کومش
سال:1390 | دوره:13 | شماره:1 (پیاپی 41) |تعداد مقالات:21

سابقه و هدف: میانگین سن یائسگی در جهان 51 سالگی گزارش شده است و با توجه به افزایش امید زندگی در بسیاری کشورها بیش از یک سوم عمر زنان در دوران یائسگی طی می شود. اهمیت یائسگی به دلیل ارتباط آن با بیماری های متعدد و کیفیت زندگی است. مطالعه حاضر با هدف برآورد میانگین یائسگی طبیعی در زنان ایرانی بر مبنای یک مطالعه متاآنالیز انجام شد.مواد و روش ها: در طی یک مطالعه متاآنالیز بر روی تمام مقالات موجود در خصوص سن یائسگی طبیعی در ایران، تعداد 21 مقاله بر مبنای معیارهای ورود انتخاب شدند. جهت تعیین تورش انتشار از آزمون های Begg و Egger و جهت تعیین هموژنیتی نمونه ها از تست کوکران استفاده شد. میانگین اشتراکی بر اساس مدل Random effect در نرم افزار Stata11 برآورد گردید.یافته ها: آزمون های Begg و Egger به ترتیب با مقادیر معنی داری 0.174 و 0.446 احتمال وجود سوگرایی انتشار در داده ها را رد کرد. نوعی عدم تجانس در نمونه های مورد مطالعه وجود داشت ((P<0.001. بر همین اساس میانگین سن یائسگی طبیعی بر مبنای مدل اثر تصادفی برابر با 48.183 با دامنه اطمینان (48.91-47.457) محاسبه شد.نتیجه گیری: میانگین سن یائسگی طبیعی در ایران نسبت به کشورهای منطقه در سطح مطلوب، اما نسبت به کشورهای توسعه یافته از سطح پائینی برخوردار است. و لذا با توجه به اهمیت این دوران در زنان، برنامه ها و مداخله های آموزشی ضروری است.

سابقه و هدف: بیماری سرطان در کودکان بسیار نادر می باشد و کم تر از یک درصد از کل سرطان ها را شامل می شود. با این حال یکی از علل اصلی منجر به مرگ در بین کودکان به شمار می رود. هدف این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی انواع سرطان ها در کودکان در استان فارس می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه اپیدمیولوژیک که در آن از داده های ثبت سرطان استان فارس استفاده شده است، توزیع فراوانی سرطان بین سال های 1380 تا 1387 (به مدت 8 سال) در کودکان زیر 19 سال مورد بررسی قرار گرفته و میزان بروز در هر یک میلیون نفر محاسبه شده است. تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 16 و نرم افزار MS Excel 2007 انجام گرفت.یافته ها: موارد سرطان ثبت شده مربوط به ساکنین استان فارس طی این سال ها 1610 مورد بوده که در این بین سرطان های خون بیش ترین فراوانی را داشته است. 57 درصد موارد در جنس مرد مشاهده شده است و گروه سنی 18-15 سال (30.7 درصد)، در مقایسه با سایر گروه های سنی بیش ترین فراوانی را داشته است. میانگین سن در زمان تشخیص 10.3 سال برآورد شد. کم ترین و بیش ترین میزان بروز استاندارد شده سنی در این دوره 8 ساله، به ترتیب برابر با 64 مورد (سال 1380) و 235 مورد (سال 1385) در هر یک میلیون نفر برآورد شده است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و بر خلاف انتظار ما مشخص شد که میزان بروز سرطان در بین کودکان زیر 19 سال در استان فارس با کشورهای پیش رفته اختلاف زیادی ندارد.

