مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1397 | دوره:26 | شماره:5 |تعداد مقالات:10

مقدمه: پیچ خوردگی مزمن مچ پا، یکی از شایع­ ترین آسیب­ ها در بین ورزشکاران است. نتایج تحقیقات حاکی از ضعف تعادل و وجود ناپایداری مچ پای این افراد است. هدف از مطالعه حاضر، تأثیر یک دوره تمرینات تعادلی نوین در آب و خشکی، بر مقیاس ناپایداری، درد و تعادل ورزشکاران مبتلا به ناپایداری مزمن مچ پا بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 30 ورزشکار مبتلا به اسپرین مزمن مچ پا، با نمونه­ گیری هدفمند انتخاب و تصادفاً در دو گروه تمرین درمانی در آب و خشکی قرار گرفتند. درد، ناپایداری، تعادل ایستا و نیمه پویای آزمودنی­ ها قبل و بعد از مداخله تمرین درمانی، اندازه­ گیری شدند. مداخله شامل شش هفته تمرینات تعادلی نوین در آب و خشکی بود. برای آنالیز داده­ ها از نرم افزار SPSS(22) و جهت مقایسه نتایج پیش­ آزمون و پس آزمون، از t-زوجی و جهت مقایسه میانگین­ متغیرهای مورد مطالعه بین دو گروه، ازt-استیودنت استفاده و سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: یافته­ ها نشان داد که، هر دو گروه تجربی، در مقیاس­ های ناپایداری (001/0P=)، تعادل ایستا (001/0P=) و نیمه­ پویا (002/0P=)، نسبت به قبل از مداخله، تفاوت معناداری نشان دادند، اما در خصوص متغیر درد تفاوت معنادار نبود (38/0P=). لیکن، مقایسه میانگین متغیرهای مورد مطالعه، بین دو گروه؛ در سنجش مقیاس ناپایداری(1/0P=)، تعادل ایستا (8/0P= و 06/0P=)، نیمه­ پویا (001/0P= و 9/0 P=) و درد (5/0P=)، تفاوت معنا­ داری نشان نداد. نتیجه گیری: بسیاری از متخصصین بالینی، تمرین­ درمانی در محیط آب را به ورزشکاران آسیب دیده مچ پا پیشنهاد می­ دهند؛ که علاوه بر وقت­ گیر بودن بسیار هزینه­ بردار می­ باشد، نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می­ دهد که افراد دارای ناپایداری مزمن مچ پا می­ توانند با استفاده از ابزارهای دردسترس، حتی در محیط خانه نیز به بازتوانی بپردازند.

مقدمه: در دهه های اخیر شیوع سویه های کلبسیلا پنومونیه تولید کننده بتالاکتاماز در عفونت های بیمارستانی سهم به سزایی را به خود اختصاص داده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی برخی از تایپ های آنزیم CTX-M در بین ایزوله های بالینی کلبسیلا پنومونیه می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی سویه های کلبسیلا پنومونیه طی مدت 6 ماه از بخش آزمایشگاه بیمارستان های آموزشی شهر بابل ایزوله و جهت تائید به آزمایشگاه میکروب شناسی دانشگاه علوم پزشکی بابل ارجاع داده شدند. پس از تائید نهایی و بررسی الگوی آنتی بیوگرام درصد فراوانی سویه های دارای ژن CTX-M1 و CTX-M15 مورد ارزیابی و در نهایت نتایج توسط نرم افزار SPSS version 24 مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: در طی یک مقطع شش ماهه در سال 1396، 65 سویه کلبسیلا پنومونیه به همراه اسینتوباکتر بومانی، اشرشیاکلی و سودوموناس آئروژینوزا از بخش آزمایشگاه بیمارستا ن های روحانی و شهید بهشتی جمع آوری گردید. در بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن، مقاومت به آموکسی سیلین (91%)، سفوکسیتین (45%) و پیپراسیلین (45%) بیشترین و در مقابل آمیکاسین (24%) و ایمی پنم (0%) کمترین میزان را به خود اختصاص دادند. هم چنین درصد فراوانی ژن های CTX-M1 و CTX-M15 به ترتیب 62 درصد و 69 درصد به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای سویه های حاوی آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف و مقاومت آنتی بیوتیکی در بین سویه های کلبسیلا پنومونیه جدا شده از نمونه های بالینی و با توجه به این که در این مطالعه برای اولین بار درصد فراوانی ژن های مذکور در بیمارستان های آموزشی شهر بابل مورد ارزیابی قرار گرفت لذا اتخاذ رژیم های دارویی مناسب جهت کاهش مقاومت های آنتی بیوتیکی امری ضروری محسوب می گردد.

