مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1391 | دوره:67 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

زمینه مطالعه: آنستروس پس از زایش در گاوهای شکم اول نسبت به گاوهای چند شکم زا شدیدتر است.هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی فعالیت تخمدانی در این گاوها با استفاده از اولتراسونوگرافی و تغییرات روزانه پروژسترون بود.روش کار: مطالعه روی 7 راس دام سالم انجام شد. خون گیری و سونوگرافی روزانه،‏ از روز 6 تا سومین تخمک گذاری پس از زایش،‏ انجام شد.نتایج: فولیکول های تخمدانی با قطر³10mm حاصل از اولین موج فولیکولی،‏ در فاصله  11.5±1.48روز پس از زایمان در تمام دام ها مشاهده شد. اولین فولیکول غالب پس از زایش در هیچ یک از دام ها تخمک گذاری نکرد. هیچ یک از دام ها قبل از روز20  پس از زایش تخمک گذاری نکردند. تفاوتی در قطر و میزان رشد فولیکول تخمک گذار قبل از اولین،‏ دومین و سومین تخمک گذاری پس از زایش مشاهده نشد .(p>005) فاصله زایش تا اولین تخمک گذاری 6.89±48.1‎‎ روز محاسبه گردید. میانگین قطر جسم زرد اولین (18.8±0.94 mm) نسبت به دومین سیکل فحلی (24±0.89 mm) کوچکتر بود (‎.(p<0.05 میانگین غلظت پروژسترون در اولین (2±0.24 ng/mL) در مقایسه با دومین سیکل(3.6±0.36 ng/mL)  کمتر بود (‎.(p<0.05نتیجه گیری نهایی: بطور خلاصه،‏ طولانی بودن فاصله زایش تا اولین تخمک گذاری در گاوهای شیری شکم اول در اثر عدم تخمک گذاری و تحلیل فولیکول غالب اولین موج فولیکولی پس از زایش بوده و بدلیل تاخیر یا عدم تشکیل این فولیکول نمی باشد.

زمینه مطالعه: ماهیان یوری هالین ساکن مصب همانند ماهی زروک (Scatophagus argus L.)‎ در محیط طبیعی زندگی،‏ به طور پیوسته با تغییرات شوری مواجه می باشند.هدف: مطالعه حاضر به منظور ارزیابی ظرفیت تنظیم اسمزی در گونه بومی از ماهیان یوری هالین در شوری های مختلف انجام گرفت.روش کار: برای این منظور انتقال مستقیم ماهی زروک از آب شیرین به آب شور با شوری های معین (30 g/L، ‏20 g/L،‏ 10 g/L و (5 g/L،‏ در طول یک دوره آزمایش سی روزه انجام و سپس مراحل روتین تهیه لام بافت شناسی بر روی آبشش ها صورت گرفت.نتایج: انتقال مستقیم ماهیان از آب شیرین به شوری های معین،‏ با افزایش قابل ملاحظه ای در تعداد کل سلول های کلراید موجود در فضای بین تیغه ای و تلفات قابل ملاحظه ای در شوری های بالاتر همراه گردید. از طرفی نتایج حاصل از آنالیز الگوی تغییر تعداد سلول های کلراید،‏ حاکی از کاهش تعداد سلول های کلراید در موضع تیغه ای و افزایش بالقوه تعداد این سلول ها در موضع رشته ای بود.نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعه اخیر ماهی زروک به عنوان یک مدل مناسب جهت بررسی روند تنظیم اسمزی در ماهیان آب شیرین پیشنهاد نمی گردد.

