مجله علوم پزشکی فیض
سال:1387 | دوره:12 | شماره:1 (پی در پی 45) |تعداد مقالات:17

سابقه و هدف: معمولا گنادوتروپین ها در حیوانات و انسان برای تحریک تخمک گذاری و افزایش تعداد تخمک های قابل دسترس برای تکنیک هایی مانند IVF استفاده می شود. هدف در این مطالعه بررسی اثر هورمون های HMG و r-FSH بر تکوین فولیکول های تخمدان موش ماده ی نابالغ نژاد Balb/C است.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی جهت بررسی اثر هورمون های HMG و r-FSH بر تخمدان، تعداد 60 موش ماده 21 روزه Balb/C انتخاب و به 4 گروه مساوی کنترل، شاهد آزمایشگاهی، آزمون (HMG) 1 و آزمون 2  (r-FSH)تقسیم شدند. گروه کنترل در شرایط طبیعی در اتاق پرورش حیوانات نگهداری شدند. به گروه شاهد آزمایشگاهی، فقط سرم نمکی تزریق شد و به گروه آزمون 1 مقدار 7/5 IU/ml HMG و به گروه آزمون 2 مقدار 7/5 IU/ml r-FSH تزریق شد. 48 ساعت بعد از تزریق، موش ها تشریح و تخمدان ها خارج گردید و پس از بررسی های اولیه ریخت شناسی و ثبت وزن و اندازه تخمدان ها، به کمک مطالعات میکروسکوپی نوری تعداد فولیکول های اولیه، فولیکول های ثانویه، فولیکول های در حال رشد، فولیکول های رشد یافته و فولیکول های آنترال اولیه بررسی و با نمونه های کنترل و شاهد آزمایشگاهی مقایسه شد. داده های کمی حاصل برای مقایسه میانگین تعداد انواع فولیکول ها با استفاده از آزمون آماری kolmogorov-smirnov و برای مقایسه اندازه و وزن تخمدان ها با استفاده از تجزیه و تحلیل واریانس تک عاملی بررسی گردید.نتایج: یافته های حاصل نشان داد، استفاده از r-FSH باعث افزایش معنی دار اندازه تخمدان ها می شود (p≤0.006) لیکن بر وزن تخمدان ها و تعداد انواع فولیکول ها اثر معنی دار ندارد (p>0.05) همچنین استفاده از HMG باعث افزایش معنی دار وزن تخمدان (p≤0.047) و تعداد فولیکول های آنترال اولیه می شود (p<0.001) لیکن بر اندازه ی تخمدان و تعداد فولیکول های اولیه، فولیکول های ثانویه، فولیکول های در حال رشد و رشد یافته اثر معنی دار ندارد (p>0.05).نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیان گر آن است که هر دو هورمون r-FSH و HMG تاثیری بر روی مراحل اولیه رشد و نمو فولیکول های تخمدانی موش ندارند. در حالی که HMG بر مراحل انتهایی تکوین فولیکول ها اثر داشته و در نتیجه میزان تخمک گذاری در گروه HMG بیشتر بوده و اثر بهتری در روند تحریک تخمدان دارد.

سابقه و هدف: عملکرد، یکپارچگی و سد مخاطی روده کوچک بعد از سوختگی دچار اختلال می شود و در نهایت به دلیل انتقال باکتریایی از فضای روده کوچک به جریان خون منجر به سپتی سمی و مرگ می شود. با توجه به اثرات مفید ال ـ آرژنین (پیش ساز اکسدنیتریک) در روند ترمیم زخم سوختگی، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ال ـ آرژنین در جلوگیری از تغییرات مورفومتریک روده کوچک در موش بزرگ آزمایشگاهی با سوختگی درجه دوپوستی است.مواد و روش ها: در این پژوهش از 24 راس موش بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ با وزن 270 - 250 گرم در سه گروه کنترل، سوختگی و سوختگی+ال ـ آرژنین استفاده شده است. بعد از بیهوشی و تراشیدن موهای پشت آنها، مساحت معینی (5×3/5cm) از پوست پشت حیوانات به مدت 8 ثانیه در معرض آب 95 درجه سانتی گراد قرار گرفت و سوختگی مرطوب ایجاد شد. به موش های گروه سوم در روزهای اول، سوم و پنجم بعد از سوختگی روزانه 100mg/kg ال ـ آرژنین به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. در روز هفتم از قسمت ابتدایی روده کوچک همه گروه ها نمونه برداشته شد و در داخل فرمالین 10 درصد قرار گرفت. پس از ثابت کردن نمونه ها و تهیه لام هایی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین ـ ائوزین، طول پرزهای روده کوچک، قطر روده، قطر لومن روده، ضخامت لایه عضلانی و عمق کریپت روده ای با کمک میکروسکوپ نوری مجهز به قطعه چشمی مدرج محاسبه شد. برای ارزیابی داده های خام از برنامه نرم افزاری SPSS 11.5 و آزمون ANOVA یک طرفه و آزمون توکی استفاده شد.نتایج: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که طول پرزها و عمق کریپت روده کوچک در موش های گروه سوختگی به طور معناداری نسبت به گروه کنترل و گروهی که ال ـ آرژنین دریافت کرده بودند کاهش یافته بود. ساختار مخاط روده کوچک در گروه دریافت کننده ال ـ آرژنین تقریبا مشابه گروه کنترل بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ال ـ آرژنین از طریق ساز و کارهای ناشناخته سبب جلوگیری از کوچک شدن و تغییرات مورفومتریک مخاط روده ی کوچک در سوختگی شده بود و سبب حفظ ساختار آن در طی سوختگی شده است.

