مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
سال:1393 | دوره:24 | شماره:111 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: سرطان های کولون و رکتوم (کولورکتال) یکی از مهم ترین و شایع ترین معضلات سلامت در دنیا و ایران است. این مطالعه با هدف تعیین زمان بقا، خطر نسبی مرگ و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال انجام گردید.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کوهورت آینده نگر است. مدت پیگیری افراد از زمان تشخیص قطعی سرطان کولورکتال تا زمان مرگ یا سانسور شدن آن ها بود. در مجموع 2570 نفر- سال پیگیری برای 1127 نفر مبتلا به سرطان کولورکتال به صورت هر شش ماه یکبار انجام شد. تنها دو درصد از بیماران سانسور شده بودند. داده ها با تحلیل دو متغیره و چندمتغیره و رگرسیون کاکس و با استفاده از نرم افزار stata تحلیل شدند. مقادیر کم تر از 0.05 معنی دار تلقی گردید.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن بیماران در زمان تشخیص سرطان 53.5±14 سال بود. بیش تر بیماران (69.7 درصد) سن بالاتر از 45 سال داشتند. 61.2 درصد آن ها مرد و بقیه زن بودند. سن تشخیص در زنان و مردان متفاوت و معنی دار بود (p<0.03). میزان بروز مرگ در مردان 96.9 و در زنان 83 در یک صد هزار نفر بود. 75 درصد بیماران کم تر از 2.72 سال، 50 درصد آن ها 5.83 سال و 25 درصد از آن ها بیش تر از 13 سال بعد از زمان تشخیص، بقا داشتند. متغیرهای قومیت، وضعیت تاهل، مرحله سرطان، سابقه خانوادگی سرطان و مصرف سیگار در مدل کاکس تعیین کننده بقا بیماران بودند.استنتاج: میانه زمان بقا 5.83 سال بود که روند بهتری را نسبت به مطالعات قبلی نشان می دهد. این مطالعه با گزارش بقا و خطر نسبی مرگ سرطان کولورکتال و عوامل موثر برآن، فرصتی را فراهم می کند تا در اجرای برنامه های مداخله ای، پیشگیری و کنترل سرطان، اولویت ها مدنظر قرار گیرد.

سابقه و هدف: جیوه یک فلز سنگین به شدت سمی است که باعث صدمات عصب شناختی غیرقابل برگشت به انسان می شود. مواجهه بیش از حد با جیوه سبب بروز بیماری هایی نظیر رعشه، از دست دادن حس، کاهش بینایی و شنوایی یا رشد می شود. سازمان جهانی بهداشت حداکثر میزان جذب جیوه را 0.3 میلی گرم در هفته و حداکثر غلظت قابل قبول جیوه در آب را 1 میکروگرم بر لیتر توصیه کرده است. هدف از این تحقیق حذف یا کاهش جیوه از محیط آبی با نانولوله کربنی اصلاح شده با سیستئین می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه نانولوله کربنی تک جداره به عنوان جاذب استفاده شد. متغیرهای مورد مطالعه pH محلول، زمان ماند، غلظت جیوه و جرم نانولوله کربنی می باشد. کلیه آزمایشات به روش استاندارد انجام شد. حجم نمونه به روش باکس بنکن تعیین گردید.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که راندمان جاذب در جذب آلاینده باافزایش زمان ماند، کاهش غلظت جیوه و افزایش pH افزایش می یابد. بیش ترین و کم ترین مقدار جذب برای نانولوله کربنی به ترتیب 95 و 22 درصد می باشد. راندمان جذب در زمان 120 دقیقه بیش ترین مقدار بود. آزمون آنالیز واریانس داده های آزمایش نشان داد که مدل پاسخ سطحی به لحاظ آماری برای نانو لوله کربنی با شرایط خطی رابطه معنی داری دارد.استنتاج: بر اساس آنالیز آزمایشات مشخص گردید که نانو لوله کربنی تک جداره اصلاح شده با ال- سیستئن یک جاذب خوب برای حذف جیوه از محیط آبی می باشد.

