مجله پرستاری و مامایی
سال:1397 | دوره:16 | شماره:9 (پی در پی 110) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: جهت ارزیابی درد پس از عمل از ابزارهای متفاوتی استفاده می شود. پرسشنامه درد مک گیل علاوه بر شدت درد بیمار، کیفیت آن را نیز در دو بعد حسی و عاطفی ارزیابی می کند. ازآنجایی که سنجش میزان درد بعد از جراحی اهمیت ویژه ای دارد، این مطالعه باهدف مقایسه و تعیین همبستگی مقیاس دیداری درد و ابعاد مختلف فرم کوتاه شده پرسشنامه درد مک گیل در ارزیابی درد پس از سزارین صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-همبستگی در 101 زن پس از سزارین انتخابی مراجعه کننده به بیمارستان ام البنین (س) مشهد در سال 1394 انجام گرفت. میزان درد 2 ساعت پس از سزارین توسط مقیاس دیداری و سپس فرم کوتاه شده پرسشنامه درد مک گیل، اندازه گیری شد. مقیاس دیداری به صورت یک خط کش 10 سانتی متری با نمره صفر تا 10 بود. فرم کوتاه شده پرسشنامه مک گیل شامل 12 کلمه به منظور بررسی کیفیت درد در دو بعد حسی (9 کلمه) و بعد عاطفی (3 کلمه) درد و یک مقیاس کلامی جهت بررسی شدت درد بود. تجزیه وتحلیل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه (19) و آزمون های کای اسکوئر، همبستگی اسپیرمن و پیرسون انجام شد. یافته ها: میزان درد با استفاده مقیاس دیداری درد، (50/1± 72/3) و بر اساس نمره کل فرم کوتاه شده پرسشنامه درد مک گیل (40/4± 90/9) بود. مقیاس دیداری درد بیشترین همبستگی را با عبارات کلامی شدت درد (64/0 r=001/0>p) داشت. بر اساس مقیاس دیداری، شدت درد اکثریت افراد در حد خفیف (6/44 درصد) یا متوسط (4/52) بود؛ بر اساس مقیاس کلامی پرسشنامه درد مک گیل نیز، اکثر افراد شدت درد خود را خفیف (60/40 درصد)، یا ناراحت کننده (6/44 درصد) توصیف کردند. هرچند مقیاس دیداری همبستگی معنی داری با نمره کل پرسشنامه مک گیل (55/0 r=001/0>p) و بعد حسی درد (60/0r=001/0>p) داشت، اما این مقیاس با بعد عاطفی ارتباط معنی داری نداشت (16/0r=09/0=p). نتیجه گیری: مقیاس دیداری درد، ابزار مناسبی جهت ارزیابی شدت درد جراحی می باشد؛ اما کیفیت و بعد عاطفی درد را ارزیابی نمی کند. با توجه به اینکه درد یک مسئله چندبعدی بوده و علاوه بر اجزای جسمی مشتمل بر اجزای عاطفی نیز می شود؛ استفاده از پرسشنامه درد مک گیل، توصیه می گردد.

پیش زمینه و هدف: عوامل متعددی بر شکل گیری یادگیری سازمانی و تسهیل روند آن در سازمان موثرند، ازجمله این عوامل تاثیرگذار و شاید مهم ترین آن ها فرهنگ سازمانی و هوش سازمانی است. یادگیری سازمانی برای توصیف انواع خاصی از متغیرهای سازمانی که جریان دارد، به کار گرفته می شود. یکی از این متغیرها هوش سازمانی است. هوش سازمانی توانایی بالقوه سازمان برای گردآوری اطلاعات مرتبط محیطی و تبدیل این اطلاعات به دانشی سودمند است که در انطباق پذیری سازمان با محیط تاثیرگذار است. هدف این تحقیق پاسخ به این سوال است که آیا هوش سازمانی و فرهنگ سازمانی با یادگیری سازمانی رابطه دارد یا خیر؟ مواد و روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی کارکنان (پزشکان، پرستاران و ماماها) بیمارستان شهید مطهری ارومیه بود و حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران، 150 نفر برآورد گردید. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد فرهنگ سازمانی دنیسون، یادگیری سازمانی نیفه و هوش سازمانی آلبرخت استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS3 تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش نشان داد که هوش سازمانی و فرهنگ سازمانی تاثیر مثبت و معناداری بر یادگیری سازمانی داشته و همچنین هوش سازمانی نقش میانجیگری در رابطه بین فرهنگ سازمانی با یادگیری سازمانی را دارد. نتیجه گیری: تغییرات مبتنی بر یادگیری کلید موفقیت هر سازمان است؛ بنابراین، راه حل های مناسب برای بهبود و ارتقاء این تغییرات برای کمک به سازمان ها برای تغییر عینی موردنیاز است. با توجه به شناسایی تاثیر مثبت هوش سازمانی و فرهنگ سازمانی بر روی یادگیری سازمانی، به نظر می رسد می توان با افزایش و تقویت هوش سازمانی و فرهنگ سازمانی، زمینه را برای بهبود یادگیری سازمانی فراهم کرد.

