سالمند: مجله سالمندی ایران
سال:1397 | دوره:13 | شماره:5 (ویژه نامه) |تعداد مقالات:12

اهداف با توجه به افزایش جمعیت سالمند در جوامع متفاوت، توجه به نیازهای اولیه و سلامت جسمی، ذهنی و کیفیت زندگی آن ها موضوع حائز اهمیتی است. این مطالعه به منظور دستیابی به دید جامعی از کیفیت زندگی سالمندان ایرانی و عوامل مرتبط با آن طراحی شده است. مواد و روش ها این مطالعه از نوع مروری و جست وجوی نظام مند است. در آبان سال 1395 مرور مقالات فارسی و انگلیسی در پایگاه های پابمد، وب آو ساینس، بانک اطلاعات نشریات کشور، پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، نورمگز و بانک مقالات پژوهشی بهداشت روان کشور(IranPsych) با کلیدواژه های elderly, adults, aged, Quality of Life, life quality, QOL, Iran, older و کیفیت زندگی، سالمند، سالخورده، بازنشسته، پیر و مسن انجام شد و با توجه به معیارهای ورود و خروج، مقالات مرتبط در بازه زمانی از ابتدا تا خرداد 1395 وارد این پژوهش شدند. یافته ها با جست وجوی نظام مند و غربالگری عنوان، 70 مقاله در حوزه های مختلف کیفیت زندگی سالمندان وارد مطالعه شد. این حوزه ها شامل مداخلات در کیفیت زندگی سالمندان (11 مقاله)، عوامل جمعیت شناختی مرتبط با کیفیت زندگی سالمندان (21 مقاله)، کیفیت زندگی سالمندان بیمار (7 مقاله)، توصیف وضعیت کیفیت زندگی سالمندان ایرانی (14 مقاله)، رابطه ورزش و کیفیت زندگی سالمندان (10 مقاله) و تأثیر حمایت اجتماعی بر کیفیت زندگی سالمندان (7 مقاله) بود. نتایج حاصل از مرور اطلاعات نشان داد 7 درصد کیفیت زندگی بالا و 42 درصد پایین و 50 درصد کیفیت زندگی متوسط دارند. کیفیت زندگی سالمندان ایرانی تحت تأثیر حمایت اجتماعی، عوامل اقتصادی، طبقه اجتماعی، ویژگی های جمعیت شناختی، وضعیت سلامت جسمی، محل زندگی و مداخلات آموزشی، ورزشی و تغذیه ای است. نتیجه گیری با استفاده از نتایج به دست آمده می توان گفت مداخلات آموزشی، تغذیه ای و ورزشی، تأهل، تحصیلات بالا، زندگی در منزل، جهت گیری مذهبی درونی، مشارکت اجتماعی، حمایت اجتماعی، سلامت جسمی و وضعیت خوب اقتصادی اجتماعی و اشتغال مناسب باعث افزایش کیفیت زندگی سالمندان خواهد شد.

اهداف دخالت عواملی چون میزان غلظت لیپیدها و لیپوپروتئین های سرمی به عنوان یکی از عوامل خطر بالقوه برای اختلالات شناختی گزارش شده است. این مطالعه با هدف تأثیر عوامل زمینه ای و سطح لیپیدهای سرمی بر اختلالات شناختی سالمندان انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه مقطعی در بازه زمانی 6 ماه دوم سال 1395 روی 1519 سالمندان شهر امیرکلا به صورت سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم جمع آوری اطلاعات زمینه ای سالمندان و آزمون بررسی مختصر وضعیت شناختی بود. داده ها با استفاده از نسخه 23 نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و آماره های تحلیلی کولموگروف اسمیرنوف، کای دو، آنالیز واریانس و آزمون های تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها بنابر نتایج، 9/0 درصد (13 سالمند) دچار اختلال شناختی شدید بودند. نتایج حاصل از آزمون کای دو، رابطه معنی داری بین جنسیت و طبقه بندی اختلالات شناختی را نشان داد (P<0/05). همچنین تفاوت آماری معنی داری بین متغیرهای سن، جنسیت، فشار خون، کلسترول تام و لیپوپروتئین کم چگال با گروه های طبقه بندی شده اختلالات شناختی سالمندان برقرار شد (P≤ 0/05). نتیجه گیری غربالگری های مربوط به اختلالات شناختی جزء توصیه های این مطالعه است، زیرا تشخیص و درمان زودرس این بیماری، به ویژه در گروه های پرخطر مانند زنان و سالمندان دچار هیپرتانسیون و اختلال پروفایل لیپیدهای سرم می تواند نقش مهمی در کنترل بهتر بیماری و کاهش بار مراقبتی این بیماران ایفا کند.