سابقه و هدف: تشنج ناشی از تب، تشنجی است همراه با بیماری تب دار که در آن شواهدی از عفونت سیستم عصبی مرکزی یا اختلال الکترولیتی وجود ندارد. شایع ترین آسیب شناسی مربوط به تشنج ناشی از تب، عود تب و تشنج می باشد. درمان شامل کنترل تشنج با داروهای ضد تشنج می باشد و جهت جلوگیری از عود تب و تشنج نیز دارو تجویز می شود. هدف از این پژوهش مقایسه دو داروی دیازپام و کلوبازام از جهت میزان پیشگیری از عود در بیماران بستری شده به علت تب و تشنج می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بوده که در آن 150 کودک مبتلا به تب و تشنج ساده در محدوده سنی 6 ماه تا 6 سال بعد از کنترل تشنج به طور تصادفی در دو گروه دریافت کننده کلوبازام (75 بیمار) و یا دیازپام (75 بیمار) قرار گرفتند. 32 بیمار به دلیل داشتن معیارهای خروج از مطالعه خارج گردیدند و در نهایت 118 بیمار (61 مورد در گروه دیازپام و 57 مورد در گروه کلوبازام) بررسی گردیدند. دیازپام با دوز 0.33 mg/kg/8hQdose و کلوبازام در دوزهای 2.5، 5، 7.5 و 10mg بر اساس وزن بدن هر 12 ساعت داده شد. نتایج حاصل از مطالعه شامل تعداد موارد تب در هر 3 ماه، عوارض دارو، عود تشنج در چک لیست ثبت و بین دو گروه با استفاده از آزمون Chi-Square مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: از 118 بیمار مورد بررسی، 62 نفر مذکر و 56 نفر مونث بودند. میانگین سن در گروه دیازپام، 21.1±10.1 ماه و در گروه دریافت کننده کلوبازام 21.9 ±10.7 ماه و در کل جامعه مورد مطالعه 21.5±10.4 ماه بود. میزان عود تب و تشنج در طول مطالعه در گروه کلوبازام 5.3 درصد و در گروه دیازپام 9.7 درصد بود (P>0.05). هم چنین تفاوت آماری معنی داری در عود تب و تشنج بین دو گروه با درنظر گرفتن سن، جنس، سابقه خانوادگی تب و تشنج، سابقه فردی تب و تشنج و فاصله تب با تشنج وجود نداشت (p>0.05). دو گروه از نظر بروز عارضه آتاکسی تفاوت معنی داری نداشند. تعداد 28 نفر (45.9 درصد) از بیماران دریافت کننده دیازپام دچار خواب آلودگی شدند که این رقم در گروه کلوبازام 8.8 درصد بود (P>0.001). هم چنین بروز عوارض دارویی مانند آتاکسی، خواب آلودگی و سایر عوارض دارویی و ارتباط آن ها با سن و جنس مورد بررسی قرار گرفت که بر اساس آزمون آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه یافت نشد (P>0.05).استنتاج: به طور کلی، درمان با کلوبازام باعث کاهش عود تشنج و هم چنین عوارض کم تری نسبت به دیازپام می شود. اگرچه حجم نمونه بیش تری برای تایید این موضوع مورد نیاز می باشد.

