مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1380 | دوره:35 | شماره:52 |تعداد مقالات:20

زمینه و اهداف: اوتیت خارجی یک عفونت معمول و درد ناک گوش است که در مناطقی با آب و هوای گرم و مرطوب بیشتر اتفاق افتاده و با فاکتورهای مختلف مستعد کننده در ارتباط می باشد. باکتریهای هوازی در ایجاد اوتیت خارجی نقش مهمی ایفا می کنند اما در سالهای اخیر نشان داده شده است که باکتریهای بی هوازی نیز به عنوان پاتوژن در عفونتهای گوش خارجی می توانند مسوول باشند. هدف از این مطالعه نشان دادن نقش بی هوازیها و اثرات بعضی از عوامل مستعد کننده در ایجاد عفونت گوش خارجی است. روش بررسی: با استفاده از روشهای بی هوازی، باکتریهای بی هوازی جدا شده بر روی محیط کشتهای مختلف ، از 75 بیمار مبتلا به اوتیت خارجی شامل 33 نفر (%44) مذکر و 42 نفر (%56) مونث تحت مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع آوری برخی اطلاعات از پرسشنامه مخصوص استفاده گردید.یافته ها: از 88 ارگانیسم جدا شده فقط 9 گونه باکتری بی هوازی بودند وباکتریهای بی هوازی اکثرا از کشتهای مخلوط به دست آمدند و شامل 2 گونه باکتروئید و 7 گونه از فوزیفورمها بودند. بالاترین درصد ابتلا مابین سنین 40ـ30 سالگی و بالاترین درصد شیوع در فصل پاییز مشاهده گردید. مطالعه برخی از فاکتورهای مستعد کننده اوتیت خارجی مثل وجود بیماری مزمن ، استفاده از آنتی بیوتیکها، عادت به خراشیدن گوش، پاک کردن گوش، ورزش شنا، کشیدن سیگار، استفاده از گوشی و هر گونه وسایل مسدود کننده گوش، همگی نشان دهنده ارتباط معنی دار با اوتیت خارجی بودند (p=0.0001) .نتیجه گیری: باکتریهای بی هوازی مخصوصا فوزیفورمها در عفونتهای گوش خارجی نقش داشته و فاکتورهای متعددی در ابتلا به این عفونت موثر می باشند.

زمینه و اهداف: افزایش سن با کاهش عملکرد ارگانها و محدودیت ذخیره قلبی عروقی همراه است که می تواند منجر به بروز تغییرات همودینامیک در مقابل لوله گذاری تراشه گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان بروز عوارض قلبی عروقی نظیر افزایش فشار خون، ضربان قلب و تغییرات نوار قلبی به صورت منفرد و یا به صورت ترکیبی بود.روش بررسی: w مطالعه حاضر که یک مطالعه کار آزمایی بالینی دو سر کور است در مورد 100 بیمار با وضعیت فیزیکی II مربوط به تقسیم بندی وضعیت فیزیکی متخصصین بیهوشی آمریکا که جهت جراحی کاتاراکت مراجعه کرده بودند به صورت تصادفی انجام شد. اطلاعات توسط پرسشنامه که شامل مشخصات دموگرافیک بیمار، مقادیر فشار خون، نبض، تغییرات نوار قلبی، طول مدت لارنگوسکوپی و دفعات لارنگوسکوپی بود، گردآوری گردید.یافته ها: این مطالعه بر روی 100 بیمار در محدوده سنی 65 تا 90 سال انجام شد. %54 بیماران مرد و %46 آنها زن بودند. داده های این مطالعه با روشهای آمار توصیفی (نسبتها و درصدها)، تجزیه و تحلیل شد. در این مطالعه %71 بیماران به دنبال لارنگوسکوپی دچار تغییرات قلبی و عروقی بودند. بیشترین تغییرات به صورت افزایش توام فشار خون و نبض بود. طول مدت لارنگوسکوپی در این بیماران 24.86 ثانیه و میزان تغییرات 90 ثانیه پس از لوله گذاری بارز بود.نتیجه گیری: توصیه می شود طول مدت لارنگوسکوپی به کمتر از 15 ثانیه تقلیل داده شود. بهتر است برای کاهش بروز واکنشهای همودینامیک از داروهایی نظیر لیدوکائین و نیتروگلیسیرین استفاده گردد. اکسیژناسیون کافی قبل از شروع بیهوشی برقرار و سطح مناسبی از بیهوشی برای لوله گذاری تراشه فراهم گردد.

