مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1394 | دوره:23 | شماره:12 |تعداد مقالات:11

مقدمه: فنیل هیدرازین یک ترکیب همولیتیک شناخته شده است که باعث ایجاد سمیت در گلبول های قرمز می گردد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات محافظتی احتمالی ژل رویال و ویتامین C در برابر آسیب های بافتی ناشی از فنیل هیدرازین در بیضه موش انجام شد.روش بررسی: تعداد 64 موش نر بالغ به صورت تصادفی و به تعداد مساوی به هشت گروه تقسیم شدند. گروه اول سرم فیزیولوژی با دوز 0.1 ml به صورت داخل صفاقی دریافت کردند، گروه دوم فنیل هیدرازین با دوز 6 mg/100 gr به صورت داخل صفاقی هر 48 ساعت دریافت نمودند، گروه سوم به همراه فنیل هیدرازین، ویتامین C با دوز 250 mg/kg به صورت روزانه و داخل صفاقی دریافت کردند. گروه چهارم به همراه فنیل هیدرازین، ژل رویال با دوز 100 mg/kg به صورت گاواژ روزانه دریافت کردند. گروه پنجم به همراه فنیل هیدرازین، ویتامین C و ژل رویال را با دوزهای مشابه گروه قبل دریافت کردند. گروه ششم ویتامین C، گروه هفتم ژل رویال و گروه هشتم ژل رویال و ویتامین C را با دوزهای مشابه گروه های قبل و بدون تزریق فنیل هیدرازین دریافت نمودند. پس از 35 روز نمونه های سرمی و بافتی تهیه و برای آزمایشات سرمی (تستوسترون، LH، FSH) و مطالعات هیستوشیمیایی (مالوری آزان، آلکالین فسفاتاز، Oil-Red-O، PAS) مورد استفاده قرار گرفتند.نتایج: نتایج نشان دهنده تغییرات هیستو شیمیایی بافت بیضه درگروه فنیل هیدرازین بود، که ژل رویال و ویتامین C توانستند تا حدودی این تغییرات را بهبود بخشند. همچنین آزمایشات سرمی نیز نشان دهنده کاهش معنی دار تستوسترون، FSH و LH بود که ژل رویال و ویتامین C توانستند از این کاهش جلوگیری کنند.نتیجه گیری: به نظر می رسد ژل رویال و ویتامین C از طریق مهار رادیکال آزاد می توانند آسیب های بافتی و سرمی ناشی از فنیل هیدرازین را کاهش دهد.

مقدمه: آموکسی سیلین یکی از گروه های بسیار مهم دارویی است که برای درمان بیماری ها استفاده می شود. از طرفی دفع آنتی بیوتیک ها در فاضلاب و سپس در محیط زیست یک خطر جدی برای حیات جانداران محسوب شده و اثرات سمی آنها می تواند برای ارگانیسم ها مضر باشد. نانوذرات فلزی با پایه آهن توجه زیادی را برای پاکسازی آلاینده های آبی به خود جلب کرده اند. که در این سیستم ها، آهن به عنوان عامل کاهنده عمل می کند. بنابراین، در این مطالعه، سنتز و مشخصات نانوذرات آهن صفر ظرفیتی برای تخریب آموکسی سیلین بررسی شد.روش بررسی: در این تحقیق که از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد، نانوذرات آهن صفرظرفیتی با روش کاهش فاز مایع با استفاده از EDTA به عنوان یک ماده تثبیت کننده فلزی سنتز شد. ساختار و مشخصات نانوذرات با استفاده آنالیز BET، SEM، XRD، EDX مشخص شد. یک آنالیز چند متغیره با استفاده از روش پاسخ سطحی (RSM) برای ایجاد یک مدل درجه دوم به عنوان یک رابطه تابعی بین راندمان حذف آموکسی سیلین و متغیرهای مستقل (مقادیر pH اولیه، مقدار نانوذره، زمان ماند و غلظت آموکسی سیلین) بکار گرفته شد. برای چهار متغیر pH محلول (10-2)، غلظت آموکسی سیلین (45-5 mg/l)، زمان تماس (85-5 دقیقه)، و مقدار نانوذرات (1.25-0.25 g) به مقادیر کد داده شده تبدیل شد.نتایج: نتایج نشان داد که بیش از %69 از آموکسی سیلین به وسیله نانوذرات حذف شد. شرایط بهینه حذف آموکسی سیلین با استفاده از نانوذرات با 1.25 گرم از نانوذرات، pH 4، زمان تماس 80 دقیقه و غلظت 30 میلی گرم در لیتر آموکسی سیلین یافت شد.نتیجه گیری: توانایی نانوذرات در تخریب آموکسی سیلین نشان داد که این مواد می تواند راه حل بالقوه برای پاکسازی محیط باشد.

