پژوهشی خون
سال:1398 | دوره:16 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: عدم درخواست خون و فرآورده های آن بر پایه راهنمای بالینی توسط مراکز درمانی، یکی از مشکلات شایع مراکز انتقال خون است که توزیع نامناسب فرآورده های خون، افزایش هزینه ها و افزایش ضایعات را به دنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعرفه گذاری فرآورده های خون در میزان درخواست و مصرف خون و فرآورده های آن در طی دو سال در بیمارستان های مرکز استان آذربایجان غربی انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی و گذشته نگر بود. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی بیمارستان های سطح شهر ارومیه بودند. میزان درخواست ها و توزیع خون، پلاکت و فرآورده های پلاسمایی در زمان دو سال قبل از دریافت تعرفه (از ابتدای آبان 1392 لغایت آخر مهر ماه 1394)، هم چنین میزان برگشت فرآورده ها جمع آوری شد. سپس اطلاعات جمع آوری شده با اطلاعات دو سال بعد از آغاز تعرفه گذاری(از ابتدای آبان 1394 لغایت آخر مهر1396) توسط روش های آمار توصیفی و 22 SPSS مقایسه و تحلیل گردید. یافته ها: یافته های به دست آمده نشان می دهد درخواست RBC در سال اول دریافت تعرفه 5/0% و در سال دوم 6/7% کاهش داشته است. درخواست پلاکت نیز در سال اول و دوم پس از دریافت تعرفه به ترتیب 9/3% و 6/10% کاهش داشته است. درخواست فرآورده های پلاسمایی در سال اول 7% کاهش ولی در سال دوم شروع تعرفه 4/9% افزایش داشته است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داده، ارزش گذاری خدمات سازمان انتقال خون منجر به کاهش درخواست خون و فرآورده های آن در مراکز درمانی شهر ارومیه شده است.

سابقه و هدف: تهیه خون و محصولات خونی بسیار هزینه بردار می باشد. نیاز است به طور دائم مصرف فرآورده های خونی مورد بررسی قرار بگیرد. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان درخواست، تزریق و هدر رفت خون و فرآورده های خونی بر اساس شاخص نسبت تعداد خون کراس مچ شده به خون تزریق شده در بیمارستان های شهرستان سمنان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی که روی 6749 فرم درخواست خون و فرآورده های خونی که از ابتدای مهرماه 1394 تا پایان شهریور ماه 1395 به بانک خون سه بیمارستان a، b و c سمنان رسیده بود، انجام شد. داده ها با استفاده از 16 SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. میانگین ± انحراف معیار متغیرهای عددی و توزیع فراوانی مطلق و نسبی متغیرهای رسته ای به تفکیک زیرگروه های مورد مطالعه گزارش شدند. یافته ها: در مطالعه حاضر به استناد اطلاعات 6749 فرم درخواست خون و فرآورده های خونی، 14296 واحد RBC، FFP و یا پلاکت(به ترتیب 8/58، 7/28 و 5/12 درصد) درخواست گردید. درصد RBC درخواستی برای سه بیمارستان a، b و c به ترتیب 9/24، 8/58 و 4/16 درصد و شاخص کراس مچ به ترانسفیوژن (C/T ratio) به ترتیب 37/1، 77/1 و 34/1 بود. نتیجه گیری: از نتایج مطالعه حاضر می توان استنباط کرد که مصرف خون در بیمارستان های سمنان در مقایسه با استانداردهای جهانی از وضعیت خوبی برخوردار بوده است و لازم است تنها در بخش هایی مثل داخلی، ICU و اورژانس، برنامه ریزی بهتری جهت سفارش خون صورت بگیرد.