زمینه و اهداف: سپتی سمی نوزادان هنوز یکی از عمده ترین علتهای مرگ و میر نوزادان می باشد و تعیین سویه های میکروبی شایع و حساسیت آنتی بیوتیکی آنها می تواند نقش مهمی در درمان این بیماری داشته باشد.روش بررسی: این مطالعه به طور گذشته نگر بر روی پرونده 92 نوزاد مبتلا به سپتی سمی در مرکز پزشکی کودکان در مدت یک سال انجام شده است.یافته ها: از 92 مورد در 38 مورد کشت خون موقع بستری مثبت بوده (عفونت اولیه) و 64 مورد کشت خون دوم مثبت بوده که نشان دهنده عفونت بیمارستانی می باشد. شایعترین میکروب استافیلوکوک کوآگولاز منفی با 41 مورد (28 مورد اولیه و 13 مورد بیمارستانی) و کلبسیلا با 35 مورد (31 بیمارستانی و 4 اولیه و اشرشیا کلی با 14 مورد در مرتبه سوم) گزارش شده است استافیلوکوک %93 به کلوگزاسیلین %33 به سفالوتین و %48 به جنتامایسین مقاومت داشته است.نتیجه گیری: درمان آنتی بیوتیکی سپتی سمی نوزادان باید بر اساس نوع میکروارگانیسمهای شایع محیط و بخش نوزادان و حساسیت آنتی بیوتیکی آنها انتخاب شود.

زمینه و اهداف : مرفین در گذشته دور بعنوان تنها مسکن قوی برای دردهای با منشا گوناگون محسوب می گردید. گر چه پس ازعرضه سایر داروهای مسکن از اهمیت دارویی آن تا حدی کاسته شده است ، ولی این ماده هنوز بعنوان یک مسکن قوی و همچنین بعنوان یک داروی مخدر مطرح می باشد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات اعتیاد با مرفین والدین بر روی تکامل جنین می باشد. روش بررسی: در مطالعه حاضر از رتهای نروژی استفاده شده که به دو دسته کنترل و آزمایش تقسیم شدند. دسته آزمایش خود به سه گروه (اول ، دوم و سوم ) تقسیم و به ترتیب زیر در مورد آنها عمل گردید. گروه اول و دوم از طریق افزودن 0.1 میلیگرم مرفین به آب آشامیدنی و گروه سوم از طریق تزریق زیر جلدی همان مقدار بطور روزانه معتاد گردیدند. برای حفظ اثرات اعتیاد دوز بطور مرتب اضافه می شد. ضمنا در گروه اول فقط نر، در گروه دوم هم نر و هم ماده و در گروه سوم فقط ماده ها معتاد شدند. در نوزادان متولد از رتهای معتاد در گروههای سه گانه ، پارامترهای وزن و قد (طول نشسته CR=و طول ایستاده (CH=و طول اندامها اندازه گیری و با یکدیگر و گروه کنترل مقایسه گردیدند.یافته ها: آنالیز آماری ارقام به دست آمده با t - Test نشان داد که : اعتیاد رت نر با مرفین بر روی وزن و قد نوزادان بی تاثیر می باشد. ولی اعتیاد توام نر و ماده و یا فقط ماده باعث کاهش معنی دار (p<0.005) وزن و قد نوزادان در مقایسه با گروه کنترل می گردد و علاوه بر این ، معلوم گردید که اعتیاد ماده سبب افزایش مرگ و میر نوزادان در دوره شیرخوارگی و پس از آن می گردد.نتیجه گیری : کاهش قد و وزن بیانگر عقب ماندگی رشد داخل رحمی ناشی از اعتیاد مادر می باشد، از طرف دیگر افزایش مرگ و میر در دوره شیرخوارگی احتمالا ناشی از دپرسیون تنفسی و در دوره پس از شیرخوارگی به علت سندرم محرومیت می باشد.