مقدمه: تاموکسیفن یک داروی غیراستروئیدی است که به طور عمده در درمان سرطان پستان و همچنین برای تحریک تخمک گذاری و درمان نازایی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به اتصال تاموکسیفن به رسپتورهای استروژن و امکان نقش استروژن ها در اسپرماتوژنز، هدف از برسی حاضر، مطالعه اسپرماتوژنز و بررسی هیستولوژیک مجاری منی ساز در موش های بالغی است که مادران آنها طی دوره حاملگی تاموکسیفن دریافت کرده است.روش بررسی: در این بررسی 30 سر موش ماده و 15 سر موش نر از نژاد NMRI، برای عمل جفت گیری انتخاب شدند. از روز 13 حاملگی، به مدت هفت روز، موش های گروه تجربی، داروی تاموکسیفن را با دوز 5 mg/kg به صورت داخل صفاقی دریافت کردند و به موش های گروه کنترل نرمال سالین تجویز گردید. بعد از زایمان موش های مورد مطالعه، نوزادان نر را جدا کرده و تحت مراقبت در شرایط استاندارد قرارگرفتند. پس از رسیدن به سن بلوغ (6-8 هفتگی) موش های بالغ با روش جابجائی گردنی کشته شدند و برای بررسی اسپرماتوژنز، بیضه ها را از شکم خارج کرده و پس از طی مراحل روتین بافتی، با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند.نتایج: مطالعات هیستولوژیک نشان داد که تعداد سلول های اسپرماتوژنیک و سرتولی در لوله های منی ساز در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری داشتند ولی تفاوتی در تعداد سلول های لایدیگ در دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که، تجویز تاموکسیفن طی دوره تکاملی، می تواند باعث تغییرات هیستولوژیک در لوله های منی ساز گردد و در نتیجه منجر به ناباروری در موش نر گردد.

مقدمه: سرطان تخمدان یکی از بدخیمی های شایع زنان است و همچنین پنجمین عامل مرگ ناشی از سرطان در زنان در جهان است. پیشرفت های اخیر در زمینه تکنولوژی های ژنومیک و پروتئومیکس منجر به شناخت مارکرهایی برای تشخیص سرطان تخمدان شده است. پروتئین اپیدیدیم انسانی HE4 به تازگی برای بررسی بیماری یا پیشرفت سرطان اپیتلیالی تخمدان تایید شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر بیان ژن HE4 در زنان مبتلا به سرطان تخمدان است.روش بررسی: در این مطالعه تعداد 20 نمونه بافت پارافینه از زنان مبتلا به سرطان تخمدان و 10 نمونه غیرتوموری پس از بررسی پاتولوژیست جمع آوری گردید. پس از پارافین زدایی، استخراج RNA با محلول RNAPlus انجام گردید. cDNA با روش رونویسی معکوس به وسیله آنزیم MMULV انجام شد. بیان ژن به روش Real time PCR نسبی ارزیابی گردید. ژن گلیسر آلدهید -3 فسفات دهیدروژناز (GAPDH) نیز به عنوان کنترل داخلی استفاده شد.نتایج: پس از به دست آوردن ct، RQ نمونه محاسبه و بررسی RQ نمونه ها نشان داد که ژن HE4 در بافت های سرطانی نسبت به نمونه های غیرتوموری به میزان 4.083 افزایش بیان داشت. همچنین مقایسه میزان بیان و مرحله بیماری نشان دهنده، افزایش میزان بیان با افزایش مرحله بیماری می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان بیان نمود که میزان بیان ژن HE4 در نمونه های سرطانی به شدت افزایش می یابد. بنابراین، اندازه گیری بیان ژن HE4 می تواند به عنوان یک عامل پیش آگهی دهنده ارزشمند برای تشخیص اولیه و مدیریت درمان به حساب آید.

