پاتوبیولوژی مقایسه ای ایران
سال:1398 | دوره:16 | شماره:3 (پیاپی 66) |تعداد مقالات:7

امروزه فساد سبب ایجاد بوی نامطبوع، تغییرات نامطلوب طعم، رنگ و بافت و کاهش ارزش غذایی می گردد. . دراستفاده از پوشش های فعالی که حاوی ترکیبات ضد میکروبی است، فاکتورهای زیادی باید مورد توجه قرار گیرند اغلب این فاکتورها به ماهیت شیمیایی ماده ضدمیکروبی، نوع ماده غذایی ومیکروارگانیسم هدف بستگی دارند. در این پژوهش خواص شیمیایی و میکروبی ماهی قزل آلا پوشش داده شده با نانوامولسیون کارکومین مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نمونه های تهیه شده به 4 دسته تقسیم شدند که شامل تیمار شاهد، نانوامولسیون حاوی 1، 3 و 5 درصد کارکومین می باشند. به منظور بررسی اثر تیمارها بر روی خواص شیمیایی اندازه گیری pH، اسید چرب آزاد، آمین فرار کل انجام شد؛ و خصوصیات میکروبی از طریق شمارش کلی میکروبی، اندازه گیری کلیفرم های مدفوعی و استافیلوکوکوس اورئوس های کوآگولاز مثبت مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور ارزیابی حسی توسط پانلیست ها بو، بافت، رنگ و پذیرش کلی ماهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد با استفاده از پوشش نانوامولسیون حاوی 5% کارکومین می توان مدت زمان نگهداری ماهی را به 10 روز افزایش داد، به طوری که از فساد شیمیایی و میکروبی جلوگیری نماید.

کلبسیلا پنومونیه باکتری گرم منفی روده ای است که سبب عفونت های بیمارستانی می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی ژنوتیپی ژن های مقاوم به کلسیتین (mcr-pmr) در کلبسیلا پنومونیه جداشده از شیر خام با روش Multiplex-PCR است. از 220 تانک نگهداری شیر خام در مراکز نگهداری شیر در سال 1397 در تهران نمونه برداری صورت گرفت. سویه های کلبسیلا پنومونیه با استفاده از آزمون های روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی استاندارد شناسایی شدند. استخراج DNA طبق دستورالعمل کیت تجاری مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران ( MBK0041 ) انجام شد. بعد از انجام آزمون PCR در دستگاه ترموسایکلر جهت بررسی حضور ژن های mcr وpmr محصول نمونه ها بر روی ژل آگارز 1% انتقال داده شده و با اتیدیوم بروماید رنگ آمیزی و سپس در دستگاه ژل داک موردبررسی قرار گرفت. در این مطالعه به بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی دو ژن mcr و pmr، در 60 جدایه باکتری کلبسیلا پنومونیه پرداخته شد. در این میان ژن mcr با فراوانی 11، (3/18%) و ژن Pmr با فراوانی 7، (6/11 %) گزارش شد. ردیابی دو ژن موردمطالعه با روش مالتیپلکس PCR انجام شد که به نظر می رسد این اولین موردمطالعه بر روی شیر و بررسی دو ژن mcr، pmrباشد، که در ایران از نمونه های شیر جداسازی شده از تانک نگهداری شیر در دامداری های صنعتی از باکتری کلبسیلا پنومونیه صورت گرفته است، و دو ژن مذکور به عنوان مارکر اصلی شناسایی شدند.

