طب جنوب
سال:1393 | دوره:17 | شماره:5 |تعداد مقالات:24

مقدمه: بررسی های پیشین نشان می دهند که استفاده از دوزهای فارماکولوژیک استروئیدهای آنابولیک سبب اثرات سوء قلبی- عروقی مانند هیپرتروفی بطنی، افزایش استعداد ابتلا به آسیب ایسکمی- جریان مجدد، کاهش اثرات محافظتی ورزش بر قلب و مرگ های ناگهانی قلبی می گردد. هدف از مطالعه کنونی بررسی اثرات هشت هفته درمان با داروی ناندرولون (10 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن در هفته) بر پدیده پیش شرطی سازی ایسکمیک در قلب ایزوله موش های صحرایی ساکن (غیر ورزشکار) بوده است.مواد و روش ها: سه گروه حیوان در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. 1- گروه کنترل ایسکمی جریان مجدد-2 (IR)  گروهی که قبل از آسیب ایسکمی و جریان مجدد تحت پروتکل پیش شرطی سازی ایسکمیک قرار گرفتند (IR-IPC) و 3- گروه دریافت کننده ناندرولون که تحت پروتکل پیش شرطی سازی ایسکمیک و اسیب ایسکمی و جریان مجدد قرار گرفتند .(Nan-IPC-IR) بعد از دو ماه درمان با ناندرولون یا حلال مربوطه، در پایان هشت هفته، قلب موش ها ایزوله و سپس در دستگاه لانگندورف تحت اثر 30 دقیقه ایسکمی و به دنبال آن 120 دقیقه جریان مجدد قرار گرفت. پیش شرطی سازی به وسیله سه دوره 3 دقیقه ای ایسکمی/ جریان مجدد با باز و بسته نمودن متناوب شریان کرونر نزولی قدامی چپ (LAD) قبل از ایسکمی اصلی انجام گرفت. ضربان قلب، فشار ایجاد شده داخل بطن چپ، حاصل ضربان فشار، حداکثر و حداقل تغییر فشار در واحد زمان (dp/dt) و جریان کرونری در طی آزمایش اندازه گیری شد. در پایان 120 دقیق جریان مجدد، اندازه سکته به روش رنگ آمیزی با تری فنیل تترازولیوم کلراید (TTC) سنجیده شد.یافته ها: هشت هفته درمان با ناندرولون سبب کاهش وزن بدن و افزایش نسبت وزن قلب به وزن بدن گردید. ناندرولون سبب افزایش پارامترهای عملکردی قلب در دوره پایه ای قبل ایسکمی در حیوانات ساکن دیده شد. ناندرولون این پارامترها را طی دوره جریان مجدد نیز به طور معنی داری افزایش داد ( (P<0.05پیش شرطی سازی سبب کاهش اندازه سکته در حیوانات ساکن گردید. این اثر به دنبال تیمار با ناندرولون مختل نگردید.نتیجه گیری: بررسی کنونی نشان داد که استفاده مزمن از دوزهای بالای ناندرولون سبب مختل شدن اثرات مفید پدیده پیش شرطی سازی ایسکمیک در قلب نمی گردد.

زمینه: یکی از مشکلات ایجاد شده توسط آسینتوباکتر بومانی بروز مقاومت چند دارویی می باشد. پمپ های تراوشی ایجاد کننده مقاومت چند دارویی نقش اساسی را در ایجاد مقاومت در این باکتری ایفا می کنند. هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی ژن های کد کننده پمپ تراوشی AdeABC در ایزوله های بالینی آسینتوباکتر بومانی و ارزیابی نقش آن در ایجاد مقاومت نسبت به ایمیپنم بوده است.مواد و روش ها: 56 ایزوله اسینتوباکتر بومانی از نمونه های بالینی مختلف بیمارستان ولی عصر اراک جمع آوری شد و توسط آزمایش های بیوشیمیایی استاندارد تعیین هویت شدند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت بازدارنده ایمیپنم در حضور و عدم حضور مهار کننده پمپ تراوشی CCCP در ایزوله ها با استفاده از نوارهای E-test مطابق با دستورالعمل های CLSI تعیین گردید. ژن های پمپ تراوشی AdeABC با استفاده از روش PCR در ایزوله ها شناسایی شدند.یافته ها: تمامی 56 ایزوله آسینتوباکتر بومانی نسبت به آنتی بیوتیک های سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سفوکسیتین، سفپیم، پیپراسیلین/ تازوباکتام، ازترونام و سیپروفلوکساسین مقاوم بودند، همچنین تمامی ایزوله ها با توجه به نتایج MIC نسبت به ایمیپنم مقاوم بودند. حداقل غلظت بازدارنده ایمیپنم در حضور مهار کننده پمپ تراوشی در ایزوله ها کاهشی نداشت. ژن های adeA و adeB در 100 درصد ایزوله ها و ژن adeC در 96.5 درصد ایزوله ها یافت شدند.نتیجه گیری: پمپ تراوشی AdeABC در ایجاد مقاومت نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها نقش دارد و در ایجاد مقاومت نسبت به ایمیپنم در ایزوله های مورد بررسی نقشی ندارد و مکانیسم های دیگر همچون آنزیم های کارباپنمازی در ایجاد مقاومت نسبت به این آنتی بیوتیک نقش مهم تری را دارند.

