از آنتی­ژن­های سوماتیک نماتود مارشالاژیا مارشالی بر التیام زخم­های تمام ضخامت پوستی در موش صورت گرفت. روش کار: در‎ای‎ن مطالعه تعداد 72 قطعه موش به گروه A، B، C و D تقسیم شدند. زیرگروه­های A آنتی ژن با دوز µg 40 به ازای هر موش، زیرگروه­های B آنتی­ژن با دوز µg 20 به ازای هر موش، زیرگروه­های C ادجوانت آلوم دریافت نمودند و زیر گروه­های D به عنوان کنترل منفی در نظر گرفته شدند. 24 ساعت پس از‎ای‎جاد زخم­ها، موش­های گروه آزمایش با آنتی­ژن و ادجوانت آلوم به صورت تزریق زیرپوستی در چهار طرف زخم تحت درمان قرار گرفتند. جهت ارزیابی ژئومتریک در روز­های صفر، 1، 3، 6، 9، 12، 15، 18، 21، تصاویر دیجیتال تهیه شد. عکس­های حاصل با نرم افزار Image J مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: اختلاف معنی داری از نظر درصد انقباض زخم و التیام زخم و میزان نفوذ سلول­های آماسی در گروه درمانی با دوز µg 20 از آنتی­ژن مشاهده شد)05/0 ≥ P ) نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می­دهد که کاربرد آنتی ژن­های سوماتیک نماتود مارشالاژیا مارشالی با دوز µg 20 به صورت تزریق زیرپوستی سبب تسریع روند التیام زخم می­شود.

هدف از تحقیق حاضر تاثیر سه شیوه تمرینی بر بیان ژن TGFB1 و VASH-1 در بافت بطن چپ رت های ویستار بود. مواد و روشها: 40 سر موش ویستار8 هفته ای با میانگین وزن33+237 گرم در محیطی کنترل شده نگهداری و به صورت تصادفی در5 گروه 8 تایی قرار گرفتند. برنامه های تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه با شدت مشخص بود. تمرینات هوازی شامل 47 دقیقه دویدن با شدت متوسط VO2MAX 65 % بر روی تردمیل بود. تمرین HITشامل دویدن با سرعت 2 متر در دقیقه با شیب فزاینده بر روی نوار گردان و تمرینات HIIT شامل 4 وهله تناوبی شدید با شدت 90تا 100درصد VO2MAX و چهار وهله تناوبی کم شدت 50 تا 60 درصد VO2MAX انجام شد. گروه کنترل پایه در هفته اول و پس از استقرار تحت جراحی و بافت برداری قرار گرفت گروه های دیگر پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح و سپس بافت قلب آن مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات برون گروهی توسط آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری0/05 ≥ P مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 1-نتایج نشان می دهد 8 هفته تمرین MIT (001/0 ≥ P)، HIT (001/0≥ P)، HIIT(001/0≥ P) باعث افزایش معنادار بیان TGF-β1در بطن چپ موش های نرویستا ر شد 2-نتایج تحقیق حاضر کاهش معنی دار بیان ژن VASH-1 بین 5 گروه پژوهش نشان می دهد(د(0001/0 (P<. نتیجه گیری: بنظرمیرسد تمرین منظم پتانسیل اثر گذاری در افزایش هایپرتروفی قلب با افزایش TGF-β1 کاهش VASH-1 در رت های نزاد دارد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر رفتارهای تکانشگرایانه و آشفتگی روان شناختی نوجوانان با تعامل والد-فرزندی ناکارآمد انجام گرفت. پژوهش حاضر کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری را نوجوانان با تعامل والد-فرزندی ناکارآمد مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش ناحیه 6 شهر اصفهان در سال تحصیلی 1402-1401 تشکیل دادند. جهت اجرای پژوهش حاضر تعداد 37 نوجوان با تعامل والد-فرزندی ناکارآمد با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند (19 نوجوان در گروه آزمایش و 18 نوجوان در گروه گواه). نوجوانان حاضر در گروه آزمایش واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب (10 جلسه) را طی 10 هفته دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه رابطه والد-فرزندی (فاین، مورلند و شوبل، 1983)، پرسشنامه رفتارهای تکانشگرایانه (بارت و همکاران، 2004) و پرسشنامه آشفتگی روان شناختی (کسلر و همکاران، 2002) بود. نتایج نشان داد واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر رفتارهای تکانشگرایانه (0001>P؛ 62/0=Eta؛ 79/58=F) و آشفتگی روان شناختی (0001>P؛ 53/0=Eta؛ 03/40=F) نوجوانان با تعامل والد-فرزندی ناکارآمد تاثیر داشته است. بر اساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر، واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب با بهره گیری از فنونی همانند تمرکز بر زمان حال، اجتناب از انتقاد افراطی و آموزش مسئولیت پذیری می تواند به عنوان روشی کارآمد در جهت کاهش رفتارهای تکانشگرایانه و آشفتگی روان شناختی نوجوانان با تعامل والد-فرزندی ناکارآمد مورد استفاده قرار داد.

