پیاورد سلامت
سال:1398 | دوره:13 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: شبکه های اجتماعی آنلاین به عنوان منبع جدید و گسترده ای از اطلاعات توانسته اند دسترسی افراد به اطلاعات سلامت را تسهیل نمایند. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین میزان استفاده ی زنان باردار از شبکه های اجتماعی آنلاین و نقش این شبکه ها در اشتراک گذاری و استفاده از اطلاعات انجام شد. روش بررسی: این مطالعه ی توصیفی_تحلیلی در زمستان سال 1396 در شهر کرمان انجام شد. زنان باردار مراجعه کننده به 21 مطب خصوصی پزشکان زنان و زایمان در سطح شهر کرمان در این مطالعه، مشارکت نمودند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه پژوهشگر ساخته انجام شد. روایی این پرسش نامه، توسط دو متخصص انفورماتیک پزشکی و دو متخصص مدیریت اطلاعات سلامت بررسی و تایید شد. ضریب پایایی آلفای کرونباخ آن نیز 71% محاسبه گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای تحلیلی و از طریق نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: در این مطالعه 89% از زنان باردار از شبکه های اجتماعی آنلاین استفاده می کردند که استفاده ی بیش از 80% آنها به صورت روزانه بود. بیش از 57% آنها از اطلاعات مرتبط با سلامت و مراقبتهای دوران بارداری به اشتراک گذاشته شده در این شبکه ها استفاده نموده و تقریبا 68% زنان باردار استفاده از این شبکه ها را مفید دانستند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، میزان نفوذ شبکه های اجتماعی آنلاین در میان زنان باردار شهر کرمان زیاد است. در صورتی که اطلاعات صحیح، مناسب و قابل اعتماد در شبکه های اجتماعی آنلاین به اشتراک گذاشته شود، این شبکه ها می توانند بستر مناسبی برای بهبود سطح آگاهی، دانش و سواد سلامت زنان باردار و تبادل اطلاعات و تجربیات میان آنها را فراهم آورند.

زمینه و هدف: موک به معنای دوره های برخط گسترده، رویکردی آموزشی است که امکان دسترسی دانشجویان مختلف را به دوره های برخط در سراسر دنیا فراهم می کند و معمولا رایگان است. روند رشد مستمر و سریع موک ها توجه جوامع آموزشی را به خود جلب کرده است و محبوبیت فراوانی را در بسیاری از دانشگاه ها به دست آورده است. از همین رو پژوهشی کاربردی، بر مبنای نظری پذیرش و مدل استفاده از فناوری، جهت تحقق پذیرش و استفاده دانشجویان علوم پزشکی از موک ها انجام شده است. روش بررسی: روش پژوهش، پیمایشی-توصیفی است که در سال 1398 انجام شده است. نمونه آماری شامل 367 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز است که بر اساس روش نمونه گیری ساده تصادفی انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه است که روایی و پایایی آن تایید شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار 8/8LISREL و SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بخش مهمی از یافته های پژوهش نشان می دهد که رابطه مثبت و معناداری بین مولفه های انتظار عملکرد و قصد رفتاری، انتظار تلاش و قصد رفتاری، شرایط تسهیل گر و استفاده از سامانه و قصد رفتاری و استفاده از سامانه وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر، انگیزه ی مدیران موک جهت پیاده سازی موثر سامانه به شدت در گرو قصد رفتاری کاربران به خصوص تمایل دانشجویان علوم پزشکی در جهت پذیرش و استفاده از سامانه است.

زمینه و هدف: قلدری در محیط کار در سراسر دنیا، یک عامل آسیب رسان شغلی، زنگ خطر سلامت روان و به عنوان یک معضل جهانی محسوب می شود. این پژوهش با هدف تعیین رابطه ی رهبری تحول آفرین و قلدری در محل کار با توجه به نقش واسطه ای سلامت سازمانی در بین کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است. روش بررسی: روش اجرای این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. برای بررسی رهبری تحول آفرین از پرسش نامه استاندارد رهبری چندعاملیBass و Avolio با پایایی(0/79)، به منظور سنجش سلامت سازمانی از پرسش نامه استاندارد Graham Lowe با پایایی(0/83) و برای قلدری سازمانی از پرسش نامه محقق ساخته با پایایی(0/76) استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش 265 نفر از کارکنان حوزه ی ستادی دانشگاه بود که به روش نمونه گیری ساده انتخاب شده بودند. در بررسی فرضیه های پژوهش از نرم افزارهای SPSS و 8. 8 Lisrel و روش های آماری توصیفی و تحلیل مسیر استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که مولفه های رهبری تحول آفرین از طریق واسطه گری سلامت سازمانی به صورت غیرمستقیم و منفی بر قلدری محل کار تاثیر می گذارند. همچنین از میان مولفه های رهبری تحول آفرین، مولفه ی نفوذ آرمانی بیشترین اثر غیرمستقیم(0/19-) و از مولفه های سلامت سازمانی نیز مولفه ی محیط کاری پرطراوت دارای بیشترین اثر مستقیم(0/27-) بر قلدری محل کار بود. نتیجه گیری: سبک رهبری مناسب، یک سازمان سالم را ایجاد و باعث کاهش قلدری محل کار می گردد. بنابراین سازمان ها باید به توسعه ی سلامت سازمانی و ارایه آموزش های لازم به خصوص به مدیران سازمان ها بپردازند.

