کومش
سال:1399 | دوره:22 | شماره:2 (پیاپی 78) |تعداد مقالات:21

هدف: مطالعات بسیاری در مورد اثربخشی درمان های مبتنی بر ذهن آگاهی در درمان اعتیاد و کاهش چالش های طولانی مدت آن انجام شده است. این پژوهش با هدف مرور سیستماتیک و فراتحلیل مطالعات انجام گرفته در داخل کشور در زمینه اثربخشی درمان های مبتنی بر ذهن آگاهی بر پیشگیری از عود اعتیاد انجام پذیرفت. مواد و روش ها: بر همین اساس تمامی مقالاتی که در داخل کشور انجام شده و در مجلات معتبر داخلی و یا بین المللی به چاپ رسیده است با استفاده از جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Sid، Magiran، Google scholar، Science direct، Web of Science، و Pubmed جمع آوری گردید. جستجو به دو زبان فارسی و انگلیسی انجام شد. پس از جستجو، غربالگری و ارزیابی کیفیت مقالات و اعمال معیارهای ورود و خروج پژوهش، داده های به دست آمده با استفاده از پولد آردی و دستور متان مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: از بین 503 مقاله اولیه پنج مطالعه معیارهای ورود به فراتحلیل را دارا بودند که متاآنالیز انجام شده بر روی این مطالعات نشانگر اثربخشی معنادار این درمان بر پیشگیری از عود اعتیاد می باشد. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی درمان های مبتنی بر ذهن آگاهی، لزوم توجه بیش تر سیاست گذاران و درمانگران اعتیاد به این شیوه درمانی احساس می شود.

هدف: بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease, IBD)، یک بیماری متاثر از عوامل گوناگون (فاکتورهای ژنتیکی، محیطی، میکروبی و سیستم ایمنی) است که دارای دو فرم اصلی کولیت اولسراتیو و بیماری کرون می باشد. میزان بروز و شیوع این بیماری در چند دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته است. با توجه به این که بیماران پاسخ ضعیف به درمان های دارویی نشان می دهند و یا نسبت به درمان های دارویی مقاوم هستند، بنابراین نیاز به ابزارهای درمانی جدید برای بیماری های التهابی دستگاه گوارش وجود دارد. وزیکول های خارج سلولی توسط انواع سلول ها از جمله سلول های بنیادی مزانشیمی تولید می شوند که نقش حیاتی در ارتباطات سلول به سلول ایفا می کنند. وزیکول های خارج سلولی بسته به محتویات خود می توانند پاسخ های ایمنی را تحریک یا سرکوب کنند. در سال های اخیر وزیکول های خارج سلولی حاصل از سلول های بنیادی به عنوان عوامل درمانی برای درمان بیماری های اتوایمیون و التهابی مورد استفاده و تحقیق قرار گرفته است. در این مطالعات نشان داده شده است که وزیکول های خارج سلولی حاصل از سلول های بنیادی باعث بهبود در شرایط التهابی می شود. در این مقاله مروری ما به طور خلاصه به بیان کاربردهای درمانی وزیکول های خارج سلولی در تنظیم پاسخ های ایمنی در بیماری التهابی روده می پردازیم.

صرع یکی از شایع ترین بیماری های عصبی است که هنوز روش قطعی برای درمان آن شناخته نشده است. راه اصلی درمان و کنترل تشنج های صرعی دارو درمانی است با این حال حدود 20 تا 30 درصد بیماران صرعی نسبت به درمان های دارویی مقاوم هستند و نیاز به راه های درمانی دیگری دارند. یکی از روش های درمانی نوین تحریکات عمقی مغز است. اما هنوز به سوالاتی اساسی از قبیل این که کدام ناحیه مغزی هدف مناسبی برای تحریک می باشد، کدام الگوی تحریک بهترین اثر درمانی را ایجاد می کند و مکانیسم احتمالی اثرات ضدتشنجی تحریکات عمقی مغز چیست، پاسخ روشنی داده نشده است. با استفاده از مدل های آزمایشگاهی صرع و تشنج نشان داده شده است که تحریکات الکتریکی با فرکانس کم (Low Frequancey Electrical Stimulation, LFS) یکی از الگوهای موثر تحریکات عمقی مغز برای کاهش شدت تشنج است. مکانسیم های دخیل در ایجاد اثرات ضد تشنجی LFS به طور کامل شناخته نشده است. در این مقاله با مروری بر مطالعات قبلی، به بررسی اثرات ضد تشنجی LFS و مکانیسم های احتمالی دخیل در آن و نیز تغییرات مشاهده شده در فعالیت نورون های مغزی به دنبال اعمال LFS خواهیم پرداخت.

