تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1390 | دوره:8 | شماره:2 (پیاپی 28) |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: نانو ذرات نقره با دارا بودن خواص ضد میکروبی بسیار قوی، مقبولیت بالایی در پزشکی و دندانپزشکی یافته اند. اما علی رغم کاربردهای وسیع، اطلاعات کافی در رابطه با تاثیر آنها بر روی سلامت انسان وجود ندارد و مواردی مبنی بر سمیت آنها گزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی سمیت نانو ذرات نقره بر روی سلول های فیبروبلاست رده L929 به روش MTT انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی، نانو ذرات نقره را با غلظت های 5، 10، 20، 30، 40، 50 ppm بر روی 10,000 سلول فیبروبلاست رده L929 اثر داده، سپس وایتالیتی سلول ها در زمان های 2، 24، 48 و 72 ساعت با استفاده از روش MTT (سمیت مواد مورد نظر) مورد ارزیابی قرار گرفت و با استفاده از دستگاه ELISA READER میزان جذب نوری سنجیده و میزان آن ثبت شد. سپس داده های بدست آمده با آزمون ANOVA تحلیل گردید.یافته ها: در تمامی گروه ها میزان فعالیت حیاتی سلول ها بعد از 24 ساعت حداقل بود، اما در زمان های 48 و 72 ساعت میزان فعالیت حیاتی سلول ها افزایش یافت و این افزایش در فعالیت حیاتی بعد از 48 ساعت از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05) همچنین غلظت های بالاتر از ppm20 در زمان های 2، 24 و 48 ساعت برای فیبروبلاست ها سمی گشت که این یافته نیز از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد نانو ذرات نقره در غلظت های کمتر از ppm20 و بعد از گذشت 72 ساعت فاقد اثر توکسیک می باشند.

سابقه و هدف: کیفیت و کمیت سلول های چسبیده به مواد پرکننده انتهای ریشه از موارد تعیین کننده سازگاری نسجی مواد می باشد. این تحقیق با هدف مقایسه میزان کمی چسبندگی سلول های فیبروبلاست لثه ای به سه ماده ترمیمی رتروگرید CEM GeriStore و MTA انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی تعداد 8 عدد دیسک از هر ماده مورد آزمایش تهیه گردید و در داخل محیط کشت سلولی حاوی سلول های فیبروبلاست لثه ای قرار گرفت، بعد از طی 3 بازه زمانی 24، 72 ساعت و یک هفته دیسک ها توسط اسمیوم و غلظت های متفاوتی از الکل ثابت شدند و شمارش سلولی در زیر میکرسکوپ الکترونی انجام شد. میزان چسبندگی سلول های فیبروبلاست در گروه های مختلف با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون مقایسات چندگانه Tukey محاسبه شد.یافته ها: نتایج نشان داد میزان سلول های فیبروبلاست چسبیده به ماده CEM (1.4±0.24)، (8.6±0.4)، (8.2±0.2) به ماده MTA (0.4±0.24)، (2.8±0.96)، (6.8±0.37) و به ماده Geriostore (0.6±0.2)، (0.4±0.2)، (0.2±0.2) به ترتیب در زمان های 24 و 48 ساعت و یک هفته بوده و در هر سه مقطع زمانی اختلاف معنی داری بین میانگین سلول های چسبیده به سه ماده مورد آزمایش وجود داشت (p<0.05).نتیجه گیری: بیشترین چسبندگی سلولی مربوط به ماده CEM در زمان 72 ساعت و کمترین میزان چسبندگی مربوط به ماده GeriStore در زمان یک هفته بود. میزان چسبندگی سلولی در طول زمان در CEM و MTA افزایش یافته و اما در Geristore کاهش یافت.

