مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)
سال:1391 | دوره:22 | شماره:89 |تعداد مقالات:17

سابقه و هدف: عفونت محل جراحی سومین عامل عفونت های بیمارستانی بوده، که بعد از اعمال جراحی قلب منجر به افزایش میزان عوارض، مرگ و میر و هزینه می گردد. از طرفی اهمیت آنتی بیوتیک های پروفیلاکتیک در جراحی قلب اثبات شده است. لذا این مطالعه با هدف مقایسه دو رژیم آنتی بیوتیکی سفازولین تنها و همراه با جنتامایسین در پیشگیری از عفونت محل جراحی در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر در مرکز قلب مازندران انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 400 بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونر در مرکز قلب مازندران انجام شد، بیماران به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در گروه کنترل سفازولین 2g قبل از برش استرنوم و بعد از آن 1g هر 6 ساعت به صورت داخل وریدی و به مدت 72 ساعت به بیماران داده شد. در گروه مداخله علاوه بر تجویز سفازولین به صورت فوق، جنتامایسین قبل از برش استرنوم و بعد از آن نیز هر 8 ساعت به میزان 1.5 mg/kg به صورت داخل وریدی و به مدت 72 ساعت برای بیمار تجویز شد. بیماران در روزهای 3، 7، 21 و 30 بعد از عمل جراحی توسط جراح قلب تحت ارزیابی علایم عفونت زخم قرار گرفتند. میزان کراتینین و BUN خون نیز قبل از عمل و در روزهای 2 و 4 بعد از عمل اندازه گیری شد.یافته ها: از 400 بیمار 392 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که 198 بیمار در گروه کنترل و 194 بیمار در گروه مداخله قرار داشتند. تفاوت معنی داری بین دو گروه مورد مطالعه از نظر متغیرهای دموگرافیک و بالینی وجود نداشت (p>0.05). پس از اتمام مطالعه میزان بروز عفونت بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (p>0.05) اما سطح سرمی BUN و کراتینین در گروه مداخله به صورت معنی داری از گروه کنترل بیشتر بود (p<0.05).استنتاج: با توجه به عدم وجود تفاوت معنی دار در میزان بروز عفونت در دو گروه مورد مطالعه و افزایش معنی دار سطح BUN و کراتینین در گروه دریافت کننده جنتامایسین + سفازولین، توصیه می شود از سفازولین به تنهایی به عنوان آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در پیشگیری از عفونت ناحیه جراحی پس از جراحی بای پس عروق کرونر استفاده نمود.

سابقه و هدف: یکی از راه های انتقال بیماری توکسوپلاسموزیس مادرزادی از طریق جفت به جنین می باشد که تشخیص این بیماری را در این مرحله بسیار حائز اهمیت می نماید. انگل توکسوپلاسما دارای آنتی ژن های متعددی می باشد که از آنتی ژن های دفعی - ترشحی آن در طراحی کیت الایزا اویدیتی استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی مقایسه ای کیت آماده و طراحی شده الایزا اویدیتی در مادران مبتلا به توکسوپلاسموزیس می باشد، که در کیت طراحی شده از آنتی ژن های دفعی - ترشحی انگل توکسوپلاسما گوندی استفاده گردید.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعه توصیفی بود. مواد مورد آزمایش برای کیت طراحی شده الایزا اویدیتی شامل مایع آسپیره شده صفاق موش های سفید کوچک آزمایشگاهی بود، که 7 روز قبل با تاکی زوئیت های انگل توکسوپلاسما گوندی (106 تاکی زوئیت در هر میلی لیتر) به روش تلقیح داخل صفاقی آلوده شده بودند. مایع فوق با دور1000 g  به مدت 15 دقیقه سانتریفیوژ و سپس مایع رویی به عنوان ترکیب آنتی ژن های دفعی ترشحی استخراج گردید.یافته ها: نتیجه این آزمایش نشان داد که اگر جهت تهیه کیت الایزا اویدیتی در تشخیص آنتی بادی IgG انگل توکسوپلاسما گوندی از آنتی ژن های تازه دفعی - ترشحی استفاده گردد، نتایج این آزمایش از کیت آماده ساخته شده در شرکت های مختلف از نظر کمیت و تیتر آنتی بادی بهتر خواهد بود.استنتاج: میانگین نتایج حاصل از الایزا اویدیتی طراحی شده با استفاده از آنتی ژن های دفعی - ترشحی انگل توکسوپلاسما گوندی، در تشخیص توکسوپلاسموزیس مادرزادی، قابل قبول تر از میانگین نتایج حاصل از کیت آماده تجاری بود.

