کومش
سال:1393 | دوره:15 | شماره:3 (پیاپی 51) |تعداد مقالات:26

هایپوکریتین ها یا اورکسین ها، نوروپپتیدهای جدید هیپوتالاموس هستند که در عمل کردهای هیپوتالاموسی متنوعی از قبیل هموستازیس و نورواندوکرینی دخالت می کنند. اورکسین A (33 اسید آمینه) و اورکسین  B(28 اسید آمینه) از یک پیش ساز پلی پپتیدی اورکسینی مشتق می شوند. مطالعات در 10 سال اخیر نشان داده اند که سیستم اورکسینرژیک در روندهای بیولوژیک متعددی نقش دارد. به علاوه مشخص شده است که نقص این سیستم با مشکلاتی چون نقص سیستم پاداش و هوموستاز انرژی، چاقی، دیابت، خواب آلودگی، اختلالات اضطرابی، اعتیاد و بیماری آلزایمر هم راه است. بدین علت سیستم اورکسینرژیک ممکن است به عنوان هدف درمانی در بسیاری از اختلالات از جمله استرس ها، چاقی، اعتیاد و بیماری های نورودژنریتیو قرار گیرد. نقش سیستم اورکسینی در بی دردی نیز حائز اهمیت است. مطالعات انجام شده تاکنون اهمیت توسعه در صنعت دارویی را در درمان بسیاری از بیماری ها با مداخله در سیگنالینگ اورکسین نشان می دهد. بنابراین در این مطالعه، سیستم اورکسینرژیک مرور شده است.

سابقه و هدف: کاهش مرگ کودکان به عنوان یک تعیین کننده مهم سلامت، از اهداف توسعه هزاره محسوب می شود. مرگ بسیاری از کودکان زیر 5 سال، پس از گذر از ماه اول زندگی، قابل پیش گیری است. در این مطالعه عوامل مرتبط با مرگ و میر کودکان 1 تا 59 ماهه جمعیت روستایی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی سمنان بررسی شد.مواد و روش ها: مطالعه با روش مورد شاهدی لانه گزیده و بر اساس اطلاعات 10 ساله نظام مراقبت انجام شد. موارد، شامل کودکانی بودند که مرگشان در فاصله زمانی 1381 الی 1390 ثبت شده بود. به ازای هر مورد، دو شاهد به طور کاملا تصادفی از میان کودکان هم سن که در زمان فوت مورد، هم چنان زنده بودند و در همان روستا سکونت داشتند، انتخاب شد.یافته ها:داده های 65 مورد و 130 شاهد در مطالعه وارد شد. با تطبیق اثر سن و محل سکونت، شانس مرگ ارتباط معنی داری با تغذیه با شیر خشک (p<0.001، OR= 4.14)، وزن کم هنگام تولد (p<0.02، OR= 2.83)، رشد نامطلوب (p<0.001، OR= 7.04) و نارس بودن (p<0.02، OR= 5.08) داشت.نتیجه گیری: هر یک از عوامل شناسایی شده با شرایطی هم راهی دارند که بر مرگ کودکان بعد از یک ماهگی تاثیرگذارند. انجام تلاش های موثر با تاکید بر شناسایی و مدیریت آن ها برای بهبود شاخص های سلامت کودکان ضروری است.