زمینه و اهداف: سوء تغذیه کودکان یکی از مسایل اساسی، مخصوصا در کشورهای در حال توسعه و حتی در برخی مناطق کشورهای توسعه یافته می باشد. روش بررسی: جهت بررسی میزان شیوع سو تغذیه در کودکان 36-0 ماهه کرمانشاه، تعداد 400 کودک (%54.8 پسر و %45.3 دختر) در یک مطالعه توصیفی - تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد بر حسب معیار وزن برای سن 11.11 (W/A) درصد کودکان زیر یک سال،14.7 درصد کودکان 1 الی 2 ساله و 31.85 درصد کودکان 3-2 ساله دچار سو تغذیه بودند. شیوع سو تغذیه در کودکان مورد مطالعه از نظر معیار وزن برای قد که کاهش آن نشان دهنده تحلیل رفتگی (Wasting) است در کودکان زیر یک سال %7.18، در کودکان 1 تا 2 ساله 15.67 و در کودکان 2 تا 3 ساله %22.12 بود.از نظر شاخص قد برای سن (H/A) که کاهش آن نشانه بازماندگی از رشد (Stunting) است . %5.22 کودکان زیر یک سال، %12.68 کودکان 1 تا 2 سال و %8.84 کودکان 2 تا 3 ساله مبتلا به سو تغذیه بودند.بین وضعیت رشد کودکان و سن، سطح تحصیلات والدین، تعداد فرزندان، شغل پدر خانواده، و جنس کودکان اختلاف آماری غیر معنی دار و بین فراوانی، درصد کودکان مبتلا به سو تغذیه و وضعیت نسبی درآمد خانواده و رتبه تولد کودکان اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری: انتخاب نامناسب غذاهای از شیرگیری می تواند باعث سو تغذیه در کودکان بشود، بدین جهت آموزش غذاهای از شیرگیری جهت بالابردن آگاهی و کاربست مناسب مادران ضروری می باشد.

زمینه و اهداف: هدف ما بررسی انواع بیماریهای میکربی گوش که در بالغین باعث عفونتهای گوناگون مغز شده و نیز پیشنهاد روشهای درست درمان آنها است، به گونه ای که کمترین عوارض و مرگ ومیر را داشته باشد.روش بررسی: به همین منظور تعداد یک صد بیمار از اول فروردین سال 1362 تا اول تیرماه 1378 که عفونتهای مغزی با منشا گوش داشتند مورد مطالعه قرارگرفت. 41 بیمار اوتیت حاد میانی، 37 بیمار اوتیت مزمن (20 نفر آنها با کلستئاتوم) و 22 نفر تراوش مایع مغزی نخاعی از گوش (اتوره، Otorrhea) داشتند .یافته ها: استرپتوکوک پنومونیه شایعترین علت مننژیت به دنبال اوتیت حاد میانی (%69) و اتوره (%50) بوده در حالی که در اوتیت مزمن سایر باکتریها مانند پروتئوس میرابیلیس، پسودوموناس آئروژینوزا و بی هوازیها رشد کردند و در %25 موارد کشت منفی بود. سایر ارگانیسمها در موارد اوتیت حاد بعد از پنوموکوک، هموفیلوس آنفولانزا، استافیلـــوکوک اوئـــوس و استرپتوکوک بتاهمــولیتیک گروه A بودند. 32 بیمار ماستوئیدکتومی شدند. در 10 بیمار، آبسه های مختلف مغزی مورد عمل جراحی قرار گرفت و 5 بیمار فوت کردند .نتیجه گیری: نتیجه ای که حاصل شد این بود که تشخیص سریع مننژیت باکتریال با منشا گوش برای درمان ضد میکـــروبی کاری اساسی است. در بیمـــاران مبتلا به اوتیت میانـی مزمن، آنتی بیوتیکهای موثر روی باسیلهای گرم منفی و بی هوازی باید مورد استفاده قرار گیرد. در بیمارانی که وضع نورولوژیک یا عفونی آنها با درمان ضد میکروبی بهبود نمی یابند، عمل جراحی اورژانسی ضرورت دارد، و تمام بیمارانی که آبسه های مغزی دارند باید تحت عمل جراحی قرار گیرند.

