مجله علوم پزشکی فیض
سال:1399 | دوره:24 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

سابقه و هدف: هیستون داستیلازها-4 HDAC4)) که فسفوریله شدن آن­ ها به وسیله کیناز وابسته به کلسیم کالمودولین ((CaMKII صورت می گیرد، نقش مهمی در رشد و نمو بافت قلب دارد. از این رو هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر فعالیت ورزشی با شدت متوسط بر بیان ژن های HDAC4 و CaMKII در میوکارد رت های نر نژاد ویستار بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 19 سر موش صحرایی نر بالغ با 10 هفته سن و وزن 2/8± 243 گرم براساس همسان سازی وزن به 2 گروه (تمرین استقامتی=9) و (کنترل=10) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 6 هفته تمرین استقامتی، 5 روز در هفته با شدت متوسط بود. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نمونه های بافت قلب برای اندازه گیری سطوح بیان ژن های HDAC4 و CaMKII با استفاده از روش آزمایشگاهی Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS ویرایش 23 و با استفاده از آزمون تی مستقل انجام شد. نتایج: یافته ها نشان داد میزان بیان هر دو ژن HDAC4 و CaMKII در گروه تمرین به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بوده است )0/001(P<. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، به نظر می رسد که تمرین استقامتی با شدت متوسط می تواند برخی از فاکتورهای مرتبط با هایپرتروفی بافت قلب رت ها را تغییر دهد و همچنین می تواند در پیشگیری از بیماری های قلبی-عروقی مؤثر باشد.

سابقه و هدف: درمان زخم ها یکی از مسائلی است که بشر سال ها با آن روبه رو بوده است و تلاش ها برای یافتن ترکیباتی که ضمن بهبود زخم ها، دارای عوارض جانبی نباشند، اهمیت دارد. از آن جا که عصاره گل بنفشه دارای اثرات ضدالتهابی و ضدعفونی کنندگی است، در مطالعه حاضر، اثر این گیاه بر ترمیم زخم پوستی مورد بررسی قرار می گیرد. مواد و روش ها: بدین منظور تعداد 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، بعد از ایجاد زخم پوستی تمام ضخامت به وسیله شابلون 2 در 2 سانتی متر در ناحیه خلفی گردن در 4 گروه برابر، شامل: گروه کنترل (بدون انجام درمان)، گروه دریافت کننده اوسرین، گروه دریافت کننده سولفادیازین نقره 1 درصد و گروه تجربی (درمان زخم توسط پماد عصاره گل بنفشه 20 درصد، دوبار در روز) قرار گرفتند. در طی مطالعه، هر 3 روز یک بار، طول و عرض زخم ها اندازه گیری شد. همچنین در روزهای 3، 7، 14 و 21 پس از ایجاد زخم، موش ها آسان کشی شدند و بافت های ترمیم یافته، جهت مطالعات هیستوپاتولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان دهنده کاهش معنی دار مساحت زخم در حیوانات تحت درمان به خصوص گل بنفشه در مقایسه با گروه کنترل بود (0/05