زمینه و هدف: پیشرفت تحصیلی دانشجویان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی نظام آموزشی است. هوش هیجانی یکی از عوامل موفقیت در محیط های آموزشی است که با کمک آن می توان موفقیت در جنبه های مختلف زندگی را پیش بینی نمود. هدف از این مطالعه«تعیین ارتباط هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان هوشبری و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی تهران» می باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در سال 1397 بر روی 140 نفر از دانشجویان هوشبری و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی تهران که به روش در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. ابزار شامل دو پرسش نامه دموگرافیک و پرسش نامه استاندارد هوش هیجانی Brad berry-Greaves بود. پیشرفت تحصیلی با نمره معدل کل دوره تحصیلی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS انجام گردید. 0/05P< به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون ارتباط آماری مثبت و معنی داری بین پیشرفت تحصیلی با هوش هیجانی کل (0/546r=) و کلیه ابعاد آن (خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت روابط) نشان داد (0/000P=). میانگین نمره هوش هیجانی در دانشجویان زن (11/40± 114/11) نسبت به دانشجویان مرد (12/57± 113/39) بیشتر بود(0/887P=). نتیجه گیری: میانگین نمره ی هوش هیجانی دانشجویان و ابعاد آن در سطح مطلوب قرار دارد. بین هوش هیجانی و کلیه ابعاد آن با پیشرفت تحصیلی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. لذا برنامه ریزی اساسی توسط مسئولان مربوط برای ارتقای سطح هوش هیجانی در جهت پیشرفت تحصیلی دانشجویان ضرورت دارد.

زمینه و هدف: سواد سلامت نقش مهمی در افزایش آگاهی و دانش افراد در دنیای امروزی داشته و رابطه ی تنگاتنگی با وضعیت بهداشتی، سلامت و نیز درمان بیماری های آنها دارد. هدف از پژوهش حاضر تعیین وضعیت سواد سلامت مراجعه کنندگان به مطب پزشکان متخصص شهر کرمانشاه است. روش بررسی: روش این مطالعه توصیفی-پیمایشی از نوع مقطعی است. جامعه ی پژوهش مراجعه کنندگان(بیماران و همراهان وی) به مطب های پزشکان متخصص شهر کرمانشاه بود. تعداد 380 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده در سال 1396 و در طی سه ماه بررسی گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ی سنجش سواد سلامت بزرگسالان ساکن شهرهای ایران (HELIA) بود. روایی پرسش نامه با نظر متخصصان تایید شد و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 0/89 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری(یومان-ویتنی و کروسکال-والیس) در نرم افزار SPSS و اکسل انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که سواد سلامت مراجعه کنندگان به مطب های پزشکان شهر کرمانشاه در سطح مطلوب(کافی) است. سه منبع«اینترنت»، «پرسش از پزشک و کارکنان درمانی» و «رادیو و تلویزیون» اولویت های کسب اطلاعات یا سواد سلامت هستند. همچنین نتایج نشان داد، سواد سلامت افراد از نظر ویژگی های سن، جنسیت، تحصیلات و شغل تفاوت دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که اغلب افرادی که از سواد سلامت پایین و محدود برخوردارند جزو گروه های آسیب پذیر جامعه(سنین بالا، سطح تحصیلات پایین و کم درآمد) بودند. از این رو، توجه به نیازهای اطلاعاتی بهداشتی و سواد سلامت گروه های آسیب پذیر و طراحی آموزش ساده و هدفمند آنها با بهره گیری از رسانه های مطلوب توصیه می شود.

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، معرفی ایجاد مدل جدید اندیکاتور نامه ها در اتوماسیون اداری دانشگاه علوم پزشکی تهران است. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهش کاربردی و نوع مطالعه توسعه ای می باشد که در این پژوهش روش قدیمی اتوماسیون در قالب مدل جدید اصلاح گردیده است. بر اساس پراکندگی کدهای اختصاص یافته به نامه ها، نبود نظم خاص در کدهای واحدهای قدیم و جدید تعریف شده و این که ابتدا اندیکاتور نامه ها در سیستم اتوماسیون اداری دانشگاه به صورت ترکیب حروف و عدد و بدون طبقه بندی انجام می شده است، تصمیم به اصلاح آن گرفته شد. در این مدل، شماره گذاری مکاتبات براساس فراوانی واحدهای زیرمجموعه دانشگاه تشریح و مدل پیشنهادی ارایه گردید. یافته ها: بر اساس مدل جدید شماره گذاری، کدهای یکپارچه به نامه ها اختصاص یافت که تماما عددی و یا ترکیبی از اعداد بوده است. با توجه به فراوانی واحدهای تحت پوشش دانشگاه، مراکز تحقیقاتی بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده اند. بنابراین، دامنه ی بزرگ تری از کدهای اندیکاتور برای این واحدها نسبت به سایر بخش ها در نظر گرفته شد. نتیجه گیری: این مدل، دستیابی به الگوی جدید ایجاد کد اندیکاتور اتوماسیون اداری در دانشگاه علوم پزشکی تهران را فراهم کرده و موجب سهولت در جستجوی نامه ها براساس شماره ی تعریف شده می گردد.