زمینه: هپاتیت مزمن عبارت است از رشته اختلالات کبدی با علل و شدت متغیر که در آنها التهاب و نکروز کبدی به مدت دست کم شش ماه ادامه می یابند. درمان انتخابی تمام انواع هپاتیت مزمن ویروسی، اینترفرون- آلفا می باشد. کاهش تراکم استخوان سبب بروز عوارضی از جمله شکستگی خود به خودی بدون تروما می شود. با توجه به عوارض کاهش تراکم استخوان و تناقضات موجود در این زمینه، در این بررسی دانسیته استخوانی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن قبل و بعد از درمان با اینترفرون مقایسه شد.مواد و روش ها: در این بررسی هم گروهی (کوهورت) 22 بیمار مبتلا به هپاتیت مزمن نیازمند دریافت اینترفرون طی دوره ای شش ماهه از نظر سنجش تراکم استخوانی ارزیابی شدند. از کلیه افراد مورد مطالعه قبل از دریافت اینترفرون آزمایش سنجش تراکم استخوان (BMD) از مهره های کمری و نیز گردن فمور به عمل آمد. نتیجه آزمایش تراکم استخوان قبل از تجویز اینترفرون در فرم اطلاعاتی از قبل تنظیم شده ثبت گردید. شش ماه پس از درمان با اینترفرون آلفا دوباره از بیماران تراکم استخوان توسط همان دستگاه قبلی سنجیده شده و نتیجه آن در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. کلیه اطلاعات لازم مانند سن، جنس، بیماری زمینه ای و شرح حال مصرف دارو نیز از بیماران پرسیده شد و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. میزان دریافت اینترفرون، 3 میلیون واحد یک روز در میان بود. پس از جمع آوری اطلاعات و استخراج آن ها، داده ها وارد نرم افزار SPSS ویرایش 14 شده و از آزمون کای اسکوئر و ویلکاکسون جهت مقایسه میانگین ها استفاده شد.یافته ها: در میان بیماران مورد مطالعه 21 نفر (95.5 درصد) مذکر بوده اند. میانگین سنی بیماران 7.83± 34.04سال بوده است و نیمی از بیماران در گروه سنی 30 تا 35 سال قرار داشتند. بیماران مورد مطالعه از نظر هیچ کدام از شاخص های دانسیته استخوانی T-score) و (Z-score بعد از درمان با اینترفرون آلفا نسبت به قبل از آن تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر نداشته اند .(P-value>0.05) از نظر شاخص های دانسیته استخوانی بین گروه های سنی مختلف، قبل و بعد از درمان با اینترفرون آلفا اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (P-value>0.05).نتیجه گیری: در این مطالعه، می توان گفت که اینترفرون آلفا که در درمان بیماران مبتلا به هپاتیت C مورد استفاده قرار می گیرد، در کل تاثیر بسزایی روی دانسیته استخوانی این بیماران ندارد. برای دیدن تاثیر دراز مدت اینترفرون روی دانسیته استخوانی، مطالعه دیگری با طول مدت بیشتر ضروری است؛ چه بسا با کاهش التهاب در بیماری، دانسیته استخوانی در دراز مدت بهبود یابد.

زمینه: در سیستم های مبتنی بر نوروفیدبک افراد قادرند بنابر اصل شرطی سازی کنش گر، ریتم خاصی از سیگنال مغزی الکتروانسفالوگرام خود را به طور معنی داری تقویت یا مهار کنند. در بررسی های اخیر اثر بهبود حافظه کاری طی آموزش های نوروفیدبک روی افراد سالم بررسی شده است. از معایب نوروفیدبک تعداد بالای جلسات آموزش و هزینه بالای آن است. در تحقیقات گذشته توان کل باند آلفا، برای تمام افراد در محدوده 8 تا 12 هرتز در نظر گرفته شده است. از بررسی های پیشین این نتیجه گرفته می شود که با استخراخ باند بالای آلفای شخصی و استفاده از آن در نوروفیدبک، می توان سرعت یادگیری را افزایش داد، در نتیجه تعداد جلسات آموزش کاهش یافته و هزینه کمتری صرف خواهد شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از بین 10 نفر شرکت کننده که همگی زن و با میانگین سنی 35 سال بودند، به طور تصادفی 5 نفر در گروه آزمون و 5 نفر در گروه کنترل تقسیم شدند. از هر دو گروه قبل از شروع آموزش نوروفیدبک و نیز بعد از اتمام جلسات آموزش نوروفیدبک آزمون حافظه کوتاه مدت تصویری گرفته شدسپس گروه آزمون به مدت 8 جلسه، هر جلسه شامل سه قسمت5 (trial)  دقیقه ای، به صورت 2 بار در هفته، تحت آموزش نوروفیدبک جهت تقویت توان باند بالای آلفای خود قرار گرفتند.یافته ها: در تفکیک رنگ تصاویر و نیز زمان عکس العمل، گروه آزمون بهبود معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. برای گروه آزمون شاخص زمان عکس العمل تشخیص تصاویر جدید و قدیم و تفکیک رنگ ها، قبل و بعد از آموزش 8 جلسه ای با فیدبک توان باند بالای آلفای شخصی، کاهش یافت در گروه کنترل این شاخص تفاوت معناداری نداشت (P<0.05).نتیجه گیری: افزایش توان نسبی باند بالای آلفای شخصی، در اثر آموزش نوروفیدبکی توان باند بالای آلفای شخصی ثبت شده در ناحیه Oz (تک قطبی) در طی 8 جلسه، نشان می دهد که این روش نوروفیدبکی باعث افزایش حافظه بانوان کارمند شده است و باعث بهبود درصد تفکیک رنگ تصاویر و نیز کاهش زمان عکس العمل شده است.