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثر افزودن کازئین فسفوپپتید-آمورفوس کلسیم فسفات (CPP-ACP) ساخته شده در مرکز تحقیقات مواد دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به یک خمیردندان ایرانی بر رمینرالیزاسیون ضایعات مینایی می‎باشد. روش کار: تعداد 20 بلوک مینایی از تاج تعدادی دندان انسیزور گاوی برش زده شدند. یک سوم هر بلوک مینایی لاک زده شد تا آن ناحیه به عنوان ناحیه سالم باشد و دو ناحیه باقی مانده هر دو وارد پروسه دمینرالیزاسیون شدند. پس از فرآیند دمینرالیزاسیون نصف باقی مانده سطح بلوک مینایی لاک زده شد تا فقط ناحیه سوم وارد پروسه رمینرالیزاسیون شود. 20 بلوک مینایی به 2 گروه تقسیم شدند: گروه اول خمیر دندان مریدنت Complete7 وگروه دوم خمیردندان مریدنت Complete7 حاوی 1 درصد وزنی CPP-ACP. در هر گروه خمیردندان مورد نظر به مدت 3 دقیقه برروی ناحیه سوم قرار داده شده و پس از آن با استفاده از آب مقطر شسته و در محلول بزاق مصنوعی قرار گرفت. این عمل به مدت 7 روز تکرار شد. با استفاده از روش ویکرزمیکروهاردنس سنجش رمینرالیزاسیون در سه ناحیه از سطح به عمق در عمق‎های 20، 50، 100 و 150 میکرومتر انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که افزودن CPP-ACP به خمیردندان مریدنت موجب افزایش توان رمینرالیزاسیون در دو عمق 20 میکرومتر (p=0. 028) و 50 میکرومتر (p=0. 033) شده است. در سایر عمق‎ها، افزودن CPP-ACP تفاوت معناداری در تاثیر خمیردندان بر رمینرالیزاسیون ایجاد نکرده است. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن CPP-ACP به خمیردندان ایرانی مریدنت باعث بهبود قابلیت آن در رمینرالیزاسیون ضایعات مینایی در لایه سطحی مینای دندان شود.

مقدمه: درماتوگلیفیک علمی است که به مطالعه صحیح و اصولی خطوط پوستی موجود در کف دست، پا می پردازد. این خطوط دارای یک سری نقاط مشخصه به نام مینوتیا هستند. در برخی از مطالعات ارتباط الگوهای درماتوگلیفیک با برخی بیماری ها ثابت شده است. ضریب هوشی یکی از ابزارهای مهم توسعه محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر، استفاده آسان و در دسترس از ویژگی های دست برای شناخت زودرس ضریب هوشی بود. روش کار: در این مطالعه تحلیلی مشاهده ای که در سال 1401 انجام شد، تعداد 50 دانش آموز کم توان ذهنی و 60 دانش آموز باهوش و 100 دانش آموز عادی در رده سنی 7 تا 18 سال ساکن در شهر بیرجند بررسی شدند. اثر انگشت شست پا توسط اسکنر ثبت شد. سپس الگوهای درماتوگلیفیک و میوتیا مشخص شد. داده ها با نرم افزارهای Excel و spss پردازش شد. نتایج: طبق نتایج بدست آمده، حداکثر فراوانی الگوهای درماتوگلیفیک در هر دو پا مربوط به نوع کیسه ای بود. بررسی فراوانی الگوهای مینوتیا انگشت شست پای راست و چپ در سه گروه باهوش، کم توان ذهنی و عادی نشان دهنده تفاوت بین آنها بود. تنوع الگوهای مینوتیا در افراد باهوش نسبت به سایر افراد بیشتر بود. همچنین در هر سه گروه متوسط خط شماری دست چپ کمتر از دست راست بود.

مقدمه: سیتوکاین های پیش التهابی مانند لپتین نقش مهمی در پاتوژنز چاقی و سندروم متابولیک دارند. فعالیت های ورزشی و مکمل های غذایی دو رویکرد مناسب برای پیشگیری از پدیده اضافه وزن و چاقی هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومت کل بدن (TRX) و مکمل دهی امگا-3 بر مقادیر سرمی لپتین و درصد چربی بدن در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی، 48 زن دارای اضافه وزن و چاق به شکل هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه 12 نفره 1) تمرین 2) مکمل 3) تمرین+ مکمل و 4) کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه اول و سوم به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) به اجرای پروتکل تمرین ورزشی (TRX) پرداختند. همچنین آزمودنی های گروه دوم و سوم روزانه دو عدد کپسول 1000 میلی گرمی مکمل امگا-3 را در دو نوبت و گروه اول و چهارم به همان میزان دارونما (پارافین خوراکی) دریافت کردند. در ابتدا و انتهای پژوهش، سنجش درصد چربی بدن با استفاده از دستگاه سنجش ترکیب بدن و نمونه خون وریدی برای اندازه گیری مقادیر بیوشیمیایی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه‏ی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان با شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده، تاب‏آوری و شفقت به خود در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر انجام شده است. مواد و روشها: این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه گواه بود. از جامعه بیماران زن مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر شهر ایلام 60 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و سپس به روش هدفمند در سه گروه جایگزین شدند. ابتدا در مرحله پیش آزمون، برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های پرسشنامه استرس ادراک شده، پرسشنامه تاب‏آوری و پرسشنامه شفقت به خود استفاده شد. سپس دو گروه آزمایش به ترتیب آموزش تنظیم هیجان و آموزشی شناخت‏درمانی مبتنی بر ذهن‏آگاهی قرار گرفتند. بعد از ارائه آموزش ها، پس آزمون در مورد کلیه گروه اجرا گردید. برای تحلیل داده ها نیز از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: آموزش تنظیم هیجان و آموزش شناخت‏درمانی مبتنی بر ذهن‏آگاهی بر تغییرات استرس ادراک شده افراد، تاب آوری و شفقت به خود و مولفه های آن تاثیر دارد. شناخت‏ درمانی مبتنی بر ذهن‏آگاهی در مقایسه با آموزش تنظیم هیجانی تاثیر بیشتری بر استرس ادراک شده افراد، تاب آوری و شفقت به خود و مولفه های آن داشته است. بحث و نتیجه گیری: می توان از شناخت‏درمانی مبتنی بر ذهن‏آگاهی به عنوان روش مؤثر برای کاهش استرس ادراک شده و افزایش تاب آوری و شفقت به خود در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر استفاده کرد.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر مهارت های عصب روان شناختی کودکان پیش دبستانی انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری 45 روزه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان پیش دبستانی شهر اصفهان در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 546 نفر بود. در این پژوهش تعداد 30 کودک پیش دبستانی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه-های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 کودک). گروه آزمایش مداخله ذهن آگاهی کودک محور (بوردیک، 2014) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه مهارت های عصب روان شناختی (NSQ) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری 23SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر مهارت های عصب روان شناختی کودکان پیش دبستانی تأثیر معنادار دارد (001/0p<). بدین صورت که این مداخه توانسته منجر به افزایش مهارت های عصب روان شناختی کودکان پیش دبستانی شود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش ذهن آگاهی کودک محور با بهره گیری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه و بودن در زمان حال می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود مهارت های عصب روان شناختی کودکان پیش دبستانی مورد استفاده گیرد.