هدف: تخمین سن، نقش مهمی در پزشکی قانونی، بیماری های غدد و دندان پزشکی بالینی دارد. هم چنین ارزیابی مراحل تکاملی دندانی نسبت به رویش دندان با ارزش تر است. در این پژوهش به مدل سازی سن تقویمی با استفاده از روش های نوین و غنی آماری پرداخته شده است به طوری که می تواند به عنوان یک روش عملی که تلفیقی از چند روش نوین آماری است، در علم پزشکی مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: در بین روش هایی که برای تعیین سن استفاده می شود، رایج ترین روش مورد استفاده در سراسر دنیا، روش نوین دمیرجین مودیفای است که بر اساس کلسیفیکاسیون دندان دائمی در رادیوگرافی پانورامیک می باشد. جامعه مورد بررسی در این تحقیق تعداد 87 نفر از بیماران مراجعه کننده که به صورت روش تصادفی ساده در طی دوره 12ماهه سال 94-1393 به درمانگاه خاتم الانبیا استان یزد مراجعه نموده اند، می باشد. با استفاده از سن تخمینی از دندان مولر سوم و متغیر جنسیت به ارزیابی سن تقویمی پرداختیم. در تجزیه و تحلیل مسائل رگرسیونی و به ویژه مدل بندی آماری بسیاری از داده ها مانند داده های اقتصادی، روانشناسی، علوم اجتماعی، علوم پزشکی، مهندسی و. . . با مشکل هم خطی در میان متغیرهای پیشگو و حضور نقاط دورافتاده در مجموعه داده ها مواجه هستیم. روش رگرسیون کم ترین توان های دوم خطا در برآورد پارامترهای مدل رگرسیونی نسبت به داده های پرت بسیار حساس است. اغلب روش های موجود برآوردیابی پارامترهای این مدل ها با رویکرد کم ترین توان های دوم خطا، تحت تاثیر داده های پرت، برآوردهایی نامناسب، دور از انتظار و با نرخ خطای زیاد ارائه می دهند. برای غلبه بر مشکل مشاهده های دورافتاده از روش های استوار استفاده می شود. هم چنین برای حل مشکل هم خطی چندگانه استفاده از رگرسیون ریج توصیه می شود. لذا در این مطالعه برآوردگرهای رگرسیونی ریج استوار در مدل سازی متغیرهای وابسته معرفی خواهد شد که نسبت به داده های پرت حساسیت کم تری دارند. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 17. 21 سال به تفکیک جنسیتی 67 درصد زن و 33 درصد مرد بوده است. هم چنین در بررسی ارتباط بین سن تخمینی 4 دندان به ترتیب بین دندان های بالا-راست و بالا-چپ و دندان های پایین-راست و پایین-چپ با ضریب هم بستگی بالای 70 درصد بوده است. میزان همبستگی بین دندان های فک بالا و پایین حدود 30 درصد و بین دندان های چپ و راست 60 درصد بوده است. دلیل استفاده از مدل رگرسیون استوار ریج در این پژوهش، وجود داده های پرت و هم خطی بین متغیرهای مستقل است. نتیجه گیری: لزوم استفاده از روش های پیشرفته ی آماری در علوم پزشکی در تحقیقات حاضر حائز اهمیت است که جهت برگزیدن بهترین مدل نیاز به بررسی دقیق داده ها داریم. لزوم استفاده از روش های پیشرفته ی آماری در علوم پزشکی در تحقیقات اخیر بسیار حائز اهمیت است که جهت برگزیدن بهترین مدل نیاز به بررسی دقیق داده ها داریم. در این تحقیق مدل برازش داده شده برای تخمین سن بر اساس روش رگرسیون استوار ریج، نسبت به سایر روش ها کاراتر است.

هدف: وزن، مهم ترین فاکتور رشد نوزاد و خودکارآمدی درک شده به عنوان عامل موثر بر این فرایند شناخته شده است. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ماساژ نوزاد توسط مادر بر وزن نوزادان و خودکارآمدی درک شده مادران با نوزاد نارس کم وزن بستری انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی که در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انجام شد، 80 نوزاد بر اساس معیارهای ورود همگن به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند 40 نوزاد با وزن کم طی 60 روز، روزانه 15 دقیقه توسط مادر با روغن زیتون ماساژ داده شدند و در گروه کنترل فقط مراقبت های معمول انجام گردید. در انتهای مطالعه میزان وزن گیری و نمره خودکارآمدی مادر با استفاده از ابزار خودکارآمدی درک شده مادر و آزمون های آماری استاندارد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین میانگین تغییرات وزن گروه مداخله (26/385± 88/2120) و کنترل (31/220± 88/1760) در روز دهم تولد و دو ماهگی اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (001/0=P). نتایج آزمون تی مستقل بیانگر افزایش معنی دار نمرات خودکار آمدی و ابعاد آن در دو گروه مداخله نسبت به کنترل بود (001/0>P). نتیجه گیری: ماساژ نوزاد با وزن کم توسط مادر موجب افزایش وزن گیری و ارتقای خودکارآمدی درک شده مادران می شود. با توجه به کم هزینه بودن این روش پیشنهاد می شود آموزش نحوه ماساژ به عنوان یکی از آموزش های ضروری حین ترخیص در نوزادان نارس قرار گیرد.