پیش زمینه و هدف: پرستاران به عنوان بزرگ ترین گروه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نظام سلامت هستند که به طور قابل توجهی کیفیت و اثربخشی خدمات مراقبتی بهداشتی را تحت تاثیر قرار می دهند. این امر، توسعه دانش علمی پرستاری را می طلبد که مستلزم توجه نظامند به فعالیت های پژوهشی پرستاری به ویژه تحقیقات بالینی است تا شواهد قوی برای مداخلات پرستاری فراهم گردد. در این راستا، اولویت پژوهی گامی ضروری جهت ارتقاء کیفیت خدمات بهداشتی به شمار می آید. این مطالعه باهدف تعیین اولویت های پژوهشی پرستاری در ایران انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه ابتدا با استفاده از روش سه مرحله ای دلفی با مشارکت 19 نفر از صاحب نظران پرستاری در حوزه مدیریت، بالین، آموزش و پژوهش در سال 1394 انجام شد و سپس در سال 1396 موردبازنگری قرار گرفت. در ابتدا پیش نویس اولویت های پژوهشی مرتبط با موضوعات پرستاری با توجه به دغدغه های صاحب نظران پرستاری و اسناد بالادستی تهیه گردید. سپس اولویت های تهیه شده در سه مرحله متوالی برای مشارکت کنندگان ارسال شد و نظرات آن ها با روش تحلیل محتوای جهت دار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بازنگری اولویت های پژوهشی با مشارکت 43 نفر از متخصصان پرستاری از تمامی نقاط ایران صورت گرفت. یافته ها: بر اساس تحلیل محتوای داده ها در مرحله تعیین اولویت های پرستاری، 36 اولویت در حیطه های مدیریتی (21 مورد)، آموزشی (2 مورد)، خدمات مراقبتی (11 مورد) و پژوهش (2 مورد) حاصل شد که در مرحله بازنگری به 57 اولویت پژوهشی در چهار حیطه مدیریتی (23 مورد)، آموزشی (11 مورد)، خدمات مراقبتی (18 مورد) و حیطه پژوهش (5 مورد) افزایش یافت. بحث و نتیجه گیری: اولویت های حاضر بر روی نیازهای ملی پژوهش در پرستاری تمرکز دارند. انجام تحقیقات در حیطه های شناسایی شده در این مطالعه می توانند کیفیت مراقبت های پرستاری و پیامدهای سلامتی را بهبود بخشند و درنهایت سبب حفظ و ارتقاء سلامت فرد، خانواده و جامعه شوند.

پیش زمینه و هدف: اعتیاد به مواد مخدر در طی 15 سال اخیر یکی از مهم ترین مشکلات جامعه بشری امروز به شمار می رود که در این میان توجه به وضعیت تاهل از جنبه های مهم می باشد. لذا هدف از این مطالعه مقایسه عوامل مستعدکننده مصرف مواد مخدر در مردان مجرد و متاهل در مراکز ترک اعتیاد وابسته به بهزیستی شهر تهران بود. مواد و روش کار: مطالعه توصیفی – مقایسه ای بر روی کلیه مردان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد وابسته به بهزیستی شهر تهران که از بین آن ها 200 نفر معتاد مجرد و متاهل با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته شامل مشخصات دموگرافیک و 5 بعد علل مستعدکننده مواد مخدر با روایی و پایایی تایید شده بود. داده ها با استفاده از روش های آماری تی تست و کای دو مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بیشترین عوامل در افراد مجرد معتاد اضطراب، سابقه آزاردیدگی جنسی، استفاده از مواد برای لذت جویی و خوش گذرانی، احساس کنجکاوی نسبت به مواد، تقلید از رفتار دیگران، رفتار خشن و مستبدانه، سخت گیری زیاد خانواده، مشکلات مربوط به محل تحصیل، استرس تحصیلی و در افراد متاهل، نگرش مثبت به مواد مخدر، فشار مسائل اجتماعی، حساسیت شدید خانواده، داشتن دوست معتاد بود. نتیجه گیری: می توان با کشف مهم ترین علل روی آوری به مواد مخدر در گروه های متاهل و مجرد زمینه را جهت افزایش سطح آگاهی در این افراد ایجاد کرد و از بروز بسیاری از مشکلات بهداشتی ازجمله اعتیاد جلوگیری نمود.