مقدمه: امروزه جهت اصلاح و یا متعادل نمودن شاخص های ترومبوز در بیماران مبتلا به ترومبوز ورید عمقی(DVT) از جوراب های فشرده سازی استاندارد استفاده می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر تمرینات هوازی توأم با فشار کشسانی اندام تحتانی بر لکوسیت ها، نوتروفیل ها، مونوسیت ها و لنفوسیت ها در افراد مبتلا به DVT بود. مواد و روش ها: 30 مرد میانسال(4±53 سال) مبتلا به ترومبوز ورید عمقی به طور تصادفی در سه گروه: 1)تمرین هوازی، 2)تمرین هوازی با فشار کشسانی، 3)کنترل قرار گرفتند. تمرین هوازی به مدت 8 هفته دویدن در دامنه شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره انجام گرفت. در گروه تمرین هوازی+فشار کشسانی، جهت ایجاد فشار کشسانی از جوراب کشسانی در حین تمرین استفاده شد. سطوح ناشتایی نوتروفیل ها، مونوسیت ها، لنفوسیت ها و لکوسیت ها در 2 نوبت: 24 ساعت قبل و 48 ساعت پس از دوره تمرین اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس جهت مقایسه تغییرات بین گروهی و از آزمون تی همبسته جهت تعیین تغییرات درون گروهی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرین هوازی+کشسانی سبب کاهش میزان لکوسیت ها، لنفوسیت ها، نوتروفیل ها و منوسیت ها سرم خون افراد مبتلا به DVT شد(001/0 = P)، اما تغییرات در گروه هوازی و کنترل در هیچ یک از فاکتورها معنادار نبود. بحث و نتیجه گیری: استفاده از جوراب های فشرده سازی الاستیک حین تمرینات هوازی منظم در افراد مبتلا به ترومبوز وریدی عمقی، از طریق کاهش و متعادل نمودن فاکتورهای پیش انعقادی شامل لکوسیت ها و انواع آن شامل لنفوسیت ها، منوسیت ها و نوتروفیل ها به کاهش روند انعقاد خون در بین افراد مبتلا به ترومبوز وریدی عمقی منجر می شود.

مقدمه و هدف: با توجه به اهمیت انواع تست های یورودینامیک بر آن شدیم تا شاخص های یورودینامیک را بررسی نمودیم و نوموگرام حاصل از یافته های مرکز یورودینامیک بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از سال تاسیس تا سال 1400 را رسم کردیم. روش اجرای تحقیق: مطالعه حاضر بصورت توصیفی، تمامی اطلاعات بیماران بالای 18 سال، درج شده در سیستم یورودینامیک را به تفکیک استخراج کردیم. پس از جمع آوری اطلاعات، تمامی داده ها براساس سن، جنس و تشخیص احتمالی دسته بندی شد و نمودارهای حاصل از این دسته بندی ها رسم شد. نتایج: میانگین Pdet before voiding (فشار عضله دترسور پیش از دیورز) برابر 81/23 سانتی متر آب بود. میانگین Pdet Qmax (بالاترین فشار عضله دترسور هنگام qmax) نیز برابر 13/31 سانتی متر آب بود. میانگین Qmax (بالاترین میزان شدت جریان ادرار) برابر 51/20 میلی لیتر در ثانیه بود. میانگین bladder contractility index در تست یورودینامیک برابر 05/136 سانتی متر آب بود و تفاوت معناداری بین میانگین Pdet before voiding، Pdet Qmax، Qmax و bladder contractility index برحسب سن و جنسیت برقرار تبود. میانگین First Sensation Volume به ترتیب برابر 9/146 میلی لیتر، First Desire to Void Volume به ترتیب 1/281 میلی لیتر و Strong Desire to Void Volume به ترتیب 1/305 میلی لیتر بود. سن با First Desire to Void Volume و Strong Desire to Void Volume ارتباط معناداری داشت. با این وجود، بین جنسیت و این 3 متغیر ارتباطی برقرار نبود. میانگین Cystometeric Capacity (حجم کلی مثانه در تست یورودینامیک) در تست یورودینامیک برابر 78/361 میلی لیتر بود. سن همبستگی مثبتی با Cystometeric Capacity داشت.

مقدمه: اختلال وسواسی –جبری اختلالی است که هزینه زیادی را به خانواده و جامعه تحمیل میکند وهدف این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و درمان متمرکز بر هیجان در بهبود علائم اختلال وسواس –جبری، در افراد دارای نشانگان وسواسی-جبری میباشد روش کار: پژوهش فوق از نوع نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد که بعد از درمان مورد پیگیری دو ماهه نیز قرار گرفتند. نحوه انتخاب نمونه ها بصورت نمونه گیری در دسترس از طریق مراجعه و اطلاع رسانی در مراکز بهداشت، مطب روانپزشکان و صفحات اجتماعی میباشد. جایگزینی در گروه ها بصورت تصادفی و دریافت تشخیص از طریق اذعان آزمودنی، انجام مصاحبه بالینی SCID-5، تکمیل تست ییل براون و تشخیص روانپزشک یا روانشناس بالینی بوده است. پروتکل درمانی در دو گروه درمانی اجرا شد. هر گروه با 16 نفر کار را آغاز نمود، برای تشخیص اختلال OCD از پرسشنامه ییل براوون و برای تحلیل آماری از تحلیل واریانس آمیخته در نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج: تفاوت میانگین گروه درمان متمرکز بر هیجان با گروه کنترل(206/6-) بیشتر از تفاوت میانگین گروه درمان فراشناختی با گروه کنترل(992/4-) است یعنی بین اثربخشی دو درمان در بهبود علائم وسواس افراد دارای نشانگان وسواسی-جبری تفاوت معنا دار وجود دارد. نتیجه گیری: علی رغم موثر بودن هر دو درمان در بهبود علائم اختلال وسواسی-جبری، تفاوت میانگین دو درمان با گروه کنترل نشان داد که درمان متمرکز بر هیجان اثربخشی بیشتری نسبت به درمان فراشناختی بر کاهش علائم وسواس دارد.

