تحقیقات تولیدات دامی
سال:1399 | دوره:9 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

در تحقیق حاضر، به منظور شناسایی ژن های درگیر در طویل شدگی رویان گاوهای شیری، شناسایی آثار متقابل بین ژنی و واکاوی ماژول-های مهم و عملکردی در طول این فرآیند از داده های ترانسکریپتومی استفاده شد. رشد، تکوین موفقیت آمیز رویان و زنده مانی آن یکی از مهم ترین نیازهای اساسی در صنعت گاو شیری است. بخش بزرگی از آبستنی های از دست رفته در طول هفته های اولیه و به ویژه در گام طویل شدگی رویان اتفاق می افتد. بدین ترتیب برای درک بهتر اساس مولکولی این فرآیند، پروفایل یاخته ای اندومتریوم رحمی گاوهای آبستن در طول رشد و مرحله طویل شدگی رویان در مقایسه با گاوهای غیرآبستن بررسی شد. بعد از پردازش و تجزیه داده های ریزآرایه و RNA-Seq و ترکیب نتایج حاصل، آثار متقابل بین ژنی با استفاده از روش داده کاوی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت با مقایسه پروفایل اندومتریوم و بازسازی شبکه و جستجوی ماژول های مهم، شمار چهار ماژول عملکردی معنی دار شناسایی شد. مهم ترین ژن های موجود شامل ANKRD54، ADAMDEC1، PTN، MT1A، LIMS2، MT1E، CPA3 وMTPN بودند. بر اساس این تحقیق توصیه می شود ماژول های شناسایی شده می توانند نشانگرهای مناسبی برای رشد، طویل شدگی، تکوین، ترشح مایع مجرای رحمی، پاسخ ایمنی و زنده مانی رویان باشند.

در پژوهش حاضر، اثر اندازه جمعیت مرجع و تعداد نشانگرهای چندشکلی تک نوکلئوتیدی (SNP) گم شده بر صحت مستندسازی (ایمپیوتیشن) مورد بررسی قرار گرفت. از نرم افزار QMSim برای ایجاد بانک اطلاعاتی مرجع به تعداد 1000 حیوان شبیه سازی شده استفاده شد. از داده های مرجع دو دسته ایجاد شد: دسته اول (A) شامل ژنوتیپ های اصلی حاوی داده های گم شده (تعداد 52 هزار نشانگر SNP) و دسته دوم (B) با خروج داده های گم شده از مجموع داده ها (تعداد 37 هزار نشانگر SNP) ایجاد شد. در هر دو دسته، تعداد جمعیت مرجع با 100، 250، 500 و 750 حیوان شبیه سازی شد. تعداد نشانگرهای SNP حذف شده به طور تصادفی و با نسبت های 15، 30، 55، 70 و 95 درصد در هر دو دسته شبیه سازی شد. بر اساس همبستگی بین ارزش نشانگرهای SNP اصلی قبل از حذف و ارزش آن ها بعد از مستندسازی، صحت برآورد شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که صحت مستندسازی تحت تأثیر اندازه جمعیت مرجع و تراکم نشانگرهای SNP گم شده قرار داشت. با افزایش اندازه جمعیت مرجع از 100 به 750 حیوان، متوسط صحت مستندسازی در هر دو دسته افزایش یافت. بیشترین میزان صحت برای جمعیت مرجع با 750 حیوان در دامنه 89/0 تا 98/0 برای دسته A و 90/0 تا 99/0 برای دسته B مشاهده شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که اگر اندازه جمعیت مرجع به اندازه کافی باشد، علی رغم تعداد زیاد نشانگر SNP گم-شده، صحت مستندسازی تغییر زیادی نخواهد کرد.