سابقه و هدف: تصویر بدنی هر فرد از احساس رضایت بدنی، عزت نفس و باورها درباره ظاهر تشکیل می شود. مقیاس باورها درباره ظاهر برای ارزیابی نگرش های ناکارآمد در رابطه با ظاهر بدنی طراحی شده است. هدف مطالعه حاضر رواسازی نسخه ایرانی مقیاس باورها درباره ظاهر در جمعیت دانش آموزی بود.مواد و روش ها: شرکت کنندگان 214 نفر (144 دختر و 70 پسر) از اعضای کانون های دانش آموزی بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از کانون های دانش آموزی شهر زنجان انتخاب شدند. همه شرکت کنندگان مقیاس نگرش های ناکارآمد و پرسش نامه عزت نفس را تکمیل کردند. تحلیل عاملی اکتشافی، هم بستگی سوال-نمره کل و تحلیل اعتبار برای بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس باورها درباره ظاهر اجرا شد. هم چنین، تحلیل عاملی تاییدی برای بررسی مدل اندازه گیری و ساختار روابط درونی گویه ها اجرا شد.یافته ها: تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی، مدل فرضی مقیاس باورها درباره ظاهر را تایید می کرد. یک مدل اندازه گیری چهار عاملی با نسخه کوتاه شده 17 گویه ای از این مقیاس تایید شد. ابزار مذکور افراد با وزن طبیعی را از افراد با اضافه وزن به طور معنادار تفکیک می کرد. رابطه مقیاس باورها درباره ظاهر با سن در افراد با اضافه وزن یا چاق از افراد با وزن طبیعی به طور معناداری بیش تر بود. به عنوان شاهدی از روایی هم گرا و واگرا مقیاس باورها درباره ظاهر به ترتیب با مقیاس نگرش های ناکارآمد رابطه مثبت و با عزت نفس رابطه منفی نشان داد.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که مقیاس باورها درباره ظاهر دارای ویژگی های روان سنجی مناسبی است و می تواند به عنوان یک ابزار بالینی مورد استفاه قرار گیرد. تلویحات نظری یافته ها مورد بحث قرار گرفت.

سابقه و هدف: ارتباط یکی از جنبه های مهم مراقبت پرستاری محسوب شده و بسیاری از وظایف پرستاران نظیر مراقبت های جسمانی از بیماران، حمایت روحی و تبادل اطلاعات با بیماران بدون ارتباط امکان پذیر نیست. کیفیت مراقبت به واسطه ارتباط پرستار و بیمار ارتقاء می یابد. ارتباط پرستار و بیمار در محیط های مراقبتی تحت تاثیر شرایط زمینه ای مختلفی است که با شناسایی آن ها می توان به ارتقای این وظیفه مهم پرستاری کمک نمود. لذا هدف این مطالعه تبیین عوامل زمینه ای موثر بر ارتباط پرستار – بیمار بود.مواد و روش ها: مطالعه با رویکرد تحقیق کیفی انجام گردید. مشارکت کنندگان مشتمل بر 17 نفر (هشت پرستار و نه بیمار) مقیم در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان امام خمینی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند که به صورت نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها شامل مصاحبه ها (بدون ساختار و نیمه ساختارمند) و مشاهده بود. داده های حاصل از مطالعه توسط روش تحلیل محتوای کیفی مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: فرایند تجزیه و تحلیل داده ها در نهایت به پیدایش سه درون مایه انتزاعی منتهی شد که بر روی ارتباط پرستار– بیمار اثر گذار بودند. این سه درون مایه تحت عناوین عوامل آغازگر، تداوم بخش و بازدارنده ارتباط پرستار و بیمار معرفی شدند. هر کدام از این درون مایه ها خود از طبقات و کدهای اولیه مستخرج گردیده که در متن مقاله به تفصیل شرح داده شده اند.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که در عرصه تحت مطالعه علی رغم اهمیت قایل شدن پرستاران به نقش ارتباطی خود با بیمار و اهمیت توجه کردن به نیازهای بیمار، در مسیر برقراری ارتباط پرستار و بیمار مشکلات و موانعی وجود دارد که نمی گذارد یک ارتباط صرفا بیمار محور بین پرستار و بیمار ایجاد شود.

سابقه و هدف: سندروم داون به عنوان یکی از مهم ترین علت های ناتوانی به شمار می رود و تطابق با هماهنگی حرکتی ضعیف در کودکان سندروم داون اثر قابل توجهی بر مهارت های حرکتی مختلف از جمله مهارت های دستی دارد. تست پورد - پگبورد (Purdue Pegboard) از جمله ابزارهایی است که در کاردرمانی برای ارزیابی مهارت های حرکتی ظریف در اندام فوقانی استفاده می شود. هدف از این مطالعه تعیین پایایی آزمون-بازآزمون تست پورد و پگبورد در کودکان سندروم داون بود.مواد و روش ها: روش مطالعه در این پژوهش از نوع غیرتجربی و روش شناختی است. 24 کودک سندروم داون 7 تا 14 (میانگین: 2.7±9.7) ساله از هر دو جنس به صورت غیر تصادفی از بخش های توان بخشی شهر تهران انتخاب شدند. از یک پرسش نامه دموگرافیک برای گرفتن اطلاعات عمومی کودک و از تست پورد - پگبورد و زمان سنج برای مطالعه پایایی استفاده شد. هر خرده آزمون سه بار انجام شد و فاصله زمانی بین آزمون و بازآزمون یک هفته بود.یافته ها: میزان تکرارپذیری نسبی در دفعات سنجش، در یک آزمون و میانگین آزمون ها، در اکثر موارد بالای 0.80 بودند، بنابراین پایایی مطلوبی را نشان می دهند. نتایج تکرارپذیری مطلق در تمامی موارد در یک بار آزمون و سه بار آزمون کمتر از 10 درصد حداکثر نمرات کسب شده در آزمون بودند که نشان دهنده خطای اندازه گیری قابل قبول است.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که تست پورد - پگبورد در ارزیابی مهارت دستی کودکان سندروم داون در یک و سه بار آزمون به اندازه کافی پایا می باشد.