سابقه و هدف: اطلاعات اپیدمیولوژی نشان می دهد که اختلال در انتقال معکوس کلسترول (RCT) باعث بیماری قلبی-عروقی در بیماران دیابتی نوع 2 (T2DM) می شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی با شدت متوسط همراه با مصرف خیار تلخ بر شاخص های RCT و نیمرخ لیپیدی سرمی مردان T2DM می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 36 نفر مرد T2DM بیمارستان لولاگر تهران (سن 15/5 ± 08/53 سال) انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، خیار تلخ، تمرین و تمرین + خیار تلخ) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه (با شدت 40 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره و به­ مدت 15 تا 45 دقیقه) در برنامه تمرینی هوازی فزاینده شرکت کردند. گروه های خیار تلخ و تمرین + خیار تلخ، 2000 میلی گرم پودر خشک میوه خیار تلخ را به مدت هشت هفته (دو بار در روز قبل از صبحانه و شام) مصرف نمودند. نتایج: نتایج نشان داد که میزان Apo-A1، Apo-E، PON-1 و HDL-c در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (به ترتیب 0=P، 0/001=P، 0=P و 0P=). همچنین میزان LDL-c، TG و TC در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (به ترتیب 001/0P=، 001/0P= و 0P=). میزان Apo-A1، Apo-E و PON-1 در گروه تمرین + خیار تلخ نسبت به گروه تمرین و خیار تلخ افزایش معنی داری داشت (0/05≤ P). نتیجه گیری: تمرین هوازی و مصرف خیار تلخ با تأثیر بر عوامل RCT می توانند منجر به کاهش بیماری های قلبی-عروقی در افراد T2DM شوند. بنابراین توصیه می شود در پیشگیری و درمان T2DM از ترکیب تمرین و مصرف خیار تلخ استفاده شود.

سابقه و هدف: در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی، مقادیر سرمی کورتیزول، کاهش و مقادیر گلوکز و مقاومت به انسولین افزایش می یابد. از این رو، هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیر 5 ماه تمرین ایروبیک با و بدون درمان با لووتیروکسین بر غلظت سرمی کورتیزول، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی بود. مواد و روش ها: آزمودنی های این پژوهش نیمه تجربی، 25 زن مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از اخذ رضایت نامه کتبی به سه گروه دارو-ورزش (8=n)، ورزش (7=n) و دارو (10=n) تقسیم شدند. تمرین هوازی عبارت بود از: 5 ماه تمرین ایروبیک به صورت سه جلسه در هفته با شدت 50 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته اوّل و 75 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته آخر. گروه دارو، افراد غیرفعالی بودند که تنها یک عدد قرص لووتیروکسین سدیم 1/0 میلی گرم به صورت روزانه مصرف کردند. مقادیر سرمی کورتیزول، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین سه گروه قبل و پس از 5 ماه اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون MANOVA استفاده شد. نتایج: نتایج آزمون MANOVA و بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که بین سه گروه، تفاوت معنی داری در سطوح گلوکز (0/273=P)، انسولین (0/062=P)، مقاومت به انسولین (0/070=P) و کورتیزول (0/123=P) وجود ندارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که 5 ماه تمرین ایروبیک همراه با مصرف لووتیروکسین و بدون مصرف لووتیروکسین، منجر به تغییرات معنی داری در غلظت سرمی کورتیزول، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی نمی شود.

سابقه و هدف: کاربردی ترین نشانه های سرمی آسیب عضلانی، کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز هستند که ممکن است بعد از فعالیت بدنی شدید تغییر یابند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات یک دوره تمرینی تمرینات مقاومتی کل بدن و ثبات مرکزی بر کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز سرم در دختران چاق بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش نیمه تجربی انجام شد. آزمودنی های این پژوهش، شامل 40 نفر از دختران چاق 25-20 سال بودند که به عنوان نمونه تحقیق به صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه: تمرین تمرینات مقاومتی کل بدن، تمرین ثبات مرکزی، تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرینی به مدت 8 هفته انجام شد. نمونه خون آزمودنی ها، در دو مرحله قبل و پس از دوره تمرینی اخذ شد و متغیرها مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون کلوموگروف-اسمیرونوف، لون و تحلیل واریانس یک سویه بررسی شدند. با آزمون تعقیبی بونفرونی هم معنی داری نتایج مورد بررسی و تأیید نهایی قرار گرفت. نتایج: میزان کراتین کیناز (0/002 =P) و لاکتات دهیدروژناز (0/001 =P) در هر سه گروه پس از دوره تمرینی نسبت به قبل از تمرین کاهش داشته است که این تغییر نسبت به گروه کنترل معنی دار گزارش شد. اما بین روش های مختلف تمرینی تفاوت معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: اجرای هر سه روش تمرینی مقاومتی کل بدن، ثبات مرکزی و ترکیب این دو روش با هم، موجب ایجاد آسیب، التهاب و کوفتگی عضلانی شد اما به تدریج اصل سازگاری تمرین، تولید آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز را تعدیل ساخت. هر سه روش می توانند به عنوان روش های افزایش قدرت عضلانی توصیه شوند.

