زمینه و هدف: اخلاق پزشکی یکی از اصول مهم برنامه درسی رشته پزشکی است. این مطالعه با هدف طراحی مدل مطلوب برنامه درسی رشته پزشکی با رویکرد اخلاق پزشکی انجام گرفت. روش بررسی: این تحقیق از نظر روش ترکیبی(کمی و کیفی)، از نظر هدف کاربردی و از لحاظ اجرا توصیفی-تحلیلی است. داده های بخش کیفی به شیوه هدفمند و مصاحبه نیمه ساختار با 14 نفر از صاحب نظران حوزه اخلاق پزشکی جمع آوری و به روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی تحلیل و به پرسشنامه تبدیل شد. روایی آن به روش لاوشه و والتز-باسل توسط نرم افزار R و پایایی به شیوه α کرونباخ با SPSS-21 محاسبه شد. جامعه آماری بخش کمی 457 نفر از پزشکان و دستیاران بالینی بودند که 210 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. تحلیل عاملی تاییدی، تعیین ابعاد مدل و اعتباریابی به روش مدل سازی معادلات ساختاری با Smart Pls-3 انجام شد. یافته ها: در بخش کیفی 13 تم اصلی در قالب عناصر برنامه درسی استخراج شد. روایی و پایایی پرسشنامهCVI=0. 93, CVR=0. 9 R=0. 89, تاییدگردید. در تحلیل عاملی، تم های اصلی تایید شد. ضریب بارهای عاملی، پایایی ترکیبی و میانگین واریانس استخراجی موید پایایی مدل بود. همچنین روایی, واگرا و همگرا نشان داد مدل ارایه شده از برازش مناسبی برخوردار است. بر اساس نتایج، برنامه درسی اخلاق محور علاوه بر برنامه رسمی تحت تاثیر استاد، دانشجو، برنامه پنهان و عوامل بیرون از نظام آموزشی قرار دارد. نتیجه گیری: برنامه درسی دوره پزشکی عمومی جهت تربیت فراگیران اخلاق مدار نیازمند بازنگری مجدد با رویکرد جامع است.