علوم پزشکی رازی
سال:1399 | دوره:27 | شماره:1 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر تبیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اینترلوکین-6 (IL-6) و سن تندرستی زنان مبتلا به سرطان پستان شهر تهران بود. روش کار: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و دو مرحله اندازه گیری (سه ماه و شش ماه پس از اندازه گیری اول) بود. بدین منظور از بین زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مراکز درمانی علوم پزشکی تهران و دارای شرایط مطالعه، تعداد 20 نفر داوطلب به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش (10 نفر) و گروه کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. در ادامه گروه آزمایش هشت جلسه 5/1 ساعته در جلسات گروهی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی شرکت کردند و گروه کنترل، برنامه درمانی عادی خود را انجام دادند. داده های تحقیق با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه درمانی نتوانست تاثیر معناداری بر اینترلوکین-6 (IL-6) داشته باشد (05/0

زمینه و هدف: تالاسمی بتا (β-thalassemia)، اختلالی است که به واسطه کاهش یا عدم ساخت زنجیره های هموگلوبین بتا به وجود می آید و توارث آن به شکل اتوزوم مغلوب می باشد. برنامه قبلی پیشگیری از تالاسمی بتا از دهه هشتاد در ایران اجرایی شد و با کاهش چشمگیر موالید مبتلا به فرم شدید و متوسط بیماری همراه بود و به واسطه بهبود هزینه-اثربخشی برنامه جدید اخیرا در کشور اجرایی شد. چون هدف اصلی هر دو برنامه کاهش موالید مبتلا می باشد لذا، تصمیم گرفته شد تا در این مطالعه به مقایسه این دو برنامه ازنظر قدرت شناسایی متولدین مبتلا پرداخته شود. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی و با روش تصادفی ساده انجام گردید. با مراجعه به بخش بایگانی بیمارستان حضرت علی اصغر تعداد 72 پرونده بیماران مبتلا به تالاسمی (36 مورد ماژور و 36 مورد اینترمدیا) استخراج شدند. در کلیه پرونده ها، آزمایش شمارش کامل خون و الکتروفورز هموگلوبین والدین کودکان مبتلا موجود بود و بر اساس آن اطلاعات مورد نیاز شامل مقادیر مارکرهای خونی MCV، MCH، HbA2، RBC، Hb و همچنین شاخص سن و جنس والدین در چک لیست وارد شده و مورد آنالیز تحلیلی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 20 و SAS ویرایش 1. 9 استفاده شد. یافته ها: بر اساس نوع تشخیص (تالاسمی ماژور یا اینترمدیا) و با به کارگیری پروتکل جدید غربالگری و تعیین خطر ابتلا به تالاسمی، 7/89% زوجین در گروه بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور و 100% زوجین در گروه بیماران مبتلا به تالاسمی اینترمدیا محسوب شدند. همچنین بر اساس پروتکل معمول تعیین گروه پرخطر، 6/96% زوجین در گروه بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور و 100% زوجین در گروه بیماران مبتلا به تالاسمی اینترمدیا قرار گرفتند. همچنین بدون به کارگیری همگلوبین الکتروفوروز، 7/89% برای تالاسمی ماژور و100% در تالاسمی اینترمدیا طبقه بندی شدند. با در نظر گرفتن محدوده RBC طبیعی 0. 4 تا 5/5 برای کودکان، موارد آنمی در 5/67% گزارش شده بود. در بین والدین نیز با در نظر داشتن محدوده RBC نرمال بین 7. 4 تا 1. 6، موارد آنمی در مرد و زن به ترتیب برابر 5/37% و 20% برآورد شد. همچنین موارد RBC بالاتر از حد طبیعی به ترتیب برابر 5/47% و 5/22% بود. به عبارت دیگر، در مردان تنها 15% و در زنان 5/57% با RBC طبیعی مواجه بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایجی که در این مطالعه حاصل شد، استفاده از پروتکل های اولیه به دلیل ارزان تر بودن و تشخیص دقیق تر موارد پرخطر برای بتا تالاسمی همچنان ارجحیت داده می شوند. ضمنا، به دلیل شیوع بالای اختلالات هماتولوژیک به ویژه آنمی در این افراد، اجرای پروتکل رفع آنمی در این افراد طبق پروتکل کشوری اکیدا توصیه می شود.

