مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال:1399 | دوره:19 | شماره:6 |تعداد مقالات:9

گزارش های کوتاه (Short reports) زمانی به رشته تحریر در می آیند که داده های حاصل از یک مطالعه آنقدر زیاد نباشد که نوشتن یک مقاله کامل را توجیه نماید [1]. همچنین، برخی مجلات نیز علاقمند هستند تا نتایج مطالعاتی که از نظر آماری معنیدار نشدهاند را در قالب یک گزارش کوتاه چاپ نمایند [2]. در چنین مواقعی، نویسندگان می توانند با نوشتن یک گزارش کوتاه نه تنها احتمال چاپ نتایج مطالعه خود را افزیش دهند، بلکه احتمال خوانده شدن آن را نیز ارتقاء بخشند. گزارش های کوتاه دارای ساختار مقالات کامل هستند. یعنی علاوه بر خلاصه، از مقدمه، مواد و روش ها، نتایج و بحث برخوردار میباشند. با این وجود، به خاطر نوع مقاله، تمامی این اجزاء اصلی به شکل کوتاه تری نسبت یه یک مقاله کامل گزارش می گردند [1]. مجلات گوناگون، دستورالعملهای متفاوتی برای نگارش یک گزارش کوتاه ارائه مینمایند. با این وجود، سقف نگارش یک گزارش کوتاه معمولاً 1000 کلمه در نظر گرفته می شود. بنابراین، نویسندگان پس از یک مقدمه کوتاه و روشن، به بیان مهمترین نکات در روش کار خود پرداخته و سعی می کنند که نتایج اصلی مطالعه خود را در قالب یک یا حداکثر دو جدول یا نمودار نشان دهند. سپس بر اساس این نتایج، بحث مختصر و مفیدی را پیرامون یافته های مطالعه خود به عمل آورند. حداکثر تعداد منابع یک گزارش کوتاه بین ده تا پانزده مورد می باشد که مانند هر نوع مقاله علمی دیگر باید شامل مهمترین، مرتبط ترین و به روزترین منابع باشد...

زمینه و هدف: بیماری های کلیوی سلامت جسم و روان را تهدید می کنند. درمان پذیرش و تعهد، یکی از درمان های رفتاری نسل سوم است که بر کیفیت زندگی بیماران مؤثر بوده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی و پیوند کلیه شهر زنجان انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی آموزشی تصادفی شده بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران همودیالیزی و پیوند کلیه شهر زنجان در سال 1396(دارای پرونده در انجمن بیماران کلیوی) بود. از بین آن ها 80 بیمار انتخاب و به صورت تصادفی در گروه کنترل (دو گروه) و آزمایش (دو گروه) قرار گرفتند. گروه های آزمایشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی هشت جلسه، هر هفته یک جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند و گروه های کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. در پایان دوره نیز از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاد از تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) و تحلیل کوواریانس یک متغیره (ANCOVA) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین و انحراف استاندارد سن گروه آزمایش (پیوند کلیه 98/8± 95/41 و همودیالیزی 89/8± 10/39) و گروه کنترل (پیوند کلیه 12/9± 20/42 و همودیالیزی 47/6± 35/45) سال بود (148/0=p). در متغیر کیفیت زندگی و ابعاد آن شامل سلامت روان و ادراک از محیط زندگی بین گروه پیوند کلیه، همودیالیز اختلاف معنی داری وجود دارد (001/0>p) نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک مداخله روان شناختی مؤثر و مکمل در بیماران پیوند کلیه و همودیالیز به منظور بهبود کیفیت زندگی آن ها پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: استرس ناشی از جدایی مادر در روزهای اولیه تولد سبب القاء رفتارهای اوتیستیک می شود. هایپرسین دارای خواص زیستی متعدد از جمله خواص ضد افسردگی و ضدالتهابی می باشد. لذا هدف این مطالعه تعیین اثر هایپرسین بر رفتارهای اوتیسمی القاء شده در مدل حیوانی جدایی از مادر در موش صحرایی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی نژاد ویستار به دو گروه کنترل و جدایی از مادر تقسیم شدند. موش های صحرایی در گروه های جدایی از مادر روزانه به مدت یک ساعت در روزهای اول تا نهم پس از تولد از مادر جدا می-شدند. گروه جدا شده از مادر به چهار زیرگروه اوتیسم، فلوکستین، هایپرسین (10 میلی گرم/کیلوگرم) و هایپرسین (50 میلی گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. تیمارها در روز 34-21 پس از تولد به موش های صحرایی گاواژ شد. در انتهای روز 34 تمامی تست های رفتاری (تست گرومینگ، زمینه باز، تعامل اجتماعی و زمینه باز) از موش های صحرایی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و تست تعقیبی Tukey استفاده شد. یافته ها: در فرزندان موش صحرایی که از مادر جدا بوده اند، نقص در تعاملات اجتماعی (007/0=p)، رفتارهای تکراری (001/0=p) و اضطراب (001/0=p) نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. این درحالی ست که هایپرسین سبب کاهش شاخص رفتارهای تکراری (011/0=p)، اضطراب (001/0=p) و نقص در تعاملات اجتماعی (031/0=p) در مدل جدایی از مادر می شود. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که جدایی از مادر سبب بروز رفتارهای شبه اوتیسمی می شود و هایپرسین به دلیل خواص ضدافسردگی، توانایی بهبود رفتارهای شبه اوتیسمی را دارد.

