پژوهش های جانوری
سال:1396 | دوره:30 | شماره:4 |تعداد مقالات:15

در این پژوهش برای بررسی رجحان زیستگاهی آرتمیا پارتنوژنز، 10 ایستگاه مختلف به طور ماهیانه در تالاب میقان ( ازمهرماه 1394 تا شهریورماه 1395) انتخاب گردید. در هر 10 ایستگاه، به طور همزمان فراوانی گونه مورد مطالعه و 15 فاکتور فیزیکی و شیمیایی آب و همچنین فراوانی جلبک میکروسکوپی دونالیلا سالینا (Dunaliella salina) از دو عمق مختلف اندازه گیری گردید: سطحی و 50 سانتی متری (120 نمونه برای هر عمق). از نتایج حاصل از آزمون تحلیل مؤلفه اصلی (PCA) این گونه استنتاج شده است که از بین کّل فاکتور های بررسی شده متغیر های سدیم، هدایت الکتریکی و سولفات به ترتیب بیشترین تأثیر را در ارتباط با مطلوبیت زیستگاهی آرتمیا پارتنوژنز در تالاب میقان داشته اند. همچنین بر اساس نتایج آنالیز تابع تشخیص (LDA) میزان حضور گونه این گونه در فصول سرد سال (پائیز و زمستان) کمتر از فصول گرم سال (بهار و تابستان) بوده است. نتایج آزمون یو من ویتنی (Mann– Whitney U test) نشان داد به غیر از متغیر های سدیم، دمای آب و سولفات در بقیه فاکتور ها اختلاف معنی داری(p < 0. 05) در بین نمونه های سطحی و عمقی تالاب وجود داشته است. بر اساس نتایج آنالیز واریانس یک طرفه (post-hoc test) نیز در بین فراوانی آرتمیا پارتنوژنز و فصول مختلف سال و همچنین بین حضور گونه مورد مطالعه و برخی از ایستگاه های نمونه برداری اختلاف معنی داری مشاهده شده است.

امروزه لزوم استفاده از تکنیک های پیشرفته برای تشخیص دقیق بیماریهای کلیه احساس می شود. این تحقیق جهت بررسی عملکرد کلیه در پی تجویز زعفران با استفاده از سینتی گرافی دینامیک انجام شد. در این مطالعه که بر روی شش سر موش صحرایی ماده بالغ انجام گردید پارامترهایی همچون زمان رسیدن به پیک فعالیت، درصد پیک فعالیت، نیمه عمر تخلیه رادیودارو از کلیه، GFR کلی و اختصاصی هر کلیه، نمودار فعالیت بر پایه زمان (TACs) پیش و پس از تجویز زعفران به صورت جداگانه مورد اندازه گیری و بررسی قرار گرفتند. جهت این بررسی دستگاه دوربین گاما اسکن و رادیوداروی 99mTc-DTPA استفاده شد. در نتیجه این بررسی در اسکن با رادیوداروی 99mTc-DTPA مقادیر پارامتر های مذکور پس از تجویز زعفران بصورت ذیل حاصل گردید: درصد پیک فعالیت: راست95/0± 83/51، چپ 17/1± 50/48؛ نیمه عمر تخلیه رادیودارو از کلیه: چپ26/2± 43/3، راست 15/1± 61/2؛ زمان رسیدن به پیک فعالیت: چپ 29/0± 68/2، راست07/0± 95/1؛ وGFR کلی09/18± 46/173 در مقایسه میزان پارامتر های مذکور با مقادیر نرمال، افزایش میزان GFR و کاهش نیمه عمر تخلیه رادیو دارو، این مطلب را تایید کرد که زعفران در موش اثر افزایش دهندگی جریان خون کلیوی را اعمال می کند.