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثر تمرین هوازی با شدت متوسط و تزریق سلول های بنیادی بر روی سطوح Dkk-1 و اسکلروستین در مدل موش های آرتروزی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع تجربی بوده است. بدین منظور تعداد 42 سر موش نر ویستار 8 هفته ای به طور تصادفی به 6 گروه؛ کنترل، آرتروز، سالین، آرتروز-تمرین هوازی، آرتروز-سلول بنیادی و آرتروز-تمرین هوازی-سلول بنیادی تقسیم شدند. استیوآرتریت با آسیب به مینیسک ها و غضروف به موش های نر القاء شد. برنامه تمرینی شامل30 دقیقه دویدن روی نوارگردان بدون شیب و سرعت 14 تا 18 متر در دقیقه برای 8 هفته بود. تزریق سلول بنیادی مشتق از استخوان به تعداد 1000000 سلول بر کیلوگرم بود. سنجش سطوح بافتی Dkk-1 و اسکلروستین با روش الایزا انجام گرفت. یافته ها: گروه های سلول بنیادی-تمرین هوازی، تمرین هوازی و سلول بنیادی موجب یک کاهش معنی دار در سطوح Dkk-1 و اسکلروستین استخوان ران در مقایسه با گروه آرتروز شدند (0001/0

زمینه و هدف: اپی گالوکاتچین گالات به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی نقش مهمی در مهار رادیکال های آزاد ایفا می کند. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی اثر اپی گالوکاتچین گالات بر توانایی زیستی، مورفولوژی و تمایز استیوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی است. روش کار: در این مطالعه تجربی، سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان با استفاده از روش فلشینگ استخراج شدند. در پایان پاساژ سوم سلول ها به 9 گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. سلول های گروه های آزمایشی با غلظت های مختلف اپی گالوکاتچین گالات (0، 1، 5، 10، 15، 20، 25، 30 و 50 میکرومولار) برای یک دوره 21 روزه در محیط استیوژنیک حاوی 10 درصد سرم جنین گاوی تیمار شدند. سپس توانایی زیستی، میزان معدنی شدن ماتریکس استخوانی، سطح کلسیم داخل و خارج سلولی، میزان فعالیت آلکالین فسفاتاز و سطح بیان ژن های آلکالین فسفاتاز و استیوکلسین طی روند استیوژنزیس مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و تفاوت میانگین ها در سطح 05/0 ˂ p معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: توانایی زیستی، میزان معدنی شدن ماتریکس استخوانی، سطح کلسیم، میزان فعالیت آلکالین فسفاتاز و سطح بیان ژن های آلکالین فسفاتاز و استیوکلسین در سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار شده با اپی گالوکاتچین گالات به طور معنی داری در رفتاری وابسته به دوز، در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (05/0 ˂ p). همچنین گستردگی سیتوپلاسم نیز در سلول های تیمار شده با اپی گالوکاتچین گالات مشاهده شد. نتیجه گیری: از آنجاکه اپی گالوکاتچین گالات افزایش معنی داری در توانایی زیستی و تمایز استیوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی ایجاد می کند، بنابراین می تواند برای افزایش تمایز و بقای سلولی استفاده شود.

