پرستاری قلب و عروق
سال:1398 | دوره:8 | شماره:1 |تعداد مقالات:23

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه تغییرات فصلی با وقوع سکته قلبی حاد در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. زمینه. اگرچه مطالعات بسیاری در زمینه رابطه بین الگوی فصلی با وقوع سکته قلبی حاد در مناطق مختلف دنیا صورت گرفته است، بسیاری از آنها دارای محدودیت هایی بوده است و تناقضات فراوان میان یافته ها وجود دارد. علی رغم شیوع قابل توجه سکته قلبی حاد در استان سیستان و بلوچستان تاکنون مطالعه ای مشابه در این استان صورت نگرفته است. روش کار: این مطالعه مقطعی بر اساس داده های پزشکی مرکز قلب استان سیستان و بلوچستان از تاریخ 10/12/1393 تا 13/01/1395 انجام شد. سرشماری از همه بیمارانی که با علایم مرتبط با سکته قلبی حاد پذیرش شدند انجام شد. متغیرهایی از جمله سن، جنس، وضعیت تاهل، تاریخ تولد، علایم بالینی، و سابقه بیماری و همچنین، داده های جوی مانند حداقل، حداکثر و میانگین دمای روزانه (سلسیوس)، و جهت وزش باد جمع آوری گردید و مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: به جز میانگین میزان بارش، میانگین همه متغیرهای هواشناسی اختلاف معنی داری در طی دوازده ماه سال نشان دادند. همچنین، نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد همبستگی مثبت و معناداری بین بروز سکته قلبی حاد در طی یک سال با متغیر میزان ساعات تابش آفتاب (0/014p=، 0/685r=) و حداکثر دما (0/030p=، 0/626r=) وجود داشت. نتیجه گیری: افزایش دما ارتباط مستقیمی با بروز سکته قلبی حاد داشت. نتایج مطالعات در این زمینه می تواند زمینه ساز مناسبی جهت برنامه ریزی های مهم دولتی و بهداشتی جهت کنترل بیشتر میزان بروز سکته قلبی حاد در کشور باشد.

خلاصه هدف. این مطالعه با هدف بررسی و معرفی شاخص های کلیدی عملکرد در بخش اورژانس انجام شد. زمینه. سازمان های مراقبت سلامتی با پدیده های مختلف مانند تغییر سریع فناوری، تغییر عوامل جمعیت شناختی و تغییر شیوه زندگی با محیط زیست ناپایدار مواجه هستند. از طرف دیگر، سیستم مراقبت سلامتی یکی از بزرگترین و پرهزینه ترین صنایع در جهان تبدیل شده است. این عوامل موجب شده است مدیریت بیمارستان نیازمند تغییرات اساسی گردد، از جمله اینکه سازمان ها برای رسیدن به اهداف سازمانی به اندازه گیری عملکرد بپردازند. ارزیابی و نظارت بر عملکرد بخش اورژانس، از مهمترین فرآیندهای مراکز درمانی محسوب می شود. روش کار. در این مطالعه مروری، مقالات مرتبط با استفاده از کلیدواژه های key performance indicators و emergency department و معادل فارسی آنها )شاخص های عملکردی کلیدی و بخش اورژانس) در پایگاه علمی جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران، بانک اطلاعاتی نشریات کشور، Springer, Medline، PubMed و Scholar Google جستجو شد. تعداد 48 مقاله یافت شد. این مقالات به صورت مرحله به مرحله مطالعه و پالایش شد و در نهایت، 16مقاله مرتبط انتخاب گردید. سپس، منابع منتخب بر اساس هدف مطالعه در فرم گردآوری داده ها وارد شد و تحلیل روایتی انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج این مطالعه، مقالات به سه محور اهمیت ارزیابی عملکرد در بخش اورژانس، شاخص های کلیدی عملکرد و انواع آن (شاخص های ورودی، شاخص های فرآیندی، شاخص های پیامدی) پرداخته اند که به تفصیل توضیح داده می شوند. نتیجه گیری. مدیران و تصمیم گیران همواره با مشکل انتخاب بهترین شاخص از میان مجموعه متنوعی از شاخص ها روبرو هستند و اغلب به دلیل انباشتگی داده ها، به کارگیری همه آنها امکان پذیر نیست. به همین دلیل، مدیران و کارکنان نگاهی منفی به سیستم های ارزیابی عملکرد دارند و تعیین و شناسایی تعداد محدودی شاخص اساسی که بتواند اهداف مدیریتی سازمان را برآورده سازد ضروری است.

هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اجرای پروتکل جداسازی از تهویه مکانیکی بر عملکرد دستگاه گوارش بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد. زمینه: بعد از جراحی قلب، بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه با مشکلاتی نظیر مشکلات تنفسی، جداسازی ناموفق از تهویه مکانیکی و مشکلات گوارشی روبرو است. مشکلات گوارشی پس از جراحی قلب علاوه بر تاثیر بر شرایط بیمار، بار اقتصادی قابل توجهی بر بیمار و نظام سلامت تحمیل می کند. انتخاب روش مناسب برای پیشگیری و کنترل این مشکلات ضروری است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که در آن 100 بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونر و بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید رجایی به روش تصادفی سازی بلوکی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. گروه کنترل بر اساس روش معمول و گروه آزمون بر اساس پروتکل از دستگاه تهویه مکانیکی جدا شدند. هر دو گروه از نظر تهوع و استفراغ، شروع تغذیه خوراکی، اجابت مزاج و صداهای روده در بدو ورود از اتاق عمل به بخش، قبل از جداسازی و 2، 6 و 12 ساعت پس از جداسازی از تهویه مکانیکی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 23 با آزمون های آماری کای اسکوئر و تست دقیق فیشر مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها. بازگشت صداهای روده، شروع تغذیه، و همچنین، اجابت مزاج در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل سریع تر رخ داد. نتیجه گیری: بیمارانی که بر اساس پروتکل از دستگاه تهویه مکانیکی جدا می شوند در مقایسه با بیمارانی که به روش معمول از دستگاه تهویه مکانیکی جدا می شوند عملکرد گوارشی بهتری دارند.