این مطالعه با هدف شناخت سطح مطلوب خوراکی سین بیوتیک در ماهیان بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) طراحی گردید. تعداد 600 عدد ماهی با میانگین وزن اولیه 20/0± 82/3 گرم در 15 مخزن 300 لیتری ذخیره سازی شدند. پنج تیمار غذایی حاوی پنج سطح مکمل غذایی سین بیوتیکی، شامل تیمار اول (شاهد)، تنها حاوی جیره غذایی پایه و فاقد مکمل سین بیوتیک، تیمار دوم، 5/0 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار سوم، 1 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار چهارم، 5/1 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه و تیمار پنجم 2 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه مکمل سین بیوتیکی افزوده و با سه تکرار به مدت 60 روز دوره آزمایش، در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد استفاده از سطوح مختلف مکمل غذایی سین بیوتیک در جیره غذایی ماهیان بنی، باعث بهبود شاخص های رشد و تغذیه، همچنین بهبود ترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهیان در تیمارهای سین بیوتیکی گردید (05/0>P). بررسی نتایج رشد این مطالعه نشان داد که با افزایش سطح سین بیوتیک تا میزان 5/1 گرم در کیلوگرم جیره غذایی، شاخص های رشد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافتند. بعلاوه بهترین ضریب تبدیل غذایی، کارایی غذایی و نسبت بازده پروتئین در ماهیان تیمار 4 مشاهده گردید که اختلاف معنی داری با تیمار شاهد داشت. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده، سطح 5/1 گرم سین بیوتیک بر کیلوگرم جیره غذایی می تواند به عنوان سطح مطلوب استفاده از مکمل غذایی سین بیوتیک در جیره غذایی ماهی بنی جهت افزایش وزن بدن، بهبود ضریب تبدیل غذایی و محتوای ترکیبات بیوشیمیایی بدن معرفی گردد.

در تحقیقات قبلی نشان داده شده که روی کلراید اثر ضد اضطرابی متفاوتی در موش های نر و ماده گنادکتومی شده بعد از بلوغ دارد. لذا این تحقیق به بررسی اثر روی کلراید بر اضطراب و افسردگی در موش های بالغ اواریکتومی شده قبل از بلوغ پرداخته است. در این آزمایش 50 سر موش ماده در روز 22-21 پس از تولد اواریکتومی شدند و در روز 75 پس از تولد، نیم ساعت قبل از تست اضطراب(دستگاه ماز بعلاوه مرتفع) و تست افسردگی(آزمون شنای اجباری) روی کلراید 0، 5، 10، 20 میلی گرم/کیلوگرم به صورت درون صفاقی دریافت کردند. اواریکتومی درصد زمان حضور در بازوی باز را بطور معنی داری در گروه اواریکتومی شده نسبت به گروه شاهد آن کاهش داد(p<0. 05). افزایش معنی داری در درصد تعداد ورود به بازوی باز بین گروه اواریکتومی0 میلی گرم/کیلوگرم و گروه دریافت کننده روی کلراید 5 میلی گرم/ کیلوگرم مشاهده شد(p<0. 05). گروه اواریکتومی از نظر تأخیر در توقف اولیه و زمان بی تحرکی کل نسبت به گروه شاهد آن اختلاف معنی داری نداشت. کاهش معنی داری از نظر تاخیر در توقف اولیه بین گروه اواریکتومی 0 میلی گرم/ کیلوگرم و روی کلراید10 و 20 میلی گرم/ کیلوگرم وجود دارد p<0. 05)). همچنین بین گروههای ذکر شده از نظر زمان بی تحرکی کل افزایش معنی داری نسبت به گروه اواریکتومی 0 میلی گرم/ کیلوگرم مشاهده گردید(0. 05. >p، 0. 01. >p). یافته های این تحقیق نشان می دهند که اواریکتومی میزان اضطراب را افزایش می دهد اما این افزایش اضطراب با افسردگی همراه نیست. تزریق روی کلراید اثر ضد اضطرابی و افسردگی را نشان داد. بنابراین به نظر می رسد روی کلراید تاثیر متفاوتی بر رفتار افسردگی اواریکتومی شده های قبل و بعد از بلوغ داشته باشد.

