مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1396 | دوره:72 | شماره:4 |تعداد مقالات:13

زمینه مطالعه: ترماتود دیژن دیکروسلیوم دندریتیکوم انگل کبد، مجاری صفراوی و کیسه ی صفرای پستانداران خصوصاً نشخوارکنندگان است که با استفاده از روش های ایمنی شناسی می توان به تشخیص زود هنگام آلودگی اقدام نمود. هدف: مقایسه آگلوتیناسیون لاتکس و هماگلوتیناسیون غیر مستقیم در تشخیص آنتی بادی ضد دیکروسلیوم دندریتیکوم در سرم گوسفندان آلوده بود. روش کار: پس از جداسازی انگل های زنده از کبد 50 راس گوسفند آلوده، بخشی از انگل ها به منظور تهیه ی آنتی ژن پیکری با استفاده از سونیکاتور هموژن شدند و بخشی دیگر در شرایط استریل به محیط کشت انتقال یافتند تا از مواد ترشح شده از انگل به عنوان آنتی ژن دفعی ترشحی استفاده شود. از گوسفندان آلوده و بره های غیر آلوده به دیکروسلیوم دندریتیکوم به منظور تهیه ی سرم های مثبت و منفی خونگیری به عمل آمد. جهت تست آگلوتیناسیون لاتکس روی ذرات لاتکس، آنتی ژن ها جداگانه اضافه و مخلوط شدند تا اتصال آنتی ژن به ذرات لاتکس برقرار شود. نمونه های سرم مثبت و منفی به لاتکس فوق اضافه و از نظر واکنش لاتکس آگلوتیناسیون مورد بررسی قرار گرفتند. در آزمایش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم پس از رقت سازی سرم ها، به گلبول قرمز حساس شده، آنتی ژن اضافه و مخلوط گردید و از نظر ظهور واکنش هماگلوتیناسیون مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: حساسیت و ویژگی روش لاتکس آگلوتیناسیون با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی به ترتیب 84% و 6/97 % و در استفاده از آنتی ژن پیکری 96 % و 6/97 % محاسبه شد. حساسیت و ویژگی روش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی به ترتیب 60 % و 9/92 % و در استفاده از آنتی ژن پیکری 92 % و 7/66 % محاسبه شد. نتیجه گیری نهایی: : با توجه به بررسی حاضر روش لاتکس آگلوتیناسیون با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی و سوماتیک از حساسیت و ویژگی بالایی برخوردار است و روشی سریع و بدون نیاز به ابزارخاص در تشخیص دیکروسلیوزیس می باشد.

زمینه مطالعه: هموپروتئوس یک تک یاخته انگلی است که بالغ بر 120 گونه از آن به طور عمده از پرندگان وحشی آبزی، کبوتر سانان و سایر راسته های پرندگان گزارش شده است. تاکنون هیچ گونه مطالعه ای در خصوص تعیین گونه های این تک یاخته در شمال کشور صورت نگرفته است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی ملکولی و ساختاری تک یاخته هموپروتئوس در خون کبوترهای آلوده در استان مازندران بود. روش کار: در این مطالعه به بررسی مولکولی هموپروتئوس در کبوتران خانگی استان مازندران پرداخته شده است. به این منظور از 150 کبوتر خانگی بصورت تصادفی از نقاط مختلف استان نمونه گیری انجام شد. در ابتدا نمونه های خون از نظر حضور گامتوسیت تک یاخته هموپروتئوس به روش گیمسا مورد رنگ آمیزی قرار گرفتند. سپس نمونه هایی که در گسترش خون رنگ آمیزی شده به روش گیمسا مثبت تشخیص داده شدند با پرایمرهای مربوط به ژن سیتوکروم b تحت واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) قرار گرفتند. نتایج: نتایج بدست آمده پس از بررسی ریخت شناسی، بیان گر 17 نمونه مثبت بود که نشان دهنده ی 33/11 درصد آلودگی می باشد. بررسی های مولکولی و آنالیز محصولات PCR، نشان دادند که تمامی نمونه های هموپروتئوس از گونه کولمبه بوده اند. نتیجه گیری نهایی: آشنایی دقیق با این قبیل تک یاخته ها و گونه های آن سبب دوری از بسیاری از اشتباهات شده و به تشخیص تفریقی گونه های مختلف آن کمک می کند. طی این مطالعه نشان داده شد که رایجترین هموپروتئوس در کبوترهای استان مازندران گونه کولمبه می باشد.