سابقه و هدف: میدان های مغناطیسی موجود در محیط زندگی انسان می توانند بر یادگیری و حافظه اثر نمایند از این رو این مطالعه به منظور بررسی اثر میدان مغناطیسی کوتاه مدت با شدت های 2 و 8 میلی تسلا بر تثبیت حافظه در موش بزرگ آزمایشگاهی انجام گرفت.مواد و روشها: در این پژوهش از 36 سر موش نر سه تا 4 ماهه نژاد ویستار با وزن حدود 15±235 گرم استفاده شد که به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تابش گیری 2 و 8 میلی تسلا تقسیم شدند. آموزش یادگیری فضایی حیوانات در ماز آبی موریس، طی یک روز، و در دو مرحله 4 جلسه ای با 3 دقیقه استراحت بین دو مرحله انجام گرفت. بلافاصله پس از پایان آموزش، حیوانات برای مدت 20 دقیقه در میدان مغناطیسی با یک جریان 50 هرتزی به شدت 2 و 8 میلی تسلا قرار گرفتند. آزمون ردیابی 48 ساعت بعد از اجرای مراحل آموزش و قرار گرفتن در معرض جریان مغناطیسی و به مدت 60 ثانیه انجام شد.نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از این بود که حیواناتی که در معرض تابش اشعه با شدت 8 میلی تسلا قرار گرفته بودند در مقایسه با گروه کنترل، به طور واضحی مدت زمان کمتری در منطقه سکوگذرانده و دارای الگوی شنای متفاوتی بودند و تمایل زیادی برای یافتن سکو از خود نشان ندادند.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که میدان مغناطیسی کوتاه مدت 50 هرتز در شدت 8 میلی تسلا بر خلاف شدت 2 میلی تسلا می تواند موجب اختلال در عملکرد مرحله تثبیت حافظه فضایی شود.

سابقه و هدف: سلول های تولید کننده اینترفرون نقش مهمی در کنترل عفونت ویروس نقص ایمنی انسان دارند. به منظور بررسی خاصیت ایمونومدولاتوری هپاتیت G بر ایمنی مبتلایان به ویروس نقص ایمنی انسان تعداد سلول های تولید کننده اینترفرون مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه به شکل توصیفی، روی نمونه خون 83 بیمار مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسان با شمارش سلولی 400<+ CD4صورت پذیرفت. این 83 نفر بر مبنای وضعیت عفونت های هم زمان در چهار گروه طبقه بندی گردیدند: 1- بیماران مبتلا به عفونت های هم زمان هپاتیت /C هپاتیت(HGV+,HCV+) G ،  -2بیماران عفونی با هپاتیت G ولی فاقد هپاتیت(HGV+,HCV-) C ،  -3بیماران مبتلا به عفونت هم زمان هپاتیت C ولی فاقد عفونت فعال هپاتیت G (HGV-,HCV+) و 4- بیمارانی که عفونت هم زمان هیچ یک از ویروس های هپاتیت فوق را دارا نبودند (HGV-,HCV-) .تفکیک سلول های تولید کننده اینترفرون به روش فلوسایتومتری انجام گرفت و وجود HGV RNA به روش RT-PCR و PCR-ELISA بررسی گردید.نتایج: تعداد سلول های تولید کننده اینترفرون در مبتلایان به عفونت هم زمان ویروس نقص ایمنی انسان و هپاتیتG ، دامنه تغییرات وسیع تری داشت اما تفاوت معنی داری بین افراد دارای هپاتیت G و افراد فاقد این عفونت دیده نشد.نتیجه گیری: به نظر نمی رسد هپاتیت G اثری بر افزایش تولید یا بازچرخش سلول تولیدکننده اینترفرون در مبتلایان به ویروس نقص ایمنی انسان با سامانه ی ایمنی نسبتا سالم داشته باشد. 