زمینه و اهداف: تب رماتیسمی از بیماریهای شایع در کشورهای در حال توسعه است و شایعترین علت مرگ و میر قلبی در برخی کشورها، احتمالا در میهن ما بعد از بیماریهای عروق کرونر می باشد. در این مطالعه آگاهی و عملکرد پزشکان عمومی که به مثابه عمده ترین سنگر درمانی در برخورد با این گروه از بیماران می باشند، مورد ارزیابی قرار گرفته است.روش بررسی: روش بررسی بر اساس پرسشنامه بوده است. از مجموع کل پزشکان عمومی استان، 115 نفر پاسخ کامل ارسال داشتند که این پاسخنامه ها پس از مطالعه دقیق مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: سطح آگاهی پزشکان عمومی در مورد تشخیص عمدتا متوسط تا ضعیف بوده است (%68.7). در مورد شناخت از پیشگیری اولیه و ثانویه متوسط تا ضعیف بودند (%57.4) و در بررسی عملکرد آنها در روش پیشگیری اولیه و ثانویه نیز متوسط تا ضعیف بودند (%58.4).نتیجه گیری: بر اساس یافته های فوق شناخت و عملکرد پزشکان عمومی عمدتا در حد متوسط تا ضعیف بوده و لذا با توجه به اهمیت تب رماتیسمی نیاز به بهبود روشهای آموزشی و درمانی به منظور تربیت بهتر پزشکان عمومی در این مقوله از بیماری مهم داخلی می باشد.

زمینه و اهداف: افزایش میزان شیوع سرطان کولون ورکتوم و مرگ و میر حاصل از آن در ایران، و ثابت ماندن مرگ و میر جهانی علی رغم پیشرفتهای اخیر در پزشکی، پژوهشگر را بر آن داشت که تاثیر آموزش بر میزان آگاهی افراد بالاتر از 50 سال را در مورد سرطان کولورکتال در تبریز مورد بررسی قرار دهد.روش بررسی: در این پژوهش، 80 نفر از والدین بالای 50 سال دانش آموزان دبیرستانهای دخترانه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل دو قسمت: مشخصات فردی و آگاهی واحدها در مورد سرطان کولورکتال و غربالگری آن توسط آزمایش خون مخفی در مدفوع می باشد. اطلاعات در دو مرحله جمع آوری شد ابتدا واحدهای مورد پژوهش در آزمون اولیه، پرسشنامه را تکمیل نمودند، سپس یک برنامه آموزشی بر اساس نیاز آنان تدوین و با استفاده از روش سخنرانی و پرسش و پاسخ همراه با دفترچه آموزشی اجرا گردید. سپس به منظور کاهش تاثیر عوامل مداخله گر، 10 روز بعد آزمون ثانویه انجام شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته های تحقیق در ارتباط با میزان آگاهی از ماهیت سرطان کولورکتال و غربالگری آن توسط آزمایش خون مخفی در مدفوع نشان داد که اکثریت واحدهای مورد پژوهش قبل از آموزش از میزان آگاهی پایین و یا متوسطی برخوردار بودند، که بعد از اجرای برنامه آموزشی میانگین نمرات واحدها افزایش پیدا کرد و اکثریت واحدها از میزان آگاهی بالایی برخوردار شدند. نتایج نشان داد که آموزش با اطمینان 99 درصد بر میزان آگاهی واحدهای مورد پژوهش تاثیر داشته است.نتیجه گیری: به علت فقدان آگاهی کافی در مورد سرطان کولورکتال در افراد جامعه پیشنهاد می گردد که آموزش همگانی در کلیه سطوح جامعه به طرق مختلف گسترش یابد تا آگاهی افراد جامعه از عوامل خطر و روشهای مقابله و غربالگری افزایش یابد.

زمینه و اهداف: انسداد شاخه وریدی شبکیه یکی از اختلالات عروقی شایع شبکیه است که جز فوریتهای چشم پزشکی بوده و تهدید کننده دید است و هدف از این مطالعه بررسی عوامل اتیولوژیک این اختلال می باشد.روش بررسی: تعداد 81 بیمار 70-50 ساله مبتلا به انسداد شاخه وریدی شبکیه به صورت گذشته نگر در بیمارستان نیکوکاری تبریز مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تمام بیماران پرسشنامه فردی تهیه شد، تمام عوامل اتیولوژیکی ثبت گردید و نتایج نهایی دید بیماران بررسی شد.یافته ها: از این تعـداد 37 نفر (%45.7) مرد و 44 نفر (%54.3) زن بودند. شایعترین سن بروز 64-60 سالگی (میانگین62 سال) بود. شایعترین عوامــل اتیولوژیکی به ترتیب عبارت بودند از: فشار خون بالا (%37) و دیابت (%6.2). سایر فاکتورها نظیرتروما ((%3.7 هیپرلیپیدمی، هیپرکلسترولمی، سیگار و مشروبات الکلی نیز بررسی شدند که شیوع کمتری داشتند .میزان ابتلای چشم راست %50.6 و شایعترین شاخه مبتلا شده شاخه تمپورال (%95.4) و شاخه سوپرا تمپورال (%61.8) بود. در موقع مراجعه، حداقل دید، دید شمارش انگشتان (%53.1) و حداکثر دید هشت دهم (%8.6) بود. لیزر درمانی در 15 مورد انجام گرفت که افزایش دید 4 ماه بعد از لیزرتراپی، در 4 مورد (%26.7) دیده شد. نتیجه گیری: شایعترین عارضه همراه با انسداد شاخه وریدی شبکیه، ادم ماکولا (19 مورد) بود و سایر عوارض به ترتیب ایسکمی ماکولا، و خونریزی ویتروس و کاتاراکت(%44.5) بودند. بروز انسداد ورید شبکیه در زنان بیشتر از مردان دیده شد. فشار خون بالا شایعترین فاکتور مسبب انسداد شاخه وریدی شبکیه بود. لیزر درمانی سبب کاهش ادم شبکیه و اصلاح دید می شود.