مقدمه: موکواپیدرموئید کارسینومای داخل استخوانی در فکین به عنوان یک تومور اولیه استخوانی نادر است. وجود این تومور در سنین کودکی، یافته ای بسیار کمیاب محسوب می شود.روش بررسی: بیمار، دختری 12 ساله با شکایت از تورمی در ناحیه خلفی سمت راست ماگزیلا به دانشکده دندانپزشکی شهید صدوقی یزد مراجعه کرد. وی هیچ گونه علائمی از قبیل درد، حساسیت، پارستزی و درگیری لنف نودهای گردنی نداشت. در معاینات داخل دهانی اتساع باکالی و پالاتالی در قسمت خلفی سمت راست ماگزیلا از دندان شماره 4 تا 8 و انحراف پالاتالی دندان های شماره 4 و 5 و 6 مشاهده شد. در تصاویر رادیوگرافی تخریب دیواره مدیال و بوردر تحتانی سینوس، تخریب کام سخت و کورتیکال پلیت سمت باکال مشاهده شد. در نمای میکروسکوپی، تشخیص موکواپیدرموئید کارسینوما داده شد. بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفت و ضایعه به همراه قسمتی از نیمه راست فک بالا خارج شد.بحث: پاتوژنز این تومورها دقیقا مشخص نیست. تغییرات نئوپلاستیک پوشش مخاط سینوس ماگزیلا و یا غدد بزاقی مینور می توانند منشاء ایجاد تومور موکواپیدرموئید کارسینومای داخل استخوانی شوند.نتیجه گیری: به علت روند تهاجمی این تومورها به ویژه در فک بالا، تشخیص هرچه سریع تر و انجام درمان های رادیکال تر نقش اساسی در بهبود این بیماران و شانس بقای آنها دارد.

تومورهای غددبزاقی در کودکان غیرشایع بوده و هنگام ایجاد اکثرا غدد بزاقی اصلی را درگیر می کنند. تومورهای غدد بزاقی فرعی در کودکان بسیار نادر و کمتر از 10 درصد تمام موارد را تشکیل می دهند. پلئومورفیک آدنوما شایع ترین تومور غدد بزاقی در همه سنین می باشد. بیمار پسر 10 ساله ای است که با شکایت از تورم در کام مجاور دندان مولر دوم رویش نیافته سمت راست ماگزیلا به دندانپزشک مراجعه کرده بود. در گزارش پاتولوژی اولیه نمونه حاصل از کورتاژ تشخیص آملوبلاستوما توسط پاتولوژیست بالینی مطرح شده بود. بیمار برای مشاوره به دانشکده دندانپزشکی شهید صدوقی یزد ارجاع داده شد. در بررسی میکروسکوپی دوم تشخیص پلئومورفیک آدنومای خوش خیم مطرح شد که با رنگ آمیزی اختصاصی پریودیک اسیدشیف و ایمونوهیستوشیمی سیتوکراتین و S100 تایید شد. پلئومورفیک آدنوما غدد بزاقی فرعی در کودکان نادر می باشد اما به عنوان تشخیص افتراقی در تورم های داخل دهانی در ناحیه کام باید مد نظر قرار بگیرد.