سابقه و هدف: نمایه گلیسمی، توصیف کننده تغییر در میزان قند خون بعد از خوردن غذاها در مقایسه با یک غذای استاندارد می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین نمایه گلیسمی ماکارونی (با نام تجاری سلام ماکارون، فرآورده کشور ایران) انجام شد.مواد و روش ها: جهت تعیین نمایه گلیسمی، مقدار مشخصی از غذای مورد آزمایش که حاوی 50 گرم کربوهیدرات است در حالت ناشتا توسط 14 فرد سالم (7 مرد و 7 زن) مصرف گردید. میزان گلوکز خون در زمان های ناشتا، 30، 60، 90 و 120 دقیقه بعد از مصرف غذا اندازه گیری شد. نمایه گلیسمی بر حسب درصد با تقسیم کردن مساحت زیرمنحنی افزایش گلوکز خون، بعد از خوردن ماکارونی بر مساحت زیرمنحنی افزایش گلوکز خون بعد از خوردن غذای استاندارد (50 گرم گلوکز) بیان می شود. در هر داوطلب هر غذا (ماکارونی و گلوکز) سه بار مورد آزمایش قرار گرفت. بنابراین 3 نمایه گلیسمی برای ماکارونی در هر فرد محاسبه شد و در نهایت متوسط نمایه های گلیسمی به دست آمده در کل افراد، نمایه گلیسمی ماکارونی در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های‏ t student و Paired t test استفاده شد.نتایج: میانگین نمایه گلیسمی ماکارونی در 14 داوطلب، 14/14 ± 34/51 به دست آمد. متوسط نمایه گلیسمی ماکارونی در مردان و زنان به ترتیب 44/13 ± 16/55 و 77/14 ± 52/47 محاسبه شد. اختلاف معنی دار بین نمایه گلیسمی مردان و زنان مشاهده نشد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد نمایه گلیسمی ماکارونی رشته ای با نام تجاری "سلام ماکارون" در انتهای طیف غذاهای با GI پایین و نزدیک به طیف غذاهای با GI متوسط قرار می گیرد. بنابراین می تواند به عنوان جزیی از رژیم غذایی افراد سالم و افراد مبتلا به بیماری هایی چون دیابت، قلبی-عروقی و چاقی مورد استفاده قرار گیرد.

سابقه و هدف: محدودیت حرکت پس از آنژیوگرافی عروق کرونر به مدت طولانی جهت پیشگیری از بروز عوارض، باعث ایجاد کمردرد در بیماران می شود. درد به عنوان یک عامل تنش  زا با شروع پاسخ تنش منجر به فعال شدن سیستم سمپاتیک و در نتیجه  افزایش ضربان قلب و فشار خون می شود. این پژوهش جهت تعیین تاثیر تغییر وضعیت بر ضربان قلب و فشار خون بیماران پس از انجام آنژیوگرافی کرونر در سال 1385 در یکی از بیمارستان های غیرآموزشی شهر تهران انجام گرفته است.مواد و روش ها: این پژوهش به روش نیمه تجربی انجام شده است. نمونه ها با استفاده از نمونه گیری آسان انتخاب و سپس به روش تصادفی به دو گروه شاهد (35 نفر) و آزمون (35 نفر) تخصیص داده شدند. گروه شاهد بر اساس معمول محیط پژوهش (24 - 8 ساعت خوابیده به پشت) وضعیت داده شد. وضعیت بیماران گروه آزمون در فواصل منظم تغییر داده شد. ضربان قلب، فشار خون، میزان خون ریزی و هماتوم در دفعات مختلف مورد اندازه گیری قرار گرفتند و با استفاده از آزمون های آماریt-test ، مجذور کای، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: یافته های این پژوهش نشان داد که ضربان قلب و میانگین فشار خون در ساعت ششم و هشتم پس از آنژیوگرافی به میزان معنی داری در گروه آزمون کمتر از گروه شاهد است (05/ .(p<0روند تغییرات ضربان قلب و میانگین فشار خون در زمان های مختلف پس از آنژیوگرافی، تفاوت معنی داری را در هر یک از گروه های شاهد و آزمون نشان می دهد (0001/ .(p<0میزان خون ریزی و حجم هماتوم بین دو گروه از تفاوت معنی داری برخوردار نمی باشد.نتیجه گیری: تغییر وضعیت بیماران پس از آنژیوگرافی بر اساس رویه ارایه شده عملی و بدون افزایش میزان عوارض عروقی می باشد و با کاهش درد باعث پایدار ماندن شرایط همودینامیک در بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر قلب (که تغییرات شرایط همودینامیک در آنها می تواند تهدیدکننده زندگی باشد) می شود.