اهداف امروزه تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات با تغییر مفهوم فاصله، توانسته است امکان بالقوه ای در اختیار جوامع قرار دهد. با وجود توسعه و کاربرد روزافزون ابزارهای متنوع ارتباطی و اطلاعاتی، آمارها حکایت از وجود شکاف سنی دیجیتال در ایران و بهره مندی اندک سالمندان از این ابزارها دارد. هدف این مطالعه، بررسی وضعیت پذیرش تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات و عوامل مرتبط با آن در میان سالمندان شهر تهران بود. مواد و روش ها این مطالعه، پژوهشی مقطعی است که در تابستان 1397 انجام شده است. نمونه ای 330 نفری از سالمندان شهر تهران به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شد و اطلاعات به دست آمده با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS و آزمون های آماری شاپیروویلک، همبستگی دورشته ای نقطه ای، همبستگی اسپیرمن و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها افراد با دامنه سنی 60 تا 70 سال (61 درصد)، مردان (67 درصد)، افراد متأهل (85/5 درصد) و افراد با مدرک تحصیلی دیپلم و کمتر از دیپلم (72/5 درصد) بیشترین گروه سالمندان مطالعه را تشکیل می دادند. نتایج نشان می دهد تماشای تلویزیون، مکالمه با تلفن و خواندن خبر بیشترین و ارسال و دریافت ایمیل نیز کمترین فعالیت های مرتبط با تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات در میان سالمندان بوده است. پذیرش تکنولوژی در میان سالمندان شهر تهران برابر با 3/15 (با انحراف معیار 0/75) و بیشتر از میانگین نظری آن (نمره 3) بوده است. مهم ترین محدودیت در پذیرش تکنولوژی در میان سالمندان، نبود احساس نیاز، نبود علاقه و ناآشنایی با ابزارهای این تکنولوژی بوده است. پذیرش تکنولوژی با متغیرهای تحصیلات (r=0/325, P<0/001)، سن (r=0/236, P<0/001)، و زمان اختصاص یافته به استفاده از ابزارهای اطلاعاتی و ارتباطی (r=0/528, P<0/001)، بیشترین ارتباط را داشت. به علاوه، پذیرش تکنولوژی با وضعیت سلامت عمومی سالمندان و وضعیت اقتصادی آنان ارتباط معناداری نداشت. نتیجه گیری میزان پذیرش تکنولوژی در سالمندان شهر تهران بیشتر از متوسط ارزیابی شده و قصد استفاده از ابزارهای تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در میان آنان درخور توجه بوده است. اما نبود سهولت در استفاده از برخی از این ابزارها، یکی از مهم ترین محدودیت ها در مسیر پذیرش تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات بوده است. به علاوه، پذیرش تکنولوژی در میان سالمندان، تحت تأثیر وضعیت اقتصادی یا وضعیت سلامتی سالمندان نبوده و بنابراین همه گروه های سالمندان را می توان گروه های هدف برای ارتقای توانمندی استفاده از ابزارهای تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات در نظر گرفت.