سابقه و هدف: سرطان یکی از بیماری های شایع و در حال گسترش می باشد. به طوری که آمارها نشان می دهد در منطقه مدیترانه شرقی و ایران، میزان بروز آن در حال افزایش است. لذا با توجه به افزایش تعداد بیماران سرطانی و ماهیت تهدید کنندگی آن و مشکلاتی که برای بیماران و خانواده ها ایجاد می نماید، لزوم شناخت و درک نیازها و مشکلات بیماران به خصوص پس از مواجهه با تشخیص سرطان بسیار مهم و با اهمیت است و درک خواسته های بیماران به برخورد مناسب با آنها کمک می نماید. این مطالعه با هدف تبیین درک بیماران مبتلا به سرطان از نیازهای آنان در بیمارانی که در مرحله تشخیص بیماری قرار دارند، انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر با رویکرد کیفی و به روش تحلیل محتوی انجام شد. مشارکت کنندگان 19 نفر بیمار، پزشک، پرستار و بستگان درجه یک بیماران بودند که از بین مراجعین به بخش اونکولوژی، کلینیک فوق تخصصی سرطان و یکی از مراکز امداد بیماران سرطانی انتخاب شدند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف شروع و تا اشباع داده ها ادامه یافت. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه و یادداشت های عرصه استفاده شد. تمام مصاحبه ها ضبط و سپس کلمه به کلمه دست نویس شدند.یافته ها: از 565 کد اولیه به دست آمده، با تحلیل داده ها چهار طبقه شامل پشتیبانی توسط خانواده و اطرافیان، ارتباط موثر کارکنان درمانی، کمک سازمان های امدادرسان و ضرورت اطلاع رسانی و آماده سازی بیمار استخراج شد. درونمایه مشترک طبقات حمایت بود که اصلی ترین نیاز بیماران مبتلا به سرطان تشخیص داده شد.استنتاج: یافته های تحقیق نشان داد بیماران مبتلا به سرطان نیازهای زیادی پس از مواجهه با تشخیص و بیماری سرطان دارند که اولا شناخت و درک آنها توسط کارکنان بالینی و سیاست گزاران بهداشتی و درمانی و ثانیا ضرورت حمایت همه جانبه از این بیماران، از اهمیت خاصی برخوردار است.