مقدمه پژوهش حاضر با هدف پیش بینی توسعه حرفه­ای مشاوران براساس شرایط علی با میانجیگری راهبردهای فردی و مشارکتی انجام شد. روش کار مطالعه حاضر از نوع کیفی و کمی است که با روش نظریه داده بنیاد انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی مشاورانی بود که در مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1401 مشغول به فعالیت بودند. تعداد نمونه با استفاده از اصل اشباع نظری به 21 مصاحبه نیمه ساختار یافته رسید که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. تحلیل داده ها، با روش کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام شد. در بخش کمی حجم نمونه پژوهش، با استفاده از جدول کرسجی و مورگان، تعداد 201 نفر، برآورد شد که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای تحلیل داده­ها از تحلیل مسیر و نرم­افزار LISREL استفاده شد. نتایج مطابق با تحلیل داده های پژوهش کیفی، برای «شرایط علّی توسعه حرفه ای مشاوران»، 5 مؤلفه وجدان کاری، هدفمندی، علاقه مندی، انگیزه رشد و توسعه و سیاست گذاری صحیح، برای «راهبردهای توسعه حرفه ای مشاوران»، 2 مؤلفه فردی و مشارکتی، و برای «پیامدهای توسعه حرفه ای مشاوران»، 4 مؤلفه اعتمادسازی در مراجع، افزایش کیفیت مشاوره، افزایش اعتمادبه نفس و انگیزه مشاوران و شکل گیری اتحاد درمانی، شناسایی شد. نتایج نشان داد شرایط علّی به صورت غیرمستقیم بر پیامدها (96/1t>) و راهبردها تنها بر پیامدها اثر مستقیم داشتند (96/1 t>). نتیجه­گیری توجه به شرایط علی مانند وجدان کاری، هدفمندی، علاقه مندی، انگیزه رشد و توسعه و سیاست گذاری صحیح و همچنین راهبردهای فردی مشارکتی مشاوران می تواند کیفیت کاری مشاوران را بهبود بخشد.

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش واسطهای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین طرحواره های هیجانی با اضطراب یادگیری بود. روش کار: روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر و پسر مدارس متوسطه دوم شهر شیراز در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 253 نفر از دانش آموزان (131 نفر دختر و 122 نفر پسر) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه هیجانات تحصیلی (پکران و همکاران، 2002)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2002) و مقیاس طرحواره های هیجانی (لیهی، 2002) بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و Amos ویرایش 23 صورت گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیرهای پژوهش به صورت دو به دو رابطه معنادار وجود دارد. علاه بر این نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد طرحواره های هیجانی به صورت منفی قادر به پیش بینی راهبرد تنظیم هیجان سازگار و به صورت مثبت قادر به پیش بینی راهبرد تنظیم هیجان ناسازگار هستند. طرحواره های هیجانی به صورت منفی قادر به پیش بینی اضطراب یادگیری و راهبردهای تنظیم هیجان ناسازگار به صورت مثبت قادر به پیش بینی اضطراب یادگیری هستند. همچنین تنظیم هیجان ناسازگار در رابطه بین طرحواره های هیجانی و اضطراب یادگیری نقش واسطه گری دارد. در نهایت یافته ها بیانگر آن بودند که مدل از برازش مناسبی برخوردار است.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و علائم روانشناختی در معتادان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نامعادل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معتادان (80 نفر) با دامنه سنی 65-18 سال مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد شهر تهران بود. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 60 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل، (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش اول در معرض 12 جلسه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی وگروه آزمایشی دوم هم در معرض 12 جلسه طرح واره درمانی قرار گرفتند. نهایتا" پس آزمون در مورد هر سه گروه انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه نشانگان علائم روانی بود. نتایج نشان داد هر دو روش درمانی منجر به بهبود کیفیت زندگی و علائم روان شناختی در افراد معتاد می شود، اما شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی نسبت به طرح واره درمانی اثربخشی بیشتری بر بهبود علایم روانشناختی داشت. نتیجه گرفته می شود برای بهبود کیفیت زندگی و علائم روانشناختی معتادان می شود از درمان های اثربخشی نظیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و طرح واره درمانی استفاده کرد.

یکی از اصلی ترین مکانیسم های تنظیم پاسخ های ایمنی برهم کنش متقابل CTLA-4 و CD80/CD86 است. CTLA-4 نوعی رسپتور مهاری و دارای لیگاندهای CD80/CD86 و مشترک با گیرنده کمک محرک CD28 است. CTLA-4 طی فرآیندی به نام ترانس اندوسیتوزیس این لیگاندها را اندوسیتوز کرده و موجب می شود این لیگاندها از دسترس تحریکات سیستم ایمنی خارج گردند. در نتیجه با این مکانیسم موجب جلوگیری از پاسخ بیش از حد سیستم ایمنی می گردد. اما ترانس اندوسیتوزیس تنها در حضور یک لیگاند هم انجام می پذیرد. در این مطالعه مروری ما برهمکنش متقابل CTLA-4با CD80/CD86 و دلیل حضور دو لیگاند مجزا برای CTLA-4 را مورد بررسی قرار دادیم. این مطالعه عنوان می کند که یک عملکرد متضاد اما ضروری بین برهمکنش هایCD80 و CD86 با CTLA-4 وجود دارد. بدین صورت که CD80 تضعیف کننده عملکرد CTLA-4 محسوب می شود و با محافظت از اندوسیتوز CD86، برهم کنشCD28-CD86 را افزایش داده و باعث افزایش پاسخ های سیستم ایمنی می گردد در صورتیکه CD86 عملکرد مهاری CTLA-4 را تقویت می کند. به عبارت دیگر این برهم کنش ها سبب ایجاد یک تعادل بین سرکوب و تحریک سیستم ایمنی می شود. اگرچه CTLA-4 عملکرد CD86 را کنترل می کند، خود تحت کنترل CD80 قرار می گیرد و در واقع از عملکرد مهاری بیش از اندازه CTLA-4 جلوگیری می شود. چنین عملکردی تنها در حضور هر دو لیگاند صورت می پذیرد. این مطالعه درک واضح تری از سیستم تنظیمی CD80/CD86 –CTLA-4 و برهمکنش های میان آن ها ارائه می دهد.

