مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1397 | دوره:26 | شماره:6 |تعداد مقالات:10

مقدمه: اسکن استخوان یک آزمایش اسکن پزشکی هسته ای است که منجر به پیدا کردن اختلالات خاص در استخوان می شود. رادیوداروی Methylene Diphosphonate (MDP) برای اسکن استخوان استفاده می شود. هدف از این مطالعه برآورد دوز جذبی ارگان های بدن در اسکن استخوان با تزریق رادیوداروی MDP با استفاده از نرم افزار میردوز (Mirdose) و روش ترکیبی SPECT/planar است. روش بررسی: از20 بیمار زن سه تصویر پلنار در فواصل زمانی 1، 3 و 5 ساعت و یک تصویر SPECT در زمان 3 ساعت پس از تزریق گرفته شد. اکتیویته تجمعی اندام ها با استفاده از روش ترکیبی SPECT/planar به دست آمد و با استفاده از نرم افزار Mirdose دوز جذبی آنها محاسبه شد. یافته ها: میانگین دوز جذبی ناشی از رادیوداروی 99mTc – MDP در خانم های مورد مطالعه برای تخمدان ها (0004/0056± 0/0) و برای دیواره قلب (0005/0± 0026/0)، کلیه ها (0072/0± 043/0)، کبد (0001/0± 0034/0)، ریه ها (0001/0± 0024/0)، ماهیچه ها (0006/± 0 0028/0)، طحال (0003/0 0048± /0)، مثانه (0120/0 0680± /0)، استخوان ها (0006/0 0046± /0) و باقیمانده بدن (00096/0± 0031/0)mGy/MBq می باشند. نتیجه گیری: اندام های مثانه، کلیه ها، تخمدان ها، طحال، استخوان ها، کبد، ماهیچه ها، دیواره قلب و ریه ها به ترتیب دارای بیشترین میزان دوز جذبی در میان ارگان های بدن بودند. از آنجایی که افراد دارای بیماری ها و ویژگی های بیولوژیکی متفاوت بوده، این امر منجر به جذب متفاوت رادیودارو در اندام ها و در نتیجه باعث اختلاف در میانگین دوز جذبی رادیودارو در اندام های آنان شده است.

مقدمه: آدیپوکاین­ ها دارای نقش­ های بیولوژیکی گوناگونی هستند که با تغییرهای شاخص توده بدن، مقاومت به انسولین، سندروم متابولیکی، سندروم تخمدان پلی کیستیک، دیابت و بیماری­ های قلبی-عروقی ارتباط دارند. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح سرمی هورمون های کمرین، امنتین-1 و آپلین در موش های ماده نژاد اسپیراگوداولی دارای اضافه وزن می باشد. روش بررسی: در این پژوهش، 16 سر موش دارای اضافه وزن، به طور تصادفی به دو گروه کنترل (8 سر) و گروه آزمایش (8 سر) تقسیم شدند. گروه آزمایش پنج روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت هشت هفته به فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا (HITT)پرداختند. در مدت انجام فعالیت ورزشی گروه کنترل هیچ گونه برنامه تمرینی نداشتند. پس از هشت هفته تمرین، برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss(19) و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج نشان دادند که تفاوتی معنی­ دار میان میزان سرم کمرین در موش­ هایی که برنامه تمرینی انجام داده بودند، نسبت به گروه کنترل (079/0P=) وجود ندارد؛ از طرفی دیگر، تفاوت معناداری بین سطوح سرمی امنتین-1 (034/0P=) و آپلین (044/0P=) مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت تغییرها در سطوح آدیپوکاین ها به نظر می رسد فعالیت ورزشی HIIT می تواند یک عامل مهم و کاربردی برای تنظیم هورمون های بافت چربی (آدیپوکاین ها) باشد که افراد سالم و بیمار با توجه به توانایی خود می توانند این نوع فعالیت را انجام دهند

