مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1391 | دوره:67 | شماره:1 |تعداد مقالات:17

زمینه مطالعه: ردیابی ژن های مربوط به عوامل حدت که در یک سویه از اشریشیاکلی حضور دارند جهت تعیین پروفایل ژنوتیپی و همچنین قرارگیری سویه در پاتوتیپی خاص از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.هدف: هدف از انجام این مطالعه تعیین پاتوتیپ جدایه های مختلف E. coli جدا شده از گوساله ها و طیور بومی ایران با استفاده از تکنیک ریزآرایه می باشد. روش کار: در مطالعه حاضر تعداد 67 جدایه از اشریشیاکلی پس از جداسازی، با استفاده از روش نوین ریزآرایه (DNA Microarray) جهت تعیین پاتوتیپ هر جدایه مورد بررسی قرار گرفتند. در آرایه مورد استفاده پروب های ژنی مرتبط با 263 فاکتور حدت مختلف اشریشیاکلی قرار داشتند.نتایج: نتایج حاصل نشان دهنده این امر بود که از سویه های جدا شده از اسهال گوساله ها، 47 درصد به پاتوتیپ، 68.15 درصد به پاتوتیپ، 68.15 درصد پاتوتیپ، 96.1 درصد به پاتوتیپ، 96.1 درصد ترکیبی از پاتوتیپ های و بوده و 17.64 درصد سویه ها غیرقابل اختصاص به پاتوتیپی خاص بودند و در مورد سویه های جدا شده از کلی باسیلوز طیور 62.5 درصد به پاتوتیپ، 25.31 درصد به پاتوتیپ و 6.25 درصد سویه ها غیرقابل اختصاص به پاتوتیپ خاصی بودند.نتیجه گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان دهنده این امر می باشد که روش نوین ریزآرایه در مقایسه با روش های مولکولی مرسوم قادر است تعداد بالایی از ژن های حدت را در یک زمان و در مدت زمان کوتاهی بخوبی ردیابی کرده و در تعیین پروفایل ژنتیکی و تعیین پاتوتیپ ها مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه مطالعه: گلوکان ها ترکیبات پیچیده پلی ساکاریدی بوده که از دیواره سلول مخمرها و قارچ ها استخراج می شوند. این ترکیبات می توانند سیستم ایمنی ماهی را تحریک نمایند. هدف: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر بتاگلوکان (ماکروگارد)بر برخی از شاخص های رشد، بقا و برخی پارامترهای ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (10±0.32 گرمی) و نیز اثر آن بر کارایی واکسن استرپتوکوکوزیس مورد می باشد.روش کار: میزان ماکروگارد در غذای ماهی ها یک گرم در هر کیلوگرم غذای تجارتی بود و از واکسن ساخت داخل بصورت حمام برای واکسیناسیون ماهی ها استفاده شد. تیمارها شامل تیمار ماکروگارد (تغذیه ماهی های واکسینه نشده با غذای حاوی ماکروگارد به میزان یک گرم در هر کیلوگرم غذای)، تیمار دوم (تغذیه ماهی های واکسینه نشده با غذای حاوی ماکروگارد و بدون آن با تناوب 10 روز)، تیمار سوم (تغذیه ماهی های واکسینه نشده با غذای حاوی ماکروگارد)، تیمار چهارم (تغذیه ماهی های واکسینه نشده با غذای بدون ماکروگارد) و تیمار شاهد بود که در یک دوره 42 روزه مورد آزمایش قرار گرفتند.نتایج: نتایج حاصله نشان داد که رشد ماهی (افزایش وزن) در همه تیمارها در مقایسه با تیمار شاهد افزایش معنی داری (p<0.05) داشت. همچنین تفاوت معنی داری در میزان بقا ماهیان در بین تیمارهای مختلف و نیز در مقایسه با تیمار شاهد دیده نشد (p>0.05). میزان لیزوزیم سرم در تیمارهای ماکروگارد واکسن و ماکروگارد بهمراه واکسن بصورت معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود بطوریکه بیشترین مقدار آن در تیمار ماکروگارد بهمراه واکسن (2.7 میکروگرم بر میلی لیتر) و کمترین آن در تیمار شاهد (0.5 میکروگرم بر میلی لیتر) قابل سنجش بود (p<0.05) شمارش لکوسیتی نیز در بین تیمار شاهد (3.3 درصد نوتروفیل) و سایر تیمارها (6.6 درصد نوتروفیل) از اختلاف معنی داری برخوردار بود (p<0.05). نتایج بقاء در حمام باکتریایی با سوش حاد استرپتوکوکوس اینیایی در تیمار شاهد 55 درصد در حالیکه در تیمارهای واکسن، ماکروگارد همراه واکسن، ماکروگارد (تمام طول دوره) و ماکروگارد (هر ده روز یکبار) به ترتیب 8675، 60، درصد بوده است.نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که افزودن بتاگلوکان به غذا تاثیر مثبتی بر رشد و پاسخ های ایمنی غیراختصاصی ماهی قزل آلای رنگین کمان داشته و می تواند کارایی واکسن ضد استرپتوکوکوزیس را افزایش دهد.

