مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان
سال:1398 | دوره:21 | شماره:3 (پی در پی 71) |تعداد مقالات:16

واریکوسل، اختلال در وریدهای بیضه است که با اتساع و پیچش عروق شبکه پامپینی فرم یا شبکه وریدی کرماستریک شناخته می شود و می تواند موجب اختلال در اسپرماتوژنز گردد. شدت واریکوسل با کاهش پتانسیل باروری مردان مرتبط است. این مقاله مروری مکانیسم های اثر واریکوسل بر فرآیند اسپرماتوژنز و پتانسیل باروری، اتیولوژی واریکوسل، رویکردهای درمانی و نتایج آنها را مورد بحث قرار می دهد. کلیه مطالعات چاپ شده از سال 1979 تا 2018 از بانک های اطلاعاتی Science Direct، Google Scholar، Scopus و Pubmed بر اساس کلید واژه های ناباروری، واریکوسل، واریکوسلکتومی، اسپرماتوژنز، و نتایج کلینیکی استخراج شد و از این مقاله ها، در مجموع 74 مقاله وارد مطالعه گردید. افزایش دمای بیضه، بازگشت متابولیت های سمی از کلیه یا غدد فوق کلیه (آدرنال)، هیپوکسی، اختلال هورمونی و تنش اکسایشی (Oxidative stress) از شایع ترین علل پاتوژنز واریکوسل است که می تواند باعث تغییر عملکرد طبیعی بیضه و اسپرم شود. چندین مطالعه نشان داده اند که انجام واریکوسلکتومی می تواند باعث بهبود پارامترهای اسپرم، وضعیت کروماتین، و توانایی باروری در افراد نابارور مبتلا به واریکوسل شود. احتمالاً درمان واریکوسل قبل از استفاده از روش های کمک باروری، می تواند باعث افزایش شانس حاملگی طبیعی در این افراد نابارور گردد.

آتروسکلروز علت اصلی ناتوانی و مرگ و میر در سراسر جهان است. آتروسکلروز که نتیجه رسوب کلسترول در دیواره عروق کرونری است؛ علت اصلی ناتوانی و مرگ و میر در سراسر جهان محسوب می شود. انتقال معکوس کلسترول فرایندی است که طی آن کلسترول اضافی از دیواره عروق برداشت می شود و بدین ترتیب از خطر آتروسکلروز کاسته می شود. پروتئین های ناقل کاست متصل به ATP (ABC) مانند ناقل کاست A1 متصل به ATP (ABCA1)، ناقل کاست G1 متصل به ATP (ABCG1)، ناقل کاست G4 متصل به ATP (ABCG4)، ناقل کاست G5 متصل به ATP (ABCG5) و ناقل کاست G8 متصل به ATP (ABCG8) در فرایند انتقال معکوس کلسترول نقش مهمی ایفا می کنند. برای جستجوی مقالات بین سال های 1990 تا 2018 مرتبط با موضوع مقاله، کلیدواژه های تمرین، فعالیت بدنی، انتقال معکوس کلسترول، ناقلان کاست متصل به آدنوزین تری فسفات، ناقل کاست G5 متصل به آدنوزین تری فسفات (ABCG5)، ناقل کاست G8 متصل به آدنوزین تری فسفات (ABCG8)، بیماری های قلبی-عروقی و آتروسکلروز در پایگاه های اطلاعاتی Google scholar، PubMed، Elsevier، Scopus، پایگاه جهاد دانشگاهی (SID)، science direct و ProQuest مورد استفاده قرار گرفتند. در ابتدا 249 مقاله جستجو شدند که پس از مطالعه دقیق آنها، در نهایت از 84 مقاله در این مقاله مروری استفاده شد. ABCG5 و ABCG8 دو ناقل غشایی کلسترول در هپاتوسایت ها و انتروسایت ها هستند که موجب دفع کلسترول به درون صفرا و مدفوع می شوند. جهش در ژن های این دو ماده می تواند منجر به افزایش 200 برابری استرول های خون شود؛ عارضه ای که سیتواسترولمی نام دارد و پیامد آن آتروسکلروز عروق کرونری است. درباره اثر تمرینات ورزشی بر ABCG5 و ABCG8 پژوهش های محدود و یا متناقضی انجام شده است. با توجه به اهمیت ABCG5 و ABCG8 در انتقال معکوس کلسترول و پیشگیری و درمان آتروسکلروز عروق کرونری، هدف از این مقاله مروری بررسی اثر فعالیت بدنی بر پیشگیری و درمان آتروسکلروز با تمرکز بر فعالیت ژن های ABCG5 و ABCG8 بود. به طور کلی با توجه به این که عوامل رونویسی LXR/RXR مسؤول تنظیم ژن های مربوط به خروج کلسترول (ABCA1, ABCG1)، انتقال کلسترول (لیپوپروتئین لیپاز، CETP)، تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی (CYP7A) و متابولیسم و دفع کلسترول کلسترول به صفرا یا مجرای روده ای (ABCG5 و ABCG8) هستند؛ لذا تحریک این عوامل و نیز دیگر عوامل رونویسی (PPAR، LRH1، FXR، HNF4α و GATA4) موجب افزایش بیان ژن های ABCG5 و ABCG8 می شود. اثر ورزش بر این عوامل موضوع جدیدی است که می تواند دانش ما را نسبت به راهکارهای پیشگیری و درمان آتروسکلروز افزایش دهد.

