هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر پذیرش فناوری به نژادی گندم و تأثیر بر امنیت غذایی گندمکاران استان آذربایجان شرقی با تکیه بر نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری، است. جامعه آماری مطالعه، گندمکاران پذیرنده فناوری به نژادی گندم در آذربایجان شرقی، می باشد. از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب در 21 شهر استان، استفاده و حجم نمونه 380 نفر، تعیین شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن از طریق روایی صوری، همگرا و تفکیکی مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از پایایی ترکیبی و ضریب آلفای کرونباخ، محاسبه شد. داده ها از طریق نرم افزار Smart-PLS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها حاکی از آن بود که سازه های کارآیی مورد انتظار، انگیزه لذت و اعتماد، تأثیر مثبت و معنی داری بر تمایل به پذیرش فناوری به نژادی و همچنین بر ابعاد امنیت غذایی، داشتند. ضمن این که، متغیرهای تعدیلگر سن، جنسیت و تجربه، نتوانستند تاثیر معنی داری بر سازه های مرتبط داشته باشند.