آموزش پرستاری
سال:1398 | دوره:8 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

مقدمه: انفوزیون نیتروگلیسیرین، اغلب سبب ایجاد عارضه جانبی سردرد بیماران می شود. لذا از روشهای مختلفی جهت تسکین آن استفاده می گردد. رفلکسولوژی پا سبب کاهش درد می شود. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر رفلکسولوژی پا بر شدت سردرد ناشی از انفوزیون نیتروگلیسیرین انجام شد. روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی 60 بیمار زن مبتلا به بیماری قلبی که تحت انفوزیون نیتروگلیسیرین بودند؛ پس از نمونه گیری به روش در دسترس، به صورت تخصیص تصادفی به دو گروه 30 نفری آزمون و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمون، رفلکسولوژی پا طبق روش اینگهام در هردو پا به مدت 10 دقیقه (5 دقیقه برای هر پا) انجام شد. در گروه پلاسبو فقط لمس سطحی داده شد. با فاصله 15 دقیقه بعد از اولین مداخله، مجدداً مداخله دوم به مدت 10 دقیقه (5 دقیقه برای هر پا به صورت جداگانه) انجام شد. درد 3 بار (قبل از مداخله و پس از هر بار مداخله) توسط پرستاری که از تخصیص نمونه ها در گروه ها اطلاعی نداشت ثبت شد. جهت جمع آوری داده ها از اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس سنجش درد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره تی مستقل، کای اسکوئر و آزمون آنالیز واریانس یکطرفه داده ها با استفاده از 21 SPSS-انجام گردید. یافته ها: شدت درد قبل از مداخله بین گروهها تفاوت معناداری وجود نداشت (88/0>P)، اما بعد از مداخله بین دو گروه گروه آزمون و کنترل تفاوت معناداری داشت (001/0>P). رفلکسولوژی پا بر کاهش سردرد تأثیر متوسط داشت. نتیجه گیری: اجرای رفلکسولوژی پا در کاهش سردرد بیماران دریافت کننده انفوزیون نیتروگلیسیرین از نظر عملی امکانپذیر و با بهبود آن همراه است.

مقدمه: جهت دست یابی به نظام آموزش پرستاری موفق، رفع مشکلات بهداشتی و ارتقاء سلامتی، هر کشور متعهد به بهبود سیستم آموزش پرستاری است. به این منظور مقایسه نظام های مختلف آموزشی، ارتقای محتوا و کیفیت برنامه آموزشی را در پی دارد. هدف این مطالعه مقایسه برنامه آموزشی مقطع کارشناسی پرستاری دانشگاه های ایران با دانشگاه ویدنر امریکا بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی-تطبیقی در سال 1397 داده های مورد نیاز علاوه بر سایت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه ویدنر امریکا، جهت دریافت آخرین برنامه درسی مدون دوره کارشناسی پرستاری، از طریق جستجوی مقالات مختلف مرتبط در اینترنت با استفاده از کلید واژه های کوریکولوم (برنامه درسی) پرستاری، کارشناسی پرستاری، آموزش پرستاری، ایران و ویدنر جمع آوری شد. با استفاده از الگوی بردی در چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه تجزیه و تحلیل انجام گرفت. یافته ها: طبق مراحل الگوی بردی، در مرحله توصیف برنامه درسی کارشناسی پرستاری از سایت دو دانشگاه دریافت و عناصر آن یادداشت برداری شد. در مرحله تفسیر، این عناصر در دو دانشگاه به طور جداگانه مورد بررسی محققان قرار گرفت. در مرحله همجواری، اطلاعات مذکور، جهت ایجاد چارچوبی برای مقایسه کنار هم قرار داده شد. در مرحله مقایسه، بررسی و مقایسه اساسی از نظر شباهت ها و تفاوت های هر عنصر در دو دانشگاه و پاسخ به سؤال های تحقیق براساس مقالات موجود انجام شد. نتایج مقایسه، نشان داد که ایران در آموزش مهارت هایی چون استدلال بالینی، تفکر انتقادی، عملکرد مبتنی بر شواهد، مدیریت و رهبری، حجم زیاد ساعات بالینی، نبود درس سالمندی، توجه به درس روش تحقیق و پیش نیاز دروس تخصصی، تقویت دانش داروشناسی ضعیف تر از ویدنر امریکا عمل کرده است. اما وجود کارآموزی در عرصه، شروع کارآموزی زودتر با مفاهیم ساده تر، دارا بودن دروس اصول و مهارت پرستاری، پرستاری مراقبت ویژه، پرستاری بحران و حوادث غیرمترقبه نقطه قوتی برای ایران محسوب می شود. نتیجه گیری: استفاده از نقاط قوت و تجربیات آموزشی دانشگاه ویدنر امریکا و تاکید بر نقاط قوت موجود در ایران، موجب بهبود و ارتقاء کیفیت آموزش پرستاری در ایران خواهد شد. ضمناً، توجه ویژه به بحث آموزش و تقویت مهارت های ضروری در پرستاری همچون استدلال بالینی، تفکر انتقادی و عملکرد مبتنی بر شواهد، هم چنین انجام بازبینی هایی در سرفصل و ساعات دروس تئوری و بالین توسط برنامه ریزان آموزشی پیشنهاد می گردد.