سابقه و هدف: سیستم نمره بندی آپاچی II (معیار ارزیابی فیزیولوژیک حاد و وضعیت مزمن سلامتی) جهت تخمین پیامد بیماران در بخش مراقبت های ویژه پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط بین نمره آپاچی II و میزان مرگ و میر بیماران در بخش های مراقبت های ویژه بود.مواد و روش ها:این مطالعه تحلیلی گذشته نگر با استفاده از پرونده بیماران بستری در بخش هایICU  جراحی و داخلی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام شد. برای هر بیمار، اطلاعات مربوط به عاقبت (ترخیص یا مرگ) استخراج گردید و نمره آپاچی II محاسبه شد.یافته ها:تعداد 195 بیمار شامل 99 نفر در ICU جراحی و 96 نفر در ICU داخلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان مرگ و میر در بیماران جراحی و داخلی به ترتیب %18.2 و %43.8 بود. میزان مرگ و میر مشاهده شده در ICU جراحی کم تر(P= 0.001)  و در ICU داخلی بالاتر (P<0.001) از سطح مورد انتظار بود. ارتباط بین نمره آپاچی و درصد مرگ و میر در ICU جراحی (r= 0.421، P<0.001) و ICU داخلی (r= 0.928، P=0.004) معنی دار بود.نتیجه گیری: میزان مرگ و میر در ICU جراحی در سطح مورد انتظار اما در ICU داخلی بالاتر از استاندارد بود. بهبود کیفیت مراقبت در ICU داخلی به منظور کاهش میزان مرگ و میر پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: از شایع ترین عوارض بیماری مالتیپل اسکلروزیس (Mutiple sclerosis, MS) خستگی می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی روایی محتوایی، هم گرایی، افتراقی و پایایی آزمون بازآزمون، بین آزمونگر و سازگاری درونی نسخه پارسی مقیاس تاثیر خستگی (Fatigue impact scale, FIS) برای اولین بار در ایران بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر تحلیلی و توصیفی بوده و به شیوه نمونه گیری در دست رس، 140 مبتلا به ام اس مراجعه کننده به انجمن ام اس و بخش های کاردرمانی شهر تهران و 140 فرد سالم واجد شرایط پژوهش را مورد ارزیابی خستگی و کیفیت زندگی قرار داده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 17 با آزمون های مربوط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت؛ برای روایی هم گرایی مقیاس FIS با مقیاس شدت خستگی (Fatigue severity scale, FSS) و کیفیت زندگی SF-36 از آزمون ضریب هم بستگی اسپیرمن، روایی افتراقی FIS دو گروه از آزمون یومن ویتنی، پایایی بین ارزیاب و آزمون باز آزمون از (Intraclass correlation coefficient, ICC) و سنجش سازگاری درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است.یافته ها: نتایج آماری شاخص روایی محتوایی کل مقیاس را 0.85 نشان داد. مقیاس FIS دارای روایی هم گرایی با SF-36 و FSS بود. ضریب ICC در پایایی بین آزمونگر در هر یک زیرگروه های جسمی، شناختی، اجتماعی و امتیاز کلی به ترتیب 0.89، 0.86، 0.95 و 0.98 و در پایایی آزمون بازآزمون 0.86، 0.78، 0.92، 0.93 بوده است. سازگاری درونی این مقیاس با ضریب کرونباخ آلفا 0.953 (Cronbach a) به دست آمد.نتیجه گیری: سایکومتریک قوی نسخه پارسی FIS، نشان دهنده قابلیت کاربرد آن در ارزیابی تاثیر خستگی بر فعالیت های زندگی، سنجش اثربخشی مداخلات درمانی و توان بخشی بر خستگی بیماران ام اس می باشد.

سابقه و هدف: با توجه به اثرات ورزش روی وضعیت ترکیب بدن و فاکتورهای بیوشیمیایی، هدف این پژوهش بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی بر ترکیب بدن و غلظت فاکتور رشد انسولین-1 (Insulin-like growth factor-1, IGF-I) و پروتیین اتصالی شماره 3 آن (Insulin-like growth factor binding protein-3, IGF-BP3) در زنان چاق بود.مواد و روش ها: 18 زن چاق به صورت تصادفی انتخاب شدند و به دو گروه تجربی (تعداد= 9؛ سن= 33.3±5.9 سال؛ وزن= 76.0±12.9 کیلوگرم؛ قد= 158.1±7.0 سانتی متر؛ VO2max= 24.7±4.1 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه؛ BMI= 31.4±3.1 کیلوگرم بر مترمربع) و گروه کنترل (تعداد= 9؛ سن= 33.7±4.6 سال؛ وزن= 75.9±12.4 کیلوگرم؛ قد= 154.2±6.5 سانتی متر؛ VO2max= 24.7±2.7 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه؛ BMI= 31.7±3.6 کیلوگرم بر مترمربع) تقسیم شدند. گروه تجربی، تمرینات هوازی را به مدت هشت هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت 65 تا %75 ضربان قلب بیشینه اجرا کردند. شاخص های تن سنجی شامل وزن، درصد چربی بدن،WHR  و BMI به هم راه غلظت های سرمی پایه IGF-1، IGFBP-3، انسولین و گلوکز قبل و بعد از دوره تمرین اندازه گیری شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص توده بدن، درصد چربی بدن، وزن و نسبت دور کمر به لگن پس از هشت هفته تمرین هوازی کاهش و حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه تجربی افزایش معنی داری داشتند (p<0.05). با این حال، غلظت سرمی IGF-1، IGFBP-3، انسولین و گلوکز تغییر معنی داری در هر دو گروه تجربی و کنترل نداشتند (p>0.05).نتیجه گیری: احتمالا شدت و مدت تمرین برای ایجاد تغییر در غلظت سرمی IGF-1، IGFBP-3، انسولین و گلوکز کافی نبود. با این حال، عوامل مربوط به ترکیب بدن و آمادگی هوازی در زنان چاق پس از یک دوره تمرینات هوازی توسعه یافت.