سابقه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات کاهش مصرف سیگار بر آزمون های عملکرد کبد و شاخص های متابولیک در بیماران سیگاری مبتلا به استئاتوهپاتیت غیرالکلی انجام شد. مواد و روش ها: علاوه بر درمان استاندارد، همه بیماران جهت کاهش مصرف سیگار تحت 6 جلسه آموزش به روش «مصاحبه انگیزشی» قرار گرفتند. این کارآزمایی شامل دو گروه بود. گروه «موفق» مبتلایان به استئاتوهپاتیت غیرالکلی بودند که کاهش در مصرف سیگار به میزان بیشاز 50 درصد را در طول شش ماه درمان داشتند. گروه «ناموفق» مبتلایانی بودند که در مصرف سیگار کاهش کمتر از 50 درصد را داشتند. 43 نفر از بیماران در گروه موفق و 61 نفر در گروه ناموفق بودند. نتایج: در آنالیز بین گروهی کاهش میانگین میزان فشارخون، اندازه دور کمر، آلانین آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، قندخون ناشتا، انسولین، تری گلیسیرید، کلسترول، لیپوپروتئین با دانسیته بالا و میزان چربی کبد در پایان تحقیق در گروه موفق بیشتر از گروه ناموفق بود. در آنالیز درون گروهی، میزان چربی کبد در گروه ناموفق افزایش و در گروه موفق کاهش داشت. در حالی که متغیرهای وزن، شاخص توده بدنی، اندازه دور کمر، فشارخون، آلکالین فسفاتاز، قندخون ناشتا، انسولین، تری گلیسیرید، کلسترول و لیپوپروتئین با دانسیته بالا پس از 6 ماه درمان در هر دو گروه کاهش معنی داری داشتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد درمان استاندارد همراه با کاهش مصرف سیگار تأثیر بیشتری از درمان استاندارد به تنهایی در کاهش اندازه دور کمر، فشارخون، شاخص های متابولیک سرمی و میزان چربی کبد در افراد سیگاری مبتلا به استئاتوهپاتیت غیرالکلی دارد.

سابقه و هدف: طلاق، عامل گسیختگی کانون خانواده است که می تواند منشأ بسیاری از آسیب های روانی و اجتماعی باشد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر میزان انعطاف پذیری روان شناختی و تنظیم هیجانی زنان مطلقه بود. مواد و روش ها: برای این پژوهش که از نوع نیمه تجربی با طرح آمیخته و پیگیری دوماهه بود، از میان زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه پنج شهر تهران، 38 شرکت کننده از طریق روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. درمان ACT به مدت هشت جلسه هفتگی دوساعته به گروه آزمایش ارائه شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه تنظیم هیجان، پذیرش و عمل در سه برهه زمانی جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار (ver: 22)SPSS و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، اثربخشی معناداری بر شاخص های انعطاف پذیری روان شناختی (0001/0P<) و تمامی مؤلفه های شش گانه تنظیم هیجان، از جمله: عدم پذیرش پاسخ های هیجانی، ناتوانی در مشارکت رفتاری و فعالیت های هدف محور، مشکلات کنترل تکانه، فقدان آگاهی هیجانی، محدودیت در دستیابی به راهکارهای مؤثر تنظیم هیجانی و فقدان وضوح هیجانی (001/0