زمینه مطالعه: افزایش مقاومت نسبت به داروهای رایج ضد کوکسیدیوز و عوارض سوء ناشی از باقیمانده آنها،‏ جستجوی ترکیبات جدید را ضروری ساخته است. تحقیقات اولیه،‏ اثرات ضد کوکسیدیوزی گیاه درمنه را تا حدی نشان داده است،‏ اما مطالعات تکمیلی در این خصوص ضروری است.هدف: گرانوله کردن عصاره درمنه سیبری و بررسی اثر ضد کوکسیدیوزی آن در مقایسه با آرتمیزینین خالص.روش کار: از گیاه درمنه توسط پترولیوم اتر عصاره گیری انجام شد و سپس،‏ عصاره تولید شده به روش استاندارد و به صورت گرانول مرطوب فرموله گردید. 75 قطعه جوجه در 5 گروه 15 تایی (هر گروه شامل 3 تکرار) در سن 21 روزگی از طریق خوراندن 250000 اووسیست آیمریا تنلا به ازای هر جوجه،‏ به کوکسیدیوز آلوده شدند. یک گروه 15 تایی از جوجه ها به عنوان شاهد منقی انتخاب شدند. اثر ضد کوکسیدیوزی گیاه درمنه با تجویز 1 mg/kg آرتیمیزینین خالص در یک گروه و به میزان 1،‏ 2.5 و5 mg/kg  از عصاره درمنه گرانوله شده در 3 گروه و به مدت 5 روز مورد بررسی قرار گرفت. گروه پنجم آلوده شده به عنوان کنترل و گروه شاهد منفی دارویی دریافت نکردند. از روز 6 تا 11 پس از آلودگی،‏ مدفوع هر گروه جمع آوری شد و میزان اووسیست موجود در هر گرم مدفوع (OPG)‎ به عنوان شاخص اثر ضد کوکسیدیوزی تعیین گردید.نتایج: عصاره درمنه گرانوله شده در هر 3 دوز به صورت معنی داری (p<0.001) ‎باعث کاهش دفع اووسیست در حالت غیر وابسته به دوز شد. آرتمیزینین خالص نیز به طور معنی داری باعث کاهش دفع اووسیست شد،‏ لیکن تفاوت معنی داری با اثرات ناشی از گرانول درمنه نداشت.نتیجه گیری نهایی: این مطالعه نشان داد که گرانول تهیه شده از عصاره درمنه می تواند به عنوان یک داروی جدید ضد کوکسیدیوزی موثر و ایمن مطرح شود.

زمینه مطالعه: کریپتوسپوریدیوم، انگل اجباری داخل سلولی است که موجب اسهال شدید در گوساله ها می گردد. موارد متعددی از ابتلا به کریپتوسپوریدیوزیس در مناطق مختلف ایران گزارش شده است.هدف: هدف از این تحقیق مطالعه اپیدمیولوژیکی کریپتوسپوریدیوزیس در گاوداری های شهرستان سمنان بود.روش کار: در این مطالعه در مجموع از 200 راس گاو و گوساله،‏ نمونه مدفوع جمع آوری شد تا علل اسهال از جمله کریپتوسپوریدیوزیس در گاوداری های شهرستان سمنان بررسی شود. پس از مطالعه نمونه ها،‏ اووسیست کریپتوسپوریدیوم از مدفوع گاوها جدا گردید.نتایج: اووسیست جدا شده شبیه به کریپتوسپوریدیوم پاروم ولی بسیار کوچک تر بود. ابعاد 40 عدد از اووسیست های مشاهده شده اندازه گیری گردید. میانگین طول و عرض به ترتیب 3.44±0.06m و‎3.55±0.06  و نسبت طول به عرض آنها 1.03 بود. با توجه به ابعاد بسیار کوچک این اووسیست ها و در مقایسه با دیگر اووسیست های مطالعه شده،‏ به نظرمی رسد که اووسیست جدا شده در این مطالعه کریپتوسپوریدیوم رایانی می باشد. هر چند که بایستی مطالعات تکمیلی مولکولی بر روی آن انجام شود. میزان شیوع کلی کریپتوسپوریدیوم در نمونه های اخذ شده 17.5‎% و در گوساله های مبتلا به اسهال،‏ تعداد نمونه های مثبت به صورت معنی داری بیشتر از بقیه گاوهای تحت مطالعه بود و در مقایسه بین دام های غیر اسهالی،‏ میزان آلودگی در گاوها بیشتر از آلودگی تلیسه ها و گوساله ها بود. هیچگونه ارتباط معنی داری میان ابتلا به انگل و نوع گاوداری،‏ منبع تامین آب و ساختمان کف اصطبل و جنسیت گاوها وجود نداشت. اما میان متغیرهای وضعیت نظافت کف اصطبل،‏ نحوه ضد عفونی آن و تعداد گاو با ابتلا به انگل ارتباط معنی داری مشاهده شد.نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد کریپتوسپوریدیوم رایانی موجب بروز اسهال کریپتوسپوریدیایی در گاوداری های شهر سمنان شده و مدیریت صحیح به همراه نظافت اصطبل،‏ قابلیت کنترل بیماری را دارد.