مقدمه: در حال حاضر تاندون های همسترینگ و پاتلار معمول ترین گرافت ها در بازسازی پارگی رباط صلیبی قدامی (ACLR) هستند. یکی از موارد مهمی که می تواند پیش از جراحی به جراح کمک کند، آگاهی از اندازه گرافت است. در این مطالعه به بررسی قابلیت استفاده از MRI برای تخمین اندازه گرافت همسترینگ پرداختیم. روش بررسی: در 6 ماه نخست سال 1394، 50 بیمار که با پارگی رباط صلیبی قدامی(ACL) به بیمارستان شهید صدوقی یزد مراجعه و تحت ACLR با استفاده از اتوگرافت همسترینگ قرار گرفتند، بررسی شدند. قطر گرافت قبل از جراحی توسط رادیولوژیست بر اساس تصاویر MRI تخمین زده شد. سپس در زمان جراحی نیز قطر گرافت به دست آمده ثبت گردید. مقادیر به دست آمده با هم مقایسه شد. به علاوه وجود هم بستگی بین قطر گرافت و سن، وزن و شاخص توده بدنی بررسی شد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار Spss 19 و آزمون آماری t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین اندازه گرافت چهار باندل در این مطالعه در MRI برابر با mm 9/0± 2/6 و در زمان جراحی برابر mm 8/0± 4/7 بود. اختلاف بین دو روش از نظر آماری معنادار نبود (315/0=p). هم چنین بین مقادیر به دست آمده در دو روش، هم بستگی مثبت و معناداری وجود داشت (374/0=r، 025/0=p). به علاوه در مطالعه حاضر هم بستگی مثبت و معناداری بین وزن و قطر گرافت وجود داشت (264/0=r، 001/0>p). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که می توان از MRI برای تخمین قابل اطمینان قطر گرافت همسترینگ قبل از جراحی ACLR استفاده نمود.