سابقه و هدف: سرطان، مشکلی جهانی می باشد و در ایران نیز سومین علت مرگ ومیر است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد (ACT) بر اضطراب، استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله با درد بیماران مبتلا به سرطان خون بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از طرح های کاربردی و شبه آزمایشی و نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان خون بود که بین ماه های فروردین تا خرداد 1398 در بیمارستان سیدالشهدای اصفهان بستری بودند و بیماری آن ها محرز گردیده بود. نمونه های این پژوهش، 30 نفر از جامعه مذکور بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند و به کمک شیوه تصادفی سازی ساده، در دو گروه درمان پذیرش و تعهد (15=n) و گروه کنترل (15=n) گماشته شدند. داده ها با استفاده از مقیاس استرس ادراک شده، مقیاس اضطراب بک و پرسشنامه راهبردهای مقابله با درد به دست آمدند. برای تحلیل استنباطی از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره (MANCOVA) استفاده شد که با نرم افزار SPSS ویرایش 22 به اجرا درآمد. نتایج: نتایج نشان داد که گروه به صورت معنی داری روی نمره اضطراب (78/0=partial ƞ و 0001/0<­ P، 89/72=­ F­ )، استرس ادراک شده (78/0=partial ƞ و 0001/0<­ P، 01/71 F=) و راهبردهای مقابله با درد (85/0=partial ƞ و 0001/0<­ P، 14/113=­ F) تأثیر دارد. نتیجه گیری: درمان پذیرش و تعهد (ACT) بر اضطراب، استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله با درد بیماران مبتلا به سرطان خون، مؤثر است. بنابراین مداخلات روان شناختی می توانند برای کاهش مشکلات روان شناختی ناشی از سرطان خون در بیماران، مورد استفاده قرار گیرند.

سابقه و هدف: رفتاردرمانی شناختی، خطّ اوّل درمان و استاندارد طلایی درمان اختلال بی خوابی مزمن است؛ اما برخی پژوهش ها نشان داده اند که پرداختن به مؤلفه های فراشناختی، کارآمدی آن را افزایش می دهد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی کارآمدی رفتاردرمانی شناختی با یا بدون تکنیک های فراشناختی در افراد مبتلا به اختلال بی خوابی مزمن است. مواد و روش ها: چهار بیمار شامل یک مرد و سه زن که دارای ملاک های ورود به مطالعه بودند، پس از ارزیابی های تشخیصی وارد مطالعه شده و به طور تصادفی در دو گروه رفتاردرمانی شناختی و رفتاردرمانی شناختی همراه با تکنیک های فراشناختی شامل ذهن آگاهی گسلیده و به تأخیر انداختن نگرانی و نشخوار فکری، قرار گرفتند. تمامی بیماران شش مرتبه با استفاده از شاخص بازدهی خواب و مقیاس حمایت اجتماعی سنجیده شدند. سپس، داده ها با استفاده از تفسیر دیداری فراز و فرود نمودارها، اندازه ی اثر و بهبودی تشخیصی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: اگرچه مدت زمان ابتلا به اختلال در بیمارانی که رفتاردرمانی شناختی به همراه تکنیک های فراشناختی دریافت کرده بودند، بیشتر از گروه دیگر بود، ولی توانستند بازدهی خواب و حمایت اجتماعی بیشتری را به دست آورند. هر دو گروه به خصوص گروهی که از تکنیک های فراشناختی بهره می بردند، دارای اندازه ی اثر بالا و بهبودی تشخیصی بودند. دستاوردهای درمانی تا سه ماه پس از پایان درمان تداوم داشت. نتیجه گیری: افزودن تکنیک های فراشناختی به استاندارد طلایی درمان اختلال بی خوابی مزمن توانست کارآمدی آن را برحسب بازدهی خواب و حمایت اجتماعی ادراک شده افزایش دهد.