زمینه و هدف: دیابت نوع دو بیماری مزمنی است که با افزایش گلوکز سرم و اختلال در عملکرد انسولین همراه است. تمرینات ورزشی و مکمل زعفران به عنوان دو عامل موثر در پیشگیری از عوارض دیابت نوع دو شناخته شده اند. این مطالعه به منظور تعیین اثر 8 هفته تمرینات هوازی و مقاومتی به همراه مصرف مکمل زعفران برگلوتاتیون پراکسیداز و مالون دی آلدهید مردان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 36 مرد مبتلا به دیابت نوع دو به صورت تصادفی در شش گروه شاهد، دارونما، تمرین هوازی، تمرین هوازی با مصرف مکمل، تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی با مصرف مکمل قرار گرفتند. تمرین هوازی با شدت 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه و تمرین مقاومتی با شدت 65 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه به مدت هشت هفته انجام شد. مقدار مکمل زعفران روزانه 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بود. غلظت مالون دی آلدهید و گلوتاتیون پراکسیداز در پیش و پس از ناشتایی 12 ساعته اندازه گیری شد. یافته ها: کاهش آماری معنی داری در سطح استراحتی مالون دی آلدهید در گروه های دارونما و تمرینات هوازی با مکمل قبل از مداخله مشاهده شد (P<0. 05). پس از مداخله، سطح گلوتاتیون پراکسیداز در گروه های تمرینات هوازی با مکمل، تمرینات مقاومتی و تمرینات مقاومتی با مکمل افزایش آماری معنی داری مشاهده شد (P<0. 05). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی و مقاومتی و ترکیب آن با مصرف زعفران در کاهش تعادل پراکسیدانی و افزایش آنتی اکسیدانی روش موثری باشد.

زمینه و هدف: کنترل درد بعد از جراحی یکی از مهم ترین مراحل ریکاوری بیماران پس از جراحی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ترکیب اندانسترون با آپوتل در کنترل درد بعد از عمل جراحی شکستگی اندام فوقانی تحت بیهوشی عمومی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 50 بیمار (41 مرد و 9 زن) مراجعه کننده به دلیل شکستگی اندام فوقانی به مرکز آموزشی درمانی پنجم آذر گرگان که تحت بیهوشی عمومی مورد عمل جراحی ارتوپدی قرار گرفتند؛ طی سال 1396 انجام گردید. بیماران به روش بلوک سازی تصادفی در دو گروه 25 نفری قرار گرفتند. بعد از پایان عمل جراحی و در مرحله ریکاوری برای هر دو گروه پمپ درد (Patient Controlled Analgesia) تعبیه شد. در گروه کنترل، پمپ درد شامل 2 گرم آپوتل و در گروه مداخله، پمپ درد شامل 2 گرم آپوتل به همراه 8 میلی گرم اندانسترون بود. مقیاس دیداری درد (VAS) برای هر دو گروه طی 24 ساعت بعد از عمل جراحی ارزیابی گردید. متغیر نمره درد بیماران در دو گروه طی سه مقطع زمانی پس از اعمال جراحی مقایسه گردید. یافته ها: میانگین درد 4 ساعت پس از عمل جراحی شکستگی اندام فوقانی گروه مداخله (0. 707± 3. 20) در مقایسه با گروه کنترل (0. 569± 3. 64) کاهش آماری معنی داری یافت (P<0. 05). میانگین درد 12 ساعت پس از عمل جراحی شکستگی اندام فوقانی گروه مداخله (0. 927± 1. 88) در مقایسه با گروه کنترل (1. 186± 2. 64) کاهش آماری معنی داری نشان داد (P<0. 05). میانگین درد 24 ساعت پس از عمل جراحی شکستگی اندام فوقانی گروه مداخله (0. 645± 1. 40) در مقایسه با گروه کنترل (0. 997± 2. 08) کاهش آماری معنی داری یافت (P<0. 05). نتیجه گیری: تجویز آپوتل و اندانسترون در کنترل درد پس از اعمال جراحی شکستگی های اندام فوقانی موثرتر از تجویز آپوتل به تنهایی است.