هدف: این مطالعه با هدف مروری بر مراقبت های پرستاری و آموزش به پرستاران در زمینه معرفی نوآوری های پایش همودینامیک غیرتهاجمی و تهاجمی بیماران با تمرکز بر پایش قلبی عروقی انجام شد. زمینه: در مدیریت بیماران بدحال، اولویت با بهینه سازی و نظارت بر وضعیت همودینامیک، به ویژه وضعیت سیستم قلبی عروقی است. ارزیابی وضعیت همودینامیکی بیماران به طور جامع، همراه با سایر اطلاعات بالینی، پزشکان و پرستاران را قادر به تصمیم-گیری مناسب در زمینه درمان و مراقبت از بیماران می سازد. به دلیل اهمیت پایش همودینامیک در بخش های مراقبت ویژه و یافتن علت بی ثباتی همودینامیک و پاسخ به درمان، همچنین با توجه به پیشرفت روزافزون علم و فناوری در زمینه تولید دستگاه-های جدید، آشنایی با تجهیزات پایش همودینامیکی و دانش راجع به چگونگی عملکرد روش های نوین و مراقبت های پرستاری در این زمینه می تواند مفید واقع گردد. روش کار. این مطالعه مروری در سال 1397 با جستجو در پایگاه های داده ایGoogle Scholar، OVID، Up-to-date، Springer، Scopus، CINAHL، Cochran، Web of Science، Magiran، SID، و PubMed با استفاده از کلیدواژه-های پالس کانتر، پایش هموینامیک تهاجمی و غیر تهاجمی، برون ده قلبی و معادل انگلیسی آنها انجام شد. در مجموع، 65 مقاله بدون محدودیت زمانی یافت شد، که از این تعداد، 15 مقاله تکراری و 10 مقاله که متن کامل آن ها در دسترس نبود حذف شدند و در نهایت 40 مقاله وارد مطالعه شدند. یافته ها: در سال های اخیر، پایش همودینامیک، از سیستم های تهاجمی به سیستم های کمتر تهاجمی و غیرتهاجمی و از متناوب به مداوم، تکامل یافته است. نقش پرستاران در پایش همودینامیک بیماران از اهمیت به سزایی برخوردار است. نتیجه گیری: با آشنایی پرستاران در زمینه این نوآوری ها، آموزش مراقبت های پرستاری در پایش هموینامیک بیماران، و همچنین، پیشگیری و مدیریت عوارض می توان تاثیر مهمی بر دانش پرستاران و همچنین، ارتقای بهبودی و کیفیت زندگی بیماران داشت.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارتباط سواد سلامت اعضای خانواده با عملکرد آنها در مواجهه با سکته قلبی بیمار عضو خانواده انجام شد. زمینه. سکته قلبی از مهمترین عوامل مرگ و از کار افتادگی در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه محسوب می شود. عملکرد مناسب همراهان بیمار در ساعات اولیه بعد از سکته قلبی نقش مهمی در کاهش موارد مرگ بیمار دارد. از طرفی، سواد سلامت یکی از مهمترین تعیین کننده های درک اطلاعات مرتبط با سلامت شناخته شده است. روش کار: در این مطالعه توصیفی همبستگی، تعداد 286 عضو خانواده افرادی که سکته قلبی بیمار در حضور آنان اتفاق افتاده بود با روش نمونه گیری در دسترس با معیارهای ورود شامل سواد خواندن و نوشتن و سن بالای 18 سال وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه سواد سلامت بزرگسالان ایرانی (HELIA) و پرسشنامه عملکرد به هنگام سکته قلبی جمع آوری شد. تحلیل داده ها در طریق نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آمار توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون مقایسه میانگین، همبستگی و رگرسیون) انجام شد. یافته ها: میانگین نمره سواد سلامت، 61/49 با انحراف معیار 21/05 و در حد کافی بود. ” مهارت ارزیابی“ با میانگین نمره 52/68 به عنوان کمترین میانگین و ” تصمیم گیری و کاربرد اطلاعات سلامت“ با میانگین نمره 68/07 به عنوان بیشترین میانگین در بین ابعاد سواد سلامت شناسایی شدند. متغیرهای سن، تحصیلات، و حرفه پزشکی در خانواده، رابطه معنی دار آماری با سواد سلامت داشتند (0/0001P≤ ). نتایج نشان داد تنها 17/89 درصد اعضای خانواده عملکرد خوب داشتند (کسب نمره 6/8 تا 10). سابقه سکته قلبی و مدت زمان انتقال بیمار از شروع درد تا رسیدن به بیمارستان با عملکرد ارتباط معنی داری آماری داشتند، به طوری که همراهان بیماران با سابقه سکته قلبی توانسته بودند بیمار خود را در بازه زمانی کمتر از نیم ساعت به بیمارستان منتقل کنند (0/0001P≤ ). ارتباط آماری معنی داری بین سواد سلامت و عملکرد مشاهده شد، به این معنی که افراد با سواد سلامت بیشتر عملکرد بهتری داشتند. از بین حیطه های سواد سلامت، تنها حیطه فهم و درک با عملکرد ارتباط معنی دار آماری داشت (0/004P=). نتیجه گیری: اگرچه میانگین نمره سواد سلامت در حد کافی بود، ولی شرکت کنندگان عملکرد مناسبی در مواجهه با سکته قلبی بیمار عضو خانواده نداشتند. لذا بهبود عملکرد اعضای جامعه و خانواده از طرف ارائه دهندگان خدمات سلامت از جمله پرستاران، رسانه های جمعی، مسئولان و برنامه ریزان حوزه ارتقای سلامت جهت انجام مداخلات آموزشی و برنامه ریزی مناسب برای افزایش سواد سلامت اختصاصی که می تواند از پیامدهای ناگوار در این زمینه پیشگیری کند توصیه می شود.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی وضعیت دگرسنجه های مقالات منتشرشده در مجلات ایرانی حوزه قلب و عروق نمایه شده در پایگاه اطلاعاتی اسکوپس با استفاده از ابزار پلام ایکس در سال های 2014-2017 انجام شد. زمینه. با تغییر در الگوی دسترسی محتوای مجلات به صورت الکترونیکی، فضاهای جدیدی برای ارزیابی های علمی و پژوهشی به شیوه های متفاوت به وجود آمده است. پلام ایکس در تلاش است سنجه های پژوهشی را برای انواع برون دادهای پژوهشی ارائه کند. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی است که با روش علم سنجی انجام شد. تعداد مجلات ایرانی فعال در حوزه قلب و عروق در پایگاه اسکوپس بر اساس سایت سایمگو در بازه زمانی تعریف شده، چهار مجله آریا آترواسکلروز، مجله بین المللی پژوهش قلب و عروق، مجله مرکز قلب دانشگاه تهران و مجله ایرانی قلب بودند که 671 مقاله در پایگاه اسکوپس منتشر کرده بودند و همگی وارد مطالعه شدند. نتایج در قالب جدول و نمودار با بهره گیری از آمار توصیفی ارائه گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد تعداد دفعات استفاده از مقالات مجلات آریا آرترواسکلروز، مجله مرکز قلب دانشگاه تهران و مجله انجمن قلب ایران صفر و میزان استفاده از مقالات مجله بین المللی پژوهش قلب و عروق 130 بار بوده است. یافته ها نشان داد تعداد ذخیره مقالات منتشرشده توسط مجله آریا آرترواسکلروز 134 مرتبه، مجله بین المللی پژوهش قلب و عروق 347 مرتبه، مجله مرکز قلب دانشگاه تهران 195 مرتبه و تعداد ذخیره مقالات مجله ایرانی قلب 223 مرتبه بوده است. یافته ها نشان داد تعداد حضور مقالات منتشرشده در مجلات ایرانی حوزه قلب و عروق نمایه شده در پایگاه اسکوپس در شبکه های اجتماعی و تعداد اشاره به این مقالات صفر بوده است. همچنین، مجموع 671 مقاله 1030 بار مورد استناد قرار گرفته بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد شاخص های پلام ایکس پیرامون مقالات حوزه قلب و عروق ایران بسیار ضعیف و در مواردی صفر بوده است.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش کاتکول آمین ها در پاتوژنز کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو و مراقبت های پرستاری مربوط به آن انجام شد. زمینه: کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو، یک سندرم اکتسابی حاد است که با اختلال حاد برگشت پذیر عملکرد سیستولیک اپیکال و قطعه میانی بطن چپ، در غیاب انسداد قابل ملاحظه شریان کرونری مشخص می شود. اعتقاد بر این است که عوامل استرس-زای عاطفی و جسمی، از محرک های اصلی این بیماری هستند. با وجود سال ها تلاش برای درک بهتر این اختلال، دانش فعلی محدود است؛ اما صاحبنظران مختلف در مورد ارتباط کاتکول آمین ها با ایجاد این سندرم به توافق رسیده اند. روش کار: در این مطالعه مروری، راهبرد جستجو، یافتن مقالات دارای متن کامل با هدف مرور پژوهش ها و گزارشات موردی اخیر در بازه زمانی سال های 2014 تا 2018 میلادی با کلیدواژه هایBroken heart syndrome، Apical ballooning syndrome، Takotsubo cardiomyopathy، Stress-induced cardiomyopathy، Catecholamines، nursing و nursing care در پایگاه های داده ای و موتورهای جستجو شاملPubMed، Google Scholar و Web of Science بود. از میان 392 مقاله و گزارش موردی یافت شده، 21 مقاله وارد مطالعه شدند. یافته ها: از میان فرضیه های مختلف، اختلال عملکرد میکروواسکولار ناشی از کاتکول آمین، در حال حاضر قابل قبول ترین فرضیه است. محرک های استرس زا، می توانند باعث افزایش فعالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال و آزاد شدن کاتکول آمین شوند. اگر کاتکول امین ها، دلیل ایجادکننده در کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو هستند، این امر که تجویز کاتکول آمین اگزوژن می تواند این شرایط را فراهم آورد، کاملا محتمل است. نتیجه گیری: اگر چه مطالعات بسیاری، بعضی از انواع سمیت کاتکول آمین را به پاتوفیزیولوژی کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو نسبت داده اند، با توجه به تاثیر بالقوه بر راهبردهای درمانی فعلی، نیاز به بررسی بیشتر این موضوع است. به دلیل عوارض جانبی قلبی عروقی، استفاده از اپی نفرین با اهداف درمانی تحقیقات بیشتری را می طلبد. با توجه به شباهت علایم این سندرم با ایسکمی میوکارد، مراقبت های پرستاری در این نوع کاردیومیوپاتی از اهمیت زیادی برخوردار است.

هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه حرکت زودهنگام بر بروز اریتمی در افراد با سکته قلبی حاد در بیمارستان امام خمینی دهدشت در سال 1398 انجام شد. زمینه: سکته قلبی حاد از معمول ترین علل ناتوان ی و افزایش مرگ در بیشتر کشورها محسوب می شود. توانبخشی و مدیریت حرکت این بیماران بلافاصله بعد از پذیرش در بخش مراقبت ویژه قلبی می تواند از عوارض و ناتوانی در عملکرد جسمی و شناختی این بیماران بکاهد. روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی انجام شد. تعداد 60 بیمار دچار سکته قلبی حاد مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی دهدشت در سال 1398 به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و به روش تخصیص تصادفی جایگشتی به دو گروه 30 نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه آزمون، 18 ساعت بعد از پذیرش در بخش مراقبت ویژه با یک برنامه سازمان یافته 8 مرحله ای، و بیماران گروه کنترل، 48 ساعت بعد از پذیرش در بخش مراقبت ویژه طبق برنامه معمول بخش از تخت خارج شدند. قبل، حین و بعد از حرکت، بیماران از لحاظ تعداد و نوع اریتمی ها مورد پایش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی و با استفاده از آزمون های کای اسکوئر، آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل در نرم افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند. یافته ها: توزیع فراوانی تعداد و نوع اریتمی ها، 48 ساعت و 51 ساعت بعد از پذیرش در بخش مراقبت ویژه بین دو گروه آزمون و کنترل دارای اختلاف آماری معنی دار بود، اما 54 ساعت بعد از پذیرش، تفاوت آماری معنی دار بین دو گروه از نظر توزیع فراوانی تعداد و نوع اریتمی ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: حرکت زودهنگام بیمار دچار سکته قلبی حاد می تواند میزان و تعداد بروز اریتمی ها را کاهش دهد و به عنوان یک روش ایمن در برنامه توانبخشی بیماران در بخش مراقبت ویژه مورد توجه قرار گیرد. بنابراین، استفاده از برنامه حرکت زودهنگام در برنامه درمانی و مراقبت از بیماران دچار سکته قلبی حاد در بخش مراقبت ویژه در اولین روز بستری پیشنهاد می شود.