سابقه و هدف: اسکیزوفرنیا یک اختلال شدید روانی است که در آن بیمار پس از بهبودی، مجددا امکان ابتلا به بیماری را دارا می باشد. هدف از مطالعه حاضر، شناسائی برخی عوامل خطر زمان های وقوع عود در بیماران اسکیزوفرنی به کمک مدل شکنندگی زمان شکست شتابنده پارامتری وایبل در تحلیل بقا با رویکرد بیزی بوده است.مواد و روش ها: در مطالعه ای طولی و گذشته نگر از اطلاعات 159 بیمار اسکیزوفرنی در مرکز آموزشی _ درمانی روان پزشکی رازی تهران استفاده شد. در تحلیل بقا زمان های عود بیماری اسکیزوفرنی حوادث بازگشتی محسوب می شوند. برای شناسائی برخی عوامل خطر این زمان ها، مدل شکنندگی زمان شکست شتابنده پارامتری وایبل به داده ها برازش داده شد و با رویکرد بیزی و با استفاده از نرم افزار WinBUGS تحلیل گردید. عوامل شتابنده و فواصل باورمند برای آزمون معنی داری آن ها برآورد گردید.یافته ها: از بین متغیرهای مورد بررسی، اثر سن آغاز بیماری ((0.93، 0.91) CI %95:)، جنس ((0.81، 0.42) CI %95:)، وضعیت تاهل ((0.58، 0.33) CI %95:) و سابقه بیماری اسکیزوفرنی در خانواده ((0.84، 0.51) CI %95:) بر زمان وقوع عودهای بیماری معنی دار شدند هم چنین هم بستگی (پارامتر شکنندگی) بین زمان های وقوع عود، معنی دار ((0.58، 0.24) CI %95:) شد.نتیجه گیری: به دلیل وجود هم بستگی بین زمان های عود، اقدامات پیگیرانه و شناسایی راه هایی به منظور کاهش احتمال بازگشت بیماری به خصوص برای بیمارانی که عود را در سنین پایین تری تجربه می کنند، بیماران مجرد، مذکر و بیمارانی که سابقه اسکیزوفرنی در خانواده خود دارند، حائز اهمیت است. به دلیل عدم ثبت منظم سایر متغیرها در پرونده ها، شناسائی سایر عوامل خطر ممکن نگردید.

سابقه و هدف: از جمله راه کارهای سازمان بهداشت جهانی برای کنترل کم خونی فقر آهن، شایع ترین نوع سوء تغذیه، آهن یاری در گروه های خاص می باشد. هدف این مطالعه بررسی وضعیت مصرف مکمل آهن و عوامل مرتبط با آن در دختران راهنمایی و دبیرستانی شهر سمنان بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه 440 دانش آموز دختر راهنمایی و دبیرستانی از مناطق مختلف شهر سمنان به روش تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات از طریق تکمیل پرسش نامه توسط دانش آموز و تحت نظارت فردی آگاه صورت گرفت. وضعیت دریافت مکمل بدین صورت تعریف شد که اگر تعداد قرص های مصرفی دانش آموز با تعداد قرص های توزیع شده در مدرسه طی 16 هفته یا 4 ماه از سال تحصیلی یکسان بود، مصرف کامل یا مطلوب و در غیر این صورت ناکامل در نظر گرفته می شد.یافته ها: %53.9 دختران مقطع راهنمایی و %16.5 دختران مقطع دبیرستان تمامی قرص های دریافتی را به طور کامل مصرف کرده بودند که تفاوت معنی دار بود (p<0.001). مصرف مکمل در مقطع راهنمایی روند نزولی داشت و با ارتقاء پایه درصد دانش آموزان با مصرف کامل کم تر می شد (p= 0.002). آگاهی از علایم و عوارض کمبود آهن ارتباط معکوسی با مصرف کامل قرص آهن داشت (p= 0.003). ارتباط مستقیمی بین سطح تحصیلات پدر (p= 0.046)، سطح تحصیلات مادر (p= 0.015)، معدل دانش آموزان (p= 0.003)، شرکت دانش آموزان در جلسه آموزشی آهن یاری (p<0.001)، شرکت والدین در جلسه توجیهی آهن یاری (p= 0.021)، نظارت مسوولین بر مصرف مکمل (p<0.001)، مصرف قرص آهن در مدرسه (p<0.001)، مصرف آن در زمان کلاس (p<0.001)، توزیع مکمل توسط مربی بهداشت (p<0.001) با مصرف کامل قرص توسط دانش آموزان وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از وضعیت نامناسب مصرف مکمل آهن در مدارس راهنمایی و دبیرستان شهر سمنان می باشد. برای بهبود برنامه، تلاش در ایجاد نگرش مثبت،ارتقاء دانش و فرهنگ استفاده آگاهانه، آموزش حضوری دانش آموزان و والدین و نظارت مربی بهداشت بر مصرف قرص تاثیر گذار می باشد.