مقدمه: سرمایه گذاری جمعی عاطفی از زمره متغیرهایی است که می تواند بر سلامتی و بهره وری پرستاران اثرات مثبتی به جای گذارد. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی بر سرمایه گذاری جمعی عاطفی پرستاران اجرا شد. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش، دو گروهی با دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بود. از میان 120 پرستار یک بیمارستان دولتی در اصفهان در زمستان 1397، 30 پرستار بر مبنای ملاک های ورود و خروج به صورت هدفمند انتخاب و در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) گمارده شدند. پرسشنامه سرمایه گذاری جمعی عاطفی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی طی 10 جلسه تحت آموزش قرارگرفتند و گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت ننمود. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل گردید. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بین سرمایه گذاری جمعی عاطفی در عاطفه مثبت، سرمایه گذاری جمعی عاطفی در احساس انرژی و سرمایه گذاری جمعی عاطفی در شادمانی بین گروه آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی و گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). نتیجه گیری: در مجموع، یافته های این پژوهش نشان داد، آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی در سطح فردی از زمره آموزش هایی است که می تواند سرمایه گذاری جمعی عاطفی را در پرستاران بالا ببرد و از این طریق موجب افزایش سطح نیرو و توان آن ها شود.

مقدمه: مراقبت دوران بارداری فرصت مناسبی است تا ارائه دهندگان خدمات با حمایت از زنان باردار بتوانند در تأمین سلامت مادر، جنین و خانواده آنها مشارکت داشته باشند. برای رسیدن به این مهم، ارائه دهندگان مراقبت بارداری می بایست توانایی های کافی و همه جانبه ای داشته باشند. هدف از این پژوهش، مروری بر مطالعات می باشد که نیازهای حرفه ای ارائه دهندگان مراقبت دوران بارداری در ایران را مورد ارزیابی قرار داده اند. روش کار: در این پژوهش مروری روایتی، با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط با نیازهای حرفه ای ارائه دهندگان مراقبت بارداری، مطالعات انجام شده در ایران که به زبانهای فارسی یا انگلیسی و با متن کامل، در محدوده زمانی 1376 تا 1396 چاپ شده بودند؛ در پایگاه های اطلاعاتی علمی معتبر Science Direct، PubMed، Web of Science، Scopus، Scholar Google، IranMedex، SID و Magiran جستجو شدند. مقالاتی که همراستا با هدف تحقیق نبوده و یا به صورت گزارش مورد و نامه به سردبیر چاپ شده بودند، از مطالعه حذف شدند. از 437 مقاله جستجو شده، 16 مقاله مرتبط با نیازهای حرفه ای ارائه دهندگان مراقبت بارداری انتخاب شدند. یافته ها: در مطالعه حاضر 16 مقاله مداخله ای و توصیفی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های این مقالات نشان داد که نیازهای حرفه ای ارائه دهندگان مراقبت بارداری در حیطه های دانش و عملکرد، مهارت های ارتباطی، قوانین و مقررات حرفه ای و احکام دینی می باشند. نتیجه گیری: ارائه دهندگان مراقبت بارداری، نیازهایی در حیطه های دانش و عملکرد، مهارت های ارتباطی، قوانین و مقررات حرفه ای و احکام دینی داشتند. به منظور برطرف نمودن نیازها و ارائه مراقبتهای موثرتر، برنامه ریزی آموزشی مناسب و اجرای صحیح آن پیشنهاد می گردد.

