مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
سال:1398 | دوره:23 | شماره:6 (پی در پی 107) |تعداد مقالات:8

زمینه: مسیر FOXO3a / Beclin-1 از مسیرهای مهم در مرگ سلول است و می تواند در بیماران دیابتی که مستعد کاردیومیوپاتی دیابتی هستند دچار اختلال شود. هدف: هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر محتوای پروتیین های FOXO3a و Beclin-1 در بافت عضله قلب موش های صحرایی نر نژاد اسپراگوداولی مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 12 سر موش صحرایی نر دوماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزنی 20± 270 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القای استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید به روش تصادفی به 2 گروه، مداخله و شاهد (هر گروه شش سر) تقسیم شدند. گروه مداخله چهار روز در هفته به مدت هشت هفته به تمرین استقامتی مطابق با برنامه تمرینی (هر جلسه 42 دقیقه، سرعت بین 10 تا 30 متر بر دقیقه) پرداختند؛ در حالی که گروه شاهد هیچ گونه برنامه تمرینی نداشتند. همچنین موش های صحرایی هیچ گونه درمانی با انسولین را در طول دوره پژوهش نداشتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها: تغییر معنی داری در محتوای پروتیین های (FOXO3a 12/0=P) و (Beclin-1 34/0=P) در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که تمرین استقامتی بر محتوای پروتیین های FOXO3a و Beclin-1 تاثیری ندارد. بنابراین، به نظر می رسد که تمرین استقامتی نمی تواند بر اتوفاژی در عضله قلب آزمودنی های مبتلا به دیابت نوع 2 تاثیری داشته باشد.

زمینه: ناتوانی ذهنی شایع ترین اختلال تکاملی عصبی است که به دلیل عوامل مختلف محیطی و ژنتیکی رخ می دهد. 50 درصد از ناتوانی های ذهنی محصول نقص های ژنتیکی است؛ همچنین ژنتیک نقش مهمی در پیشرفت این اختلال دارد. خطر مهم در بیشتر کشورها، ازدواج خویشاوندی است. در خانواده هایی با ازدواج خویشاوندی، خطر ابتلا با وراثت اتوزوم مغلوب 6/3 برابر افزایش می یابد؛ این در حالی است که تقریبا 40 درصد ازدواج ها در ایران خویشاوندی هستند. هدف: هدف این مطالعه، شناسایی واریانت های بیماری زا در یک خانواده با ازدواج خویشاوندی و دارای بیش از یک مبتلا به ناتوانی ذهنی در استان قزوین بود. مواد و روش ها: در این مطالعه اپیدمولوژیک تحلیلی، تکنیک توالی یابی کامل اگزون جهت بررسی مولکولی در پروباند و توالی یابی سنگر جهت تایید واریانت ها و co-segregation در مبتلایان و خانواده آن ها به کار رفته است. یافته ها: واریانت ختم زنجیره p. Arg158* در ژن AIMP1 مطابق معیارهای دستورالعمل American College of Medical Genetics به عنوان واریانت بیماری زا در خانواده مورد مطالعه شناسایی شده است. نتیجه گیری: واریانت شناسایی شده در ژن AIMP1 منجر به تولید پروتیین کوتاه شد و تظاهرات بالینی مانند تاخیر تکاملی، ناتوانی ذهنی، اختلال تکلم، جسم پینه ای باریک و اسپاستیک پاراپارزی مشاهده شد. این واریانت تاکنون در جمعیت ایرانی مشاهده نشده است و به عنوان واریانت جدید در این گزارش معرفی شده است.

اثرات ضدباکتریایی اسانس پوست میوه کامکوات بر استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کلای و مقایسه آن با برخی آنتی بیوتیک های استاندارد سارا موسی زاد، کتایون آقایی، رزاق محمودی*، شقایق موسوی، سعید شهسواری صفحات 504-513 زمینه: تحقیقات بسیاری بر روی مرکبات و اسانس آن ها از نظر خاصیت نگهدارندگی و تاثیر بر ایمنی مواد غذایی صورت گرفته است. هدف: این مطالعه با هدف تعیین اثرات ضد باکتریایی اسانس پوست میوه کامکوات انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی میوه کامکوات در اوایل زمستان سال 1396 از بازار شهر قزوین خریداری شد. حداقل غلظت بازدارندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی اسانس پوست میوه کامکوات برای سویه های استافیلوکوکوس اوریوس و اشریشیا کلای با استفاده از روش میکرودایلوشن (دامنه غلظت اسانس 82/48-655/97-31/195-625/390-25/781-5/1562-3125-6250-125000-25000 میکروگرم بر میلی لیتر) و قطر هاله عدم رشد باکتری ها با روش دیسک دیفیوژن تعیین شد و با دامنه غلظت های 105×4، 105×6، 105×8، 106 میلی گرم بر میلی لیتر، اسانس پوست میوه با آنتی بیوتیک های استاندارد مقایسه شد. برای بررسی وجود اختلاف معنی دار در نتایج از آزمون های آنوای یک طرفه و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: غلظت 18/0± 42/0 میکروگرم بر میلی لیتر اسانس پوست میوه کامکوات بر ضد باکتری استافیلوکوکوس اوریوس و غلظت 09/0± 26/0میکروگرم بر میلی لیتر اسانس بر ضد باکتری اشریشیا کلای بیشترین اثر مهار کنندگی را از خود نشان داد. در روش دیسک دیفیوژن هم میانگین بیشترین قطر هاله عدم رشد برای استافیلوکوکوس اوریوس و اشریشیاکلای به ترتیب 1/12 و 17/10میلی متر تعیین شد. نتیجه گیری: اثر ضدمیکروبی اسانس پوست میوه کامکوات علیه باکتری های مورد مطالعه قابل توجه بود؛ بنابراین به عنوان یک فراورده گیاهی استفاده از آن می تواند مفید باشد و همچنین می تواند جایگزینی برای داروها و افزودنی های غذایی سنتزی باشد.