سابقه و هدف: امروزه سیستم های هوشمند فازی در تجزیه و تحلیل شرایط عدم قطعیت در پزشکی چون تجویز دارو به بیماران کمک موثری به درمان بیماری ها می کنند. بیماری عروق کرونر سبب تنگ شدن سرخ رگ های کرونری و عدم خون رسانی به عضلات قلب می شود. جلوگیری از افزایش چربی خون از مهم ترین روش های درمانی این بیماری است. مصرف دوز بهینه داروی آتورواستاتین یکی از استراتژی های رایج پزشکی در درمان این بیماری است. اما آسیب کبدی یکی از عوارض جانبی مصرف این نوع داروها است. سطح پلاسمای آنزیم کبدی آلانین آمینوترانسفر (ALT) علامتی دال بر آسیب کبدی است و به عنوان ملاکی از عارضه جانبی این دارو در نظر گرفته می شود. هدف این تحقیق، تعیین دوز بهینه داروی آتورواستاتین به بیماران با استفاده سیستم هوشمند فازی بود.مواد و روش ها: در این پژوهش دوز بهینه آتورواستاتین با به کارگیری سیستم هوشمند فازی در بیماران عروق کرونر با در نظر گرفتن اطلاعات دموگرافیک آن ها که سبب بیش ترین کاهش LDL سرمی و کم ترین عارضه جانبی شود، انتخاب شد. در مدل ما کاهش LDL و کلسترول و نسبت LDL/HDL خون به عنوان پیامدهای مثبت دارودرمانی و افزایش ALT خون به عنوان عارضه جانبی دارو در نظر گرفته شده اند.یافته ها: دوز بهینه آتورواستاتین حاصل از این مدل با تجویز چندین پزشک متخصص در شرایط مشابه برای 23 مورد بیمار با دموگرافی مشخص مقایسه شد و در 65 درصد موارد تصمیم گیری ها با هم مشابه بودند که برای پذیرش در چنین مدلی مطلوب است.نتیجه گیری: نتایج دال بر کارایی مناسب این مدل فازی برای تصمیم سازی در حد بالینی است. در نتیجه این مدل می تواند یک مدل کمک تصمیم ساز برای پزشکان و یک راهنمای مناسب برای تعیین دوز دارو برای شرکت های داروسازی باشد.

سابقه و هدف: آدنوزین دآمیناز (Adenosine deaminase, ADA) یک آنزیم کاتابولیک پورین می باشد که آدنوزین و '2-داکسی آدنوزین را به طور برگشت ناپذیر دآمینه می کند.ADA  در رشد سیستم ایمنی دخالت داشته در فرایند التهاب نیز درگیر است. در این پژوهش اثر تقویت کنندگی سه دوز متفاوت ایبوپروفن به عنوان یکی از داروهای ضد التهاب بر فعالیت این آنزیم در دماهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک بررسی شده است.مواد و روش ها: فعالیت آدنوزین دآمیناز در دو دمای 37 و 42 درجه در حضور و عدم حضور دارو از طریق اسپکترومتری در طول موج 265 nm سنجش شد.یافته ها: دوز بالا و پایین ایبوپروفن در دمای 37 درجه اثر فعال کنندگی بر آنزیم داشته، حساسیت آنزیم به اثر سوبسترا را تعدیل می کند. هم چنین از یک طرف اثر ضد التهابی آدنوزین با کاهش غلظت آن را کاهش داده و از طرف دیگر بر سیستم ایمنی اثر مثبتی را اعمال می کند. دمای 42 درجه اثر تقویت فعالیت آنزیم توسط ایبوپروفن را کاهش داده و ایبوپروفن در این دما اثر دما بر وابستگی فعالیت آنزیم به سوبسترایش را نیز تعدیل می کند. اثرات ایبوپروفن بر سیستم ایمنی و ضد التهاب بودن آدنوزین در 42 درجه کم تر است.نتیجه گیری: ایبوپروفن یک فعال کننده قطعی برای آدنوزین دآمیناز بوده در نتیجه برای شرایط نقص ایمنی می تواند مفید باشد. این دارو با توجه به فقدان فعال کننده تاکنون برای این آنزیم اهمیت دارد. ایبوپروفن اثر ضد التهابی آدنوزین را کم رنگ می کند. آزمایشات in vivo در مطالعات بعدی مورد نیاز است.