زمینه: با توجه به نتایج متناقض مرتبط با اثرات مقادیر کافئین بر پاسخ التهابی ناشی از ورزش، پژوهش کنونی به منظور تعیین تاثیر مصرف مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ التهابی حاد مردان والیبالیست متعاقب انجام یک جلسه تمرین مقاومتی وامانده ساز انجام شد.مواد و روش ها: 30 مرد والیبالیست نخبه (سن 25-20 سال و چربی بدن 15-10 درصد) در قالب طرحی نیمه تجربی و دوسویه کور به طور تصادفی در سه گروه همگن مکمل (کافئین: 6 و 9 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) و شبه دارو (دکستروز: 6 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) جایگزین شدند. همه آزمودنی ها پس از مکمل دهی در یک جلسه تمرین وامانده ساز مقاومتی باوزنه (با 80 درصد یک تکرار بیشینه) شرکت نمودند. تغییرات شاخص های التهابی (عامل نکروز توموری آلفا و پروتئین واکنشگر C- سرمی) طی سه مرحله (حالت پایه، 45 دقیقه بعد از مصرف مکمل و 24 ساعت پس از برنامه تمرینی) اندازه گیری شد. داده های نرمال با آزمون تحلیل واریانس مکرر در سطح معنی داری پنج درصد بررسی شد.یافته ها: عامل نکروز توموری آلفا و پروتئین واکنشگر C- سرمی 45 دقیقه پس از مصرف مقادیر مختلف کافئین (6 و 9 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) و 24 ساعت بعد از یک جلسه تمرین مقاومتی به طور معنی دار افزایش یافت.(P<0.05)  با این حال، پاسخ 24 ساعته عامل نکروز توموری آلفا و پروتئین واکنشگرC-  سرمی گروه های دریافت کننده کافئین متعاقب یک جلسه تمرین مقاومتی به طور معنی دار کمتر از گروه شبه دارو بود (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان نتیجه گرفت که مصرف حاد مقادیر 6 و 9 میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به طور مشابه می تواند موجب کاهش پاسخ التهابی مردان والیبالیست متعاقب انجام یک جلسه تمرین مقاومتی شود.

زمینه: یکی از ویژگی های تب مالت تنوع در تظاهرات آزمایشگاهی بیماران مبتلا می باشد. هدف این مطالعه بررسی این تنوع و تعیین ارتباط بروز آنها با تیتر آزمایش رایت بوده است.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی 189 بیمار مبتلا به تب مالت در شهر اراک در سال 1390 انجام گردید. معیارهای تشخیص بیماری حد اقل تیتر آگلوتیناسیون رایت 1.80 و 2- مرکاپتواتانل 1.40 و علائم بالینی سازگار با بروسلوز بود. داده ها بر اساس پرونده بیماران استخراج و سپس با کمک نرم افزار SPSS ویرایش 16 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: از تعداد 189 بیمار مورد بررسی 67.8 درصد مذکر بودند و میانگین سنی در مردان 23.3±37.8 و در زنان 15.3±36.9 بود. میزان سدیمانتاسیون (ESR) ساعت اول در 44.5 درصد بین 40-21 بود. میزان پروتئین واکنشی (CRP) در 45 درصد بیماران در حد +2 و بالاتر بود. لکوپنی در 9 درصد، آنمی 19 درصد، ترومبوسیتوپنی 7.4 درصد دیده شد. در 27.8 درصد شمارش سلولی ارجحیت با لنفوسیت بود و در 7.5 درصد بیماران آئوزینوفیلی بیش از 5 درصد داشتند. در 4.8 درصد آنمی همراه با لکوپنی و 1.6 درصد پان سیتوپنی وجود داشت. در این بررسی ارتباطی بین میزان تیتر رایت با جنس، میزان سدیمانتاسیون بروز لکوپنی، ترومبوسیتوپنی و آنمی وجود نداشت (P>0.05). ولی بین تیتر رایت با CRP کیفی+ 2 و بالاتر (P=0.0001) و سن بیشتر از 45 سال (P=0.017) ارتباط معنی دار بود.نتیجه گیری: عوارض هماتولوژیک به صورت آنمی، لکوپنی و ترومبوسیتوپنی در بیماری تب مالت بروز می کند ولی ارتباطی بین بروز این تظاهرات با تیتر رایت در بیماران وجود ندارد.

زمینه: تشخیص آلودگی میکروبی آب شرب به روش کشت علاوه بر هزینه بری، زمان بر بوده و بر حسب میزان آلودگی چند روز به طول می انجامد. این درحالی است که شهروندان در این زمان از آب مورد بررسی استفاده می نمایند. روش های ملکولی دارای حساسیت و سرعت عمل بالایی و زمان عملیاتی کمتری هستند. در این تحقیق روش Multiplex PCR جهت ارزیابی سریع میکروبی آب از نظر کلی فرم، Ecoli و تشخیص احتمالی باکتری های VBNC در آزمایشگاه باکتریولوژی شرکت آب و فاضلاب استان مرکزی و مرکز تحقیقات سل و عفونی کودکان در فاز عملیاتی اجرا گردید.مواد و روش ها: تشخیص سریع کلی فرم با کمک آمپلی فیکاسیون ژن های lacZ و uidA در واکنش Multiplex PCR طراحی و اجرا گردید. 80 نمونه آب شرب شهر اراک شامل 41 نمونه چاه، 36 نمونه شبکه و 3 نمونه مخزن در این بررسی جمع آوری شده و با استفاده از آمپلی فیکاسیون ژن های lacZ و uidA مورد آزمایش Multiplex PCR قرار گرفتند. همچنین آزمایش MPN به عنوان روشی استاندارد و جهت مقایسه یافته ها، روی تمامی نمونه ها انجام شد. روش های Multiplex PCR و  MPNروی باکتری استاندارد، باکتری های خالص شده از نمونه های MPN مثبت و نیز(Certificated Reference Material) CRM ، (سویه مرجع) انجام گردیدند.یافته ها: در نمونه های چاه، شبکه و مخزن، اکثر نمونه ها در هر دو روش نتایج مشابه را نشان دادند. نتیجه PCR روی باکتری استاندارد، کشت های خالص شده نمونه های MPN مثبت و CRM نیز تایید کننده روش PCR بود. پنج نمونه دارای PCR مثبت و نتیجه MPN منفی گزارش شدند. زمان کل عملیات PCR با تغییر فاکتورها به حدود یکصد و پنج دقیقه کاهش یافت.نتیجه گیری: روش Multiplex PCR، امکان شناسایی همزمان باکتری های کلی فرم کل و اشرشیاکلی را در آب آشامیدنی فراهم نمود.