زمینه و هدف: بیماری های قلبی-عروقی و از کار افتادن قلب از مهم ترین بیماری هایی هستند که جوامع تکامل یافته را درگیر می کنند. سلول های بنیادی می توانند نقش مهمی در تیمار بیماری قلبی بازی کنند. یکی از شایع ترین ترکیبات مورد استفاده برای القا تمایز سلول های بنیادی به کاردیومیوسیت، 5-آزاسیتیدین است. محتوای محیط کشت سلولی بر مورفولوژی و کیفیت سلول های تمایز یافته موثر است. این مطالعه به منظور تعیین اثر گلوکز بر بهینه سازی پروتکل تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان به سلول های شبه کاردیومیوسیت انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلول های بنیادی مزانشیمی در محیط تمایزی حاوی 5-آزاسیتیدین و دو غلظت از گلوکز (5 و 25 میلی مولار) طی 21 روز کشت داده شدند. در مرحله بعد RNA کل استخراج و cDNA سنتز شد. سرانجام q-PCR برای تعیین مارکرهای ویژه قلبی و تایید تمایز انجام گردید. تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های کاردیومیوسیت با استفاده از چهار مارکر قلبی Connexin43،-cardiac actinα ، TroponinT و TroponinI به روش q-PCR اندازه گیری و تایید شدند. یافته ها: میزان بیان مارکرهای قلبی Connexin43،-cardiac actinα ، TroponinT و TroponinI در هر دو غلظت 5 و 25 میلی مولاری گلوکز طی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان به کاردیومیوسیت متفاوت بود؛ اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: دو غلظت 5 و 25 میلی مولاری گلوکز اثر قابل ملاحظه ای بر بیان مارکرهای قلبی Connexin43،-cardiac actinα ، TroponinT و TroponinI طی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان به کاردیومیوسیت نداشتند.

زمینه و هدف: نانوذرات اکسید مس با داشتن خواص منحصر به فرد، دارای کاربردهای بیولوژیک متعدد هستند. به طوری که احتمال ایجاد سمیت توسط آنها وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین سمیت نانوذرات اکسید مس بر محور هیپوفیز-گناد و اسپرماتوژنز در موش صحرایی نر انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به 4 گروه شامل گروه کنترل و گروه های دریافت کننده غلظت های 10، 20 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذرات اکسید مس در 5 مرتبه به صورت درون صفاقی، تقسیم شدند. خونگیری در دو مرحله (یک و 15 روز بعد از آخرین تزریق) انجام گردید و میزان هورمون های تستوسترون، FSH و LH با روش الایزا اندازه گیری شدند. پس از بیهوشی و تشریح موش ها در هر گروه، مقاطع بافتی بیضه تهیه و به روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند. وضعیت مورفولوژیک روند اسپرماتوژنز و شمارش انواع سلول ها (اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید) توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: در مرحله اول خونگیری افزایش آماری معنی دار مقادیر LH و FSH به ترتیب در غلظت 10 و 30 میلی گرم برکیلوگرم مشاهده شد (P<0. 05) و میزان تستوسترون و FSH در غلظت 10میلی گرم برکیلوگرم نسبت به گروه کنترل به طور معنی دار کاهش یافت (P<0. 05). در مرحله دوم خونگیری، افزایش آماری معنی دار مقادیر تستوسترون و LH در همه گروه های تیمار و در غلظت های 10 و 30 میلی گرم برکیلوگرم مشاهده گردید (P<0. 05). همچنین مقدار FSH در غلظت 10میلی گرم بر کیلوگرم کاهش آماری معنی داری نشان داد (P<0. 05). بررسی مقاطع بافتی بیضه کاهش آماری معنی دار (P<0. 05) تراکم و تعداد انواع سلول ها (اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید) و ناهنجاری در روند اسپرماتوژنز را به صورت وابسته به دوز نشان داد. به طوری که بیشترین اختلالات در غلظت 30 میلی گرم برکیلوگرم مشاهده گردید. نتیجه گیری: احتمالاً نانوذرات اکسید مس سبب ایجاد اختلال در ترشح گنادوتروپین ها و هورمون تستوسترون شده و در نهایت منجر به ایجاد اختلال در روند اسپرماتوژنوزیز می شود.