زمینه و هدف: حفظ حریم خصوصی از حقوق اساسی بشر است. از پرستاران انتظار می رود که حریم خصوصی بیماران را به خوبی رعایت نمایند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه بیماران و پرستاران نسبت به حفظ حریم خصوصی طی مراقبت های پرستاری صورت گرفت.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است، برای انجام آن 127 پرستار و 384 بیمار که ویژگی های لازم برای ورود به مطالعه را داشتند، با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 18، با به کارگیری آمار توصیفی و آمار استنباطی (تی تست و آنووا) انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که میانگین نمره دیدگاه پرستاران و بیماران در زمینه قلمرو انسانی تفاوت معنی داری داشت (P<0.05). از نظر پرستاران و بیماران میزان چگونگی رعایت قلمرو انسانی و فضای شخصی در حد متوسط بود. هم چنین بین دیدگاه پرستاران و متغیرهای جنس، مدرک تحصیلی و دیدگاه بیماران و متغیرهای میزان تحصیلات و محل سکونت ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.استنتاج: از آن جا که میزان رعایت حریم بیماران از نظر پرستاران و بیماران در حد متوسط بود، بنابراین بایستی به منظور افزایش اعتماد بیماران و بهبود خدمات ارائه شده در مورد رعایت حریم خصوصی بیماران توجه بیش تری صورت گیرد.

زمینه و هدف: آسم بیماری التهابی مزمن مسیر هوایی است که با علایمی هم چون خس خس سینه، تنگی نفس، و سرفه همراه است. کمبود منیزیم رژیم غذایی مصرفی می تواند بر وقوع و درمان آسم تاثیر داشته باشد. منیزیم یکی از عناصر ضروری بدن انسان اما مکانیسم اثرگذاری مفید آن بر عملکرد ریه به طور کامل شناخته شده نیست.مواد و روش ها: این مطالعه تصادفی، دوسویه کور و کنترل شده، کارآزمایی بالینی بود که بر روی 112 بیمار مبتلا به آسم پایدار خفیف و متوسط انجام شد. تشخیص بر اساس شرح حال و تست اسپیرومتری انجام شد. نمونه خون گرفته و سطح منیزیم اندازه گیری شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی 340 میلیگرم منیزیم به عنوان منیزیم سیترات در روز و یا دارونما به مدت دوماه دریافت کردند. نتایج در گروه درمان با استفاده از آزمون t زوج برای داده های پارامتریک مقایسه شد و از آزمون ویلکاکسون برای داده های غیر پارامتری استفاده گردید. سطح معنی داری p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: پس از دوماه از مصرف مکمل خوراکی منیزیم، تغییرات معنی داری در FVC، FEV1 و نسبت FEV1/FVC مشاهده شد. بدین صورت که پس از دو ماه مصرف مکمل خوراکی منیزیم، FVC، FEV1، افزایش یافته و نسبت FEV1/FVC به طور معنی داری کاهش یافت.استنتاج: در مجموع نتایج مطالعه حاضر شواهدی را فراهم آورد که مصرف مکمل خوراکی منیزیم می تواند باعث بهبود عملکرد ریه در افراد مبتلا به آسم خفیف و یا متوسط شود.

زمینه و هدف: عملیات احیای قلبی و ریوی فرآیندی حیاتی جهت نجات جان بیماران می باشد که با در نظر گرفتن جوانبی که تاثیرگذار بر میزان موفق بودن آن می توان به کارآمدتر شدن این فرآیند کمک کرد. از سویی دیگر به نظر می رسد جزییاتی تاثیرگذار در نتیجه یک احیای موفق مورد اغفال قرار گرفته است. یکی از این جزییات، نتایج احیا در بیمارانی است که در زمان تعویض شیفت تیم احیا وارد اورژانس می شوند. در این مطالعه این موارد مورد بررسی قرار گرفتند.