سابقه و هدف: سلنیوم همانند سایر عناصر کمیاب و آنزیم های آنتی اکسیدان به عنوان یک عامل تعدیل کننده ایمنی و آنتی اکسیدان مطرح شده است. اخیرا کمبود سلنیوم در بیماری بهجت مورد بحث واقع شده است. به همین منظور مطالعه فوق با هدف بررسی ارتباط بین سطح سلنیوم با بیماری بهجت انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مورد-شاهدی است که در گروه مورد 46 فرد مبتلا به بیماری بهجت و در گروه شاهد 46 فرد سالم بودند که در مرکز تحقیقات روماتولوژی انجام شد. از طرفی گروه کنترل از نظر قومیت و سن با گروه مورد همسان شدند. سپس سطح سلنیوم سرم با روش اسپکترومتری با جذب اتمی اندازه گیری شد (Atomic absorbtion spectrometer Shimadzu AA-680) و میانگین سطح سرمی دو گروه با هم مقایسه و با آزمون t تجزیه و تحلیل شد.نتایج: میانگین سطح سرمی سلنیوم بیماران 38/15 ± 4/66 میکروگرم در لیتر بود. که به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل سالم (17/18 ± 87/86) بود (p<0.0005) وقتی که فعالیت بیماری بر اساس ارزیابی کلی پزشک (GPA) در نظر گرفته شد اختلاف معنی داری (15/21 ± 66/57) و بیماران غیرفعال (14/75 ± 65/83) مشاهده نشد. علی رغم یافته های فوق، افزایش معنی داری در سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلا به درگیری چشمی مشاهده شد (p<0. 001).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که در بیماری بهجت سطح سرمی سلنیوم پایین تر از افراد سالم بوده و در کسانی که درگیری چشمی داشتند نیز بالاتر از افراد غیردرگیر می باشد ولی بین سطح سرمی سلنیوم و تشدید فعالیت بیماری بهجت ارتباطی مشاهده نشد، که ضرورت انجام مطالعات بیشتر را ایجاب می کند.

سابقه و هدف: میگرن به صورت سردردی یک طرفه و غالبا ضربان دار، معمولا با تهوع، استفراغ، نورگریزی فتوفوبی و احساس خستگی است. ساز و کار و پاتوفیزیولوژی میگرن به طور دقیق مشخص نیست. در مورد نقش آلرژی و هیستامین و ایمونوگلوبولین IgE به عنوان یک واسطه آلرژی در ایجاد این بیماری نظرات متناقصی وجود دارد. با توجه به شیوع سردرد میگرنی و عوارض ناشی از آن و با توجه به نقش آلرژی در بروز میگرن این مطالعه در مراجعه کنندگان به کلینیک های اعصاب کاشان در سال 1384 صورت پذیرفت.مواد و روش ها: این پژوهش به روش مورد - شاهدی بر روی 50 بیمار مبتلا به میگرن (بر حسب معیارهای  (HIS به عنوان گروه مورد و 100 نفر فرد سالم به عنوان گروه شاهد که به بخش عصب شناسی کاشان مراجعه کرده بودند و توسط پزشک متخصص اعصاب معاینه شده بودند، صورت گرفت. اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل سن، جنس، سابقه خانوادگی سردرد در فرم اطلاعاتی ثبت و از نظر سن، جنس، شغل دو گروه هماهنگ شدند. از هر فرد 2 cc خون وریدی تهیه و با کیت های monobind و به روش الیزا سطح IgE سرم تعیین گردید و نتیجه آن در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. داده های فرم اطلاعاتی استخراج و طبقه بندی و نتایج با آزمون آماری chi- square test و t-test و OR, CI مورد قضاوت قرار گرفت.نتایج: از 50 بیمار میگرنی، (35 بیمار) 70 درصد زن و (15 بیمار) 30 درصد مرد بودند و از 100 فرد سالم نیز (70 نفر) 70 درصد زن و (30 نفر) 30 درصد مرد بودند. سطح سرمی IgE در بیماران 109.55±77.32 Iu/ml و در افراد سالم (p<0.05) 83.38±54.8 Iu/ml و در مجموع 92.1±64.14 Iu/ml بود که سن افراد گروه مورد 44.6±13.5 سال و در گروه شاهد 46.1±12.3 سال  (p<0.005)و در کل 45.8±14 سال بود. از نظر سابقه ی خانوادگی سردرد ، اختلاف معنی داری بین گروه مورد و شاهد مشاهده شد (p<0.0001) و OR=9.47 یعنی میگرنی ها 47/9 برابر شاهدها سابقه خانوادگی سردرد دارند که از نظر سابقه خانوادگی سردرد و سطح سرمیIgE ، اختلاف معنی داری در سطح سرمی IgE بین گروه مورد و شاهد با و بدون سابقه خانوادگی سردرد مشاهده شد .(p<0.05) در مورد سایر متغیرهای بررسی شده در این مطالعه به دلیل هماهنگ نمودن گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری بین مورد و شاهد مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن سطح سرمی IgE در مبتلایان به میگرن در مقایسه با افراد سالم می توان به رابطه احتمالی حمله ی میگرن و سطح سرمی IgE پی برد و همچنین ضرورت بررسی بیماران میگرنی از نظر ابتلا به اختلالات آلرژی زا و آتوپیک را نشان می دهد .

