مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1395 | دوره:71 | شماره:4 |تعداد مقالات:19

زمینه مطالعه: استرانگلز بوسیله استرپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی ایجاد می شود. باکتری بطور بارز قسمت فوقانی دستگاه تنفس و غدد لنفی سر و گردن تک سمیان را درگیر می کند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع سرمی استرانگلز و رابطه آن با فاکتور های سن و موقعیت جغرافیایی است. روش کار: در این تحقیق نمونه های سرمی از 184 رأس اسب انتخاب شده به طور تصادفی از شهرهای اهواز، شوشتر، باغملک، شوش، آبادان، رامهرمز و دزفول جمع آوری گردید و بوسیله آزمایش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین 85 سوآب بینی که بطور تصادفی از اسبان جمع آوری شد از نظر استرپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی بوسیله کشت باکتریایی ارزیابی گردید. نتایج: شیوع سرمی استرانگلز 37.5% (فاصله اطمینان 95% 44.5-30.5) بود. رگرسیون لاجستیک نشان داد شانس آلودگی بین سن بر حسب سال و آلودگی، 1.1 (فاصله اطمینان 95% 1.17- 1.04) است (P<0.001) و با افزایش 1 سال، شانس آلودگی 10% افزایش می یابد. فراوانی نسبی آلودگی در اسبان نر و ماده 32.73% و 39.53% بود (P>0.05) و شانس آلودگی جنس ماده 1.34 برابر جنس نر (فاصله اطمینان 95% 2.61- 0.69) است. شیوع در اسبان دارای سابقه بیماری تنفسی و بدون آن به ترتیب 94.1% و 31.74% بود (P<0.001). شانس آلودگی اسبان دارای سابقه بیماری تنفسی 34.42 برابر (فاصله اطمینان 95% 266.37- 4.45) اسبان بدون سابقه بیماری تنفسی بود. شیوع در اهواز، شوشتر، باغملک، شوش، آبادان، رامهرمز و دزفول به ترتیب 33.3%، 34.62%، 5.26%، 69.23%، 13.04%، 22.22%، 75% (P<0.001) بود. موقعیت جغرافیایی، 29.6% از نوسانات آلودگی را توجیه می نمود. استرپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی در کشت باکتریایی سوآب های بینی جدا نشد. نتیجه گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد که شیوع سرمی استرانگلز در استان خوزستان بالا است و باید اقدامات کنترلی و پیشگیرانه مدنظر سیاست گذاران بهداشتی قرار گیرد.

زمینه مطالعه: هیداتیدوز از بیماری های مشترک بین انسان و حیوانات است که ناشی از مرحله لاروی اکینوکوکوس گرانولوزوس بوده و یکی از عوامل مهم معضلات اقتصادی و بهداشتی در ایران است. هدف: این پژوهش به منظور تعیین سویه های اکینوکوکوس گرانولوزوس با مطالعه روی کیست های هیداتید جدایه گاو در منطقه خرم آباد در استان لرستان، واقع در غرب ایران انجام گرفت. روش کار: تعداد 28 جدایه از گاو شامل 26 جدایه از ریه و 2 جدایه از کبد از کشتارگاه گلشن خرم آباد جمع آوری شد. تمام نمونه ها به منظور بررسی ریخت شناسی و مولکولی به آزمایشگاه منتقل شدند. در بررسی های ریخت شناسی، طول قلاب های بزرگ و کوچک، طول تیغه قلاب بزرگ و کوچک و همچنین نسبت طول تیغه به طول کلی قلاب های بزرگ و کوچک اندازه گیری شدند. در بررسی مولکولی نیز، قطعه ای از ژن سیتوکروم اکسیداز 1 (CO1) به طول 440bp با استفاده از پرایمر های J3 و J4.5 تکثیر و به روش سانجر تعیین توالی شد. نتایج: یافته های ریخت شناسی نشان داد بین جدایه های کیست هیداتید گاوی و سویه گوسفندی (sensu stricto (G1 اختلاف معنی داری وجود ندارد (p>0.05). نتایج مولکولی، یافته های ریخت شناسی را تاییدکرد. سویه جدا شده از گاو های خرم آباد با سویه گوسفندی sensu stricto (G1) %100 همولوژی داشتند. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که سویه گوسفندی sensu stricto یا ژنوتایپ G1 سویه غالبی است که عامل کیست هیداتید گاوها در خرم آباد می باشد. به عبارت دیگر، گاو ها نقش مهمی در حفظ سیکل این انگل دارند. به منظور اجرای برنامه های کنترلی برای کاهش اثرات این بیماری، باید به گاو ها به عنوان منبع آلوده کننده سگ ها توجه شود. نتایج این مطالعه می تواند در طراحی برنامه های کنترلی در منطقه مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه مطالعه: تحقیقات اخیر نشان داده است برخی از گیاهان دارویی بویژه گیاهانی که دارای ترکیبات تانن هستند، دارای اثرات ضدکرمی می باشند. از طرفی نماتودهای گوارشی نشخوارکنندگان منجر به تاثیرات منفی شدیدی در این صنعت می شوند. هدف: منظور از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی عصاره گیاه بلوط جنگل های استان کردستان (Quercus robur) علیه کرم های انگلی لوله گوارش در گوسفند است. روش کار: میوه درخت بلوط از جنگل های منطقه مریوان استان کردستان تهیه گردید واز مغز بلوط عصاره آبی خام بلوط به عنوان منبع اصلی تانن تهیه و مورد آزمایش قرار گرفت. 600 نمونه مدفوع از 8 گله گوسفند (از 50 تا 500 رأس) در نواحی مختلف استان کردستان به منظور یافتن گوسفندان آلوده به نماتودهای گوارشی اخذ گردید. نمونه ها به منظور تعیین نوع و شدت آلودگی تحت آزمایش شناورسازی با روش کلیتون لین قرار گرفتند. تعداد پانزده راس گوسفند که دارای بیشترین تعداد تخم در گرم مدفوع (شامل تخم مارشالاجیا، نماتودیروس و تریکوسترونژیلیدها) توزین و انتخاب شدند. دام های تحت مطالعه در شرایط تغذیه ای یکسان به 3 گروه که تا حد امکان همگن بودند، تقسیم شدند. به گروه اول (آزمایش) عصاره تهیه شده به میزان 3.75g/kg و گروه دوم (کنترل مثبت) داروی آلبندازول 2.5% با دوز درمانی (5mg/kg) خورانده شد اما در گروه سوم (کنترل منفی) هیچ مداخله درمانی صورت نگرفت. به منظور تعیین میزان اثربخشی ترکیب گیاهی از روش کاهش درصد تخم در گرم مدفوع در روز سوم و یک ماه پس از تجویز، استفاده گردید. نتایج: نتایج آزمایش مدفوع سه روز پس از درمان کاهش میزان تخم را در گروه های درمان و کنترل مثبت بترتیب 90.76% و 90.83% نشان داد. نتایج به دست آمده از طریق آزمون مربع کای بین گروه تحت درمان با بلوط وگروه بدون درمان اختلاف معنی داری را نشان داد (0.05>p)، و بین دوگروه تحت درمان با بلوط و آلبندازول اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (0.05<p). آزمایش مدفوع یک ماه پس از مصرف عصاره نیز تایید کننده نتایج بدست آمده بود. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج بدست آمده می توان بنحو مطلوبی از عصاره حاصل از میوه گیاه بلوط به منظور درمان ضد آلودگی های کرمی بهره گرفت و تحقیقات وسیع تر با تمرکز بر ویژگی های دارویی و عوارض احتمالی این گیاه پیشنهاد می گردد.