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis: MS) یک بیماری نورولوژیک تخریب کننده و مزمن است که در نتیجه میلین زدایی در سیستم عصبی مرکزی ایجاد می شود. یکی از نشانه های بالینی شایع در بیماری MS، اختلالات شناختی و شایع ترین نقایص شناختی کاهش حافظه و سرعت پردازش اطلاعات است. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی ترکیبی سه گیاه خرفه، گزنه، کندر بر حافظه و تعداد سلول های ناحیه CA1 هیپوکامپ موش های صحرایی مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نر پس از کانول گذاری در ناحیه CA1 هیپوکامپ به طور تصادفی به پنج گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل گروه کنترل، گروه شم (تزریق سالین)، گروه MS دریافت کننده سالین، گروه MS دریافت کننده دریافت عصاره هیدروالکلی ترکیبی (تیمار اول 200mg/kg/bw) و گروه MS دریافت عصاره هیدروالکلی ترکیبی (تیمار دوم 400mg/kg/bw) بودند. مدل MS با تزریق داخل هیپوکامپی اتیدیوم بروماید به صورت تک دوز (محلول 0. 01% اتیدیوم بروماید در سالین 0. 9% استریل) و در حجم 3 میکرولیتر با سرعت یک میکرولیتر در دقیقه به شکل تزریق درون بطنی ایجاد شد. عصاره هیدروالکلی ترکیبی به مدت 21 روز به شکل داخل صفاقی به عنوان تیمار تزریق شد. برای ارزیابی حافظه از تست شاتل باکس و برای بررسی دانسیته نورونی از روش دایسکتور و برای سنجش تغییرات سلولی از روش هیستوپاتولوژی استفاده گردید. یافته ها: میانگین تعداد نورون های ناحیه CA1 هیپوکامپ در گروه MS دریافت کننده سالین نسبت به گروه های کنترل و شم کاهش آماری معنی دار نشان داد (P<0. 05). افزایش تعداد نورون ها در گروه های تیمار اول و دوم نسبت به گروه MS دریافت کننده سالین از نظر آماری معنی دار بود (P<0. 05). نتایج بافت شناسی نشان دهنده اثر القای MS بر بافت و تخریب نورونی نسبت به گروه کنترل بود و اثر تزریق عصاره هیدروالکلی ترکیبی در گروه های تیمار و ایجاد نورژنز و ترمیم را در این دو گروه نشان داد. القای مولتیپل اسکلروزیس در گروه MS دریافت کننده سالین باعث اختلال در حافظه گردید که نسبت به گروه های کنترل و شم از نظر آماری معنی دار بود (P<0. 05). تزریق عصاره هیدروالکلی ترکیبی در هر دو گروه تیمار موجب بهبود حافظه گردید که نسبت به گروه MS دریافت کننده سالین از نظر آماری معنی دار بود (P<0. 05). نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی ترکیبی سه گیاه خرفه، گزنه و کندر با دوزهای 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به دلیل اثر ترمیم و نورون زایی می تواند در بهبودی حافظه و تخریب نورونی در بیماری مولتیپل اسکلروزیس موثر باشد.

زمینه و هدف: تصلب چندگانه (Multiple Sclerosis: MS) رایج ترین بیماری ناتوان کننده عصبی است که باعث کاهش سرعت انتقال عصبی و در نهایت کاهش توانایی های عملکردی بیمار می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر شش هفته تمرین مقاومتی پایین تنه بر سرعت انتقال عصبی، قدرت، تعادل و سرعت راه رفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی 23 مرد بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با میانگین سنی 39. 45 سال و EDSS 4. 37 به طور غیرتصادفی در دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین مقاومتی (13 نفر) قرار گرفتند. دو روز قبل و بعد از تمرین از هر دو گروه آزمون های سرعت هدایت عصبی، قدرت، تعادل و سرعت 25 فوت راه رفتن گرفته شد. تمرین مقاومتی با شدت 55درصد یک تکرار بیشینه برای شش هفته و هر هفته سه جلسه برگزار شد. یافته ها: شش هفته تمرین مقاومتی پایین تنه سرعت انتقال عصبی، قدرت عضلانی، تعادل و سرعت راه رفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد (P<0. 05). نتیجه گیری: تمرین مقاومتی کنترل شده می تواند سرعت انتقال عصبی را در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بهبود بخشد که در نهایت نیز بهبود قابلیت های عملکردی از جمله قدرت، تعادل و سرعت راه رفتن را به دنبال دارد.