اهداف امروزه به دلیل بالارفتن امید به زندگی به پدیده سالمندی بیش از پیش توجه می شود. این پژوهش با هدف بررسی نقش عملکرد توجه در پیش بینی کیفیت خواب و کیفیت زندگی در سالمندان بیشتر از 60 سال انجام گرفت. مواد و روش ها طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان مرد بیشتر 60 سال ساکن در سرای سالمندان شهر اردبیل در سال 1396 بود که از بین آن ها نمونه ای به حجم 200 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. برای جمعآوری اطلاعات از پرسش نامه کیفیت خواب پتزبورگ، پرسش نامه خلاصه شده کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و آزمون استروپ استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون و نسخه 21 نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها یافته ها نشان داد میانگین و انحراف استاندارد سنی آزمودنی ها 576/6± 47/66 و متغیرهای کیفیت زندگی و کیفیت خواب به ترتیب 41/21± 95/73 و 36/6± 55/5 و میانگین و انحراف استاندارد کارت های استروپ، شامل خطا 52/8± 54/6، صحیح 37/7± 48/94، واکنش 33/61± 56/121 و تداخل 08/58± 44/50 است. نتیجه آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون نشان داد بین عملکرد در آزمون استروپ و نحوه توجه با کیفیت خواب و کیفیت زندگی رابطه مستقیم معنی داری وجود دارد (01/0>P) و نحوه عملکرد توجه در آزمون استروپ قادر به پیش بینی کیفیت خواب (000/0>P، 351/0=B) و کیفیت زندگی (001/0>، P 803/0=B) است. نتیجه گیری نتیجه پژوهش نشان داد بین کیفیت خواب و کیفیت زندگی با عملکرد توجه در آزمون استروپ رابطه مستقیم وجود دارد. با توجه به این یافته ها می توان با برگزاری کلاس های آموزشی و انجام گروه درمانی های مختلف میزان عملکرد توجه را در سالمندان بهبود بخشید تا بدین وسیله به طور غیرمستقیم میزان کیفیت زندگی را افزایش داد و کیفیت خواب را بهبود بخشید.

اهداف کیفیت خواب شاخصی است که در بسیاری از بیماری های سالمندان به آن توجه می شود. با افزایش سن تغییراتی در کیفیت و ساختار خواب ایجاد می شود که به بروز اختلالات خواب و شکایات ناشی از آن منجر میشود. این مطالعه با هدف تعیین شیوع اختلالات خواب و پیش بینی کننده های آن در سالمندان انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه مقطعی با حجم نمونه 130 نفر از سالمندان مقیم سرای سالمندان شهر اهواز که به روش نمونه گیری دردسترس و با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند، در سال 1396 انجام شد. اطلاعات از طریق پرسش نامه های کیفیت خواب پیتزبورگ، سلامت عمومی (فرم 12 سوال گلدبرگ)، پرسش نامه درد زانو، حمایت اجتماعی و فهرست ویژگی های جمعیت شناختی گردآوری شد. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون خطی گام به گام، آمار توصیفی و از طریق نسخه 22 نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها از میان 130 نفر از افراد تحت مطالعه 86 نفر (2/66 درصد) زن و 44 نفر (8/33 درصد) مرد بودند و متوسط سن افراد 8/7± 68 سال بود. بین افراد تحت مطالعه 8/13 درصد اختلال خواب در سطح پایین، 5/81 درصد اختلال خواب در سطح متوسط و 6/4 درصد اختلال خواب در سطح شدید داشتند. با توجه به مدل رگرسیون برازش یافته (001/0>p، 24/7=F) مشخص شد که چندابتلایی (20/0=β )، حمایت اجتماعی ادراک شده (26/0-=β )، خشکی مفصل (25/0=β ) و درد زانو (24/0=β ) از تعیین کننده های مؤثر و معنادار اختلال خواب سالمندان هستند و حدود 9/18 درصد از تغییرات این متغیر را تبیین کردند. نتیجه گیری نتایج مطالعه نشان داد 1/86 درصد سالمندان اختلال خواب دارند و حمایت اجتماعی درک شده، خشکی مفصل و درد زانو و چندابتلایی از تعیین کننده های اختلال خواب سالمندان هستند.