مقدمه: زردی یکی از مشکلات شایع دوران نوزادی است که تقریبا %60 نوزادان ترم و %80 نوزادان پره ترم به آن مبتلا می شوند. تغذیه مطلوب یکی از مهمترین فاکتورها در یک بارداری سالم محسوب می شودکه با سلامت مادران، میزان بروز شکایات مربوط به بارداری، رشد و نموجنین و خطرات حین زایمان ارتباط مستقیم دارد. در میان عوام مساله تاثیر تغذیه مادر بر زردی نوزادان مطرح است و از قدیم بر این باورند که مصرف غذاهای با طبیعت گرم شانس ایجاد زردی را درنوزادان این مادران بالا می برد. تاکنون تحقیقات علمی جامعی درجهت تعیین صحت وسقم این موضوع انجام نشده است لذا هدف از انجام این پژوهش مقایسه سطح بیلی روبین توتال نوزادان براساس تغذیه مادران با طبیعت گرم و سرد می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که در سال 1392 در بیمارستان حافظ وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت تعداد 180 مادر با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج از طریق تکمیل فرم جمع آوری اطلاعات و پرسشنامه غذایی مورد بررسی قرار گرفتند. از نوزادان آزمایش خون جهت بیلی روبین و آزمایشاتی جهت بررسی همولیز در بدو تولد چک گردید. سپس اطلاعات به دست آمده به وسیله آزمون های غیرپارامتری، اندازه گیری مکرر و ضریب همبستگی اسپیرمن با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین بیلی روبین روز پنجم با مجموع غذاهای گرم و سرد رابطه معنی داری نداشت. ولی در بعضی غذاها به صورت انفرادی همبستگی مستقیم و معنی دار بود.نتیجه گیری: بر خلاف عقاید عامه مردم غذاها به صرف گرم بودن باعث افزایش سطح بیلی روبین در نوزادان نمی شوند. بلکه دلیل افزایش بیلی روبین با مصرف بیشتر بعضی از غذاهای گرم و یا سرد ممکن است ناشی از افزایش سیکل انتروهپاتیک به دنبال کاهش حرکات روده باشد.

مقدمه: دیابت ملیتوس از شایع ترین بیماری های مزمن و متابولیکی در انسان است که مشخصه اصلی آن افزایش گلوکز خون می باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات هیپوگلیسمیک تجویز عصاره میوه نسترن در موش های صحرایی سالم و دیابتی است.روش بررسی: این مطالعه، یک مطالعه تجربی بود که تعداد 72 سر موش های صحرایی نر دیابتی نژاد Wistar انتخاب و در 6 گروه زیر تقسیم بندی شدند:گروه (1): کنترل؛ گروه (2): کنترل استرپتوزوسین (دیابتی)؛ گروه (3): کنترل عصاره میوه نسترن 50 میلی گرم بر کیلوگرم؛ گروه (4): کنترل عصاره میوه نسترن 100 میلی گرم بر کیلوگرم؛ گروه (5): دیابتی به همراه تجویز عصاره میوه نسترن 50 میلی گرم بر کیلوگرم؛ گروه (6): دیابتی به همراه تجویز عصاره میوه نسترن 100 میلی گرم بر کیلوگرم؛ همچنین برای ایجاد دیابت از استرپتوزوسین (STZ) با (دوز 60 mg/kg) از طریق تزریق داخل صفاقی استفاده گردید، پس از انجام تیمار خون گیری در ساعت های صفر ،2 و 4 ساعت بعد از تجویز خوراکی عصاره به عمل آمد.نتایج: بین گروه های مورد مطالعه از نظر مقادیر گلوکز خون تفاوت معنی داری وجود داشت، به طوری که بین گروه های دیابتی، کمترین مقدار گلوکز خون در گروه های تجربی دیابتیک با دوز 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم مشاهده شد که بیانگر وجود خاصیت کاهندگی مقادیر گلوکز خون در عصاره میوه نسترن با دوز 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم در موارد دیابت ملیتوس است.نتیجه گیری: به نظر می رسد تجویز عصاره مذکور در موارد افزایش قند خون به منظور پیشگیری و کنترل و نیز عوارض حاصل از آن نیازمند مطالعات بیشتری در این زمینه می باشد.