زمینه مطالعه: استفاده از گیاهان حاوی تانن بعنوان یک ترکیب جایگزین در کنترل نماتودهای دستگاه گوارش نشخوارکنندگان مطرح می باشد.هدف: هدف از بررسی حاضر، ارزیابی اثر ضدکرمی احتمالی عصاره گیاه زالزالک (کراتگوس سودوملانوکارپا) روی کرم های تریکوسترونژیلید گوسفند بود.روش کار: بدین منظور دو گروه هشت تایی گوسفند بطور تجربی با خوراندن 2000 نوزاد عفونی زای کرم های تریکوسترونژیلید آلوده شدند. پس از چهار هفته، عصاره گیاه زالزالک در 200 میلی لیتر آب در حرارت 25 درجه سانتی گراد رقیق شد و دو بار در روز برای هشت روز به یکی از دو گروه خورانده شد. در گوسفندان گروه دوم نیز بعنوان شاهد به همان حجم آب خالی تجویز گردید. سپس در روز نهم پس از اخذ نمونه مدفوع، همه گوسفندان کالبدگشایی شده و تعداد تخم دفع شده در مدفوع، تعداد کرم های بالغ موجود در شیردان و روده باریک، ضریب جنسیت (کرم های نر/ماده) و ضریب باروری کرم های جدا شده در دو گروه احتساب و نتایج حاصله روش آماری t- test با یکدیگر مقایسه گردید. در ضمن نمونه های بافتی از نواحی پیلور، فوندوس و روده باریک تهیه و تعداد ماست سل ها، لکوسیت های گلوبول و ائوزینوفیل ها در مخاط شیردان شمارش گردید.نتایج: نتایج نشان داد که استفاده از گیاه فوق می تواند سبب کاهش معنی دار دفع تخم در مدفوع دام (82.57 درصد) و ضریب باروری کرم های ماده (84.85 درصد) گردد. همچنین بررسی آسیب شناسی مقاطع بافتی اخذ شده از شیردان و دوازدهه نیز نشاندهنده حضور فراوان تر ائوزینوفیل ها و ماست سل ها در شیردان و روده باریک گوسفندان گروه شاهد نسبت به گوسفندان گروه تحت درمان با عصاره زالزالک بود.نتیجه گیری نهایی: بنابراین نتایج بدست آمده از تحقیق فوق نشان می دهد که استفاده از عصاره گیاه زالزالک که حاوی ترکیبات تانن می باشد، می تواند در کنترل نماتودهای تریکوسترونژیلید گوسفند موثر بوده و نقش بسزایی در همه گیرشناسی کرم های مذکور داشته باشد.