اهداف الگوی گذران وقت بر سلامت و کیفیت زندگی سالمندان تأثیر می گذارد و این الگوها متأثر از بافتار جامعه و متغیر های اجتماعی جمعیتی مانند جنسیت است. از این رو، هدف این مطالعه بررسی تفاوت های جنسیتی در الگو های گذران وقت در میان سالمندان ایرانی است. مواد و روش ها در این مطالعه از روش تحلیل ثانویه داده های طرح ملی گذران وقت سال 1394 استفاده شد. نمونه بررسی شده شامل 4285 نفر سالمند 60 ساله و بیشتر در مناطق شهری ایران بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای طبقه بندی شده انتخاب شدند. داده ها با ابزار پرسش نامه گردآوری شده است. یافته ها در این مطالعه حدود 52 درصد از افراد بررسی شده را مردان سالمند و 48 درصد را زنان سالمند تشکیل می دادند. میانگین سنی نمونه بررسی شده برای مردان 7/8± 69/2 و برای زنان 5/7± 68/7 سال بود. 6/6 درصد مردان، 24/5 درصد زنان سالمند تنها زندگی می کنند. همچنین 5. 5 درصد مردان و 6. 8 درصد زنان دارای ناتوانی نیاز به مراقب دارند. یافته ها نشان داد مردان سالمند به طور محسوسی زمان بیشتری را به فعالیت های دستمزدی اختصاص داده اند (2 ساعت در روز برای مردان در مقایسه با 6 دقیقه برای زنان). در مقابل، زنان سالمند بیشتر از مردان سالمند درگیر فعالیت های غیردستمزدی نظیر مراقبت و خدمات به اعضای خانوار بوده اند(4/7 ساعت در روز برای زنان و 1/7 ساعت برای مردان). همچنین مردان سالمند به طور معناداری بیشتر از زنان سالمند در فعالیت های فراغتی فعال مشارکت داشتند (0/05≥ P). زمان خواب زنان سالمند بیشتر از مردان بوده است و در مقابل زمان صرف شده برای خوردن و آشامیدن و همچنین رفتار های خودمراقبتی در مردان سالمند بیشتر از زنان سالمند بود. بر اساس نتایج تحلیل چندمتغیره بخش زیادی از تفاوت های جنسیتی در گذران وقت ناشی از تفاوت در وضعیت اقتصادی اجتماعی مردان و زنان و الگو های سنتی نقش های جنسیتی است. نتیجه گیری تفاوت در الگو های گذران وقت مردان و زنان سالمند ناشی از عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. از این رو نیاز است سیاست ها و برنامه های رفاهی با درنظرگرفتن این عوامل در راستای کاهش تفاوت های جنسیتی در دوران سالمندی طراحی و اجرا شود.

اهداف سندرم حرکتی، وضعیتی از کاهش تحرک است که به علت اختلال در ارگان های حرکتی ایجاد می شود. سندرم حرکتی به محدودیت، کاهش تعادل، درد، ضعف عضلات و افزایش نیاز خدمات پرستاری منجر می شود. این مطالعه با هدف بررسی سندرم حرکتی در سالمندان ایرانی و ارتباط آن با متغیر های پیش بینی کننده انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است که در سال 1396 روی 320 سالمند ساکن شهرستان قائم شهر، با روش نمونه گیری دردسترس، با تصویب در کمیته اخلاقی دانشگاه علوم بهزیستی انجام شد. پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس عملکرد حرکتی سالمندی-25 برای جمع آوری داده ها استفاده شد. با کمک نسخه 23 نرم افزار SPSS از روش های آماری توصیفی برای توصیف داده ها و رگرسیون لجستیگ برای بررسی همبستگی بین پیامد و متغیر های پیش بینی کننده استفاده شد. یافته ها میانگین سنی نمونه ها 7/7 ± 85/69 سال بود. 58 درصد از شرکت کنندگان در گروه سندرم حرکتی بودند. متغیر های سن (Ô R=1/05، به ازای هر یک سال افزایش)، جنسیت زن (Ô R=2/7)، سابقه مثبت بیماری مزمن (Ô R=3/42) و سابقه مثبت درد مزمن (Ô R=4/04)، ابتلا به سندرم حرکتی در سالمندان را پیش بینی خواهند کرد. نتیجه گیری با توجه به شیوع سندرم حرکتی در سالمندان و ارتباط آن با عوامل جمعیت شناختی سن و جنسیت، داشتن بیماری و درد مزمن، اجرای روش های غربالگری برای شناخت افراد در معرض خطر و پیشگیری از آن ضروری به نظر می رسد.