زمینه مطالعه: سرطان پستان به تنهایی 28% از همه موارد سرطان را در میان زنان تشکیل داده است. اگرچه شیمی درمانی نقش بسیار مهمی در درمان سرطان دارد،با این حال استفاده ازداروهای ضد سرطان اثر نامطلوب خود را بر روی بافت نرمال هم می گذارد. لذا همواره دانشمندان به دنبال روشی برای کاهش دوز مصرفی این داروها بوده اند. هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثرهم افزایی امواج فراصوتkHz 150 با شدت کم در ترکیب با داروی شیمی درمانی دوکسوروبیسین با دوز کاهش یافته در درمان رایج ترین سرطان پستان (ادنوکارسینوما) انجام شد. روش کار: در این مطالعه 25 موش ماده نژاد BALB/c انتخاب وتومور ادنوکارسینوما با روش جراحی در زیر پوست پستان آن ها کاشته شد. موش های دارای تومور به پنج گروه شامل شاهد، شم، تزریق وریدی دوکسوروبیسین (2mg/kg)،امواج فراصوت (150kHz) و امواج + دارو (در غلظت 1mg/kg) تقسیم و تحت درمان قرارگرفتند. نتایج درمان تومور بین گروه ها با استفاده از آنالیز ANOVA در محیط نرم افزار نسخه 13 SPSS و تست تکمیلی توکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: پس از تزریق دوکسوروبیسین و قرار گرفتن در معرض امواج فراصوت به مدت 15 دقیقه مناطق نکروزه در تومور ادنوکارسینوم در مقایسه با گروه کنترل وشم افزایش معنی داری را نشان داد (0.001>p). همچنین در مقایسه بین گروه دارو + امواج با گروهی که تنها دارو دریافت کرده بودند گروه دریافت کننده امواج رشد مناطق نکروزه بیشتری را نسبت به حجم کل تومور نشان داد (0.05>p). نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه حاکی از این است که استفاده ازامواج فراصوت با شدت کم می تواند در کاهش دوز داروی دوکسوروبیسین در درمان ادنوکارسینومای پستانی موثر واقع گردد.

زمینه مطالعه: عصاره های گیاهی جایگزین های مناسب طبیعی برای کاهش اثرات سوء زیست محیطی ناشی از استفاده مکرر مواد شیمیایی در آبزی پروری می باشند. هدف: هدف از این تحقیق، بررسی نحوه عملکرد عصاره های کارده (Biarum bovei) و جفت گیاه بلوط Quercus Infectoria Gall بر درصد تخمه گشایی و بقاء لارو قزل آلای رنگین کمان در مراحل اولیه رشد و نمو در مقایسه با مالاشیت گرین است. روشکار:تیمار کارده (B. bovei) وجفت گیاه بلوط (Q. Infectoria Gall) با سه تکرار و هر تراف حاوی سه سینی و هر سینی حاوی 7000 تخم به ترتیب با غلظت 400mg/l و 40 به مدت30min/day به صورت حمام جاری 48 ساعت بعد از شروع انکوباسیون تخم ها تا مرحله چشم زدگی، استفاده شدند. میزان تخمه گشایی و نیز میزان بقاء لارو ها بعد از جذب کیسه زرده مورد سنجش قرار گرفت. گروه کنترل مثبت در معرض 2mg/l مالاشیت گرین به مدت 20min شستشوی روزانه قرار گرفت و گروه کنترل منفی (شاهد) بدون هرگونه مداخله دارویی به کار گرفته شد. نتایج: نتایج حاصله نشان داد که در میزان تلفات تخم در مرحله تخمه گشایی در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر از تیمار های مورد آزمایش بود (p<0.05). به علاوه میزان تلفات در تیمار کارده به طور معنی دار کمتر از مالاشیت گرین و جفت گیاه بلوط بود (p<0.05). همچنین میزان تلفات تخم در تیمار جفت به طور معنی دار بیشتر از مالاشیت گرین بود (p<0.05). نتایج تلفات لارو ها بعد از جذب کیسه زرده نشان داد که میزان تلفات لارو ها در شاهد به طور معنی داری بیشتر از گروه های تیمار جفت گیاه بلوط و مالاشیت گرین بوده است (p<0.05). نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که استفاده از عصاره کارده به میزان400mg/l ، موجب افزایش درصد تفریخ و بازماندگی لارو ها بعد از جذب کیسه زرده گردید و قابلیت استفاده به عنوان جایگزین مالاشیت گرین را دارد.