سابقه و هدف: با توجه به شیوع افسردگی پس از زایمان (42-13 درصد) و مشکلات جدی که این اختلال برای مادر، کودک و خانواده به وجود می آورد شناسایی عوامل خطرساز ضروری است. بنابراین در این تحقیق رابطه افسردگی پس از زایمان با نوع زایمان بررسی گردید.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش تحلیلی از نوع مورد-شاهد با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف در 460 زن در قالب دو گروه برابر افسرده (مورد) و غیر افسرده (شاهد) مراجعه کننده در ماه های دوم و سوم پس از زایمان به مراکز بهداشتی-درمانی شهر کاشان طی سال های 85-1384 با استفاده از آزمون افسردگی بک و پرسشنامه پژوهش گرساخته انجام شد. نمونه هایی که دارای برخی عوامل اثرگذار بر افسردگی بودند (سابقه مصرف پروژسترون و افسردگی خود و خانواده، بستری شدن در بیمارستان، بیماری سیستمیک افسرده کننده، ناهنجاری نوزاد و تنش جدی جسمی و روانی طی سال گذشته) از مطالعه خارج و جنس نوزاد و مرتبه حاملگی در دو گروه همسان شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های t مستقل، کای دو،  ORو CI استفاده شد.نتایج: یافته ها ارتباط معنی دار آماری بین افسردگی پس از زایمان و نوع زایمان نشان نداد  (OR=1.28)درصد زایمان به شیوه سزارین در گروه مورد 1/46 و شاهد 2/52 درصد بوده است. ارتباط معنی دار آماری بین شغل، تحصیلات زن، تعداد فرزندان و ناخواسته بودن حاملگی با علامت افسردگی پس از زایمان مشاهده نشد. اما ارتباط معنی دار آماری بین شغل همسر و علامت افسردگی پس از زایمان مشاهده شد .(p≤0.047)نتیجه گیری: ارتباط معنی دار آماری بین افسردگی پس از زایمان و نوع زایمان مشاهده نشد. افسردگی پس از زایمان در زنانی که شغل همسرشان کارمند بود کمتر مشاهده شد که ضرورت انجام پژوهش بیشتر را نشان می دهد.

سابقه و هدف: مطالعات زیادی در رابطه با روش به کارگیری آزمون های دید سه بعدی (steropsis) در تشخیص تنبلی چشم و غربالگری آن انجام گرفته است. ما در این مطالعه برآن هستیم تا میزان دید سه بعدی در کودکان دبستانی سالم و افراد دچار تنبلی چشم با استفاده از آزمون) TNO یکی از آزمون های (steropsis را تعیین نموده و ارزش آزمون TNO در تشخیص تنبلی چشم را بررسی کنیم.مواد روش ها: مطالعه از نوع بررسی ارزش تشخیصی آزمون می باشد. حدت دید سه بعدی 300 دانش آموز دبستانی بدون تنبلی چشم به وسیله آزمون TNO در فاصله  40 سانتی متری تعیین گردید. همچنین حدت بینایی و حدت دید سه بعدی 100 بیمار دارای تنبلی چشم به علل عیوب انکساری، دوبینی (استرابیسم) با زاویه زیاد و دوبینی با زاویه کم (میکرواسترابیسم) مراجعه کننده به درمانگاه های پوستچی و مطهری شیراز به ترتیب به وسیله اسنلن چارت در فاصله شش متری و آزمون TNO در فاصله 40 سانتی متری تعیین گردید. در این مطالعه مرز ارجاع 120 ثانیه قوسی برای تشخیص تنبلی چشم انتخاب شد نتایج به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و حساسیت، ویژگی و ارزش تشخیصی آزمون تعیین شد.نتایج: 95 درصد دانش آموزان دبستانی شهر شیراز دارای دید سه بعدی 120 ثانیه قوسی یا بهتر بودند. در گروه دارای تنبلی چشم کاهش محسوسی در حدت دید سه بعدی نسبت به گروه دانش آموزان سالم مشاهده شد. شایع ترین علت تنبلی چشم در گروه مورد مطالعه عیوب انکساری بود (62 درصد). حساسیت آزمون TNO در تشخیص تنبلی چشم 9/85 درصد و ویژگی آن 2/97 درصد بود. آزمون TNO با مرز ارجاع 120 ثانیه قوسی دارای 5 درصد مثبت کاذب و 8 درصد منفی کاذب بود. منفی کاذب این آزمون در تشخیص تنبلی چشم متوسط یا شدید صفر درصد بوده است.نتیجه گیری: ممکن است بتوان از آزمون TNO برای تشخیص و غربال گری آمبلیوپی در اطفال استفاده کرد، داشتن ویژگی هایی چون قابل اعتماد بودن و نداشتن نشانه های تک چشمی بر ارزش این آزمون می افزاید.