زمینه: گیاه حرا با نام علمی Avicennia marina (Forssk) Vierh متعلق به خانواده آکانتاسه، به صورت گسترده در طب سنتی جهت درمان رماتیسم و زخم ها مورد استفاده قرار می گرفته است. با توجه به وجود ترکیبات زیستی فعال موجود در گیاه حرا، به نظر می رسد این گیاه دارای اثرات ضدباکتریایی قابل ملاحظه ای باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر ضدمیکروبی غلظت های مختلف عصاره های آبی و اتانولی برگ گیاه حرا بر استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس PTCC 1435، استرپتوکوکوس پایوژنز PTCC 1447 و پسودوموناس آئروژینوزا PTCC 1310 در شرایط آزمایشگاهی بوده است.مواد و روش ها: اثر ضدمیکروبی عصاره به دو روش پخش عصاره در سطح محیط کشت و انتشار در آگار (دیسک) مورد ارزیابی قرار گرفت. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) با استفاده از روش رقت لوله ای تعیین گردید. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از برنامه آنالیز واریانس (ANOVA) انجام شد.یافته ها: در روش انتشار در آگار همه غلظت های عصاره اتانولی بر استرپتوکوکوس پایوژنز و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس اثر بازدارندگی داشت. در روش پخش عصاره در سطح محیط کشت عصاره آبی اثر ضدمیکروبی بر پسودوموناس آئروژینوزا نشان نداد. MIC عصاره آبی و اتانولی برای پسودوموناس آئروژینوزا به ترتیب 32 و 16 میلی گرم بر میلی لیتر و MBC عصاره آبی و اتانولی نیز در خصوص پسودوموناس آئروژینوزا به ترتیب 64 و 32 میلی گرم بر میلی لیتر بود.نتیجه گیری: پسودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت را به عصاره های آبی و اتانولی نشان داد. عصاره اتانولی برگ گیاه حرا در شرایط آزمایشگاهی دارای اثر ضدمیکروبی قابل ملاحظه ای بر پسودوموناس آئروژینوزا به عنوان باکتری گرم منفی و استرپتوکوکوس پایوژنز و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به عنوان باکتری های گرم مثبت نشان داد.

زمینه: افزایش چربی می تواند سبب ایجاد بیماری های گوناگونی مانند آترواسکلروز، دیابت و همچنین ایجاد کبد چرب شود و به دنبال آن آنزیم های کبدی افزایش می یابد. از آنجائیکه گیاه خرفه دارای ویژگی های هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک می باشد بنابراین در پژوهش کنونی اثر عصاره گیاه خرفه بر میزان غلظت آنزیم های کبدی شامل آسپارتات آمینوترانسفراز SGOT) یا (AST، آلانین آمینوترانسفراز SGPT) یا (ALT و آلکالین فسفاتاز (ALP) در موش های صحرایی مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 60 سر رت نژاد ویستار نر در 6 گروه ده تایی انتخاب شدند، گروه کنترل بکر با رژیم غذایی عادی،گروه کنترل مثبت با رژیم غذای چرب و سایر گروه ها به طور مشابه به گروه های تجربی دریافت کننده رژیم غذای چرب به اضافه عصاره الکلی گیاه خرفه با دوز حداکثر 800، دوز متوسط 400، و دوز حداقل 200 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) بصورت تزریق داخل صفاقی (ip) و آتورواستاتین به میزان (10 میلی گرم بر کیلوگرم) و تحت تیمار با غذای چرب تقسیم بندی شدند. بعد از پایان این دوره (21 روزه)، خون گیری و اندازه گیری نمونه ها، اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های آماریT و Tukey و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 11.5 و با در نظر گرفتن P<0.05، مورد تجزیه تحلیل آماری قرارگرفت.یافته ها: مقایسه نتایج آزمون های آماری نشان می دهد که میزان آنزیم های ALT و ALP درگروه کنترل مثبت که تنها غذای چرب را دریافت می کند افزایش می یابد، در حالی که در گروه های تجربی دریافت کننده عصاره گیاه خرفه و همچنین در گروه دریافت کننده آتورواستاتین میزان آنها کاهش می یابد.نتیجه گیری: با توجه به ویژگی های آنتی اکسیدانی هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک عصاره و همچنین اثر آن بر کاهش آنزیم های کبدی، عصاره این گیاه می تواند پیشنهادی برای بهبود عملکرد کبد باشد.

زمینه: یکی از شایع ترین باکتری های عامل عفونت های بیمارستانی، استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) است. امروزه کاربرد عصاره های گیاهی مانند آویشن شیرازی از خانواده لامیاسیه در مقابله با باکتری ها در حال افزایش است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد میکروبی عصاره آویشن شیرازی بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین می باشد.مواد و روش ها: 232 سویه استافیلوکوکوس اورئوس جهت جداسازی سویه های MRSA جمع آوری شد با روش اگزاسیلین غربالگری انجام گرفت؛ در نهایت 75 سویه به عنوان MRSA شناسایی شدند. سپس با روش ماسراسیون (Maceration)، از برگ های خشک گیاه، عصاره تهیه گردید. فعالیت ضدمیکروبی عصاره با روش میکرو براث دایلوشن بررسی گردید و غلظت اولیه عصاره 200 میکروگرم بر میلی لیتر در نظر گرفته شد.یافته ها: حداقل غلظت عصاره که از رشد سویه های MRSA ممانعت به عمل می آورد (MIC) از 2 تا 16 میکروگرم بر میلی لیتر متفاوت بود. عصاره قادر بود که از رشد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس و استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین، در غلظت های 16-8 میکروگرم بر میلی لیتر ممانعت به عمل آورد. همچنین عصاره توانست 62.6 درصد از باکتری های MRSA مورد آزمایش را در غلظت 512 میکروگرم بر میلی لیتر یا بیشتر بکشد.(MBC) نتیجه گیری: عصاره آویشن شیرازی قادر به ممانعت از رشد باکتری های یادشده می باشد، همچنین اثر باکتریسیدال عصاره آویشن شیرازی کمتر از اثر مهاری آن بر باکتری های MRSA می باشد.