زمینه مطالعه: بهبود کارایی سیستم ایمنی ماهی یکی از روش های مهم پیشگیری از بیماری ها و تحریک رشد می باشد. در بین محرک های ایمنی،‏ انواع طبیعی بویژه عصاره های گیاهی،‏ به علت ایجاد آسیب کمتر به ماهی و محیط زیست اخیرا بیشتر مورد توجه بوده اند.هدف: در این تحقیق اثرات تحریک رشد و ایمنی دو ماده ارگوسان و لوامیزول با سه عصاره گیاهی سرخارگل Echinacea purpurea،‏ کندر thurifera Boswellia و آویشنZataria multiflora  در ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: بدین منظور تعداد 450 قطعه ماهی کپور معمولی (وزن g 1.22±11.12) به 6 تیمار در سه تکرار تقسیم گردیدند: 1– اکیناسه 2– لوامیزول،‏ 3– آویشن،‏ 4– ارگوسان،‏ 5– کندر و 6– کنترل. مواد مورد استفاده بصورت همگن با خوراک ماهی کپور مخلوط شده و به مدت 6 هفته ماهی ها با خوراک مخصوص هر تیمار تغذیه گردیدند. شاخص های رشد در انتهای دوره بین تیمارهای مقایسه شده و بعد از خونگیری انتهای دوره فاکتورهای هماتولوژیک شامل هماتوکریت،‏ هموگلوبین،‏ تعداد گلبول های قرمز و سفید و اندیس های گلبولی MCH)‎،‏ MCV و(MCHC بین تیمارها مقایسه گردید. ماهی های باقی مانده در روز 42 تحقیق با باکتری زنده آئروموناس هیدروفیلا چالش داده شده و درصد تلفات بعد از چالش ثبت گردید.نتایج: تفاوت معنی داری در نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی در تمام تیمارها به جز تیمار آویشن،‏ نسبت به تیمار شاهد وجود داشت (0.05>p). درصد تلفات بعد از چالش نیز در تمام تیمارها (به جز آویشن) کاهش معنی داری را نشان داد (p<0.05). در بین فاکتورهای خونی، فقط تفاوت معنی دار در تعداد گلبول های سفید خونی بین تیمارها مشاهده گردید (p<0.05). تعداد گلبول های سفید خونی در تیمار های اکیناسه،‏ ارگوسان و لوامیزول به ترتیب برابر7750±500 mL ،‏ 590±7830 و 810±7380 بود که بطور معنی داری از تیمار کنترل(6380±123 mL)  بیشتر بود. سایر فاکتورهای خونی تحت تاثیر مواد مصرفی در تحقیق قرار نگرفتند.نتیجه گیری نهایی: دو عصاره گیاهی اکیناسه و کندر اثرات تحریک رشد و ایمنی قابل رقابت با ارگوسان و لوامیزول می باشند ولی عصاره آویشن تاثیری در رشد و مقاومت ماهی کپور معمولی ندارد.