سابقه و هدف: لیشمانیا تک یاخته ایی تاژکدار عامل لیشمانیوزیس است و مشکل عمده سلامت در بسیاری از کشورها، به خصوص در کشورهای در حال توسعه است. کانتاریدین ترکیبی ترپنوئیدی است که در سوسک های خانواده Meloidae و Oedomeridae وجود دارد و ماده ایی تاول زاست که در سلول های سرطانی، مرگ برنامه ریزی شده را القاء می کند. این مطالعه جهت تعیین اثر کانتاریدین در القاء مرگ برنامه ریزی شده سلولی در پروماستیگوت و ماکروفاژ آلوده به لیشمانیا صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی اثر کانتاریدین با غلظت های 0.5 تا 50 میکروگرم در میلی لیتر، بر پروماستیگوت لیشمانیا ماژور و غلظت های 50 و 20، 5 میکروگرم در میلی لیتر بر ماکروفاژ آلوده به لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت، با فلوسایتومتری بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان داد که کانتاریدین با غلظت 50 و 0.5 میکروگرم در میلی لیتر دی متیل سولفوک ید (Dimethy1 sulfoxid: DMSO) پس از 72 ساعت در پروماستیگوت ها به ترتیب 68.5 درصد کشندگی (63.23 درصد مرگ برنامه ریزی شده سلولی، 5.27 درصد مرگ برنامه ریزی شده تاخیری و صفر درصد نکروز) و 14.29 درصد کشندگی (13.12 مرگ برنامه ریزی شده، 1.12 درصد مرگ برنامه ریزی شده تاخیری و 0.05 درصد نکروز) می دهد. میزان کشندگی کانتاریدین 50 و 5 میکروگرم در میلی لیتر بر ماکروفاژ آلوده پس از گذشت 48 ساعت به ترتیب 61.81 درصد (43.42 درصد مرگ برنامه ریزی شده سلولی، 1.27 درصد مرگ برنامه ریزی شده تاخیری و 17.11 درصد نکروز) و 44.44 درصد (31.05 درصد مرگ برنامه ریزی شده سلولی، 10.08 درصد نکروز و 3.31 درصد مرگ برنامه ریزی شده تاخیری) بود. همچنین میزان کشندگی کانتاریدین 50 و 5 میکروگرم در میلی لیتر بر ماکروفاژ غیرآلوده پس از گذشت 48 ساعت به ترتیب 49.34 درصد (21.35 درصد مرگ برنامه ریزی شده سلولی، 4.23 درصد مرگ برنامه ریزی شده تاخیری و 23.76 درصد نکروز) و 43.79 درصد (34.9 درصد مرگ برنامه ریزی شده سلولی، 7.27 درصد نکروز و 1.61 درصد مرگ برنامه ریزی شده تاخیری) بود.استنتاج : نتایج نشان داد که کانتاریدین در زمان و غلظت های متفاوت باعث القای مرگ برنامه ریزی شده سلولی در پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور و ماکروفاژ آلوده به لیشمانیا ماژور می شود.

سابقه و هدف: کیفیت زندگی به درک هر فرد از موقعیت خود در زندگی گفته می شود که با توجه به زمینه فرهنگی و سیستم ارزشی که در آن زندگی می کند، تعیین می شود. هدف ما تعیین میزان رضایت مندی از کیفیت زندگی در دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و دانشجویان منابع طبیعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری و بررسی تاثیر عوامل مختلف بر آن بود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی، بر روی 853 دانشجو که 356 نفر آنها دانشجوی پزشکی و 497 نفر آنها دانشجوی منابع طبیعی بودند، انجام شد. پرسشنامه های بهره مندی و خوشنودی از کیفیت زندگی و جمعیت شناختی در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. یافته های پرسشنامه با روش های آماری t-test وANOVA ، مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میزان خوشنودی و بهره مندی از کیفیت زندگی در دانشجویان پزشکی به طور معنی داری کمتر از دانشجویان منابع طبیعی بود (p=0.002). میزان خوشنودی در دانشجویان دارای وضعیت اقتصادی بهتر (p=0.03)، ساکن در منزل والدین (p=0.009)، دانشجویان سال اول پزشکی (p=0.019) و سال اول منابع طبیعی (p=0.000) و دانشجویان جوان تر (p=0.001) بیشتر بود.استنتاج: کاهش میزان خوشنودی و بهره مندی از کیفیت زندگی در طول دوران تحصیل، هشداری به مسوولین امور آموزشی و رفاهی دانشجویان می باشند. عدم رضایت دانشجویان از وضعیت زندگی ممکن است سبب کاهش کیفیت کاری آنان شود و در مورد دانشجویان پزشکی، آنها را از نظر سلامت جسمی و روانی به الگوهای ضعیفی برای بیماران خود تبدیل می کند.