زمینه مطالعه: وجود استرس در پرورش طیور موجب افت شدید عملکرد، تضعیف سیستم ایمنی وکاهش کیفیت گوشت می شود و خسارات اقتصادی به همراه دارد. هدف: هدف از این تحقیق، بررسی اثرات محصول تجاری بایومین ایمبو و محلول الکترولیت -مولتی ویتامین بر عملکرد بلدرچین در شرایط استرس فیزیولوژیک بوده است. روش کار: این آزمایش با 240 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد منفی (جیره بر پایه ذرت و سویا) 2- شاهد مثبت (جیره پایه به همراه دگزامتازون برای القای استرس فیزیولوژیک) 3- بایومین ایمبو ( شاهد مثبت +g/kg 1 بایومین ایمبو) و 4- الکترولیت-مولتی ویتامین (شاهد مثبت +ml/li 2 الکترولیت-مولتی ویتامین در آب) بودند. نتایج: استرس فیزیولوژیک موجب کاهش معنی دار مصرف خوراک و وزن بدن بلدرچین ها در مقایسه با تیمار شاهد منفی شد (p<0.05). افزودن محلول الکترولیت- مولتی ویتامین به آب آشامیدنی، مصرف خوراک پرندگان را در مقایسه با شاهد مثبت افزایش داد (p<0.05). مکمل بایومین ایمبو در دوره استرس شاخص هتروفیل: لنفوسیت را در مقایسه با سایر تیمارهای تحت استرس بطور معنی دار کاهش داد (p<0.05). غلظت گلوکز سرم بلدرچین های مربوط به تیمارهای شاهد مثبت و الکترولیت-مولتی ویتامین در زمان استرس از شاهد منفی کمتر بود (p<0.05). نتیجه گیری نهایی: استفاده از سین بیوتیک بایومین ایمبو در زمان استرس ، عوارض منفی ناشی از استرس در بلدرچین ژاپنی را کاهش می دهد.

زمینه مطالعه: تحقیقات گذشته نشان داده امگا-3 و سطوح بالا مصرف خوراک تاثیر مثبت بر حساسیت به انسولین در بافت ها داشته است.هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثر مکمل چربی امگا-3 بر متابولیسم گلوکز و انسولین در بزغاله های مهابادی انجام شد. روش کار: تعداد 28 راس بزغاله مهابادی (3 تا 4 ماهه با میانگین وزن اولیه 17±5kg) در قالب طرح فاکتوریل با 4 تیمار مورد استفاده قرار گرفتند. جیره پایه یکسان بود و بزغاله ها با 4 تیمار، 1) اشباع دو بار در روز، 2) اشباع چهار بار در روز، 3) دو در صد مکمل امگا-3 دو بار در روز، 4) دو در صد مکمل امگا-3 چهار بار در روز ، به صورت انفرادی به مدت 90 روز تغذیه شدند. در روز 70 تست تحمل گلوکز وریدی بعد 20 ساعت محرومیت غذایی انجام شد. نمونه گیری از خون در زمان های 15-،10-،5-،5، 10،15، 20، 30، 45، 60، 120، 180 انجام شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SAS آنالیز شدند. نتایج: در این آزمایش مکمل امگا-3 بر روی نرخ زدودگی گلوکز(CR) اثر معنی داری داشت (0.05>p). از طرفی افزایش تعداد دفعات خوراک اثر معنی داری بر روی نرخ زدودگی گلوکز (CR) و زمان رسیدن به نصف غلظت حداکثر گلوکزداشت (0.05>p). افزایش تعداد دفعات خوراک باعث معنی دار شدن پاسخ به انسولین گردید (0.05>p). نتیجه گیری نهایی: این آزمایش نشان می دهد که مصرف مکمل امگا-3 در سطح تغذیه ای بالا باعث بهبود وضعیت متابولیسم گلوکز و انسولین می گردد.

