حیات
سال:1397 | دوره:24 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: سرطان به عنوان یکی از شایع ترین بیماری ها در سطح جهان با مشکلات روانی، جسمی، اجتماعی و مالی همراه است. این مسایل نه تنها بیمار، بلکه خانواده بیمار را نیز تحت الشعاع قرار می دهد و باعث ایجاد بار مراقبتی می شود. برخی مطالعات نشان داده که سلامت معنوی در کاهش بار مراقبتی مؤثر است. از این رو تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سلامت معنوی و بار مراقبتی در مراقبان خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان انجام گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی-همبستگی 150 مراقب خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان های آیت الله طالقانی، شهدای تجریش، مسیح دانشوری و امام حسین (ع) شهر تهران از مرداد تا آبان ماه 1396 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری همبستگی پیرسون، اسپیرمن، تی مستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره سلامت معنوی و بار مراقبتی مراقبان خانوادگی مورد مطالعه به ترتیب 70/17± 36/90 و 79/11± 54/25 بود. بین سلامت معنوی و اجزایش (سلامت مذهبی و وجودی) و بار مراقبتی ارتباط معنادار مشاهده شد (001/0p<، 421/0-=r). نتیجه آزمون رگرسیون نشان داد که متغیر سلامت معنوی به طور معناداری بار مراقبتی را پیش بینی می کند. نتیجه گیری: مراقبان خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان در طول مراقبت متحمل بار مراقبتی می شوند که این بار مراقبتی با سلامت معنوی آن ها مرتبط است. از این رو توجه به سلامت معنوی در این مراقبان تأکید می شود.

زمینه و هدف: سلامت زنان در دوران میانسالی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و سبک زندگی از جمله تغذیه سالم در آن تأثیر دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر مدل بزنف بر اصلاح تغذیه ای زنان میانسال انجام گرفته است. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی در مورد 95 نفر از زنان میانسال تحت پوشش مراکز بهداشتی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1395 انجام یافت. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و سازه های مدل بزنف در زمینه رفتارهای تغذیه ای در میانسالی بود که قبل و 8 هفته بعد از مداخله اجرا گردید. مداخله طی 3 جلسه یک ساعته انجام یافت. داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی و آزمون های کای اسکوئر و من ویتنی در نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد. یافته ها: قبل از مداخله دو گروه از نظر کلیه متغیرها و سازه های مدل بزنف در رفتارهای تغذیه ای تفاوت معناداری نداشتند. بعد از مداخله در گروه مداخله، میانه و دامنه میان چارکی نمرات آگاهی 3± 10، نگرش 10± 38، هنجارهای انتزاعی 1± 3 و قصد رفتاری 1± 1 و در گروه کنترل نمرات آگاهی 2± 6، نگرش 5± 37، هنجارهای انتزاعی 1± 4 و قصد رفتاری 1± 1 بود و بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0>p). اما نمرات عوامل قادرساز بعد از مداخله در دو گروه آزمون (1± 3) و کنترل (1± 3) تفاوت معناداری را نشان نداد (4/0=p). نتیجه گیری: اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر مدل بزنف می تواند علاوه بر ارتقای آگاهی و نگرش زنان میانسال در مورد تغذیه سالم، قصد رفتاری آن ها را نیز اصلاح کند.

زمینه و هدف: مشارکت فعال خانواده می تواند از عوامل تأثیرگذار بر دلیریوم بیماران بستری در بخش های ویژه باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر ملاقات برنامه ریزی شده بر دلیریوم بیماران سالمند بستری در ICU انجام یافته است. روش بررسی: این مطالعه به روش کارآزمایی در مورد 70 نفر از بیماران سالمند بستری در بخش ICU بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب (ع) رفسنجان، از اول آبان تا اول اسفند 1396 انجام یافته است. در گروه مداخله ملاقات برنامه ریزی شده در دو نوبت خارج از وقت ملاقات معمول بیمارستان به مدت 3 روز در صبح و شب اجرا شد. برای گروه کنترل ملاقات معمول بخش به مدت 5-3 دقیقه اجرا شد. جهت بررسی دلیریوم از مقیاس Neecham با دامنه نمره بین 19 تا 30 استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اختلاف آماری معناداری بین دو گروه از نظر سن، جنس و تحصیلات مشاهده نشد. نمره دلیریوم در دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله و روز اول بعد از مداخله تفاوت معناداری نداشته است. اما در روز دوم در گروه مداخله میانه و دامنه میان چارکی نمره دلیریوم (3)27 و در گروه کنترل (2)25 بوده است (0001/0p<). روز سوم بعد از مداخله نیز تفاوت نمره دلیریوم در دو گروه مداخله و کنترل به ترتیب (3)27 و (3)25 بوده است (0001/0p<). نتیجه گیری: ملاقات برنامه ریزی شده می تواند به عنوان یک روش غیردارویی مؤثر جهت پیشگیری از شدت دلیریوم در بیماران سالمند بستری در بخش های ICU مدنظر قرار گیرد.