زمینه مطالعه: P53 یک ژن سرکوب کننده تومور است. موتاسیون این ژن بطور معمول در تومورهای مثانه در گاو بروز می یابند.هدف: مطالعه تعیین موتاسیون های احتمالی در اگزون های 5 و 6 ژن P53 به روش SSCP می باشد.روش کار: برای این منظور تعداد 15 بلوک پارافینی از نمونه های مختلف تومورهای مثانه گاو شامل کارسینومای سلول ترانزیشنال (3 مورد)، کارسینومای سلول سنگفرشی (2 مورد)، همانژیوما (3 مورد)، پاپیلوما (2 مورد)، کارسینومای در جا (3 مورد) فیبروما (1 مورد)، لیومیوما (1 مورد) از موارد گاوهای کشتارگاهی استان گیلان انتخاب گردیدند. پس از استخراج DNA، با استفاده از پرایمرهای اختصاصی اگزون های 5 و 6، انجام و محصولات با الکتروفورز بر روی ژل آگارز 1.5 درصد بررسی شدند. محصولات با روش مورد ارزیابی قرار گرفتند تا نمونه هایی که دارای تغییر الکتروفورتیک بودند، مشخص گردیده و برای تعیین توالی ارسال شوند.نتایج: در این مطالعه در محدوده اگزون های 5 و 6 هیچ تغییر الگوی الکتروفورتیک مشاهده نشد. در 3 نمونه شامل همانژیوما، پاپیلوما و کارسینومای در جا، تغییر الگوی الکتروفورزی مشاهده گردید که پس از تعیین توالی مشخص گردید که در سه نمونه همانژیوما، پاپیلوما و کارسینومای در جا، حذف نوکلئوتید (T) به شماره 9332 در اینترون 6 روی داده است. لذا موتاسیون های اینترونیک می توانند زمینه ساز بروز سرطان شوند.نتیجه گیری نهایی: بنابراین در این مطالعه اگرچه در اگزون های 5 و 6 هیچ موتاسیونی مشاهده نگردید ولی با توجه به تغییرات اینترونیک مشاهده شده، بررسی موتاسیون های اینترونیک ژن P53 در تومورهای مثانه درگاو میتواند در آینده در شناخت انکوژنز این تومورها موثر باشد.

زمینه مطالعه: تعیین جنسیت اسپرم یکی از راه های مهم پیش انتخاب جنسی نتاج است که به همراه تلقیح مصنوعی، توانائی قابل توجهی برای بهبود روند اصلاح نژاد دام ها دارد.هدف: هدف از انجام این تحقیق ارزیابی شیب غلظت ناپیوسته Allgrad در جداسازی اسپرمهای گاومیش بر اساس کروموزومهای جنسی به روش هیبرید کردن فلورسنت درجا (FISH) بود.روش کار: جهت جداسازی اسپرم های حاوی کروموزوم های جنسی و منی منجمد گاومیش پس از ذوب به روش شیب غلظت ستونی از غلظت نامتناوب 4 لایه ای از غلظت 65 تا 95 و با اختلاف 10 درصد بین لایه های متوالی با استفاده از محیط تهیه گردید. نمونه اسپرم پس از ذوب بر روی اولین لایه تیوب قرار گردید تا اسپرماتوزوئیدهای با چگالی مشابه را پس از سانتریفیوژ در یک سطح جمع آوری و استخراج نماید. از روش با پروب رنگی تهیه شده گاوی برای تمایز اسپرم ها در محیط های تفکیکی استفاده گردید. شمارش اسپرماتوزوئیدها بر حسب وجود سیگنال های رنگی قرمز و سبز که به ترتیب معرف اسپرم های حامل کروموزوم های و بود صورت گرفت.نتایج: بر اساس نتایج بدست آمده اختلاف معنی داری در تعداد اسپرم های با کروموزوم های X در محیط مایع جدا شده از لایه تحتانی نسب به فوقانی (78.3 در مقابل 21.7 درصد) گزارش گردید (p<0.05). ازسوی دیگر در تمامی نمونه های تحت آزمایش تعداد اسپرماتوزوئیدهای باکروموزوم های در مایع جدا شده از لایه فوقانی (75.5 در مقابل 24.5 درصد) بیشتر بود (p<0.05).نتیجه گیری نهایی: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد استفاده از ستون نامتناوب چهار لایه ای محیط Allgrad یک روش مطمئن برای جداسازی اسپرماتوزوئیدها منی منجمد پس از ذوب گاومیش می باشد.