مقدمه: شواهد علمی حاکی ازنقش برجسته استرس اکسایشی دردیابت و توسعه عوارض ناشی ازآن است وپیش­ آماده­ سازی بافعالیت ورزشی هوازی همراه باافزایش قدرت آنتی­ اکسیدانی سلول­ های عصبی، می تواند موجب کاهش استرس اکسیداتیو وافزایش مقاومت نورون­ های ناحیه هیپوکمپ گردد. از این­ روهدف ازمطالعه حاضر، بررسی اثر 6هفته تمرین استقامتی برفعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت هیپوکمپ موش های صحرایی نرمبتلا به دیابت تجربی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی نر (4/9± 245 گرم) بالغ با 10هفته سن به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. موش­ های گروه­ های دیابتی ازطریق تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. برنامه تمرینی شامل 6هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط بود. در پایان 6 هفته برنامه، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه های بافت هیپوکمپ استخراج گردید. برای مقایسه بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده و سپس در صورت معناداری، ازآزمون تعقیبی شفه برای بیان اختلاف معنادار بین گروه­ ها استفاده گردید. سطح معناداری 05/0P≤ درنظر گرفته شد. بررسی های آماری بااستفاده ازنرم افزار SPSS نسخه 23 انجام گرفت. نتایج: پس از 6هفته تمرین استقامتی، میزان سوپراکسید دیسموتاز در هردو گروه: تمرینی سالم ودیابتی تمرین افزایش معنادار ودر گروه کنترل دیابتی کاهش معناداری داشت(001/0. (P< میزان گلوتاتیون پراکسیداز دردو گروه: تمرینی سالم و دیابتی تمرین و گروه کنترل سالم تفاوت معناداری در مقایسه با گروه کنترل دیابت داشت (05/0(P≤ ، درحالی که تفاوت بین سه گروه مذکور معنادار نبود (05/0(P≥ . نتیجه گیری: براساس نتایج می­ توان بیان داشت که احتمالاً تمرین استقامتی می­ تواند درافزایش دفاع آنتی اکسیدانی آنزیمی بافت هیپوکمپ موش­ های دیابتی مؤثرباشد.

مقدمه: کیفیت زندگی به عنوان یک پیامد مهم و قابل اندازه گیری در مطالعات حوزه پزشکی شناخته شده. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی و مصرف دخانیات در شهرستان یزد می باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی تحلیلی، با استفاده از داده های مطالعه سلامت مردم یزد (یاس) با حجم نمونه 8725 نفرانجام شد. به منظور اندازه گیری کیفیت زندگی از پرسش نامه SF8 استفاده گردید. داده ها از طریق آزمون های کروسکال والیس و من ویتنی و رگرسیون لجستیک و با استفاده از نرم افرار SPSS20 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج: تفاوت معنی داری در کیفیت زندگی افراد سیگاری و غیر سیگاری پیدا شد (001/0>p)، افراد سیگاری از کیفیت زندگی پایین تری نسبت به افراد غیرسیگاری برخوردار بودند. این تفاوت در ابعاد سلامت عمومی (001/0>p)، شادابی (001/0>p)، و عملکرد اجتماعی (014/0P=)، و هم چنین دو بعد کلی جسمانی (001/0p=) و روانی (001/0>p) کیفیت زندگی، نیز دیده شد. در این مطالعه مصرف سیگار (81/1-31/1: 95%CI54/1OR=)، و قلیان (56/1-11/1: 95%CI32/1=OR)، از عوامل خطر در کیفیت زندگی پایین شناخته شدند. تجزیه و تحلیل برهم کنش آماری بین سیگار کشیدن با متغییرهای دموگرافیک در ارتباط با کیفیت زندگی نشان داد که افراد جوان و سیگاری نسبت به افراد سالمند و سیگاری (08/8-56/1: 95%CI55/3OR=)، و افراد مجرد سیگاری نسبت به افراد متاهل سیگاری (89/3-44/1: 95%CI37/2OR=)، از کیفیت زندگی پایین تری نسبت به سایرین برخوردار بودند. هم چنین افراد سیگاری و شاغل نسبت به افراد سیگاری و بیکار از کیفیت زندگی بهتری برخوردار بودند (983/0-513/0: 95% CI 711/0 = OR). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که تفاوت معنی داری در کیفیت زندگی افراد در ارتباط با وضعیت استعمال دخانیات آن ها وجود دارد.