سابقه و هدف: بیماران تحت تهویه مکانیکی به دلیل اضطراب، استرس و تحریکات لوله تراشه دچار بی قراری می شوند، که تهدیدی در روند انجام تهویه مکانیکی است و می تواند تنگی نفس، گیجی و ناتوانی ایجاد نماید. کنترل بی قراری با استفاده از داروها و محدودیت فیزیکی عوارض جانبی نامطلوبی به هم راه دارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر لمس بر بی قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی صورت پذیرفت.مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی، در یکی از بخش های مراقبت های ویژه عمومی بیمارستانی در شهر تهران در سال 1390 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، معیار اغمای گلاسکو (Glassco coma scale) و ابزار بی قراری - خواب آلودگی ریچموند (Richmond agitation - sedation scale) بود. 35 بیمار 30 تا 60 ساله هوشیار با مشکلات تنفسی حاد تحت تهویه مکانیکی مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا بی قراری آن ها ارزیابی می شد، سپس اعمال مداخله به صورت تصادفی، یک بار با ایستادن و لمس کردن مچ دست بیمار و بار دوم با ایستادن بدون لمس کردن مچ دست بیمار انجام می گردید.یافته ها: از 35 بیمار مورد بررسی 21 مورد (%60) مرد و 14 مورد (%40) زن بودند. کم ترین سن 35 سال و بالاترین سن 60 سال بود. اکثریت بیماران 50 سال یا بیش تر (%57.1)، 40 تا 49 سال (%17.2) و کم تر از 40 سال (%25.7) داشتند. در مداخله ایستادن بدون لمس کردن مچ دست بیمار، نمرات بی قراری قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی دار نداشت (p= 0.592) در حالی که با مداخله ایستادن و لمس کردن مچ دست بیمار، این تفاوت معنی دار بود (p<0.001).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، لمس بر بی قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی موثر است، لذا پیشنهاد می شود به عنوان یکی از مداخلات غیردارویی و بدون عارضه و موثر در حیطه وظایف مستقل پرستاری به منظور کنترل بی قراری بیماران مورد استفاده قرار گیرد.

سابقه و هدف: کنش های اجرایی به ساختارهای شناختی پیچیده مغز اشاره دارد و عموما به قشر پیش پیشانی مغز مرتبط است. پژوهشگران معتقدند که همانند رشد جسمی تفاوت هایی در گستره تحول کنش های اجرایی وجود دارد. هدف این پژوهش بررسی سیر تحولی کنش های اجرایی در دانش آموزان مقطع ابتدایی بود.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی و پس رویدادی است. جامعه آماری دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر رشت می باشند، که تعداد 126 دانش آموز مقطع ابتدایی به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و در سه گروه، گروه اول (دانش آموزان کلاس اول و دوم ابتدایی، 40 نفر)، گروه دوم (دانش آموزان کلاس سوم و چهارم، 42 نفر) و گروه سوم (دانش آموزان کلاس پنجم و ششم، 44 نفر) قرار گرفتند و کنش های اجرایی آن ها توسط آزمون های عصب روان شناختی کارت های ویسکانسین، استروپ و عمل کرد مداوم مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحلیل واریانسیک طرفه جهت مقایسه گروه ها در کنش های اجرایی نشان داد که بین گروه های سنی مورد بررسی در آزمون عمل کرد مداوم، تکلیف تداخل (استروپ)، درجاماندگی و خطای کل تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی نیز حاکی از وجود تفاوت معنادار بین گروه اول و سوم، و دوم و سوم می باشد.نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده این است که کنش های اجرایی در سیر تحولی فرد پدیدار گشته و هم راه با افزایش سن تکامل می یابد.