اهداف این تحقیق بررسی تأثیر 12 هفته تمرینات ثباتی گردن، ثبات مرکزی و ترکیبی بر درد و ناتوانی افراد مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی در بین سالمندان شهر تهران بوده است. مواد و روش ها این مطالعه، از نوع کارآزمایی بالینی اُپن لیبل 12 هفته ای بود. 18 سالمند مبتلا به گردن درد مزمن به صورت تصادفی در سه گروه تمرینات اختصاصی ثباتی گردن (6 نفر)، تمرینات اختصاصی ثبات مرکزی (6 نفر) و تمرینات ترکیبی (6 نفر) قرار گرفتند. با استفاده از شاخص های مقیاس آنالوگ بصری، پرسش نامه شاخص ناتوانی گردن و پرسش نامه مقیاس درد و ناتوانی گردن شدت درد و ناتوانی گردن قبل از شروع تمرینات، در پایان هفته هشتم و یک هفته پس از پایان اجرای تمرینات اندازه گیری شدند. برای بررسی اثر زمان، از آزمون آنالیز واریانس اندازه های تکراری و برای تحلیل داده ها از نسخه 21 نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها میانگین نمره درد قبل و بعد از مداخله درمانی در گروه درمان ثبات گردنی با استفاده از شاخص های مقیاس آنالوگ بصری، پرسش نامه شاخص ناتوانی گردن و پرسش نامه مقیاس درد و ناتوانی گردن به ترتیب 58/08± 0/6 و 52/0± 83/4، 86/2± 17/49 و 79/2± 17/39 و 11/2± 42/56 و 64/1± 03/50 به دست آمد که اختلاف هر دو گروه معنادار بوده است (P<0/05). نمره درد قبل و بعد از مداخله درمانی در گروه درمان ثبات مرکزی به ترتیب 55/0± 00/6 و 2/0± 92/4، 86/1± 67/49 و 94/1± 17/39، و 44/2± 01/56 و 16/1± 92/48 به دست آمد که اختلاف بین آن ها معنادار بوده است (P<0/05). همچنین نمره درد قبل و بعد از مداخله درمانی در گروه درمان ثبات ترکیبی به ترتیب 45/0± 00/6 و 32/0± 00/4، 23/2± 83/49 و 86/17± 2/37 و 28/0± 25/55 و 44/1± 51/47 به دست آمد که اختلاف هر دوتایی آن ها معنادار بود ((P<0/05. از بین متغیر های زمینه ای نیز جنسیت (F=6/21, P=0/02) اثر معناداری در کاهش درد سالمندان نشان داد، در حالی که دیگر متغیر ها به عنوان عامل معناداری در کاهش درد شناخته نشدند (P>0/05). نتیجه گیری یافته های این پژوهش نشان داد 12 جلسه تمرینات ثبات گردنی، مرکزی و ترکیبی در ناحیه گردن می تواند در بهبود تحمل و درد سالمندان با گردن درد مزمن غیراختصاصی مؤثر باشد.

اهداف جمعیت و تحولات ساختار سنی در طول زمان، به عنوان یکی از مسائل مهم و اثرگذار بر رشد و توسعه اقتصادی جوامع مطرح است. ساختار جمعیتی یک کشور می تواند بر سرمایه گذاری، پس انداز، مصرف، ترکیب و اندازه نیروی کار و درنهایت، بر رشد اقتصادی آن مؤثر باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر ساختار سنی جمعیت بر رشد اقتصادی ایران با تأکید بر سالمندی بود. مواد و روش ها این پژوهش در سال 1397 به روش کتابخانه ای و تحلیل ثانویه با استفاده از داده های اقتصاد ایران که بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و مرکز آمار و داده های سازمان ملل متحد (مربوط به ایران) منتشر کرده اند، برای بازه زمانی 1365 تا 1395، با استفاده از نرم افزار ایویوز و به روش خودرگرسیون با وقفه های توزیع شونده انجام شد. یافته ها یافته های پژوهش حاکی از آن بود که اثر رشد جمعیت کمتر از 14 سال از کل جمعیت، در کوتاه مدت بر رشد اقتصادی از لحاظ آماری معنی دار نیست. همچنین، نتایج نشان داد رشد جمعیت 15 تا 64 سال (جمعیت در سن کار) از کل جمعیت بر رشد اقتصادی کوتاه مدت و بلندمدت اثر مثبت و معناداری داشت. اثر رشد جمعیت سالمند یا بیش از 64 سال از کل جمعیت که در این مقاله نیز به آن تأکید شد، بر رشد اقتصادی در بلندمدت منفی و معنی دار بود (ضریب مذکور 37/1-بود و آماره t برابر با 65/5-تعیین شد). مانایی تمامی متغیرهای به کاررفته در مدل با استفاده از آزمون ریشه واحد دیکی فولر بررسی شد که بر این اساس، تمامی متغیرها در سطح مانا بودند و فقط دو متغیر میزان رشد افراد بیش از 64 سال به کل جمعیت و متغیر میزان رشد افراد کمتر از 14 سال در سطح مانا نبود و تفاضل های مرتبه اول آن ها مانا بود. نتیجه گیری نتایج این پژوهش نشان داد سالمندی جمعیت (رشد جمعیت بیش از 64 سال) در بلند مدت بر رشد اقتصادی کشور اثر منفی خواهد داشت. بنابراین، برای جبران اثرات سوء سالمندی پیشنهاد می شود تمهیدات لازم برای افزایش مشارکت نیروی کار، افزایش مشارکت زنان، بهره وری عوامل تولید و توسعه سرمایه انسانی اندیشیده شود.