هدف: کودکان مبتلا به سرطان برای افزایش سطح کیفیت زندگی خود در کنار درمان های پزشکی، نیازمند درمان های روان شناختی هستند. بر همین اساس، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی گروه هنر بازی درمانی شناختی رفتاری و قصه درمانی شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی وابسته به سلامت در کودکان مبتلا به سرطان اجرا شد. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پژوهش سه گروهی با دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بود. از میان جامعه آماری کودکان 8 تا 12 سال مبتلا به سرطان در بیمارستان امیر شهر شیراز در تابستان سال 1397، 36 کودک به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر برای هر گروه) و گروه کنترل (12 نفر) گمارده شدند. از مقیاس کیفیت زندگی وابسته به سلامت کودکان (-KiD-KINDL بولینگر و راونز سایبرر، 1998) برای سنجش متغیر وابسته در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه هنر بازی درمانی شناختی رفتاری و قصه درمانی شناختی رفتاری هر یک به مدت 12 جلسه، تحت درمان قرار گرفتند. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین هنر بازی درمانی شناختی رفتاری و قصه درمانی شناختی رفتاری با گروه کنترل در کیفیت زندگی وابسته به سلامت (001/0>(P و مولفه های آن تفاوت معنادار وجود دارد(001/0>(P. ولی بین هنر بازی درمانی شناختی رفتاری و قصه درمانی شناختی رفتاری در افزایش کیفیت زندگی وابسته به سلامت کودکان مبتلا به سرطان تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0

هدف: پرخاشگری و اضطراب کودکان کار در دوران خردسالی پیش بینی کننده رفتارهای پرخطر دوران بعدی زندگی است. یکی از مهارت های آموزشی به کودکان کار توانایی مقابله با هیجانات و مدیریت خشم است. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مدیریت خشم بر پرخاشگری و اضطراب کودکان کار شهر اصفهان بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با چینش پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. 60 کودک کار به روش نمونه گیری در دسترس از دو مرکز در شهر اصفهان انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه پرخاشگری باس وپری (1992) و مقیاس اضطراب اسپنس کودکان (1998، SCAS) بود. مداخله به مدت هشت جلسه 60 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا گردید و بر روی گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که بین دو گروه در پیش آزمون تفاوت معنی دار وجود ندارد اما بین میانگین نمرات آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارتی آموزش مدیریت خشم باعث کاهش پرخاشگری و اضطراب کودکان کار در مرحله پس آزمون شده است (001/0p<). نتیجه گیری: در مجموع می توان بیان کرد که آموزش مدیریت خشم از عوامل مهم و تاثیرگذار بر کنترل پرخاشگری و اضطراب کودکان کار می باشد. بنابراین به کارگیری تکنیک های آموزشی درمانی مدیریت خشم برای کاهش پرخاشگری و اضطراب کودکان کار می تواند مفید باشد، از نتایج این پژوهش می توان در مداخلات درمانی-آموزشی سازمان بهزیستی و واحدهای مشاوره آموزش و پرورش استفاده نمود.

هدف: بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به عوارض مزمن دیابت و فشار خون، به برنامه ریزی در جهت اتخاذ تدابیر لازم به منظور پیشگیری و یا کنترل عوارض و ارتقای سطح کیفیت زندگی بیماران کمک می نماید. هدف این مطالعه، بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پرفشاری خون و دیابت نوع دو بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی، بر روی 150 آزمودنی مشتمل یر 100 بیمار (50 نفر دیابت نوع دو و 50 نفر پرفشاری خون) و 50 نفر از افراد به ظاهر سالم از همراهان بیماران (عدم ابتلاء به دیابت، پرفشاری خون و سایر بیماری های مزمن طبق نظر متخصص بالینی) که طی شش ماهه اول سال 95 به درمانگاه داخلی بیمارستان کوثر مراجعه نموده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها سیاهه خصوصیات فردی و بیماری و پرسش نامه ی کیفیت زندگی (SF36) بود. یافته ها: سه گروه از نظر سن، تاهل، تحصیلات، و محل سکونت، تفاوت معنی داری نداشتند. گروه ها از نظر نمره کیفیت زندگی کلی (013/0=P) و در ابعاد جسمی (001/0=P) و ابعاد روان شناختی (013/0=P) با هم تفاوت معنی داری داشتند، به طوری که نمره کیفیت زندگی کلی بیماران دیابتی از بیماران مبتلا به پر فشاری خون کم تر بوده است (009/0=P). هم چنین نمره کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع دو در زیر مقیاس های علائم جسمی و روان شناختی از بیماران پر فشاری خون کم تر بوده است (001/0>P). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد نمره کیفیت زندگی بیماران مبتلاء به دیابت نسبت به بیماران مبتلاء به فشار خون به خصوص در ابعاد جسمی و علائم روان شناختی پائین تر می باشد. بنابراین برنامه ریزی جهت ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلاء به دیابت ضرورت دارد.