زمینه و هدف: رهبری، توانایی راهنمایی، نفوذ و ترغیب افراد به منظور دستیابی به اهداف سازمانی است. مدیران بیمارستان ها برای دستیابی به اهداف سازمانی، باید از سبک رهبری مناسبی استفاده کنند. هدف این مطالعه، تبیین عوامل موفقیت رهبری در بیمارستان است. روش کار: این مطالعه موردی به صورت کیفی در سه ماهه اول سال 1397 در بیمارستان هاشمی نژاد تهران انجام شد. جامعه پژوهش شامل مدیران و کارکنان بیمارستان بود. نمونه گیری به صورت هدفمند و با حداکثر تنوع آغاز شد و تا اشباع داده ها ادامه یافت (45 نفر). برای جمع آوری داده ها، از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته عمیق به انضمام بررسی مستندات استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل موضوعی با نرم افزار MAXQDA 11 استفاده شد. یافته ها: موفقیت رهبر در بیمارستان به ویژگی های شخصیتی رهبر و کارمند نظیر هوش، دانش، مهارت، نگرش، عقاید، ارزش ها و رفتارها و عوامل درون و برون سازمانی بستگی دارد. ماموریت، دورنما، برنامه و استراتژی های سازمان، قوانین و مقررات، ساختار سازمانی، فرهنگ سازمانی، توسعه حرفه ای مدیران و کارکنان، مشارکت و همکاری کارکنان، انگیزش و رضایت شغلی کارکنان و رضایت بیماران از جمله عوامل درون سازمانی و حمایت مدیران ارشد دانشگاه و عوامل سیاسی و اقتصادی از جمله عوامل برون سازمانی موثر بر موفقیت رهبر در بیمارستان هستند. نتیجه گیری: موفقیت رهبری در بیمارستان ها تحت تاثیر ویژگی های شخصیتی رهبر و کارمند و عوامل زمینه ای درون و برون سازمانی قرار دارد. مدیران بیمارستان ها با توجه به عوامل درون و برون سازمانی باید به ارتقای شایستگی های رهبری خود بپردازند.

با توجه به کاربرد قابل ملاحظه پرتودرمانی در درمان و تشخیص بیماری های مختلف و حتی در جنگ های هسته ای، محافظت افراد و بافت های سالم در معرض خطر از این پرتوها حایز اهمیت می باشد. از آنجا که در حال حاضر هیچ محافظ پرتو ایده آل و بی خطری در دسترس نیست، شاهد تلاش زیادی برای یافتن و استخراج آن ها از منابع طبیعی و گیاهی هستیم. ترکیبات فنلی از جمله فلاونوییدها به طور گسترده ای در گیاهان به عنوان متابولیت ثانویه ارایه می شوند و برای سلامتی انسان، پیشگیری و درمان بسیاری از اختلالات مورد بررسی قرار گرفته اند. از قابلیت های زیستی مهم فلاونوییدها می توان به اثرات آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضدتومور، ضد پیری، ضدباکتری و ویروس، حمایت کننده عصبی و محافظت کننده پرتویی اشاره نمود. سمیت کم و قابلیت مصرف خوراکی آن ها برای بیماران رادیوتراپی، افراد در معرض اشعه، نیروهای نظامی و حتی عموم مردم، نقطه قوت این ترکیبات است. این مطالعه تلاش می کند خلاصه ای از مکانیزم های مولکولی اصلی در اثرات محافظتی پرتو توسط فلاونوییدها و مروری از نتایج مطالعات جدید ارایه دهد. یافته های این مطالعات چشم انداز جامعی از کاربردهای آتی فلاونوییدها در اختیار ما می دهند و می توانند به بهینه سازی اثرات آن ها در روش های حفاظت از پرتوهای سمی کمک کنند.

زمینه و هدف: از جمله عواملی که به شکل منفی روابط بین فردی دانشجویان را تحت تاثیر قرار می دهد، مشکلات بین شخصی است. لذا، شناسایی عواملی که بتواند از این مشکلات پیشگیری کند، دارای اهمیت است. هدف از این پژوهش شناسایی رابطه بین سبک های دلبستگی با مشکلات بین شخصی با توجه به نقش میانجی هوش هیجانی بود. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی-همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این مطالعه را دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه بوعلی سینا تشکیل دادند، که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند. نمونه های این پژوهش شامل 200 دانشجوی دختر بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه مشکلات بین شخصی هرویتز و همکاران 1988 (IIP-60)، سبک دلبستگی بزرگسال کولینز و رید 1990 (RAAS) و هوش هیجانی شرینگ (1996) و جهت تحلیل داده ها از نرم افزارهای آماری SPSS 22 و LISREL 8. 5 استفاده شد. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد که سبک دلبستگی ایمن به طور معکوس و معنادار (05/0