زمینه و هدف: آموزش بیماران قبل از جراحی موجب کاهش درد و اضطراب پس از عمل می شود. هدف مطالعه حاضر تعیین و مقایسه تأثیر آموزش چهره به چهره و آموزش ازطریق فیلم بر اضطراب بیماران متقاضی پیوند مغز استخوان بود. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی طی مدت 9 ماه در بخش پیوند مغز استخوان بیمارستان افضلی پور کرمان در سال 1397 انجام شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. ٣ ٤ نفر در هر یک از دو گروه قرار گرفتند. آموزش چهره به چهره در سه جلسه، هر جلسه 40 دقیقه یک هفته قبل از پذیرش بیماران انجام گردید. در آموزش ازطریق فیلم، فیلم تهیه شده از مراحل درمان و پیوند، یک هفته قبل از پذیرش در اختیار بیمار قرار گرفت. در دو گروه میزان اضطراب بیماران قبل و بعد از آموزش موردبررسی قرار گرفت. ابزار مطالعه، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد اضطراب ( State-Trait Anxiety Inventory (STAI بود که به صورت مستقل تکمیل شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های t مستقل، t زوجی، آزمون مجذور کای و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره اضطراب بیماران در گروه آموزش چهره به چهره پس از مداخله آموزشی 54/12± 32/25 نمره کاهش یافت (001/0=P). میانگین نمره اضطراب بیماران در گروه آموزش ازطریق فیلم پس از مداخله آموزشی، 77/16± 94/24 نمره کاهش یافت (001/0=P). بین آموزش چهره به چهره و آموزش ازطریق فیلم تفاوت معنی داری وجود نداشت (921/0=P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد آموزش چهره به چهره و آموزش ازطریق فیلم می توانند موجب کاهش سطح اضطراب بیماران متقاضی پیوند شوند. بنابراین برحسب شرایط بیمار می توان یکی از روش های آموزش را انتخاب نمود.

زمینه و هدف: سندرم ساختمان بیمار (Sick building syndrome; SBS) یک بیماری ناشی از ساختمان است که افراد حاضر در محیط آن، وضعیت جسمی و روحی مناسبی را تجربه نمی کنند. تغییرات روحی و جسمی شامل سردرد، تهوع، خستگی نامتعارف، عدم تمرکز حواس و احساس بوی نامطبوع می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین فراوانی SBS و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بیمارستان علی ابن ابی طالب (ع) رفسنجان در سال 1397 بود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با استفاده از پرسش نامه استاندارد MM040EA مرتبط با SBS و کیفیت هوای داخل ساختمان، در بیمارستان علی ابن ابی طالب (ع) رفسنجان در سال 1397 انجام شد. 285 نفر از پرستاران بخش های مختلف بیمارستان به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن پرستاران شرکت کننده 90/7± 04/34 سال بود. بیش ترین فراوانی علائم SBS شامل احساس خستگی مزمن در 88 نفر (8/63 درصد( و خشکی دست و خارش و قرمزی پوست در 71 نفر (4/51 درصد) بود. 68 پرستار (3/49 درصد) از بوی نامطبوع محیط کار اغلب اوقات شکایت داشتند و 77 نفر (2/56 درصد) حجم کار خود را گاهی اوقات زیاد می-دانستند. بین مشخصات دموگرافیک، محیط کار و شرایط کار با فراوانی SBS اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (05/0