هدف: پوسیدگی زودرس دندانی(Early Childhood Caries, ECC) یکی از مشکلات شایع سلامتی است. این تحقیق به منظور تعیین شیوع پوسیدگی های زودرس دندانی و بررسی ارتباط آن با فاکتورهای خطر اجتماعی-اقتصادی در میان کودکان زیر 6 سال مهدهای کودک شهر سمنان در سال 1397 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 1332 کودک کم تر از شش سال از مهدهای کودک شهر سمنان جهت بررسی وجود پوسیدگی های دندانی مورد معاینه قرار گرفتند. متغیرهایی نظیر سن، جنس، شغل و میزان تحصیلات والدین و سطح مهدکودک ثبت شدند. تعداد دندان های پوسیده، پرشده و خارج شده از کودکان نیز جهت تعیین dmft محاسبه شدند. یافته ها: از 1332 کودک مورد معاینه، 1/61% دارای پوسیدگی زودرس دندانی بودند. نتایج نشان دادند که متغیر سن (001/0p<، 56/2-90/1 CI: 95%، 21/2= ORو شغل مادر (002/0=p) ارتباط معنی داری با شیوع پوسیدگی زودرس دندانی داشته اند. هم چنین خطر ECC در فرزندان زنان خانه دار 33/2 برابر(02/0=p) و زنان کارمند در حوزه غیر علوم پزشکی 95/2 برابر (005/0=p) فرزندان زنان کارمند در حوزه علوم پزشکی بوده است. نتیجه گیری: یافته ها نشان دهنده شیوع بالای پوسیدگی زودرس دندانی در کودکان کم تر از شش سال شهر سمنان می باشد. بنابراین باید اقدامات لازم جهت افزایش سطح آگاهی مادران خانه دار بالاخص در مراقبت از فرزندان با سنین نزدیک به مدرسه درباره نحوه مراقبت های بهداشتی و توجه به رژیم غذایی کودکان صورت پذیرد.

هدف: بیماران قلبی به دلیل روند بیماری از اختلالات خواب رنج می برند. یکی از روش های درمان اختلالات خواب، رایحه درمانی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه تاثیر رایحه درمانی با عصاره های پرتقال و بهارنارنج بر کیفیت خواب بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد صورت گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش کارآزمایی بالینی بر روی 120 بیمار بستری در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1397 صورت گرفت. نمونه ها به صورت تصادفی در چهار گروه رایحه درمانی با عصاره پرتقال، عصاره بهارنارنج، عصاره ترکیب پرتقال-بهارنارنج و گروه شاهد تقسیم شدند. سه گروه تحت رایحه درمانی با این دو عصاره قرار گرفتند. در گروه شاهد تنها مراقبت های معمول صورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه کیفیت خواب بیمارستان سنت ماری و فرم مشخصات جمعیت شناختی بود. یافته ها: میانگین زمان خواب در گروه بهارنارنج 3/0± 5/6 ساعت، گروه پرتقال 7/0± 8 و گروه ترکیب پرتقال-بهارنارنج 8/0± 8 بود که نسبت به گروه شاهد (4/0± 4/5) معنی دار بود (0/000=P). میانگین نمره کیفیت خواب در گروه پرتقال، بهارنارنج و ترکیب پرتقال-بهارنارنج نسبت به گروه شاهد معنی دار بود (0/0008=P). مقایسه میانگین نمره کیفیت خواب در گروه رایحه درمانی ترکیبی نسبت به دو گروه رایحه درمانی منفرد معنی دار بود (0/05>P). همچنین مقایسه کیفیت خواب در دو گروه پرتقال و بهارنارنج معنی دار نبود (0/082=P). نتیجه گیری: رایحه درمانی با عصاره های پرتقال و بهارنارنج به صورت منفرد و ترکیبی با تاثیر مثبت بر کیفیت خواب می تواند به عنوان یک اقدام مکمل در مراقبت های پرستاری مورد استفاده قرار گیرد.

هدف: اطلاعات موجود نشان می دهد که بین نارسایی عملکرد سیستم حس عمقی و کمردرد ارتباط وجود دارد. به همین دلیل، تمرینات حس عمقی معمولا بخشی از پروتکل توان بخشی این بیماران را شکل می دهد. مطالعات پیشین نشان داده است دستگاه ارتعاش عمومی بدن عملکرد عضلات و حس عمقی را بهبود می بخشد. هدف این تحقیق بررسی اثر ارتعاش عمومی بدن بر روی حس عمقی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 50 فرد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی شرکت کردند که به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. افراد در گروه آزمون، ارتعاش عمومی بدن توسط دستگاه ارتعاش عمومی بدن با فرکانس 20 هرتز و شتاب g 17-3 را در وضعیت اسکوات به مدت 360 ثانیه در6 تکرار دریافت کردند و افراد در گروه کنترل در همین وضعیت با زمان مساوی بر روی دستگاه قرار گرفتند در حالی که هیچ ارتعاشی دریافت نکردند. خطای بازسازی فعال زاویه کمری-لگنی در زوایای 30% و 60% کل دامنه حرکتی حداکثر خم شدن کمر و زاویه خنثی با دستگاه اینکلینومتر دیجیتال قبل از مداخله و بلافاصله 20 دقیقه بعد از مداخله در هر سه زاویه در هر دو گروه ارزیابی و اطلاعات ثبت گردید. یافته ها: با تطبیق اثر اصلی شرایط اندازه گیری (001/0P<) و اثر تعاملی آن با گروه (008/0=P) بین دو گروه بلافاصله بعد از مداخله تفاوت معنی داری وجود داشت (027/0=P). نتیجه گیری: ارتعاش عمومی بدن با فرکانس کم می تواند باعث بهبود حس عمقی در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی شود و می تواند به عنوان یک روش امن و نوین فیزیوتراپی برای درمان این افراد معرفی گردد.