سابقه و هدف: تشخیص شکستگی افقی ریشه وابسته به رادیوگرافی می باشد و کاربرد روش های جدید در این امر ضروری است. هدف این مطالعه، مقایسه قدرت گزینه کنتراست معکوس رادیوگرافی دیجیتال با تصاویر دیجیتال اولیه در تشخیص شکستگی افقی ریشه بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تشخیصی، از 40 دندان قدامی فک بالا در یک قطعه آلوئول خشک رادیوگرافی دیجیتال در دو زاویه عمودی صفر و 15 درجه تهیه شد. پس از ایجاد شکستگی افقی ریشه و چسباندن دو قطعه، دندان ها مجددا در همان محل قرار گرفته و رادیوگرافی ها تکرار شد. تصاویر توسط نرم افزار کنتراست معکوس پردازش و توسط مشاهده گرها مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با آزمون نسبت ها و Cochran’s Q آنالیز شد.یافته ها: حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و ارزش پیش بینی منفی در مواردی که شکستگی قطعا یا احتمالا تشخیص داده شده بود، در دو تکنیک در هیچ یک از زوایای صفر درجه و 15 درجه اختلاف آماری معنی داری نداشت. در دو تکنیک، در مواردی که تشخیص قطعی شکستگی داده شد، حساسیت تصاویر صفر درجه به طور معناداری بیشتر بود (P=0.014). همچنین در مواردی که تشخیص احتمالی شکستگی داده شد، حساسیت و ارزش پیش بینی منفی زاویه صفر درجه، به طور معناداری بیشتر از زاویه 15 درجه بود (P=0.035) و (P=0.023).نتیجه گیری: توانایی کشف شکستگی افقی ریشه در تصاویر کنتراست معکوس دیجیتال با تصاویر اولیه یکسان است ولی تهیه تصاویر با زاویه صفر درجه روش مناسب تری می باشد.

سابقه و هدف: سطوح و تجهیزات پزشکی در مراکز بهداشتی درمانی و دندانپزشکی مکررا در معرض ترشحات عفونی قرار می گیرند. در مواردی که امکان استریلیزاسیون آنها وجود نداشته باشد از مواد ضد عفونی کننده سریع الاثر استفاده می شود. در این مطالعه اثر ضد میکروبی محلول ضدعفونی کننده طراحی شده، تحت عنوان Nanex، با محلول های خالص نانوسیلور و دکونکس 53 پلاس علیه باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و سودوموناس آئروژینوزا مقایسه گردید.مواد و روش ها: این تحقیق به روش تجربی انجام گرفت. برای تعیین غلظت موثر ضد باکتریایی محلول های فوق از تکنیک رقت های سریال و روش های سنجش حداقل غلظت مهار کننده (MIC) و حداقل غلظت کشنده (MBC) استفاده شد و در نهایت رشد باکتری ها مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: برای باکتری استرپتوکوکوس موتانس میزان MIC و MBC محلول شماره 4 از ترکیب (Nanex حاوی  ppm 100نانوسیلور و 2 درصد دکونکس) نسبت به سایر محلول ها کمتر است. همچنین برای سودوموناس آئروژینوزا محلول شماره Nanex 7 (حاویppm 133  نانوسیلور و 1درصد دکونکس) کمترین میزان MIC و MBC را نشان داد.نتیجه گیری: محلول طراحی شده Nanex در مقایسه با محلول های خالص نانوسیلور و دکونکس 53 پلاس اثر ضدمیکروبی قوی تر را نشان داد.

سابقه و هدف: تغییرات هورمونی در دوران بارداری منجر به ایجاد تغییراتی در اغلب سیستم های بدن از جمله حفره دهان و بزاق می گردد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای میزان کلسیم، فسفر، کل پروتئین و آنتی اکسیدان بزاق قبل و در طی سه ماهه اول و دوم و سوم بارداری بود.مواد و روش ها: در این مطالعه طولی 30 خانم که جهت مشاوره بارداری به متخصص زنان مراجعه کرده، انتخاب شده و بزاق غیر تحریکی آنها قبل از بارداری جمع آوری و در طی بارداری پیگیری شدند. میزان ترکیبات بزاقی فوق با روش اسپکتروفومتری اندازه گیری گردید. نتایج با آنالیزهای آماری Repeated measure test و Paired t test تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: اختلاف آماری معنی داری در میزان فسفر، پروتئین و آنتی اکسیدان تام بزاق قبل و در طی بارداری مشاهد شد (p<0.01) و (p=0.01) اما در میزان کلی کلسیم قبل و بعد بارداری اختلاف آماری معنی دار نبود (p=0.08).نتیجه گیری: در طی بارداری میزان فسفر و آنتی اکسیدان بزاق افزایش یافته و میزان پروتئین کاهش نشان داد ولی در میزان کلسیم بزاق قبل و بعد بارداری تغییری مشاهده نشد.