در طی ذخیره سازی منی، آسیب های ناشی از اکسیداسیون از علل مهم کاهش کیفیت و قدرت باروری اسپرم ها می-باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف آلبومین سرم گاوی (BSA) به عنوان یک آنتی اکسیدان بر کیفیت منی قوچ عربی طی ذخیره آن به حالت مایع تحت دمایC ° 5 بود. اسپرم گیری از 8 رأس قوچ عربی خوزستان به طور هفتگی برای مدت 8 هفته انجام و منی آن ها بلافاصله با هم مخلوط شد. نمونه منی مخلوط و رقیق شده سپس به 5 قسمت تقسیم و هر کدام یکی از سطوح 0، 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد آلبومین سرم گاو را دریافت کردند. در زمان های 1، 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از نگهداری منی در C° 5، فراسنجه های کیفی منی بررسی شدند. در زمان 1 ساعت، سطوح BSA فقط باعث کاهش میزان ناهنجاری های مورفولوژیکی اسپرم ها در مقایسه با شاهد شدند (05/0>P). 24 ساعت پس از ذخیره منی، تمام مقادیر BSA موجب بهبود اغلب فراسنجه های کیفی اسپرم شدند (05/0>P). طی 48 و 72 ساعت از ذخیره منی، سطوح 5/0 تا 5/1 درصد، عملکرد بهتری در بهبود فراسنجه های کیفی اسپرم داشتند (05/0>P). در زمان 96 ساعت، سطوح 5/0 و 1 درصد بهترین تاثیر در حفظ تحرک و زنده مانی و نیز کاهش ناهنجاری های اسپرم داشتند (05/0>P). میزان pH منی در تمام زمان ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0>P). بطور کلی، با افزایش زمان نگهداری منی قوچ عربی، سطوح پایین BSA (کمتر از 2 درصد و ترجیحا 5/0 و 1 درصد) باعث بهبود معنی دار فراسنجه های کیفی اسپرم بدون تأثیر بر pH منی شدند.

آنزیم های گوارشی آلفا گلوکزاکسیداز، آمیلاز و گلوکزاکسیداز که از مهم ترین پروتئین ها در غدد شیری زنبورهای جستجوگر می باشند به همراه سه پروتئین دیگر به عنوان پروتئین های اصلی برای ساخت ژله رویال، در زنبورهای کارگر پرستار بیان می شوند. با توجه به این که بیان متفاوت این پروتئین ها در سنین مختلف، موجب پردازش ساختار عسل و تولید ژله رویال می شود، هدف از این پژوهش بررسی این تغییرات در سنین مختلف بود. برای این منظور استخراج پروتیئن های غدد شیری با چهار روش تریس، فسفات، تری کلرواسیداستیک و فنل بررسی و سپس با سه روش رنگ آمیزی کوماسی بریلیانت بلو آر 250، نیترات نقره و کوماسی بریلیانت بلو جی 250 ارزیابی شد. پس از تعیین بهترین روش استخراج و رنگ-آمیزی، پروتئین ها با روش برادفورد هم غلضت شدند و بیان آنها در پنج دوره سنی تولد، 5، 10، 15 و 20 روزگی بررسی گردید. نتایج نشان داد که بالاترین میزان بیان پروتئین های غدد شیری مؤثر در ژله رویال، مربوط به سن 10 روزگی و کمترین میزان بیان پروتئین ها مربوط به 20 روزگی بود. بیش ترین میزان بیان در پروتئین های مؤثر در تولید عسل در گلوکزاکسیداز و در 20 روزگی و کمترین میزان بیان در پروتئین های بیان شده در پروتئین آمیلاز و گلوکزاکسیداز در سنین تولد، 5 و 10 روزگی بود. همچنین بیشترین حجم بیان پروتئین های اصلی ژله رویال مربوط به سنین 5 و 10 روزگی بود. به نظر می رسد که تفاوت های زیاد در نرخ بیان پروتئین ها در سنین مختلف، یکی از مهم ترین عوامل موثر در کیفیت و کمیت عسل و ژله رویال در زنبور عسل باشد.