اهداف سالمندان در معرض بیشترین خطر سقوط و زمین خوردن قرار دارند. به منظور طراحی و اجرای مداخله های مؤثر و کاهش صدمات ناشی از زمین خوردن در سالمندان، لازم است اهمیت نسبی هریک از عوامل خطرزا معلوم شود. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی اثرگذاری هریک از عوامل خطر سقوط در میان سالمندان دریافت کننده خدمت از یکی از مراکز ارائه خدمات درمانی در منزل در شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی و به صورت مقطعی انجام شد. در این مطالعه 400 نفر از سالمندان، از طریق نمونه گیری طبقه بندی شده و به صورت تصادفی از 22 منطقه کلانشهر تهران انتخاب شدند. از طریق پرسش نامه محقق ساخته، اطلاعات مرتبط با خطر سقوط در جمعیت هدف، جمع آوری شد. پرسش نامه دو بخش سؤالات جمعیت شناختی و سؤالات مربوط به متغیر های پژوهش در هفت بُعد (شامل 60 سؤال) داشت. داده ها با نسخه 19 نرم افزار SPSS و با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی مناسب آنالیز و تجزیه و تحلیل شد. یافته ها از مجموع شرکت کنندگان در این مطالعه (004n=)، 5/52 درصد زن بودند و میانگین و انحراف معیار سنی سالمندان مورد مطالعه 8± 78 بود. فراوانی سقوط در سالمندان نمونه گیری شده 28 درصد (112 مورد از 400 مورد) بود. از بین سالمندانی که زمین خورده بودند (112 n=) 64 نفر(1/57 درصد) زن و میانگین و انحراف معیار سنی آن ها 5/7± 80 بود. از این بین 82 درصد در داخل منزل با سقوط مواجه شده بودند و محل هایی از منزل که بیشترین فراوانی های سقوط در آن ها رخ داده بود، شامل حمام (6/19 درصد)، سرویس بهداشتی (18 درصد)، اتاق خواب (18 درصد) و پذیرایی (16 درصد) بود. از نظر ناحیه بدن، در ناحیه لگن (8/26 درصد)، دست (3/22 درصد) و پا (6/19 درصد) بیشترین آسیب دیدگی ملاحظه شد. درمجموع 8/43 درصد از زمین خوردن در سالمندان به بستری شدن در بیمارستان با طول دوره های مختلف و درصدهای متفاوت منجر شد؛ به این صورت که 9/44 درصد بین 1 تا 5 روز، 7/36 درصد بین 6 تا 10 روز و 4/18 درصد بین 11 تا 15 روز در بیمارستان بستری شده بودند. رابطه معنادار آماری بین سقوط و هیچ یک از عوامل خطر پزشکی، سبک زندگی و محیطی مشاهده نشد. نتیجه گیری درصد زیادی از سالمندان که دچار سقوط شده بودند در بیمارستان بستری شده بودند و درصد زیادی از آن ها مدت زیادی را بستری بوده اند که باعث تحمیل هزینه های زیادی بر نظام سلامت شده است. علاوه بر این عوامل، خطر حسی حرکتی مؤثرترین عامل زمین خوردن سالمندان بود که انجام اقدامات بازتوانی و توان بخشی برای سالمندان می تواند باعث کاهش این خطرات شود. این مطالعه نشان داد افرادی که ترس از زمین خوردن دارند بیشتر سقوط کرده اند. بنابراین، در میان عوامل خطر روان شناختی باید به این مورد توجه ویژه ای شود.