سابقه و هدف: ترمیم فتق اینگوینال به روش لیختن اشتاین«Lichtenstein»  نوعی ترمیم بدون کشش است که در آن نسج مصنوعی مش برای بازسازی کف استفاده می شود و مش در قدام فاسیای ترانسورسالیس تعبیه می شود. در روش رید-ریوز Read-Rives مش درست روی پریتوان قرار داده می شود. هدف از این مطالعه مقایسه مزایا و معایب این دو روش از نظر نتایج عمل جراحی و عوارض آن می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش آینده نگر تصادفی بوده و 126 بیمار وارد مطالعه شدند، 64 نفر به روش LS و 62 نفر به روش RR عمل شدند. بیماران از نظر عوارض زودرس جراحی و طول مدت جراحی، بستری و زمان بازگشت به فعالیت طبیعی بررسی شدندیافته ها: درد بعد از عمل و زمان بازگشت به کار در گروه RR به میزان معنی داری کوتاه تر بود، طول مدت عمل جراحی و عود پس از عمل در هر دو گروه برابر بود ولی میزان عفونت پس از عمل جراحی در گروه LS بیش تر بود.نتیجه گیری: روش رید-ریوز از نظر تکنیکی به سادگی روش لیختن اشتاین نبوده ولی انجام این روش برای ترمیم فتقهای تیپ III و IV بر اساس طبقه بندی Nyhus مورد اعتماد می باشد.

سابقه و هدف: یکی از عوامل موثر بر بهبودی بعد از جراحت تروماتیک مغزی (TBI)، جنسیت است. در طی فازهای سیکل استروس میزان استروژن و پروژسترون پلاسما تفاوت چشم گیری دارد. بنابراین، در مطالعه حاضر نقش متفاوت احتمالی این فازها را در تشکیل خیز مغزی و پیامدهای نورولوژیکی ناشی از ترومای شدید مغزی بررسی شد.مواد و روش ها: موش های صحرایی ماده بالغ نژاد Albino N-MARI به 6 گروه 14 تایی شامل: 1- حیوانات با فاز مت استروس 2- حیوانات با فاز دی استروس 3- حیوانات با فاز پرواستروس 4- حیوانات با فاز استروس 5- حیوانات فاقد تخمدان (OVX) و 6- گروه شم (فاقد تخمدان و بدون ضربه) تقسیم شدند. در این گروه ها، محتوای آبی ایوانز برای ارزیابی نفوذپذیری عروق مغزی محتوای آب مغز برای ارزیابی خیز مغزی و نمرات نورولوژیک و میزان استروژن و پروژسترون پلاسما به دنبال ترومای شدید و منتشر مغزی اندازه گیری شد.یافته ها: محتوی آب مغزی در گروه های، پرواستروس، استروس نسبت به گروه های مت استروس، دی استروس و OVX کاهش معنی داری را نشان داد (P<0.001) اما در گروه های مت استروس و دی استروس این اختلاف معنی دار نبود. محتوای آبی ایوانز در گروه پرواستروس کم تر از گروه های مت استروس و مت استروس و OVX بود (P<0.001). هم چنین در گروه دی استروس کم تر از OVX بود (P<0.01). نمره نورولوژیک در 4 ساعت بعد از ترومای شدید مغزی در گروه پرواستروس نسبت به گروه های مت استروس، دی استروس و OVX افزایش معنی دار نشان داد (P<0.01). در 24 ساعت بعد از ترومای شدید، نمره نورولوژیک مغزی در تمام گروه ها بیش تر از گروه OVX بود (P<0.001). محتوای آب مغزی، آبی ایوانز در گروه شم کم تر از OVX و نمره نورولوژیک در گروه شم بیش تر از گروه OVX بود (P<0.001).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که میزان خیز مغزی، نفوذپذیری عروق مغزی و نمرات نورولوژیک بعد از ضربه شدید مغزی بسته به فازهای مختلف سیکل استروس متفاوت می باشد که دلیل احتمالی این تفاوت، اختلاف در غلظت هورمون های جنسی استروئیدی زنانه می باشد.