مقدمه: هدف از این مطالعه ارائه راهکارهای مؤثر بر مشارکت در فعالیت های ورزشی در جهت توانبخشی سالمندان شهر مشهد بود. روش کار: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 512 هزار نفر از سالمندان شهر مشهد در سال 1402 بود؛ که با توجه به جدول کرجسی و مورگان تعداد نمونه آماری برابر با 384 نفر برآورد شد. این پژوهش در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. به طوری که در بخش کیفی محقق به شناسایی و دسته بندی عوامل پرداخت و در بخش کمی پژوهش جمع آوری داده­ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت و پس از تایید روایی محتوایی توسط 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی، پایایی پرسشنامه پژوهش با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (82/0=α) تایید شد. نتایج: نتایج پژوهش در بخش کیفی نشان داد 31 گویه به عنوان راهکارهای مهم مشارکت ورزشی سالمندان شهر مشهد می باشند که بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی به 5 مولفه اصلی عوامل مدیریت و برنامه ریزی، عوامل آموزشی و پژوهشی، عوامل اجتماعی و فرهنگی، عوامل اقتصادی و عوامل تجهیزاتی تقسیم گردیدند. همچنین نتایج حاصل در بخش کمی نشان داد، که سه بعد اصلی عوامل مؤثر در مشارکت ورزشی به ترتیب عامل مدیریتی و برنامه­ریزی، عامل فرهنگی و اجتماعی و عامل اقتصادی بودند نتیجه گیری: لازم است با طراحی برنامه­های بازتوانی و ورزشی، نهادینه سازی فرهنگ ورزش بین سالمندان و حمایت مالی از آنان برای حضور در فعالیت های ورزشی، بمنظور مشارکت ورزشی در میان سالمندان شهر مشهد تلاش شود.

مقدمه: با توجه به اینکه تجربه ی هیجانی خیانت دیدن ماهیتی گذشته نگر دارد و می تواند آشفتگی های شناختی و عاطفی بسیاری در زندگی روزمره ایجاد کند بنابراین پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر نشخوار فکری و کیفیت زندگی زنان متأهل خیانت دیده انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان خیانت دیده مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره منطقه 10 شهر تهران در سال 1403 بود. از بین این افراد تعداد 30 نفر به روش هدفمند و با توجه به ملاک های ورود انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس پاسخ نشخوارگونه نولن-هوکسما و مورو و پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. گروه آزمایشی برنامه درمان هیجان مدار را در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کرد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS-26 و آزمون تحلیل واریانس یک راهه با رعایت مفروضه های آماری انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که با توجه به اختلاف میانگین­های نشخوار فکری و کیفیت زندگی، نمرات از پیش آزمون تا پس آزمون به ترتیب کاهش و افزایش یافته است. همچنین بین میانگین پس آزمون و پیگیری نشخوار فکری و کیفیت زندگی گروه تجربی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p). اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون نشخوار فکری و کیفیت زندگی در گروه کنترل معنادار نیست (522/0=p). همچنین تفاوت بین میانگین پس آزمون و پیگیری نشخوار فکری و کیفیت زندگی گروه کنترل معنادار نیست (906/0=p) نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان با استفاده از درمان هیجان مدار بر نشخوار فکری و کیفیت زندگی زنان متأهل خیانت دیده کمک کرد. جهت بالا بردن اعتبار بیرونی پیشنهاد می گردد که تحقیقات بیشتری صورت بگیرد.

مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه معیارهای لبخند زیبا از دیدگاه افراد بالغ و نگاه علم دندان پزشکی بود. روش کار: روش پژوهش مقطعی و توصیفی_تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعین به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد، کلینیک شهید منتظری دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد و مطب دندانپزشکی خصوصی (متخصص ترمیمی، ارتودنسی و دندانپزشک عمومی) که به صورت تصادفی ساده هر گروه 65 نفر انتخاب شدند، بود. از پرسشنامه خودساخته به صورت کاغذی و آنلاین شامل دوقسمت اطلاعات دموگرافیک و تصاویر لبخندی که هرکدام یکی از معیارهای زیبایی لبخند را ندارند بود در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت. نتایج توسط آزمون chi square و در صورت برقرار نبودن پیش فرض ها توسط آزمون fissure exact تجزیه و تحلیل شد. نتایج: طبق نتایج به دست آمده، بالاترین درصد رضایتمندی مربوط به انحراف میدلاین و کمترین میزان رضایتمندی مربوط به میزان نمایش دندانی کم بود. اکثریت افراد جامعه از لبخند ایده آل رضایت داشتند. وجود دیاستم و دندان های کوچک بیشتر در خانم ها باعث نارضایتی شد. لبخند ایده آل در هردو جنس به درستی تشخیص داده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت مقایسه می تواند معیاری مطلوب برای تشخیص لبخند زیبا و ایده آل در افراد باید؛ با این وجود جهت بالا بردن اعتبار بیرونی پژوهش پبشنهاد می گردد در این راستا پژ