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی توصیفی طی سال های 1391-1390 بیمارانی که به بخش اورژانس امام خمینی ساری مراجعه کردند و دچار ایست قلبی تنفسی می شدند که نیاز می شد تحت عملیات CRP قرار بگیرند تحت بررسی قرار گرفتند. بیمارانی که در حالت مرگ به بیمارستان وارد شدند از مطالعه خارج گشتند و ارتباط بین ساعات ورود بیماران نوع شیفت تیم احیا و زمان تعویض شیفت و همچنین بیماری زمینه ای بر نتیجه CRP توسط نرم افزار SPSS 17 مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: از بین 307 بیماری که تحت احیای قلبی ریوی قرار گرفتند در ابتدا در 78 مورد نتیجه موفقیت آمیز حاصل شد اما در نهایت 20.5 درصد از بیماران زنده از بیمارستان خارج شدند. شایع ترین بیماری که باعث احیای قلبی ریوی شد بیماری های داخلی و سرطان بودند و بهترین نتایج در بیماران با مسمومیت حاصل شد. هم چنین بیش ترین میزان احیای قلبی ریوی در شیفت شب رخ داد، اما بین نوع و زمان تعویض شیفت گروه احیا و نتیجه احیای قلبی ریوی ارتباط معنی داری وجود نداشت.استنتاج: این مطالعه نشان داد که میزان موفقیت نهایی در احیای قلبی و ریوی بیماران در اورژانس بیمارستان امام خمینی تا حدودی مشابه با سایر نقاط جهان می باشد، هم چنین نتایج نشان داد که اگرچه زمان تعویض شیفت تیم احیا در بیمارستان زمانی حساس می باشد اما رابطه ای معنی داری با نتیجه احیای قلبی ریوی ندارد.

زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف: اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﭘﺲ از ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰی ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ اختلال ﺧﻠﻘﻲ در ﺑﻴﻤﺎران مبتلا اﺳﺖ. ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰی ﻳﻜﻲ از بیماری های نورولوژیک و از مشکلات ﻋﻤﺪه سلامت ﻋﻤﻮﻣﻲ اﺳﺖ. ﻫﺪف از اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻴﻮع اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰی و راﺑﻄﻪ آن ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮﺳﺎز ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.ﻣﻮاد و روش ﻫﺎ: اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻴﺮی در دﺳﺘﺮس، روی 116 ﺑﻴﻤﺎر مبتلا ﺑﻪ ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰی ایسکمیک ﺑﺴﺘﺮی در ﺑﺨﺶ ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﻮ ﻋﻠﻲ ﺳﻴﻨﺎ ﺳﺎری اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰی ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻲ ﺗﻲ اﺳﻜﻦ ﻳﺎ ام آر آی ﻣﻐﺰ تاﻳﻴﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﻓﺮاواﻧﻲ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺑﺮ اﺳﺎس DSMIV و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ HADS ﺗﻌﻴﻴﻦ و ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮﺳﺎز ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ آزﻣﺎیشات ﭘﺎراﻛﻠﻴﻨﻴﻜﻲ، ﭘﺲ از ﺗﻔﺴﻴﺮ و تایید ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اطلاعات دﻣﻮگرافیک در ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺛﺒﺖ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار spss16 و ﺗﺴﺖ ﻫﺎی آﻣﺎری ﻛﺎی دو و رﮔﺮﺳﻴﻮن لجستیک ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻣﺎری ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ 4.47 درﺻﺪ ﺑﻴﻤﺎران دﭼﺎر اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻓﺮاواﻧﻲ اﻓﺴﺮدﮔﻲ در زﻧﺎن 29.3 درﺻﺪ و در ﻣﺮدان 18.1 درﺻﺪ ﺑﻮد. وﻓﻮر اﻓﺴﺮدﮔﻲ در زﻧﺎن به ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲ داری ﺑﻴﺶ ﺗﺮ از ﻣﺮدان ﺑﻮد. ﻫﻴﭻ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲ داری ﺑﻴﻦ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺑﺎ ﺳﻦ و ﺳﻄﺢ تحصیلات ﺑﻴﻤﺎران وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ وﻟﻲ ﺑﻴﻦ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﭘﺲ از ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰی و ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮﺳﺎز ﺳﻜﺘﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻨﺲ، ﻗﻨﺪﺧﻮن ﺑﺎلا (دﻳﺎﺑﺖ)، ﻓﺸﺎر ﺧﻮن ﺑﺎلا (ﻫﻴﭙﺮﺗﺎﻧﺴﻴﻮن )، ارﺗﺒﺎط معنی داری وﺟﻮد داﺷﺖ. ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده آزﻣﻮن ﻛﻴﻔﻲ ﻣﺠﺬور ﻛﺎی دو، ﺑﻴﻤﺎری ﻫﺎی ﻗﻠﺒﻲ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲ داری ﺑﺎ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺑﻴﻤﺎران داﺷﺖ وﻟﻲ در رﮔﺮﺳﻴﻮن لجستیک ﻓﺮﺿﻴﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ و تایید ﻧﮕﺮدﻳﺪ.اﺳﺘﻨﺘﺎج: ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰی از ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﺎلایی در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﭘﺲ از ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰی ﺑﺎ ﻋﻮاﻣ ﻞﺧﻄﺮﺳﺎزی ﻫﻢ ﭼﻮن ﺟﻨﺲ، دﻳﺎﺑﺖ و ﻫﻴﭙﺮﺗﺎﻧﺴﻴﻮن ارﺗﺒﺎط دارد ﻛﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ، درﻣﺎن و ﻣﺪاﺧﻠﻪ به ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺑﻴﻤﺎران، ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﺟﻨﺲ مونث ﻛﺎﺳﺘﻪ و اﻣﻴﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ را اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﺪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

سابقه و هدف: یکی از مهم ترین عوارض بعد از آنژیوپلاستی شریان کرونری، خون ریزی و هماتوم در محل خروج کاتتر شریانی است. در کشور ما، هموستاز اولیه با فشار دست در محل خروج غلاف کاتتر انجام شده و سپس از کیسه شن و بی حرکتی مطلق به منظور حفظ هموستاز استفاده می شود. فشار کیسه شن و بی حرکتی اعمال شده منجر به ناراحتی قابل توجه بیمار می گردد. در این راستا و به منظور دست یابی به راهکاری برای کاهش عوارض بعد از آنژیوپلاستی، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر دو روش کیسه شن و بالشتک هوا بر کاهش عوارض بعد از آنژیوپلاستی شریان کرونری انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 80 بیمار کاندید آنژیوپلاستی بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه کیسه شن و بالشتک هوا قرار گرفتند. عوارض بعد از آنژیوپلاستی شامل کمردرد، خستگی و ناراحتی در کشاله ران در هر دو گروه در طول 6 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. از مقیاس عددی اندازه گیری شدت درد جهت اندازه گیری کمردرد، خستگی و ناراحتی کشاله ران و مقیاس کریستن سن جهت اندازه گیری هماتوم استفاده شد.از نرم افزار SPSS نسخه 17 به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. هم چنین p<0.05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: از نظر شدت کمر درد، خستگی و ناراحتی کشاله ران، بلافاصله بعد از خروج غلاف در دو گروه اختلاف معنی داری به لحاظ آماری وجود نداشت ولی در مراحل بعدی در گروه کیسه شن افزایش داشت (p<0.001). نیاز به دریافت مخدر در گروه کیسه شن بیش تر بود (p=0.0025). میزان بروز هماتوم در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (p=0.314).استنتاج: بر اساس یافته های این مطالعه، به کار بردن بالشتک هوا در محل خروج غلاف کاتتر، سبب افزایش بروز هماتوم و خون ریزی نشده و باعث کاهش قابل ملاحظه شدت کمردرد و ناراحتی بیمار می شود بنابراین سبب کاهش نیاز به دریافت داروهای مسکن شده و از طرفی با فراهم نمودن امکان تغییر وضعیت بیمار در تخت بعد از خروج غلاف کاتتر سبب افزایش راحتی وی می گردد.