زمینه مطالعه: لینگواتولا سراتا انگلی زئونوز بوده که عامل ایجادکننده سندروم هالزون در انسان است. عفونت انسان درنتیجه مصرف احشای دامی خام و یا نیم پخته رخ می دهد. هدف: هدف اصلی از این مطالعه بررسی شیوع و شناسایی خصوصیت مولکولی لینگواتولا سراتا در گوسفندان و بزان کشتارگاه یزد بود. روش کار: به منظور تعیین شیوع و شدت آلودگی لینگواتولا سراتا، گره های لنفاوی 200 رأس گوسفند و 200 رأس بز کشتار شده در کشتارگاه صنعتی شهر یزد مورد آزمون قرار گرفت. استخراج DNA با استفاده از کیت های تجاری استخراج DNA و براساس روش پیشنهادی در کیت انجام شد. به منظور بررسی ژنتیکی، ناحیه ای از ژن هدف 18srRNA با استفاده از پرایمرهای اختصاصی طراحی شده با نرم افزار Primer3 تکثیر شد. محصول تکثیر شده جهت تعیین توالی ارسال شد و توالی به دست آمده با استفاده از نرم افزار BLAST مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده آزمون های 2χ و همبستگی پیرسون در سطح معناداری 01/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در تحقیق حاضر شیوع آلودگی در بز و گوسفندان کشتار شده به ترتیب 5/25% و 5/22% بود. اختلاف معناداری از نظر آماری بین شیوع آلودگی در سنین مختلف و همچنین جنس نر و ماده در 2 گروه (بز و گوسفند) مشاهده نگردید. نتایج حاصل از تعیین توالی، اختصاصی عمل نمودن پرایمر ها و نیز انگل مورد نظر را تائید نمود. نتیجه گیری نهایی: این پژوهش اولین گزارش تشخیص مولکولی لینگواتولا سراتا در ایران بود. همچنین با توجه به شیوع قابل توجه آلودگی در دامهای منطقه و عدم آگاهی و عملکرد بهداشتی مناسب افراد در مصرف احشاء دامی احتمال آلوده شدن افراد به انگل لینگواتولا سراتا وجود دارد. لذا در این راستا به کارگیری روش های تشخیصی مناسب و قابل اعتماد جهت تشخیص عفونت در کشتارگاه ها و هم چنین آموزش به افراد جامعه در زمینه مصرف صحیح احشاء دامی گامی مؤثر در جهت پیشگیری از ابتلاء به این بیماری می باشد.

زمینه مطالعه: نماتدهای موجود در دستگاه گوارش باعث ایجاد مشکلات گوارشی، بروز کم خونی و کاهش وزن در گوسفند و بز می شوند. هدف: هدف از این مطالعه معرفی و استفاده از تست فاماچا (FAMACHA test) در تشخیص اولیه ی دام های آلوده به نماتدهای دستگاه گوارش (بویژه انگل همونکوس کنتورتوس Haemonchus contortus) در گوسفند جهت کاهش جمعیت تحت درمان با داروی ضد انگل و انتخاب دام های مقاوم می باشد. روش کار: در این مطالعه از 120 بره ی 4 تا 6 ماهه ی نژاد قزل در 6 گله ی متفاوت 20 راسی استفاده شده که بطور تصادفی از گله های مختلف مردمی مرتع رو انتخاب شده بودند. نمونه برداری ها و تست فاماچا در سال 1392 انجام شده و نمونه ی خونی جهت اندازه گیری درصد حجم سلول های فشرده شده ی خونی، نمونه ی مدفوعی جهت اندازه گیری تعداد تخم انگل شمارش شده در هر گرم مدفوع و وزن بدن مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه-گیری ها 2 بار و با فاصله ی یک هفته ای انجام شدند. نتایج: نتایج نشان داد که اثر امتیازات تست فاماچا، اثر گله و اثر متقابل گله و تست فاماچا روی تعداد تخم انگل شمارش شده در هر گرم مدفوع معنی دار بود (01/0p<) و همینطور اثر تست فاماچا بر روی درصد حجم سلول های فشرده شده ی خونی (PCV%) نیز معنی دار بود (001/0p<). نتیجه گیری نهایی: بنظر می رسد تست فاماچا در ایران می تواند بعنوان یک روش کمکی و جایگزین برای تشخیص اولیه آلودگی به نماتد های خونخوار و پیشگیری از بروز موارد جدید مقاومت دارویی و انتخاب دام های مقاوم بکار برده شود. کلمات کلیدی: تست فاماچا، انگل همونکوس کنتورتوس، همونکوزیس، گوسفند.