زمینه مطالعه: طب سنتی می تواند به عنوان روشی برای کاهش چاقی تغذیه ای مورد استفاده قرار گیرد.هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر محافظتی چای سبز و سیاه ایرانی بر چاقی تغذیه ای بود.روش کار: بیست و چهار سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (180±20 g) به چهار گروه تقسیم شدند. گروه کنترل با جیره معمول موش صحرایی (4% چربی) و سه گروه دیگر با جیره غنی از چربی (25% چربی) تغذیه شدند. گروه کنترل (C)‎ و یکی از گروه هایی که با جیره غنی از چربی تغذیه شد (HF)‎ بدون محدودیت به آب و دو گروه دیگری که جیره غنی از چربی داشتند به جای آب بدون محدودیت به چای سیاه (HF+BT)‎ و چای سبز (HF+GT)‎ دسترسی داشتند. پس از 8 هفته کلیه حیوانات آسان کشی و وزن شدند و اندام ها و چربی های بطنی آنها جدا و وزن شد.نتایج: اضافه نمودن چربی به جیره گروه HF در مقایسه با گروه کنترل باعث کاهش مقدار غذای مصرفی 99.25±12.03 g/day)‎ در مقابل (113.59±14.408 g/day شد،‏ ولی دریافت انرژی (kcal/day 454.54±55.09) در مقابل (405.52±51.43 kcal/day) و وزن بدن 283.33±13.84 g) در مقابل (223.33±15.11 g را افزایش داد. چای سبز و سیاه ایرانی افزایش وزن بدن را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دادند 71.67±1.61 g) و 57±12.95 g در مقابل 104.33±21.75g؛ ‎p<0.05) ولی وزن چربی های محوطه بطنی فقط در گروه HF+BT به صورت معنی داری از گروه HF کمتر بود 2.90±0.56 g) در مقابل 4.19±0.77 g؛ ‎p<0.05).نتیجه گیری نهایی: استفاده از چای سیاه و سبز ایرانی ممکن است به تنظیم وزن بدن کمک نموده و اضافه وزن ناشی از غذاهای پر کالری را کاهش دهد.

زمینه مطالعه: تعیین نیاز انرژی مرغان بومی کشور و بخصوص تاثیر آن برسیستم ایمنی از اولویت های پژوهشی در جهت استفاده بهینه محسوب می شود.هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثر سطوح مختلف انرژی متابولیسمی جیره بر توانایی تولید و ایمنی مرغان بومی بوده است.روش کار: از طرحی کاملا تصادفی با 6 تیمار،‏ 5 تکرار و 10 مشاهده در هر واحد آزمایشی استفاده شد. تیمارها جیره هایی با مقادیر 2900 kcal/kg، ‏2800، ‏2700،‏ 2600، ‏2500،‏  2400انرژی متابولیسمی بودند. تولید تخم مرغ و مصرف غذا به طور روزانه و هفتگی اندازه گیری شد. ایمنی هومورال از طریق اندازه گیری آنتی بادی تولیدی در روزهای 6 و 12 بعد از تزریق درون ماهیچه ای گلبول قرمز گوسفند و با آزمون مهار هماگلوتیناسیون (HI)‎ تعیین شد. ایمنی سلولی از پاسخ های ( cutaneous basophil hypersensitivity (CBHبه تزریق فیتوهماگلوتنین تعیین گردید. داده ها با روش GLM مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: انرژی جیره تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک داشت و با افزایش انرژی،‏ مصرف به صورت خطی کاهش پیدا کرد (p>0.05). بین تیمارها، ‏تفاوت معنی داری در آنتی بادی علیه sheep red blood cells (SRBC)‎ کل،‏IgG  و IgM مشاهده نشد (p>0.05) هر چند IgM،‏ 12 روز بعد از تزریق،‏ تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (p<0.05) و بیشترین پاسخ مربوط به تیمار 2800 kcal/kg بود. پاسخCBH  در 24 و 28 ساعت بعد از تزریق به طور معنی داری با افزایش سطوح انرژی متابولیسمی جیره تحت تاثیر قرار گرفت و حداکثر پاسخ CBH در تیمار2900 kcal/kg  مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری نهایی: نتایج این آزمایش نشان داد انرژی متابولیسمی جیره مرغان بومی در فواصل2800 kcal/kg  تا 2900 بیشترین تاثیر را در افزایش ایمنی آنها دارد.