سابقه و هدف: مطالعات جدید نشان می دهد که اریتروپوئتین علاوه بر هماتوپوئزیز، دارای آثار حفاطتی غیر هماتوپوئتیک روی آسیب های ناشی از ایسکمی و ریپرفوزیون بافتی می باشد. این مطالعه اثربخشی داروی اریتروپوئتین را در کاهش آسیب ناشی از ایسکمی - ریپرفیوژن بافتی حین عمل بای پس عروق کرونری مورد بررسی قرار داد.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 60 بیمار کاندید عمل الکتیو بای پس عروق کرونری به طور تصادفی به دو گروه مورد (مداخله) و شاهد (عدم مداخله) تقسیم شدند. گروه مورد، اریتروپوئتین با دوز 700 واحد بر کیلوگرم در هنگام شروع و هنگام ریپرفیوژن در حین عمل به بیماران تزریق شد. مارکر قلبی تروپونین I و کراتین کیناز قلبی 8 ساعت بعد از عمل، اندازه گیری شد و اکوکاردیوگرافی نیز 6 ماه بعد از عمل در تمام بیماران دو گروه انجام شد. تحلیل داده ها با آزمون های آماری t-test وChi-square  وMann-withney  انجام شد.یافته ها: سطح تروپونین در دو گروه اریتروپوئتین و شاهد بعد عمل تفاوتی نداشت (p=0.3). سطح کراتین کیناز قلبی در گروه اریتروپوئتین از گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود (p=0.004). میزان6 کسر جهشی  ماه بعد از عمل در گروه اریتروپوئتین اندکی بیشتر بود اما این تفاوت معنی دار نبود (p=0.46)، ولی میزان حجم پایان سیستولی (p=0.017) و دیاستولی بطن چپ (p=0.04) در 6 ماه بعد از عمل در گروه اریتروپوئتین نسبت به گروه شاهد به صورت معنی داری کمتر بود.استنتاج: در این مطالعه تجویز اریتروپوئتین با کاهش آسیب ناشی ایسکمی - ریپرفیوژن بعد از عمل بای پس کرونری به صورت افزایش عملکرد قلبی و همچنین کاهش ریمودلینگ قلبی و کاهش حجم پایان سیستولی و دیاستولی بطن چپ همراه بود.

سابقه و هدف: ترومبوسیتوپنی در بین اختلالات خونی بعد از آنمی شایع ترین اختلال در حاملگی است و در 10 درصد حاملگی ها رخ می دهد. ترومبوسیتوپنی در خانم های حامله ممکن است همراه با عوارض مادری و نوزادی باشد. با توجه به اهمیت تشخیص علت ترومبوسیتوپنی که در نحوه درمان بیماری موثر است و عوارضی که ممکن است در حاملگی داشته باشد، این مطالعه با هدف تعیین شیوع، علل و عوارض احتمالی ترومبوسیتوپنی در حاملگی انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تمامی زنان بارداری که طی سال های 87 و 88 با سن حاملگی 24 هفته و بالاتر، جهت ختم حاملگی به بیمارستان های یحیی نژاد و آیت اله روحانی بابل مراجعه نمودند، انتخاب شده و زنانی که در آزمایشات انجام شده پلاکت کمتر از 150.000 در میکرولیتر داشتند، وارد مطالعه شدند. علت ترومبوسیتوپنی، عوارض مادری و نوزادی در این بیماران ثبت گردید. تعداد پلاکت کمتر از 100.000 در میکرولیتر به عنوان ترومبوسیتوپنی شدید در نظر گرفته شد.یافته ها: طی مدت مطالعه، 4589 مورد حاملگی مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد در 239 مورد ترومبوسیتوپنی گزارش گردید که شیوع ترومبوسیتوپنی در بارداری 5.2 درصد بود. علت ترومبوسیتوپنی در 222 بیمار (92.9 درصد) ترومبوسیتوپنی حاملگی، در 11 بیمار (4.6 درصد) ITP،5  بیمار (2.1 درصد) پره اکلامپسی و یک بیمار (0.4 درصد) سندرم HELLP بود. 6 حاملگی (2.5 درصد) با IUFD همراه بود. تنها در یک بیمار مبتلا به ITP خونریزی حین و پس از زایمان اتفاق افتاد. هیچ عارضه نوزادی در نوزادان متولد شده از زنان مورد مطالعه دیده نشد.استنتاج: ترومبوسیتوپنی حاملگی شایع ترین علت بروز ترومبوسیتوپنی در بارداری می باشد که عارضه ای در بارداری ندارد ولی افتراق آن از علل دیگر ترومبوسیتوپنی به خصوص پره اکلامپسی و سندروم HELLP که نیاز به ختم سریع تر حاملگی جهت جلوگیری از عوارض بعدی دارند، لازم می باشد.