زمینه: ضربه به سر می تواند توانایی افراد را برای پاسخ دهی به محیط کاهش دهد و منجر به اختلال در عملکردهای شناختی، ادراکی و حسی در افراد شود. یکی از روش هایی که به بهبود عملکرد مغز کمک می کند حمام آب گرم است. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر حمام گرم پا بر سطح هوشیاری بیماران ضربه به سر انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی با گروه شاهد است که از خرداد تا آذر 1396 بر روی 50 بیمار ضربه به سر با معیار کمای گلاسکو (5 تا 12) انجام شد که در آی سی یو بیمارستان شهید رجایی قزوین بستری بودند. بیماران به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. روش مداخله، حمام گرم پا بود که به مدت هفت روز، روزانه به مدت 15 دقیقه انجام شد و کمای گلاسکو بیماران قبل، یک و سه ساعت بعد از مداخله ثبت شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آماری؛ آنالیز واریانس با اندازه های تکرار شونده، کای دو، تی، میانگین و انحراف معیار استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس نشان داد میزان افزایش سطح هوشیاری در گروه مداخله نسبت به شاهد بیشتر بود و تفاوت معنی داری داشت (0/05>P). میانگین سطح هوشیاری بیماران در روز هفتم، در گروه مداخله 86/1± 23/9 و در شاهد 48/2± 44/8 بود که آزمون تی تفاوت معنی داری را در دو گروه نشان داد (0/005=P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که حمام گرم پا سبب افزایش سطح هوشیاری بیماران ضربه به سر می شود.

زمینه: عامل اصلی سل در گاو، مایکوباکتریوم بوویس است. متداول ترین روش در حال استفاده جهت شناسایی گاوهای آلوده، در مقیاس جهانی و همچنین در ایران، تست توبرکولین است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بهبود دانش ما از ساختار جمعیت مایکوباکتریوم بوویس های جدا شده در گاوداری های شیراز صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی که بین دی 1394 تا بهمن 1395 انجام شد، 50 نمونه پاتولوژیک جمع آوری شده از گاوهای توبرکولین مثبت، از دو کشتارگاه در شیراز، بر روی محیط لونشتاین جانسون گلیسیرینه و پیرواته کشت داده شدند. استخراج ژنوم از کشت های مثبت انجام شد و از آن ها در آزمون های PCR-16SrRNA، PCR-IS6110، و PCR-RD Typing استفاده شد. تمام جدایه های مایکوباکتریوم بوویس با استفاده از هضم آنزیمی با آنزیم pvu II و روش PGRS-RFLP مورد ژنوتایپینگ قرار گرفتند. یافته ها: در کشت باکتریایی، درمجموع 13 نمونه (26 درصد) حاوی مایکوباکتریوم زنده بودند که با استفاده از آزمون های PCR، هویت همه جدایه ها به عنوان مایکوباکتریوم بوویس تایید شد. ژنوتایپینگ با استفاده از روش PGRS-RFLP، دو الگو را نشان داد که 10 جدایه ژنوتیپ مشابه و سه جدایه ژنوتیپ متفاوتی با سویه مایکوباکتریوم بوویس GCB (1173 P2) داشتند. نتیجه گیری: در حالی که تداوم مایکوباکتریوم بوویس شبه BCG (به عنوان یک ویژگی معمول در جمعیت مایکوباکتریوم بوویس ایرانی) در گاوداری های شیراز تعجب آور نیست، ممکن است که شناسایی یک سویه بسیار مشابه در کار ما بتواند نشان دهنده تکامل موضعی سویه های جدید مایکوباکتریوم بوویس در منطقه یا نفوذ چنین سویه هایی از طریق فعالیت های دامپروری باشد.