ایکتیوز دلقکی شدیدترین فرم ایکتیوز مادرزادی اتوزوم مغلوب است که میزان مرگ و میر در آن بسیار بالا است. در این نوزادان جهش در ژن ABCA12 اتفاق می افتد. ژنABCA12 ابزار لازم برای ساخت پروتئین های ضروری برای تکامل طبیعی سلول های پوستی است. اختلال در شاخی شدن اپیدرم پوست در این بیماری منجر به عملکرد ضعیف سد دفاعی و مستعد شدن نوزاد برای دهیدراتاسیون و عفونت می شود. پیشرفت های اخیر در مراقبت های نوزادان و درمان زودهنگام شانس بقای این نوزادان را افزایش داده است. در این مقاله ما به معرفی یک نوزاد ترم دختر با ظاهر دلقکی، از یک مادر 26 ساله پرداختیم که با درمان اولیه (پمادی مرکب از اوسرین 88 گرم، سدیم کلراید 6 گرم و اوره 6 گرم) بهبودی قابل ملاحظه ای پیدا کرد.

زمینه و هدف: سرطان پروستات یکی از شایع ترین علل مرگ ناشی از سرطان ها در مردان به حساب می آید. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه انگیزش محافظت در انجام رفتارهای پیشگری کننده از سرطان پروستات در مردان 50 تا 75 سال انجام گرفته است. روش بررسی: پژوهش حاضر یک کارآزمایی تصادفی شده با گروه کنترل است که در سال 1396 در مورد 100 نفر از مردان عضو کانون های بازنشستگی شهر همدان انجام یافته است. شرکت کنندگان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات جمعیت شناختی و سازه های نظریه انگیزش محافظت توسط آنان تکمیل شد. مداخله آموزشی طی 4 جلسه در بین شرکت کنندگان گروه مداخله اجرا شد. دو ماه بعد از مداخله آموزشی پرسشنامه ها در هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های تی مستقل، آزمون کای دو و کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: دو گروه قبل از مداخله از نظر مشخصات فردی، سازه های پاداش درک شده، هزینه های پاسخ درک شده، ترس، خودکارآمدی درک شده و انگیزش محافظت و رفتار غربالگری سرطان همگن بودند. مداخله توانست همه سازه های نظریه انگیزش محافظت را در گروه مداخله نسبت به گروه آزمون بهبود بخشد. همچنین انجام رفتار غربالگری PSA در گروه مداخله (76)38 و در گروه کنترل (32)16 بوده است (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که می توان از نظریه انگیزش محافظت به عنوان چارچوبی در طراحی برنامه های آموزشی به منظور انجام رفتارهای غربالگری سرطان پروستات استفاده کرد.

هدف: سرطان سینه یکی از شایع ترین سرطان های زنان بوده و به عنوان یک بیماری مزمن دارای عوارض روان شناختی مختلف از جمله اضطراب مرگ است. هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر تکنیک آرام سازی بنسون بر اضطراب مرگ زنان مبتلا به سرطان سینه بوده است. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، تعداد 100 بیمار مبتلا به سرطان سینه مراجعه کننده به بیمارستان ولایت قزوین در سال 1396 با روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی و اضطراب مرگ تمپلر قبل از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل شد. تکنیک آرام سازی بنسون به بیماران گروه مداخله آموزش داده شد، و از آن هاخواسته شد تا آن را را به مدت 3 ماه انجام دهند و انجام آرام سازی هر ماه توسط چک لیست کنترل شد. مجدداً پرسشنامه ها توسط هر دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه از نظر توزیع متغیرهای جمعیت شناختی اختلاف معناداری وجود ندارد (05/0p). نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که تکنیک آرام سازی بنسون در کاهش اضطراب مرگ بیماران مبتلا به سرطان سینه مؤثر است.