زمینه و هدف: کاهش کارایی عضلات پس از تمرینات ورزشی طولانی مدت، سبب افزایش احتمال آسیب پس از وقوع خستگی می شود. پیچ خوردگی (sprain) جانبی مچ پا یکی از رایج ترین صدماتی است که حین انجام فعالیت های ورزشی رخ می دهد. این مطالعه به منظور مقایسه اثر دو نوع تمرین هاپینگ و ترکیبی تعادلی-قدرتی بر تعادل ایستا، تعادل پویا و قدرت عضلات منتخب مردان فوتبالیست مبتلا به پیچ خوردگی مزمن یک طرفه مچ پا انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی 36 مرد فوتبالیست با بی ثباتی مزمن یک طرفه مچ پا به صورت غیرتصادفی در سه گروه 12 نفری شامل گروه کنترل، گروه تمرین هاپینگ و گروه تمرین ترکیبی تعادلی – قدرتی قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات دموگرافیک از چک لیست استفاده شد. برای اندازه گیری تعادل ایستا، تعادل پویا و قدرت به ترتیب از آزمون های تعادلی باس استیک و وای و قدرت سنج دستی استفاده شد. یافته ها: بین تعادل ایستا و نتیجه کل تعادل پویا دو گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری یافت شد (P<0. 05). آزمودنی های گروه تمرین تعادلی-قدرتی در تمامی جهت های آزمون Y عملکرد بهتری نسبت به گروه تمرینی هاپینگ نشان دادند (P<0. 05). مچ پا دو گروه تمرینی پس از اعمال تمرین در قدرت ابداکشن ران، اداکشن ران و اینورژن افزایش آماری معنی داری نشان داد (P<0. 05). آزمودنی های گروه تمرین تعادلی-قدرتی عملکرد نسبتاً بهتری در آزمون اورژن مچ پا داشتند. با این حال در سایر عوامل نظیر قدرت اکستنشن و فلکشن زانو و دورسی فلکشن و پلانتارفلکشن مچ پا تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مداخله مشاهده نشد. نتیجه گیری: هر دو تمرینات تعادلی-قدرتی و هاپینگ می توانند در بهبود تعادل و قدرت مردان فوتبالیست مبتلا به پیچ خوردگی مزمن یک طرفه مچ پا اثرگذار باشند. با این حال به نظر می رسد تمرینات منتخب تعادلی – قدرتی به علت جامع بودن آن و به این دلیل که به تقویت هر یک از این عوامل به صورت مجرا تاکید دارد؛ نسبت به تمرینات هاپینگ در بهبودی سریع تر ورزشکاران با پیچ خوردگی مزمن یک طرفه مچ پا بتواند تاثیر بیشتری داشته باشد.

زمینه و هدف: مفهوم فراشناخت با سازگاری روان شناختی رابطه نزدیکی دارد. افراد دارای باورهای سازگارانه، از سازگاری روانی-اجتماعی بیشتری برخوردار هستند. دیابت نوع دو اثرات منفی بر کیفیت زندگی بیماران دارد. این مطالعه به منظور تعیین رابطه باورهای فراشناخت و سازگاری روانشناختی با بهبود کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی روی 60 مرد و 40 زن مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر تهران در سال 1395 انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز و کارترایت هاتون سال 2004، سازگاری بل سال 1961 و کیفیت زندگی سال 1996 استفاده شد. یافته ها: رابطه مثبت و معنی داری میان باورهای فراشناختی (r=0. 756) با کیفیت زندگی یافت شد (P<0. 05). رابطه آماری معنی داری بین نمرات سازگاری روان شناختی (r=-0. 917) با کیفیت زندگی مشاهده شد (P<0. 05). همچنین نتایج زیرمقیاس های باورهای فراشناختی نشان دادند که قوی ترین پیش بینی کننده کیفیت زندگی، مؤلفه باور مثبت در مورد نگرانی و پس از آن مؤلفه های باورهایی در مورد نیاز به کنترل افکار و باور منفی در مورد کنترل ناپذیری افکار و خطر، به ترتیب نقش پیش بینی کنندگی خوبی داشتند. شدت بیماری دیابت نوع دو سبب کاهش کیفیت زندگی بیماران گردید (P<0. 05). نتیجه گیری: باورهای فراشناختی و سازگاری می تواند کیفیت زندگی بیماران دیابتی را تحت تاثیر قرار دهد.