گرلین، یک هورمون پپتیدی می باشد که از 28 اسیدآمینه تشکیل شده است و از سلول های اپسیلون بخش درون ریز لوزالمعده ترشح می شود و یک هورمون پپتیدی اخیرا کشف شده ای است که با ترشح هورمون رشد (Growth Hormone-GH) و تنظیم هومیوستاز انرژی و انسولین در ارتباط است. به این دلیل که فعالیت های بدنی و تمرینات ورزشی سبب بر هم خوردن تعادل انرژی شده و محرکی برای ترشح GH می باشند، از این رو، رفتار گرلین نسبت به فعالیت های ورزشی مورد توجه بسیاری از متخصصین ورزشی قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده است تا به معرفی این پپتید و رفتار آن بر اثر تمرین هوازی طولانی مدت، تمرینات هوازی کوتاه مدت و تمرینات مقاومتی بر پایه مرور پژوهش های صورت گرفته در این زمینه تا به حال، بپردازیم. مقالات به صورت انگلیسی و فارسی از پایگاه های Science Direct، PubMed، Scopus، Web of Science، Springer، Google Scholar، SID و در دامنه سال های 1996 تا 2019 مورد بررسی قرار گرفته جمع آوری شده است. ورزش و فعالیت های بدنی به عنوان یک استرس که تعادل انرژی بدن را بر هم می زنند، می توانند بسته به ماهیت خود اثرات متفاوتی را ایجاد کنند، به طوری که تمرینات بلند مدت می توانند موجب سازگاری و تمرینات کوتاه مدت موجب پاسخ حاد آن شوند که با هم تفاوت دارند. با این حال تحقیقات با توجه به نیازهای پیش رو و نتایج متناقض تحقیقات پیش رو همچنان ادامه دارد.

زمینه و هدف: دیابت شیرین گروهی از اختلالات متابولیک است که موجب افزایش سطح قند خون می شود. دیابت نوع یک (Type 1 Diabetes-T1D)، دیابت نوع دو (Type 2 Diabetes-T2D) و دیابت تک ژنی 3 گروه اصلی دیابت هستند. دیابت بارز شده در بلوغ جوانان (Maturity Onset Diabetes of the Young-MODY) نوعی دیابت تک ژنی می باشد که معمولا با T1D یا T2D اشتباه گرفته می شود و دارای 14 زیر گروه مختلف است. هدف از این مطالعه، تشخیص MODY و تعیین فراوانی 2 زیرگروه شایع تر آن در جمعیت دیابتی استان اصفهان است. روش کار: در این مطالعه توصیفی-آزمایشگاهی که با هدف تعیین نوع و فراوانی جهش های 2 ژن GCK و HNF1A در 26 خانواده ی مبتلا به دیابت نوع MODY در استان اصفهان انجام شد، از روش آنالیز پیوستگی ژنتیکی با انتخاب 4 مارکر برای هر ژن استفاده شد. پیوسته بودن با تکنیک آنالیز قطعه تایید و سپس اگزون های ژن مربوطه در خانواده های پیوسته به مارکرهای هر ژن توالی یابی شد. یافته ها: در این مطالعه از میان 26 خانواده، 4 خانواده به مارکرهای ژن GCK و 3 خانواده به مارکرهای ژن HNF1A پیوسته بودند. پس از توالی یابی اگزون های این 2 ژن در خانواده های مربوطه واریانت های یافت شده بررسی و اثر آن ها بر روی دیابت ارزیابی شدند. هیچ جهش بیماری زایی در این میان یافت نشد ولی تعدادی پلی مرفیسم با افزایش استعداد ابتلا به دیابت یافت شد. نتیجه گیری: در این مطالعه با وجود پیوسته بودن برخی خانواده ها برای مارکرهای 2 ژن مورد نظر، علی رغم این که در مطالعات دیگرجهش در این 2 ژن شایع ترین علل بروز MODY معرفی شده بودند، هیچ جهش بیماری زایی در هیچ یک از بیماران یافت نشد. بنابراین به نظر می رسد که پروفایل ژنتیکی در جمعیت مورد بررسی با پروفایل ژنتیکی جمعیت های مطالعه شده بسیار متفاوت است.