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه تعیین ارتباط نمایه توده بدنی و الگوی توزیع چربی با سرم لیپیدی خون دختران فعال و غیرفعال 14-10 ساله شهر بندرعباس بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 780 نفر داوطلب شرکت در مطالعه بودند که فرم رضایت نامه شرکت در مطالعه را تکمیل نمودند. از این تعداد 155 نفر فعال، 340 نفر در سطح غیرفعال و 285 نفر در سطح متوسط بودند. افرادی که در سطح متوسط بودند حذف شدند. با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کوهن از بین این دو گروه 51 نفر در گروه فعال و 55 نفر در گروه غیرفعال به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابتدا قد، وزن، محیط کمر و محیط لگن جهت تعیین نمایه توده بدنی و الگوی توزیع چربی در بدن اندازه گیری شد. سپس برای بررسی عوامل خونی مورد مطالعه از آزمودنی ها نمونه خونی به صورت ناشتا گرفته شد و تجزیه و تحلیل آماری انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد بین دو گروه از نظر نمایه توده بدنی و الگوی توزیع چربی تفاوت معنی داری وجود دارد اما بین لیپوپروتئین کم چگال و پرچگال، تری گلیسیرید و کلسترول تام دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.استنتاج: بر اساس نتایج حاصل، بین نمایه توده بدنی و الگوی توزیع چربی و چربی های خون که از عوامل ریسک پذیر بیماری های قلبی است رابطه معنی داری را می توان مشاهده کرد اما بر اساس سطح فعالیت بدنی در مواردی تفاوتی بین افراد فعال و غیرفعال مشاهده نشد.

سابقه و هدف: القاء زایمان با هدف آماده کردن دهانه رحم برای ورود به فاز فعال زایمان، در حال حاضر یکی از شایع ترین روش ها در حیطه زنان و مامایی می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات میزوپرستول و اکسی توسین در سال 1390 در بیمارستان بوعلی تهران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دوسوکور بوده که در سال 1390 بر روی 60 نفر از زنان اول زای مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی شهر تهران انجام شده است. افراد به وسیله تخصیص تصادفی (Random Allocation) به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. داروی میزوپرستول و اکسی توسین هر چهار ساعت، به منظور القاء زایمان در افرادی که کاندید ختم حاملگی بودند تجویز شد.یافته ها: میانگین سن و انحراف معیار در گروه مداخله 24.0±3.9 و در گروه شاهد برابر 24.1±3.9 سال بود. بیشترین علل بستری زنان مورد مطالعه عدم وجود درد و حاملگی پس از موعد بود. متغیرهای نوع درمان، علت بستری و سابقه فشارخون ارتباط معنی داری با افزایش یا کاهش زمان رسیدن به انقباضات خوب و منظم از خود نشان دادند (p<0.05). نتایج حاصل نشان می دهد که تا سه ساعت بعد از دریافت داروهای تخصیص داده شده دو گروه مداخله و شاهد با هم تفاوت معنی داری نداشتند، اما بعد از آن به وضوح شاهد تاثیر بهتر داروی میزوپرستول در گروه مداخله هستیم (p=0.014).استنتاج: استفاده از داروی میزوپرستول در القاء زایمان در جهت کم کردن زمان رسیدن به انقباضات کوتاه و موثر به جای اکسی توسین مناسب تر می باشد و می تواند جایگزین مناسبی برای آن باشد. لازم به ذکر است که بین این دو دارو از نظر پیامدهای بارداری از جمله دفع مکونیوم، دیسترس جنینی و پارگی زودرس کیسه آب تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد.