هدف: این مطالعه مروری با هدف بررسی اهمیت نوتوانی قلبی و ارائه آموزش ها در حیطه فعالیت جسمی در مرحله دوم نوتوانی انجام شد. زمینه: نوتوانی قلبی بعد از عمل جراحی قلب باز به عنوان یک برنامه جامع درازمدت شامل ارزیابی پزشکی، تجویز برنامه ورزشی، اصلاح عوامل خطرزای قلبی، آموزش و مشاوره تعریف شده است. با توجه به اینکه فعالیت جسمی جزء جدایی ناپذیر نوتوانی قلبی، به خصوص در مرحله دوم نوتوانی است، آشنایی پرستاران با حیطه نوتوانی قلبی و ارائه آموزش های لازم به بیماران، اثر به سزایی در کاهش عوارض و همچنین بهبود کیفیت زندگی خواهد داشت. روش کار: این مطالعه در سال 1397 و 1398 با جست و جوی کتابخانه ای و اینترنتی با کلیدواژه های جراحی بای پس عروق کرونر، تبعیت از رژیم درمانی، بیماری قلبی عروقی، فعالیت جسمی، حرکت های ورزشی در منزل، نوتوانی قلبی و معادل انگلیسی آنها در پایگاه های داده ای و موتورهای جست و جو شامل CINAHL، Chchrane Library، Web of Science، PubMed، MagIran، OVID، SID، Google Scholar، Up-to-Date، و SCOPUS بدون محدودیت زمانی جست و جو شدند. در مجموع، 51 مقاله بدون محدودیت زمانی در ارتباط با مطالعه حاضر یافت شد که از این تعداد، با کمک نرم افزارEndNote، 4 مقاله تکراری حذف شد. تعداد 10 مقاله نیز به دلیل عدم دسترسی متن کامل حذف شد و در نهایت، 37 مقاله وارد مطالعه شدند. یافته ها: نقش پرستار در آموزش به بیماران قلبی جهت نوتوانی، از اهمیت به سزایی برخوردار است. با آموزش اصول نوتوانی به بیماران در پیشگیری و مدیریت عوارض، می توان نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران و افزایش بقای آنها ایفا نمود. نتیجه گیری: آشنایی پرستاران با اصول نوتوانی قلبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پیشنهاد می شود پرستاران آموزش نوتوانی را به عنوان یکی از رویکردهای حمایتی درمانی و پیشگیری مورد توجه قرار دهند و همواره با آخرین دستورالعمل ها در این حیطه، آشنایی لازم را داشته باشند.

هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اولترافیلتراسیون به روش ” زیروبالانس“ (Z-Buf) بر گازهای خون شریانی بیماران تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر انجام شد. زمینهک بای پس قلبی ریوی می تواند باعث عوارضی از قبیل سندرم پاسخ التهابی سیستمیک، آسیب ناشی از خون رسانی مجدد به نواحی ایسکمیک، کاهش برون ده قلبی و سایر عوارض شود. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل بود. تعداد 76 بیمار از بین بیماران تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر به روش نمونه گیری مستمر از اوایل دی 1395 تا پایان خرداد 1396 انتخاب شدند و از طریق گمارش تصادفی (بلوک های 4 تایی) در گروه آزمون یا کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون، هموفیلتراسیون به سیستم بای پس قلبی ریوی متصل گردید. گازهای خون شریانی شامل درصد اشباع اکسیژن خون شریانی، لاکتات، PH، فشار دی اکسید کربن، فشار سهمی اکسیژن خون شریانی، دی اکسید کربن مجموع، و BE در زمان های قبل از عمل، هر نیم ساعت حین عمل، بلافاصله بعد از عمل و 6 ساعت بعد از ورود به بخش مراقبت های ویژه اندازه گیری گردیدند. داده ها با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: بین دو گروه از نظر تغییرات فشار دی اکسید کربن اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشد، اما مقایسه تغییرات سایر پارامترهای گاز خون شریانی بین دو گروه نشان دهنده تفاوت معنی دار آماری بود و این تغییرات در گروه کنترل بیشتر بود. نتیجه گیری: استفاده از اولترافیلتراسیون به روش ” زیروبالانس“ باعث کاهش تغییرات گازهای خونی شریانی در بیماران تحت بای پس قلبی ریوی می گردد. استفاده از این روش توسط جراحان قلب و پرفیوژنیست ها در فرآیند بای پس قلبی ریوی ممکن است بتواند از طریق کاهش تغییرات گازهای خونی شریانی باعث کاهش بروز عوارض بالینی در این بیماران شود.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی کیفیت مراقبت پرستاری در بیماران در حال احتضار از دیدگاه پرستاران مراقبت ویژه انجام شد. زمینه: ارزیابی کیفیت به عنوان یکی از ابزارهای مهم مدیریتی برای بهبود عملکرد پرستاری و دستیابی به ارتقای کیفیت مراقبت های پرستاری است، بنابراین، بررسی آن به طور پیوسته الزامی است. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی-توصیفی است که با نمونه گیری در دسترس در 191 پرستار انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد کیفیت مراقبت پرستاری (Quality Patient Care Scale) که دارای 72 سوال در سه بعد روانی اجتماعی، جسمی، و ارتباطی بود انجام شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره کیفیت مراقبت پایان زندگی در بعد روانی اجتماعی، 83/62 با انحراف معیار 8/62؛ در بعد ارتباطی، 85/36 با انحراف معیار 7/74؛ و در بعد جسمی، 92/23 با انحراف معیار 10/88 بود. همچنین، 81/7 درصد پرستاران کیفیت مراقبت های پرستاری را در بعد جسمی، 50/3 درصد پرستاران در بعد ارتباطی، و 62 درصد در بعد روانی اجتماعی، مطلوب ارزیابی کردند. بین کیفیت مراقبت های پرستاری و گذراندن دوره آموزشی رابطه آماری معنی داری وجود داشت (0/002P=). نتیجه گیری: وضعیت کیفیت مراقبت های پرستاری از دیدگاه پرستاران در کل مطلوب بود، اما تامین کننده انتظارات بیماران در برخی ابعاد نیست. اتخاذ تدابیر و برنامه های آموزشی جهت ارتقای ارتباط درمانی مناسب بین پرستار و بیمار و توجه به نیازهای روانی اجتماعی بیماران تا حد امکان می تواند گامی موثر در ارتقای کیفیت مراقبت پایان زندگی باشد. .