زمینه: باکتری انتروباکتر کلوآکه باسیلی گرم منفی، متحرک و عضوی از خانواده انتروباکتریاسه است. این ارگانیسم، پاتوژنی فرصت طلب و مهم محسوب می شود و در گیاهان و انسان ها به ویژه افراد دارای نقص سیستم ایمنی و نوزادان نارس و در تمام گروه های سنی ایجاد بیماری می نماید. هدف از این مطالعه جداسازی سویه های انتروباکتر کلوآکه از شیرهای خشک مصرفی نوزادان بستری در NICU و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی این ایزوله ها بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 125 نمونه پودر شیر خشک که جهت تغذیه نوزادان در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) بیمارستان ها استفاده می شود، مورد بررسی قرار گرفته اند. جداسازی و شناسایی میکروارگانیسم بر اساس استاندارد FDA (FDA Method) انجام شد. تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده با روش استاندارد دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل پیشنهادی سازمان استاندارهای بالینی و آزمایشگاهی (CLSI 2011) صورت پذیرفت.یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد از 125 نمونه پودر شیر خشک مورد بررسی 2 نمونه (1.6 درصد) از نظر آلودگی به انتروباکتر کلوآکه مثبت بودند. سویه های ایزوله شده به بیشتر آنتی بیوتیک های مورد استفاده در بالین حساس بودند، اما همه به آنتی بیوتیک آموکسی سیلین مقاوم بودند.نتیجه گیری: از آنجایی که نمونه های شیر خشک (PIF) غیر استریل می باشند و آلودگی به انتروباکتریاسه می تواند طی مراحل مختلف فرآوری آن رخ دهد، ضروری است که نمونه های شیر خشک نوزادان بر اساس اصول کارخانه و در شرایط آسپتیک تهیه شوند. آلودگی غذاهای نوزادان را تنها می توان با نظارت بر نقاط کنترل اصلی و به کار بردن عملکردهای مناسب طی فرآوری کاهش داد یا جلوگیری نمود.

زمینه: مصرف نادرست آنتی بیوتیک ها طی چند دهه گذشته منجر به بروز سویه هایی از استافیلوکوکوس اورئوس شده است که به متی سیلین و ونکومایسین مقاوم می باشند. از آنجایی که ناقلین این باکتری در بینی، یکی از منابع مهم انتقال عفونت در بیمارستان ها می باشند، هدف از این بررسی، تعیین فراوانی ناقلین و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از کارکنان بیمارستان های شیراز بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1391، 591 نمونه از ناحیه قدامی بینی کارکنان درمانی و خدماتی بیمارستان های شیراز توسط سواب استریل گرفته شد. پس از تعیین هویت باکتری استافیلوکوکوس اورئوس با آزمایش های بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها به روش انتشار دیسک برای 13 نوع آنتی بیوتیک بررسی شد. Minimum inhibitory concentration (MIC) سویه های مقاوم به متی سیلین در روش دیسک دیفیوژن نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، تیکوپلانین، لینزولید و سینرید با روش (Liofilechem Itly) E-test تعیین شد.یافته ها: 14.6 درصد افراد در این مطالعه، ناقل استافیلوکوکوس اورئوس در بینی بودند. به گونه ای که 74 درصد از آن ها کارکنان درمانی و 26 درصد کارکنان خدماتی بودند و بین ناقل بودن و متغیرهایی مثل شغل، بخش، جنسیت و سن کارکنان ارتباط معنی داری مشاهده نشد .(p>0.05) در بین ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، تیکوپلانین، لینزولید و کوینوپریستین- دالفوپریستین (95.3 درصد) و کمترین حساسیت به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین و آمپی سیلین (3.5 درصد) مشاهده شد. تنها دو سویه با روش E-test مقاومت کامل به ونکومایسین نشان دادند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه 14.6 درصد از کارکنان در این بررسی ناقل استافیلوکوکوس اورئوس بودند و مقاومت سویه های جدا شده به بیشتر آنتی بیوتیک های رایج در درمان عفونت های استافیلوکوکوس اورئوس وجود داشت، شناسایی و درمان این کارکنان درمانی و خدماتی می تواند از افزایش عفونت های بیمارستانی ناشی از سویه های مقاوم جلوگیری نماید.