زمینه مطالعه: هورمون های تیروئیدی از جمله مهمترین عوامل موثر در تنظیم سوخت و ساز و متابولیسم انرژی و پروتئین در نشخوارکنندگان هستند. هدف: در مطالعه حاضر، وضعیت هیستوپاتولوژی غده تیروئید و ارتباط آن با مقادیر سرمی هورمون های تیروئیدی در گاومیش رودخانه ای در شهرستان اهوازمورد بررسی قرار گرفته است. روش کار: برای انجام این مطالعه از 89 راس گاومیش ( 66 ماده، 23 نر) نمونه گیری از خون و غده تیروئید به عمل آمد. نمونه های واجد هر دو لب غده تیروئید از هر دام، پس از انتقال به آزمایشگاه پاتولوژی و تهیه مقطع، به روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شده و تحت بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند. مقادیر سرمی هورمون های 3 T و 4 T با استفاده از روش الیزا اندازه گیری شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که 31 راس (8/34 درصد) واجد ضایعات پاتولوژی در غده تیروئید بودند که از نظر نوع و فراوانی، این ضایعات به ترتیب شامل؛ هیپرپلازی موضعی (5/31 درصد)، متاپلازی (2/2درصد) و تیروئیدیت مزمن (1/1 درصد) بود. توزیع ضایعه بر اساس جنس نیز نشان داد که 3/30 درصد از گاومیش های ماده و 2/52 درصد از گاومیش های نر واجد ضایعه بودند. مقایسه میزان هورمون های 3T و 4T در دام های سالم و ضایعه دار نشان داد که فقط مقادیر سرمی هورمون T4 در دام های سالم به طور معنی داری بیشتر از دام های دارای غده تیروئید واجد ضایعه است (02/0P=). نتیجه گیری نهایی: در پایان این مطالعه نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین مقادیر سرمی 3T و 4T در گاومیش های دارای ضایعه وجود دارد(05/0P<، 4/0 r=)، در حالی که این ارتباط در دام های سالم بسیار ضعیف است(05/0P>، 1/0 r=).

زمینه مطالعه: استفاده از گیاهان دارویی با قدرت آنتی اکسیدانی بالا، ضمن کاهش اثرات زیان بار استرس اکسیداتیو و رادیکال های آزاد ناشی از تنش گرمایی، به بهبود عملکرد جوجه های گوشتی کمک می کند. هدف: این پژوهش برای ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پودر و عصاره (اتانولی) گیاه رزماری بر صفات عملکردی، ویژگی های لاشه و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در معرض تنش گرمایی انجام شد. روش کار: برای بررسی اثر تیمارهای آزمایشی شامل: شاهد(جیره پایه)، سطوح مختلف پودر(g/kg 5، 10 و 15+ جیره پایه) عصاره اتانولی رزماری(g/kg 5/3، 7 و 5/10+ جیره پایه) وg/L 1 پودر ویت آسپرین + جیره پایه بر صفات عملکردی، ویژگی های لاشه و برخی از فراسنجه های خونی از 100 قطعه جوجه نر یکروزه سویه راس (308) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی از 5 تیمار با 4 تکرار و 5 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز در شرایط تنش گرمایی (° c 2± 32 به صورت دوره ای از ساعت 10 الی 6 بعد از ظهر) استفاده شد. نتایج: میانگین خوراک مصرفی و وزن زنده نهایی جوجه های گوشتی به طور معنی داری تحت تاثیر افزودن عصاره رزماری قرار گرفت (05/0 P<)، ولی ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر قرار نگرفت (05/0 >P). عصاره رزماری بر مقدار گلوکز خون و نیز نسبت هتروفیل به لنفوسیت اثر معنی داری داشت (05/0 P<). افزودن عصاره رزماری به جیره بر ویژگی های لاشه، کلسترول، تری گلیسرید و هماتوکریت تاثیر معنی داری نداشت (05/0 >P). نتیجه گیری نهایی: نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از عصاره گیاه دارویی رزماری به علت خاصیت آنتی اکسیدانی قوی که دارد باعث بهبود عملکرد جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی گردید.