زمینه مطالعه: تمامی کرم های متعلق به شاخه آکانتوسفالا دارای زندگی انگلی اجباری هستند و از دستگاه گوارش میزبان از جمله ماهی ها از سراسر دنیا و ماهی های ایران گزارش شده اند.هدف: این مطالعه برای بررسی فراوانی و آسیب شناسی آکانتوسفال نئواکینورنکوس در دستگاه گوارش سس ماهی انجام شد.روش کار: به این منظور در یک دوره یک ساله 89 قطعه سس ماهی (باربوس) از رودخانه زرینه رود صید گردید. پس از کالبدگشایی ماهی ها، لوله گوارش خارج شد و روده از نظر آلودگی کرمی مطالعه گردید. برای تهیه مقاطع بافتی از روده، قطعات کوچکی از بافت روده تهیه شد و در فرمالین 10 درصد ثابت گردید. سپس از نمونه های ثابت شده، مقاطع بافتی به ضخامت 5 میکرون تهیه و به روش هماتوکسلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند.نتایج: فراوانی آلودگی آکانتوسفال نئواکینورنکوس انگل لوله گوارش سس ماهی های صید شده 16 درصد بود. در مطالعات آسیب شناسی، پرزهای مخاطی روده آلوده ضخیم بود و در طول خود چین خورده بودند. آنتریت از نوع فیبرینی بود که با هیپرپلازی مخاط در اثر تحریکات مکانیکی مشاهده گردید. در پارین مخاط روده مقاطع عروق مویرگی متسع و حاوی تعداد زیادی گلبول قرمز بودند. در مقطع طولی چین های مخاطی علاوه بر پرخونی، تعداد زیادی سلول های آماسی شامل ائوزینوفیل، لمفوسیت و نیز ترشحات فیبرینی مشاهده شد.نتیجه گیری نهایی: ابتلا سس ماهی های رودخانه زرینه رود به گونه انگلی نئواکینورنکوس و یافته های آسیب شناسی آن، از پیش آگهی مناسبی برای آن در شرایط پرورشی استخر نبوده و احتمال بروز آلودگی با خسارات اقتصادی محسوس در استخرهای پرورشی حاشیه رودخانه مطرح می باشد.

زمینه مطالعه: سویا یکی از مهمترین منابع تامین کننده پروتیئن جیره غذایی است که می تواند موجب کاهش درد در مفاصل شود.هدف: با توجه به بروز بیماری های مفصلی و ایجاد آرتروز در مفاصل بدن، خصوصا مفصل زانو، انجام مطالعه تاثیر سویا بر غضروف این مفصل ضروری است.روش کار: در این مطالعه 36 سر موش سوری ماده نژاد Balb/c را در سن سه هفتگی انتخاب و بر اساس رژیم غذایی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول، تحت رژیم کمبود پروتئین به مدت 6 ماه، گروه دوم، سه ماهه اول کمبود پروتئین و سه ماهه دوم پروتئین کامل بدون سویا و گروه سوم، سه ماهه اول کمبود پروتئین و سه ماهه دوم پروتئین کامل حاوی 20 درصد سویا قرار داده شدند. در پایان، میزان آلکالاین فسفاتاز ((ALP سرم خون تعیین و مقاطع رنگ آمیزی شده غضروف تیبیا مورد ارزیابی هیستومورفومتریک قرار گرفتند.نتایج: ضخامت بخش میانی غضروف تیبیا و تعداد کندروسیت ها (12.77±1.57 و 148.84±14.05)، در گروهی که سویا مصرف کرده بودند نسبت به سایر گروه ها اختلاف معنی داری را نشان داد .(p<0.001) همچنین میزان ALP سرم خون(204.67 U/L) و غلظت ماده بین سلولی در گروه سوم نسبت به گروه های اول و دوم اختلاف معنی داری نداشت.نتیجه گیری نهایی: بطور کلی چنین نتیجه گیری می شود که شاید سویا بتواند بر رشد غضروف مفصل زانو تاثیر گذاشته و در حفظ و نگهداری غضروف مفصل زانوی افرادی که از کودکی با فقر پروتئینی همراه هستند موثر واقع شود.