چرخه ی زندگی بسیاری از بی مهرگان دریایی دارای یک دوره لاروی است که در طی آن جانور بیشترین حساسیت را نسبت به استرس های محیطی داردکه در انجام تست های سمیت در بسیاری از مطالعات مقایسه می گردد. بارناکل ها سخت پوستانی کفزی، دارای جایگاهی آهکی می باشند که در حالت بلو غ ساکن اند و با پایه ای خود را به اجسام داخل آب می چسبانند. چرخه زندگی بارناکل ها به طور معمول شامل دو مرحله می باشد: مرحله لاروی با شنای آزاد و مرحله ثابت. مرحله لاروی آنها دارای 6 مرحله ناپلیوسی می باشد. در این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات سمیت گیاهان دارویی بر روی لارو کشتی چسب (بارناکل) به عنوان مدل مطالعه پرداخته شد. این تست براساس تعیین LC50 در یک دوره 24 ساعته بر روی مراحل مختلف لاروی صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد، گیاه مرزه گونه S. rechingeri دارای اثرات سمیت بر مراحل مختلف لاروی می باشد (µ g/ml20/6-LC50 در مرحله 6 ناپلیوسی وg/mlµ 64/28-LC50 در مرحله 2 لاروی) با افزایش غلظت اسانس درصد مرگ و میر هم افزایش می یابد همچنین بین مراحل مختلف لاروی تفاوت معنی داری مشاهده شد و مرحله 6 ناپلیوسی از حساسست بیشتری برخوردار بودندP<0. 05)). از بارناکل میتوان در تست های سمیت به عنوان مدل مطالعه استفاده کرد.

در میان اکثر بیومارکرهایی بیوشیمیایی که برای ارزیابی آلودگی های محیط های دریایی استفاده می شوند، پروتئین متالوتیونین به عنوان یکی از ابزارهای بسیار مهم و مفید در رابطه با شاخص های بیوشیمیایی فلزات به شمار می رود. تغییرات بیومارکر متالوتیونین در شرایط طبیعی در پرتار Glycinde bonhourei در 9 ایستگاه در خلیج چابهار با در نظر گرفتن فصول پیش از مانسون، مانسون و پس مانسون و غلظت فلزات مس، روی و کادمیوم در بافت در سال 93-1392 در منطقه زیر جزرومدی بررسی گردید. میانگین کل غلظت فلزات مس و روی و کادمیوم در پیش از مانسون به ترتیب 04/2± 39/6، 51/4± 95/20، 04/0± 136/0 میکروگرم بر گرم وزن خشک بوده و در فصل مانسون 46/1± 51/3، 65/2± 84/11، 01/0± 059/0 میکروگرم بر گرم وزن خشک بدست آمد و در پس مانسون 44/1± 98/4، 58/3± 51/16، 01/0± 152/0 محاسبه گردید که آزمون تحلیل واریانس یک طرفه میان ایستگاهها و نیز بین فصول اختلافات معنی داری را نشان داد (05/0p<). مقادیر میانگین کل پروتئین متالوتیونین در پیش از مانسون 2/5± 33/28، مانسون9/4 ± 50/15و پس مانسون 37/4± 39/21 میکروگرم برگرم بدست آمد که میان ایستگاهها و فصول اختلافات معنی داری را نشان می دهد (05/0p<). در بررسی ارتباط فلزات با نوسانات بیومارکر با کمک آزمون پیرسون، در هیچیک از فصول و ایستگاهها همبستگی معنی داری مشاهده نگردید. این بررسی نشان می دهد که تغییرات بیومارکر متالوتیونین بیش از آنکه متاثر از تغییرات غلظت فلزات سنگین باشد، می تواند بیشتر به دلیل شرایط زیست محیطی خاص این منطقه و تغییراتی است که در اثر مانسون در خلیج ایجاد می شود.