سابقه و هدف: استفاده صحیح از شواهد و یافته های مبتنی بر تحقیقات منجر به ارتقاء کیفیت و اعتبار مراقبت شده است و پرستاران را نسبت به عملکرد خود پاسخگو می نماید. همچنین آگاهی از موانع به کارگیری نتایج تحقیقات، ابزار اساسی در جهت نیل به عملکرد مبتنی بر نتایج پژوهش ها است. این مطالعه به بررسی این موانع از دیدگاه پرستاران بالینی پرداخته است.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1390 بر روی 313 نفر از پرستاران سه مرکز بزرگ آموزشی - درمانی بابل انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که قسمت اول آن مربوط به اطلاعات علمی و حرفه ای واحدهای مورد پژوهش و قسمت دوم بر گرفته از مقیاس موانع فونک بود.یافته ها: نتایج تحلیل عامل، شناسایی چهار بعد بود که تحت عناوین انتشار، تحقیق، پرستاری و سازمانی نام گذاری شد. مهمترین موانع در انجام مطالعه به ترتیب نبودن وقت کافی در شغل پرستاری برای کاربرد عملی ایده های تازه، عدم نشر به موقع و سریع گزارشات و مقالات تحقیقی و عدم همکاری و مشارکت پزشکان با به کار بستن نتایج تحقیقات پرستاری بودند که هر یک به طور جداگانه در یک بعد خاص قرار گرفتند. موانع موجود شامل اعتماد کم پرستاران به نتایج تحقیقات، روشن نبودن درستی نتیجه گیری محققان از نتایج تحقیقات، گزارش نتایج متضاد در متون تحقیقی و انتشار اکثریت نتایج تحقیقات به زبان انگلیسی، تحت بارگذاری هیچ یک از عوامل قرار نگرفتند.استنتاج: یافته برجسته مطالعه حاضر این بود که واحدهای مورد پژوهش مشکلات و موانع را نسبتا در تمامی ابعاد تعیین کردند. با توجه به سه مانع اول می توان گفت که مسوولین باید تسهیلاتی را جهت به کارگیری یافته های تحقیقی ایجاد نموده و مجوز به کارگیری از آنها را صادر و جهت ایجاد دانش، مهارت و نگرش مثبت در پرستاران نسبت به تحقیقات، امکانات آموزشی را برای آنها فراهم نمایند.

سابقه و هدف: علی رغم پیشرفت های بسیاری که تاکنون در روش ترمیم انواع فتق های شکمی به وجود آمده ولی هنوز هم در مورد انتخاب بهترین تکنیک در ترمیم فتق ها اختلاف نظر وجود دارد. با توجه به میزان بالای عود در روش ترمیم Mayo این مطالعه با هدف استفاده از مش در بیماران با نقص کوچک فاشیا انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور بر روی بیماران 20 الی 70 سال مبتلا به فتق نافی مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی ریفرال انجام شد بیماران به طور تصادفی به دو گروه 40 نفری، شامل گروه ترمیم با مش و گروه ترمیم به روشMayo  تقسیم شدند. نتایج درمان از نظر عود و عفونت محل عمل به وسیله معاینه بالینی در پایان هفته اول، ماه اول و سال اول بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در گروه ترمیم به روش Mayo از 40 بیمار مورد بررسی 7 مورد عود و 3 مورد عفونت زخم دیده شد ولی در هیچ کدام از بیماران گروه ترمیم با مش عود و عفونت زخم دیده نشد. از نظر عود اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود داشت (p=0.004)، ولی از نظر عفونت زخم اختلاف معنی دار مشاهده نشد.استنتاج: با توجه به عود بالا در گروه ترمیم به روش Mayo و وجود عوامل خطر در این افراد (چاقی و مولتی پاریته) توصیه می شود که در این بیماران حتی در ترمیم نقص های کوچک فاشیا از ابتدا از مش استفاده شود.