ساس ها (Cimicidae) یک خانواده از حشرات انگلی کوچک هستند که از خون حیوانات خونگرم تغذیه می کنند. معروف ترین عضو این خانواده سیمکس لکتولاریوس، ساس بستر معمولی می باشد. در سال های اخیر، ساس ها باعث ایجاد بسیاری از آلودگی ها بوده است که منجر به مشکلات بالینی زیاد شده است. به نظر می رسد شیوه های ناقص مرتبط با مدیریت آفات احتمالا سبب افزایش بازگشت ساس ها شده است. نتیجه افزایش عظیم تعداد آلودگی های ساس ها این است که مردم به طور فزاینده ای در معرض حشرات قرار می گیرند و در نتیجه خطرات بهداشتی مختلفی به وجود می آورند به خصوص در مراکز نظامی که بهداشت و سلامت در این بخش ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. لذا، با توجه به اهمیت آلودگی های احتمالی ناشی از این افت در این مطالعه با به کارگیری جدیدترین مقالات چند سال اخیر نمایه شده در دیتابانک های معتبر pubmed، ISI، Scopus، Embase و DOAJ و چاپ شده در مجموعه های Elsevier، Willy، ProQuest و Springer با استفاده از کلیدواژه های اصلی موجود در عنوان، به بررسی وجوه مهمی از این آفت از جمله بیولوژی ساس، انتقال پاتوژن ها، طبقه بندی و مراحل زندگی، تغییر حالات جنسی و تولید مثل، فرومون های هشدار، عادات غذایی، جستجو میزبان، رفتار تجمعی و پراکندگی، عوارض بالینی ناشی از آلودگی، بیماری های عفونی، انواع اثرات ساس بر سلامت، درمان و تکنیک های کنترل ساس و راهکارهای پیشنهادی کنترل آفت ساس مخصوص مناطق نظامی پرداخته شده است.

زمینه و هدف: پیری، پدیده ای است که با توالی تغییرات وابسته به زمان، باعث نورودژنراسیون و کاهش عملکرد فیزیولوژیکی مغز می گردد. استرس اکسیداتیو یکی از مکانیسم های موثر در نورودژنراسیون و فرایند پیری سیستم عصبی است. ازآنجاکه اثرات آنتی اکسیدانتی ورزش هوازی و عصاره رزماری به صورت جداگانه و اکثرا در کوتاه مدت نشان داده شده است، در این مطالعه اثرات تجویز طولانی مدت عصاره خوراکی رزماری و ورزش هوازی به طور جداگانه و توام بر میزان نورودژنراسیون هیپوکامپ در موش های صحرایی پیر نر بررسی شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه تجربی بوده است. موش های صحرایی پیر نر به مدت سه ماه (5 روز در هر هفته) با ورزش هوازی تردمیل و تجویز روزانه (یک بار در روز) عصاره خوراکی رزماری (حاوی 40% کارنوسیک اسید) به میزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ تیمار شدند. تعداد نورون های سالم و دژنره شده در ناحیه هیپوکامپ به ترتیب با روش های رنگ آمیزی نیسل و فلویورسانس فلورجید بی شمارش شدند. یافته ها: در تعداد نورون های سالم ناحیه CA1 هیپوکمپ رنگ شده با نیسل افزایش معنی داری در موش های گروه های ورزش و ورزش-رزماری (001/0