تحقیق حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی، امید به زندگی و راهبردهای مقابله با استرس در زنان بارور و نابارور شهر شیراز انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و از نوع علّی-مقایسه ای است و از لحاظ هدف، کاربردی می­باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین بارور و ناباروری که به درمانگاه های زنان و ناباروری شهر شیراز در سال 1400 مراجعه کردند، می­باشد. از بین آنان تعداد 100 نفر (50 زن بارور، 50 زن نابارور) به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این تحقیق جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد امید به زندگی میلر (1988)، کیفیت زندگی زنان نابارور اشنایدر و همکاران (2004) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس (1988) استفاده شد که بررسی ها در ایران و خارج از ایران بیانگر آن است که این آزمون ها از اعتبار و روایی قابل قبولی برخوردار است. نتایج داده ها توسط نرم افزار اس پی اس اس تحلیل شدند. داده ها با استفاده از آماره های توصیفی مانند درصد فراوانی، انحراف معیار، انحراف استاندارد و روش های آمار استنباطی مانند آزمون من ویتنی، ضریب همبستگی، رگرسیون گام به گام، آزمون t مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که در سطح معنی داری مقایسه کیفیت زندگی، امید به زندگی و تأثیر مثبتی بر راهبردهای مقابله با استرس در زنان بارور و نابارور دارد.

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف بررسی ذهن­آگاهی بر بهزیستی ذهنی، سبک های دلبستگی و اضطراب سلامت در بیماران مبتلا به درد مزمن انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی افراد مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به کلینیک­های تخصصی شهر تهران در سال 1402 بود. از میان آن ها، 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ذهن آگاهی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گر­وه آزمایش ذهن آگاهی را دریافت کردند. درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه در پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون و پیش آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0p<) و ذهن آگاهی توانست باعث افزایش معنی داری در بهزیستی ذهنی، سبک های دلبستگی و کاهش معناداری در اضطراب سلامت شود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، متخصصان روانشناسی می توانند برای افزایش بهزیستی ذهنی و سبک های دلبستگی و کاهش اضطراب سلامت از ذهن آگاهی بهره ببرند.

مقدمه: با توجه به اهمیت تاثیر اضطراب و اختلالات اضطرابی در موفقیت تحصیلی دانشجویان و همچنین در نحوه برخورد آنان با مشکلات، این تحقیق با هدف شناسایی عوامل موثر در اضطراب به بررسی رابطه این متغیر ملاک با متغیرهای پیش بین باورهای غیرمنطقی، عزت نفس و هوش هیجانی پرداخته است. روش کار: در این تحقیق که از روش توصیفی-همبستگی استفاده شده و بدین منظور از جامعه آماری دانشجویان پرستاری شاغل به تحصیل در دانشگاه های آزاد غرب مازندران (چالوس و تنکابن) که در نیمسال دوم تحصیلی 1401-1402 به تحصیل اشتغال داشته اند، 175 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به آزمون های باورهای غیرمنطقی جونز (1968)، عزت نفس روزنبرگ (1965)، هوش هیجانی شات و همکاران (1998) و پرسشنامه اضطراب هاسپیتال (1983) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آمار استنباطی پارامتریک ضریب همبستگی پیرسون برای تایید یا رد فرضیه های تحقیق استفاده شده است. نتایج: نتایج نشان دهنده ارتباط مثبت و معنادار بین باورهای غیرمنطقی و اضطراب (001/0 > P) و ارتباط منفی و معنادار بین عزت نفس و اضطراب است (001/0 > P). نتایج معناداری که نشان دهنده ارتباط بین هوش هیجانی و اضطراب باشد، یافت نشد. نتیجه گیری: آموزش دانشجویان پرستاری در زمینه باورهای غیرمنطقی و افزایش عزت نفس آنان با آموزش مهارت های زندگی و مهارت های عملی کاربردی مربوط به رشته شان، سبب کاهش سطح اضطراب آنها در زندگی روزمره و متعاقبا در سطح بیمارستان خواهد شد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی مداخله درمانی مبتنی بر توان بخشی شناختی بر حافظه فعال و سرعت پردازش دانش-آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص صورت گرفت. روش کار: روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی دارای اختلال یادگیری شهرستان تنکابن که در سال تحصیلی 99-98 به مرکز اختلال یادگیری سلامت آن شهرستان مراجعه کردند، بود. روش نمونه گیری این پژوهش در دسترس بود که بعد از انتخاب 30 نفر به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه گمارش گشتند. ابزارگردآوری داده ها مصاحبه بالینی و مقیاس هوشی وکسلر 4 (2003) بود. جهت تحلیل داده از تحلیل واریانس تک متغیره استفاده گردید. آزمون های فوق با استفاده از نسخه 22 نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که درمان مبتنی بر توان بخشی شناختی بر حافظه فعال و سرعت پردازش دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص تاثیر مثبت و معنادار داشت. نتیجه گیری: برای بهبود حافظه فعال و سرعت پردازش دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص پیشنهاد می شود از درمان مبتنی بر توان بخشی شناختی استفاده شود.