زمینه: امروزه یکی از مشکلات جوامع بشری آلودگی آب های زیرزمینی به نیترات است. نیترات به دلیل قابلیت انحلال زیاد در آب، جذب کم و نیز پایداری ترکیب آن در آب، به عنوان بهترین شاخص برای نشان دادن آلودگی شیمیایی آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته است. دشت برازجان در شمال استان بوشهر یکی از دشت های حاصلخیز می باشد که آلودگی نیترات آب زیرزمینی در بخش های وسیع از این دشت رخ داده است. هدف از این بررسی تعیین منشا آلودگی های موجود و مناطق دارای بیشترین پتانسیل آلودگی می باشد.مواد و روش ها: در این بررسی کیفیت شیمیایی آب چاه های منطقه، به ویژه از نظر آلودگی یون های نیترات، سولفات، کلر و سدیم، تغییرات مکانی و زمانی و منشا آن ها در آب های زیرزمینی دشت برازجان، مطالعه شده است. نمونه های آب زیرزمینی از 12 چاه، در ماه های فروردین و مرداد سال 1391 جمع آوری گردیده و جهت تعیین پارامترهای هیدروشیمی و آلودگی مورد سنجش قرار گرفته است. در طول نمونه برداری سعی شد از روش های استاندارد نمونه برداری EPA 2006 استفاده شود.یافته ها: بر اساس نتایج حاصله، آلودگی شدید نیتراته (تا بیش از 160 میلی گرم در لیتر) آب های زیرزمینی بخصوص در بخش جنوبی دشت به وسیله فعالیت های کشاورزی و همچنین چاه های جذبی و ورود آب آلوده از مرغداری ها رخ داده است. همچنین نتایج نشان داد که غلظت یون های Cl- در 66 درصد نمونه ها، Na+در 59 درصد، 100SO42- درصد و NO3- در 42 درصد از نمونه های آب زیرزمینی بیشتر از مقادیر استاندارد می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله بایستی در استفاده از کودهای شیمیایی مدیریـت مناسب اعمال گردد و از ورود فاضلاب های خانگی، کشاورزی و صنعتی بدون تصفیه به منابع آب منطقه ممانعت به عمل آید.

زمینه: بیماری های عفونی از مهم ترین علل مرگ ومیر در دنیا به ویژه در کشورهای در حال توسعه هستند، آنچه در سال های اخیر جامعه پزشکی را به شدت نگران کرده پدیده مقاومت آنتی بیوتیکی است. باسیل های گرم منفی با مقاومت چنددارویی، از پاتوژن های مهم در بیمارستان ها هستند و سبب مرگ ومیر بالا می شوند. هدف اصلی این پژوهش تعیین الگوی مقاومت میکروبی باسیل های گرم منفی شایع در بیماران بستری در بیمارستان ولی عصر (عج) اراک بود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی در سال های 1391-1389 در بیمارستان ولی عصر (عج) اراک انجام شد. در این مطالعه 1120 نمونه مورد بررسی قرار گرفتند. باکتری ها از نمونه های مختلف شامل خون، ادرار، زخم، ترشحات تنفسی، مایع مغزی- نخاعی با روش استاندارد جدا، سپس با استفاده از روش دیسک دیفیوژن از نظر مقاومت آنتی بیوتیکی بررسی شدند.یافته ها: در این بررسی 737 مورد کشت مثبت از نمونه ها به دست آمد. به طور کلی 332 مورد باسیل گرم منفی از نمونه ها جدا گردید. بیشترین باکتری های گرم منفی از ادرار، زخم، خون، ترشحات تنفسی و کاتتر جدا شدند. شایع ترین پاتوژن ها به ترتیب شامل اشرشیا کولی، کلبسیلا پنومونیه، انتروباکتر، پسودومونا آئروژینوزا، آسینتو باکتر، سیترو باکتر و پروتئوس بودند. مقاومت بالا نسبت به سفالوسپورین های نسل سوم و کارباپنم ها در گونه های آسینتوباکتر دیده شد. بتالاکتامازهای وسیع الطیف ESBL در 51.4 درصد باکتری های گرم منفی مشاهده شد.نتیجه گیری: مقاومت آنتی بیوتیکی به ویژه مقاومت چند دارویی در بین میکروارگانیسم های این مرکز شایع است. مقاومت در کشور ما، مشابه سایر کشورها در حال افزایش است و توصیه به جلوگیری از مصرف غیرضروری آنتی بیوتیک ها می شود.

زمینه: بابونه دارای خاصیت دارویی و بهداشتی به ویژه اثرات ضد التهابی و ضد اسپاسم است. ترکیبات ثانویه آن مانند سسکویی ترپن ها و فلاونوییدها در اثر تنوع وراثتی و محیطی تغییر می کند. استان بوشهر دارای رویشگاه های گوناگون بابونه است که اطلاعات کمی راجع به آن ها وجود داشت. بنابراین در این مطالعه گونه های مختلف بابونه و ترکیبات ثانویه آن ها مورد شناسایی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه میدانی از رویشگاه های بابونه در استان بوشهر نمونه برداری و پس از شناسایی گونه ها مبادرت به تهیه عصاره و اسانس آن ها مطابق دارونامه گیاهی ایران و ایالات متحده گردید. اسانس به روش تقطیر با آب (Water distillation liquid) استخراج و با دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MASS) تجزیه گردید. همچنین عصاره متانولی (Methanolic Extract) بابونه به روش بالن رفلاکس (Flask reflux condenser stirrer) برای سنجش ترکیب فلاونوییدی آن توسط دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا (HPLC)، استخراج گردید.یافته ها: پس از غربال گری گونه های موسوم به بابونه؛ دو گونه از جنس آنتمیس به نام های Anthemis pseudocotula،Anthemis austro-iranica و دو گونه از جنس ماتریکاریا به اسامی Matricaria recotita و Matricaria aurea شناسایی گردید. برخلاف گونه های آنتمیس، گونه های ماتریکاریا دارای اسانس و ترکیبات ثانویه مفید بودند. از جمله اینکهیافته های تجزیه شیمیایی نشان داد که گونه های ماتریکاریا به طور میانگین 0.6 درصد اسانس و حاوی آپیژنین 7- گلوکوزید (Apigenin 7-glucoside) (0.62 درصد)، کامازولن (Chamazulen) (5.5 درصد) و ترکیبات دیگری نظیر مشتقات بیزابولول، بیزابولن و فارنزن می باشند.نتیجه گیری: در استان بوشهر دو گونه وحشی بابونه به نام های Matricaria recotita و Matricaria aurea یافت شد. این گونه ها دارای مقدار قابل ملاحظه ای اسانس و ترکیبات ثانویه مانند کامازولن، آلفا بیزابولول و آپیژنین بوده که امکان کشت و تولید تجارتی آن ها وجود دارد.