زمینه مطالعه: مقادیر مرجع فاکتورهای سرمی، شاخص های مهمی در تشخیص سلامت یا بیماری و کنترل روند زیستی در جانوران آبزی به شمار می روند.هدف: هدف از پژوهش تعیین مقادیر مرجع برخی فاکتورهای بیوشیمیایی خون ماهیان سفید مولد بوده است.روش کار: بدین منظور، خون گیری از ماهیان صید شده از رودخانه تجن انجام شد. مقادیر سرمی گلوکز، اوره، کراتینین، کلسترول، تری گلیسیرید، بیلی روبین تام، بیلی روبین مستقیم، پروتئین تام، آلبومین، کلسیم، فسفر، سدیم و پتاسیم مورد سنجش قرار گرفت.نتایج: بر این اساس میزان هر پارامتر در جنس نر و ماده ماهی سفید به ترتیب عبارت بودند از: سدیم، (387.1±11.5 و 420.7±7.1)؛ پتاسیم، (39.9±10.6 و 37.9±7.4)؛ فسفر، (19.2±1.0 و 28.9±2.8)؛ کلسیم، (15.9±1.5 و 21.6±1.0)؛ گلوکز، (209.8±23.2 و 83.8±11.3)؛ کلسترول، (472.6±23.6 و 306.6±22.9)؛ تری گلیسیرید، (393±23.3 و 275.1±9.2)؛ بیلی روبین تام، (0.4±0.02 و 0.3±0.02)؛ بیلی روبین مستقیم، (0.1±0.03 و 0.1±0.02)؛ اوره، (22.3±1.0 و 24.1±1.1) کراتینین، (0.5±0.1 و 0.7±0.1) (میلی گرم در دسی لیتر)؛ پروتئین تام، (5.8±0.5 و 4.4±0.5) و آلبومین، (3.3±0.2 و 3.0±0.2) (گرم در دسی لیتر). بر اساس نتایج بدست آمده، در ماهی سفید مقادیر فسفر، کلسیم، سدیم، کلسترول، تری گلیسیرید، گلوکز، بیلی روبین تام و بیلی روبین مستقیم بین دو جنس نر و ماده اختلاف معنی دار داشت. میزان پارامترهای کلسترول، تری گلیسیرید، گلوکز، بیلی روبین تام و بیلی روبین مستقیم در جنس نر و مقادیر فسفر، کلسیم و سدیم در جنس ماده به طور معنی داری (p<0.05) از جنس مخالف بالاتر بود.نتیجه گیری نهایی: بر اساس نتایج حاضر فاکتورهای مورد مطالعه می تواند تحت تاثیر عوامل فیزیولوژیک نظیر جنسیت قرار بگیرد.

زمینه مطالعه: تاسماهی ایرانی، تاسماهی بومی سواحل جنوبی دریای خزر است که به دلیل مشکلات مراحل اولیه زندگی (جنینی و لاروی)، بشدت در حال کاهش می باشد.هدف: هدف از این مطالعه دستیابی به بهینه شرایط دوره نوری در تفریخ تخم تاسماهی ایرانی وحشی بود.روش کار: در این بررسی از یک جفت مولد ماده با وزن 38 کیلوگرم و طول کل 178 سانتیمتر و نر با وزن 15 کیلوگرم و طول کل 145 سانتیمتر تاسماهی ایرانی Acipenser persicus وحشی استفاده شد. پس از لقاح 3 کیلوگرم از تخمک ها، تخم های لقاح یافته به 12 جعبه انکوباتوریوشنکو با 3 تیمار و 3 تکرار معرفی گردید. آنالیز آماری داده ها از طریق یکطرفه و تست توکی انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین تیمارهای چهارگانه در میزان تفریخ وجود نداشت (p<0.05)، اما درصد تفریخ در تیمار 3 (48±7.53 درصد) بیش از سایر تیمارها بود. همچنین میانگین وزن لاروهای تولید شده در تیمار 3 (101.14±4 گرم) نسبت به لارو سایر تیمارها بیشتر و دارای اختلاف معنی دار با تیمارهای 1 و تیمار 2 در سطح 5 درصد خطا(p<0.05) بود. تعداد لارو در گرم تیمار 3 (48 عدد در گرم) نسبت به سایر تیمارها کمتر اما فاقد اختلاف معنی دار بود (p<0.05).نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج می توان گفت که تاسماهی ایرانی در مرحله انکوباسیون با شرایط تاریکی مطلق سازگاری بیشتری دارد. بنابراین برای دستیابی به لاروهای با کیفیت و کمیت بیشتر، ایجاد شرایط تاریکی در دوره انکوباسیون ضروری است.