زمینه مطالعه: خوراک آلوده طیور می تواند منجر به از دست رفتن مواد مغذی و اثرات مضر بروی تولیدات طیور و سلامت عمومی گردد. هدف: این تحقیق آلودگی قارچی موجود در خوراک طیور و اجزای آن را در مرغداری های گوشتی شهرستان تربت حیدریه مورد بررسی قرار داد. روش کار: از سه نوع خوراک مختلف، تعداد 240 نمونه جمع آوری شد. بعد از آماده سازی نمونه ها رقت های متوالی تهیه گردید و مقدار 1/0 میلی لیتر از هر رقت در محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل کشت داده شد و در دمای 27 درجه سانتیگراد به مدت یک هفته انکوبه شدند. پرگنه های های قارچی موجود در هر محیط کشت شمارش گردیدند. تشخیص قارچ ها بر مبنای خصوصیات مورفولوژیک ماکروسکوپی و میکروسکوپی انجام گرفت. آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. نتایج: از 240 نمونه جمع آوری شده 205 نمونه (14/85%) آلوده به قارچ بودند که بیشترین میزان آلودگی قارچی در نمونه های ذرت (5/32%) و پس از آن در سویا (16/29%) و خوراک کامل(75/23%) مشاهده گردید. فوزاریوم (3/41%)، پنی سیلیوم (9/37%)، کلادوسپوریوم (3/21%)، پسیلومایسس (1/17%)، آسپرژیلوس فومیگاتوس (3/13%)، آسپرژیلوس نیجر (9/12%) و مخمرها (9/12%) به ترتیب فراوان ترین قارچ های جدا شده از نمونه ها بودند. فراوانی قارچ های با توان بالقوه توکسین زایی نسبت به قارچ های غیر توکسین زا اختلاف معنی داری داشت( P<0/001). میانگین شمارش کلی قارچ ها 105 × 9/2 واحد تشکیل دهنده کلونی/گرم بود. نتیجه گیری نهایی: یافته های این پژوهش، شیوع بالای آلودگی قارچی و همینطور فراوانی زیاد قارچ های توکسین زا را در خوراک طیور نشان داد. بنابراین مواد خام خوراک عامل مهمی برای ورود آلودگی قارچی بوده و رشد قارچ ها باعث کاهش ارزش غذایی خوراک مصرفی می شوند لذا برنامه ربزی جهت کنترل و حذف آنها از جیره توصیه می گردد.

زمینه مطالعه: فیل ماهی (Huso Huso) یکی از گونه های ماهیان خاویاری بوده که امروزه در ایران به صورت مصنوعی با اهداف گوناگون پرورش داده می شود. یکی از مهمترین دستگاه های بدن دستگاه گردش خون می باشد و قلب مهمترین عضو این دستگاه است. تاکنون بررسی چندانی روی قلب ماهیان خاویاری انجام نشده است. هدف: این مطالعه با هدف مشخص کردن ساختار دقیق دیواره بخش های مختلف قلب در فیل ماهی با استفاده از روش های اکوکاردیوگرافی و بافت شناسی انجام شد. روش کار: تعداد 6 عدد فیل ماهی نابالغ نر (5/2 ساله) مورد بررسی قرار گرفتند. برای انجام اکوکاردیوگرافی، پروب در سطح ونترال بین باله های سینه ای قرار داده شد. ابتدا مطالعات مرفولوژی ماکروسکوپیک ساختارهای مختلف قلب در محل توپوگرافیک آنها انجام شد، سپس نمونه ها از بدن خارج شد بررسی های دقیق تر انجام گرفت. برای انجام مطالعات بافت شناسی از روش های معمول فیکساسیون و رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین استفاده شد و لام ها به وسیله میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: کلیه ساختارهای قلب شامل سینوس وریدی، دهلیز، بطن، مخروط شریانی و پری کارد با حرکات مختلف پروب قابل مشاهده بود. پرده پری کارد با اکویی یکنواخت دور تا دور ساختارهای قلب را گرفته بود. سینوس وریدی دارای دیواره بسیار نازکی بود که دارای انقباض و انبساط نبود. دهلیز دارای دیواره ای کاملا عضلانی بود و در آن انقباض و انبساط مشاهده می شد. دیواره عضلانی بطن دارای یک لایه متراکم اطرافی و یک لایه اسفنجی مرکزی بود. مخروط شریانی دارای دیواره عضلانی مشخص همراه با بافت همبندی بود. یافته های حاصل از مطالعات بافت شناسی نشان داد قلب فیل ماهی نیز دارای سه لایه کلی اپی کارد، میوکارد و آندوکارد است. در مجموع، یافته های بافت شناسی با نتایج اکوکاردیوگرافی منطبق بود. نتیجه گیری نهایی: این مطالعه اولین بررسی ویژگی های اکوکاردیوگرافی بخش های مختلف قلب فیل ماهی است. این نتایج با نتایج بافت شناسی تطبیق داده شد. اطلاعات و یافته های طبیعی حاصل از این مطالعه می تواند برای بررسی تغییرات مختلف آناتومیک یا پاتولوژیک قلب فیل ماهی در طرح های مختلف پژوهشی مورد استفاده قرارگیرد.