هدف: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت بر سرزندگی، بهزیستی روان شناختی و فشار خون زنان مبتلا به بیماری های قلبی عروقی انجام شد. زمینه: زنان مبتلا به بیماری های قلبی عروقی دارای مشکلات فراوانی در زمینه سلامت جسمی و روانی هستند و یکی از روش های موثر در این زمینه روش آموزش سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، زنان مبتلا به بیماری های قلبی عروقی مراجعه کننده به مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب و عروق شهید رجایی تهران در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 40 نفر بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی قرار گرفتند. گروه آزمون 8 جلسه 70 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) تحت آموزش سبک زندگی ارتقاءدهنده قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده ها با پرسشنامه های سرزندگی و بهزیستی روان شناختی و دستگاه سنجش فشار خون جمع آوری و با آزمون های کای دو، تی مستقل، اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بون فرونی در نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه های آزمون و کنترل در مرحله پیش آزمون از نظر سرزندگی، بهزیستی روان شناختی و فشار خون تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما در مراحل پس آزمون و پیگیری، از نظر هر سه متغیر سرزندگی، بهزیستی روان-شناختی و فشار خون، تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده شد. به عبارت دیگر، روش آموزش سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت باعث افزایش سرزندگی و بهزیستی روان شناختی و کاهش فشار خون زنان مبتلا به بیماری های قلبی عروقی شد و نتایج درمان در مرحله پیگیری حفظ شد. نتیجه گیری: روش آموزش سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت باعث بهبود سرزندگی، بهزیستی روان شناختی و فشار خون زنان مبتلا به بیماری های قلبی عروقی شد. توصیه می گردد درمانگران و متخصصان سلامت از روش آموزش سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت در کنار سایر روش های آموزشی و درمانی برای بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت استفاده کنند.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارتباط رضایت زناشویی و رفتارهای خودمراقبتی در افراد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد زمینه: نارسایی قلبی مزمن یکی از مشکلات مهم مربوط به سلامتی است که هزینه های سنگینی بر جامعه و خانواده بیماران تحمیل می کند. خودمراقبتی از جمله کلیدی ترین عوامل مدیریت بیماری است که از حمایت اجتماعی تاثیر می پذیرد. بیمار بالاترین سطح حمایت اجتماعی را از خانواده دریافت می کند. روش کار: در این مطالعه، 251 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ با دامنه نمرات بین 47 تا 235 که نمره بیشتر نشان دهنده رضایت بیشتر است؛ و پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی بیماران با نارسایی قلبی با محدوده نمرات بین 12تا 60 دارد که نمره کمتر به معنای خودمراقبتی بهتر است، استفاده شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره رضایت زناشویی در این مطالعه، 145/60 با انحراف معیار 41/98 بود و 46/9 درصد نمونه ها رضایت زناشویی نسبی داشتند. میانگین نمره خودمراقبتی در این مطالعه، 34/50 با انحراف معیار 12/24 بود و 41/2 درصد نمونه ها خودمراقبتی مناسب داشتند. بین رضایت زناشویی و خودمراقبتی، ارتباط معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین رضایت زناشویی و رفتارهای خودمراقبتی و نظر به اینکه بیشتر بیماران مورد پژوهش رضایت زناشویی نسبی داشتند، توصیه می شود عوامل موثر بر ارتقای این مولفه بیشتر مورد بررسی و توجه قرار گیرد و با حمایت و آموزش بیماران و خانواده های آنها در جهت افزایش رضایت زناشویی و بهبود رفتارهای خودمراقبتی اقدام شود.

زمینه و هدف: درد قفسه سینه از شایع ترین مشکلاتی ست که تماس گیرندگان با مرکز فوریت های پزشکی از آن شاکی هستند. سرعت، دقت و هماهنگی در ارائه خدمات توسط دیسپچرهای اورژانس پزشکی به منظور کاهش میزان مرگ و معلولیت ها از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین عملکرد دیسپچرهای اورژانس پزشکی 115 تهران در برخورد با بیماران دارای درد قفسه سینه صورت گرفت. روش بررسی: این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی برروی 397 صوت 80 دیسپچر اورژانس 115 تهران در مورد شکایت اصلی درد قفسه سینه در دی ماه سال 1397 انجام شد. به منظور جمع آوری داده از چک لیست ارزیابی عملکرد دیسپچر استفاده شد. کلیه نمرات حاصله از چک لیست به منظور آنالیز عملکرد وارد جداول آماری و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل در نرم افزار spss نسخه 22 انجام گرفت. یافته ها: براساس نتایج، کلیه صوت های مورد بررسی وضعیت عملکرد مطلوب دیسپچرها در برخورد با بیماران دارای دردقفسه سینه و رعایت الگوریتم به درستی را نشان داد. میانگین نمره عملکرد دیسپچر اورژانس 115 تهران در بخش مشاوره 66/2 ± 18 بوده و دامنه اعداد آن 9 تا20 است. میانگین نمره عملکرد در سوالات کلیدی 16/2 ± 95/35 و دامنه 28 تا 38 می باشد. میانگین نمره کل عملکرد دیسپچر 57/3 ± 95/53 در دامنه 43 تا 58 است. براساس نتایج، دو مشخصه وضعیت اشتغال (T=2/10, P=0/039, df=78) و سنوات خدمتی(T=2/82, P=0/020, df=78) با عملکرد دیسپچر در ارزیابی درد قفسه سینه ارتباط معنادار آماری داشت. نتیجه گیری: رعایت صحیح موارد مطرح شده در چک لیست ارزیابی عملکرد و مشاوره صحیح به بیمار و همراهان ایشان توسط دیسپچرهای 115 منجر به تشخیص بهتر و به موقع بیماران، اعزام سریع تر آمبولانس بر بالین بیمار، آسیب کمتر به بیماران قلبی و در نهایت جلوگیری از مرگ بیماران خواهد شد. این مطالعه بر لزوم استفاده یکسان دیسپچرهای کل کشور از الگوریتم سوالات و به تبع آن برخورد یکسان در سراسر کشور با بیماران تاکید کرده و این امر را جزو لاینفک تریاژ تلفنی می داند. چرا که عملکرد یکسان بر اساس استاندارد کشوری از آسیب به بیماران بر اساس تصمیم گیری اشتباه و سلیقه ای جلوگیری می کند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین کیفیت زندگی و امیدواری در افراد با بیماری قلبی ایسکمیک بستری در مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی تهران انجام شد. زمینه: افزایش تعداد افراد مبتلا به بیماری قلبی ایسکمیک در سال های اخیر و پیامدها و