زمینه و اهداف: در این مطالعه بهبود شرایط جراحی از قبیل شلی عضلانی کافی، تسریع در شروع بی حسی و بی حرکتی در عضو مربوطه و افزایش زمان بی دردی بعد از عمل در اعمال جراحی ردکسیون استخوانهای دست و ساعد با اضافه کردن 2 میلی گرم آتراکوریوم به محلول بی حسی در بی حسی منطقه ای داخل وریدی (لیدوکائین 0.5 درصد)، مورد نظر بود تا هم مدت انتظار جراح برای شروع عمل جراحی کوتاهتر گردد و هم زمان بی دردی طولانیتری برای بیمار فراهم شود.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت کار آزمایی بالینی یک سوکور (Single blind) بر روی 40 بیمار با محدوده سنی 66 - 16 سال و محدوده وزنی 70 - 50 کیلوگرم که جهت ردکسیون شکستگی استخوانهای دست و ساعد مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. به 20 بیمار گروه مورد مطالعه، 2 میلی گرم آتراکوریوم به 40 میلی لیتر لیدوکائین .50 درصد اضافه شد و در گروه کنترل نیز برای20 بیمار موجود فقط از 40 میلی لیتر لیدوکائین.50 درصد استفاده گردید. اطلاعات مورد نظر بوسیله پرسشنامه وبا استفاده از ابزارهای کلامی، پرسش از بیمار (Visual Analog Scale = VAS) و کسب نظریه جراح به دست آمد و با برنامه آماری SPSS Win تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بررسی نشان می داد که زمان شروع بی حسی و بی حرکتی در گروه مورد مقایسه با گروه کنترل به ترتیب از 1.95 ± 5.35 و 3.6 ± 15.10 دقیقه به 2.30 ± 4.75 و 3.4 ± 13.56 دقیقه تقلیل یافت. در گروه کنترل 4 بیمار در 5 دقیقه و 15 نفر در 15 دقیقه بعد از تخلیه تورنیکت احساس درد نمودند در گروه مورد 5 دقیقه بعد از باز کردن تورنیکت 7 نفر از بیماران احساس درد داشتند و 13 نفر درد نداشتند، در 15 دقیقه بعد از باز کردن تورنیکت بیماران دارای درد، 16 نفر و بیماران بدون درد 4 نفر بودند. زمان برگشت حس و حرکت در گروه کنترل 1.8 ± 4.30 و 1.5 ± 5.6 دقیقه بود که این زمان در گروه مورد به ترتیب 1.03 ± 4 دقیقه و 2.7 ± 6.95 دقیقه بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که اضافه کردن 2 میلی گرم آتراکوریوم به لیدوکائین تفاوت معنی داری از نظر آماری بر روی موارد اندازه گیری شده ندارد ولی زمان شروع بی حسی و بی حرکتی در بعد از تزریق دارو اندکی کوتاه و زمان برگشت حرکت در بعد از عمل، اندکی به تاخیر می افتد.