پیش زمینه و هدف: حاملگی و زایمان یک حادثه بزرگ در زندگی زنان می باشد. ترس از زایمان از مهم ترین علل عدم انتخاب شیوه زایمان طبیعی می باشد. در این پژوهش شیوع و علل ترس از زایمان در زنان باردار شکم اول موردبررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی به روش سرشماری بر روی 181 مادر باردار شکم اول تحت پوشش مراکز سلامت شهرستان تالش انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مشتمل بر مشخصات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به زایمان و سزارین و علل ترس از زایمان بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS و آزمون های آمار توصیفی، آزمون مجذورکای، آزمون دقیق فیشر و آزمون های آماری تی مستقل و آنالیز واریانس جهت بررسی تفاوت میانگین ها و یا رتبه ها استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه 7/82 درصد از مادران درجاتی از ترس (8/31 درصد ترس کم و 9/32 درصد ترس متوسط و 9/17 درصد ترس زیاد) از زایمان داشتند. بین آگاهی از عوارض سزارین و میانگین نمره ترس از زایمان طبیعی تفاوت معنی داری وجود داشت (p=0. 017) و با افزایش آگاهی ترس مادران کاهش پیدا می کرد. شایع ترین علت ترس از زایمان، ترس از آسیب به نوزاد بود. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت ترس از زایمان در افزایش سزارین لازم است دلایل این ترس توسط مسئولان بهداشتی موردتوجه قرار گیرد و ارائه خدمات مشاوره ای به منظور کاهش ترس از زایمان در زنان نخست زا پیشنهاد می گردد.

پیش زمینه و هدف: یکی از مشکلات سلامتی در هر کشوری، جمع آوری داروهای مازاد در منازل می باشد که وجود این داروها علاوه بر تحمیل هزینه های اقتصادی بر نظام سلامت می تواند مشکلاتی برای خانواده ها مانند مسمومیت و مصرف بی رویه ایجاد نماید. این مطالعه به منظور بررسی داروهای مانده مصرف نشده در شهر ارومیه انجام گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بود و به صورت مقطعی انجام شد. روش نمونه گیری از نوع خوشه بندی و بر اساس مناطق چهارگانه شهری بود و تعداد 256 خانوار به صورت سهمیه ای در داخل این مناطق توزیع گردید. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که با مراجعه به درب منازل و با روش مصاحبه و مشاهده داروها، درصد خانوارهایی که داروی مازاد در منزل داشتند، اشکال دارویی، خانواده دارویی، تاریخ مصرف داروها، ارزش ریالی داروها و محل نگهداری آن ها در منازل شهر ارومیه در سال 2017 تعیین شدند. اطلاعات پس از گردآوری با استفاده از روش های آماری توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که 88 درصد خانوارها در خانه، داروهای استفاده نشده نگهداری می کردند. یعنی در هر منزل به طور میانگین 8. 27 قلم دارو با ارزش ریالی معادل با 81050 به صورت مازاد وجود داشت که این رقم در سطح کلان، مبلغ بسیار بالایی می شود که تقریبا معادل با بودجه یک سال دارویی کشور است. رایج ترین شکل و خانواده دارویی در بین داروهای مازاد به ترتیب قرص با 87درصد و مسکن ها با 24. 4درصد بودند. بحث و نتیجه گیری: مطلوبیت جزئی حاصل از مصرف داروها و استفاده متعاقب از داروهای باقیمانده که شاید بعد از تاریخ انقضای آن ها نگهداری شوند نه تنها سلامتی بیماران را به خطر می اندازد؛ بلکه هم چنین هزینه مراقبت سلامتی را افزایش می دهد. لذا افزایش آگاهی مردم در زمینه چگونگی مصرف و نگهداری داروها می تواند از به هدر رفتن هزینه بسیار بالایی جلوگیری نماید.