زمینه مطالعه: مطالعه رشد تکاملی حیوان به وسیله دورنمای تشریحی درحال تغییر، غالبا الگوی ساده ای را برای روشن شدن آناتومی پیچیده دام بالغ فراهم می کند. این نکته به خصوص در فهم دستگاه های که موقعیت قرارگرفتن اجزای آنها در خلال دوره رشد تکاملی تغییر شدیدی می نماید، مانند ساختمان های دستگاه ادراری تناسلی حائز اهمیت می باشد. هدف: مطالعه مورفومتری و مورفولوژی رشد تکاملی کلیه ی گوسفند در دوران جنینی بود. روش کار: شصت کلیه 30 جنین گوسفند نر و ماده بر اساس طول بدن به سه گروه سنی (اول: 100-70، دوم: 120-100، سوم: 145-120 روزگی) تقسیم شدند. توپوگرافی، ابعاد ( طول، عرض، ضخامت) و وزن کلیه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: کلیه ها به طور کامل درناحیه کمری، در دو سوی صفحه میانی قرار داشتند. موقعیت کلیه ها نسبت به زوائده عرضی مهره های کمری در گروه های سنی متفاوت بود. کلیه ها جنین گوسفند حتی تا انتهای دوره جنینی در موقعیت کلیه ها گوسفند بالغ قرار نگرفته بودند. کلیه راست همواره تا اندازه ای پیشین تر از کلیه چپ بود. در تمام گروه های سنی، کلیه ی چپ با کیسه پشتی شکمبه در تماس بود. کلیه راست همواره درتمام طول دوران جنینی توسط سطح شکمی و کمی از سطح جانبی لوب راست کبد پوشانده شده بود ولی با افزایش سن میزان مجاورت این کلیه با زائده ی دمی کبد کاهش یافته بود، به طوری که تنها محدود به قطب پیشین آن بود. میانگین ابعاد و وزن کلیه ها درگروه های سنی مختلف به طور معنی داری افزایش یافته بود. سمت بدن و جنسیت تاثیر معنی داری بروی شاخص های اندازه گیری شده نداشتند. نتیجه گیری نهایی: توپوگرافی کلیه های جنین گوسفند و بالغ از نظر مجاورت به مهره های کمری و لوب راست و زائده ی دمی کبد دارای تفاوت های چشمگیری هستند. به نظر می رسد بروز ناقرینگی موقعیت کلیه ها و تغییرات مجاورت کلیه راست ارتباط تنگاتنگی با تغییر مکان به سمت پیشین و میزان رشد لوب راست و زائده ی دمی کبد در طی رشد تکاملی جینی داشته باشد. نتایج مورفومتری کلیه جنین گوسفند با جنین انسان و گاو هم خوانی دارد.