در این تحقیق از اطلاعات ثبت شده تعداد بره متولد شده به ازای هر زایش گوسفند نژاد افشاری به عنوان صفت چندقلوزایی که شامل اطلاعات زایش 1882 رأس میش و اطلاعات تولد 3351 رأس بره بود و در سال های 1379 تا 1395 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه زنجان جمع آوری شده بود، استفاده شد. داده ها با استفاده از مدل آستانه ای و نرم افزار ASReml در شش مدل مختلف تجزیه و تحلیل شدند. آثار ثابت سال و فصل زایش، سن میش، تعداد شکم زایش و گروه ژنتیکی (در پنج سطح شامل افشاری خالص، 50 درصد افشاری (F1)، 75 درصد افشاری (B1)، 5/87 درصد افشاری (B2) و 75/93 درصد افشاری (B3)) معنی دار بودند (05/0>P). وراثت پذیری و تکرار پذیری صفت چندقلوزایی در این گله به ترتیب 08/0 و 17/0 برآورد شد. روند ژنتیکی صفت چندقلوزایی در این گله، در دو بازه زمانی از سال های 1379 تا 1385 (قبل از انتقال ژن، 004/0 رأس، 05/0P) برآورد شد. روند فنوتیپی این صفت در بازه اول غیرمعنی دار (37/1 رأس) و در بازه دوم معنی دار (69/1 رأس) برآورد شد (05/0>P). نتایج نشان داد انتقال ژن FecB و تثبیت آن سبب افزایش چندقلوزایی شده و به دلیل سودآوری بیشتر با استقبال پرورش دهندگان گوسفند مواجه شد. بنابراین برآورد فراسنجه های ژنتیکی و روند ژنتیکی صفت چند قلوزایی در این گله می تواند در تدوین راهبرد پایدار اصلاح نژادی مؤثر باشد.

هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر حذف صفت سن بلوغ جنسی از تابع هدف انتخاب مرغ های بومی بود. بدین منظور، پیش بینی میزان رشد ژنتیکی، پاسخ اقتصادی و نرخ هم خونی به وسیله شبیه سازی قطعی برنامه انتخاب تک مرحله ای با نسل های مجزا انجام شد. در تابع هدف انتخاب اول که شامل صفات وزن بدن در هشت هفتگی، وزن تخم، تعداد تخم تولیدی در سه ماه اول تولید و سن بلوغ جنسی بود، مقادیر رشد ژنتیکی برای وزن بدن در هشت هفتگی، وزن تخم و تعداد تخم تولیدی در سه ماه اول تولید به ترتیب برابر 19/53، 207/0-و 02/13 در هر نسل بدست آمدند. در حالت دوم، صفت سن بلوغ جنسی از تابع هدف انتخاب حذف شد، در حالی که صفات تابع هدف و شاخص انتخاب یکسان بودند. حذف صفت سن بلوغ جنسی سبب کاهش نرخ رشد ژنتیکی برای صفت تعداد تخم تولیدی در سه ماه اول تولید و همچنین کاهش صحت انتخاب شد. البته این کاهش را می توان به افزایش واریانس هدف انتخاب در اثر حذف سن بلوغ جنسی از تابع هدف انتخاب نسبت داد. تغییر نسبت تعداد خروس های انتخاب شده در برنامه اصلاح نژاد نیز نشان داد که نسبت انتخاب دو درصد در خروس ها سبب حصول پیشرفت ژنتیکی مناسبی برای صفات موجود در تابع هدف انتخاب می شود. این نسبت انتخاب سبب افزایش اندکی در درصد هم-خونی می شود، علی رغم این افزایش، نرخ هم خونی حدود یک درصد است که مقداری بهینه برای برنامه های اصلاح نژاد طیور است.

