مقدمه: فضاهای بیدفاع شهری، تهدیدی برای امنیت شهروندان به شمار میروند. از اینرو، ساماندهی آنها برای ارتقای امنیت اجتماعی، ضروری است. هدف پژوهش حاضر کشف و تحلیل ارتباط بین فضاهای بیدفاع شهری و متغیرهای محیطی است. روش: قلمرو پژوهش منطقه 3 شهرداری اردبیل است. فضاهای بیدفاع (مستقل) شهری شامل 172 مکان متغیر مستقل این پژوهش است که از طریق برداشت میدانی شناسایی شدهاند. متغیرهای اکتشافی پژوهش شامل تراکم جمعیت و ساختمان، گروه های درآمدی، کیفیت شبکه معابر، کیفیتکالبدی بافت های شهری، انسجام اجتماعی محلات، قیمت زمین و ساختمان و کاربری اراضی است. از فنون GIS هم چون روش: مرکز متوسط، بیضی انحراف معیار، خودهمبستگی فضایی برای تحلیلهای فضایی و از روش: رگرسیون وزنی جغرافیایی برای تبیین همبستگی بین متغیرها استفاده شده است. یافته ها: فضاهای جرم خیز در مکان هایی با گستردگی کمتری به وقوع می پیوندند و گرایش به تمرکز در محدوده های خاصی از منطقه 3 دارند. به طوری که به سمت شمالی و جنوبی از تعداد این فضاها کاسته می شود. همچنین این فضاهای بی دفاع دارای خودهمبستگی فضایی هستند و به صورت خوشه ای و نامتوازن در سطح منطقه توزیع یافته اند. در نتیجه محدوده های خاصی محل تمرکز فضاهای بی دفاع مورد بررسی است و از الگوی متمرکز پیروی می کند. همچنین بین 8 متغیر محیطی مورد بررسی پژوهش با فضاهای بی دفاع شهری رابطه معنادرای در سطح منطقه 3 شهر اردبیل وجود دارد. نتیجه گیری: بین فضاهای بی دفاع و متغیرهای محیطی رابطه معناداری وجود دارد. متغیرهای محیطی بر شکلگیری، رشد و یا نابودی و حذف فضاهای بیدفاع تاثیر مستقیم دارد.