زمینه و هدف: کم وزنی زمان تولد یکی از مشکلات عمده بهداشت عمومی به شمار می آید و با میزان بالای مرگ در دوره نوزادی ارتباط دارد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطر مادری مؤثر بر کم وزنی زمان تولد نوزادان در سطح بیمارستان های شهرستان رفسنجان طراحی گردید. مواد و روش ها: این مطالعه مورد شاهدی از 120 نوزاد کم وزن (کمتر از 2500 گرم) به عنوان گروه مورد و 120 نوزاد با وزن طبیعی (2500 گرم و بیشتر) به عنوان شاهد در سال 1397 تشکیل شده است. داده ها به وسیله یک چک لیست محقق ساخته به طور تصادفی از روی پرونده مادران زایمان کرده در بیمارستان های شهرستان رفسنجان جمعآوری و داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای، t مستقل و رگرسیون لوجستیک تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بر اساس نتایج آزمون ها تعداد مراقبت های بارداری و سن بارداری هنگام زایمان در گروه مورد کمتر از شاهد بود اما سابقه تولد نوزاد کم وزن در گروه مورد بیشتر از شاهد بود. در رگرسیون لوجستیک سابقه تولد نوزاد کم وزن (196/4=OR, 008/0=P) در گروه مورد بیشتر از شاهد و میانگین فاصله بین تولد ها (992/0=OR, 036/0=P) و سن بارداری هنگام زایمان (61/0=OR, 001/0>P) در گروه مورد کمتر از شاهد بود. نتیجهگیری: کم بودن تعداد مراقبت های بارداری، داشتن سابقه تولد نوزاد کم وزن، زایمان زودرس و فاصله کم بین زایمان ها در تولد نوزاد کم وزن نقش دارد. لذا مراقبت های بارداری و توجه به مادرانی که سابقه تولد نوزاد کم وزن و زایمان زودرس دارند و افزایش فاصله بین زایمان ها می تواند باعث کاهش تولد نوزاد کم وزن شود.

زمینه و هدف: کراتین کیناز میتوکندری در گرمازایی مستقل از پروتئین غیر جفت کننده نقش دارد. تصور می شود، این عامل بر اثر تغذیه و ورزش متأثر شود. هدف از این پژوهش تعیین اثر مصرف طولانی مدت غذای پرچرب و تمرین ورزشی منظم هوازی بر بیان ایزوفرم های یک و دو کراتین کیناز میتوکندری (CKmt1, 2) در بافت چربی سفید موش سوری بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 28 سر موش سوری نر (C57BL/6 ) در چهار گروه کنترل (7 سر)، غذای پرچرب (7 سر)، تمرینی (7 سر) و غذای پرچرب-تمرینی (7 سر) تقسیم شدند. موش های گروه های غذای پرچرب به مدت 12 هفته، با غذای پرچرب (40 درصد) تغذیه شدند. موش های گروه های تمرینی، به مدت شش هفته، تحت تمرین تداومی قرار گرفتند. برای اندازه گیری بیان نسبی ژن های CKmt1 و CKmt2 از روش Real time PCR استفاده شد. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون ANOVA دو طرفه استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که غذای پرچرب (324/0 (P=و تمرین ورزشی (136/0 (P=تأثیر معنی داری در بیان ژن CKmt1 ندارد. با این حال، بیان ژن CKmt2 بر اثر غذای پرچرب، کاهش معنی دار (043/0 (P=و بر اثر تمرین ورزشی افزایش معنی داری (001/0 (P=نسبت به گروه پرچرب داشت. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه دلالت بر این دارند که مصرف طولانی مدت غذای پرچرب و تمرین منظم به ترتیب از طریق کاهش و افزایش بیان کراتین کیناز میتوکندری احتمالاً می توانند گرمازایی غیرلرزشی در بافت چربی سفید را متأثر سازند.

زمینه و هدف: یکی از وظایف تیم پزشکی کاهش اضطراب بیماران است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط طول مدت زمان انتظار قبل از عمل جراحی با اضطراب بیماران انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی حاضر در مراکز آموزشی-درمانی کردستان در سال 1398 انجام شد. جمع آوری داده ها با پرسش نامه سنجش اضطراب Spielberger انجام شد. برای آنالیز داده ها از آزمون t مستقل، ضریب همبستگی Pearson و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها: میانگین اضطراب آشکار و پنهان بیماران در بدو ورود به اتاق انتظار به ترتیب (35/8) 55/45 و (07/8) 97/43 بود و در زمان خروج به ترتیب (81/8) 32/47 و (84/8) 17/46 بود که نشان دهنده وجود اضطراب متوسط به بالا در بیماران بود. ارتباط مستقیمی بین مدت زمان انتظار قبل از عمل جراحی و اضطراب بیماران وجود داشت (05/0P<). نتیجهگیری: نتایج نمایانگر اضطراب همه افراد قبل از عمل جراحی بود و ارتباط معنی داری بین مدت زمان قبل از عمل با اضطراب بیماران وجود داشت.

با توجه به تعداد مبتلایان به کروناویروس (کووید-19) که به سرعت در حال افزایش است، ترس و نگرانی هایی به علت عدم آگاهی ایجاد شده و به دنبال آن منجر به چالش هایی از جمله انگ اجتماعی گردیده است. لذا مطلب حاضر با هدف توجه به انگ اجتماعی افراد با سابقه ابتلاء به کووید-19 می باشد. با توجه به نوپدید بودن بیماری کووید-19 اطلاعات دقیق و کاملی در ارتباط با مشکلات روانی-اجتماعی آن در دسترس نمی باشد. با توجه به دستورالعمل ها و راه کارهایی که سازمان بهداشت جهانی و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها اعلام کرده است، اهمیت بررسی و ارائه برنامه های جامع براساس فرهنگ جامعه امری ضروری است.