نانو ذرات نقره به دلیل خصوصیات ضد باکتریایی جهت ضدعفونی محیط، تجهیزات و نیز گندزدائی آب در مزارع مختلف طیور مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از مشکلات مزارع مرغ مادر، افت باروری خروس در اواسط دوره تولید است. لذا هدف این مطالعه بررسی آثار نانو ذرات نقره بر سیستم تولیدمثلی بلدرچین ژاپنی نر به عنوان یک مدل آزمایشگاهی بود. در این آزمایش، تعداد 24 قطعه بلدرچین نر در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل صفر، 12، 36 و 108 قسمت در میلیون (ppm) نانو ذرات نقره بود که در آب آشامیدنی مورد استفاده قرار گرفتند. در پایان دوره 42 روزه آزمایش، وزن بدن تمامی پرندگان، وزن بیضه ها، شاخص گنادی و تولید اسپرم روزانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت بررسی غلظت سرمی تستوسترون، قبل از کشتار از ورید زیر بال نمونه خون اخذ و سرم آن جداسازی شد. وزن بیضه ها در دو گروهppm 36 و 108 نانو ذرات نقره (به ترتیب 3/6 و 5/6 گرم) نسبت به گروه شاهد (8/8 گرم) کاهش یافت. شاخص گنادی در گروهppm 36 نانو ذرات (46/0± 92/2) کاهش معنی داری نسبت به گروه شاهد (47/0± 74/3) نشان داد (05/0P<). نانو ذرات نقره در سطحppm 108 سبب افت تولید اسپرم روزانه (1/28± 6/110 میلیون) در مقایسه با گروه شاهد (4/94± 7/327 میلیون) شد (05/0P<). کاهش تراکم سلولی در لوله های منی ساز، مجاری آوران دور و آوران نزدیک اپیدیدیمی و مجاری اپیدیدیم در تیمار دریافت کننده ppm 108 نانو ذرات نقره نسبت به گروه شاهد معنی دار بود (05/0P<). نتایج حاضر نشان داد که نانو ذرات نقره عملکرد تولیدمثلی بلدرچین نر را کاهش می دهد.

تاثیر اسیدهای چرب امگا-3 بر عملکرد و صفات فیزیکی تخم مرغ در مرغ های تخم گذار در شرایط تنش فیزیولوژیکی با استفاده از 96 قطعه مرغ تخم گذار لوهمن سفید (LSL-Lite) در یک آزمایش فاکتوریل2×3 با دو سطح تنش (تنش و بدون تنش) و سه سطح اسیدهای چرب امگا-3 (صفر، 24/0 و 48/0 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 70 روز بررسی شد. از سن 35 تا40 هفتگی، پرندگان با جیره پایه به همراه سطوح مختلف اسیدهای چرب امگا-3 تغذیه شدند و در سن 41 هفتگی، تنش فیزیولوژیکی با استفاده از افزودن 5/1 میلی گرم دگزامتازون در کیلوگرم جیره به مدت یک هفته القاء شد. سپس دگزامتازون از جیره حذف و پرندگان به مدت سه هفته دیگر با جیره های قبل از تنش تغذیه شدند (دوره پس از تنش). درصد تولید، مصرف خوراک، توده تخم مرغ و همچنین صفات فیزیکی تخم مرغ در دوره های تنش و بعد از آن بررسی شدند. در دوره تنش، درصد تولید تخم مرغ، وزن و توده تخم مرغ و ضخامت پوسته کاهش و ضریب تبدیل خوراک افزایش یافت (05/0P<). مصرف خوراک پرندگان متحمل تنشی که با جیره های حاوی سطوح مختلف اسیدهای چرب امگا-3 تغذیه شدند، کمتر بود (05/0P<). کمترین شاخص زرده مربوط به پرندگان متحمل تنش تغذیه شده با سطوح 24/0 و 48/0 درصد اسیدهای چرب امگا-3 بود. در دوره پس از تنش، درصد تولید، توده تخم مرغ و مصرف خوراک در پرندگان متحمل تنش، در مقایسه با پرندگان بدون تنش کمتر بود و ضریب تبدیل بالاتری داشتند (05/0P<). در این دوره، ضخامت پوسته تخم پرندگان متحمل تنشی که سطح 48/0 درصد اسیدهای چرب امگا-3 را دریافت کرده بودند، کمتر بود (05/0P<). به طور کلی، استفاده از اسیدهای چرب امگا-3 در مرغ های تخم گذار در شرایط تنش، با تشدید کاهش مصرف خوراک در این پرندگان می تواند آثار زیان بار تنش بر عملکرد تولید و کیفیت پوسته تخم مرغ را افزایش دهد.