سابقه و هدف: تائورین نقش مهمی در تنظیم فعالیت الکتریکی قلب و ایجاد اثرات ضد آریتمی دارد و ممکن است نارسایی قلب را بهبود بخشد. هدف این مطالعه با هدف بررسی اثر دو هفته مکمل گیری تائورین بر پاسخ برخی بیومارکرهای آسیب قلبی به پروتکل تشخیصی بروس و زمان رسیدن به واماندگی در بیماران با نارسایی قلب بود.مواد و روش ها: 16 بیمار 50 تا 65 ساله با نارسایی قلب که در کلاس II و III دسته بندی شده بودند، به صورت تصادفی به گروه های تائورین و دارونما تقسیم شدند. مکمل تائورین به مدت 2 هفته، روزانه 1.5 گرم را طی 3 وهله به صورت کپسول های 500 میلی گرمی دریافت کردند، در حالی که گروه دارونما در این مدت کپسول های مشابه حاوی نشاسته را مصرف کردند. تائورین پلاسما، تروپونین I قلبی و کراتین فسفوکیناز قلبی (CPK-MB) در دو مرحله قبل و پس از مکمل گیری و هر مرحله در دو نوبت قبل و پس از اجرای پروتکل بروس (مجموعا 4 وهله) جمع آوری و به ترتیب با روش هایHPLC ، الایزا وایمونولوژیک اندازه گیری شد.یافته ها: پروتکل بروس باعث افزایش معنی دار تروپونین I و CPK-MB و کاهش معنی دار تائورین پلاسما شد. به علاوه، مکمل گیری تائورین باعث کاهش سطح استراحتی ترپونین I و CPK-MB و افزایش زمان رسیدن به واماندگی در مقایسه با گروه دارونما و نسبت به مرحله قبل از مکمل گیری شد، اما نتوانست اثرات کاملا بازدارنده ای بر افزایش مقادیر تروپونین I و CPK-MB به دنبال اجرای پروتکل بروس ایجاد نماید.نتیجه گیری: مکمل گیری تائورین در بیماران با نارسایی قلب که از درمان داوریی استاندارد نیز استفاده می کنند، می تواند ظرفیت ورزشی آن ها را بهبود بخشد. به علاوه، مطالعه حاضر از ایده توصیه استفاده از مکمل گیری تائورین به عنوان یک استراتژی پیش گیرانه به افرادی که از حوادث قلبی رنج می برند، حمایت می کند.

سابقه و هدف: تزریق موضعی دگزامتازون برای درمان سندرم تونل کارپ (Carpal Tunnel Syndrome, CTS) استفاده می شود. تجویز دگزامتازون به مناطق ملتهب توسط روش های غیر تهاجمی دیگر نظیر یونتوفورز و فونوفورز نیز مقدور می باشد. این مطالعه جهت بررسی اثر درمانی یونتوفورز و فونوفورز دگزامتازون برای بیماران CTS طراحی شد.مواد و روش ها: 35 بیمار مبتلا به CTS (51 دست مبتلا) با شدت خفیف تا متوسط به طور تصادفی در یکی از دو گروه آزمایشی یونتوفورز (25 دست مبتلا) و فونوفورز (26 دست مبتلا) قرار گرفتند. گروه اول یونتوفورز محلول 0.4% دگزامتازون با جریان مستقیم (mA/cm2 0.2، 20 دقیقه) و گروه فونوفورز ژل 0.4% دگزامتازون با اولتراسوند منقطع (MHz 1،W/cm2 1 ،  5دقیقه) روی مچ دست به مدت 10 جلسه متوالی دریافت کردند. قبل، بعد مداخلات و بعد از 4 هفته، قدرت گرفتن دست و انگشتان، پارستزی، درد، تاخیر انتهایی و آمپلی تود حسی و حرکتی عصب مدیان اندازه گیری گردید.یافته ها: مقایسه میانگین تغییرات حاکی از بهبود بهتر قدرت گرفتن دست ( (p=0.006و انگشت شست (p=0.0002)، کاهش بیش تر درد (p=0.001)، کاهش بیش تر تاخیر انتهایی حسی ( (p=0.0001و حرکتی ((p=0.0008 و افزایش بیش تر آمپلی تود واکنش حسی و حرکتی (p=0.0001) در گروه فونوفورز نسبت به یونتوفورز است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که روش فونوفورز برای تجویز داروی دگزامتازون روش موثرتری برای درمان CTS دست در مقایسه با یونتوفورز دگزامتازون می باشد. مطالعات بیش تری لازم است که نقش عوامل مختلف و موثر بر فونوفورز دگزامتازون در درمان CTS را بررسی نماید.