زمینه و هدف: استوما در کودکان موجب تغییرات فیزیولوژیکی و روانی و کاهش اعتماد به نفس و کیفیت زندگی می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های خود مراقبتی استوما بر اعتماد به نفس و کیفیت زندگی کودکان 12-8 سال دارای استوما انجام گرفته است. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی غیرتصادفی شده است که به صورت پیش آزمون و پس آزمون در بیمارستانهای آموزشی منتخب شهر تهران (مفید، حضرت علی اصغر و مرکز طبی) در سال 1395 انجام گرفته است. بدین منظور 36 کودک 12-8 سال دارای استوما به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه 18 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. جهت گروه مداخله، آموزش مهارت های خود مراقبتی از استوما در 6 جلسه 45 دقیقه ای ارایه شد و گروه کنترل از مراقبت معمول برخوردار شدند. در این مطالعه از پرسشنامه های کوپر اسمیت و کیفیت زندگی کیندل استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام گرفت. یافته ها: آزمون آنالیز واریانس اندازه های تکراری اختلاف معناداری بین میانگین های نمره کلی کیفیت زندگی در طول زمان (005/0>p) و دو گروه مداخله و کنترل (015/0=p) نشان داد، همچنین میانگین های نمره اعتماد به نفس در طول زمان (004/0=p) و بین دو گروه مداخله و کنترل (047/0=p) متفاوت بود. نتیجه گیری: آموزش مهارت های خود مراقبتی به کودکان 12-8 سال دارای استوما، اعتماد به نفس و کیفیت زندگی این کودکان را افزایش داده است؛ لذا پرستاران می توانند برای بیماران مشابه از آموزش مهارت های خود مراقبتی استفاده کنند.

زمینه و هدف: نگرانی از محدودیت امکانات و منابع به خصوص در بخش های مراقبت ویژه، موضوعاتی تحت عنوان بیهودگی پزشکی، درمان بیهوده و مراقبت بیهوده را مطرح نموده است. با توجه به عدم توافق در تعریف مفهوم مراقبت بیهوده پژوهش حاضر با هدف تبیین مفهوم مراقبت بیهوده، به ویژه از نظر واضح سازی آن با مفهوم بی نتیجه گی درمان انجام یافته است. روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه کیفی است که با استفاده از رویکرد تحلیل محتوای قراردادی انجام یافته است. در این مطالعه 22 پرستار، 8 پزشک متخصص، 4 متخصص اخلاق پزشکی، و 1 متخصص شرع، به صورت هدفمند و با درنظر گرفتن حداکثر تنوع، انتخاب و به شرکت در مطالعه دعوت شدند. داده ها از طریق مصاحبه های انفرادی، عمیق و نیمه ساختار یافته جمع آوری و تحلیل شد. یافته ها: درون مایه اصلی حاصل از تحلیل داده ها، «بیهوده پذیر نبودن ماهیت مراقبت: مراقبت عین هدف»، بود. این درون مایه دارای چهار طبقه اصلی به شرح زیر است: 1. مراقبت، خدمتی غیرقابل حذف؛ 2. مراقبت، فرآیندی پویا متمرکز بر وجود انسان؛ 3. مراقبت، فرآیندی مقدس و ضروری در اسلام؛ 4. لزوم افتراق گذاری بین درمان و مراقبت: بی نتیجه گی درمان به جای بیهودگی مراقبت. نتیجه گیری: اگرچه ممکن است در برخی موارد و برحسب شرایط، مداخلات درمانی برای بیماری، بی نتیجه درنظر گرفته شود؛ اما مراقبت هرگز بیهوده نیست. براساس یافته های این مطالعه، کاربرد واژه مراقبت بیهوده در بیان مفهوم بیهودگی پزشکی به ویژه در بعد درمان، می تواند ماهیت اصلی مراقبت را مخدوش نموده و مورد تردید قرار دهد؛ از این رو می بایست از واژه درمان بی نتیجه به جای مراقبت بیهوده استفاده شود.