این تحقیق به منظور بررسی تأثیر ژل آلوئه ورا و مکمل اسید لینولئیک مزدوج (CLA) بر عملکرد، متابولیت های خونی و فراسنجه های ایمنی گوساله های شیر خوار هلشتاین به صورت آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. بدین منظور، تعداد 24 رأس گوساله نر و ماده با میانگین سنی 10-1 روزه و میانگین وزنی 8± 38 کیلوگرم به مدت 60 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: (1) جیره پایه شامل خوراک آغازین و شیر کامل (شاهد)، (2) جیره پایه+250میلی گرم ژل آلوئه ورا به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، (3) جیره پایه+20 گرم مکمل CLA (بر اساس هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی) و (4) 250 میلی گرم ژل آلوئه ورا+20 گرم مکملCLA بودند. میزان مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، متابولیت های خونی و شاخص های ایمنی و سلامتی اندازه-گیری شدند. بین تیمار شاهد و سایر تیمارها از نظر مصرف خوراک و عملکرد گوساله های شیرخوار هلشتاین تفاوت معنی داری مشاهده نشد. اثر متقابل ژل آلوئه ورا و CLA بر غلظت گلوکز خون معنی دار بوده و گوساله های دریافت کننده 250 میلی گرم ژل آلوئه ورا کمترین غلظت گلوکز (33/88 میلی گرم در دسی لیتر) را داشتند (05/0P<). از طرفی، اثر زمان بر تعداد گلبول سفید خون، درصد لنفوسیت و مونوسیت معنی دار بود (05/0P<) و استفاده از 20 گرم CLA سبب افزایش درصد مونوسیت خون (33/5 درصد) در مقایسه با عدم استفاده از CLA (58/3 درصد) شد (05/0P<). به طور کلی، اثر متقابل استفاده از ژل آلوئه ورا و مکمل CLA بر عملکرد و وضعیت سلامت گوساله های شیرخوار هلشتاین معنی دار نبود.

رقابت خوراک دام با غذای انسان یکی از چالش های اصلی در پایداری سیستم های تولید دامی است و از این منظر، شناسایی و تعیین ارزش غذایی ضایعات کشاورزی به عنوان جایگزین در تغذیه دام، اهمیّت دارد. پژوهش حاضر به منظور تعیین ارزش غذایی، ترکیبات فنلی و فراسنجه های هضم برون تنی ضایعات مختلف گیاه زرشک انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: (1) یونجه خشک، (2) شاخه زرشک، (3) برگ قبل از برداشت میوه، (4) برگ پس از برداشت میوه و (5) مخلوط شاخه و برگ (به نسبت 60 به 40) بود. نمونه های ضایعات حاصل از برداشت محصول زرشک، به صورت دستی تهیه شده و در معرض آفتاب خشک شد. ترکیب شیمیایی و ترکیبات فنلی نمونه ها پس از آسیاب شدن، بر اساس روش های استاندارد آزمایشگاهی تعیین شده و مقدار گاز تولیدی در زمان های 2، 4، 8، 16، 24، 48، 72 و 96 ساعت ثبت شد. نتایج مشخص کرد میزان ماده خشک، ماده آلی و خاکستر در بین تیمارهای آزمایشی یکسان است. بالاترین میزان پروتئین خام ضایعات حاصل از برداشت زرشک در برگ مشاهده شد، همچنین بخش عمده تانن موجود در ضایعات زرشک از نوع قابل هیدرولیز بود. گرچه ثابت نرخ تولید گاز (c) در بین تیمارها یکسان بود، اما بیشترین پتانسیل تولید گاز (b) در برگ زرشک مشاهده شد (05/0>P). بازدهی تخمیر خوراک، قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل سوخت و ساز و انرژی خالص شیردهی نیز در برگ زرشک بالاتر از یونجه خشک بود (05/0>P). به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد ضایعات حاصل از برداشت زرشک (به جز شاخه) ارزش غذایی قابل قبولی داشته و با توجه حجم زیاد آن در استان خراسان جنوبی، امکان تهیه در مقیاس صنعتی و هزینه کمتر از یونجه، می توان با تحقیقات بیشتر از آن به عنوان جایگزین بخشی از علوفه های مرسوم نظیر یونجه خشک در جیره نشخوارکنندگان استفاده نمود.