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید (rheumatoid arthritis: RA) شایع ترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل است. محصول ژن FOXP3 عاملی است که در روند بیماری فعال شده و در سینوویوم مفاصل ملتهب تجمع می یابند و در نتیجه سبب تداوم التهاب و در نهایت آسیب بافتی می گردند. با توجه به نقش چندشکلی های ناحیه پروموتری در بیان ژن ها، این مطالعه به منظور تعیین چندشکلی تک نوکلئوتیدی (rs2232365) C924T در پروموتر ژن FOXP3 با خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی به منظور بررسی ارتباط چندشکلی rs2232365 ژن FOXP3 با خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی، 77 فرد بیمار و 67 فرد سالم بررسی شدند. ژنوتیپ افراد برای چندشکلی rs2232365 با روش PCR-RFLP تعیین شد. یافته ها: بیشترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ CC با فراوانی 89 درصد در دو جمعیت سالم و بیمار بود و تفاوتی در فراوانی ژنوتیپی و آللی در دو جمعیت سالم و بیمار مشاهده نگردید. ژنوتیپ های مختلف این چندشکلی با خطر ابتلا به بروز بیماری RA ارتباط آماری معنی داری نداشت. در حالی که با سطح عامل CCP ارتباط آماری معنی داری داشت و ژنوتیپ CC با پیشرفت بیماری RA از طریق اقزایش دادن سطح CCP در ارتباط بود (P<0. 05). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بین پلی مورفیسم rs2232365 در پروموتر ژن FOXP3 با بروز بیماری آرتریت روماتوئید در جمعیت ایرانی ارتباطی وجود ندارد.

زمینه و هدف: تحلیل لثه سبب افزایش حساسیت دندانی، پوسیدگی سرویکالی و مشکلات زیبایی می شود. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی تحلیل لثه با رعایت مناسب بهداشت دهان در دانشجویان دندانپزشکی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی به روش مقطعی روی 214 دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال های 97-1396 انجام شد. پس از اخذ اطلاعات دموگرافیک، معاینات شامل تعیین شاخص ساده شده بهداشت دهان، شاخص لثه، تحلیل لثه، عرض لثه کراتینیزه، چسبندگی فرنوم، آسیب ناشی از مسواک، قرار گیری نامناسب در قوس دندانی، بیماری پریودنتال مخرب و عوامل یاتروژنیک انجام شد. یافته ها: فراوانی تحلیل لثه 23. 8% تعیین شد. تحلیل لثه کلاس 1 و 2 به ترتیب 84. 62% و 15. 38% مشاهده گردید و هیچ کدام از آزمودنی ها تحلیل لثه کلاس 3 و 4 نداشتند. بین عوامل اتیولوژیک آسیب ناشی از مسواک در 35. 41% از افراد دارای تحلیل لثه به عنوان عامل اصلی یافت شد (P<0. 05). عوامل اصلی شامل درمان های ارتودنسی (12. 5%)، بیماری پریودنتال مخرب (10. 41%) و فرنوم نابجا (6. 25%) تعیین شدند. عوامل مستعد کننده شامل مالپوزیشن دندانی (20. 83%) و کمبود لثه کراتینیزه (14. 58%) تعیین شدند. نتیجه گیری: آسیب ناشی از مسواک و مالپوزیشن دندانی مهم ترین عوامل مستعد کننده در تحلیل لثه دانشجویان تعیین شدند.