زمینه مطالعه: در سال های اخیر جداسازی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک ها بخصوص متی سیلین از دام ها و مواد غذائی حاصل از آنها افزایش یافته است.هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در پنیرهای سفید و کره های سنتی عرضه شده در تبریز با روش های کشت و PCR و همچنین تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی آنها می باشد.روش کار: در مطالعه حاضر 250 نمونه از پنیرهای سفید سنتی و کره های محلی از مناطق مختلف سطح شهر تبریز ابتدا از نظر آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت به روش کشت مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس ایزوله های حاصله توسط روش بر اساس ژن جهت تایید استافیلوکوکوس اورئوس و ژن مقاومت متی سیلین A ارزیابی شده و در نهایت الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها با استفاده روش دیسک دیفیوژن آگار مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: بر اساس روش کشت 26 نمونه از پنیرها و 24 نمونه از کره های مورد آزمایش آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت تشخیص داده شدند. این نمونه ها به ترتیب 19 و 11 ایزوله بر اساس با جفت پرایمر ژن بعنوان استافیلوکوکوس اورئوس مورد تایید قرار گرفتند. از مجموع 30 ایزوله دارای ژن، 11 مورد دارای ژن بودند. از مجموع 50 ایزوله 11 ایزوله به 4 آنتی بیوتیک، 12 ایزوله ایزوله به 5 آنتی بیوتیک، 6 ایزوله به 6 آنتی بیوتیک، 6 ایزوله به 7 آنتی بیوتیک، 6 ایزوله به 8 آنتی بیوتیک 6 ایزوله به 9 آنتی بیوتیک 1 ایزوله به 10 آنتی بیوتیک و 2 ایزوله به 11 آنتی بیوتیک بطور همزمان مقاومت نشان دادند.نتیجه گیری نهایی: در مجموع می توان گفت که میزان شیوع استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به طیف وسیعی از انواع مختلف آنتی بیوتیک ها از همه مهمتر مقاومت به متی سیلین در نمونه های مورد آزمایش در حد قابل توجهی است.

زمینه مطالعه: فورازولیدن آنتی بیوتیکی است که به دلیل مضر بودن برای مصرف کنندگان، در آبزی پروری منع مصرف دارد. با اینحال امکان استفاده غیرقانونی آن در مزارع پرورشی وجود دارد.هدف: هدف از این مطالعه تعیین وضعیت بقایای فورازولیدون در بافت عضلات ماهی کپور معمولی استان خوزستان بود.روش کار: برای اینکار تعداد 100 قطعه ماهی کپور معمولی پرورشی صید و میزان فورازولیدون آنها اندازه گیری گردید. همچنین زمان حذف فورازولیدون از بدن ماهی کپور بطور تجربی به دو روش خوراکی و حمام بررسی گردید و در زمان های متوالی از عضلات ماهی ها نمونه گیری و فورازولیدون اندازه گیری گردید.نتایج: نتایج حاصل از بررسی مزارع نشان داد که 40 قطعه از ماهی های پرورشی (40 درصد نمونه ها) حاوی مقادیر قابل اندازه گیری از داروی فورازولیدون بودند. در بررسی تجربی، در هر دو گروه آزمایشی خوراکی و حمام میزان دارو پس از 10 روز به ترتیب 3.4100±0.7614 و 2.358±0.5447 میلی گرم در کیلوگرم بوده است. پس از 20 روز فقط در گروه خوراکی مقادیری از دارو شناسایی شد (0.1160±0.0474 میلی گرم در کیلوگرم). میزان دارو در دو گروه خوراکی و حمام کوتاه مدت (30 روزگی) و گروه شاهد صفر بوده است. مقدار دارو در 10 روزگی بین گروه خوراکی و حمام کوتاه مدت تفاوت معنی داری نداشته است (p>0.05).نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج احتمالا داروی فورازولیدون در برخی از استخرهای پرورشی به صورت غیرمجاز استفاده شده است. بررسی تجربی هم نشان می دهد زمان حذف کامل فورازولیدون در این گونه ماهی و در شرایط پرورشی استان خوزستان را می توان 30 روز در نظر گرفت.