مقدمه: هدف اصلی پژوهش مقایسه اثربخشی تمرینات عملکردی و پیلاتس بر شاخص­های روان­شناختی و حرکتی مرتبط با افتادن زنان سالمند بود. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون و گروه کنترل بود. شرکت کنندگان این تحقیق شامل 45 نفر از سالمندان زن در دامنه سنی 65 تا 75 سال بود که به صورت داوطلبانه و با توجه به اهداف مطالعه از میان سالمندان زن شهر مشهد انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 15 نفری جایگزین شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات فردی سوابق ورزشی و پرسشنامه بین المللی کارآمدی افتادن آزمون تعادل برگ و پرسشنامه اعتماد به تعادل استفاده شد. از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری (آنکوا) و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری کمتر از 5 صدم با استفاده از بسته های آماری SPSS19 و EXCEL انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند و هر دو روش تمرینات عملکردی و پیلاتس سبب بهبود تعادل و اعتماد به تعادل و کاهش ترس از افتادن زنان سالمند شد (05/0p≤). همچنین در مقایسه بین دو روش تمرینی یافته ها نشان داد در شاخص تعادل و ترس از افتادن روش تمرین عملکردی نسبت به تمرین پیلاتس نمرات بالاتری کسب کردند (05/0p≤). د در شاخص اعتماد به تعادل تفاوتی بین دو روش تمرین پیلاتش و عملکردی مشاهده نشد (05/0p≥). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، هر دو روش تمرینات عملکردی و پیلاتس تقریبا به طور مشابهی سبب ارتقای اعتماد به تعادل زنان سالمند شده است.

مقدمه: سبک شناختی مفهومی‎روانشناختی است که بر پایه آن افراد اطلاعات را از محیط پیرامون، تحت الگو‎های فکری معینی به منظور گسترش دانش خود در مورد جهان پیرامون، به کار می‎گیرند. دراین پژوهش، تبیین سبک‎های هفتگانه شناختی مبتنی بر ساختار‎های شناختی، زبان-گفتمان و تجربه زیسته در مطالعات پسا عملیات صوری پیاژه به مثابه ساختار دهنده‎هایی که به توده بی شکل و بی معنای محسوسات و ادراکات بیرونی ساختار بخشیده و در آن معنی می آفرینند و جهان بینی، زبان، گفتمان را به وجود می‎آورند و تجربه زیسته و هستی را شکل می‎دهند، ارایه شد. روش کار: روش پژوهش کیفی و تحلیل محتوای متون با استفاده از متون منتخب شامل جهان بینی‎های گوناگون بود. نمونه آماری و شیوه نمونه گیری به صورت هدف مند بود و بررسی تا رسیدن به اشباع نظری، کد گذاری به پایان رسید و فرآیند کد گذاری و تحلیل متنی در نرم افزار تحلیل داده‎های کیفی ماکس کیو د‎ای 2018 انجام گردید. نتایج: یافته‎ها نشان داد که سه مقوله ساختار‎های شناختی، زبان – گفتمان و تجربه زیسته، از میان مولفه های پنجگانه شرایط علی، زمینه‎ای و مداخله گر و راهبردها و پیامد مشخص شد و شاخص‎های تجربه زیسته مولد هفت سبک شناختی در موقعیت انسان در جهان و انسان در برابر جهان وجود داشت. نتیجه گیری: به نظر می­رسد که سبک‎های هفتگانه شناختی این ظرفیت را دارد که در موارد بسیاری افق‎های جدیدی در امر پژوهش بگشاید.

مقدمه: با توجه به این که افراد دارای مؤلفه سازش پذیری، افرادی خلاق، باانگیزه، پرنشاط و مشتاق یادگیری هستند که از قدرت ویژه ای به نام همسان سازی با محیط برخوردارند، بنابراین هدف از انجام این پژوهش، پیش بینی سازش پذیری دانشجویان بر اساس راهبردهای تنظیم هیجان، طرح واره های ناسازگار و حمایت اجتماعی ادراک شده بود. روش کار: این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی بود. نمونه آماری شامل 257 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد علوم انسانی دانشگاه آزاد شاهرود بود که به صورت نمونه گیری در دسترس و در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه 90 سؤالی طرح واره های ناسازگار یانگ (1999)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2006)، پرسشنامه 12 سؤالی حمایت اجتماعی زیمت (1988) و پرسشنامه استاندارد انعطاف پذیری شناختی (CFI) دنای و ونادروال (2010) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها به روش آمار توصیفی و استنباطی با تحلیل رگرسیون به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که هر سه متغیر پژوهش شامل راهبردهای تنظیم هیجان، طرح واره های ناسازگار و حمایت اجتماعی ادراک شده، سازش پذیری دانشجویان را پیش بینی می کند. درمجموع، این سه مؤلفه 6/68 درصد از واریانس سازش پذیری دانشجویان را تبیین می کنند (001/0≥P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش انتظار می رود با آموزش مهارت های تنظیم هیجان و ارتقای حمایت های اجتماعی و بررسی طرح واره های ناسازگار، مقابله با استرس ها و مشکلات زندگی برای دانشجویان راحت تر شده و سازش پذیری آنان بهبود یابد.

مقدمه: هدف از این پژوهش مقایسه ی تأثیر مداخله نوروفیدبک بر بهبود قابلیت های عصب روانشناختی و عملکرد امواج مغزی دانش آموزان طیف اوتیسم می باشد. روش کار: این پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع نیمه تجربی است. جامعه ی آماری پژوهش دانش آموزان مبتلا به طیف اوتیسم بودند که از بین آن ها با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 5 کودک از تنها مدرسه ی دولتی تحت پوشش آموزش و پرورش کودکان استثنائی مشهد انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه نوروفیدبک و کنترل قرار داده شدند. قبل از مداخلات، کلیه شرکت کنندگان از لحاظ ویژگی امواج مغزی و ویژگی های عصب روانشناختی به وسیله ی آزمون های کانرز، CSI-4، فراستیک، گودیناف مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس در یک دوره ی 6 هفته ای، 15 جلسه آموزش نوروفیدبک اعمال گردید و پس از آن هر دو گروه مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته ها: این پژوهش نشان داد که نوروفیدبک تأثیر مثبتی بر بهبود قابلیت های عصب روانشناختی شرکت کنندگان دارد و بر اساس نتایج آماره های توصیفی و استنباطی و نیز ثبت امواج مغزی این یافته ها تأیید شده است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، می توان از روش غیردارویی نوروفیدبک، در جهت کاهش اختلالات عصب روانشناختی و افزایش سلامت دانش آموزان طیف اوتیسم، استفاده کرد.

مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان راه حل محور بر سبک های حل تعارض زوجین بود. روش کار: پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل با مرحله پیگیری 45 روزه است. جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به شورای حل اختلاف شهرستان امیدیه در سال 1400 بود. 48 نفر از زوجین مراجعه کننده به شیوه در دسترس تعیین شد، و در نهایت به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه آزمایش(8 زوج در گروه پذیرش و تعهد و 8 زوج در گروه راه حل محور) و گروه کنترل (8 زوج) جایگزین شدند. گروه آزمایش اول تحت 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه آزمایش دوم تحت 8 جلسه رویکرد راه حل محور قرار گرفتند؛ اما افراد گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماندند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تعقیبی بن فرونی و نرم افزار SPSS 24 استفاده شد. نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس مکرر نشان داد هر دو مداخله مذکور در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر بهبود سبک های حل تعارض داشتند(05/0p< ). افزون بر این، نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که درمان راه حل محور اثربخشی بیشتری بر بهبود سبک های حل تعارض داشته است(05/0p< ). نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و راه حل محور می تواند به عنوان دو رویکرد موثر برای کاهش مشکلات ناشی از تعارض زناشویی به کار برده شوند.

مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر آنی کینزیوتیپ تسهیلی و مهاری بر الگوی راه رفتن وتعادل کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک انجام شد. روش کار روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد34کودک مبتلا به فلج مغزی به صورت تخصیص تصادفی بلوک وارد مطالعه شدند. در این مطالعه میزان الگوی راه رفتن به وسیله ی نرم افزار KI NOVEAوتعادل توسط آزمون تعادلی کودکانPBS وآزمون زمان برخواستن و راه رفتن مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج نشان داد که هر دو مداخله کینزیوتیپ تسهیلی و مهاری بر بهبود الگوی راه رفتن و تعادل کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک موثر بودند (P≤0/05) اما تفاوت معناداری در استفاده از کینزیوتیپ مهاری در مقایسه با کینزیوتیپ تسهیلی وجود نداشت (P>0/05). نتیجه ­گیری نتایج حاضر نشان داد که کینزیوتیپ تسهلی و مهاری بر میزان الگوی راه و تعادل می تواند اثر گذار باشد؛ بنابراین برای بهبود الگوی راه و تعادل کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک پیشنهاد می شود از کینزیوتیپ تسهیلی و مهاری استفاده شود.

مقدمه: یکی از بیماری‏هایی که همه ابعاد وجود انسان را تحت تأثیر قرار می‏دهد و علاوه بر ناتوانی‏ های جسمانی، پیامدهای اجتماعی و روان‏شناختی به ‏دنبال دارد، سندرم روده تحریک‏پذیر است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه‏ی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان با شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده، تاب‏آوری و شفقت به خود در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر انجام شده است. روش کار: طرح پژوهش به صورت پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه در قالب پژوهش های شبه تجربی سازماندهی شده است. روش نمونه گیری قضاوتی است. پس از انتخاب افراد واجد شرایط(دختران، سال دوم دبیرستان، 16و17سال، هوشبهر هیجانی زیر 90) آنها به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایگزین شدند(34نفر در هر گروه)و پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد سپس آموزش مهارت های هوش هیجانی بر روی گروه آزمایش اعمال گردید. در انتها پس آزمون از آنها گرفته شد. جهت ارزیابی متغییر های پژوهش از ابزارهایی شامل برگه مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه های هوش هیجانی EQ-i و سلامت روانGHQ استفاده شد. همچنین از آزمون های tمستقل، t وابسته، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: کلیه مراحل تحلیل با برنامه نرم افزاریSPSS-13 انجام شد. نتایج: آزمون t مستقل پیش آزمون در هوش هیجانی و مقیاس های آن و در نمرات سلامت روان تفاوت معنا داری را نشان نداد. نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه ی تفاضل نمرات پیش آزمون و پس آزمون هوش هیجانی گروه گواه و آزمایش به این نتیجه رسید که آموزشها به طور معناداری باعث تقویت هوش هیجانی شده اند(01/0>P). آموزشها روی تقویت مقیاس های هوش درون فردی، هوش بین فردی، سازگاری؛ مقابله با استرس، خلق عمومی، بطور معناداری مؤثر بوده است. همچنین آموزش مهارت های هوش هیجانی بطور معناداری باعث ارتقای سلامت روان شده است (01/0>P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد آموزش مهارت های هوش هیجانی می تواند بطور معناداری باعث تقویت هوش هیجانی و ارتقای سلامت روان نوجوانان دختر با هوشبهر هیجانی پایین شود.

مقدمه: مقایسه رویکردهای روان شناختی در جهت اثربخشی بیشتر از موضوعات مورد علاقه پژوهشگران می باشد؛ بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه درمان شناختی رفتاری و درمان پذیرش و تعهد بر اختلال خواب و کیفیت زندگی مادران دارای کودکان اختلال یادگیری می باشد. روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پژوهش به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش را تمامی مادران دارای فرزند با اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز اختلال یادگیری منطقه 2 شهر تهران تشکیل دادند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و براساس ملاک های ورود و خروج به پژوهش 45 نفر بود. که به صورت تصادفی ساده به دو گروه تجربی و یک کنترل تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات از فرم مشخصات بالینی فردی، کیفیت خواب پیترزبورگ (PSQI) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد. نتایج: پس از کنترل اثر پیش آزمون، تفاوت نمره های پیش آزمون-پس آزمون دو گروه برای متغیرهای کیفیت خواب و کیفیت زندگی معنادار است و میانگین نمره های گروه درمان شناختی-رفتاری و درمان پذیرش و تعهد در متغیرهای کیفیت خواب و کیفیت زندگی نیز به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل است (05/0>P). . نتیجه گیری: می توان گفت که هر دو رویکرد بر بهبود اختلال خواب و کیفیت زندگی مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری اثربخش است.