زمینه و هدف: از دیرباز انتخاب جنسیت فرزندان به دلایل متعدد مورد توجه جوامع بشری بوده است. برخی مطالعات، تاثیر رژیم غذایی حوالی بارداری مادر را بر تغییر نسبت جنسیتی نشان می دهند. با توجه این که در طول ماه رمضان، رژیم غذایی زنان دستخوش تغییر اساسی می گردد و پژوهش های پیرامون ارتباط روزه داری مادر بر جنسیت جنین اندک و نتایج آن ضد و نقیض است؛ این مطالعه به منظور تعیین ارتباط روزه داری مادر در مرحله فولیکولی آخرین قاعدگی با جنسیت نوزاد انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 139 زن باردار مراجعه کننده به درمانگاه مامایی بیمارستان شهید صیاد شیرازی یا مراکز بهداشتی درمانی شهر گرگان به دلیل انجام مراقبت های دوران بارداری انجام شد که شروع آخرین دوره قاعدگی قبل از بارداری آنها در ماه رمضان سال های 1395 لغایت 1396 بود. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیستی شامل مشخصات دموگرافیک مادر باردار، تاریخ آخرین قاعدگی، سن بارداری، تعداد بارداری و تعداد روزهای روزه داری بودند. یافته ها: 86 نفر (62 درصد) از مادران باردار روزه دار و 53 نفر (38 درصد) غیرروزه دار بودند. فراوانی نوزادان متولد شده از مادران باردار روزه دار 43 نوزاد پسر و 43 نوزاد دختر و در مادران غیرروزه دار 35 نوزاد پسر و 18 نوزاد دختر تعیین گردید. فراوانی جنسیت پسر نسبت به جنسیت دختر در مادران غیرروزه دار بیشتر بود؛ ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. در بررسی اثرات همزمان متغیرها بر جنسیت نوزاد، هیچ کدام از متغیرهای مورد بررسی با جنسیت نوزاد ارتباط آماری معنی داری نشان ندادند. متغیرهایی مانند تعداد بارداری (P= 0. 051) و روزه داری مادر (P= 0. 083) به ترتیب با نسبت شانس 0. 706 و 0. 705 شانس پسرزایی را حدود 30 درصد کاهش دادند که البته از لحاظ آماری معنی دار نبودند. نتیجه گیری: جنسیت نوزاد با روزه داری مادر در مرحله فولیکولی آخرین قاعدگی ارتباطی نشان نداد.

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی چالش بزرگ سیستم بهداشتی و درمانی است و به عنوان یکی از عوامل مخاطره انگیز در بیماران بستری شناخته شده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ضدمیکروبی لباس های نانوذرات نقره کارکنان پرستار بر باکتری های گرم مثبت انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی به روش مقطعی روی روپوش 200 پرستار در دو بیمارستان شهرستان سیرجان در استان کرمان انجام شد. ابتدا فعالیت ضدمیکروبی پارچه های نانوذرات نقره روی باکتری استافیلوکوک اورئوس با بررسی OD (برابر 0. 325) محیط کشت تایید گردید. نمونه گیری از روپوش پرستاران در هر بخش در دو حالت قبل و بعد از استفاده از روپوش های نانوذرات نقره با استفاده از سواب استریل مرطوب به عمل آمد. نمونه های حاصله کشت داده شدند و کلنی های تشکیل شده بررسی شدند. از تست بیوشیمیایی برای شناسایی باکتری های جدا شده استفاده گردید. یافته ها: بیشترین نوع پاتوژن گرم مثبت جدا شده از روپوش های معمولی مربوط به استافیلوکوک اپیدرمیس (43درصد) و کمترین نوع پاتوژن جدا شده مربوط به استرپتوکوک (یک درصد) بود. بعد از استفاده از روپوش های نانوذرات نقره میزان بار میکروبی لباس ها به صفر رسید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد باکتری های گرم مثبت روپوش کارکنان پرستار بعد از تماس با نانوذرات نقره از بین می روند.

زمینه و هدف: سوء استفاده جنسی از کودکان، مشکلی بسیار جدی در سراسر جهان است که اثرات منفی گسترده و گاه ترمیم ناپذیری برای قربانی، خانواده و جامعه به همراه دارد. بخش قابل توجهی از قربانیان، تجربه سوء استفاده جنسی را در سنین کمتر از 7 سال گزارش کرده اند. این مطالعه به منظور تعیین دانش و نگرش کودکان پیش دبستانی دختر در زمینه پیشگیری از سوء استفاده جنسی در شهر گرگان طی سال 1395 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 56 دختر پیش دبستانی با میانگین سنی 3. 87± 76. 13 ماه (6. 34 سال) به روش نمونه گیری تصادفی منظم از بین پرونده های خانوار واجد دختر سنین پیش دبستانی در دو مرکز بهداشت شهر گرگان طی سال 1395 انجام شد. دانش و نگرش کودکان در زمینه پیشگیری از سوء استفاده جنسی، با استفاده از نسخه فارسی پرسشنامه 12 سوالی امنیت فردی و با روش مصاحبه تعیین گردید. یافته ها: از بین 56 کودک مورد مطالعه، تنها 9 کودک (16 درصد) هر سه منطقه خصوصی بدن را می شناختند و از این بین نیز تنها 2 کودک (3. 5%) نام صحیح هر سه منطقه را بلد بودند. 80 درصد از کودکان معتقد بودند؛ اگر فرد مجرم از آنها بخواهد که لمس قسمت خصوصی بدنشان به صورت یک راز باقی بماند؛ نباید به فردی اطلاع دهند. 48 درصد از آنان واکنش های اجتنابی مناسبی را هنگام لمس نامناسب، انتخاب نکردند. 43 درصد از کودکان قسمت های خصوصی بدن خود را دوست نداشتند و موارد لمس مناسب نیز از جانب اکثر کودکان مجاز دانسته نشد. نتیجه گیری: اکثر کودکان پیش دبستانی، دانش و نگرش مناسبی در مورد پیشگیری از سوء استفاده جنسی نداشتند که نشان از کاستی هایی در آموزش های پیشگیری به آنان در سطوح مختلف جامعه دارد.