زمینه مطالعه: در حال حاضر عفونت کلستریدیوم دیفیسیل در محیط های درمانی و جامعه یکی از بیماری های مورد بررسی در سطح جهانی است. دو ریبوتایپ مهم این باکتری باعناوین 027 و 078 از قدرت ویرولانس بالاتر به دلیل تولید زهرابه های بیشتر برخوردار می باشند و در اکثر مطالعات بیمارستانی و غذایی مرتبط با مواد خام دامی شناسایی شده اند. جهت دستیابی به ارتباط سویه کلستریدیوم دیفیسیل در نمونه های غذایی با ایزوله های محیط درمانی از تایپینگ مولکولی با روش PCR استفاده می شود. هدف: در این مطالعه ژن باینری توکسین ب (cdtB) و الگوی ریبوتایپ کلستریدیوم دیفیسیل توکسیژنیک جداشده در گوشت گوساله توزیع شده در سطح عرضه شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفت.روشکار: ژن cdtB در 12 ایزوله کلستریدیوم دیفیسیل توکسیژنیک (دارای ژن های زهرابه A و B) شناسایی شده در نمونه های گوشت گوساله جمع آوری شده در سطح عرضه شهر اصفهان با روش مولکولی PCR مورد بررسی قرار گرفت. همچنین الگوی ریبوتایپ ایزوله های مثبت کلستریدیوم دیفیسیل با روش PCR-Ribotyping تعیین گردید و مقایسه آن با دو الگوی ریبوتایپ 027 و 078 کلستریدیوم دیفیسیل انجام شد.نتایج: ژن cdtB در کلیه ایزوله های مثبت کلستریدیوم دیفیسیل در مطالعه حاضر مشاهده نشد. ده الگوی متفاوت ریبوتایپ کلستریدیوم دیفیسیل در 12 ایزوله مثبت توکسیژنیک تشخیص داده شد. تشابهی ما بین الگوهای ریبوتایپ مطالعه حاضر با دو ریبوتایپ 027 و 078 وجود نداشت. نتیجه گیرینهایی: اگرچه در مطالعه حاضر دو ریبوتایپ 027 و 078 کلستریدیوم دیفیسیل شناسایی نشد اما جداسازی سویه های توکسیژنیک این باکتری با الگوی ریبوتایپ جدید در ایران، نشان دهنده خطرات احتمالی این باکتری در سلامت جامعه می تواند باشد. انجام پژوهش های بیشتر در سطح ملی در ارتباط با بررسی وضعیت این باکتری در منابع مختلف غذایی توصیه می شود.

زمینه مطالعه: عفونت های غذایی ناشی از کمپیلوباکتر یکی از عوامل گسترده التهابات معدی- روده ای در انسان می باشد که از نظر مسایل بهداشتی و زیان های اقتصادی در جامعه حائز اهمیت می باشد. هدف: بررسی شیوع آلودگی کمپیلوباکتر در نمونه های پوست مرغ های ارومیه، با استفاده از روش های کشت باکتریایی و واکنش های زنجیره ای پلیمراز می باشد. روش کار: 80 نمونه پوست مرغ از کشتارگاه پروتئین گستر سینا واقع در ارومیه به تعداد مساوی در طول فصل های زمستان و بهار جمع آوری شدند. قدرت زنده مانی کمپیلوباکتر بعد از 24 ساعت نگهداری نمونه ها در شرایط یخچالی بررسی شد. نمونه های مثبت جهت استخراج DNA و انجام PCR مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور بررسی فیلوژنتیکی جدایه ها، نمونه های مثبت PCR، توالی یابی شدند. نتایج: %58.75 از نمونه های پوست مرغ با استفاده از روش های کشت های باکتریایی، کمپیلوباکتر مثبت تشخیص داده شدند. نتایج مطالعه قدرت زنده مانی کمپیلوباکتر در شرایط سرد بعد از 24 ساعت، نشان داد که کاهش قدرت زنده مانی کمپیلوباکتر معنی دار نبوده و همچنین میزان آلودگی نمونه ها در فصل بهار بطور معنی داری بالاتر از فصل زمستان بود که ممکن است به دلیل بالا بودن درجه حرارت محیط و ایجاد شرایط مناسب برای کمپیلوباکتر باشد. نتیجه گیری نهایی: پوست مرغ از مخازن مهم کمپیلوباکتر بوده و این موضوع از لحاظ کنترل رعایت بهداشت عمومی در کلیه مراحل تولید تا عرضه محصولات طیور و همچنین انتقال آن به سایر قسمت های لاشه مرغ باید مورد توجه قرار گیرد.