عوارض روانی و جسمی ناشی از آن، بررسی وضعیت کیفیت زندگی و امیدواری آنان را ضروری می سازد. روش کار. در این مطالعه توصیفی همبستگی، 150 فرد مبتلا به بیماری قلبی ایسکمیک بستری در مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی تهران، مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران قلبی فرانس و پاورس (1999) و پرسشنامه امیدواری اشنایدر و همکاران (1991) بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماریSPSS نسخه 21 و جهت دستیابی به اهداف پژوهش از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری قلبی ایسکمیک از سطح مطلوبی برخوردار بود (میانگین نمره 20/64 با انحراف معیار 3/00). همچنین، امید در این بیماران در سطح بالا بود (میانگین نمره 40/33 با انحراف معیار 5/88). بین امیدواری و کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری قلبی ایسکمیک ارتباط معنادار مشاهده شد (0/0001p≤ ، 0/48r=). نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه مبنی بر ارتباط بین کیفیت زندگی و امید در افراد با بیماری قلبی ایسکمیک، برای تقویت تاثیرات مثبت امیدواری در ارتقای کیفیت زندگی این گروه از بیماران، لازم است در برنامه های مراقبتی پرستاران مواردی همچون امیدواری و سایر نیازهای روان شناختی بیماران مورد توجه قرار گیرند.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارزشیابی اثر آموزش بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی بیماران پس از عمل بای پس عروق کرونر در بیمارستان شهید دکتر لواسانی تهران انجام شد. زمینه: بیماری عروق کرونر شایع ترین و جدی ترین بیماری مزمن تهدیدکننده زندگی است. این بیماری بر جنبه های متعددی از زندگی افراد تاثیرگذار است و موجب کاهش کیفیت زندگی مددجویان می شود. در بسیاری از موارد جهت برطرف نمودن مشکلات قلبی، جراحی بای پس عروق کرونر نیاز است. بهبود کیفیت زندگی یکی از اهداف مهم برای شرکت در برنامه بازتوانی قلبی است. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی تک گروهی، 45 بیمار پس از جراحی بای پس عروق کرونر، بستری در بیمارستان قلب شهید دکتر لواسانی تهران به روش تصادفی ساده انتخاب و به صورت قبل-بعد مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های دموگرافیک و کیفیت زندگی بیماران قلبی مک نیو بود. برنامه آموزشی بازتوانی قلبی طی دو جلسه 30 الی 45 دقیقه ای با فاصله حداقل 24 ساعت در زمان بستری ارائه گردید. کیفیت زندگی طی دو مرحله شامل قبل از مداخله و یک ماه بعد از جلسه دوم آموزش سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 تحلیل شدند. یافته ها: بیشترین درصد نمونه ها مرد (57/8 درصد)، متاهل (95/7 درصد)، و دارای تحصیلات ابتدایی (47/8 درصد) بودند. میانگین سن زنان، 60/32 سال با انحراف معیار 9/73، و میانگین سن مردان، 60/50 سال با انحراف معیار 12/60 بود. بیشترین درصدمیانگین نمره کیفیت زندگی پس از مداخله (128/71 با انحراف معیار 4/95) نسبت به میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله (96/66 با انحراف معیار 9/30) به طور معنی داری افزایش یافت (0/0001p≤ ). نتیجه گیری: بازتوانی قلبی در بیماران تحت عمل بای پس عروق کرونر می تواند بر افزایش کیفیت زندگی آنان موثر باشد. پرستاران می توانند با اجرای این آموزش در ارتقای کیفیت زندگی بیماران قلبی نقش مهمی داشته باشند.

هدف: این پژوهش مروری با هدف تبیین علل تاخیر بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد در مراجعه به مراکز درمانی در ایران انجام شد. زمینه: مطالعات نشان می دهند بیماران با تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد با تاخیر به مراکز درمانی مراجعه می کنند، در حالی که تشخیص و درمان سریع بیماری، باعث کاهش موارد مرگ، بهبود عملکرد قلبی و از همه مهم تر، بهبود پیش آگهی بیمار می-شود. روش کار: در این پژوهش مروری جهت جمع آوری داده ها از پایگاه داده ایSID برای یافتن متون منتشرشده به زبان فارسی از ابتدای سال 1380 تا سال 1398 استفاده شد. کلیدواژه های مورد جستجو شامل انفارکتوس حاد میوکارد و تاخیر در مراجعه بود. بر اساس این جستجو، تعداد 15 مقاله فارسی مرتبط یافت شد که از این تعداد، 10 مقاله معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، به این ترتیب که مقالاتی که دارای متن کامل قابل دسترس بودند مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: مرور نظام مند مقالات مرتبط با عوامل تاخیر در مراجعه بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد به مراکز درمانی شامل انتظار بهبودی خودبه خودی، نسبت دادن بیماری به علل غیرقلبی، عدم اطلاع از علایم بیماری های قلبی عروقی، عدم توجه به علایم بیماری، مصرف خودسرانه دارو، داشتن بیماری زمینه ای مانند دیابت، کم بودن شدت درد در شروع بیماری، جنسیت، سن بالا، تحصیلات پایین، پایین بودن درآمد، محل سکونت، شروع علایم قلبی در طول شب، اهمیت ندادن به درد، تنها بودن در زمان بروز حمله، وقوع علایم در نیمه شب تا صبح زود، فقدان سابقه قبلی از بیماری قلبی، مراجعه به پزشک عمومی، و شروع تدریجی علایم بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد مهمترین عوامل تاخیر مراجعه بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد در دسته عوامل فردی و درک نادرست از بیماری قرار می گیرند. اعضای تیم درمان باید در افزایش آگاهی مردم درباره علایم و نشانه های بیماری قلبی-عروقی تلاش نمایند.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مایع درمانی قبل از عمل بر عملکرد کلیه در افراد کاندید عمل جراحی قلب صورت گرفت. زمینه: اختلال عملکرد کلیه ها که با اولیگوری و افزایش کراتینین همراه است، یکی از عوارض اعمال جراحی است. کاهش برون ده قلبی باعث کاهش پرفیوژن کلیه می شود. نارسایی حاد کلیه با افزایش موارد ناخوشی، مرگ و هزینه درمان همراه است. مطالعات بسیاری نشان داده اند که مرگ بعد از عمل وقتی عوارض نارسایی حاد کلیه اضافه می شود بسیار بیشتر می گردد. یکی از بهترین راهبردهای محافظت از کلیه ها، بهینه کردن وضعیت همودینامیک و مایع درمانی قبل از عمل است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی است که در دو گروه آزمون (51 نفر) و کنترل (53 نفر) انجام شد. به نمونه های گروه آزمون، در طول 12 ساعت قبل از عمل سرم هاف سالین (1 سی سی در ساعت به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) به صورن انفوزیون داده شد. گروه کنترل، از 8 ساعت