سابقه و هدف: به دلیل نقش مراقبت صحیح از کاتتر ادراری در جلوگیری از عفونت ادراری و نیز با توجه به کمبود مطالعه قبلی در زمینه کیفیت مراقبت از بیماران دارای کاتتر، این پژوهش در سال 1384 با هدف بررسی کیفیت مراقبت از بیماران دارای کاتتر ادراری در بیمارستان های آموزشی کاشان انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی بر روی 377 بیمار دارای کاتتر ادراری بستری در بیمارستان های نقوی، شهید بهشتی و زایشگاه شبیه خوانی انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه هایی بود که پژوهش گر با استفاده از مطالعه کتابخانه ای طراحی کرد و سپس روایی محتوای آن را به تایید صاحب نظران رسانید. داده ها به کمک آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد.نتایج: از 377 بیمار بررسی شده 8/61 درصد زن و 2/38 درصد مرد بودند. از این عده 46 نفر مشاهده شدند و 331 نفر دیگر نظرات خود را درباره کیفیت مراقبت از کاتتر خود بیان کردند. بیشتر موارد کاتترگذاری در بخش های جراحی انجام شده بود. بیشترین بیماران به دلیل ضرورت بی حرکت ماندن در تخت کاتترگذاری شده بودند. کیفیت مراقبت در هنگام کاتترگذاری از نظر بیماران در حد متوسط و با توجه به موارد مشاهده شده در حد ضعیف بود. کیفیت آموزش ارایه شده به بیمار به صورت قابل توجهی از سایر معیارهای مورد بررسی ضعیف تر بود. کیفیت مراقبت در مدت درجا بودن کاتتر ادراری نیز در حد متوسط قرار داشتنتیجه گیری: با توجه به این که کیفیت مراقبت از کاتتر در طیف متوسط تا ضعیف قرار داشت توجه مسوولین را به برگزاری دوره های آموزش مداوم برای به روز رسانی دانش و مهارت پرستاران در زمینه مراقبت از بیمار دارای کاتتر ادراری جلب می نماید.