مقدمه: با توجه به مشکلات در حال توسعه مسمومیت سیستمیک و مقاومت دارویی در شیمی درمانی، کشف ترکیبات فعال زیستی و ضد­ سرطانی جدید بسیار ضروری است. بنابراین در این مطالعه به بررسی فعالیت ضد­ سرطانی متابولیت تولیدی سویه بومی Pseudomonas sp. UW4 در جهت شناسایی ترکیبات جدید پرداخته شد. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت تجربی از اردیبهشت 1394 تا شهریور 1394 در دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد انجام شد. ابتدا سلول­ های سرطان پستان انسانSK-BR-3 با غلظت­ های مختلف (5، 10 و 20 میلی گرم/میلی لیتر) به مدت 24 و 48 ساعت با متابولیت تولید شده توسط سویه بومی Pseudomonas sp. UW4 تیمارشدند و میزان بقاء سلولی با روش رنگ­ سنجی MTS مورد بررسی قرار گرفت. سپس بیان ژن p53 با استفاده از روش RT-Real Time PCR بررسی شد. جهت آنالیز آماری، از نرم افزار 16SPSS و آزمون آماری ANOVA یک طرفه استفاده شد. نتایج: تیمار با متابولیت تولیدی سویه بومی Pseudomonas sp. UW4، نشان داد با افزایش غلظت به صورت وابسته به دوز و زمان، توان زیستی سلول­ ها کاهش پیدا کرده است، به طوری که بیشترین تأثیر مربوط به غلظت 20 میلی­ گرم/میلی­ لیتر و در زمان 48 ساعت پس از تیمار سلول­ ها بود. هم چنین افزایش بیان ژن p53 به ویژه در غلظت­ های 10 و 20 میلی گرم/میلی لیتر بعد از 24 ساعت و در غلظت­ های 5، 10 و 20میلی گرم/میلی لیتر بعد از 48 ساعت مشاهده شد (P<0/05). نتیجه گیری: می­ توان از متابولیت تولید شده توسط سویه بومی Pseudomonas sp. UW4 در درمان سرطان پستان SK-BR-3 استفاده کرد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گرانه راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در رابطه سبک های دلبستگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر تهران انجام شده است. روش بررسی: روش پژوهش مقطعی تحلیلی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به بیمارستان سینا شهر تهران در سال 1396 بودند که با استفاده از محاسبه حجم نمونه در معادلات ساختاری و روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 354 نفر به­ عنوان حجم نمونه انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسش نامه های راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001)، سبک های دلبستگی Hazan and Shaver (1990) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1997) استفاده گردید. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS21 و Smart-Pls 2 و Amos-22 انجام گرفت. ویژگی­ های فنی پرسش نامه شامل پایایی، روایی همگرا و روایی واگرا بررسی گردید و هم چنین ضرایب مسیر و ضرایب معناداری نرم افزار برای بررسی فرضیه­ های پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج: آن گونه که نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، سبک دلبستگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با نقش میانجی گرانه راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان رابطه دارد. نتیجه گیری: بنابراین نتایج پژوهش می تواند به شناخت بیشتر و مداخله برای ترویج سلامت روانی پس از شروع مولتیپل اسکلروزیس کمک کند.

مقدمه: حدود 15% از زوجین نابارورند که 60% مربوط به فاکتورهای مردانه است و سهم ناباروری به علت عفونت مجاری تناسلی 20% است. در باکتریواسپرمی حضور باکتری و جلب لکوسیت ها تولید اشکال فعال اکسیژن و آسیب به سلول های اسپرم می نماید. در تحقیق حاضر تعیین نوع و فراوانی باکتری های دخیل در آلودگی مجاری تناسلی، تعیین میزان مالون دی آلدیید (MDA) در اسپرم و پلاسمای سیمن به عنوان شاخص میزان آسیب اکسیدان و رابطه آن با آلودگی میکروبی و نهایتاً تاثیر استرس اکسیداتیو و آلودگی میکروبی بر کیفیت نمونه سیمن در مردان نابارور ارزیابی شد. روش بررسی: مطالعه مقطعی روی 53 بیمار مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم انجام شد. پس از نمونه گیری، پارامترهای سیمن بر اساس روش WHO, 1999 و آلودگی باکتریایی به کمک کشت و تست های افتراقی و هم چنین غلظت MDA با روش فلوریمتری در اسپرم و پلاسمای سیمن تعیین و نتایج به کمک تست های ANOVA و تست T با نرم افزار spss16 آنالیز شدند. نتایج: بر اساس نتایج حاصل 92% از مردان آلودگی باکتریایی شامل استافیلوکوس اورئوس (65%)، استافیلوکوس اپیدرمیدیس (5/24%)، پروتئوس میرابیلیس (4/2%)، کلبسیلا (8/4%) و انتروکوک (8/4%) داشتند. باکتریواسپرمی نه تنها موجب افزایش معنی دار(01/0p<) غلظت MDA در سلول و پلاسمای سیمن شد بلکه بر شاخص های کیفیت سیمن به خصوص تحرک اسپرم (01/0p<) اثر داشت. نتیجه گیری: عفونت باکتریایی کیفیت نمونه سیمن را کاهش و موفقیت روش های کمک باروری را تهدید می نماید. اندازه گیری MDA می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی آلودگی باکتریایی در مردان نابارور استفاده شود.