پیش زمینه و هدف: مطالعات انجام شده در زمینه بررسی صلاحیت بالینی دانشجویان مامایی و عوامل زمینه ای مرتبط با آن، نتایج متناقض و گاه دور از انتظاری داشته اند. با توجه به نقش صلاحیت بالینی در کیفیت مراقبت های مامایی و اهمیت آن در حفظ سلامت مادران و نوزادان، این مطالعه باهدف تعیین میزان دستیابی به صلاحیت های بالینی و ارتباط آن با برخی از عوامل دموگرافیک انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه­ توصیفی مقطعی در سال 1394 بر روی 73 دانشجوی مامایی ترم 5 و 7 و 219 مادر باردار مراجعه کننده به زایشگاه، انجام شد. جهت سنجش صلاحیت بالینی دانشجویان از پرسشنامه پژوهشگر ساخته صلاحیت بالینی استفاده شد که به دو شیوه خودارزیابی و ارزیابی توسط پژوهشگر (پس از سه بار مشاهده عملکرد دانشجو)، تکمیل شد. اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخه 16 شدند و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و آزمون های همبستگی اسپیرمن و پیرسون و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: دانشجویان مامایی صلاحیت بالینی خود را با میانگین (12/12± 84/109) در سطح خوب و پژوهشگر صلاحیت بالینی دانشجویان مامایی را با میانگین (14/17± 92/70) در سطح متوسط ارزیابی نمودند. نتایج مطالعه نشان داد تفاوت معنی داری بین نمرات خودارزیابی و ارزیابی توسط پژوهشگر وجود دارد (05/0>p) اما ارتباط معنی داری بین نمرات خودارزیابی و ارزیابی توسط پژوهشگر وجود ندارد (05/0 p). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که خودارزیابی جایگزین مناسبی برای ارزیابی اساتید نمی باشد اما می توان آن را به عنوان یک روش ارزشیابی مکمل در ارزیابی عملکرد دانشجویان استفاده کرد.

پیش زمینه و هدف: بارداری یکی از دوران های مهم در زندگی زنان به شمار می رود، که با افزایش وزن دوره بارداری همراه است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی وضعیت تغذیه و فعالیت فیزیکی در زنان باردار با اضافه وزن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهرستان ارومیه انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه مقطعی حاضر در 120 زن باردار با اضافه وزن مراجعه کننده به شش مرکز بهداشتی درمانی شهرستان ارومیه با وضعیت اقتصادی – اجتماعی در سه سطح با انتخاب تصادفی (هر مرکز 20 خانم باردار) و داشتن معیارهای ورود انجام شد. بعد از انتخاب نمونه ها رضایت نامه کتبی از نمونه ها اخذ گردید و ویژگی های جمعیت شناختی، نمایه توده بدنی، ارزیابی وضعیت تغذیه ای و فعالیت فیزیکی با استفاده از نرم افزار SPSS-20 مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: متوسط سن جمعیت مورد مطالعه 3. 74± 27. 32 سال بود. متوسط وزن و BMI در این جمعیت به تر تیب 4. 91± 69. 28 و 1. 36± 27. 15 بود. متوسط سطح انرژی دریافتی 589. 85± 1974. 96 کیلوکالری در روز بود. گروه غذایی نان و غلات (4. 58± 10. 79)، گوشت (2. 02± 3. 92) و روغن (3. 34± 5. 07) بیشتر از مقدار توصیه شده برای زن باردار دریافت می شد، در حالیکه گروه شیر و لبنیات (1. 04± 1. 86)، میوه (2± 3. 71) و سبزی (1. 79± 3. 4) کمتر از مقدار توصیه شده دریافت می شد. متوسط سطح کل فعالیت فیزیکی بر اساس MET/min، 1. 14± 2. 65 مت در درقیقه بود. متوسط کل مت فعالیت های روزانه 36. 7± 85. 23 مت بود. بیشترین زمان فعالیت هفتگی به ترتیب به فعالیت خانگی (27. 89± 56. 10) و سبک (21. 04± 47. 71) اختصاص داشت و کمترین مربوط به فعالیت ورزشی (3. 2± 1. 57) در مقایسه با بقیه بود. نتیجه گیری: یافته ها: ی پژوهش نشان داد بیشترین فعالیت فیزیکی خانم ها در دوران بارداری به فعالیت فیزیکی خانگی و سبک مرتبط بود. مصرف گروه شیر و لبنیات و میوه و سبزی کمتر از مقدار توصیه شده برای زن باردار بود. به نظر می رسد آموزش های مبتنی بر ایجاد تنوع در رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی در زنان باردارمناسب باشد.