زمینه مطالعه: بیماری نیوکاسل (ND)‎ توسط سروتیپ یک پارامیکسو ویروس های طیور ایجاد می شود. سویه های ویروس نیوکاسل را به چهار پاتوتیپ به نام های ولوژنیک،‏ مزوژنیک،‏ لنتوژنیک،‏ و غیربیماریزای روده ای گروه بندی می نمایند.هدف: هدف از این مطالعه،‏ بررسی شاخص های بیماریزایی ویروس های بیماری نیوکاسل جداشده از گله های طیور ایران بود.روش کار: نمونه های فراوانی از گله های مختلف از استان های مختلف کشور تهیه شدند و برای جداسازی ویروس نیوکاسل آماده سازی شدند. از میان تعداد زیادی ویروس نیوکاسل جدا شده،‏ 12 جدایه متعلق به 10 استان کشور که بیشترین تراکم پرورش طیور را دارند مورد بررسی قرار گرفتند. از این جدایه ها دودمان ژنتیکی خالص(Clone)‎  به روش Limiting dilution تکثیر و تولید شد. سپس شاخص های بیماریزایی (MDT، ‏ ICPIوIVPI ) ویروس های کلون شده برای هر یک از این جدایه ها تعیین و با شاخص های بیماریزایی دو سویه شناخته شده استانداردHerts 33.56‎  و Texas GB مقایسه شدند.نتایج: نتایج نشان داد که مقادیر شاخص های بیماریزایی جدایه های مورد مطالعه برای MDT از 41.6 تا 60 ساعت،‏ برای ICPI از  1.76تا  1.91و برای IVPI از2.68  تا  2.88متفاوت بودند و این نشان می داد جدایه های مذکور در پاتوتیپ ولوژنیک جای دارند.نتیجه گیری نهائی: یافته های این مطالعه نشان داد ویروس های نیوکاسل بسیار حاد که از لحاظ حدت نزدیک و یا حتی بالاتر از سویه های حاد استاندارد قرار دارند در مرغداری های ایران در چرخش هستند. لذا جداسازی،‏ شناسایی،‏ تعیین پاتوتیپ،‏ و بررسی خصوصیات ملکولی جدایه های ویروس نیوکاسل در ایران،‏ مسوولان ذیربط را در اتخاذ تصمیمات صحیح برای کاهش خطرات ناشی از بیماری نیوکاسل که صنعت طیور ایران را تهدید می کند،‏ یاری خواهد نمود.

زمینه مطالعه: سلول های غنی از میتوکندری (MRC) از سلول های تخصص یافته اپیتلیومی می باشند که نقش فعال و موثری در تنظیم یونی ایفا می کنند. این سلول ها در اپیتلیوم آبشش ماهیان به اشکال و انواع مختلف وجود دارند.هدف: در این مطالعه شوری های مختلف مصنوعی برای تعیین الگوی تغییرات دهانه های راسی سلول های غنی از میتوکندری در کوتاه مدت و بلندمدت استفاده شد.روش کار: ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus) برای مدت 21 روز علاوه بر شوری طبیعی محیط در خور موسی (42 ppt) در شوری های موردنظر (آب شیرین60 ppt ،‏ 20، ‏5) با سه تکرار برای هر کدام نگهداری شدند. 1،‏ 7 و 21 روز پس از شروع دوره آزمایشی،‏ نمونه های آبشش ماهی جهت مطالعه تحت میکروسکوپ الکترونی،‏ در گلوتارالدهید 2%+ پارافرمالدهید 2% در بافر فسفات (pH=7.4) در دمای 4oC تثبیت شد.نتایج: بر اساس مشاهدات تحت میکروسکوپ الکترونی نگاره در اپی تلیوم آبششی،‏ سه نوعMRC  در شوری های محیطی مختلف تشخیص داده شد: سلول های دارای دهانه عمیق (deep hole)‎،‏ کم عمق (shallow basin) و برآمده.(wavy convex)‎  بیشتر MRCها در آب دریا و تمامی آن ها در60 ppt  از نوع کم عمق بود. پس از کاهش شوری به 20 ppt غشای راسی MRCها به سرعت شروع به بالا آمدن کرد و در روز 7 بسیاری از سلول ها از نوع کم عمق و برآمده بودند. ولی در روز 21،‏ MRCها به حالت قبل از تغییر شوری بازگشتند. در اثر انتقال به محیط های هایپواسموتیک (5 ppt و آب شیرین) تغییرات سریع در غشای راسی مشاهده شد و پس از 21 روز همه انواع MRC در فیلامنت وجود داشت.نتیجه گیری نهاییMRC :های کم عمق به عنوان فرم تیپیک آب شور،‏ نیاز فیزیولوژیکی شانک در تنظیم اسمزی در آب دریا و محیط های غلیظ تر را فراهم می کند،‏ ولی در محیط های هایپواسموتیک،‏ عملکرد تمامی انواع MRC برای تنظیم اسمزی لازم است.