هدف: بارداری و زایمان یکی از مهم ترین رخدادهای زندگی زنان است که می تواند عوارض قابل توجهی بر زندگی زنان داشته باشد. یکی از این عوارض، دیابت بارداری است که می تواند با پیامدهای جسمی و روانی همراه باشد. درک از بیماری ارزش پیشگویی کننده ای در ارتقای رفتارهای بهداشتی بیماران دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل خودتنظیمی بر استرس درک شده زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهد دار بود. نمونه ها از بین زنان مبتلا به دیابت بارداری بستری در بخش پره ناتال بیمارستان الزهرا شهر رشت (از اسفند 96 تا شهریور 97) انتخاب و به روش بلوک بندی چهارتایی تصادفی در دو گروه کنترل (40نفر) و آزمون (40نفر) قرار گرفتند. پرسش نامه مشخصات دموگرافیک و استرس درک شده در هر دو گروه تکمیل شد. در گروه آزمون، مداخله آموزشی مبتنی بر مدل خود تنظیمی به صورت انفرادی در 3 جلسه روزانه اجرا شد. پس از اتمام مداخله و 4 هفته پس از مداخله، مجددا پرسش نامه استرس درک شده در هر دو گروه تکمیل شد. یافته ها: قبل از مداخله بین مشخصات دموگرافیک و استرس درک شده دو گروه، اختلاف معنی داری وجود نداشت (65/0=p). بلافاصله پس از مداخله (001/0>p) و یک ماه پس از مداخله، نمرات استرس درک شده گروه آزمون (24/3± 51/18) در مقایسه با گروه کنترل (87/7± 20/23) به طور معنی داری کاهش یافته بود (0/002>p). نتیجه گیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان داد که مداخله آموزشی مبتنی بر مدل خود تنظیمی می تواند باعث کاهش استرس درک شده زنان مبتلا به دیابت بارداری شود. لذا انجام این مداخله به عنوان یک روش مفید، آسان و کم هزینه در زنان مبتلا به دیابت بارداری به منظور کاهش میزان استرس در آن ها توصیه می شود.

هدف: تصمیم گیری در مورد جراحی در بیماران مبتلا به شکاف کام زیرمخاطی (Submucousal cleft palate, SMCP) معمولا تا زمانی که ارزیابی های گفتاری قابل اجرا باشند، به تعویق می افتد. لذا این بیماران سال های بیش تری را با اختلالات مرتبط با شکاف طی می کنند. هدف این مطالعه، بررسی و مقایسه فراوانی انواع اختلالات ارتباطی قبل از دریافت جراحی کام در افراد مبتلا به SMCP با سنین مختلف می باشد، چرا که این اطلاعات به فراهم سازی خدمات درمانی در قالب تیم های چندرشته ای کمک می کنند. مواد و روش ها: پرونده بیماران بالای3 سال مبتلا به SMCP ترمیم نشده که بین سال های84 و 95به تیم شکاف کام دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مراجعه کرده بودند، انتخاب شد. اطلاعات مربوط به اختلالات زبانی، اختلالات تولید جبرانی، و درجات پرخیشومی در سه گروه سنی 7-3سال، 16-7سال و 16سال به بالا تحلیل شد. یافته ها: اکثریت مراجعه کنندگان در بین 61 بیمار مورد بررسی، کودکان پیش دبستانی بودند و 8/37% از آن ها، دچار نقایص زبانی واضح بودند. 8/73% از افراد به دلیل خطای تولید جبرانی به خدمات گفتاردرمانی نیاز داشتند. شیوع اختلال تولید جبرانی در بین گروه اول و دوم از لحاظ آماری متفاوت بود (p=0/0008) 37. 7% از افراد به دلیل وجود پرخیشومی متوسط و شدید، به ارزیابی های دستگاهی نیاز داشتند. نتیجه گیری: با توجه به فراوانی بالای اختلالات زبانی در گروه پیش دبستانی، مدیریت مناسب مشکلات احتمالی گوش میانی و ارزیابی های دقیق تر زبانی در این کودکان الزامی است. فراوانی بالای اختلالات جبرانی تولید در همه سنین، نیاز این بیماران را به خدمات گفتاردرمانی و روان شناسی به دلیل تاثیر این اختلالات بر رشد روانی-اجتماعی، ارزیابی توانایی های سوادآموزی و حمایت تحصیلی، نشان می دهد. ارزیابی های دستگاهی و احتمالا جراحی نیز در بیش از نیمی از این بیماران لازم است.

هدف: از الکتروشوک درمانی به منظور ایجاد تشنج جنرالیزه در درمان بیماری های روان پزشکی استفاده می شود، هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر افزودن دکسمدتومیدین به کتامین بر تغییرات ضربان قلب و فشارخون در الکتروشوک درمانی (Electroconvulsive therapy, ECT) بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی شده که درسال 1396-1397در مرکز پزشکی فوق تخصصی الزهرا (س) انجام شد، تعداد 50 بیمارروانپزشکی کاندید انجام ECT به دو گروه A و B تقسیم شدند. گروه A، یک بسته دارویی شامل سوکسینیل کولین به میزان mg/kg 5/0 و کتامین به میزان mg/kg 5/1 و دکسمدتومیدین بمیزان mcg/kg 1/0 دریافت کردند و گروه B، یک بسته دارویی شامل سوکسینیل کولین به میزان mg/kg 5/0 و کتامین به میزان mg/kg 5/1 و نرمال سالین دریافت کردند. متغییر های همودینامیک و عوارض دو دسته دارویی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته ها: طول مدت برگشت تنفس خودبه خودی از زمان قطع تشنج، برگشت تنفس خودبه خودی از زمان قطع تشنج، پایان تشنج تا هوشیاری کامل و اقامت در ریکاوری در گروه A به صورت معنی داری کم تر از گروه B بود (p<0/001). ولی میانگین فشار خون سیستولی و متوسط شریانی بعد از اتمام تشنج در گروه A به صورت معنی داری کم تر از گروه B بود میانگین SPO2 در دقیقه پنجم در گروه B به صورت معنی داری کم تر از گروه A بود. اما میزان فراوانی تهوع و درد عضلانی در گروه B به صورت معنی داری بیش تر از گروه A بود. نتیجه گیری: اضافه کردن دکسمتومدین به کتامین در ECT می تواند باعث کوتاه شدن طول مدت تشنج، ریکاوری، برگشت تنفس شود و هم چنین باعث کاهش عوارض تهوع و درد عضلانی و افت اکسیژن خون شود.

