پژوهش های کاربردی در مدیریت و حسابداری
سال:1399 | دوره:5 | شماره:18 |تعداد مقالات:5

این مقاله با هدف بررسی تاثیر فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی با نقش واسطه ای ویژگی های جمعیت شناختی ( جنسیت و سن) کارکنان ستاد سازمان بنادر و دریانوردی مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش در این مقاله از نوع توصیفی-پیمایشی و از نظر زمان جمع آوری داده های مورد نیاز، تک مقطعی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ستاد سازمان بنادر و دریانوردی که در مجموع با احتساب نیروهای قراردادی رسمی، پیمانی و قراردادهای مدت معین 728 نفر هستند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 251 نمونه آماری بدست آمد. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه های استاندارد صورت گرفت. متغیرهای مورد بررسی، متغیر فرسودگی شغلی و متغیر تعهد سازمانی در این تحقیق می باشند. نتایج تحقیق نشان داد که، فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی کارکنان سازمان بنادر و دریانوردی در حالت کلی تاثیر دارد. ولی فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی کارکنان در بین مردان سازمان بنادر و دریانوردی تاثیر دارد و باعث تضعیف تعهد سازمانی در بین مردان می گردد. فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی کارکنان در بین زنان سازمان بنادر و دریانوردی تاثیر ندارد. فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی کارکنان در بین سنین زیر 30 سال سازمان بنادر و دریانوردی تاثیر دارد. فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی کارکنان در بین سنین بین 31 تا40 سال سازمان بنادر و دریانوردی تاثیر ندارد. فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی کارکنان در بین سنین بین 41 تا 50 سال سازمان بنادر و دریانوردی تاثیر ندارد. فرسودگی شغلی بر تعهد سازمانی کارکنان در بین سنین بالای 50 سال سازمان بنادر و دریانوردی تاثیر ندارد. در انتهای تحقیق، با توجه به نتایج و یافته های تحقیق، پیشنهادهایی برای محققین آتی مطرح می گردد.

در سال های اخیر فاصله گرفتن از رویکرد بهای تمام شده تاریخی در حسابداری و گزارشگری مالی و حرکت به سمت ارزش های منصفانه، مباحث زیادی را در میان صاحبنظران به خود اختصاص داده است. انتخاب میان ارزش منصفانه یا بهای تمام شده در اندازه گیری های حسابداری، با هدف سودمندی در تصمیم گیری و ایفای وظیفه مباشرت صورت می گیرد که گرایش به تحقق هدف سودمندی، منجر به توجه هر چه بیشتر به ارزش های منصفانه شده است. پژوهش حاضر با رویکردی نظری دلایل اقبال به ارزش منصفانه، قابلیت اطمینان و نقدهای وارد به آن را بررسی نموده است. در نهایت با توجه به مباحث مطرح شده در این خصوص، نتیجه گرفته می شود به کارگیری مدل گزارشگری دوگانه یعنی استفاده توام از ارزش منصفانه و بهای تمام شده تاریخی درکمک به استفاده کننده گان حسابداری برای تصمیم گیری و ایفای وظیفه مباشرت، مفید واقع شود.

مهارت افزایی و ارتقای سطح دانش کارکنان یکی از موضوعات مهم حوزه منابع انسانی است که آموزش حین خدمت می تواند ابزاری در راستای تحقق این مهم باشد. این پژوهش به دنبال ارزیا بی اثربخشی دوره های آموزشی کارکنان (غیرهیأت علمی) پژوهشگاه علوم انسا نی و مطالعات فرهنگی براساس شاخص های ایزو10015، به روش توصیفی – پیمایشی است. حجم جامعه آماری 274نفر کارکنان غیرهیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است؛ که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از استاندارد آموزشی ایزو 10015با پایایی 97/0 برای وضع موجود و80/0 برای وضع مطلوب بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که نتایج نشان داد تمامی میانگین ها اعم ازنیازسنجی آموزشی، طراحی و برنامه ریزی آموزشی، اجرای آموزشی، ارزشیا بی آموزشی و نظارت بر فرآیندآموزشی (در وضعیت موجود) کمتر از میانگین در وضعیت مطلوب است.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مسئولیت اجتماعی و ارتقاء برند با نقش میانجی محیط سازمانی شهرداری شیراز می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و کارکنان شهرداری شیراز است. داده های پژوهش از طریق ابزار پرسشنامه مسئولیت اجتماعی گلیبرث (2010)، ارتقاء برند سوینی و وایت (2008) و محیط سازمانی ممی زاده (1373) گردآوری شده است. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوا و با مراجعه به خبرگان و اساتید فن بررسی و تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ بررسی شد و نتایج نشان داده شده است که پرسشنامه از پایایی مناسب برخوردار است. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که محیط سازمانی شهرداری شیراز بر رابطه مسئولیت اجتماعی و ارتقاء برند تأثیر معناداری ندارد. اما مسئولیت اجتماعی شرکت بر ارتقا برند در شهرداری شیراز، تأثیر مثبت و معناداری دارد.

مواد خطرناک و حمل نقل آن ممکن است بصورت گسترده ای جان و مال انسان ها را در معرض تهدید قرار دهد. مواد خطرناک شامل گازها، مواد منفجره، مواد آلاینده، موادی که باعث صدمه به محیط زیست می شوند، مواد سمی و غیره اقلامی هستند که بصورت های مختلف مثل مایعات، جامدات و گازها در هنگام حمل و نقل بخصوص تصادفات ممکن است فاجعه بوجود آورد. مقاله حاضر با شناسایی و طبقه بندی مواد خطرناک در شبک ای از راه های استان کردستان و استان های همجوار با مبدأ و مقصد متفاوت و تقاضای معین بررسی شده است. نخست، شاخص ریسک با مؤلفه های جمعیت و ریسک در هر مسیر محاسبه شد. در مسیریابی هم به ریسک در کل شبکه و هم به ریسک در مسیر توجه شده است تا عدالت در توزیع ریسک برقرار باشد. بنابراین مدل اصلی پیشنهادی این پژوهش یک مدل خطی یک سطحی با توجه تنها به مقوله ایمنی است، مسیرهایی ایمن برای حمل مواد خطرناک پیشنهاد شده است. از نتایج این پژوهش می توان در جلوگیری از حوادث حمل مواد خطرناک و مدیریت ناوگان ترابری این مواد بهره گرفت.