زمینه و اهداف : دارورسانی از راه خوراکی به صورت لیپوزوم به منظور محافظت و جلوگیری آن در مقابل اثرات تخریبی آنزیمهای گوارشی است تا بتواند در برابر شیره معده مقاومت کرده و پس از رسیدن به روده باریک از طریق اپی تلیوم آن جذب خون شود. روشهای مختلفی جهت تهیه لیپوزومها متداول می باشد که اصولا در مراکز درمانی توسط داروساز تهیه و بلافاصله توسط پزشک معالج مصرف می شود. آخرین روش که امروزه مورد توجه می باشد روش تغییر یافته موسسه Batelle انگلستان است.روش بررسی: بر اساس روش Batelle انگلستان، لیپوزومها که حاوی انسولین بوده و جدارشان توسط ماده ای بنام Aprotinine  در مقابل آنزیمها و شیره معده مقاوم شده بود تهیه گردیده و مقدار لازم از آن به خرگوشهای نر 1 الی 1.5 کیلوگرمی تجویز گردید، دو مورد خونگیری مستقیم از قلب برای اندازه گیری انسولین قبل و بعد از تجویز لیپوزوم انجام شد. جهت اطمینان از سلامت دستگاه گوارش و سرعت عبور آن، قسمت فوقانی دستگاه گوارش با سریو گرافی بررسی شد و بالاخره نتایج به دست آمده با یک گروه شاهد که لیپوزوم دریافت نکرده بودند مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: 1) در حیوانات سالم میزان قند خون بعد از تجویز لیپوزومهای زرده تخم مرغ با 20 واحد انسولین بر هر کیلوگرم وزن بدن به صفر رسید که نشان دهنده طبیعی بودن آن بود. 2) در بعضی از حیوانات افزایش در سطح خون دیده شد که این افزایش به علت ترشح نوروترانسیمتر اپی نفرین، ترشح هورمون کورتیزول و ایجاد Negative Feeding  می باشد. بعد از پایین آمدن مواد فوق، کاهش قند خون دیده شد و این نشان دهنده شروع جذب انسولین از اپی تلیوم روده این حیوانات است.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش با یافته های دیگران تطابق کلی دارد و این امر نشانگر این است که می توان با محافظت انسولین به صورت لیپوزوم در مقابل شیره ها و آنزیمهای گوارشی از تخریب بسیار ظریف انسولین در محیط معده و روده جلوگیری نمود و نظر بر اینکه جنس جدار خارجی لیپوزومها همانند سلولهای اپی تلیال روده چربی می باشد بنابراین بر اساس پدیده فاگوسیتوز لیپوزومها در درون سلولهای اپی تلیوم روده وارد شده و سپس جذب می گردند. این امر سبب رتانسیون انسولین نیز می گردد و دورنمای بسیار خوبی را از معالجه بیماران دیابتیک از راه خوراکی نشان می دهد.

زمینه و اهداف: سپتی سمی باکتریایی یکی از علل شایع در مرگ و میر نوزادان است. اگرچه مننژیت ناشی از سپتی سمی نوزادان نادر است ولی از بیماریهای عفونی جدی محسوب می شود بطوریکه مرگ و میر آن به 40-30% و عوارض دایمی آن در افراد نجات یافته به %30 میرسد. این مطالعه جهت معرفی باکتریهای شایع در ایجاد سپتی سمی نوزادان در بیمارستان الزهرای تبریز انجام شد .روش بررسی: از 837 نوزاد با علایم بالینی مشکوک به سپتی سمی از فروردین 1374 لغایت اسفند 1375 کشت خون انجام شده و از نظر عوامل سپتی سمی باکتریایی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای انجام کشت خون از محیط کشت خون (Oxoid) Brain heart infusion broth استفاده شد و بعد از تلقیح خون نوزاد به مدت 28 روز در 37 درجه سانتی گراد انکوبه و در فواصل 24 ساعت، 48 ساعت، 72 ساعت، یکهفته، دو هفته، سه هفته و چهار هفته بعد از کشت از نظر رشد هرگونه باکتری مورد مطالعه قرار گرفت. باکتریهای رشد یافته در کشت های خون ایزوله گشته و با استفاده از روشهای مرسوم باکتریولوژیک تعیین هویت شدند. تست حساسیت (آنتی بیو گرام) در مقابل آنتی بیوتیکهای رایج در درمان با استفاده از روش دیسک آگار دیفیوژن انجام شد.یافته ها: از مجموع 837 کشت خون انجام شده 199 مورد کشت خون مثبت به دست آمد که کلبسیلا پنمونیه 164 مورد (%82.4) شایع ترین باکتری، سپس استافیلوکوکهای کوآگولاز منفی (%7)، استافیلوکوکوس اورئوس (%5.5)، اشریشیاکلی (3.5)، سودومونا آئروجینوزا (%1) و استرپتوکوک بتاهمو لیتیک (%0.5) بودند. سویه های کلبسیلاپنمونیه جدا شده در برابر اغلب آنتی بیوتیکهای رایج در درمان مقاوم بوده و اکثرا از نوزادانی که سوند وریدی داشتند یا مواد غذایی را از راه غیر خوراکی دریافت می نمودند جدا شد. از وسایل و محیط بیمارستان نیز باکتریهای مشابه جدا شدند. ابتلای نوزادان با وزن تولد کم و نارس و در 5 روز ابتدای تولد بیشتر بود .نتیجه گیری: توجه به تنوع باکتریهای جدا شده از کشت خون نوزادان در بخش نوزادان بیمارستان الزهرای تبریز نشانگر حضور فعال کلبسیلا پنمونیه (%82.4) بوده و سایر باکتریها بترتیب استافیلوکوکهای کوآگولاز منفی، استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کلی، سودوموناس آئروجینوزا و استرپتوکوکهای بتا همولیتیک بودند درمان با آمیکاسین بطور موفقیت آمیز انجام گرفت. با توجه به حضور باکتریهای مشابه در وسایل و محیط بیمارستان نیاز به رعایت بیشتر بهداشت محیط بیمارستان و پرسنل آن را گوشزد می کند.