مقدمه: واریکوسل شایع ترین علت قابل درمان ناباروری در مردان می باشد. این مطالعه قصد دارد میزان واریکوسل در سربازان را قبل و بعد از انجام دوره آموزشی در مرکز آموزشی نظامی آجا در تهران در سال 97-1396 تعیین نموده و میزان تاثیر دوران آموزشی در سربازی را در راستای ایجاد یا افزایش درجه واریکوسل بررسی نماید. روش بررسی: این مطالعه که به روش طولی یک گروهی با اندازه گیری مکرر بر روی 1200 سرباز که در طی سال 97-1396 جهت گذراندن دوره آموزشی به مرکز آموزشی نظامی ارتش وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارتش در تهران ارجاع شده انجام گردید. کلیه سربازان در ابتدای ورود و پس از اتمام دوره آموزشی که به مدت 3 ماه طول می کشید تحت معاینه قرارگرفتند. برای مقایسه متغیرهای کیفی از تست آماری کای – دو و برای متغیرهای اسمی-رتبه ای تست آماری ویلکاکسون با نرم افزار SPSS-15استفاده گردید. نتایج: سن افراد مورد مطالعه 21-18 سال با میانگین سنی 76/18 سال با انحراف معیار 46/0 بوده است. شیوع واریکوسل در جامعه مورد مطالعه قبل از گذراندن دوره آموزشی 11درصد و پس از دوره آموزشی 14 درصد گزارش شده است (05/0> P ). در بررسی متغیر شدت واریکوسل، قبل از گذراندن دوره واریکوسل، درجه یک و دو به ترتیب 85 % و 15% و پس از گذراندن دوره آموزشی واریکوسل درجه یک و دو به ترتیب 69%و 25%و درجه سه 6% بوده است (05/0 >P ). نتیجه گیری: انجام دوره آموزش نظامی و ورزش های سنگین در ایجاد موارد جدید واریکوسل موثر نبوده ولی می تواند در افزایش درجه واریکوسل در افرادی که از قبل واریکوسل داشتند موثر باشد. قابل ذکر است نتایج استخراج شده در این تحقیق بر خلاف مشاهدات گذشته بود که تصور می شد دوره سربازی باعث موارد جدید واریکوسل می گردد.

مقدمه: در طی چند سال گذشته مطالعاتی در خصوص خواص ضد افسردگی زعفران وجود دارد باتوجه به این که مطالعات به خصوص با مدل افسردگی اضطرابی و به صورت سینرژیسم با سایر داروها محدود است، تحقیق حاضر به بررسی اثر این دارو را به صورت ترکیب با فلوکسیتین می پردازد. روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه تجربی بوده و موش های سفید نر از نژاد Swiss Webster به گروه 6 تایی تقسیم شدند: گروه اول (نرمال سالین)، گروه دوم، فلوکسیتین( mg/kg 10)، گروه سوم (عصاره50 هmg/kg 5) گروه چهارم، (عصاره 100، 5mg/kg)، گروه پنجم (عصاره، 50 2. 5mg/kg و فلوکسیتین5mg/kg) گروه ششم(عصارهmg/kg100 2. 5 وفلوکسیتین 5mg/kg)که به مدت 21 روز، تجویز گردیدند. پس از دوره درمانی تست شنای اجباری و آزمون معلق سازی از دم و بررسی اضطراب توسط دستگاه ماز به علاوه انجام شد. و در نهایت برای انالیز داده ها از روش ANOVA یک طرفه به وسیله نرم افزار spss 21 استفاده شد. نتایج: عصاره هیدروالکلی زعفران در غلظت 50 و 100 mg/ml اثر معنی داری در کاهش افسردگی داشته P<0. 05 اما اثر هم افزایی (سینرژیسم ) بین عصاره و دارو مشاهده نشده است. و با توجه به آزمون Plus maze، اثرات ضد اضطرابی برای غلظت های عصاره معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، عصاره هیدروالکلی (اتانولی) گل گیاه زعفران دارای خواص ضد افسردگی بوده که با فلوکسیتین هم افزایی نداشته بنابراین مکانیسم ضد افسردگی آن کمتر با خواص ضد اضطرابی فلوکستین درارتباط می باشد.