زمینه: مطالعات نشان داده اند که گلودرد پس از عمل، شایع ترین عارضه لوله گذاری تراشه است، با این حال بروز واقعی و درجه آن به خوبی مستند نشده است. هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه بروز گلودرد و عوارض همودینامیکی در مدیریت راه هوایی به وسیله لارنگوسکوپی با تیغه مکینتاش، گلایدوسکوپ و ماسک حنجره ای در جراحی الکتیو انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 90 بیمار کاندیدای عمل جراحی الکتیو در بیمارستان شهید رجایی قزوین انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه لوله گذاری تراشه با تیغه مکینتاش، گلایدوسکوپ و ماسک حنجره ای تقسیم شدند. بروز گلودرد، عوارض همودینامیکی، زمان لوله گذاری و میزان تلاش در سه روش مورد مقایسه قرار گرفتند و توسط روش های آماری مناسب (آزمون های آنووا، تی مستقل و مربع کای) تحلیل شدند. یافته ها: بروز گلودرد در گروه مکینتاش در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنی داری بیشتر بود (0/05>P). مدت زمان لارنگوسکوپی در گروه مکینتاش در مقایسه با گروه گلایدوسکوپ به طور معنی داری بیشتر بود (2/4± 8/2 در مقابل 1/7± 6/8، 0/05=P). از نظر متغیرهای همودینامیکی تنها ضربان قلب در روش راه هوایی با ماسک حنجره ای در دقیقه سوم نسبت به دو روش دیگر به طور معنی داری کمتر بود (P=0/02). نتیجه گیری: بروز گلودرد در روش مکینتاش بیشتر و تغییرات همودینامیک در روش برقراری راه هوایی با ماسک حنجره ای کمتر بود. به نظر می رسد شاید ماسک حنجره ای روشی ارجح در افراد مسن یا بیماران قلبی عروقی باشد. برای تایید نتایج مذکور نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه است.

زمینه: بیماران تحت درمان با دیالیز با توجه به تغییرات ایجادشده در زندگی فردی، اجتماعی و شغلی خود در معرض علایم روان پزشکی قرار می گیرند که این مسیله می تواند بر سیر و پیش آگهی بیماری کلیوی تاثیرگذار باشد. هدف: هدف این مطالعه بررسی شیوع افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی در بیماران مزمن کلیوی تحت همودیالیز بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 120 بیمار کلیوی مزمن تحت همودیالیز در استان قزوین انجام شد و اطلاعات جمعیت شناختی و داده های آزمایشگاهی بیماران جمع آوری شد. کفایت دیالیز بر اساس دو فرمول URR و KT/V محاسبه شد. سپس افراد تحت مطالعه، پرسش نامه های افسردگی بک، اضطراب بک و مقیاس افکار خودکشی بک را تکمیل کردند. داده ها توسط آزمون همبستگی پیرسون و ازمون تی آنالیز شدند. یافته ها: میانگین امتیاز آزمون افسردگی بک 72/13 ارزیابی شد. از کل افراد شرکت کننده در مطالعه 79 نفر (8/65 درصد) علایم افسردگی را نشان دادندکه شدت علایم در 47 نفر (2/39 درصد) در حد خفیف، 21 نفر (5/17 درصد) متوسط و 11 بیمار (2/9 درصد) شدید بود. میانگین نمره آزمون اضطراب بک 73/9 محاسبه شد و 16 نفر (3/13 درصد) دارای علایم اضطراب بودند. از مجموع بیماران، هشت بیمار (7/6 درصد) افکارخودکشی را نشان دادند. ارتباط معکوس و معناداری بین کفایت دیالیز با شدت علایم افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی دیده شد. همچنین علایم اضطراب در افراد بیکار بیشتر مشاهده شد. افزایش سن با افزایش افکار خودکشی در ارتباط بود. (P<0/05). نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای علایم افسردگی و احتمال وجود اضطراب در بیماران تحت درمان با دیالیز، ارزیابی این اختلالات روان پزشکی همراه با مداخلات درمانی موثر باید مورد توجه قرار گیرد.

استرونژیلوییدیازیس توسط یک نماتود روده ای به نام استرونژیلوییدس استرکورالیس ایجاد می شود که ممکن است منجر به سندرم های عفونت افزایش یافته و منتشره شود. اگر این عفونت به موقع مشخص و درمان نشود، ممکن است حتی منجر به مرگ بیماران شود. حساسیت روش های انگل شناسی به اندازه کافی بالا نیست و نمونه گیری مدفوع به صورت چندگانه در روزهای متوالی جهت ارتقای تشخیص ضروری است. روش کشت آگار در تشخیص استرونژیلوییدس استرکورالیس در نمونه های مدفوع حساس تر از سایر روش های انگل شناسی است. آزمایش های سرولوژیک، حساسیت بالایی را در تشخیص این عفونت نشان داده اند، اما به دلیل واکنش متقاطع با سایر کرم ها ویژگی پایینی دارند. همچنین روش های سرولوژیک برای پیگیری درمان مفید نیستند، زیرا نمی توانند عفونت های جدید و قدیمی را افتراق دهند. اخیرا برخی از روش های مبتنی بر PCR برای تشخیص عفونت استرونژیلوییدس استرکورالیس با حساسیت و ویژگی عالی توسعه یافته است. این روش ها سریع، اما گران هستند و نیاز به آزمایشگاه های مجهز دارند. در این مقاله، 63 مقاله بررسی و نتایج آن ها استخراج شد و روش های متداول و جدید جهت تشخیص آزمایشگاهی استرونژیلوییدیازیس، مورد بررسی قرار گرفت.