هدف: فنیل کتونوری ناشی از نقص آنزیم فنیل آلانین هیدروکسیلاز می باشد و در صورت عدم درمان سبب بروز مشکلاتی در مهارت های حرکتی-شناختی و فردی-اجتماعی می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر کنترل دقیق رژیم غذایی بر اختلالات رفتاری-هیجانی در بیماران مبتلا به فنیل کتونوری انجام شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی 60 نفر از کودکان مبتلا به فنیل کتونوری مراجعه کننده به بیمارستان حضرت معصومه (س) قم بررسی شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه مشکلات و نقاط قوت کودکان و نوجوانان توسط اولدین آن ها-قبل و بعد از مداخله سه ماهه رژیم غذایی کنترل شده-جمع آوری شد. یافته ها: میانگین مقدار فنیل آلانین قبل از مداخله در بیماران مورد بررسی mg/dl89/5± 81/12 بود که بعد از مداخله به mg/dl 08/6 ± 88/11 کاهش یافت و این مقدار اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (0/018=P). بیش ترین تاثیر معنی دار مداخله به ترتیب بر افزایش رفتارهای جامعه پسند برابر با 45%، کاهش مشکلات سلوک 3/38%، کاهش مشکلات بیش فعالی-کمبود توجه 35%، کاهش نشانه های هیجانی به میزان 35% بود (0/001>P). میانگین نمره کل پرسش نامه و زیر مقیاس های نشانه های هیجانی، مشکلات سلوک و بیش فعالی-کمبود توجه به شکل معنی داری بعد از مداخله کاهش داشته است (0/001>p). و نمره زیر مقیاس مثبت رفتارهای جامعه پسند افزایش معنی داری را نشان داده است (0/001>p). نتیجه گیری: مداخله تغذیه ای منظم و دقیق می تواند بر اختلالات رفتاری-هیجانی در بیماران مبتلا به فنیل کتونوری تاثیر مثبتی داشتته باشد به نحوی که سبب کاهش مشکلات بیماران در زیر مقیاس های نشانه های هیجانی، مشکلات سلوک و بیش فعالی-کمبود و ارتقا رفتارهای جامعه پسند بیماران مبتلا به فنیل کتونوری شود.

هدف: پیش شرطی کردن سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان روش امیدوار کننده ای برای افزایش قابلیت درمانی سلول های پیوند شده می باشد. در این مطالعه اثر درمانی سلول های بنیادی پیش شرطی شده با دی متیل اگزالیل گلیسین (DMOG) به همراه ورزش تردمیل را در مدل آلزایمر بررسی شد. مواد و روش ها: سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان به مدت 24 ساعت با DMOG تیمار و سپس از طریق ورید دمی به موش های صحرائی مدل آلزایمری تزریق شدند. در کنار پیوند سلول، حیوانات به مدت یک ماه روی تردمیل ورزش گرفتند. سپس بیان ژن های bax, bcl-2, Nrf2, and NQO1 روش Real-time PCR بررسی گردید. یافته ها: پیوند سلول های پیش شرطی شده تاثیر بیش تری در افزایش بیان ژن های فعال کننده آنتی اکسیدان (Nrf2, NQO1) و کاهش آپپتوزیس در مقایسه با سلول غیر شرطی داشت. در نهایت، انجام ورزش تردمیل به مدت یک ماه در کنار پیوند سلول های پیش شرطی شده با DMOG بیش ترین تاثیر حفاظتی عصبی را نشان داد. نتیجه گیری: پیوند سلول های بنیادی تیمار شده با DMOG در کنار ورزش تردمیل ممکن است از طریق افزایش فاکتور های آنتی اکسیدانی و کاهش آپپتوزیس اثرات حفاظتی در مدل آلزایمر داشته باشد.