سابقه و هدف: سوء مصرف مواد، با فراوانی بالای اختلالات روان پزشکی همراه است، در نتیجه کنترل و درمان پدیده سو مصرف مواد نیاز به مداخلات درمانی چند جانبه دارد. گروه هدف این مطالعه معتادان تزریقی می باشند که در حال حاضر این گروه نقش عمده ای در گسترش بیماری های گوناگون از جمله ایدز و هپاتیت دارند، بنابراین شناسایی مشکلات این گروه و درمان آنها از اولویت های بهداشتی می باشد. تاکنون درمان این گروه با مشکلات و موانع متعددی روبرو بوده است و درمان های دارویی به تنهایی پاسخ گو نبوده است که یکی از دلایل شکست درمان، ویژگی های شخصیتی و روانی این گروه می باشد که مطالعه ی حاضر به بررسی این ویژگی ها می پردازد تا با شناخت آنها بتوان به طور صحیحی درمان این بیماران را پایه ریزی نمود و اهمیت مداخلات غیردارویی را در این گروه روشن ساخت.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی است که بر روی 73 مرد هروئینی تزریقی (کلیه معتادان تزریقی زندان کاشان) در سال 1385 انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ای بود شامل دو بخش، مشخصات بیمار و آزمون شخصیتی MMPI که توسط روان شناس بالینی زندان در اختیار آن دسته از معتادان تزریقی که دارای تحصیلاتی در سطح راهنمایی و بالاتر بودند، قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه، تفسیر آزمون توسط روان شناس انجام شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون Fisher Exact Test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: از کل 73 نفر مرد معتاد تزریقی زندان، 6 نفر از آنها آزمون شان فاقد اعتبار و روایی ارزیابی شد و در مجموع 67 نفر با آزمون MMPI مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که 17 نفر (38/25 درصد) فاقد اختلال و 50 نفر (62/74 درصد) دارای ویژگی های شخصیتی نابهنجار بر اساس مقیاس های بالینی MMPI شناخته شدند. میانگین گروه سنی مورد مطالعه 41/6 ± 86/29 سال بود. 43 نفر (18/64 درصد) از نمونه های مورد مطالعه زیر 30 سال و 24 نفر (82/35 درصد) بالای 30 سال سن داشتند. 35 نفر (23/52 درصد) مجرد و 32 نفر (77/47 درصد) متاهل بودند. 53 نفر (11/79) زیر دیپلم و 14 نفر (89/20) دارای تحصیلات دیپلم و بالاتر بودند. همچنین در این مطالعه رابطه بین ویژگی های شخصیتی نابهنجار و سطح تحصیلات معنادار به دست آمد. با  p0.001 OR=10/1از بین این 50 نفر که دارای ویژگی های شخصیتی نابهنجار بودند، بیشترین فراوانی را به ترتیب ویژگی شخصیت ضد اجتماعی در 12 نفر (24 درصد)، افسردگی در 10 نفر (20 درصد)، ویژگی هیپومانیک در 7 نفر (14 درصد)، ویژگی خود بیمارانگاری در 5 نفر (10 درصد) و نمایشی در 5 نفر (10 درصد) پارانوئید در 4 نفر (8 درصد) و اضطراب در 4 نفر (8 درصد)، شخصیت اسکیزوئید در 3 نفر (6 درصد) داشتند. ویژگی شخصیتی افسردگی در افرد بالای دیپلم و متاهلین به طور شاخصی بیشتر بود به طوری که تمامی افراد با تحصیلات بالای دیپلم در بعد افسردگی نمرات بالایی داشتند (5 نفر، 100 درصد) و افراد مجرد (9/25 درصد) و زیر 30 سال (2/31 درصد) در مقیاس بالینی شخصیت ضد اجتماعی نسبت به سایر مقیاس ها نمرات بالایی به دست آورده بودند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مقیاس بالینی شخصیت ضد اجتماعی و افسردگی در میان معتادان تزریقی از فراوانی بیشتری نسبت به سایر مقیاس ها برخوردار می باشد. با توجه به این که تعداد بیشتری از افراد گروه مورد مطالعه، مجرد و زیر 30 سال سن داشتند. در نتیجه این گروه آسیب پذیرتر می باشند همچنین تحصیلات پایین در این گروه می تواند به عنوان یک عامل پیشگویی کننده جهت ویژگی های شخصیتی نابهنجار محسوب گردد.

سابقه و هدف: عامل سیزده انعقادی خون یک ترانس گلوتامیناز با ساختاری تترامری است که از دو زیر واحد پیش آنزیمی مشابه (عامل سیزده (A و دو زیر واحد پروتئینی ناقل (عامل سیزده (B تشکیل شده است. علاوه بر جهش های شناخته شده، چند شکلی هایی نیز در توالی آمینواسیدی عامل سیزده A شناخته شده اند. یکی از این چند شکلی ها، چندشکلی شایع گوانین به تیمین است که منجر به جایگزینی والین به لوسین در فاصله 3 آمینواسیدی جایگاه فعال شدن ترومبین (آرژینین37 - گلیسین38) در زیر واحد A می شود. چند شکلی والین 34 لوسین عامل سیزده در قفقازی ها فراوانی بالاتری دارد اما کمترین فراوانی آن در ژاپنی ها دیده شده است. تاکنون گزارشی از فراوانی این چندشکلی در جمعیت ایرانی ارایه نشده است. به همین منظور با استفاده از روش PCR-RFLP برای اولین بار فراوانی چندشکلی والین 34 لوسین عامل سیزده در جمعیت بیماران ایرانی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده از نوع توصیفی می باشد. تعداد 213 بیمار مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکزی سازمان انتقال خون (تهران) در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. پس از استخراج DNA ژنوتیپ های این چندشکلی با روش RFLP و در حضور آنزیم محدود کننده شناسایی گردیدند. تجزیه و تحلیل آماری یافته های به دست آمده با نرم افزار 5/ SPSS 11و آزمون کای اسکوئر انجام شد.نتایج: فراوانی چندشکلی در بیماران 4/24 درصد شامل 06/22 درصد هتروزیگوت و 34/2 درصد هموزیگوت با فراوانی 07/13 درصد از آلل لوسین به دست آمد. بین فراوانی این چند شکلی و جنس ارتباط معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: فراوانی بالاتر چند شکلی والین 34 لوسین عامل سیزده در بیماران ترومبوتیک ایرانی نسبت به فراوانی قبلی گزارش شده در کشورهای آسیایی تاییدی بر ناهمگونی نژادی این چند شکلی است. ضمن این که بروز این چند شکلی تحت تاثیر جنس قرار ندارد.