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهم ترین باکتری های بیماری زا است. هدف از مطالعه حاضر بررسی حضور کلاس 1 اینتگرون در میان استافیلوکوکوس اورئوس های جداشده از محیط، پرسنل و بیماران بخش ICU و ارتباط آن با الگوهای مقاومت دارویی آن ها بود.مواد و روش ها: در مجموع 410 نمونه بالینی، محیطی و پرسنل بخش ICU از نظر آلودگی استافیلوکوکوس اورئوس بررسی گردیدند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی این جدایه ها توسط 15 دیسک آنتی بیوتیکی سنجیده و حداقل غلظت مهاری آنتی بیوتیک اگزاسیلین به روش رقیق سازی در مایع تعیین گردید. پس از استخراجDNA  و تخلیص پلاسمید، تکثیر ناحیه ژنی اینتگرون کلاس یک توسط PCR انجام گردید.یافته ها: %32.2 از نمونه بالینی، به ترتیب %27 و %19.3 از نمونه های محیطی و پرسنل از نظر استافیلوکوکوس اورئوس مثبت بودند. به ترتیب %90.6، %68 و %46 از جدایه های بالینی، محیطی و پرسنل فنوتیپ مقاومت به اگزاسیلین را نشان دادند. هم چنین تمامی جدایه های بالینی و %33.3 از جدایه های محیطی فنوتیپ مقاومتی چند دارویی را نشان دادند. بیش ترین مقاومت در جدایه های بالینی مربوط به آمپی سیلین و اریترومایسین (96.5%)، پنی سیلین و کانامایسین (%93.5) و جنتامایسین (%90.5) و در نمونه های محیطی مربوط به پنی سیلین (%72)، آمپی سیلین (%68)، اریترومایسین (%66)، و در نمونه های پرسنل مربوط به پنی سیلین و آمپی سیلین (%73) و اریترومایسین (61.5) بود. در این مطالعه %32.3 از جدایه های بالینی و %67.7 از جدایه های محیطی از نظر ژن اینتگرون کلاس 1 مثبت بودند.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق در مجموع نشان داد که بینی و دست پرستاران و کارکنان به عنوان بیش ترین منابع کلونیزاسیون محیطی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به چند دارو در بیمارستان می باشد. این نتایج هم چنین موید فراوانی حضور اینتگرون کلاس یک در این جدایه ها، به ویژه در میان جدایه های مقاوم به اگزاسیلین است.

سابقه و هدف: سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به دلیل توانایی تکثیر، تمایز و ترمیم بالا در سلول درمانی نقش های مهمی ایفا می کنند. یکی از مشکلات در مسیر کشت سلول های بنیادی قبل از استفاده درمانی، ظهور علائم پیری سلول در شرایط کشت است. تغییرات پیری با کاهش ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانت و تغییرات پروتئین های ماتریکس متالوپروتئیناز (MMPs) هم راه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانتی سوپراکسیددسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و MMP-2 در محیط رویی سلول بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان (BMSCs) و بافت چربی (ADSCs) موش صحرایی است.مواد و روش ها: BMSCs و ADSCs به ترتیب از بافت های مغز استخوان های فمور و تیبیا و چربی زیرجلدی جدا شدند. سلول ها در محیط a-MEM غنی شده با %10 سرم جنین گاوی (FBS) تا 7 پاساژ متوالی کشت شدند. بررسی میزان فعالیت آنتی اکسیدانتی و MMP در محیط رویی فاقد سرم به ترتیب با روش های سنجش آنزیمی و زایموگرافی صورت گرفت.یافته ها:BMSCs  و ADSCs از لحاظ فعالیت آنزیم هایSOD  و GPx به طور تقریبا یکسان، به ترتیب در پاساژهای 5 و 6-4 بیش ترین فعالیت را نشان دادند. هم چنین، از لحاظ فعالیت MMP، پاساژ چهارم مناسب ترین پاساژ است. از طرفی دیگر، سنجش MDA و LDH سلامت غشا در این سلول ها را نشان داد.نتیجه گیری: بافت چربی دارای ظرفیت آنتی اکسیدانتی بالایی است. هم چنین پاساژهای 6-4 زمانی است که ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانتی و MMP در BMSCs و ADSCs در بالاترین سطح خود قرار دارند.