هدف: آسیب به سیستم عصبی مرکزی و محیطی سبب ایجاد درد نوروپاتیک می شود. کافئین آلکالوئیدی گیاهی وآنتاگونیست غیر اختصاصی گیرنده های A1, A2a, A2b آدنوزین است. گزارش شده است که تزریق کافئین آستانه ی درد را افزایش داده و اثر محافظتی بر درد دارد. در این مطالعه اثر دریافت کافئین بر پاسخ های رفتاری درد نوروپاتیک در موش صحرائی مورد بررسی قرارگرفت. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر بر روی 56 سر موش صحرائی نر بالغ نژاد ویستار در محدوده ی وزنی 250-220 گرم انجام شد، درد نوروپاتیک به روش (CCI(Chronic constriction injury القاء شد. حیوانات به صورت تصادفی به 7 گروه (8=n) تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شم، گروه CCI، گروه سالین CCI +و گروه های آزمایش CCI که دوزهای 10، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم کافئین را به صورت حاد داخل صفاقی دریافت کردند. هیپرآلژزیای حرارتی، آلوداینای مکانیکی و حرارتی در روزهای 28، 21، 14، 7، 4 پس از جراحی اندازه‍ ‍ گیری شد. یافته ها: موش های نوروپاتیک کاهش در آستانه ی درد را نشان دادند دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم کافئین به طور معنی داری آلوداینیای حرارتی را افزایش داد. دوز 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم آن، هیپرآلژزیای حرارتی و آلوداینیای مکانیکی به طور معنی داری کاهش داد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اثرات کافئین روی درد وابسته به دوز می باشد. احتمالا مهار گیرنده ی A1 آدنوزین در اثر تشدید کننده ی درد و مهار گیرنده های A2b و A2a آدنوزین در اثر حفاظتی کافئین بر درد دخالت دارد.

هدف: الایزا یک روش حساس، اختصاصی، تکرار پذیر و سریع است که جهت سنجش فعالیت بیولوژیک آنتی بادی ها استفاده می شود. تراستوزومب یک آنتی بادی مونوکلونال انسانی ضد گیرنده ی فاکتور رشد اپیدرمی انسانی 2 (Human Epidermal growth factor Receptor 2, HER2) است که از شروع مسیر پیام رسانی پایین دستی جلوگیری می کند. تراستوزومب می تواند به عنوان کنترل مثبت در تعیین فعالیت آنتی بادی های ضد گیرنده HER2 مورد استفاده قرار گیرد. از دلایل محتمل ایجاد پس زمینه در الایزا، شستشو و بلوک کردن ناکافی است که لازم است بهینه شود. هم چنین، در الایزای غیر مستقیم جهت صرفه جویی در میزان آنتی ژن، ضروری است حداقل میزان آنتی ژن که می تواند منحنی تیتراسیون مناسب تراستوزومب را بدهد، تعیین شود. هدف از این مطالعه، بهینه سازی روش الایزا برای بیوسیمیلار تراستوزومب (آریوتراستTM، شرکت آریوژن فارمد) بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، متغیرهایی مانند دفعات شستشو، نوع ماده بلوک کننده و غلظت آنتی ژن در الایزای مبتنی بر HER2 و نوع سلول HER2 منفی و ماده ی بلوک کننده در الایزای مبتنی بر سلول بررسی گردید. یافته ها: در الایزای مبتنی بر HER2 مشخص گردید، شستشوی 5 مرتبه ای بین مراحل مختلف الایزا به صورت معناداری باعث ایجاد پس زمینه کم تری نسبت به شستشوی 3 مرتبه ای می شود. به علاوه، میزان اتصال غیر اختصاصی در حضور مسدود کننده ی شیر خشک 5 درصد به طور معناداری ازBSA 1 و 3 درصد کم تر بود. کم ترین میزان HER2 که منجر به ایجاد منحنی تیتراسیون مناسب برای آریوتراست شد، غلظت 1/0 میکروگرم در میلی لیتر بود. هم چنین، در الایزای مبتنی بر سلول نشان داده شد که استفاده از رده ی سلولی MDA-MB-231 به عنوان رده ی سلولی HER2 منفی به طور معنی داری منجر به کاهش پاسخ پس زمینه در مقایسه با MCF-7 شد. هم چنین، در این نوع الایزا محلول BSA 3 درصد به عنوان مسدود کننده ی مناسب انتخاب شد. نتیجه گیری: داده های به دست آمده، می تواند برای طراحی الایزای مبتنی بر HER2 و مبتنی بر سلول آنتی بادی های ضد گیرنده HER2 و قطعات آن مورد استفاده قرار گیرد.

هدف: شدت تمرین مقاومتی در شروع برای جلوگیری از آسیب عضله؛ التهاب و پاسخ آنتی اکسیدانی به درستی مشخص نیست. هدف اثر تمرین مقاومتی بیشینه و زیربیشینه بر آسیب عضله، التهاب و پاسخ آنتی اکسیدانی در مردان غیرورزشکار بود. مواد و روش ها: 19 دانشجو (سن، سال): 21/1± 16/20؛ قد (سانتی متر): 75/1± 21/178 و وزن (کیلوگرم): 37/1± 74/65) 3 ست 15تکراری تمرین مقاومتی بیشینه و زیربیشینه را با استراحت 3دقیقه ای اجرا کردند. نمونه خونی قبل، بلافاصله، 2، 24، 48 و 72ساعت پس از فعالیت اخذ و کراتین کیناز، لکوسیت و اسید اوریک اندازه گیری شد. تفاوت متغیرها در فواصل زمانی مختلف با Anova دوراهه-اندازه های مکرر و بونفرونی و تفاوت دو گروه با-t هم بسته بررسی شد. یافته ها: کراتین کیناز 48 و 72ساعت پس از هر دو شدت در مقایسه با مقادیر پایه به طور معنی داری افزایش یافت. این افزایش 72ساعت پس از شدت بیشینه در مقایسه با زیربیشینه به طور معنی داری بیش تر بود. لکوسیت 24، 48 و 72ساعت پس از هر دو شدت در مقایسه با مقادیر پایه به طور معنی داری افزایش یافت، اما 2ساعت پس از هر دو شدت در مقایسه با قبل و بلافاصله پس از فعالیت به طور معنی داری کاهش یافت. اسیداوریک 2، 24 و 72ساعت پس از شدت بیشینه 2، 48 و 72ساعت پس از شدت زیربیشینه در مقایسه با قبل فعالیت افزایش معنی داری داشت. ولیکن در فاصله زمانی 48ساعت پس از شدت بیشینه در مقایسه با زیربیشینه کاهش معنی داری داشت (p<0/05). نتیجه گیری: به افراد غیرورزشکار و مربیان توصیه می شود برای جلوگیری از آسیب و کوفتگی عضلانی و حفظ سلامتی تمرین مقاومتی را با شدت زیربیشینه شروع کنند.