زمینه: اتنوفارماکولوژی ابزاری است نیرومند که با ایجاد فرصت برای همکاری میان رشته ای و چند رشته ای و نیز کسب اطلاعات بسیار با ارزش در مورد گیاهان دارویی به کاربرد شده در فرهنگ های گوناگون، زمینه را جهت کشف داروهای جدید فراهم می سازد. هدف از این پژوهش شناخت گیاهان دارویی بوده است که در منطقه بندر گناوه بوشهر در شمال خلیج فارس، کاربرد سنتی دارند.مواد و روش ها: کاربردهای گیاهان دارویی از 30 نفر آگاه بومی منطقه بندر گناوه به صورت مصاحبه حضوری گردآوری شده و شاخص های فراوانی نسبی (Relative Frequency of Citation) و شاخص اهمیت فرهنگی (Cultural Importance Index) برای هر گیاه دارویی منطقه بندر گناوه نیز محاسبه گردید.یافته ها: به طور کلی 93 گونه گیاه دارویی در منطقه بندر گناوه استان بوشهر مربوط به 55 خانواده شناسایی گردید. گیاهان اسفرزه (Plantago psyllium)، هلپه (Teucrium polium)، اسپند (Peganum harmala)، خاک شیر (Descuraninia sophia)، کاسنی (Cichorium intybus)، سربرنجاسف (Achillea eriophora DC)، بابونه (Matricarria charmomilla) و هندوانه ابوجهل (Citrolus colocynthis) بالاترین شاخص اهمیت فرهنگی را در منطقه داشتند. گیاهان اسفرزه (Plantago psyllium)، خاک شیر (Descuraninia sophia) و آویشن (Zataria multiflora) نیز بالاترین شاخص فراوانی نسبی را از خود نشان دادند. شایع ترین کاربرد دارویی گیاهان به ترتیب برای بیماری های گوارشی، زنان و زایمان، بیماری های تنفسی، عفونی، مزاج گرم و بیماری های متابولیک به دست آمد. افزون به کاربرد این گیاهان در درمان بیماری ها که در طب قدیم ایران نیز وجود داشته است، مردم بندر گناوه به صورت ویژه از گیاه بنگو (اسفرزه) برای درمان آبسه و دمل های چرکی، سینه درد و بیماری های پوستی، هلپه برای قندخون و شستشو و ضدعفونی کردن زخم، اسپند برای عفونت های رحمی و کرامپ های شکمی، خاک شیر برای درمان امراض قلبی و گرمازدگی، کاسنی برای گرمازدگی و تصفیه کبد، سربرنجاسف برای درمان رفلاکس، قندخون و ترمیم زخم، بابونه برای تشنج، دردهای قاعدگی، هندوانه ابوجهل برای همورویید، قند خون و روماتیسم و آویشن جهت آرام بخشی، درمان دردهای شکمی و بیماری های تنفسی استفاده می کنند.نتیجه گیری: تنوع گسترده ای از گیاهان دارویی در منطقه بندر گناوه وجود دارد که هر چند همان کاربردهای درمانی که در طب سنتی ایران رایج است از آن ها انجام می شود ولی مردم گناوه شماری از گیاهان را برای درمان بیماری هایی به کار می برند که ویژه این منطقه است و پژوهش پیرامون این گیاهان دارویی می تواند آغازگر راهی برای کشف داروهای جدید در عرصه درمان باشد.

زمینه: پزشکی سیستمی یک تغییر پارادایمی در پزشکی است که از دست مایه های تفکر بیولوژی سیستمی تغذیه کرده و با رهیافتی سیستمی به سلامت و بیماری نظر می کند. رهیافت سیستمی که در قالب پزشکی سیستمی تجلی یافته است تلاش می نماید تا با کاربرد فناوری های نوپدید و تصویر برداری های ملکولی از پیچیدگی های نهفته در بیماری ها پرده بردارد و از این رو ابزارهای ریاضیاتی و محاسبه گرایانه برای ظهور این انقلاب در پزشکی، حیاتی می باشند.مواد و روش ها: برای یافت هم خوانی نقشه جامع علمی کشور در گستره سلامت با اهداف پزشکی سیستمی، اهداف نقشه علمی بنیاد ملی سلامت آمریکا به عنوان پایه با زیرساخت ها و فناوری های کلیدی پیش بینی شده در نقشه علمی کشور در گستره سلامت مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: هر چند در نقشه علمی کشور به فناوری اطلاعات، شبکه سازی، رهیافت میان رشته ای و نوآوری پرداخته شده است و به سلامت از منظری هولستیک و جامع نگر نگریسته گردیده ولی توجه ای بنیادین به فناوری های نوپدید و برتر به عنوان راهبردی مرزشکن در پژوهش های زیست پزشکی صورت نگرفته است و به پروژه ژنوم انسانی، بیولوژی سیستم ها و بیولوژی محاسباتی و بیوانفورماتیک توجه ای نشان داده نشده است.نتیجه گیری: جهت پذیرش ابرروند پزشکی سیستمی نیاز است که به تغییر پارادایمی فناوری های نوین در حوزه علم و فناوری های وابسته به علوم زیست پزشکی در سطح نقشه علمی کشور حساس بوده و زیر ساخت های لازم برای مطالعات میان رشته ای را در قالب برنامه های پژوهشی یکپارچه در مقیاس بزرگ در پژوهش های زیست پزشکی منظور نمود و نگاه به پزشکی را از واکنشی (توجه به بیماری) به منظر کنش گرا (توجه به تندرستی) تغییر داد.