زمینه مطالعه: اصطلاح "ماریناد ماهی" به محصولات نیمه حفاظت شده ای اطلاق می شود که با غوطه وری در محلول سرکه یا اسیدهای آلی و نمک تهیه شده اند. هدف: این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای ارزش غذایی (pH، چربی، پروتئین، رطوبت، خاکستر)، شاخص های شیمیایی (TVB-N, TBA, PV, FFA)، جمعیت میکروبی (TC, Mold)، پروفایل و ترکیب اسیدهای چرب و نیز ویژگی های ارگانولپتیک ماریناد پخته و سرخ شده تهیه شده از ماهی کپور نقره ای طی 30 روز نگه داری در دمای 4oC انجام گرفت. روش کار: برای این منظور از ماهیان تازه، با استفاده از فرمولاسیون، انواع محصول ماریناد تولید شد. سپس محصولات در دمای 4oC نگهداری و در فواصل 10 روزه نمونه گیری و شاخص های کیفی اندازه گیری گردید. نتایـج: نتایج نشان داد که میزان رطوبت، پروتیئن و چربی در ماریناد پخته و سرخ شده تفاوت معنی داری ندارد (0.05<p). مقادیر PV، TBA و FFA بین نمونه های ماریناد نیز معنی دار نبود (0.05<p)، لیکن مقادیر TVB-N (به ترتیب با 16.46 mg/100g و 18.91) بین ماریناد پخته و سرخ شده دارای اختلاف معنی دار بود (0.05>p). تفاوت بین شمارش کلی باکتری ها در روز آخر نگهداری (بترتیب با4.19Log cfu/g و 4.89) و همچنین بین مجموع کپک و مخمر (بترتیب با2.47Log cfu/g و 2.60) در ماریناد پخته و سرخ شده در تمام طول نگهداری دیده شد (0.05>p). در ارزیابی ارگانولپتیک، مقبولیت ماریناد سرخ شده در شاخص های ظاهر، رنگ، بافت و طعم بیشتر بود (0.05>p)اما ماریناد پخته طعم بهتری داشت (0.05>p). با این حال در پذیرش کلی تفاوتی دیده نشد. مقادیر بالاتری از اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 و EPA+DHA در ماریناد سرخ شده حضور داشتند (0.05>p). برخلاف سرخ کردن، پختن موجب کاهش میزان UFA شد. نتیجه گیری نهایی: کیفیت هر دونوع ماریناد طی نگهداری 30 روزه در دمای یخچال قابل قبول بود ولی شاخص های حسی حاکی از برتری کلی ماریناد سرخ شده بود.

زمینه مطالعه: مقایسه واکسن های بیماری بورس عفونی. هدف: مقایسه دو واکسن اینترمدیت ایرانی و خارجی (واکسن شرکت لوهمان آلمان) بیماری بورس عفونی بر عملکرد جوجه های گوشتی. روش کار: 330 جوجه گوشتی یک روزه خریداری و در روز اول 30 جوجه به طور تصادفی جهت تعیین زمان واکسیناسیون با فرمول دونتر خون گیری شدند. بقیه جوجه ها به 3 گروه مساوی و هر گروه به 4 زیر گروه مساوی 25 قطعه ای با میانگین وزن مشابه تقسیم شدند. بر اساس نتایج آزمایش الیزا و دستورالعمل واکسن ها، جوجه های گروه اول و دوم به ترتیب با واکسن گامبورو غیر کلون با حدت متوسط تولید شرکت لوهمان و موسسه تحقیقات و سرم سازی رازی ایران در 16 و 23 روزگی به روش آب آشامیدنی واکسینه شدند. یک گروه به عنوان کنترل واکسینه نشدند. میانگین دان مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی هر 3 گروه در 3 مقطع 16، 23 و 42 روزگی پرورش محاسبه شد. همچنین در پایان دوره پرورش نسبت وزن بورس فابریسیوس به وزن بدن محاسبه شد. نتایج:این مطالعه نشان داد واکسن های گامبورو با حدت متوسط غیر کلون ایرانی و خارجی بر میزان افزایش وزن تاثیر منفی دارند و هر دو واکسن موجب به تحلیل بورس فابریسیوس می شوند ولی برمیانگین خوراک مصرفی جوجه ها و ضریب تبدیل خوراک مصرفی تاثیر ندارند. نتیجه گیری نهایی: این مطالعه نشان داد واکسن های گامبورو با حدت متوسط غیر کلون ایرانی و خارجی بر ضریب تبدیل خوراک مصرفی تاثیر ندارند.