مقدمه: شیمی درمانی از مؤثرترین شیوه­ های مبارزه با تومورهای متاستاتیک است. هدفمند نبودن آن، با عوارض جانبی بسیاری همراه است. هدف از این مطالعه؛ بررسی فرمولاسیون­ های مختلفی از سامانه هیبریدی لیپونیوزوم به منظور دستیابی به فرمولاسیونی بهینه و هدفمند، جهت ارائه عملکرد مناسب در شیمی درمانی سرطان؛ به عنوان یک داروی مکمل بوده است. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوعی مطالعه تجربی میباشد. پنج سامانه لیپونیوزومی با فرمولاسیون­ های مختلف حاوی DPPC، کلسترول و اسپن60 به روش فیلم نازک سنتز شدند. 3 فرمول بر اساس بازده درون­ گیری کورکومین انتخاب گردیده و پروفایل رهایش آنها جهت گزینش فرمول نهایی بررسی شد. سپس؛ فرمولاسیون نهایی با DSPE-mPEG(2000) بهینه گردیده و ضمن بررسی پروفایل رهایش آنها در محیط­ های شبیه­ سازی شده سلول سالم و سرطانی؛ شاخصه­ های فیزیوشیمیایی فرمول نهایی با استفاده از دستگاه­ های ZetaSizer، FTIR و SEM تعیین گردید. نتایج: فرمولاسیون نهایی لیپونیوزوم پگیله کورکومین دارای اندازه­ nm5/147، درون گیری 85/1 ± 12/%98، پتانسیل زتا mV90/8-و PDI 176/0 بوده است. حداکثر رهایش دارو برای این نانوسامانه در محیط شبیه به سلول سالم 02/19% و سلول سرطانی 88/24% بوده است. بررسی­ های FTIR و SEM، نشان می دهد دارو و نانوحامل برهم کنش شیمیایی منجر به تغییر گروه­ های عاملی نداشته و ذرات آن مورفولوژی کروی دارند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه ضمن تایید نیمه هدفمندی سامانه، نشان می دهد حامل بدون ایجاد تغییر در ماهیت شیمیایی دارو، داروی دربرگرفته شده را با نرخ پیوسته و کنترل شده آزاد ساخته است. به نظر می­ رسد؛ سایز نانو و شارژ ناچیز آنیونی سامانه، حاکی از برداشت سلولی بالای سامانه باشد.

مقدمه: مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر miR-143 بر بیان ژن Bcl-2 در سطح mRNA و همچنین سمیت سلولی در رده سلولی SaOs-2(از رده های استئوسارکوما) و Hum-63 (سلولهای سالم استخوان) انجام گرفت. روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر برای انتقال miR-143 به داخل سلول های سالم و سرطانی استخوان جهت بررسی اثرات آن بر روی بیان ژن Bcl-2 از لیپوزوم کاتیونی لیپوفکتامین 2000 استفاده شد سپس اثرات miR-143 بر روی سمیت سلولی (72 ساعته) و بیان ژن Bcl-2 به ترتیب به وسیله تست های MTT و پروتکل RealTimePcrسنجیده شد. از نرم افزار SPSS و آزمون هایANOVA و Student t-test برای آنالیز آماری نتایج آزمایشات و ارزیابی آنها استفاده شد. نتایج نتایج نشان داد که سامانه لیپوفکتامین 2000 به تنهایی هیچ سمیتی در هر دو رده سلولی Hum-63 وSaOs-2 نداشت. سلول های سرطانی SaOs-2 نسبت به سلول های Hum-63 حساسیت بیشتری در مقابل miR-143 آزاد وLipo/miR-143 از خود نشان دادند. بیشترین کاهش در سلول های SaOs-2بعد از تیمار با Lipo/miR-143 مشاهده شد (p<0/05). همچنین مطابق نتایج، ترانسفکشن سلولی miR-143 توسط لیپوفکتامین 2000 در مقایسه با تیمار سلول ها با miR-143 آزاد، باعث کاهش معنی داری در بیان ژن Bcl-2 شد (p<0/05). نتیجه گیری: سامانه لیپیدی لیپوفکتامین 2000 می تواند در جذب سلولی miR-143 موثر واقع شود. miR-143از طریق هدف قرار دادن مسیرهای سلولی مختلفی از جمله میزان بیان ژن Bcl-2 می تواند در مسیر درمانی سرطان استخوان (استئوسارکوما) موثر واقع شود.