سابقه و هدف: کودکان ناشنوا مستعد تاخیر گفتار و زبان هستند. تاخیر در رشد زبان خود می تواند بر رشد و استعداد تحصیلی آن ها از یک طرف و سازگاری و تعاملات اجتماعی آن ها از طرف دیگر اثرات نامطلوب داشته باشد. یک راه مناسب جهت رشد زبان و گفتار کودکان ناشنوا، استفاده از کاشت حلزون شنوایی است. هدف اصلی مطالعه حاضر ارزیابی پیش رفت کودک در زمینه مهارت های زبانی مانند رشد اطلاعات عمومی، حساب، واژگان و درک به دنبال جراحی و توان بخشی بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله ای نیمه تجربی است که در سال 88-1387 در مرکز کاشت حلزون شنوایی فارس انجام شد. برای این منظور ابتدا آزمون ریون بر روی کلیه کودکان مرکز کاشت حلزون شنوایی فارس که حداقل 6 سال سن داشتند و 3 سال از زمان جراحی آنها می گذشت اجرا شد و سپس 23 نفر که دارای شرایط تحقیق بودند، انتخاب شدند و بخش کلامی آزمون وکسلر بر روی آنها اجرا شد.یافته ها: به دنبال عمل جراحی و برنامه توان بخشی بعد از آن سطح هوش کلامی کودکان کاشت حلزون شنوایی شده افزایش یافت ولی به اندازه کودکان نرمال هم سن خودشان نرسید. از جمله فاکتورهای اثر گذار در این مورد سن کودک و سطح تحصیلات خانواده بود. لازم به ذکر است که بین هوش کلامی و غیر کلامی هم بستگی معنا داری دیده نشد.نتیجه گیری: هر چند که کاشت حلزون شنوایی در ارتقا هوش کلامی، و رشد شناختی فرد اثر بسزایی دارد اما بهتر است برای این که نتیجه بهتری از اقدامات درمانی گرفته شود این عمل در سنین پایین تری صورت پذیرد.

سابقه و هدف: آلکالوئیدهای-b کربولین نظیر هارمان در مواد غذایی گیاهی معمولی (گندم، برنج، ذرت، جو، انگور و قارچ) یافت می شوند. این آلکالوئیدها دارای اثرات شناختی زیادی از جمله تغییر در حافظه کوتاه و بلندمدت می باشند. در این مطالعه اثر تزریق آنتاگونیست گیرنده های نیکوتینی به ناحیه هیپوکامپ پشتی بر روی فراموشی القا شده با هارمان در موش سوری مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش ها: کانول گذاری دو طرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی موش های سوری انجام شد. یک هفته بعد از کانول گذاری، موش ها در دستگاه یادگیری اجتنابی مهاری مدل Step-down آموزش داده شدند. 24 ساعت بعد از آموزش در روز آزمون تاخیر حیوانات در پایین آمدن از سکو به عنوان معیار حافظه اندازه گیری شد.یافته ها: تزریق سیستمیک هارمان پیش از آموزش و پس از آموزش باعث القا فراموشی می شود. تزریق دوزهای بالای مکامیلامین (4 میکروگرم بر موش)، آنتاگونیست گیرنده های نیکوتینی، به هیپوکامپ پشتی قبل از آزمون باعث القا فراموشی می شود. از طرف دیگر تزریق دوزهای غیر موثر مکامیلامین (0.5، 1، 2 میکروگرم بر موش) به هیپوکامپ پشتی قبل از آزمون به طور کامل فراموشی القا شده با هارمان را اصلاح می نماید.نتیجه گیری: یافته های ما در این مطالعه نشان می دهد که یک برهم کنش پیچیده بین گیرنده های نیکوتینی هیپوکامپ پشتی و فراموشی القا شده با هارمان وجود دارد.

