زمینه وهدف: پریمیدون داروی موثر در درمان صرع است. در این پژوهش تاثیر پریمیدون بر سطوح آنزیم های کبدی و تغییرات بافت کبد در موش های صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: برای این منظور40 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی 200-180گرم به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه شاهد، گروه های تجربی 1 و 2و 3 که به ترتیب mg/kg 20 و 40و60 پریمیدون به صورت دهانی یک روز در میان به مدت 42 روز دریافت می کردند. در پایان دوره آزمایش وزن بدن حیوانات اندازه گیری شد و سپس نمونه های خونی از قلب گرفته شد و سطوح آنزیم های کبدی AST, ALT, ALP, GGTاندازه گیری شدند. علاوه بر این تغییرات بافتی کبد بعد از رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آنالیزآماری T-test ANOVA, مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین وزن بدن در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری نشان نداد. میانگین سطح سرمی آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP) وگاما گلوتامیل ترانس پپتیداز (GGT)، در همه گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (P<0. 05). در همه گروه های تجربی دریافت کننده پریمیدون نکروز بافت کبد مشاهده گردید. نتیجه گیری: داروی پریمیدون باعث افزایش سطح آنزیم های کبدی و نکروز بافت کبد می گردد.