قبل از عمل از خوردن و آشامیدن منع شدند. در دو روز اول بعد از عمل، میزان کراتینین، نیتروژن اوره خون، و ادرار 24 ساعته در هر دو گروه اندازه گیری و ثبت شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی بررسی شدند. یافته ها: بر اساس نتایج، دو گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای سن، جنسیت، وزن و کسر تخلیه ای همگن بودند. بیماران هر دو گروه از نظر تغییرات کراتینین در سه روز مختلف (قبل از عمل، روز اول و روز دوم بعد از عمل) اختلاف معناداری نداشتند. علاوه بر این، بین دو گروه از نظر میزان نیتروژن اوره خون در روزهای اول و دوم بعد از عمل نیز تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. میزان برون ده ادراری در روزهای اول و دوم گروه آزمون اندکی بالاتر از گروه کنترل بود، اما بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری از این نظر وجود نداشت. تعداد روزهای بستری بیماران گروه آزمون و کنترل اختلاف معنی داری آماری نداشت. در هیچ گروهی، بروز سکته قلبی گزارش نشد. در گروه کنترل، 2 مورد مرگ رخ داد، ولی در گروه آزمون، مورد مرگ ثبت نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، مایع درمانی قبل از عمل در کوتاه مدت تاثیری بر عملکرد کلیه ندارد، بنابراین، برای بررسی تاثیر مایع درمانی، پیشنهاد می شود بررسی در طولانی مدت انجام شود.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سلامت معنوی با کیفیت خواب در بزرگسالان مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد. زمینه: کیفیت خواب در بیماران با نارسایی قلبی نسبت به افراد سالم نامطلوب است. بیان شده است که در بعضی از جوامع، معنویت با کیفیت خواب ارتباط دارد. روش کار: در این مطالعه توصیفی همبستگی که به صورت مقطعی انجام شد، 207 فرد دچار نارسایی قلبی با روش نمونه-گیری در دسترس وارد مطالعه شدند، پرسشنامه های جمعیت شناختی، کیفیت خواب پیتزبرگ و سلامت معنوی آلیسون و پولوتزین توسط شرکت کنندگان در مطالعه تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (تی مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن، رگرسیون خطی)، در نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره کل کیفیت خواب، 8/90 با انحراف معیار 3/16 و در سطح نامطلوب بود. میانگین نمره کل سلامت معنوی، 93/36 با انحراف معیار 9/20 و در حد بالاتر از متوسط بود. بین کیفیت خواب و سلامت معنوی ارتباط آماری معنی دار و مثبت وجود داشت (0/026p=، 0/175-r=). نتیجه گیری: افراد دچار نارسایی قلبی که سلامت معنوی بالاتری دارند، از کیفیت خواب بهتری برخوردار هستند. می توان با برنامه ریزی های مدون، همان طور که به سلامت جسمی بیماران توجه می شود، سلامت معنوی را نیز مورد توجه قرار داد.

هدف: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر شفقت ورزی بر پیروی از درمان و مولفه های تیپ شخصیتی D در افراد با بیماری عروق کرونری انجام شد. زمینه: یکی از بیماری های مزمن جسمی، بیماری عروق کرونری قلب است. بیماری های قلبی عروقی از جمله بیماری های روان تنی هستند که علاوه بر عوامل زیستی، تحت تاثیر عوامل روانی اجتماعی نیز قرار دارند. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری این مطالعه شامل افراد با بیماری عروق کرونری بودند که در سه ماهه دوم سال 98 به بخش قلب مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی کرج به صورت سرپایی یا بستری مراجعه کرده بودند. نمونه مطالعه شامل 30 بیمار بود که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در گروه آزمون (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمون تحت مداخله درمانی مبتنی بر شفقت ورزی در قالب 8 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای یک جلسه قرار گرفتند و گروه کنترل در فهرست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پروتکل درمان مبتنی بر شفقت ورزی گیلبرت، پرسشنامه پیروی از درمان و پرسشنامه شخصیت تیپD دنولت بود. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 24 با استفاده از طرح واریانس آمیخته تحلیل شدند. یافته ها. پس از مداخله، میانگین نمره پیروی از درمان در گروه آزمون (43/33 با انحراف معیار 4/22) نسبت به گروه کنترل (34/60 با انحراف معیار 4/33) به طور معنی داری بیشتر بود. همچنین، مشخص شد که پس از مداخله، میانگین نمره شخصیت تیپ D در گروه آزمون (26/73 با انحراف معیار 4/94) نسبت به گروه کنترل (36/53 با انحراف معیار 4/27) به طور معنی داری کمتر است. اثر زمان، اثر تعامل زمان/گروه ها، و اثر گروه برای متغیر پیروی از درمان و شخصیت تیپ D معنادار بود که نشان می-دهد درمان مبتنی بر شفقت ورزی بر پیروی از درمان و شخصیت تیپ D در افراد با بیماری عروق کرونری موثر است. نتیجه گیری: برنامه هایی که در قالب مداخله های آموزشی روان شناختی در کنار مداخلات پزشکی انجام می شود می توانند باعث پیشگیری از شدت یافتن بیماری، تسریع روند بهبود، ارتقای سلامت عمومی و سازگاری درازمدت بیماران شوند. توصیه می گردد درمانگران و متخصصان سلامت از آموزش درمان مبتنی بر شفقت ورزی برای بهبود سلامت روان شناختی و جسمی افراد با بیماری عروق کرونری استفاده نمایند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مراقبت خانواده محور بر پیامدهای نارسایی قلبی در افراد مبتلا به این بیماری در ایران صورت گرفت. زمینه: نارسایی قلبی یک سندرم بالینی پیچیده است که به دلیل ماهیت مزمن، پیشرونده و غیرقابل برگشت، به عنوان یکی از مشکلات مربوط به سلامتی مطرح شده است. روش کار: جستجوی جامع در پایگاه های داده ای علمی و موتورهای جست وجو شامل Science Direct، Scopus، PubMed، Google Scholar، و Medline با کلیدواژه های نارسایی قلبی و آموزش مراقبت خانواده محور به دو زبان فارسی و انگلیسی به منظور یافتن مطالعات منتشر شده بین سال های 2000 تا 2020 انجام شد. تعداد 6 مقاله یافت شد که بر اساس معیارهای ورود، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها. مطالعات انجام شده در مورد آموزش مراقبت خانواده محور بر پیامدهای بیماران نارسایی قلبی در ایران نشان داد این روش آموزشی نتایج مطلوبی بر پیامدهای نارسایی قلبی داشته است. نتیجه گیری: آموزش مراقبت خانواده محور باعث ارتقای خودمراقبتی و افزایش کیفیت زندگی افراد مبتلا به نارسایی قلبی می-شود. بهره گیری از این رویکرد آموزشی به عنوان یک روش آموزشی موثر، مقرون به صرفه و بدون نیاز به تجهیزات ویژه توصیه می گردد.