سابقه و هدف: تغذیه ی طولانی با شیشه شیر یا شیر مادر باعث پوسیدگی های پیش رونده اولیه می گردد. نمای کلینیکی دندان ها در ECC یا تخریب زودرس دندان های شیری در کودکان، تیپیک بوده و از الگوی خاصی پیروی می کند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع و الگوی ECC و برخی عوامل موثر بر آن در کودکان 6-2 ساله مهدکودک های شهر همدان در سال 1385 انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعـی، 414 کـودک 2 تا 6 سـاله انتخاب و دندان های آنها توسط دندان پزشک مورد معاینه قرار گرفت. جهت تعیین نوع شیر مصرفی، طول مدت شیرخوارگی، اضافه کردن مواد قندی به محتوی شیر، تغذیه با شیر در شب و سن شروع مسواک زدن، پرسشنامه ای تنظیم و توسط والدین در حضور دندان پزشک تکمیل گردید. داده های موجود با نرم افزار آماری SPSS ویرایش سیزدهم و آزمون های t-test و Chi-Square مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.نتایج: 64/31 درصد از کودکان مورد معاینه، مبتلا به ECC بودند. بیشترین تعداد دندان درگیر، دندان قدامی میانی سمت چپ در فک بالا با فراوانی 01/28 درصد و کمترین دندان درگیر، نیش سمت چپ در فک پایین با فراوانی صفر درصد بودند. بین ابتلا به پوسیدگی و تغذیه از شیر مادر و مدت آن رابطه آماری معنی داری مشاهده شد. بین ابتلا به پوسیدگی شیر و جنس، سن، طول دوران شیرخوارگی، سن شروع مسواک زدن، افزودن مواد قندی به شیر و نوع آن و تغذیه شبانه از شیر رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: در این مطالعه شیوع ECC در جامعه آماری ما بالا بود و بین تغذیه از شیر مادر و مدت آن با ECC ارتباط وجود داشت.

سابقه و هدف: بررسی خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابتی نه تنها از نظر بهداشتی بلکه از نظر تجزیه و تحلیل اقتصادی جامعه مهم است. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت خودمراقبتی و دانش بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز دیابت کاشان بوده است.مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-تحلیلی بر روی 300 نفر از بیماران مبتلا به دیابت (از 1400 بیمار) به روش نمونه گیری تصادفی صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های مشخصات بیمار، خود مراقبتی ویژه بیماران دیابتی (شامل سه بعد نگرش، عملکرد و عملکرد خانواده) خود مراقبتی از پاها و بررسی سطح دانش بوده که توسط بیماران و در صورت نداشتن سواد به کمک پژوهش گر تکمیل گردید. نقاط برش در هر بعد نیز با بهره گیری از نتایج پژوهش قبلی تعیین شد و سپس وضعیت بیماران بر اساس آن مشخص گردید. جهت بررسی رابطه خودمراقبتی با متغیرهای مورد بررسی، از آزمون های کای دو و آزمون t و آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و OR و CI استفاده شد.نتایج: از 300 نفر بیمار مورد مطالعه 214 نفر زن و 86 نفر مرد بودند. مدت ابتلا به دیابت این افراد 5/6 ± 6/10 سال بود. وضعیت خودمراقبتی بر اساس طول مدت ابتلا و تحصیلات ارتباط معنی داری را نشان داد به طوری که با بالا رفتن طول مدت ابتلا میزان خود مراقبتی افزایش یافت و افراد بی سواد از خود مراقبتی خوب برخوردار بودند. بر اساس نتایج این پژوهش نوع درمان و وضعیت تاهل تنها با بعد مراقبت از پا ارتباط داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه و اختلاف در برخی مشخصات بیمار، بیماران با ابعاد مختلف خود مراقبتی و دانش لازم است آموزش ها در مراکز دیابت کاربردی تر و با تاکید بیشتر بر ایجاد تغییرات هم در دانش و هم در رفتار و بهبود نگرش و احساس خودکارآمدی در افراد صورت گیرد.