سابقه و هدف: بهداشت دهان و دندان یکی از مهمترین شاخه های بهداشت عمومی به است. توجه به این مقوله یکی از برنامه های سازمان بهداشت جهانی (WHO) در حوزه پیشگیری از بیماری های مزمن و ارتقای سلامت می باشد. این نیاز در گروه مادران باردار به دلیل حفظ سلامت خود و جنین آنها بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تحلیلی 340 نفر از مادران باردار شهر اراک با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از مراکز بهداشتی درمانی انتخاب شدند. شاخص DMFT و مقیاس مربوط به عوامل مدل اعتقاد بهداشتی (حساسیت، شدت، منافع، موانع و خودکارآمدی) و عملکرد در خصوص مراقبت های بهداشت دهان و دندان سنجیده و در نهایت اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته ها: میانگین سن مادران باردار 28.2±3.7 سال و میانگین DMFT، 5.4±2.83 بود. از بین متغیرهای مدل اعتقاد بهداشتی خودکارآمدی و موانع درک شده بیشترین عامل پیش بینی کننده رفتار بهداشتی دهان و دندان در مادران باردار بود. میانگین نمره عملکرد مادران در خصوص مراقبت های بهداشت دهان و دندان 43.1±9.7 بود. در این پژوهش بین حساسیت درک شده و عملکرد (r=0.44 و p=0.008)، شدت درک شده و عملکرد (r=0.51 و p=0.002)، خودکارآمدی و عملکرد (p=0.001, r=0.61) ارتباط معنی داری وجود داشت. بین موانع درک شده در خصوص انجام رفتارهای مراقبت بهداشت دهان و دندان و عملکرد مادران در این زمینه ارتباط معکوس مشاهده شد (r=-0.65 و p=0.001).استنتاج: این مطالعه نشان داد که موانع ادراکی با رفتار مسواک کردن در ارتباط است بنابراین برای آموزش مسواک زدن باید این موانع ادراکی مورد توجه متخصصان بهداشت دهان و دندان قرار گیرد. از طرف دیگر خودکارآمدی مهمترین متغیر پیش بینی کننده مراقبتی بهداشت دهان و دندان در مادران باردار می باشد بنابراین، متخصصان بهداشت دهان و دندان باید اعتماد به خود را در مادران باردار رای رعایت رفتارهای مراقبت های بهداشت دهان و دندان تقویت کنند.

توده دریچه میترال فرعی، یک آنومالی مادرزادی قلبی نادر است که تاکنون در دنیا تنها 130 مورد آن گزارش شده است. این توده می تواند تنها یا همرا با آنومالی های قلبی دیگر باشد و معمولا در کودکی تشخیص داده شده و در تشخیص افتراقی با دیگر توده های قلبی مثل تومور یا وژتاسیون قرار می گیرد. بیمار مورد گزارش یک خانم 27 ساله فاقد علائم بود که جهت بررسی توده قلبی به بیمارستان ارجاع شده بود و پس از اکوی اولیه مورد بررسی بیشتر قرار گرفت. اکوی ترانس توراسیک و سپس اکوی مری نشان داد که در خروجی بطن چپ یک نوع ممبرانوی بافت فرعی دریچه میترال بدون انسداد وجود داشت. اکو در تشخیص افتراقی و تصمیم گیری برای جراحی یا تحت نظر قرار دادن این بیماران بسیار سودمند می باشد.

یکی از موارد نادر دیابت در کودکان سندرم روجر است که با شروع زودرس دیابت ملیتوس، آنمی مگالوبلاستیک و کری حسی عصبی مشخص می شود. در این گزارش سه مورد از این سندرم در یک فامیل ایرانی که والدین منسوب داشتند معرفی می گردند (دو خواهر و برادر و یک پسرعمو). هر سه بیمار با تابلوی دیابت، کم خونی و کاهش شنوایی به بخش اطفال بیمارستان امام رضا (ع) مشهد مراجعه نموده و در بررسی انجام شده سندرم همراه با جهش ژنتیکی در هر سه مورد تایید شد. پس از درمان خوراکی با تیامین کم خونی هر سه بیمار اصلاح و قندخون در دو مورد طبیعی گردید ولی کاهش شنوایی آنها باقی ماند.

آنوریسم کاذب و سلولیت ناحیه فمورال در سال های اخیر به علت تزریق مواد مخدر توسط معتادان تزریقی شیوع پیدا کرده است. البته این روند سال ها است که در اروپا شیوع پیدا کرده ولی در اواخر دهه 1990 در کشور ایران مواردی از آن به صورت گزارش مورد به دلیل نادر بودن گزارش شده است. اما امروزه موارد بیشتری از این مورد با شدت بالاتر به دلیل آمیختگی آنوریسم کاذب و سلولیت با بیماری های ناشی از کاهش سیستم ایمنی مانند AIDS دیده می شوند. در این مقاله 14 مورد بیمار معرفی می شوند.