مقدمه: بلوغ زودرس یکی از مشکلات شایع و نگرانی­ های مهم­ دوران بلوغ است. نظر به اهمیت آموزش در اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه، این پژوهش با هدف "بررسی تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی بر ارتقاء رفتارهای پیشگیرانه مادران از بلوغ زودرس دختران" انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه­ تجربی بر روی 64 نفر از مادران مراجعه­ کننده به مهد کودک و فرهنگسرا در شهرستان دماوند در سال 1396 انجام شد. ابزار مطالعه پرسشنامه­ ای محقق­ ساخته براساس الگوی اعتقاد بهداشتی بود که پس ازتائید روایی و پایایی، طی دو مرحله (قبل و یک­ ماه بعد از آموزش) به دو گروه داده شد. گروه آزمون، مداخله مورد نظر را طی دو جلسه کارگاه و هر جلسه دو ساعت دریافت نمودند. تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از نرم­ افزار SPSS نسخه 18 و آزمون­ ها­ ی آماری توصیفی و استنباطی (تی زوجی و تی مستقل) انجام شد. یافته­ ها: بین میانگین نمره کل سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی در گروه آزمون قبل (53/9± 81/117) و بعد (72/9± 97/158 ) از مداخله آموزشی افزایش معنی­ داری مشاهده شد (001/0P=)؛ بین میانگین نمره کل سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی در گروه کنترل قبل (14± 06/128 ) و بعد (50/14± 13/133 ) نیز افزایش معنی­ داری مشاهده شد (001/0P=). البته تفاوت معنی دار آماری بین نمرات کل سازه های گروه آزمون (72/9± 97/158 ) و نمرات کل سازه های گروه کنترل (50/14± 13/133 ) نیز مشاهده شد (001/0P=). نتیجه­ گیری: آموزش بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای پیشگیرانه مادران از بلوغ زودرس دختران سودمند بود. لذا برنامه آموزشی مبتنی برالگوی اعتقاد بهداشتی و نقش مادران در پیشگیری از بلوغ زودرس دختران، انجام مداخلات آموزشی با بکارگیری الگوی فوق توصیه می­ شود.

مقدمه: آموزش بالینی، بخش اساسی و مهم آموزش در علوم پزشکی می باشد که برای تربیت افراد کارآمد و شایسته ضروری می باشد. دانشجویان پرستاری با تنش های زیادی به خصوص در محیط بالین مواجه می باشند. این تنش ها می توانند مانع از تربیت پرستاران ماهر و خودکارآمد گردد. هدف از این پژوهش تعیین ارتباط عوامل تنش زای محیط بالین و خودکارآمدی بالینی دانشجویان پرستاری می باشد. روش کار: این مطالعه همبستگی در سال تحصیلی 93-94 بر روی کلیه دانشجویان پرستاری سال چهارم (ترم 7 و 8) که به روش سرشماری انتخاب شدند (88 نفر)، در دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام شد. ابزارگرد آوری داده ها شامل سه قسمت؛ اطلاعات فردی، پرسشنامه ارزشیابی تنش محیط بالین کک وکلیهامر و پرسشنامه خودکارآمدی بالینی بود. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 21 و آمار توصیفی و همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها: نمره خودکارآمدی دانشجویان پرستاری 19/21± 8/152 بود که در سطح بالا قرار می­ گیرد. بیشترین امتیاز مربوط به حیطه انجام برنامه مراقبتی (9/84± 5/11) و کمترین امتیاز مربوط به ارزشیابی برنامه مراقبتی (11/80± 5/16) بود. نمره تنش محیط بالین در آنها 13/12 ± 46/54 بود که "اولین تجربه بالین" به عنوان تنش زا ترین آیتم شناخته شد. بین عوامل تنش زای محیط بالین و خودکارآمدی بالینی دانشجویان عرصه پرستاری ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد. اگرچه بین تنش محیط بالین و خودکارآمدی با جنسیت و معدل ارتباط آماری معناداری وجود داشت (05/0P<). نتیجه گیری: طبق یافته اصلی این مطالعه، ارتباطی بین تنش محیط بالین و خود کارآمدی بالینی یافت نشد. اما با عنایت به اینکه محیط آموزش بالین مهم ترین بخش در آموزش پرستاری است و دانشجویان پرستاری بیشتر وقت تحصیل خود را در محیط بالین سپری می کنند، توجه به کاهش تنش در این محیط و به دنبال آن خودکارآمدی دانشجو اهمیت ویژه ای دارد.