زمینه و اهداف: سپتیسمی یکی از علل عمده مرگ و میر است و به نظر می رسد که تعداد آن به خاطر افزایش میزان بستری، استفاده وسیع از کاتترهای مهاجم، درمان جدیتر مسایل پزشکی و افزایش سن روزبه روز در حال افزایش باشد.مطالعه اپیدمیولژیک و اتیولژیک سپتیسمی از اهداف این بررسی می باشد در بخش بیماریهای عفونی و نیز بررسی این بیماری از نظر علایم بالینی و میزان مرگ و میر و دستگاههای مسوول سپتیسمی می باشد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی گذشته نگر با مطالعه پرونده بیماران بستری در بخش عفونی مرکز آموزشی و درمانی 7 تیر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز از اول سال 1366 لغایت 1375 انجام شده است.یافته ها: در طی 10 سال تعداد 92 بیمار با تشخیص بالینی سپتیسمی بستری گردید که از این تعداد 43 نفر مذکر و 49 نفر مونث بود. بیشترین شیوع سنی در افراد بالای 70 سال بود(%20). تب، تاکی پنه، تاکیکاردی شایعترین یافته ها بودند. %60 بیماران دارای لکوسیتوز و %5.6 لکوپنی داشتند. در %7.33 دستگاه ادراری و در درجه بعد پوست منشا سپسیس بود. در %23.9 موارد منشا سپسیس مشخص نشد. از نظر علل میکروبی E.coli در ردیف اول و استافیلوکوک کوآگولاز مثبت در درجه بعدی قرار داشت میزان مرگ و میر %41.3 بوده است.نتیجه گیری: با توجه به اینکه حدود 9 در هزار بیماران بستری در بخش عفونی را سپسیس تشکیل می دهد و غالبا بخاطر مصرف ناقص آنتی بیوتیک در خارج از بیمارستان امکان به دست آوردن میکروارگانیسم و شروع درمان آنتی بیوتیکی اختصاصی مقدور نمی باشد، لذا لازم است بلافاصله در بیماران با تابلوی بالینی سپسیس اقدام به نمونه برداری از خون و محلهای مظنون جهت کشت و بدست آوردن ارگانیسم نموده و درمان آنتی بیوتیکی سپسیس را بر اساس همه گیری شناسی میکرواگانیسمهای مسوول شروع نمود.