زمینه مطالعه: استئوآرتروز یک بیماری غیرالتهابی و غیرعفونی بوده که باعث تغییرات استحاله ای پیشرونده در مفاصل متحرک می شود و به تدریج ناکارآمدی مفصل را در پی خواهد داشت. هنوز در ایران گزارشی از شیوع بیماری دژنراتیو مفاصل در سگ ارائه نشده است.هدف: هدف از این مطالعه، بررسی رادیو گرافی عارضه استئوآرتروز در مفاصل مختلف و ارزیابی عوامل تاثیرگذار مثل سن، جنس، نژاد و محل مفصل درگیر در سگ بود.روش کار: این بررسی بر اساس کلیشه های رادیوگرافی و پرونده های درمانگاهی سگ های ارجاعی به بخش رادیولوژی بیمارستان دام های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران طی سال های 1382 تا1386 انجام شده است. از تعداد 1896 بیمار ارجاعی به بخش رادیولوژی، 232 بیمار به علت مشکلات مفصلی ارجاع شده و تمام این 232 بیمار مورد ارزیابی رادیوگرافی قرار گرفته بودند.نتایج: در نهایت از این میان تعداد 49 قلاده سگ عوارض رادیوگرافی استئوآرتروز را نشان دادند. در 15 مورد از این بیماران (6.46 درصد) عوارض در ستون مهره ها و در 34 مورد دیگر (14.65 درصد) عوارض در اندام های حرکتی مشاهده گردید. در اندام های حرکتی 47 درصد موارد استئوآرتروز در اندام های حرکتی قدامی و 53 درصد در اندام های حرکتی خلفی مشاهده گردید. بالاترین درصد وقوع استئوآرتروز در بین مفاصل در مفصل لگنی–رانی (38.23 درصد) مشاهده گردید. بر اساس نتایج این بررسی عوارض رادیوگرافی استئوآرتروز در سگ های نژاد بزرگ (34.56 درصد) بیش از سگ های نژاد کوچک (13.63 درصد) دیده می شود (p=0.002). در حالی که تفاوت معنی داری در دو جنس نر و ماده وجود ندارد (0.55=). در بررسی حاضر مشاهده گردید که با افزایش سن درصد ابتلا به شکل اولیه بیماری به طور معنی داری بالا می رود (p=0.01).نتیجه گیری نهایی: بنابر یافته های به دست آمده در این بررسی، وزن بالا و افزایش سن دو عامل مهم و تاثیرگذار در بروز تغییرات دژنراتیو در مفصل هستند.

سابقه: هیدروسالپینکس، اتساع لوله های رحمی ناشی از انباشته شدن ترشحات است و بندرت در نشخوارکنندگان کوچک رخ می دهد.یافته های بالینی: یک راس بز ماده 5 ساله از نژاد بومی با سابقه ناباروری به درمانگاه ارجاع شد و کالبدگشایی گردید. در معاینه بالینی قبل از کشتار، تورم موکوسی چرکی قرنیه و ملتحمه، تورم مفاصل و تورم پستان با ترشحات چرکی آبکی دیده شد که دلالت بر ابتلا دام به بیماری آگالاکسی داشت. در بازرسی دستگاه تناسلی، قسمت قدامی لوله های رحمی (آمپول) کاملا متسع و از یک مایع رقیق شفاف انباشته شده بود. طول قسمت مبتلا 12 سانتیمتر و پهنای آن در ابتدا 1.3 سانتیمتر بود که در انتها به 0.5 سانتیمتر می رسید. قسمت انتهایی لوله های رحمی (ایسموس) بدلیل انباشته شدن از اکسودای چرکی به طور کامل مسدود بود. دیواره بدنه و شاخ های رحم ضخیم و کیست های کوچک فراوان حاوی مایع روشن، به قطر 0.3-0.5 سانتیمتر در سطح آندومتر دیده می شد. تخمدان چپ استاتیک و تخمدان راست دارای یک جسم زرد و یک فولیکول بالغ بزرگ بود. آثار چسبندگی تخمدان ها به مزوسالپینکس مشاهده گردید. در مطالعه ریزبینی، آتروفی دیواره ناحیه آمپول، التهاب مزمن دیواره ایسموس (سالپنژیت) و هیپرپلازی کیستیک آندومتر مشاهده گردید. ماهیت مایع جمع شده از نوع ترشحات موکوسی و فاقد آلودگی ثانویه بود.آزمایشات تشخیصی: کشت و آزمایش مستقیم مایع تجمع یافته صورت گرفت.ارزیابی نهایی: عارضه مذکور هیدروسالپینکس دو طرفی همراه با هیپرپلازی کیستیک آندومتر تشخیص داده شد که به علت انسداد لوله های رحمی ایجاد گردیده بود.