زمینه مطالعه: درخواست برای سقط جنین،‏ متعاقب جفتگیری های ناخواسته حیوانات،‏ یکی از متداولترین مراجعات تولید مثلی به دامپزشکان است.هدف: در تحقیق حاضر سعی شد تا با ایجاد ایست قلبی در جنین سگ های آبستن،‏ تعداد جنین ها کاهش داده شود.روش کار: برای این منظور از 6 قلاده سگ آبستن با نژاد مخلوط که بین روزهای 36 تا 54 آبستنی قرار داشتند استفاده شد. مرگ جنینی با تزریق کلرید پتاسیم به داخل حفرات قلبی جنین ها تحت هدایت اولتراسوند و از طریق جدار شکم انجام گرفت.نتایج: سقط انتخابی در 4 سگ (‎ %66.6از نمونه ها) با موفقیت به انجام رسید و در 2 مورد دیگر (% 33.4) به سقط کامل آبستنی منجر گردید؛ در هیچ یک از سگ ها عوارض جانبی متعاقب انجام عملیات رویت نشد.نتیجه گیری نهایی: اطلاعات موجود در این تحقیق نشان از امکان القا انتخابی سقط در جنین ها دارد و به نظر می رسد ایجاد مرگ جنینی تحت هدایت اولتراسوند روشی عملی و بی خطر برای کنترل جمعیت در سگ ها بوده و نیز بستر جدیدی برای تحقیقات تولید مثلی در آنان فراهم آورد.

زمینه مطالعه: با توسعه روزافزون نانوتکنولوژی نگرانی های زیادی در خصوص خطرات احتمالی رهایش مواد محتوی ذرات نانو به محیط زیست بوجود آمده است. بطوریکه رهایش این مواد به اکوسیستم های آبی می تواند تاثیرات نامطلوبی روی زیستمندان آنها به همراه داشته باشد. نانو ذرات نقره به دلیل خصوصیات ویژه ضد میکروبی خود،‏ 56% از نانو مواد تولید شده را در سطح جهان به خود اختصاص می دهند.هدف: بررسی اثر نانو ذرات نقره کلوئیدی،‏ بر فلور باکتریایی روده ماهی قزل آلای رنگین کمان است.روش کار: ابتدا با استفاده از روش های طیف سنجی پلاسمای جفت شده القایی (Zetasizer, (ICP و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)‎ کیفیت نانو ذرات نقره مورد استفاده ارزیابی گردید و سپس این آزمایش بر روی ماهیان 25 گرمی که به مدت 14 روز در معرض غلظت های1 mg/L  و صفر نانو ذرات نقره قرار گرفتند،‏ انجام پذیرفت. سپس تعداد باکتری های مزوفیل،‏ سرمادوست،‏ انتروباکتریاسه و باکتری های اسید لاکتیک روده ماهیان و همچنین باکتری های سرمادوست و مزوفیل آب آکواریوم ها به روش کشت آمیخته مورد شمارش قرار گرفت.نتایج: باکتری های اسید لاکتیکی (LAB)‎،‏ مزوفیل و انتروباکتریاسه روده ماهیان و همچنین باکتری های مزوفیل و سرمادوست آب آکواریوم ها از لحاظ آماری تاثیرپذیری معنی داری در برابر نانو ذرات نقره از خود نشان نداده اند. با این وجود تفاوت آشکاری در اندازه و رنگ کلنی های سرمادوست آب وجود داشت که نشان دهنده تغییر فلور باکتریایی آب است. روده ماهیان در تیمار 1 ppm نانو ذرات نقره جمعیت سرمادوست بیشتری(6.49±0.02 log cfu/g)  نسبت به گروه شاهد(5.72±0.17 log cfu/g)  داشتند (p<0.05).نتیجه گیری نهایی: با توجه به اینکه باکتری های سرمادوست نسبت به تیمار نانو ذرات نقره حساسیت پذیری معنی داری داشته اند (p<0.05)،‏ احتمالا می توان از آنها به عنوان شاخصی در پایش رهایش و حضور نانو ذرات نقره در اکوسیستم های آبی بهره برد.