زمینه مطالعه: تا به امروز، نمونه های بی شماری از اختلالات بیوشیمیایی، فیزیولوژیک و رفتاری ناشی از رویارویی با سرب در حیوانات گزارش شده است. از سوی دیگر، مکانیسمی که طی آن سرب موجب کاهش عملکرد پرندگان می گردد، آشکار نشده است. از اینرو، جهت بررسی این فرضیه که سرب با القای تنش اکسیداتیو و تغییر در وضعیت آنتی اکسیدانی و رفتار، بر عملکرد پرنده اثر می گذارد، این آزمایش طراحی شد.هدف: این آزمایش برای بررسی اثر تنش اکسیداتیو القا شده توسط سرب بر عملکرد، وضعیت آنتی اکسیدانی و رفتار جوجه های گوشتی انجام شد. روش کار: 80 قطعه جوجه گوشتی به طور تصادفی به دو تیمار آزمایشی با 4 تکرار (هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه گوشتی) اختصاص یافت. جیره های آزمایشی شامل 1) جیره پایه بدون سرب (شاهد) و 2) جیره پایه حاوی 200mg سرب در کیلوگرم جیره. نتایج: نتایج آزمایش حاضر نشان می دهد، استفاده از سرب در کل دوره پرورش، افزایش وزن روزانه را نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری کاهش داد (p<0.01) و موجب افزایش معنی دار ضریب تبدیل خوراک جوجه های گوشتی شد (p<0.01). همچنین، پس از مصرف جیره آلوده با محرک تنش زا، مقدار مالون دی آلدهید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت به طور معنی داری افزایش و فعالیت آنزیم سوپراکسیددسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز به طور معنی داری کاهش یافت (p³0.01). افزون بر این، استفاده از 200mg سرب در جیره موجب افزایش معنی دار وضعیت نشسته و رفتار تهاجمی و کاهش معنی دار رفتار تغذیه پرندگان شد (p<0.01). نتیجه گیری نهایی: نتایج این آزمایش نشان می دهد تنش اکسیداتیو ناشی از سرب موجب افزایش ضریب تبدیل خوراک و کاهش عملکرد پرنده می شود. از اینرو، مکانیسم پایه پیشنهادی برای بروز چنین پدیده ای این است که رویارویی با سرب از طریق اختلال در وضعیت آنتی اکسیدانی و رفتار تغذیه ای پرنده موجب کاهش عملکرد می شود.

زمینه مطالعه: برونشیت عفونی یک بیماری مهم از نظر اقتصادی در ماکیان بوده که به دلیل ظهور ژنوتیپ های جدید ویروس برونشیت عفونی، کنترل این بیماری بعنوان یک مشکل جدی در صنعت طیور در دنیا مطرح است و پیش از این، مطالعه جامعی برروری این ژن بر روی ژنوتیپ های سال های اخیر مختلف کشور انجام نگردیده بود. هدف: لزوم از انجام این مطالعه تعیین هویت مولکولی و شجره شناسی بر اساس ژن نوکلئوکپسید ویروس برونشیت عفونی جدا شده از گله های گوشتی ایران در سال های 1393-1394 می باشد. روش کار : در این بررسی ژن نوکلئو کپسید ده جدایه از چهار نوع ژنوتیپ متفاوت ویروس برونشیت عفونی با استفاده از پرایمر های اختصاصی تکثیر و با نرم افزار های مناسب شجره شناسی و تعیین ساختار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج : از نظر شجره شناسی ویروس های برونشیت عفونی گروه ماساچوست، QX و 793/B در گروه خود قرار گرفتند و ژنوتیپ ویروس واریانت 2 در کنار سایر ویروس های جدا شده از ایران قرار داشتند. در صد تشابه بر اساس اسید آمینه، بین سویه های مختلف مورد مطالعه بین 89.97 تا %99.75 تشابه وجود داشت. بیشترین تشابه بین دو ژنوتیپ 1- IBKG و 8- IBKG مورد مطالعه در گروه 793/B و کمترین تشابه بین دو ژنوتیپ QX و واریانت 2 (ویروس های IBKG-5 و IBKG-9) بوده، که این میزان تفاوت برای ژن نوکلئوکپسید (محافظت شده) نسبتا بالا می باشد. بررسی بیوانفورماتیک نشان داد که پروتئین در این ویروس ها بین 6 تا 7 صفحه بتا و بین 8 تا 10 مارپیچ آلفا دارند. نتیجه گیرینهایی: نتایج حاصل از این مطالعه می تواند اطلاعات مناسبی در زمینه استفاده از اطلاعات این پروتیئن در تولید پروتئین های نو ترکیب جهت تولید کیت های الایزا و روش های تشخیص سریع، واکسن های نو ترکیب و همچنین اپیدمیولوژی مولکولی این بیماری ویروسی مهم در کشور نماید.