خرفه یک علف هرز با گستره پراکنده ای است و در طب سنتی در بسیاری از کشورها به عنوان داروی مدر، ضد سرطان، ضد عفونی کننده و ضد اسپاسم استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش محافظتی عصاره اتانولی خرفه بر آسیب بافت بیضه ای ناشی از تیمار کلرید کادمیوم با اندازه گیری آنزیم های آنتی اکسیدانی در موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام شد. تعداد 60 سر موش های صحرایی نر به طور تصادفی به 10 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل سالم، گروه های دریافت کننده عصاره خرفه (50، 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، روزانه به طور خوراکی)، گروه کنترل آسیب بیضه ای (دریافت کلرید کادمیوم به میزان 3 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، روزانه به طور خوراکی)، گروه های دریافت کننده عصاره خرفه (50، 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، روزانه به طور خوراکی) همراه با کلرید کادمیوم. بعد از 28 روز تیمار، موش ها به آسانی کشته شدند و بیضه های آن ها خارج گردید و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و میزان پراکسیداسیون لیپیدی بافت بیضه موش ها اندازه گیری شد. کلرید کادمیوم باعث کاهش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و افزایش سطح مالون دی آلدئید بیضه شد (001/0 p<). تیمار عصاره خرفه در دوزهای 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن باعث افزایش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و افزایش سطح مالون دی آلدئید گردید (001/0 p<). مطالعه حاضر نشان داد عصاره خرفه احتمالا از طریق افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی، بیضه موش های صحرایی را از آسیب ناشی از کلرید کادمیوم محافظت می کند.

گیرنده هیدروکسی کربوکسیلیک اسید2 ( HCA2 ) هدف داروی نیاسین است. در این مطالعه الگوی بیان این گیرنده ها در سلول های بخش های مختلف لوله گوارش (از دهان تا مری) موش صحرایی با روش ایمونوهیستوشیمی توصیف شده است. 6 موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار تحت بیهوشی آسان کشی شدند. مقاطع بارافینی عرضی 5 میکرونی از مری، معده، دئودنوم، ژژونوم، ایلئوم، سکوم، کولون ها و رکتوم تهیه شد. آنتی بادی اولیه جهت رنگ آمیزی ایمونوهیستو شیمی، آنتی بادی چند دودمانی خرگوشی ضد HCA2 موش صحرایی (غلظت 1: 300 و انکوباسیون به مدت یک شب در 4 درجه سانتی گراد) بود. آنتی بادی ثانویه با HRP کونژوگه شده بود. واکنش ایمنی ضعیف در سلول های ابی تلیال مری و معده غیر غده ای، واکنش ایمنی قوی مربوط به گیرنده های HCA2 در سلول های ابی تلیال دئودنوم، ژژونوم، ایلئوم و لایه عضلانی ژژونوم دیده شد. بعلاوه واکنش بذیری در کولون اندک بوده و در رکتوم هیچگونه واکنش بذیری دیده نشد. در قاعده سکوم رنگ پذیری سلول های پوششی شدید بود. در کل، بروتئین گیرنده های HCA2 به فراوانی در ابی تلیوم روده باریک و قاعده سکوم موش صحرایی حضور دارد، این امر موش صحرایی را به یک حیوان آزمایشگاهی مناسب جهت مطالعه بر روی این گیرنده ها در دستگاه گوارش تبدیل می کند.

کلستریدیوم پرفرینجنز عامل بیماری های متعدد از جمله انتروتوکسمی یا پرخوری یا قلوه نرمی می باشد. این بیماری با تغییر رژیم غذایی، تکثیر باکتری و تولید مقادیر زیاد توکسین بروز می نماید. بنابراین تشخیص توکسین در محتویات روده جهت تشخیص این بیماری استفاده می شود. به منظور پیشگیری از انتروتوکسمی واکسیناسیون به موقع ضروری می باشد. هدف از این مطالعه انتخاب توکسیژنیک ترین جدایه توکسیژنیک کلستریدیوم پرفرینجنزتیپ C به منظور استفاده در تولید واکسن می باشد. در این تحقیق، 21 جدایه تیپ C مورد آزمایشات میکروبیولوژی و بیوشیمیایی قرار گرفته، سپس نمونه هایی که به روش روتین باکتریولوژیک تعیین هویت گردیدند، توسط آزمون PCR تأیید شدند. نهایتا توکسیژنیک ترین جدایه به وسیله MLD انتخاب گشته و واکسن آناکالچر تتراوالان انتروتوکسمی از نمونه سویه واکسینال و این جدایه تهیه گردید. واکسن آزمایشی برای 45 روز سردخانه گذاری شده سپس آزمون پتنسی بر روی نمونه ها انجام پذیرفت. نتایج این بررسی نشان داد که میزان آنتی توکسین بتا جدایه موسسه رازی چهار برابر ضعیف تر از نمونه واکسن تهیه شده از سوش واکسینال می باشد.