سابقه و هدف: آلوپسی آرئاتا بیماری شایعی است که کیفیت زندگی افراد مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد. فقر آهن به عنوان یکی از علل احتمالی آلوپسی آرئاتا مطرح شده است. با توجه به نتایج متناقضی که در زمینه ارتباط آلوپسی آرئاتا و میزان آهن بدن وجود دارد، دراین مطالعه ارتباط بین آلوپسی آرئاتا با فریتین سرم، آهن سرم و TIBC مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه 30 نفر از بیماران مبتلا به آلوپسی آرتائا که تشخیص بیماری در آن ها توسط متخصص پوست و مو مسجل شده بود و 30 نفر از افراد سالم از نظر ابتلا به آلوپسی آرئاتا به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی این افراد (مورد و شاهد) برای انجام آزمایش های لازم به آزمایشگاه مرکزی سمنان ارجاع شدند.یافته ها: میانگین فریتین سرم (P<0.001)، آهن سرم (P<0.001)، اشباع ترانسفرین (P<0.001)، هموگلوبین (P=0.002)، TIBC (P<0.001) دو گروه تفاوت معنی دار داشتند، به طوری که میانگین فریتین سرم، آهن سرم، اشباع ترانسفرین و هموگلوبین در گروه آلوپسی آرئاتا نسبت به گروه شاهد پایین تر و میانگین TIBC در گروه آلوپسی آرئاتا نسبت به گروه شاهد بالاتر بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که بین آلوپسی آرئاتا و کاهش سطح فریتین سرم و کاهش سطح آهن سرم و افزایش TIBC ارتباط وجود دارد. لذا بررسی بیماران آلوپسی آرئاتا از نظر فقر آهن و درمان آن ها با مکمل های آهن در صورت محرز شدن فقر آهن پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: افسردگی اساسی یکی از مهم ترین اختلالاتی شایع روان شناختی است که اثرات مخربی را بر زندگی بیماران و خانواده آنان می گذارد. درمان های متعددی برای این بیماری پیشنهاد شده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی درمان شناختی رفتاری، دارو درمانی و ترکیبی از دو روش دارو درمانی و درمان شناختی – رفتاری بر درمان افسردگی اساسی است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر، یک کار آزمایی بالینی از نوع پیش آزمون-پس آزمون است که در سال 1387 در شهر سمنان انجام شد. 56 بیمار مبتلا به افسردگی اساسی انتخاب و در سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار داده شدند. کلیه بیماران، قبل از مداخله، نسبت به تکمیل پرسش نامه جمعیت نگاشتی و پرسش نامه افسردگی بک اقدام نمودند. بعد از اعمال مداخلات درمانی، توسط پرسش نامه بک مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها نشان داد که کلیه روش های درمانی، دارای تاثیرات معنی داری بر درمان افسردگی اساسی بوده اند، اما درمان ترکیبی (درمان شناختی – رفتاری و دارو درمانی)، نسبت به سایر مداخلات بهتر بوده است (.(P<0.05نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، محققین استفاده از روی کرد تیمی مبتنی بر همکاری روان شناس و روان پزشک در درمان افسردگی اساسی را پیشنهاد می نمایند.