زمینه و هدف: عفونت های مختلف در سیستم مجاری صفراوی و تشکیل سنگ از عوامل انسداد جریان صفرا در آن ارگان استریل است. این مطالعه به منظور شناسایی باکتری های موجود در صفرای بیماران مبتلا به مشکلات صفراوی و بررسی تولید بیوفیلم در جدایه های شایع انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی روی 35 نمونه (سنگ و بافت صفرا) جمع آوری شده در شرایط استریل (به روش لاپاراسکوپی) از بخش جراحی بیمارستان امام خمینی تهران طی شش ماه اول سال 1395 انجام شد. نوع سنگ ها به کمک روش های شیمیایی و نوع میکروب ها با استفاده از آزمایشات بیوشیمیایی و مولکولی تعیین شدند. برای جستجوی باکتری ها در نمونه های منفی، DNA از بافت کیسه صفرا تخلیص شد و با استفاده از پرایمرهای 1492R وF 27 برای تکثیر قطعه ای از ژن 16SrRNA الگو قرار گرفت. نوع باکتری در نمونه های مثبت به کمک بانک اطلاعاتی NCBI تعیین شد. شایع ترین جدایه از لحاظ شدت تولید بیوفیلم به کمک روش میکرو تیترپلیت و ژن های درگیر این فنوتیپ Ag43(Flu) و CsgF به روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. مقاومت آنتی بیوتیکی آنها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. یافته ها: تعداد 13 نمونه دارای انواع باکتری شامل 3 جدایه کلبسیلا، 4 جدایه اشریشیا کلی، یک جدایه انتروباکتر، 2 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس، 2 جدایه انتروکوک و یک جدایه استرپتوکوکوس بودند. از 23 مورد نمونه صفرا، در 65. 7% موارد بااستفاده از روش کشت میکروبیولوژیک، باکتری جدا نگردید؛ ولی هفت باکتری شامل شش سویه کلبسیلا و یک انتروکوک با استفاده از تکثیر 16SrRNA و تعیین ترادف شناسایی شدند. بنابراین، در مجموع گونه کلبسیلا (47. 36%) بیشترین سهم را در عفونت های کیسه صفرا نشان داد. ترکیبات کلسترولی و بیلی روبینی در 98درصد نمونه های حاوی سنگ دیده شد. با وجود آن که وفور کلبسیلا در عفونت های کیسه صفرا (47. 36%) بیش از بقیه باکتری ها بود. بیشترین باکتری قابل کشت اشریشیا کلی بود. کلیه اشریشیا کلی های مورد بررسی دارای ژن های عامل ایجاد بیوفیلم بودند؛ ولی شدت تشکیل بیوفیلم در دو مورد از آنها قوی و در دو مورد دیگر متوسط بود. این باکتری ها نسبت به اکثر آنتی بیوتیک ها حساس بودند و به تتراسیکلین، سیپروفلوکسازین و سفتی زیدیم مقاومت های متفاوتی را نشان دادند و به تتراسیکلین مقاوم تر بودند. نتیجه گیری: باکتری های غیرقابل کشت سهم مهمی در عفونت های کیسه صفرا دارند. توانایی بالای ایجاد بیوفیلم در باکتری های شایع جداشده هشداری برای مداقه در تجویز آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن این بیوفیلم های عفونی در عفونت های کیسه صفرا را نشان می دهد.