سابقه و هدف: سازمان انتقال خون ایران به جهت حفظ سلامت خون، شاخص هایی را برای اهدای خون تعریف نموده است. مطالعه های قبلی تاثیر این شاخص ها بر سلامت اهدا و ضرورت اعمال آن ها را نشان داده اند. این مطالعه قصد دارد با تعیین فراوانی موارد مثبت تاییدی آزمایش های غربالگری در اهدای مجدد اهداکنندگان و معاف شدگان موقت(به ویژه به علت رفتارهای پرخطر)، نشان دهد معافیت معاف شدگان موقت در ارتقای سلامت خون موثر بوده است. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی بوده و گردآوری اطلاعات بر مبنای همه شماری داده های داوطلبان اهدای خون شامل معافیت، بازگشت و نتیجه آزمایش ها در نرم افزار"نگاره" صورت گرفت. یافته ها توسط آزمون کای دو و نرم افزار Excel تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از مجموع 6877627 داوطلب طی سال های 1391 تا 1393، 1416791 داوطلب از اهدای خون معاف و 5460836 موفق به اهدا شدند. فراوانی مارکرهای عفونی در این اهداکنندگان، 19/0% (10354 اهدا) بود؛ این فراوانی برای 2784593 اهدای مجدد اهداکنندگان 018/0% (493 اهداکننده)؛ و برای 465594 اهدای مجدد معاف شدگان 209/0% (975 اهداکننده) بود. فراوانی مارکرها برای اهدای مجدد معاف شدگان به خاطر رفتارهای پرخطر 225/0% (211 اهدا) و برای بقیه معاف شدگان 205/0% (764 اهدا)، بود. نتیجه گیری: نشان داده شد فراوانی بالاتر موارد مثبت تاییدی آزمایش های غربالگری ویروس های منتقله از راه خون به ویژه مارکر HBsAg در مراجعه کنندگان با سابقه و مستمری که یک بار(به خصوص به خاطر رفتارهای پرخطر) معاف موقت شده و مجددا برای اهدای خون بازگشته بودند، نسبت به کسانی که سابقه معافیت نداشته اند، بالاتر بود و معافیت آن ها، در ارتقای سلامت خون موثر بوده است.

سابقه و هدف: لوسمی میلوئیدی حاد یک سرطان ناهمگن است که از طریق مکانیسم های مختلف پاتولوژیک ایجاد می شود. سلول های سرطانی، سیستم کموکاین را دستخوش تغییر می نمایند. گیرنده CCR5، اثر غیر مستقیمی بر پیشرفت سرطان توسط کنترل پاسخ ایمنی علیه تومور دارد. این گیرنده می تواند رشد تومور را تسریع و در متاستاز آن نقش به سزایی ایفا کند. در تحقیق حاضر برآن شدیم تا با بررسی گیرنده CCR5 در بیماران AML بعد از شیمی درمانی مرحله اول، تا حدودی به بررسی نقش احتمالی این رسپتور بپردازیم. مواد و روش ها: این مطالعه مورد شاهدی در سال 1397-1396 در دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. 25 بیمار مبتلا به AML با تمایز منوسیتی، پس از شیمی درمانی مرحله اول (هفته چهارم پس از شیمی درمانی) و بعد از بررسی لام خون محیطی و تائید عدم وجود بلاست، توسط فلوسیتومتری برای بیان گیرنده کموکاینی CCR5 بر جمعیت لکوسیت های خون محیطی با گروه کنترل سالم مقایسه شدند. یافته ها توسط آزمون t دو نمونه ای مستقل و 22 SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مطالعه حاضر نشان داد که میانگین بیان گیرنده CCR-5 در گروه بیماران بعد از شیمی درمانی(26/0 ± 04/1) مشابه با گروه کنترل سالم(16/0 ± 04/1) بوده است و تفاوت معنا داری بین این دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: شیمی درمانی سبب شده است که بیان گیرنده CCR5 در حالت پایه خود در مقایسه با گروه کنترل سالم قرار گیرد. می توان سایر محورهای کموکاین و گیرنده های آن ها را مورد بررسی قرار داد تا پی ببریم کدام یک نقش به سزایی در عود بیماران خواهد داشت.

سابقه و هدف: امروزه ژنوم رده های سلولی به منظور ایجاد مدل های بیماری و درمان آن ها ویرایش می شود. البته بزرگی ژن Cas9 موجب مشکلاتی از جمله پایین بودن کارآیی سیستم CRISPR شده است. برای حل این مشکل، رده های سلولی بیان کننده Cas9 تولید شده اند که در آن ها تنها باید بخش RNA راهنمای CRISPR به سلول ترانسفکت شود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، قطعه PGK-PURO/CMV (PPC) با PCR از وکتور pAAVS1-puro-DNR تکثیر شده و در وکتور pTG19-Tهمسانه سازی شد. سپس قطعه PPC از این وکتور با آنزیم های KpnI و EcoRI خارج شد. وکتور pCas-Guide-AAVS1 نیز تحت برش آنزیمی مشابه قرار گرفت و اتصال آن با قطعه PPC منجر به ساخت وکتور pPPC-Cas گردید. پس از بهینه کردن شرایط الکتروپوریشن، وکتور pPPC-Cas به درون سلول های K562 الکتروپوریت شد و سلول های مقاوم به پرومایسین انتخاب شدند و میزان بیان Cas9 در آن ها با Real-time PCR بررسی شد. یافته ها: با PCR قطعه ای به طول 2514 جفت باز تکثیر شد. وکتورpPPC-Cas طی دو مرحله همسانه سازی ساخته شد. سلول های ترانسفکت شده مقاوم به پرومایسین انتخاب شدند. انتخاب کلونی در ادامه انجام شد و سه کلونی که نسبت به هم بیان های بالا، متوسط و پایین داشتند، انتخاب شدند. نتیجه گیری: در این مطالعه سلول های K562 بیان کننده Cas9 به دست آمدند که از آن ها می توان در مطالعه های آتی ژنومیک عملکردی و نیز تولید مدل های سلولی بیماری های انسانی استفاده کرد.