زمینه و هدف: CCR5 یکی از مهم ترین گیرنده های کموکاینی است که در فراخواندن سلول های ایمنی اختصاصی ضدویروسی به کبد نقش دارد.CCR5-D32  یک آلل با حذف 32 جفت بازی است که فاقد عمل کرد می باشد. تاکنون چندین مطالعه گزارش کرده اند که این موتاسیون ممکن است با بهبود بیماری و یا با تداوم عفونت هپاتیت (BHBV) مرتبط باشد. هدف اصلی این مطالعه مقایسه فراوانی جهش D32 در ژن CCR5 در دو گروه، بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B و افراد سالم به عنوان شاهد در ایران بود.روش ها: 100 بیمار HBsAg مثبت و 100 فرد سالم به عنوان شاهد به طور تصادفی انتخاب شدند. نمونه های خون افراد از نظر HBsAg بوسیله تکنیک الایزا و از نظر HBV-DNA توسط PCR ارزیابی شدند.DNA  ژنومی با روش نمک اشباع و از بافی کوت استخراج شد و سپس ژنوتایپ های ژن CCR5 به کمک PCR تعیین گردید.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که هیچ کدام از نمونه ها در گروه شاهد و بیمار دارای جهش CCR5-D32 نبودند؛ لذا CCR5-D32 جهش شایعی در افراد سالم و نیز مبتلایان به عفونت مزمن HBV در جمعیت مورد مطالعه نمی باشد.نتیجه گیری: از آن جا که هیچ اختلافی بین گروه شاهد و بیمار از نظر فراوانی آللی و ژنوتایپی وجود نداشت، به نظر می رسد که ارتباطی بین این جهش و عفونت مزمن HBV در بیماران ایرانی وجود نداشته باشد، بنابراین CCR5-D32 در جمعیت مورد مطالعه به عنوان یک فاکتور ژنتیکی میزبان در تداوم عفونت HBV تاثیرگذار نمی باشد.

سابقه و هدف: عفونت های قارچی مهاجم به عنوان یک مشکل اساسی در سلامت عمومی گزارش می شود به ویژه کاندیدیازیس سیستمیک که موجب افزایش مرگ و میر در افراد ایمنوکومپرامایز از قبیل بیماران ایدزی و نوتروپنیک تحت شیمی درمانی یا پیوند مغز استخوان می شود. تشخیص اولیه کاندیدیازیس سیستمیک اغلب مشکل است درنتیجه درمان موثر اغلب با تاخیر شروع می شود. بنابراین استفاده از روش هایی جهت کاهش زمان تشخیص عفونت های قارچی با کاهش مرگ و میر بیماری منتشره مرتبط می باشد. ژن مانوپروتئین 65 کیلودالتونی کاندیدا آلبیکنس کاندید مناسبی برای تشخیص می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی گونه های متفاوت کاندیدا (آلبیکنس، گلابراتا، پاراپسیلوزیس) با استفاده از تکنیک PCR می باشد.مواد و روش ها: بر روی 107 مورد نمونه های کلینیکی آزمایش های کشت در محیط کورن میل آگار حاوی توئین 80، تولید لوله زایا در محیط سرم، کشت در محیط کروم آگار هم چنین تست های جذب قندی با استفاده از کیت API 20 C AUX (Biomerieux, France) برای شناسایی انواع مختلف کاندیدا انجام شد. آزمایش PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی گونه برای ژن مانوپروتئین 65 کیلودالتونی بر روی تمام نمونه ها انجام شد.یافته ها: با استفاده از روش های کشت و تست های بیوشیمیایی 100 مورد نمونه کاندیدا آلبیکنس، 6 مورد کاندیدا گلابراتا و 1 مورد کاندیدا پاراپسیلوزیس جداشده از نمونه های کلینیکی شناسایی شدند. آزمایش PCR با پرایمرهای اختصاصی گونه بر روی نمونه های کلینیکی انجام شد که در همه موارد یک باند با طول قطعه مورد انتظار برای کاندیدا آلبیکنس، گلابراتا و پاراپسیلوزیس (475 bp، 361 bp،124 bp ) به ترتیب به دست آمد و با همه موارد گونه های تشخیص داده شده با روش کشت مطابقت داشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که روش PCR با به کارگیری پرایمرهای اختصاصی گونه کاندیدا جهت شناسایی گونه های کاندیدا روشی قابل تکرار، سریع و اختصاصی است.

