حکومت الکترونیک از طریق اثرگذاری بر نهادهای اولیه جامعه، تاثیر شگرفی بر مراتب توانمندی عمومی بر جای می گذارد؛ ضمن اینکه با توسعه فناوری اطلاعات، ارتباطات از راه دور، جایگزین تعاملات رو در رو می شود و مبانی شکل گیری احساس اعتماد در انسان و جامعه انسانی دچار تحولاتی اساسی می گردد. با توسعه فناوری جدید، امکان اعتماد از راه دور فراهم شده، فاصله دولت ها و ملت ها کاهش می یابد؛ از این رو، اهمیت بررسی آثار حکومت الکترونیک بر نهادهای اجتماعی و تاثیر آن بر میزان اعتماد عمومی و عدالت اجتماعی، مدنظر قرار می گیرد. در این مقاله با تاکید بر تاثیر تعدیل کننده ابعاد گوناگون عدالت بر رابطه حکومت الکترونیک و افزایش اعتماد اجتماعی، به پیمایش این رابطه در میان سه گروه استادان مدیریت دولتی، کارگزاران حکومت و دانشجویان مدیریت دولتی پرداخته، بر وجود رابطه معنادار میان پویایی های نهادی حکومت الکترونیک(Institutional Dynamics of Electronic Government) ، افزایش ادراک عدالت اجتماعی، و نیز افزایش سطح اعتماد به دولت تاکید می شود.