زمینه و اهداف: بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه ها می توانند با استفاده از دستگاههای همودیالیز تا حدودی زندگی بهتر و طولانی داشته باشند ولی به مرور زمان و در مراحل بعدی اختلالاتی که در عمل اعضای مختلف و آندوکرین بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه ها پیدا می شود منجر به عوارض غیر قابل کنترل و درمان در نزد بیماران می گردد، از آن جمله بایستی اختلالات کلسیم و فسفر را ذکر کرد که به علت عدم تشکیل کالسیتریول (Calcitriol) دربیماران مبتلا به نارسایی کلیه بوجود می آید و باعث استئودیستروفی می شود. هدف از این تحقیق بررسی شیوع و معیار درمانی استئودیستروفی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه ها تحت همودیالیز می باشد. روش بررسی: تعداد 63 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیه ها تحت همودیالیز انتخاب و از نظر استئودیستروفی فک بررسی شدند. یافته ها: از 63 بیمار مورد مطالعه، 37 نفر (%58.8) مرد و 26 نفر (%41.3) زن بودند. بین آنها دیستروفی فکها در %71.5 موارد مشاهده گردید شدت استئودستروفی ارتباط معنی داری با طول مدت همودیالیز و سن بیماران (بترتیب p=0.002 وp=0.003 ) نشان داد. نتیجه گیری: میزان بروز استئودیستروفی فکها در بیماران با نارسایی مزمن کلیوی تحت همودیالیز (71.5-%57.5) بیشتر از استخوانهای دیگر بدن است (%51). رادیوگرافی پانورامیک فکها در تشخیص استئودیستروفی و همچنین پیشگویی نتیجه درمان وسیله مناسبی است.

زمینه و اهداف: کرانیوپلاستی با متیل متاکریلات در مقایسه با سایر انواع کرانیوپلاستیها دارای محاسن و عوارضی است . بعضی ازعوارض آن زودرس و به علت ماهیت سیتوتوکسیک مونومر متیل متا کریلات است که شامل هیپوتانسیون ، شوک آنافیلاکتیک و مرگ ناگهانی است و بعضی دیگر از عوارض ، دیررس و به علت خاصیت جسم خارجی آن است که شامل عفونت ، تشکیل آبسه و... است . این عوارض با فاکتورهایی مانند اندازه دفکت ، گرفتاری سینوس فرونتال و سابقه عفونت قبلی ارتباط دارد.روش بررسی: در این بررسی به نوع و میزان عوارض کرانیوپلاستی با متیل متاکریلات و ارتباط آنها با فاکتورهای مذکور پرداخته شده است . تعداد 58 بیمار در 5 سال گذشته که تحت کرانیوپلاستی با متیل متاکریلات قرار گرفتند از نظر سن ، جنس ، محل دفکت ، اندازه دفکت ، علت دفکت و عوارض حین و بعد از عمل تحت بررسی قرار گرفتند.یافته ها: هشتاد و شش درصد بیماران مذکر و میانگین سن 25.7 سال و شایعترین علت دفکت تروما بود . در %15.5 بیماران عوارض بعد از عمل وجود داشت که شامل تشنج ، عفونت و هماتوم اپیدورال و... بود که در دو مورد از عفونتها اقدام به برداشتن گرافت شد و در هماتوم اپیدورال عمل تخلیه هماتوم و نصب مجدد آکریلیک انجام گرفت . نتیجه گیری: عوارض فوق با فاکتورهایی مثل سن ، علت تروما، محل دفکت و اندازه دفکت ارتباط خاصی نداشت . لذا کرانیوپلاستی با متیل متاکریلات در دفکتهای تروماتیک با هر اندازه ای و در هر محلی از جمجمه و در هر سنی از بیماران مطلوب است . (نسبت به سایر روشها ارجحیت دارد.)

زمینه و اهداف: مول هیداتیفرم کامل شایعترین نوع بیماری تروفوبلاستیک جنینی است که میزان شیوع آن در مناطق مختلف جغرافیایی به شدت متفاوت است و در کشور ما نیز شیوع نسبتا زیادی دارد. هدف از این بررسی تعیین میزان شیوع حاملگی مولی در بیماران مورد مطالعه و بررسی علایم سونوگرافیک بیماری است.روش بررسی: از مرداد 1364 لغایت اسفندماه 1376 تعداد 11370 نفر زن با حاملگی طبیعی یا پاتولژیک در بیمارستان زنان و مامایی (الزهرا) وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و رادیولژی آذربایجان (کلینیک خصوصی نویسنده) با سونوگرافی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: از مجموع بیماران مورد مطالعه تعداد 10417 نفر حاملگی طبیعی داشتند و از953  نفر بقیه با حالات پاتولژیک مختلف تعداد یک صد نفر مبتلا به مول هیداتیفرم (98 مورد مول کامل و دو مورد مول پارسیل) بودند.نتیجه گیری: در این بررسی میزان شیوع مول هیداتیفرم در حدود 8.7 در هزار برآورد شد که به آمار صالح و همکاران (65-1964) نزدیک بوده اما با یافته های Javey و سجادی (75-1970) و آمار کشورهای غربی و خاور دور اختلاف قابل ملاحظه ای نشان می دهد.