سابقه و هدف: سرطان معده دومین علت مرگ ناشی از سرطان در سرتاسر دنیاست و در ایران اولین سرطان شایع به شمار می رود. این مطالعه به منظور تحلیل عوامل مرتبط با بقای بیماران مبتلا به سرطان معده با استفاده از مدل مخاطرات جمعی آلن و بررسی مزیت های نمودار آلن انجام پذیرفت.مواد و روش ها: طی سال های 1382 لغایت 1387، تعداد 213 بیمار مراجعه کننده با تشخیص قطعی سرطان معده که در بخش گوارش بیمارستان طالقانی تهران تحت عمل جراحی قرار گرفتند به صورت هم گروه تاریخی مطالعه شدند. سن هنگام تشخیص بیماری، جنسیت، وجود متاستاز، اندازه تومور، نوع هیستوپاتولوژی، متاستاز غدد لنفاوی و مرحله پاتولوژی به عنوان عوامل دموگرافیک و بالینی به مدل مخاطرات جمعی آلن وارد شدند و از نمودار آلن جهت بررسی اثر این عوامل در طول زمان استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل های تک متغیری و چند متغیری با استفاده از مدل مخاطرات جمعی آلن نشان داد که سن هنگام تشخیص، اندازه تومور و مرحله پاتولوژی با طول عمر بیماران ارتباط معنی داری داشتند ((p<0.05. هم چنین بر طبق نمودار آلن، مرحله پاتولوژی دارای اثر ﺗاخیری بود. دیگر عوامل اثر معنی داری بر بقای بیماران نداشتند (p>0.05).نتیجه گیری: علی رغم تمایل بسیاری از محققین در استفاده از مدل کاکس در تحلیل داده های بقا، مدل مخاطرات جمعی آلن این قابلیت را دارد که اثر متغیرهای مستقل را در طول زمان بررسی کند و دید بهتری به محقق در مطالعات پیش آگهی کننده بقا در بیماران مبتلا به سرطان ارائه دهد. با توجه به نتایج این تحقیق نیاز به تشخیص زودرس سرطان معده در سنین پایین تر و در مراحل اولیه سرطان، جهت افزایش طول عمر بیماران ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: شیوع کم خونی در بارداری بر اساس میزان هموگلوبین تقریبا 8 درصد در سه ماهه اول، 12 درصد در سه ماهه دوم و 29 درصد در سه ماهه سوم است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر یک دوره تمرین منتخب هوازی بر میزان هموگلوبین، هماتوکریت، گلبول های قرمز خون زنان باردار پس از زایمان بود.مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. از بین کلیه مراجعه کنندگان به واحد مامایی درمان گاه شهرستان شهرضا تعداد 40 زن باردار غیر فعال سنین 35-20 سال که دوره سه ماهه دوم خود را می گذراندند، به صورت هدف مند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه تجربی زیر نظر یک مربی مجرب و آموزش دیده به مدت 8 هفته (هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه با شدت 75-40 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه) در تمرین های منتخب هوازی شرکت داشتند، در حالی که گروه کنترل فقط پیگیری شدند. متغیرهای مورد اندازه گیری قبل و بعد از تمرین شامل میزان هموگلوبین، هماتوکریت و گلبول های قرمز خون بود.یافته ها: بهبودهای معناداری در متغیرهای هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبول های قرمز خون در گروه تجربی در مقایسه با مقدار پایه و گروه کنترل پس از 8 هفته تمرین هوازی پیدا شد (P<0.05). در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معناداری در متغیرهای هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبول های قرمز خون در گروه تجربی مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: نشان داد که یک برنامه تمرین هوازی منتخب یک روش موثر و بی ضرر در کاهش بیماری کم خونی در دوره سه ماهه دوم در زنان باردار می باشد.

سابقه و هدف: استفاده از حمایت کننده های کمری یکی از روش های متداولی است که به منظور پیش گیری از کمردرد به کار می رود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر بستن حمایت کننده کمری - خاجی بر سرعت و گشتاور ستون فقرات کمری در شش جهت و در شرایط انجام حرکت ترکیبی تنه بود.مواد و روش ها: در این تحقیق مداخله ای، تعداد 30 مرد جوان سالم به روش نمونه گیری ساده و در دست رس انتخاب شدند. از آن ها خواسته شد که در وضعیت ایستاده در دستگاه ایزواستیشن B200 قرار بگیرند و حرکت سه بعدی تنه را در برابر مقاومتی به میزان 50 درصد گشتاور حداکثر انقباض ارادی و در دو شرایط با و بدون حمایت کننده کمری - خاجی انجام دهند. در هر یک از شرایط تست، پنج توالی حرکتی تنه در جهت پایین رفتن (به صورت فلکشن، خم شدن طرفی و چرخش به راست) و بالا آمدن (به صورت اکستنشن، خم شدن طرفی و چرخش به چپ) انجام می شد و در حین حرکت، متغیرهای سرعت متوسط و گشتاور متوسط مورد ثبت قرار می گرفتند.یافته ها: با استفاده از حمایت کننده کمری - خاجی، سرعت متوسط به طور معنی داری در جهت فلکشن (P=0.015) و اکستنشن (P=0.005) افزایش یافت، اما تغییرات معنی داری در سایر جهات مشاهده نشد (P>0.05). حمایت کننده کمری، گشتاور متوسط چرخش به راست را به طور معنی داری کاهش داد (P=0.006)، ولی در میزان این متغیر در سایر جهات تغییر معنی داری ایجاد نکرد (P>0.05).نتیجه گیری: پوشیدن حمایت کننده کمری-خاجی می تواند سرعت را در صفحه ساژیتال افزایش دهد. کاهش گشتاور چرخشی تنه به عنوان یکی از نتایج استفاده از حمایت کننده کمری می تواند نیروهای پیچشی وارده بر مفاصل ستون فقرات کمری را کاهش دهد.