بیماری برونشیت عفونی یکی از معضلات مهم صنعت پرورش طیور گوشتی در دنیا است و مطالعات اپیدمیولوژی مولکولی و شناسایی مداوم تغییرات ژنتیکی در میان ویروس های شایع در مزارع پرورشی نقش مهمی در کنترل، پیشگیری و طراحی واکسن های موثر بر علیه بیماری دارد. در تحقیق حاضر مزارع طیور گوشتی مشکوک به بیماری برونشیت عفونی در استان مازندران مورد آزمایش قرار گرفتند. بدین منظور، نمونه های سواب نای از 28 گله جوجه گوشتی با علائم تنفسی و تلفات 15 تا 25 درصدی در سال 1396 جمع آوری شدند. برای تشخیص ویروس از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز برای افزوده سازی ژن رپلیکاز با پرایمرهای اختصاصی ژن استفاده شد. سویه مرجع سویه H120 واکسن برونشیت بود. برای تفکیک سویه های وحشی از سویه های واکسینال از روش توالی یابی مستقیم استفاده شد. در آزمون مقدماتی (افزوده سازی)، در 82 درصد (28/23) از مزارعی که مشکوک به عفونت ویروس برونشیت بودند حضور ویروس برونشیت عفونی تشخیص داده شد. بررسی تعیین توالی مشخص کرد که 5 سویه وحشی در مزارع آلوده (19 مزرعه) وجود دارند. این موضوع نشانده ی تنوع بالایی در جمعیت مورد مطالعه است. نتایج این مطالعه نشان داد که ظهور سویه های جدید ویروس برونشیت عفونی در طیور گوشتی استان مازندران می تواند با شرایط پرورشی از جمله تراکم بالا و واکسیناسیون متنوع و مکرر مرتبط باشد.

کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) یکی از شایع ترین مخمرهای فرصت طلب انسانی و حیوانی است و در افراد دارای نقص سیستم ایمنی طیف وسیعی از بیماریها را ایجاد میکند. از مهم ترین فاکتورهای حدت در این مخمر میتوان به آنزیم های ترشحی پروتئاز اشاره کرد که نقش مهمی را در بیماریزایی و تهاجم ایفا می کند. شکست درمان مبتلایان به عفونتهای ناشی از کاندیدا آلبیکنس با داروهای ضد قارچی رایج̜ تحقیق بر روی عوامل ضد قارچی جدید را اجتناب ناپذیر میکند. در این راستا فعالیت پروتئازی جدایه های کاندیدا البیکنس در حضور عصاره الکی بره موم بررسی گردید. نمونه های مورد نظر از ضایعات دهان (15)˓ ناخن (8) و واژن (15) جدا شدند. در ابتدا فعالیت پروتئازی درتمام جدایه ها محاسبه گردید سپس از کمترین غلظت ممانعت کننده عصاره الکلی بره موم بدست آمده در مطالعه قبلی، برای ارزیابی فعالیت پروتئازی در گروه تیمار استفاده گردید. نتایج نشان داد، میانگین کمترین غلظت مهار کننده و کمترین غلظت کشنده بره موم برای تمامی جدایه های مورد مطالعه به ترتیب 6/360 و 1/1250 میکروگرم در هر میلی لیتر تعیین گردید. میانگین فعالیت پروتئازی در گروهای ناخن، واژن و دهان به ترتیب برابر است با %03/0± 2/0˓ %06/0± 34/0 و %06/0 ± 35/0 محاسبه گردید. فعالیت پروتئازی تمام گروه ها پس از تیمار با بره موم نسبت به گروه کنترل به طورمعناداری کاهش پیدا کرده است P<0. 0001)). با توجه به خاصیت بره موم در کاهش فعالیت پروتئازی در جدایه ها شاید بتوان از آن در کاهش بیماریزایی و درمان عفونتهای کاندیدایی بهره جست.