هدف: سرطان پستان یکی از شایع ترین سرطان های عودپذیر در بین زنان است که عوامل مختلفی بر بروز متاستاز این بیماری موثرند، از طرفی مدل بندی هم زمان عود موضعی با متاستاز با در نظر گرفتن همبستگی بین زمان تا عود موضعی و متاستاز باعث دقیق تر شدن نتایج بررسی می شود. هدف از این مطالعه، به کارگیری مدل بندی شکنندگی توام برای عودهای چندگانه در داده های بیماران مبتلابه سرطان پستان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی بقای گذشته نگر، 342 زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز تحقیقات سرطان بیمارستان شهدای تجریش طی سال های 84 الی 95، مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران حداقل به مدت 6 ماه پس از تشخیص، تحت نظر این مرکز بودند و آخرین وضعیت آنان ثبت گردید. در مطالعه حاضر از مدل شکنندگی توام استفاده و تحلیل داده ها نیز در نرم افزار R نسخه 3. 4. 1 انجام شد. یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده از مدل شکنندگی توام برازش داده شده، می توان گفت خطر عودهای چندگانه (موضعی و متاستاز) برای بیمارانی که درجه تومور آن ها بیش تر از I و هم چنین اندازه تومور بزرگ تر از 20 میلی متر است افزایش می یابد (HR>1). خطر عودهای موضعی و متاستاز نیز همبستگی بالایی را نشان دادند 79/0=P از طرفی، نرخ بقای سه ساله و پنج ساله برای بیماران، به ترتیب برابر با 79/0 و 68/0 به دست آمد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، ارتباط بین دو نوع عود متاستاز و موضعی با یک دیگر در بیماران مبتلا به سرطان پستان میزان بالایی به دست آمد که از اهمیت بالایی در فرآیند شناخت و درمان این بیماری برخوردار است. اگر چه در این مطالعه، در یک نمونه بزرگی از بیماران، به ارتباط مثبتی بین عودهای چندگانه بیماران دست یافتیم، اما این نتایج، با داشتن تعداد کمی عود باید با احتیاط در نظر گرفته شود.

هدف: واسپین یکی از آدیپوکاین های جدید از خانواده پروتئازهای بازدارنده است که ممکن است منجر به حساسیت انسولینی شود. تحقیقات اندکی به تاثیر تمرینات ورزشی بر مقادیر سرمی واسپین پرداخته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین ترکیبی (مقاومتی و استقامتی) بر مقادیر سرمی واسپین و پروتئین واکنش دهنده C در مردان میانسال چاق غیر فعال بوده است. مواد و روش ها: 20 مرد چاق کم تحرک با میانگین و انحراف استاندارد سن، درصد چربی بدن، وزن و شاخص توده بدنی به ترتیب 1/2± 7/50 سال، 80/1± 10/31%، 22/5± 53/93 کیلوگرم، 22/1± 88/30 کیلوگرم بر مترمربع انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه فعالیت ورزشی ترکیبی (تعداد=10نفر) و کنترل (تعداد=10نفر) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین شامل ترکیبی از دو برنامه تمرینی استقامتی (به مدت زمان 10-34 دقیقه و با شدت 50-75% حداکثر ضربان قلب) و مقاومتی (شامل 1-2 دوره با 10-12 تکرار با شدت 50-75% یک تکرار بیشینه) بود که به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه با حداقل 48 ساعت استراحت بین جلسات اجرا شد. مرحله اول خونگیری قبل از پروتکل تمرینی و پس از 12 ساعت ناشتایی و مرحله دوم خونگیری 48 ساعت پس از خاتمه تمرینات اجرا شد. یافته ها: در گروه ورزشی نسبت به کروه کنترل، وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی به ترتیب 2/4، 7/4، 6/7% و نیز مقاومت انسولینی 1/7% کاهش یافت (05/0>P). سطوح سرمی واسپین در گروه ورزشی نیز پس از 12 هفته تمرین کاهش یافت (05/0>P). بین تغییرات واسپین با شاخص های آنتروپومتریکی، مقاومت انسولینی و پروتئین واکنش دهنده رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که همزمان با کاهش وزن و مقاومت به انسولین، سطح واسپین بدنبال ورزش ترکیبی کاهش یافت.