مقدمه: توانایی افتراق رنگ دندان توسط دندان پزشکان اهمیت بسیاری دارد. در این مطالعه درستی تشخیص رنگ دندان، توسط دانشجویان دندان پزشکی و پیشرفت آنان با آموزش بیشتر در زمینه انتخاب رنگ بررسی شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی به روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده که بر روی کلیه دانشجویان دختر و پسر ترم 9 و 11 که59 نفر بودند شامل 32 نفردر ترم9 و 27 نفر در ترم 11 مورد بررسی و سنجش قرار گرفتند. برای بررسی توانایی افتراق رنگ دندان از دانشجویان خواسته شد 4 نمونه کامپوزیت نانوهیبرید Filtek Z250 XT را با ست انتخاب رنگ Vita Classic تطبیق دهند. تجزیه و تحلیل آماری داده های به دست آمده توسط نرم افزارSPSS 18(α = 0/05) و آزمون آماری Chi-Square آنالیز شد. نتایج: توانایی کامل افتراق رنگ در 1/5% توانایی افتراق سه رنگ در 5/35%، توانایی افتراق دو رنگ در 9/33%و بالاخره توانایی افتراق یک رنگ و کمتر در 5/25% افراد وجود داشت. دانشجویان ترم11 با تفاوت آماری معنادار نسبت به دانشجویان ترم9 در تعیین و افتراق رنگ دندان برتری داشتند (004/0(P value=. در مقایسه پسران و دختران مشخص گردید؛ جنسیت عامل تاثیر گذاری بر توانایی انتخاب رنگ دندان در دانشجویان نمی باشد. در مورد استفاده از عینک و یا لنز در مقایسه با دید مستقیم در بین دانشجویان دو ترم تفاوت آماری معنادار وجود ندارد. نتیجه گیری: آموزش نقش موثری بر بهبود توانایی تعیین رنگ در دانشجویان دارد؛ اما جنسیت و استفاده یا عدم استفاده از عینک تاثیری بر این توانایی ندارد.

مقدمه: بیسفنول A از طریق تولید رادیکال­ های آزاد، مورفولوژی، توانایی زیستی و تمایز سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت (rMSCs) به استئوبلاست را مختل می کند. ویتامین C یک آنتی اکسیدانت قوی است و از سلول ها در مقابل استرس اکسیداتیو محافظت می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر تیمار همزمان بیسفنولA و ویتامینC به عنوان یک آنتی اکسیدانت بر توانایی زیستی و تمایز استئوژنیک rMSCs بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی rMSCs به چهار گروه کنترل، بیسفنولA (200نانومولار)، بیسفنولA (200نانومولار)+ ویتامینC (300میکرومولار) و ویتامین C(300میکرومولار) تقسیم شد و برای مدت 21 روز، در محیط کشت استئوژنیک، تیمار شد. سپس توانایی زیستی، تمایز استئوژنیک، تغییرات مورفولوژیک و شکستگی DNA در سلول های گروه های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. داده­ ها با روش آنالیز آماری واریانس یک طرفه و تست Tukey تجزیه و تحلیل و تفاوت میانگین ها در سطح P<0. 05 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: کاهش معنی­ داری در توانایی زیستی سلولها، میزان معدنی شدن ماتریکس استخوانی، فعالیت آنزیم آلکالین­ فسفاتاز و غلظت کلسیم داخل سلولی (P< 0/001) و هم چنین افزایش قابل­ توجهی در شکستگی DNA، در سلول های گروه بیسفنولA نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. پارامترهای فوق، در گروه بیسفنولA + ویتامینC نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت (p> 0/05). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ویتامین C قادر است اثرات نامطلوب بیسفنولA را بر توانایی زیستی و تمایز استئوژنیک rMSCs جبران کند.