عفونت دستگاه ادراری (UTIs) یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی می باشد که به عنوان دومین عامل عفونت شناخته می شود. میزان عفونت ادراری در کشورهای در حال توسعه حداقل 250 میلیون نفر در سال تخمین زده شده است. عامل این عفونت در اغلب موارد باکتری ها به خصوص باکتری های گرم منفی مانند اشرشیا کلی می باشد که در تمام گروه های سنی و در هر دو جنس دیده می شود، اما احتمال ابتلا به آن در میان خانم های جوان بیش تر است. اساس درمان مناسب در عفونت های ادراری انتخاب یک آنتی بیوتیک مناسب با کارایی و اثر بخشی بالا می باشد. امروزه مساله مقاومت آنتی بیوتیکی در میان باکتری های پاتوژن به یک مشکل جدی تبدیل شده است و کماکان موضوع بروز و شیوع مقاومت های میکروبی به خصوص مقاومت باکتری های گرم منفی یکی از موانع اساسی بر سر راه درمان قطعی بیماری های عفونی محسوب می شود. با توجه به مصرف بالا و گاهی موارد غیر ضروری و یا نادرست آنتی بیوتیک در کشور به خصوص در رابطه با عفونت های ادراری این مطالعه جهت تعیین الگوهای حساسیت آنتی بیوتیکی در اشرشیاکلی جداسازی شده از نمونه های ادراری بیماران صورت پذیرفته است.در این بررسی نمونه ادرار به روش Midstream clean catch جمع آوری و سپس در دو محیط بلادآگار و EMB با استفاده از لوپ استاندارد کشت داده شد و به مدت 24 ساعت در 37 درجه انکوبه گردید. در فاصله زمانی 12 ماهه از مجموع 1147 نمونه ادرار بررسی شده، 208 مورد کشت ادرار مثبت گزارش شده است که در بررسی های آماری انجام شده مشاهده گردید که میانگین سنی در خانم هایی که نتیجه کشت آن ها مثبت گزارش شده است پایین تر از آقایان می باشد. هم چنین مشاهده شد که تعداد کشت مثبت در خانم ها بیش تر از آقایان می باشد و بیش ترین موارد مقاومت به اشرشیا کلی مربوط به آنتی بیوتیک های کوتریموکسازول و نالیدیکسیک اسید و سفازولین می باشد. هم چنین بیش ترین حساسیت آنتی بیوتیک ها مربوط به ایمی پنم و نیتروفورانتویین و پیپراسیلین مشاهده شد.

سابقه و هدف: یکی از موضوعات علم جمعیت شناسی که اغلب برنامه ریزی های توسعه اجتماعی- اقتصادی به آن نیاز دارند، جدول عمر می باشد. حاصل جدول عمر، امید به زندگی می باشد که روند تغییرات آن در طول زمان نتیجه اصلی عملکرد نظام سلامت را نششان می دهد.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی از نوع اپیدمیولوژی بوده است. داده ها به روش مستقیم با استفاده از اطلاعات مرگ و میر (آمار موجود در مرکز بهداشت شهرستان ساری و جمعیت ثبتی در طی سال های 84 تا 89 جمع آوری شده است. امید به زندگی با توجه به تهیه جدول جاری عمر به تفکیک جنس بر اساس میزان مرگ و میر اختصاصی سنی و احتمالات بقا در گروه های سنی وتعداد جمعیت در طول سال هایش 84 تا 89 محاسبه گردیده است.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بیش ترین امید به زندگی برای مردان در سال 86 با 76.52 سال و بیش ترین امید به زندگی برای زنان در سال 84 با 79.68 سال به دست آمد. امید به زندگی زنان به طور معنی داری از امید به زندگی مردان بیش تر به دست آمد.استنتاج: باتوجه به یافته ها تغییرات امید به زندگی در طول 6 سال روندی افزایشی داشته است. بنابراین توجه به شاخص های سلامت در بدو تولد، سلامت روان و بهداشت در زنان، کاهش سوانح و غیره از معیارهای افزایش امید به زندگی می باشد.