سابقه و هدف: آرسنیک تری اکساید اثرات ضد سرطانی روی طیف گسترده ای از سرطان ها داشته است و عمدتا با راه انداختن آپوپتوز در سلول های سرطانی عمل می کند. تالیدوماید به عنوان مهارکننده رگ زایی مانع افزایش حیات در سلول ها می شود. هدف اصلی در این مطالعه، بررسی اثر ترکیبی آرسنیک تری اکساید و تالیدوماید بر روی سطح بیان ژن VEGF A بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، آزمایش MTTبرای بررسی اثر آرسنیک تری اکساید و تالیدوماید بر مهار رشد سلول های KG-1 و U937 استفاده شد. دوزهای آرسنیک تری اکساید و تالیدوماید به صورت تک و در ترکیب با هم در زمان های متفاوت بررسی شدند. بررسی آپوپتوز سلولی از طریق فلوسیتومتری انجام شد و بعد از آن اثر این دو دارو بر بیان ژن VEGF A از طریق Real Time PCR صورت گرفت. از آزمون آماری student-t test، ANOVA و نرم افزار 17 SPSS برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته ها: دوز انتخابی آرسنیک تری اکساید در رده سلولی KG-1 و U937 به ترتیب برابر باμ M 618/1 و μ M 1 و دوز انتخابی تالیدوماید در رده سلولی KG-1 و U937 به ترتیب برابر با μ M 80 و μ M 60 به دست آمد. همراهی دوزهای انتخابی این دو دارو با هم اثر کشندگی بیشتری بر هر دو رده سلولی نشان داد. از طرفی بیان ژن VEGF A در زمان اثردهی هر دو دارو کاهش قابل توجهی داشت. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که بیان ژن VEGF A در رده سلولی 1-KG و U937 کاهش یافته و اثر این دو دارو بر روی سلول ها باعث القای آپوپتوز شده است. برای تایید این نتایج، بررسی بیشتر در سطح پروتئین لازم است.

سابقه و هدف: از علل شایع مرگ و میر حوالی زایمان، خونریزی شدید پس از زایمان می باشد. خونریزی شدید مامایی، می تواند به دنبال موارد متعددی رخ دهد که یکی از آن ها جفت اکرتا است. تزریق خون وسیع پس از زایمان می تواند مرگ و میر و عوارض ناشی از زایمان را کاهش دهد. مورد: بیمار خانم 28 ساله بدون سابقه بیماری خاصی، جهت سزارین الکتیو بار دوم در اتاق عمل تحت بیهوشی نخاعی قرار گرفت و نوزادی با سلامت کامل به دنیا آورد. اما پس از گذشت حدود 25 دقیقه از شروع عمل دچار افت واضح فشار خون و کاهش سطح هوشیاری شد که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته و با توجه به از دست دادن حدود 3500 میلی لیتر خون طی 20 دقیقه، برای وی مایعات ایزوتونیک و هایپرتونیک، کلوئیدی و خون و فرآورده های خونی تجویز گردید. با تشخیص پلاسنتا اکرتا نهایتا بیمار تحت هیسترکتومی قرار گرفت و دستورالعمل ترانسفوزیون ماسیو برای وی اجرا شد. نتیجه گیری: با تشخیص زود هنگام و آمادگی جهت بیماری هایی از قبیل پلاسنتا اکرتا، قبل از عمل سزارین، می توان از عوارض ناخواسته و حتی مرگ و میر حوالی زایمان مادران کاست.

مقدمه در انتقال خون، معاینات و پرسش هایی از داوطلب با هدف اطمینان از عارضه آفرین نبودن اهدای خون برای اهداکننده و نیز اطمینان از سلامت خون اهدایی برای بیماران نیازمند انجام می شود در نتیجه این معاینات و پاسخ های داوطلب، اطلاعاتی از مشخصات هویتی، رفتارهای مؤثر بر سلامت، رفتارهای جنسی، مسافرت ها و حوادث مختلف و سوابق پزشکی داوطلب و خانواده وی در اختیار سازمان انتقال خون قرار می گیرد. ...