سابقه و هدف: در خصوص رگ زایی پرده آمنیون پس از پیوند به عنوان جایگزین قرنیه گزارشات متناقضی وجود دارد. در این مطالعه برون تن، اثر سلول های اپی تلیال پرده آمنیون در القا یا مهار رگ زایی مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: پرده های آمنیون با و یا بدون سلول اپی تلیال در دو حالت بالابودن سطح اپی تلیال و بالابودن سطح مزانشیمال درون پلیت های 12 خانه کشت داده شدند. برای بررسی رگ زایی، حلقه های آئورت رت بر روی پرده های آمنیون کشت داده شده قرار گرفتند. داده ها به صورت وجود و یا عدم وجود رگ زایی طی 7 روز گزارش شدند.یافته ها: زمانی که پرده آمنیون همراه با سلول های اپی تلیال بود، در هر دو سطح اپی تلیال و مزانشیمال رگ زایی دیده نشد. پس از حذف سلول های اپی تلیال از پرده یآمنیون، در هر دو سطح اپی تلیال و مزانشیمال، نفوذ سلول های فیبروبلاستی دوکی شکل و شبیه اندوتلیال از حلقه آئورت، بعد از 2 روز دیده می شد. پس از آن سلول ها در یک جهت رشد کردند و ساختارهای شبه مویرگی را تا روز هفتم تشکیل دادند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که سلول های اپی تلیال نقش کلیدی در القا و یا مهار رگ زایی پرده آمنیون دارند. هم چنین پرده آمنیون بدون سلول های اپی تلیال، بستر مناسبی برای رگ زایی می باشد. خاصیت دوگانه یپرده یآمنیون در رگ زایی قابل استفاده در موارد کلینیکی متعددی می باشد.

سابقه و هدف: سلول های عصبی اورکسین هیپوتالاموس جانبی، نقش مهمی بر مصرف غذا دارند و در آن ها گیرنده مواپیوئیدی بیان می شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش سیستم اورکسین بر اثر تغذیه ای و آب نوشی مرفین در موش های صحرایی نر بود.مواد و روش ها: از 40 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250 تا 300 گرم استفاده شد. حیوانات جراحی استرئوتاکسی شده و پس از یک هفته دوره بهبودی، به گروه های زیر تقسیم شدند: 1. کنترل، 2. حلال، 3. تزریق مرفین، 4. تزریق آنتاگونیست گیرنده 1 اورکسین، 5. تزریق آنتاگونیست گیرنده 1 اورکسین + مرفین، داروها بعد از 12 ساعت محرومیت غذایی تزریق و سپس تا 4 ساعت بعد، میزان تغذیه و آب نوشی موش ها محاسبه گردید.یافته ها: تزریق مرفین به داخل بطن جانبی سبب افزایش مصرف غذا و تعداد مراجعه به ظرف غذا گردید که استفاده از آنتاگونیست گیرنده 1 اورکسین(SB334867)  این اثر مرفین را تضعیف نمود ولی بر میزان مصرف آب به وسیله مرفین تاثیری نداشت. تزریق مرفین سبب کاهش مصرف آب گردید ولی تعداد مراجعه به ظرف آب را افزایش بخشید. تزریق SB334867 از این اثر مرفین جلوگیری کرد.نتیجه گیری: این احتمال می رود که حداقل یکی از مسیرهای اثر اوپیات ها بر میزان مصرف غذا و آب، سیستم اورکسینرژیک باشد.

سابقه و هدف: دیابت، شایع ترین بیماری آندوکرین است که در آن بسیاری از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم از جمله قند و لیپیدها تغییر می کنند. پروپولیس به عنوان یکی از محصولات طبیعی زنبور عسل دارای خواص زیستی متنوع و بسیار مفیدی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره هیدروالکلی پروپولیس ایرانی بر میزان گلوکز، نمایه لیپیدی، کراتینین و BUN سرم خون در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر ویستار با وزن تقریبی 200±20 گرم به طور تصادفی در 5 گروه 8 تایی، شامل گروه های: کنترل، دیابتی، دیابتی دارونما و دو گروه دیابتی درمان با عصاره پروپولیس توزیع گردیدند. دیابت با یک بار تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (60 mg/kg) ایجاد گردید. به گروه های تیمار، عصاره با دوز100 mg/kg  و 200 روزانه و به مدت 6 هفته گاواژ گردید. در پایان، وزن بدن و کلیه حیوان، سطوح سرمی گلوکز، BUN، کراتینین، LDL -c, TG HDL-c, و کلسترول توتال موش ها اندازه گیری شد.یافته ها: عصاره هیدروالکلی پروپولیس به طور معنی داری باعث افزایش وزن بدن و کاهش وزن کلیه در موش های دیابتی تیمار شده با عصاره گردید. هم چنین پروپولیس به طور معنی داری باعث مهار افزایش سطح گلوکز، کلسترول، کراتینین،BUN, TG LDL-c  و افزایش سطح HDL-c در موش های دیابتیتحت درمان در مقایسه با حیوانات دیابتی بدون درمان شد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که عصاره هیدروالکلی پروپولیس ایرانی دارای اثر کنترلی بر قند و تعدیل کنندگی بر تعدادی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون در حیوانات دیابتی بوده و احتمالا در درمان و پیش گیری از دیابت موثر می باشد.