زمینه مطالعه: بیماری ویبریوزیس یکی از بیماری های مهم در صنعت آبزی پروری است که با واکسیناسیون قابل پیشگیری می باشد.هدف: در این تحقیق بمنظور بررسی موقعیت قرار گرفتن لیپوپلی ساکارید دیواره سلولی باکتری ویبریو آنگوئیلاروم به عنوان آنتی ژن تزریقی در سطح سلولی بافت های کبد،‏ طحال و قسمت قدامی روده ماهی قزل آلای رنگین کمان ایمن شده مورد مطالعه ایمونوسیتوشیمی در سطح میکروسکپ الکترونی قرار گرفت.روش کار: یک ساعت پس از تزریق آنتی ژن فوق به روش داخل صفاقی،‏ از بافت های مورد نظر نمونه گیری و مقاطع آماده شده به روش رنگ آمیزی ایمنی غیرمستقیم با استفاده از آنتی بادی پلی کلونال خرگوش علیه لیپوپلی ساکاراید باکتری،‏ نشاندار شده با پروتیئن A متصل به طلا تهیه شدند. مقاطع بوسیله میکروسکوپ الکترونی مورد مطالعه قرار گرفته و محل تلاقی آنتی ژن و آنتی بادی نشاندار شده بعنوان مکان های انتشار لیپوپلی ساکاراید در سطح سلول مشخص گردید. در کنترل نوع اول از آنتی بادی خرگوش متصل به آنتی ژن ویبریو آنگوئیلاروم (ترکیب آنتی ژن و آنتی بادی) و در کنترل نوع دوم از سرم پیش ایمن خرگوش که فاقد آنتی بادی بر علیه آنتی ژن های مورد نظر بود بعنوان کنترل های منفی استفاده شد.نتایج: در بررسی مقاطع تهیه شده به روش ایمونوسیتوشیمی،‏ مشخص شد که نشان ها در سرتاسر سطوح سلولی بافت های مذکور اعم از سیتوپلاسم،‏ هسته،‏ فضای بین سلولی،‏ غشا پایه و بافت همبند توزیع یافته اند. در اکثر موارد تراکم نشان ها در سیتوپلاسم بیشتر از هسته بود. در مورد کنترل های منفی نیز همچنان که انتظار می رفت،‏ هیچ گونه نشانی در سطح سلول مشاهده نشد.نتیجه گیری نهایی: در این مطالعه نشان داده شد که لیپوپلی ساکاراید ویبریو آنگوئیلاروم در تمامی سطوح سلولی کبد،‏ طحال و روده قدامی ماهی قزل آلای رنگین کمان ایمن شده گسترش یافته بود.

در تاریخ 11‎1389/3/ در یک کانون پرورش سگ در استان تهران که 82 قلاده سگ در آن نگهداری می گردید،‏ 7 مورد بیمار شده و 5 مورد تلف گردیدند. علائم بالینی بیماری عبارت بودند از اسهال،‏ اسهال خونی،‏ تب،‏ افسردگی،‏ علائم عصبی و مرگ ناگهانی. یافته های کالبد گشایی عبارت بودند از انتریت هموراژیک،‏ گاستریت موکوسی،‏ وجود کانون های نکروز گرد در حدود cm 0.5 در کورتکس مغز به همراه پرخونی و خونریزی. 4 قلاده سگ مورد کالبد گشایی قرار گرفتند. محتویات روده مورد آزمایشات باکتری شناسی قرار گرفت و در نهایت پس از مشخص شدن کلستریدیوم پرفرنژنس به منظور تعیین تیپ آزمایش PCR انجام شد و باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس تیپ A مشخص گردید. در 4 قلاده سگ با توجه به ضایعات انتریت هموراژیک،‏ آزمایش سریع آنتی بادی برای بررسی بیماری های ناشی از پارواویروس و دیستمپر انجام گردید که 2 مورد از توله سگ ها از نظر بیماری دیستمپر مثبت اعلام گردیدند. با توجه به وجود انسفالیت غیر چرکی،‏ گلیوز همراه با گنجیدگی داخل هسته ای در آستروسیت ها،‏ PVC و پنومونی بینابینی نتیجه گیری گردید که احتمالا ابتدا بیماری دیستمپر عمل کرده،‏ ضایعات اولیه و مهم را به وجود آورده و آنگاه به طور ثانویه ضایعات انتریت هموراژیک و اسهال در اثر باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس تیپ A ایجاد شده است.