بیماری های قلبی-عروقی شایعترین عامل مرگ و میر در دنیا هستند. سلول درمانی به عنوان یکی از رویکردهای امیدوارکننده برای درمان این بیماری ها پیشنهاد شده است. تاکنون سلول های بنیادی مختلفی از قبیل سلول های بنیادی پرتوان (سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی پرتوان القائی) و سلول های بنیادی چندتوان (سلول های بنیادی مزانشیمی و پروژنیتورهای قلبی) برای تولید سلول های قلبی (سلول های پیش ساز و کاردیومایوسیت) استفاده شده اند. جدیدترین روش برای تولید سلول های قلبی، بازبرنامه ریزی مستقیمِ سلول های فیبروبلاست به این سلول ها می باشد. این رویکرد، روشی سریع، آسان و مطمئن برای تولید سلول های قلبی در شرایط آزمایشگاهی و نیز درون موجود زنده است. در این مطالعه، سلول های فیبروبلاست جنینی موش (MEFs) با استفاده از بازبرنامه ریزی مستقیم، به سلول های بیان کننده مارکرهای سلول های پیش ساز قلبی تبدیل شدند. به این منظور دو عامل رونویسی کلیدی Oct4 (فاکتور رونویسی ویژه پرتوانی) و Mef2C (فاکتور رونویسی ویژه قلبی) در سلول های فیبروبلاست بیان شدند. 3 هفته بعد از کشت این سلول ها، ساختارهایی شبیه کلونی های پیش سازهای قلبی ایجاد شد. بررسی های بیان ژنی و رنگ آمیزی ایمونوفلورسنت برای مارکرهای پرتوانی و دودمان قلبی نشان دادند که کلونی های شکل گرفته به سلول های پیش ساز قلبی شباهت دارند. نتایج این مطالعه نشان می دهد باز برنامه ریزی مستقیم می تواند مسیر جدیدی را برای تولید سلول های قلبی مورد نیاز برای سلول درمانی قلب باز کند.

فلزات سنگین به مقدار زیاد از منابع مختلف وارد اکوسیستم های آبی می شوند و به علت سمیت می توانند اثرات مخرب داشته باشند. این پژوهش به منظور بررسی میزان آلودگی فلزات سنگین (روی، سرب، کروم و کبالت) در رسوبات سطحی نواحی ساحلی دریای خزر در استان گیلان انجام شد. غلظت فلزات سنگین در بافت گاماروس و رسوبات پیرامون این گونه در 5 ایستگاه واقع در نواحی رضوانشهر، انزلی، کیاشهر، چمخاله و چابکسر در سواحل دریای خزر انجام شد. درهر ایستگاه 3 نمونه رسوب سطحی و 50 تا 70 گرم گاماروس با سه تکرار جمع آوری گردید. تمامی نمونه های زیستی و رسوبات با استفاده از دستگاه ICP-OES آنالیزگردید. میانگین غلظت عناصر روی، کروم، کبالت و سرب در رسوبات پنج ایستگاه به ترتیب 87/22، 72/16، 55/6 و02/6 میکروگرم بر گرم به دست آمد. الگوی تجمع فلزات در در نمونه های گاماروس به شکل کبالت < سرب< کروم < روی مشاهده شد و میانگین غلظت روی، کروم، سرب و کبالت در نمونه های گاماروس در پنج ایستگاه به ترتیب 68/8، 63/2، 13/1 و 94/0 میکروگرم بر گرم آنالیزشدند. مقایسه ی غلظت فلزات در رسوبات با استانداردهای جهانی نشان داد که رسوبات 5 ایستگاه در وضعیت غیر آلوده قرار دارند. همچنین براساس شاخص ژئوشیمیایی مولر (Igeo)، کیفیت رسوبات ایستگاه-های مورد مطالعه در کلاس صفر (غیر آلوده) قرار می گیرند. تجمع زیستی بالای عنصر سرب در گاماروس و سمیت زیاد این عنصر می تواند بعنوان یک تهدید برای زنجیره های غذایی این اکوسیستم مطرح باشد.