زمینه و هدف: ناباروری یک بیماری مزمن با سیر درمان طولانی است و خودمراقبتی باعث افزایش سطح دانش و آگاهی راجع به بیماری می شود. ازآنجایی که گوشی های هوشمند باعث دسترسی به اطلاعات در هر زمان و مکانی می شوند، بنابراین برنامه ی کاربردی خودمراقبتی درمان ناباروری با استفاده از تکنولوژی های کمکی تولیدمثلی مبتنی بر موبایل می تواند انتخاب خوبی جهت کمک به افراد برای پیشبرد درمان و کسب آگاهی باشد. روش بررسی: با بررسی منابع کتابخانه ای و برنامه های کاربردی مرتبط و مشابه، اقلام داده ای و بخش های موردنیاز برنامه ی کاربردی مشخص شد. برای بررسی اهمیت آن ها، یک نظرسنجی از اعضای مرکز تخصصی و فوق تخصصی درمان ناباروری هلال ایران انجام گرفت. از 35 نفر افراد جامعه، 20 نفر تصادفا برای پاسخگویی انتخاب شدند. پرسش نامه در سه بخش و مجموع 32 پرسش تنظیم شد. در نظرسنجی، چارچوب مدل داده ای به تایید گذاشته شد. به دلیل طراحی مدل داده ای طبق رفرنس، اساس چارچوب ابزار، نیازی به تایید روایی و پایایی نداشت. با جمع بندی پاسخ ها، اقلام داده ای و بخش های مشخص شده در طراحی برنامه به کار گرفته شد. یافته ها: بررسی میانگین امتیازات نشان داد که پاسخ دهندگان، اکثر آیتم ها را ضروری تشخیص دادند. نظرسنجی دارای سه محور اصلی بود. میانگین امتیازات محورهای اطلاعات مربوط به بیمار، مربوط به آموزش بیمار و ابزارهای مدیریت بیماری به ترتیب 4/205، 4/402 و 4/275 است. قرارگرفتن میانگین امتیازات در محدوده ی 4 به بالا، نشان دهنده ی اثرگذاری خیلی زیاد آنهاست. نتیجه گیری: با توجه به نتایج نظرسنجی، برنامه ی کاربردی طراحی شده می تواند برای بیماران مفید باشد.

زمینه و هدف: فشار روانی شغلی یکی از دلایل ترک کار و انگیزه ی پایین است و تقلیل آن می تواند پیامدهای مثبتی برای سازمان داشته باشد. طبق مطالعات، بهسازی کارکنان و خودپنداره ی مثبت آنها نسبت به محیط کار می تواند از فشارهای روانی شغلی بکاهد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر بهسازی نیروی انسانی بر فشارهای روانی شغلی با توجه به نقش میانجی خودپنداره کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهر شیراز می باشد. روش بررسی: مطالعه ی حاضر توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه ی پژوهش شامل 584 نفر از کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی شهر شیراز در سال 1397 بود که 234 نفر با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. جمع آوری داده ها با استفاده از سه پرسش نامه ی استاندارد انجام شد که روایی محتوایی و پایایی آنها تایید گردید. برای تحلیل آماری، از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Amos و SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بهسازی نیروی انسانی بر فشارهای روانی شغلی کارکنان(ضریب مسیر 0/778-) تاثیر معکوس داشت. بهسازی نیروی انسانی بر خودپنداره ی کارکنان(ضریب مسیر 0/843) تاثیر مستقیم داشت، اما خودپنداره ی کارکنان بر فشار روانی شغلی(ضریب مسیر 0/166) تاثیر نداشت. از آنجاکه مسیر بهسازی نیروی انسانی-خودپنداره و خودپنداره-فشارهای روانی شغلی معنی دار نبود، لذا بهسازی نیروی انسانی بر فشارهای روانی شغلی از طریق متغیر میانجی خودپنداره در سطح اطمینان 0/95 تاثیر نداشت. نتیجه گیری: طبق نتیجه ی پژوهش، بر اجرای بهسازی مستمر کارکنان در جهت ارتقای مهارت ها و توانایی های آنها برای کاهش فشارهای روانی شغلی تاکید می شود.