سابقه و هدف: ثبات ابعادی دای در درمان های پروتز ثابت اهمیت بسیاری دارد و روش های مختلف قالب گیری از مهمترین عوامل تاثیرگذار در این ویژگی است. این مطالعه با هدف مقایسه سه روش قالبگیری یک مرحله ای و دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده و دو مرحله ای با فضا نگهدارنده بر میزان تغییرات ابعادی دای انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، مدل آزمایشگاهی شامل سه پایه بود که با فاصله 22 میلی متر، قطر 7 میلی متر، بلندی 7.5 میلی متر و تقارب 3 درجه تهیه شد. ماده قالب گیری مورد استفاده سیلیکون افزایشی به نام Affinis بود. برای تهیه قالب ها از سه تکنیک استفاده شد: یک مرحله ای و دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده و دو مرحله ای با فضا نگهدارنده، از هر یک از گروه ها 12 نمونه تهیه شد و مجموعا بررسی بر روی 36 نمونه انجام شد و قالب ها با گچ EliteRock نوع چهار ریخته شد و کست نهایی با استفاده از Profile Projector و میکرومتر عمق سنج اندازه گیری گردید و نتایج با آزمون آماری Anova مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: تحقیق بر روی تعداد 36 نمونه و در سه گروه به تعداد 12 نمونه انجام گرفت. محل اندازه گیری بین پایه و ارتفاع پایه های مدل اصلی نسبت به روش های قالبگیری مشابه بود (p<0.4) و در محل اندازه گیری HC، مدل اصلی برابر با 7.4±0.06، در یک مرحله ای 7.37±0.04، در دو مرحله ای 7.31±0.03 و در دو مرحله ای با فضا 7.33±0.05 میکرومتر بود (p<0.6).نتیجه گیری: به نظر می رسد روش های قالبگیری تاثیری روی تغییرات ابعادی دای نداشته و یا میزان تغییرات ابعادی آنها قابل اغماض می باشد. اما با توجه به وجود مشکل تغییرات ابعادی بررسی سایر عوامل موثر بر این تغییرات ابعادی را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: پیت و فیشور سیلانت به عنوان بخشی از برنامه جامعه نگر سلامت دهان و دندان با هدف کاهش پوسیدگی دندان های دائمی اجرا می شود. این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر فیشور سیلانت انجام شده در برنامه جامعه نگر در پیشگیری از پوسیدگی دندان های مولر اول دائمی در دانشکده دندانپزشکی زاهدان در سال 1387 انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت یک مطالعه هم گروهی  (historical cohort) تاریخیانجام شد. برنامه فیشور سیلانت در مرکز جامعه نگر دانشکده دندانپزشکی زاهدان از سال 1384 آغاز شده است. سه سال پس از انجام این برنامه، وضعیت دندانی کودکانی که در برنامه شرکت کرده بودند (134 نفر گروه مورد) با کودکانی از همان منطقه که در برنامه شرکت ننموده بودند (134 نفر گروه شاهد) مقایسه گردید. وضعیت پوسیدگی دندان های دائمی در گروه مورد و شاهد با استفاده از آزمون کای دو و T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: متوسط سن کودکان در زمان قرار دادن سیلانت 6.7 سال و بطور متوسط از زمان اجرای برنامه فیشور سیلانت آنها 38 ماه گذشته بود. میزان پوسیدگی در گروه مورد %14.0 و در گروه شاهد %21.6 بود (p<0.001). شانس بروز پوسیدگی برای افراد گروه شاهد نسبت به گروه مورد 1.5 برابر بود (RR).نتیجه گیری: برنامه پیت و فیشور سیلانت در پیشگیری از پوسیدگی سطوح اکلوزالی موفقیت آمیز بوده است اگر چه در مقایسه با سایر مطالعات موفقیت کمتری را نشان داد.

سابقه و هدف: سوراخ چانه ای یکی از ساختمان های آناتومیک طبیعی فک پایین می باشد که به صورت دو طرفه قرار گرفته است. جایگاه رادیولوژیک این لندمارک در نژادهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است ولی تاکنون بررسی دقیقی در جمعیت ایرانی صورت نگرفته است. هدف این مطالعه بررسی رادیوگرافیک این ساختمان در یک جمعیت انتخاب شده ایرانی است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی از 190 مورد از رادیوگرافی پانورامیک بیمارانی که برای سایر مقاصد تشخیصی به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز مراجعه کرده بودند استفاده شد. رادیوگرافی های به دست آمده توسط دو نفر متخصص رادیولوژی فک و صورت جهت تعیین موقعیت و شکل سوراخ چانه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس داده های به دست آمده از مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS-16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از 190 رادیوگرافی مورد مطالعه 83 مورد مربوط به جنس مونث و 107 مورد مربوط به جنس مذکر در سنین 43.5±3.91 سال بود. شایع ترین محل سوراخ های چانه ای در هر دو طرف بین دندان های 4 و 5 بود. شایع ترین شکل سوراخ چانه ای در هر سمت شکل گرد بود و در 83.6 درصد موارد نیز سوراخ ها قرینه بودند.نتیجه گیری: شایعترین محل سوراخ چانه ای بین دندان های چهارم و پنجم مندیبولار و شایعترین شکل سوراخ نیز گرد بود.