سابقه و هدف: میزان مرگ ناشی از سرطان معده در جهان رو به افزایش است. امروزه در بسیاری از سرطان ها ارتباط بسیار دقیقی بین ایجاد سرطان و تغییر میزان بیان رسپتور EGF وجود دارد. شاید شناخته شده ترین این تغییرات بیان بالای گیرنده های HER2 و HER1 در سرطان معده باشد. هدف این مطالعه بررسی میزان بیان این دو گیرنده در آدنوکارسینوم های پیشرفته موضعی معده و ارتباط آن با بقا بیماران می باشد.مواد و روش ها: نمونه ها شامل 130 بلوک پارافینی متعلق به بیماران دارای سرطان معده بیمارستان امام خمینی (ره) ساری در سال های 1388-1383 می باشد. برش های بافتی 4 میکرونی از بلوک ها تهیه و بر روی لام ها قرار داده شدند. اسلایدهای بافتی با استفاده از گزیلن دپارافینه شده سپس با استفاده از الکل آبگیری شدند.فعالیت پراکسیداز اندوژن مهار شد. آنتی بادی HER2 روی آن ها قرار گرفته و نهایتا با هماتوکسیلین رنگ آمیزی شدند.یافته ها: مارکر HER1 تنها در 23 نمونه (17.6 درصد) و مارکر HER2 تنها در 20 نمونه (15.4 درصد) مثبت شد. همراهی این دو مارکر نیز فقط در 9 بیمار (6.9 درصد) به طور همزمان دیده شد. در بررسی مارکر HER2 برحسب جنس در 91 بیمار مرد تنها 11 مورد (11.6 درصد) و در 39 نمونه زن تنها 9 بیمار (23 درصد) برای این مارکر مثبت بودند.استنتاج: با پیشرفت مرحله بیماری، میزان بیان مارکر HER1 نیز افزایش می یابد. این یافته ها می تواند نشان دهنده ارزش تشخیصی این مارکر در بیماران مبتلا به سرطان معده از نوع آدنوکارسینوم باشد. احتمالا میزان بیان گیرنده HER1 و HER2 با قدرت تهاجم بیماری و طول عمر بیماران مرتبط است.