مقدمه: نظر به اینکه موکوزیت دهانی ناشی از شیمی درمانی عارضه ای دردناک و ناراحت کننده است و روی کیفیت زندگی بیمار و تحمل بیمار برای ادامه درمان تاثیر می گذارد، لذا درمان این مشکل حائز اهمیت می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر دهان شویه بره موم در درمان موکوزیت ناشی از شیمی درمانی صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو کور بود که روی 40 نفر بیمار بالغ تحت شیمی درمانی در بخش خون و انکولوژی بیمارستان شهید صدوقی یزد انجام شد. این تعداد بیمار به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد 20 نفره تقسیم شدند. در گروه مورد دهان شویه بره موم (شرکت سورن تک توس مشهد، عصاره %30 ) و در گروه کنترل دهان شویه پلاسبو، یک پیمانه 3 بار در روز از زمان تشخیص موکوزیت به مدت هفت روز داده شد و grade موکوزیت و وسعت زخم در روز اول، سوم و هفتم ثبت شدند. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS 17 و با آزمون های Friedman و Mann–whitaney و Wilcoxon W آنالیز شدند.نتایج: یافته ها نشان داد که در روز سوم و هفتم در مقایسه دو گروه مورد و شاهد درجه موکوزیت و وسعت زخم در بین دو گروه تفاوت معنی داری داشتند. بر اساس تست Friedman در گروه کنترل و مورد، وسعت زخم و درجه موکوزیت در سه بازه زمانی تفاوت معنی داری داشتند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد دهان شویه بره موم در درمان موکوزیت نقش بسیار موثری داشته و به عنوان دارویی مناسب جهت رفع علائم موکوزیت و کاهش زخم های دهانی توصیه می شود.

مقدمه: چاقی اختلال متابولیکی است که در پی افزایش انرژی دریافتی و کاهش مصرف انرژی ایجاد می شود. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی آیریزین و شاخص های لیپیدی دانشجویان پسر دارای اضافه وزن بود.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی که در سال 1394 انجام شد، تعداد 24 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن با میانگین سن 21.13±1.88 سال و نمایه توده بدن 25 تا 29.9 کیلوگرم بر مترمربع، به روش هدف دار و در دسترس گزینش و به دو گروه همگن تمرین هوازی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته سه جلسه ای و هر جلسه 40 تا 50 دقیقه با شدت 60-80 درصد ضربان قلب بیشینه تمرین کردند. همزمان گروه کنترل فعالیت های روزانه خود را انجام دادند و در تمرین هوازی شرکت نداشتند. پیش و پس از مداخله تمرینی سطوح سرمی آیریزین و شاخص های لیپیدی اندازه گیری شد. برای مقایسه میانگین های درون گروهی و بین گروهی از روش آنالیز واریانس اندازه های تکراری استفاده و سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: هشت هفته تمرین هوازی منجر به افزایش معنی دار سطح VO2max و HDL-C (P<0.05) و کاهش معنی دار وزن، شاخص توده بدن، درصدچربی بدن و TC شد (p<0.05)، از طرفی تغییرات سطوح سرمی آیریزین، LDL-C و TG معنی دار نبود (p>0.05).نتیجه گیری: تمرین هوازی بدون تغییر در سطح سرمی آیریزین، تاثیر مطلوبی بر افزایش VO2max، بهبود ترکیب بدنی و کاهش ریسک فاکتورهای لیپیدی دارد.