هدف: این مطالعه با مروری بر نحوه آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران به معرفی نوآوری های آموزشی با تمرکز بر افزایش دانش و مهارت پرستاران می پردازد. زمینه: در مدیریت احیای قلبی ریوی نوزادان، انجام گام به گام احیای نوزاد در زمان طلایی، منوط به داشتن دانش و مهارت کافی برای این مراقبت حیاتی است. آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران، به آنان کمک می کند تا بتوانند اقدام صحیح را انتخاب نموده و آن را به طور ماهرانه انجام دهند. انتخاب شیوه آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان نقش مهمی در ماندگاری دانش و افزایش مهارت پرستاران به عنوان اولین مراقبان نوزادان برای حفظ بقای آنان دارد. روش کار: این مطالعه مروری، با جستجو در پایگاه های داده ای Google Scholar، SID، Scopus، Cochrane، PubMed، Magiran، CINHAL، و Web of Science، با استفاده از کلید واژه های فارسی آموزش احیای قلبی ریوی نوزاد، پرستار، آموزش، دانش، مهارت و معادل انگلیسی آنها انجام شد. در مجموع، 48 مقاله با محدودیت زمانی 10 سال اخیر به دست آمد که با حذف 13 مقاله که متن کامل آن در دسترس نبود، در نهایت، تعداد 35 مقاله وارد مطالعه شدند. یافته ها: در سال های اخیر، آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان در پرستاران، از الگوی آموزش شفاهی خواندن کتاب و اسلاید به آموزش همزمان عملی روی مولاژ تغییر کرده است؛ و از صرفا تمرین روش های احیاء در هر مرحله، به شبیه سازی بر اساس ایجاد شرایط مشابه نوزاد واقعی برای تصمیم گیری و انجام روش صحیح احیای قلبی ریوی حتی توسط نرم افزارهای گوشی تلفن همراه ارتقاء یافته است. نتیجه گیری: در انتخاب روش های آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران، شیوه هایی می توانند تاثیر بیشتری داشته باشند که بتوانند علاوه بر انتقال دانش، مهارت به کارگیری آن دانش را نیز ارتقاء دهند. شیوه های نوین آموزشی امکان افزایش مهارت احیای قلبی ریوی نوزادان را در پرستاران به منظور حفظ بقای این گروه آسیب پذیر فراهم نموده اند.

هدف: این مطالعه با هدف مرور مطالعات مربوط به عوامل موثر بر ایجاد آرتریواسکلروز انجام شد. زمینه: منشاء پیدایش آرتریواسکلروز یا تصلب شرایین، که منجر به بروز بیماری های قلبی عروقی می شود، بسیار پیچیده است. عوامل درگیر در بیماری آرتریواسکلروز شامل عوامل همودینامیک، ترومبوتیک، کربوهیدرات، لیپید، و تغییرات متابولیک و خواص ذاتی جدار عروق هستند. این عوامل فیزیولوژی و بیوشیمیایی در نهایت منجر به پیدایش علایم بالینی در بیمار می شوند. همچنین، عوامل محیطی مانند استعمال سیگار و تغییر سبک زندگی به این عوامل دامن می زنند. پیشرفت بیماری آرتریواسکلروز و افزایش شدت آن نه تنها به وجود این عوامل خطر، بلکه به تداوم آنها در طول زمان نیز وابسته است. روش کار: در این مطالعه مروری، مقالات منتشرشده طی سال های 1998 تا 2018 که به گزارش عوامل موثر بر ایجاد آرتریواسکلروز پرداخته اند مورد بررسی قرار گرفتند. جستجوی مقالات از طریق پایگاه های داده ای شامل Science Direct، PubMed، Cochrane، Medline، SID، Scopus، CINAHL، OVID، Iran Doc و Magiran با جستجوی کلیدواژه های آرتریواسکلروز، بیماری های قلبی عروقی و معادل های انگلیسی آنها انجام شد. در مجموع، 30 مقاله انگلیسی با کلیدواژه های مذکور یافت شد که 15 مورد آن مطابق با هدف پژوهشی انتخاب شدند. یافته ها: مرور متون نشان داد تاکنون پیشرفت های قابل ملاحظه ای در شناخت عوامل موثر بر ایجاد آرتریواسکلروز صورت گرفته است. علاوه بر عواملی مانند سن، جنس، پرفشاری خون، سیگار، افزایش سطح LDL و کاهش میزان HDL کلسترول، که در ایجاد آرتریواسکلروز تاثیرگذار هستند، عوامل متابولیکی (اختلال در گلوکز)، عوامل ترومبوژنیک و هموستاتیک مانند فیبرینوژن و فاکتورهای التهابی نیز در پیدایش بیماری قلبی عروقی نقش دارند. علیرغم تحقیقات متعدد، موارد مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی همچنان در صدر آمار سازمان بهداشت جهانی قرار دارد و تحقیق درباره راه های پیشگیری و کنترل آن همچنان ادامه دارد. نتیجه گیری: با توجه به آمار بالای موارد مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی، ضروری است علاوه بر شناخت عوامل خطر بیماری آرتریواسکلروز، آموزش همگانی در سطوح مختلف جهت آگاهی و تغییر اساسی در شیوه زندگی و آموزش خودمراقبتی به بیماران نیز مورد توجه قرار گیرند.