سابقه و هدف: آفلاتوکسین ها گروه بزرگی از مایکوتوکسین ها (سموم قارچی) می باشند که به وسیله گونه های خاصی از جنس قارچ آسپرژیلوس شامل آسپرژیلوس فلاووس، آسپرژیلوس پارازیتیکوس و آسپرژیلوس نومیوس تولید می شوند. این گروه از سموم قارچی به عنوان سردسته تمامی مایکوتوکسین ها محسوب می شوند. به همین دلیل، کوشش های فراوانی در راستای حذف یا غیرفعال سازی این ترکیبات در زنجیره غذایی انسان و حیوان به عمل آمده است. اهداف این مطالعه تعیین اثر ضد آفلاتوکسین و ضد قارچ روغن های اساسی زیره سبز، کاکوتی و سیاه دانه رویش یافته در استان خراسان رضوی بود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تجربی است و مواد گیاهی مورد استفاده در این پژوهش شامل زیره سبز، کاکوتی، و سیاه دانه، بر اساس اطلاعات حاصل از طب سنتی و با توجه به مناطق رویش آن ها انتخاب و جمع آوری گردیدند و به روش تقطیر با آب اسانس آن ها تهیه شد. سپس با استفاده از روش فاز معکوس کروماتوگرافی مایع با بهره دهی عالی(RP-HPLC)  و 3 بار تکرار آزمایش غلظت انواع آفلاتوکسین تولیدی (Total, G2, G1, B2, B1) توسط کپک آسپرژیلوس پارازیتیکوس، بر حسب نانوگرم در میلی لیتر (ppb) اندازه گیری شدند. این عمل پس از تاثیر اسانس های زیره سبز، کاکوتی و سیاه دانه، به ترتیب با رقت های 0.25، 0.25 و 1.5 میلی گرم در میلی لیتر انجام شد.یافته ها: توانایی اسانس های مورد مطالعه در مهار تولید انواع آفلاتوکسین به ترتیب به صورت اسانس زیره سبز، اسانس سیاه دانه و اسانس کاکوتی بود. هم چنین بین وزن خشک قارچ و مقدار آفلاتوکسین تام، هم بستگی مثبت و معنی داری وجود داشت (r= 0.896, p= 0.0005).نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که اسانس های زیره سبز، کاکوتی و سیاه دانه دارای توانایی مهار رشد و تولید آفلاتوکسین توسط آسپرژیلوس پارازیتیکوس بودند. هم چنین این مطالعه کاربرد سنتی این گیاهان در برابر عفونت های میکروبی را تایید نمود.

سابقه و هدف: گیرنده های گلوکوکورتیکوئیدی ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال در یادگیری و حافظه هیجانی نقش دارند. هدف این مطالعه بررسی نقش این گیرنده ها در بیان حافظه ترس به دنبال یک بار فعال سازی یا غیرفعال سازی آن ها بود.مواد و روش ها: به صورت دو طرفه روی ناحیه مزبور کانول راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد، موش ها در دستگاه یادگیری احترازی غیرفعال (1 میلی آمپر - 3 ثانیه) آموزش داده شدند. کورتیکوسترون به عنوان لیگاند داخلی و RU38486 به عنوان آنتاگونیست گیرنده گلوکوکورتیکوئید با دوز 0.3 و 3 نانوگرم به تنهایی و نیز توام با هم به داخل ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال 30 دقیقه قبل از لولین تست به خاطر آوری تزریق شدند. میزان حافظه ترس مجددا در طی روزهای 2، 9، 12، 14 و 16 بعد از تزریق داروها با اندازه گیری مدت زمان طی شده قبل از اولین ورود حیوان به ناحیه تاریک ارزیابی شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق داخل آمیگدالی یک بار کورتیکوسترون و RU38486 به تنهایی و نیز توام موجب تسهیل فرایند خاموشی حافظه ترس می شود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که گیرنده های گلوکوکورتیکوئیدی ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال نقش مهمی در خاموشی حافظه ترس بازی می کنند.