زمینه مطالعه: بیماری صرع یک اختلال نورولوژیکی مزمن است که علی رغم کشف داروهای موثر، هنوز بیش از30 درصد از بیماران نسبت به داروهای ضد صرع رایج مقاوم هستند. هدف: بررسی اثر تجویز حاد دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) در پیشگیری از بروز مقاومت به داروهای لاموتریجین و فنی توئین در مدل تشنجی 6 هرتز در موش سوری نر. روش کار: ابتدا اثرات تجویز داخل بطن مغزی و خوراکی DHA و داروها به صورت جداگانه بررسی شد سپس در گروه های تست داروی فنی توئین یا لاموتریجین با دوز 25 میلی گرم/کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تزریق شدند. در مورد فنی توئین بعد از یک ساعت و 45 دقیقه و در مورد لاموتریجین بعد از 45 دقیقه، DHA با دوز 1 میلی مولار داخل بطن مغز موش ها تزریق شد. در گروه های شاهد حلال داروها یا حلال DHA به موش ها تجویز گردید. 15 دقیقه بعد از تجویزداخل بطن مغزی DHA یا حلال DHA در تمام گروه ها پروتکل 6 هرتز اجرا شد و رفتارهای تشنجی ثبت گردید. در گروه های تست خوراکی ابتدا داروی فنی توئین یا لاموتریجین با دوز 25 میلی گرم/کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تزریق شدند، در مورد فنی توئین بعد از یک ساعت و در مورد لاموتریجین هم زمان با تزریق دارو DHA با حجم 1/0 میلی لیتر به موش ها گاواژ شد و 1 ساعت بعد از دریافت DHA پروتکل 6 هرتز اعمال گردید. نتایج: تجویز حاد DHA به تنهایی به صورت تزریق داخل بطن مغز یا خوراکی تاثیری در مهار تشنج ها نداشت. همراه شدن DHA با داروی لاموتریجین یا فنی توئین نیز نتوانست مقاومت به این داروها را مهار کند. نتیجه گیری نهایی: تجویز حاد DHA نمی تواند موجب مهار بروز مقاومت به داروهای لاموتریجین و فنی توئین در مدل 6 هرتز گردد. همچنین مصرف تک دوز DHA هم زمان با داروهای ضد صرع نیز تاثیری در مهار بروز مقاومت دارویی در بیماران مصروع دارای مقاومت دارویی ندارد.

زمینه مطالعه: عوامل متعددی می توانند در ایجاد آبسه های جلدی در گاو دخیل باشند که دراین میان تروپرلا پیوژنزبه عنوان یک باکتری فرصت طلب، اهمیت فراوانی در ایجاد بیماری های چرکی دارد و خسارات اقتصادی فراوانی را به صنعت گاوداری ها وارد می نماید. هدف این مطالعه، بررسی تروپرلا پیوژنزبه عنوان یک پاتوژن اولیه و ثانویه، شناسایی آن با روش های بیوشیمیایی و مولکولی و همچنین نشان دادن مقاومت های آنتی بیوتیکی در این باکتری می باشد. روش کار: از 134 گاو مبتلا به آبسه جلدی، در 15 گاوداری اطراف تهران، نمونه اخذ گردید و از تمامی آبسه ها، کشت هوازی و بی هوازی صورت گرفت و از روش های بیوشیمیایی جهت شناسایی عوامل چرکزا استفاده شد. در مورد تروپرلا پیوژنز علاوه بر روش های بیوشیمیایی، از روش مولکولی نیزجهت شناسایی استفاده شد. همچنین حساسیت جدایه های تروپرلا پیوژنز به برخی از آنتی بیوتیک های روتین هم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: ده جنس از باکتری های ایجاد کننده آبسه در کشت، شناسایی گردید که از میان تروپرلا پیوژنز شیوع بیشتری داشت. از نظر تغییرات بیوشیمیایی و تست CAMP، 9 بیوتیپ در جدایه های تروپرلا پیوژنز مشاهده شد. تمامی جدایه های تروپرلا پیوژنز با روش مولکولی PCR تایید نهایی گردیدند. بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی به آمپی سیلین، پنی سیلین G و آموکسی سیلین و بیشترین مقاومت هم به تریمتوپریم سولفومتوکسازول، اریترمایسین و تتراسیکلین مشاهده گردید. نتیجه گیری نهایی: تروپرلا پیوژنز هرچند بعنوان یک پاتوژن فرصت طلب مطرح می باشد ولی می تواند به صورت اولیه و ثانویه ایجاد بیماری کند. شناسایی عوامل ایجادکننده آبسه با روش های مولکولی، انجام آزمون های آنتی بیوگرام و انتخاب داروی مناسب، در درمان این عوامل بسیار کمک کننده می باشند.