زمینه مطالعه: براساس اطلاعات تاکنون پژوهشی برای شناسایی و جداسازی قارچ های بی هوازی موجود در شکمبه گوسفند بلوچی در اقلیم خشک انجام نشده است. هدف: هدف از این تحقیق، جداسازی و مطالعه ریخت شناسی ظاهری قارچ های بی هوازی موجود درشکمبه گوسفند بلوچی در منطقه سیستان بود. روش کار: در این آزمایش از محیط کشت نیمه تعریف شده جهت کشت، جداسازی و خالص سازی قارچ های بی هوازی استفاده گردید. نمونه برداری از محتویات جامد و مایع شکمبه 50 راس گوسفند بلوچی به صورت تصادفی در کشتارگاه زابل انجام شد و از این نمونه ها به عنوان منبع قارچ جهت تلقیح به محیط کشت استفاده گردید. از روش رول باتل برای خالص سازی قارچ های شکمبه استفاده شد. از محلول آنتی بیوتیکی (آمپی سیلین، پنی سیلین، استرپتومایسین، اکسی تتراسایکلین و کلرامفنیکل) برای ممانعت از رشد باکتری هااستفاده گردید . نمونه های خالص سازی پرگنه قارچ به محیط کشت منتقل و بعد از رشد به روی اسلاید شیشه ای قرار داده و با میکروسکوپ نوری مشاهده شدند. قارچ های جداسازی شده همگی مونوسنتریک و دارای ریزوئید بودند. نتایج: با توجه به ویژگی های ریخت شناسی، جنس های Neocallimastix, Piromyces و گونه های Piromyces communis, Piromyces minutus, Piromyces rhizinflata,Caecomyces communis در شکمبه گوسفند بلوچی شناسایی شدند. نتیجه گیری نهایی: با شناسایی این گونه های قارچ در شکمبه گوسفند بلوچی، آزمایش های مولکولی و استخراج آنزیم برای بررسی بیشتر خصوصیات این گونه ها در پژوهش های آینده توصیه می شود.

زمینه مطالعه: مجتمع سازگاری نسجی (MHC) در طیور با حساست یا مقاومت نسبت به بیماری ها، صفات تولیدی و تولید مثلی در ارتباط است و تشخیص تنوع آن در جمعیت های در حال اصلاح نژاد می تواند به انتخاب جمعیت های مقاوم به بیماری ها همراه با خصوصیات تولیدی برتر کمک نماید. ارتباط MHC با صفات کمی می تواند به عدم تعادل پیوستگی جایگاه MHC با ژن های اصلی کنترل کننده صفات کمی مربوط باشد.هدف: بررسی تنوع ژن هایMHC و احتمال پیوستگی آن با ژن فاکتور رشد شبه انسولینی 1 (IGF1) در جمعیت طیور بومی خراسان. روش کار:در مطالعه حاضر تعداد 313 نمونه DNA مربوط به جمعیت طیور بومی خراسان آزمایش شدند. به منظور تعیین ژنوتیپ های MHC از ریزماهواره LEI0258 و روش تحلیل قطعه ای استفاده شد. تنوع تک نوکلئوتیدی (SNP) در ناحیه 5’-UTR ژن IGF1 با کمک آزمون RFLP و آنزیم محدودیت PstI مورد بررسی قرار گرفت. پیوستگی بین دو جایگاه ژنتیکی MHC و IGF1 نیز با با کمک نرم افزار SAS/Genetics و آزمون نسبت درست نمایی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: در جمعیت طیور بومی خراسان در مجموع 25 آلل (185 تا 493 جفت باز) و 76 ژنوتیپ از ریزماهواره LEI0258 تشخیص داده شد. دو آلل (PstI -) A و (PstI +) B و سه ژنوتیپ (AB، AA و BB) نیز برای ژن IGF1 شناسایی شدند. در جمعیت حاضر عدم تعادل پیوستگی بین دو جایگاه ژنتیکیMHC و IGF1 مشاهده شد (p=0.0083). نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه بیانگر تنوع ژنتیکی بالای MHC در جمعیت طیور بومی خراسان و نشان دهنده اهمیت این توده بومی به عنوان یک ذخیره ژنتیکی ارزشمند است. نتایج مطالعه پیوستگی ژنی موید فرضیه ارتباط MHC با صفات تولیدی از طریق پیوستگی آلل های MHC با ژن های کنترل کننده این صفات است.