سابقه و هدف: هدف پژوهش، مطالعه علم سنجی و واکاوی برون داد علمی با موضوع «سلب اعتبار مقالات» است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نوع، توصیفی علم سنجی است که با استفاده از روش تحلیل محتوای مقالات انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، تولیدات علمی با موضوع «سلب اعتبار مقالات» است که تا ابتدای اگوست 2019 در اسکوپوس نمایه شده اند. از 2628 مقاله بازیابی شده، 140 مقاله مرتبط با موضوع، جهت بررسی انتخاب گردید. مدارک منتخب از نظر سال انتشار، نام کشور، نویسندگان، زبان و موضوع مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج، حاکی از افزایش قابل ملاحظه تعداد مقالات از سال 2014 به بعد است. 159 نویسنده از 36 کشور و 160 دانشگاه / سازمان در نگارش این مقالات مشارکت داشتند. دلایل سلب اعتبار و موضوعات مقالات سلب اعتبارشده بررسی شد. همچنین تأثیر سلب اعتبار بر اعتبار نویسندگان، تعداد تولید علمی و تعداد استناد، وضعیت درآمد، جنسیت و زبان نویسنده مسؤول، همکاری بین المللی، روند سلب اعتبار مقالات، نوع مطالعه، دارا بودن اعلان سلب اعتبار، ضریب تأثیر مجله و مدت زمان بین انتشار تا سلب اعتبار نیز تحلیل شد. در نهایت به نقش دانشگاه ها جهت آگاه سازی پژوهشگران، آموزش امانت داری پژوهش و حساس کردن آن ها نسبت به بدرفتاری علمی اشاره شده است. نتیجه گیری: نتایج، حاکی از ضرورت توجه بیش از پیش آموزش امانت داری پژوهش به همه ذی نفعان (محققان، سازمان های تحقیقاتی، ویراستاران مجله، ناشران و داوران) و آگاه سازی آن ها نسبت به عواقب بدرفتارهای علمی است. سیستم آموزش و پژوهش، سیستم امتیازدهی و ارتقای پژوهشگران، سیستم داوری مجلات و سیستم برخورد با متخلفان نیاز به بازنگری اساسی دارد.

سابقه و هدف: مداخلات شناختی-رفتاری از روش های متنوع کاهش اضطراب بیماران قلبی-عروقی می باشد. پژوهش مرور نظام مند و متاآنالیز حاضر با هدف تعیین میزان تأثیر مداخله شناختی-رفتاری بر اضطراب در بیماران قلبی-عروقی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز براساس مقالات انگلیسی و فارسی ایرانی چاپ شده در بانک های اطلاعاتی PubMed، Science Direct، Scopus، Cochrane، Google Scholar و همچنین پایگاه های داخلی شاملScientific Information Database و Magiran طی سال های 2018-2000 با کلمات کلیدی: اضطراب، درمان شناختی-رفتاری، بیماران قلبی، ایران و معادل های MeSH آن با همه ترکیبات احتمالی انجام شد. از 42 مطالعه که در سرچ اوّلیه به دست آمد، 4 مقاله واجد شرایط، وارد متاآنالیز شد. ابزار نقد modified CONSORT برای ارزیابی مقالات استفاده شد. میانگین و انحراف معیار نمره اضطراب در بیماران قلبی-عروقی براساس پرسشنامه اضطراب بک از مقالات استخراج شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار Review Manager انجام شد. نتایج: در نتیجه ی ترکیب مطالعات، شاخص میانگین اضطراب در بیماران قلبی پس از مداخله شناختی-رفتاری در گروه مداخله، کاهش معنی دار در حد 73/8 واحد با فاصله اطمینان 95 درصد (10/6--36/11-) را نشان داد و این شاخص در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی دار در حد 35/7 واحد با فاصله اطمینان 95 درصد (99/4--71/9-) را نشان داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد درمان مداخله ای شناختی-رفتاری در کاهش نگرانی و اضطراب بیماران قلبی مؤثر باشد و شاید بتوان به عنوان درمان مکمل در کنار دارودرمانی برای این بیماران استفاده نمود.