دارکوب سبز (Picus viridis) یکی از مهم ترین گونه ها و یک گونه چتر در پارک ملی گلستان است. در این پژوهش مطلوبیت زیستگاه دارکوب سبز در دو فصل تولیدمثلی و غیرتولیدمثلی مورد بررسی قرارگرفت. مشخصه های زیستگاهی شامل تیپ پوشش جنگلی و ویژگی های ساختاری پوشش گیاهی و داده های حضور و عدم حضور پرنده در هر یک از 112 پلات نمونه برداری به شعاع 25 متر ثبت گردید. مدل درخت طبقه بندی برای تشخیص روابط بین حضور دارکوب سبز و متغیرهای زیستگاهی در دو فصل تولیدمثلی و غیرتولیدمثلی به کار رفت. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان دادند که در طول دوره تولیدمثلی توانایی دسترسی به مکان هایی با تاج پوشش انبوه با درختان مرده مرتفع قلمرو تولیدمثلی را مشخص می کند. در فصل غیر تولیدمثلی، انتخاب مکان توسط دارکوب سبز براساس حضور درختان زنده با قطر برابرسینه بین 50-100 سانتی متر و درختان مرده و مرتفع بود. در مجموع، مکان هایی با تراکم تاج پوشش انبوه (تراکم تاج پوشش> 62 %) تراکم بیشتری از این دارکوب را پشتیبانی می کند. در مکان های بازتر (تراکم تاج پوشش < 62 %)، تعداد درختان مرده افتاده با قطر برابر سینه بیش از 100 سانتی متر، دومین و مهم ترین پیش بینی کننده حضور دارکوب سبز بود. بر اساس نتایج، در پارک ملی گلستان، دارکوب سبز زیستگاه های جنگلی با پوشش گیاهی کهن سال همراه با درختان قطور و مرتفع که عمدتاً دربرگیرنده گونه بلوط است را ترجیح می دهد. از این رو، به دلیل وابستگی بالای دارکوب سبز به زیستگاه های جنگلی کهن و تخریب نیافته، برداشت درختان مرده افتاده، سرپا و نیز درختان زنده و بزرگ باید به حداقل ممکنه کاهش یابد.

در این تحقیق رده های اولیه سلولی از طریق کشت تکه های باله دمی تاسماهی ایرانی Acipenser persicus تهیه شد. حاشیه باله دمی یک عدد ماهی 2 ساله دارای طول 23 سانتیمتر و وزن 133 گرم به اندازه تقریباً 2 سانتیمتر بریده شد، سه بار با محلول PBS حاوی آنتی بیوتیک ها شستشو داده شد و سپس به تکه های تقریباً 1 میلی متر بریده شد و در محیط کشت L-15 حاوی آنتی بیوتیک ها و 20 درصد سرم جنین گاو تحت دمای 22 درجه سانتیگراد کشت داده شد. پس از تشکیل مقدار کافی لایه سلولی بر روی کف فلاسک کشت، سلول ها با محلول PBS حاوی آنتی بیوتیک ها شستشو شدند و از طریق تیمار با Trypsin-EDTA (25/0 درصد) و تکان دادن فلاسک از کف فلاسک جدا شدند. پس از شستشوی سلول ها با محلول PBS حاوی آنتی بیوتیک ها آنها در 5 میلی لیتر محیط کشت L-15 حاوی 20 درصد سرم جنین گاو، آنتی بیوتیک ها تحت دمای 22درجه سانتیگراد کشت داده شدند (ساب کالچر اول). پس از تشکیل مقدارکافی لایه سلولی، مشابه همین مراحل برای ساب کالچر دوم انجام شد. در بین سلول های حاصل از کشت اولیه تکه های بافت، سلول های شبه فیبروبلاست و شبه اپی تلیال مشاهده شد ولی پس از انجام ساب کالچر اول تعداد سلول های شبه فیبروبلاست بیشتر بود. در این تحقیق تولید دو رده سلولی در نتیجه کشت اولیه و دو کشت مجدد (ساب کالچر) بررسی شد.