اهداف در ایران با افزایش جمعیت سالمندان مواجه هستیم، اما دانش ما در زمینه سلامتی آنان کافی نیست. شناخت جامع از مشکلات سلامتی این قشر آسیب پذیر، برنامه ریزان را برای انجام مداخلات مؤثر یاری خواهد کرد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی وضعیت سلامت جسمی سالمندان شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها در یک مطالعه مقطعی، 450 نفر سالمند واجد شرایط به صورت نمونه گیری طبقه ای و خوشه ای چند مرحله ای از 5 منطقه شهر تهران در سال 1395 انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه طرح بررسی جامع نیازهای سالمندان که در ایران طراحی و روایی و پایایی آن انجام شده است، استفاده شد. پس از تأیید کمیته اخلاق دانشگاه و گرفتن رضایت آگاهانه از سالمندان، پرسش نامه ها با مراجعه به در منزل تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار آماری SPSS و آزمون رگرسیون لجستیک انجام شد. یافته ها میانگین و انحراف معیار سنی افراد شرکت کننده 3/7± 1/70 سال بود. از میان سالمندان مطالعه شده 9/90 درصد حداقل یک بیماری مزمن با درمان ویژه داشتند. رایج ترین بیماری گزارش شده التهاب مفاصل (4/62 درصد) و رایج ترین اختلال و مشکل مربوط به سلامت در کل سالمندان مطالعه شده، اضطراب و خستگی، به ترتیب با فراوانی 6/57 و 4/56 درصد بود. در مدل رگرسیون لجستیک چندمتغیره، با کنترل متغیرهای مخدوش کننده، شاخص آسیب پذیری با وضعیت سلامت جسمی رابطه معنی دار آماری داشت (433/4=OR، 001/0P<). نتیجه گیری با توجه به افزایش شیوع بیمارهای مزمن در سالمندان نسبت به مطالعات گذشته، برنامه ریزی ها و ارائه خدمات باید منطبق با وضعیت کنونی و نیازهای در حال تغییر آنان باشد.

اهداف پارکینسون از بیماری های پیش رونده مغز و اعصاب است که علاوه بر اختلال در عملکرد های حرکتی، با بروز اختلال شناختی، مشکلات زیادی را برای بیمار و مراقبانش به همراه خواهد داشت. با توجه به تأثیر اختلال در عملکرد شناختی بر عوامل متعددی از جمله شاخص های سلامت، در این مطالعه، ارتباط بین مشکلات شناختی با شاخص های سلامت در افراد سالمند مبتلا به پارکینسون بررسی شد. مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی مقطعی، 30 سالمند 60 تا 70ساله با تشخیص پارکینسون از سوی نورولوژیست انتخاب شدند. برای تشخیص اختلال شناختی از آزمون شناختی مونترال استفاده شد. برای بررسی وضعیت حافظه بینایی از آزمون بینایی ری، برای بررسی وضعیت حافظه کلامی از آزمون وکسلر (حافظه بزرگسال) و برای بررسی کیفیت خواب از مقیاس کیفیت خواب پیتزبورگ استفاده شد. همچنین اطلاعاتی درباره شاخص های سلامت، مانند ابتلا به فشار خون، از افراد گرفته شد. داده ها با نسخه 22 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج پژوهش نشان داد برخی از شاخص های سلامت، مثل ابتلا به فشار خون (P=0/031، r=-0/421) و اختلال خواب (P=0/045، r=0/368) با حافظه بینایی و همچنین شاخص فشار خون با حافظه کلامی (P=0/004، r=-0/514) ارتباط معنا دار دارد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد ارتباط معنی داری بین شاخص های فشار خون و اختلال خواب و اختلالات حافظه وجود دارد. بنابراین، توجه به این عوامل و کنترل آن ها با مداخلات پزشکی بهنگام، احتمالاً می تواند بر بروز یا شدت اختلالات شناختی در سالمندان مبتلا به پارکینسون مؤثر باشد.