هورمون های استروئیدی از جمله ترکیبات مختل کننده غدد درون ریز (EDC) هستند، که با ایجاد اثرات منفی بر سلامت انسان، حیوانات و تعادل اکوسیستم، به دغدغه بزرگ جوامع امروزی تبدیل شده اند. در سال های اخیر مطالعات زیادی بر روی توزیع هورمون ها در محیط، به ویژه محیط های آبی و روش های حذف آن ها صورت گرفته است. ورود هورمون ها به محیط، بیشتر با پساب و لجن تصفیه خانه های فاضلاب شهری، فاضلاب بیمارستانی و فعالیت دامداری ها صورت می گیرد. مقادیر اندازه گیری شده در ورودی تصفیه خانه های فاضلاب، لاگون دامداری ها، آب های سطحی و زیرزمینی، غلظت متفاوت هورمون ها را در محدوده نانو گرم بر لیتر نشان می دهد. اما آنچه دارای اهمیت است که در غلظت های جزیی و به میزان نانو گرم بر لیتر نیز اثرات زیست محیطی خود را بر جای می گذارند. تحت تاثیر تجزیه، جذب و انتقال زیستی، مقداری از هورمون ها تجزیه و از فعالیت هورمونی آن ها کاسته می شود. فرایندهای تصفیه فاضلاب شامل تصفیه مقدماتی، اولیه، ثانویه و پیشرفته، مهم ترین راه های جلوگیری از ورود ترکیبات هورمونی به محیط زیست می باشند. لجن فاضلاب نیز توسط فناوری های در دسترس بایستی پیش از ورود به محیط، از وجود هورمون ها پاکسازی گردد. فرایندهای تصفیه فاضلاب در فاز آبی و لجن، تحت تاثیر شرایط عملیاتی مختلف، درصدهای حذف متفاوتی از هورمون ها را نشان می دهند. در این مقاله سعی شده است مشکلات و جنبه های مختلف زیست محیطی هورمون ها مورد بررسی قرار گیرد.

زمینه: ابر روندها تغییرات بنیادین عمده در سطح جوامع، فناوری ها، عرصه اقتصاد و شرایط سیاسی هستند که به گونه ای فضای کسب و کار و جامعه را تغییر می دهند که اثرات آن ها نه سال ها بلکه چندین دهه پابرجا می ماند و این اثرات منحصر به جغرافیایی خاص نمی باشند. از این رو، در تدوین هر برنامه مبتنی بر آینده بایستی به ابرروندهای حوزه های STEEP-V (ابرروندهای اجتماعی، فناوری، محیط زیست، اقتصاد، سیاست و ارزش ها) نگریسته شود.روش کار: ابرروندهای حاکم بر فضای سلامت در هزاره جدید بر اساس مطالعات آینده پژوهی گردآوری گردیده و سپس به شیوه تحلیل روند (Trend analysis)، پویش ماکرو به میکرو انجام گردیده و به حوزه های نوآوری در فناوری سلامت و فرصت های پیش روی گستره سلامت که می بایست بر پایه این ابرروندها در سیاست های کلان سلامت جمهوری اسلامی ایران انعکاس یابد، مورد کنکاش قرار گرفت.نتایج: ده ابرروند حاکم بر گستره سلامت در هزاره جدید شناسایی گردید. بر اساس تحلیل روند این ده ابرروند، در سیاست های تدوین شده کلان سلامت جمهوری اسلامی ایران ظرفیت های فراوانی برای خلق نوآوری در فناوری های جدید حوزه سلامت و فرصت های فراوانی در سیاست های بیمه ای، تغییر چرخش از حجم به ارزش ارائه خدمات سلامت و پتانسیل شکل گیری پزشکی مشارکتی مشاهده می شود.نتیجه گیری: هر چند که بسیاری از سیاست های کلان سلامت جمهوری اسلامی ایران هم راستای ابرروندهای گستره سلامت می باشند و پتانسیل شگرفی برای تحول نظام سلامت در این سیاست ها نهفته است ولی توجه به گسترش سلامت همراه، توریسم پزشکی، پزشکی جامعه نگر، پزشکی سیستمی و فردگرایانه، تبدیل داده های بزرگ به دانش و نگاه ویژه به سالمندان می بایست در این سیاست ها مورد تاکید قرار گیرند.

تشخیص و درمان حاملگی بینابینی به خاطر پیامدهای بالقوه شدید در صورت پارگی و خونریزی داخل شکمی همواره بحث انگیز و مورد چالش است. تشخیص زودرس و درمان حاملگی بینابینی برای کاهش مرگ ومیر مادر و حفظ باروری واضح و مبرهن است. در این مطالعه بیماری 37 ساله، با 6 هفته آمنوره با شکایت لکه بینی و درد زیر شکم مراجعه نمود. در سونوگرافی واژینال رحم بدون ساک حاملگی بوده و یک توده هتروژن در آدنکس راست با رینگ هایپرواسکولار گزارش شد. b-HCG اولیه بیمار 200 میلی واحد بر میلی لیتر بود. با توجه به ثابت ماندن سطح b-HCG در اندازه گیری های مکرر و با تشخیص احتمالی حاملگی خارج رحمی بیمار بستری تحت لاپاراسکوپی قرار گرفت و حاملگی خارج رحمی کورنه آ راست برداشته شد. به نظر لاپاراسکوپی وسیله ای مفید و ایمن برای تشخیص و درمان حاملگی بینابینی پاره نشده است.

زمینه: وجود تخمدان، لوله رحمی یا رحم درون کانال اینگوینال در زنان در سنین باروری وضعیتی نادر است. هدف از مطالعه معرفی یک مورد ناهنجاری رحمی نادر است.معرفی بیمار: خانمی 31 ساله با 5 سال نازایی اولیه مراجعه نموده است. در بررسی های انجام شده، بیمار دارای رحم تک شاخ بدون شاخ فرعی بوده که لوله رحمی چپ در داخل کانال اینگوینال بوده است و توسط لاپاراسکوپی تشخیص داده شد.نتیجه گیری: پزشکی که در زمینه نازایی کار می کند ممکن است با چنین یافته های غیرطبیعی برخورد نماید و بایستی به آن توجه گردد.