سابقه: کاندیدیازیس اغلب توسط مخمر کاندیدا آلبیکنس و در موارد کمی توسط سایر گونه های کاندیدایی ایجاد می گردد. درگیری دستگاه گوارش شامل ایجاد ضایعات برفکی در مخاط دهان، مری و پیش معده ها و همچنین درگیری روده ها به صورت انتریت و اسهال شایع ترین شکل بیماری در گاو است. یافته های بالینی: در بهمن ماه 1394 افت تولید شیر و اسهال آبکی شدید در یک گله گاو شیری واقع در شهرستان ورامین مشاهده شد به طوریکه 1/57 درصد از گاو های پرشیر و 40 درصد از گاو های کم شیر این گاوداری درگیر اسهال آبکی شدید بودند. آزمایشات تشخیصی: در معاینات بالینی دام های مبتلا علائم حیاتی از قبیل تعداد تنفس، تعداد ضربان قلب و همچنین کیفیت و تعداد حرکات شکمبه کاملا طبیعی بود. تابلوی خونی دام های مبتلا نیز مورد خاصی را نشان نداد. در بررسی نمونه های مدفوع دام های مبتلا هیچگونه آلودگی ویروسی و یا باکتریایی مشخص نگردید درحالیکه کشت نمونه ها از نظر آلودگی مخمری مثبت بود. جهت تشخیص جنس و گونه مخمر از کیت تجاریRapID استفاده شد و کاندیدا فاماتا به عنوان عامل اسهال تشخیص داده شد. ارزیابی نهایی: گزارش های مربوط به اسهال ناشی از عوامل قارچی در حیوانات بسیار اندک است و در این میان نیز گونه های مخمری جنس کاندیدا به ویژه کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا گلابراتا به عنوان عوامل اصلی اسهال های قارچی در حیوانات شناخته شده اند. این مطالعه اولین گزارش اسهال کاندیدایی با عامل کاندیدا فاماتا در گاوهای بالغ می باشد و بر این مبنا می توان کاندیدا فاماتا را نیز به عنوان یکی از عوامل بالقوه در ایجاد اسهال در گاو مطرح ساخت.

زمینه مطالعه: استفاده از روش گرسنگی می تواند سبب وارد شدن استرس شدید فیزیولوژیک و تاثیرات نامطلوب بر روی عملکرد سیستم ایمنی پرنده شده و عملکرد پس از تولک را تحت تاثیر قرار دهد. هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات غلظت هورمون های کورتیکو استرون و تیروئید و همچنین پاسخ ایمنی در خلال دوره تولک در مرغان تخمگذار تعذیه شده با جیره تولک حاوی پودر یونجه بود. روش کار: 108 قطعه مرغ تخمگذار در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 6 تکرار انتخاب شدند. تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش جهت اعمال تولک بری پرنده ها به مدت 12 روز شامل: 1-گروه شاهد تغذیه شده با جیره تخمگذاری (FF) 2-گروه محروم از غذا (FW)، 3-گروه تغذیه شده با جیره تولک حاوی 90 درصد پودر یونجه به همراه 10 درصد جیره تخمگذاری (A90)، بودند. نتایج: نتایج نشان دادند که جمعیت کل سلول های سفید خون در گروه FW در مقایسه با سایر گروه ها پایین تر بود (05/0p<). نسبت هتروفیل به لنفوسیت در روزهای سوم و ششم تولک در گروه FW بیشترین افزایش را نشان داد (05/0p<). غلظت هورمون کورتیکواسترون در روز سوم تولک در گروه FW بالاتر از گروه A90 بود (05/0p<). غلظت هورمون T3 در خلال دوره تولک در مرغ های تولک رفته در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). غلظت هورمون T4 در خلال دوره تولک در مرغ های تولک رفته در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت (05/0p<). زمان بازگشت به تولید و زمان رسیدن به 50 و 80 درصد تولید در گروه A90 در مقایسه با گروه FW به طور معنی داری کوتاهتر بود (05/0p<). نتیجه گیری نهایی: پودر یونجه ضمن ایجاد عملکرد مطلوب در تولک بری سبب کاهش استرس فیزیولوژیک و عملکرد مناسبتر پاسخ ایمنی نسبت به روش گرسنگی، در جریان تولک بری گردید.