مقدمه: تغذیه ی انحصاری به معنی تغذیه شیرخوار فقط با شیر مادر و بدون دریافت مایع و مواد غذایی جامد است. امروزه شیردهی انحصاری به عنوان یک راهبرد اساسی در تأمین رشد و بقای کودک مورد توجه است. هدف مطالعه حاضر تعیین عوامل مؤثر بر تغذیه ی انحصاری با شیر مادر در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران است. روش کار: در این مطالعه تحلیلی، نمونه ای از زنان نخست زای واقع در سنین باروری و دارای کودک دو سال تمام تا پنج سال گرفته شد که در سال های 1394 و 1395 به مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران مراجعه کرده بودند. برای اندازه گیری سواد سلامت از پرسشنامه ی سنجش سطح سواد سلامت جمعیت شهری ایران و به روش مصاحبه ای ساختاریافته استفاده شد که سواد سلامت را با 33 گویه 5 گزینه ای می سنجد. داده ها با مدل رگرسیون دو حالتی بیزی (Bayesian) و با استفاده از نرم افزار OpenBUGS تحلیل شدند. یافته ها: تغذیه ی انحصاری با شیر مادر 5/50 درصد گزارش شد. متغیرهای سن مادر ( (97/0, 80/0): CI، 87/0=OR) و نمره سواد سلامت ( (01/2, 16/1): CI، 11/1=OR) رابطه ی معنی دار آماری با تغذیه ی انحصاری با شیر مادر داشتند. روش زایمان با تغذیه انحصاری با شیر مادر تأثیر معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد علاوه بر سن مادر، نمره سواد سلامت نقش مهمی در تغذیه ی انحصاری با شیر مادر دارد. بنابراین با توجه به اهمیت تأثیر سواد سلامت مادران در تغذیه ی انحصاری با شیر مادر پیشنهاد می شود که مادران قبل از بارداری توانایی کسب سطح بالای سواد سلامت مناسب را داشته باشند.

مقدمه: با توجه به ماهیت حرفه پرستاری، فرایند آموزش مبتنی بر دو بخش تئوری و عمل می باشد. برای تربیت پرستاران توانمند جهت ارائه مراقبت اصولی متناسب با استاندارد های سلامت، توجه به هر دو بخش ضروری است. این در حالی است که شکاف بین تئوری عمل به عنوان یکی از چالش های مطرح شده در بحث آموزش پرستاری می باشد. به طوری که رویکردهای مطالعات در حوزه آموزش پرستاری نیز متمرکز بر آسیب شناسی این چالش و ارائه راهکار مناسب می باشد. این مطالعه با هدف تعیین شکاف بین تئوری و عمل در آموزش پرستاری انجام شد. روش کار: در این مرور یکپارچه (Integrative Review) با استفاده ازکلید واژه های آموزش پرستاری، تئوری، عمل، Nursing Education Theory, Practice جست و جوی وسیع منابع در پایگاه های علمیWOS, Pub med, Science Direct, Scopus, , Iranmadex, Magiran, SID, و موتور جست جوی Google scholar از سال 2003 تا 2018، به زبان انگلیسی و فارسی انجام شد. در نهایت 7 مقاله وارد مطالعه شدند. داده ها بر اساس روش نافل و ویتمور (2005) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعات، بازنگری برنامه درسی، ایجاد انگیزه، صلاحیت فرهنگی، ارتباط مناسب اساتید و دانشجویان، افزایش مهارت های تفکر انتقادی اساتید و دانشجویان، افزایش مهارت بالینی اساتید و بهره گیری از روش های مختلف تدریس، از جمله موارد پیشنهادی برای کاهش شکاف تئوری و عمل در آموزش پرستاری بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعات، اصلاح برنامه درسی، افزایش مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان و اساتید، افزایش مهارت های بالینی اساتید و استفاده از روش های مختلف تدریس، در جهت کاهش شکاف بین تئوری و عمل پیشنهاد می شود.

مقدمه: شیوع بالای پنومونی وابسته به ونتیلاتور در میان عفونت های بیمارستانی توجه به انجام اقدامات پیشگیرانه استاندارد را در طولانی مدت می طلبد تا سهم اثر برنامه های مدون و استاندارد بر کاهش شیوع این نوع عفونت به دقت بررسی شود؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین بررسی تاثیر اجرای مراقبت های استاندارد راه هوایی بر میزان شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی که در بیمارستان امام رضا تبریز به مدت شش ماه در طول سال 1397 با مشارکت 70 بیمار که به صورت تصادفی (جدول اعداد تصادفی) در دو گروه 35 نفره تقسیم شده بودند، انجام شد. بیماران گروه مداخله استاندارهای مراقبت راه هوایی را که توسط پرستاران آموزش دیده دریافت کرده بودند، بر اساس چک لیست عفونت ریوی که دارای روایی و پایایی قابل قبول بود دریافت کردند و بیماران گروه کنترل نیز اقدامات روتین را دریافت نمودند. داده ها برای هر فرد پنج بار چک شدند و پس از وارد شدن به نرم افزار آماری SPSS ویراست 21 با آزمون های آماری آزمون تی مستقل و کای اسکوئر(در یک نوبت اندازه گیری شد) تجزیه شدند. سطح معنی داری برای تمامی آزمون ها کمتر از پنج صدم در نظر گرفته شد. یافته ها: در مقایسه مشخصات فردی-اجتماعی و بالینی بیماران دو گروه مداخله و کنترل اختلاف آماری معنی دار مشاهده نشد (05/0 نتیجه گیری: اجرای استاندار های مراقبت راه هوایی توسط پرستاران موجب کاهش شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه شده است.